De Schotse terrier mijn ,De Vliet is favoriete viswater" alles Vlieland ,eidse hengelkampioen Jan van Loon jr: 1 vis T sport VELTMAN fDERI iEBDAG 5 OKTOBER 1972 dig snoepen en geef hem een ap pel (Peer of sinaasappel is ook goed). Wie meer wil weten over wende zich tot de rasvereniging: SCHOTSE TERRIER CLUB. secr.: Mevr. H. Magendans-Kolle, Zwolse weg 422, Wenum (Post Apeldoorn). Tel.: 05762—415. ADVERTENTIE VLEES en VIS in diepvries voor HOND en POES PENS HART LEVER VLEES WORST en KABEUAUW Volop gezondheid bij: weet heeft Nieuw* Rijn 5« Tfn 2082* (017HQ Wie heeft nog nooit een reclame gezien van dat bekende whisky- merk Black and White? De eti ketten van deze voortreffelijke drank worden steevast opgeluis terd door twee kleine hondjes een wit en een zwart. De witte helft van dit duo is een terrier- soort met de welluidende naam West Highland White Terriër. Maar bekender is zijn zwarte makkertje geworden zelfs zó bekend dat ik leden van dit ras meermalen als "whiskyhondjes" heb horen aanduiden Zijzelf zouden daar nijdig over zijn want dit is de beroemde Schotse Terriër nationale hond van Schotland en befaamd door zijn moed en eigenwijsheid! Allesbehalve de eigenschappen van een dronkelap. Ruig terrein land. En zij deden daar de merk waardige ontdekking dat Schot land een groot antal verschillen de, en tot nog toe praktisch onbe kende honderassen herbergde, die gebruikt werden voor de Jaoht op dassen, mollen, bunzings en vossen, kortom, alle roofdie ren waar iedere rechtgeaarde boer een geweldige hekel aan heeft. Het waren duidelijk allemaal le den van de grote Terriërfamilie, die ook in Engeland vele soorten telt. Meestal uitgerust met korte beentjes en zo gebouwd dat ze zonder moeite hun weg over de met keien bezaaide rotshellingen konden vinden. Door hun meest ruwharige vacht waren zij uitstekend tegen het barre kli maat beschermd. In de negentiende eeuw kwamen de hondententoonstellingen in de mode. De eerste terriërsoort uit Schotland die daar verscheen noemde men toen gelijk maar Schotse terriër. Net of hij de eni ge is! De Schotse terriër is echter in het Sergeant-Majoor. Het noorden van Schotland is een ontzagwekkend ruig en rauw oord. De zwarte heuvels, de uit gestrekte grauwe heidevelden die door de sombere lucht iets heel naargeestigs hebben bepaald geen oord waar men voor zijn plezier woont! Toen Schotland nog een onafhankelijk konink rijk was, en vaak in oorlog met Engeland, streden de bewoners van deze sombere noordelijke Hooglanden meestal in het voor ste gelid. Mocht er toevallig géén oorlog zijn, dan vormden zij een volk van hardwerkende zuinigle- vende boeren (die vaak als bij verdienste zeeroof bedreven). In de zestiende eeuw werd Schot land deel van Engeland. Dit zin- de de clans uit de Hooglanden echter allerminst, en het gevolg van hun ontevredenheid was een reeks opstanden. In 1745 echter werd de laatste van deze revolu ties bloedig neergeslagen en moderne tijden braken aan voor Schotland. Door de betere contactmogelijk heden kwamen veel meer Engel sen dan voorheen naar Schot- ADVERTENTIE VOOR RASHONDEN DOKO VOEDERS verkrijgbaar by ROBBERS - Haven 24 - Leiden bgin de dupe geworden van die malle neiging tot mooier maken die zo vaak het resultaat is van keuren-op-het-uiterlijk. Net zo als tegenwoordig de poedel op de zotste manieren geschoren wordt! Door het draadachtige haar op een heel geraafineerde manier te knippen, bereikte men het effect van een hond met een "sigaren kist jeshoofd": lang en héél smal. Gelukkig zijn de Schotse Terriërs van tegenwoordig normaler ge trimd! Ze zijn niet hoger dan plusminus 28 centimeter. Maar ze beschik ken over een voortrefelijk gebit en zijn allesbehalve bang uitge vallen. Want de Schotse Terriër is een hond met een heel apart karakter. Ik hoop maar dat eige naars geen boze brieven aan de krant gaan schrijven als ik zeg dat ik ze altijd een beetje cha grijnig vindt, een beetje brom merig en kortaangeboden. Mis schien komt dat ook door zijn ui terlijk: met zijn grote snorre- Door Paul Marijnis en Aad Hakkert baard en zijn heldere doordrin gende ogen ziet hij er precies uit als een ouderwetse sergeant-ma joor, voor wie alle soldaten doodsbang zijn. Zijn doordrin gende blik doet mij altijd den ken aan een vroegere onderwij zer, die mij, als ik iets had uitge haald wat niet door de beugel kon, op precies dezelfde manier placht aan te staren Op zijn korte pootjes kan hij uit stekend uit de voeten, en hij doet precies waar hij zin in heeft. Niet zo lang geleden kwam een volko men onbekende Schotse Terriër ongevraagd mijn woning binnen stappen, keek kritisch om zich heen, wierp mij een scherpe blik toe en kuierde weer naar bui ten. Alles zéér zelfbewust, en zon der een spoor van verlegenheid. Trouwens in de officiële raspun- ten lezen wij"Het lichaam is be dekt met dicht aansluitend grof, ruw haar en met z'n doordrin gende schrandere ogen en recht opstaande oren ziet de hond er naar uit dat hij onverschillig Eén van de vele prachtige Schotse terriers van „The Mac Kenzie Clan" kennel. Eig.: mevr. Wolters. waarheen zal gaan en onverschil lig wat zal verrichten". Ook hieruit kunt U dus opma ken dat hij allesbehalve een doe tje is, maar een sterke persoon lijkheid met een eigen wil! Lo gisch voor een hond die niet aarzelt om een vos in zijn hol aan te vallen! Onderhaar De Schotse Terriër is een van de rassen die ik zelf graag zou wil len hebben als ik er tijd, geld en ruimte voor had. En ik kan me heel goed voorstellen dat veel mensen er net zó over denken. Door zijn geringe omvang kan hij makkelijk mee in een auto en een flatwoning is geen be zwaar. Mits de hond voldoende beweging krijgt! Nog steeds kom ik op straat honden tegen die te dik zijn door veel eten en weinig beweging! En eem hond die te dik is, biedt een onaangename aanblik, wordt vroeg oud en gaat vroeg dood! Al heeft de Schot korte pootjes, hij moet toch flink lopen, al was het alleen maar om in conditie te blijven! Van huis uit is hij een ja ger die urenlang op de been is. Onthoudt hem zijn training niet! De vacht van de hond vereist wel enige zorg. Want eigenlijk zijn het twee vachten over elkaar een bovenvacht die hard dicht en draadharig is, en een ondervacht- die kort dicht en zacht is. Hier door is hij in staat door de zwaar ste regenbui te lopen zonder nat tot op de huid te worden. Deze vacht dient U dagelijks te borstelen met een stevige borstel. Niet kammen!! Met de kam trekt U het onderhaar uit! Verder moet de Schotse Terrier op een bepaalde manier getrimd worden. Dat kunt U het beste door een deskundige laten doen. Dan gebeurt het goed en niet duur. Trouwens Uw eigen haar laat U toch ook door een vakman knippen als u dan onderstaand menu in acht neemt, geschikt voor een volwassen Schotse ter riër blijft uw Schot gezond. 's-Ochtends: een halve snee oud bakken brood. 's-Avonds: Een half pond rood vlees. (Afwisselend kopvlees, hart, lever, enz.). Eén tot ander halve snee oudbakken brood. Wat vet (voor de vacht) 2 eetle pels gekookte groene groente. Gistocal en 4 vitamine A-D drup pels. Wilt U Uw hond af en toe ver wennen laat hem dan veerstan- jen kenit een groot aantal uitstekende wedstrijd vissers. bewijs daarvoor wordt elk jaar opnieuw geleverd tij- 8 de Leidse Hen gelsportcompetitie wanneer zo'n dozijn tallen onder hoogspanning strijden om de hoogste vis- van de Sleutelstad. Temidden van dat .„puikje" van de coursvissers is er één, die er de laatste jaren steeds in »gde de anderen voor te blijven. Dat is Jan van Loon jr onlangs voor de zesde maal het persoonlijk kampioen- ap in de wacht sleepte. trekt de vis weg naar dieper wa* ter". Bij concoursen in het zuiden van het land wordt vaak men 'n lijn dikte van 0.04 gevist en met een gebogen topeind. Wat vind je daarvan? Jan: "Ik zou nooit op ondermaat se vis willen vissen. Die torren- pikkerij kun je toch nauwelijks meer sport noemen. Je moet als je wilt meekomen drie visjes per minuut vangen. Ze gunnen zich niet eens de tijd om het visje te onthaken. Ze slaan gewoon de bovenlip eraf. Voor mij hoeft dat allemaal niet. Ik vis met tienhon derdste en een bloedhaakje en dat bevalt me best. Vissen in een concours betekent dat Je gespan nen bent, maar het moet wel ple- zierwerk blijven en geen zenu- wenwerk". Is de concoursvisserij tn Leiden in de loop der jaren vooruitge gaan? Jan: "Ja, die vooruitgang is enorm. Vroeger waren er wed strijden waarbij één visje de doorslag gaf. Uitslagen van een nul, twee-nul en twee-een waren geen zeldzaamheid. Tegenwoor dig moet je als de vis aardig wil bijten een visje per minuut kun nen pakken. Het materiaal is in de afgelopen Jaren ook veel verbe terd. Een paar jaar geleden kon je bij geen enkele Leidse hengel sportzaak tienhonderdste krijgen. Daar moest je speciaal voor naar Vlaardingen. Nu kun Je die lij nen bijna overal krijgen. Hoe word je Leids hengelkam* pioen? Jan: "Een belangrijk deel van do overwinning heb je te danken aan je vijftal. Bij ons in DVS hebben we de afspraak gemaakt dat diegene, die er persoonlijk het beste voorstaat ook de beste plaats mag uitkiezen in een wed strijd. Overigens wordt het elk Jaar moeilijker om kampioen te worden. Je kunt merken dat je na een aantal Jaren toch wat min der fel wordt. Daar staat tegen over dat er Jongere hengelaars zijn die zich nog waar moeten mak on en er op gebeten zijn Je er af te gooien. Van het eerste tot het laatste uur moet Je actief zijn, want de concurrentie ligt op de loer. Ze zorgen er echter wel voor dat Je wakker blijft, je blijft zoeken naar nieuwe moge lijkheden, want een visser ia nooit uitgeleerd. Elke visdag is weer anders. ADVERTENTIE DE ENIGE SPECIAALZAAK voor al uw HENGELSPORTARTIKELEN DE SPORT Haarlemmerstraat 11 Tel. 24020 zeshonderd meter ligt. Nu kan ik goeie wedstrijdvissers op een plekje langs de Ringvaart neer zetten waar ze geen visje vangen. Daar staat tegenover dat er plek jes zijn, waar altijd wel een voorntje te pakken is". Wat zijn de geheimen van je suc ces aan de waterkant? Jan: "Ik heb voor niemand ge heimen. De mensen denken wel eens dat je met heel bijzonder materiaal vist. Er kwam eens ie mand bij me staan toen ik aan het vissen was. Die man zei na een paar minuten: "verrek Je vist met hetzelfde pennetje als ik" Van mijn aas maak ik ook nooit een geheim. Gewoon een sneetje wittebrood. Ik heb met bekende Limburgse vissers geconcoursd, die niet wilden geloven dat ik ze met een gewoon vlokje pakte. Mijn voer is helemaal niks bij zonders. Gewoon een pak Justus dat Je in elke winkel kunt kopen en een kropbroodje. Dan de boel goed door elkaar mengen en de zaak is klaar". Je hebt zeker een grote sortering hengels en pennen? Jan: "Helemaal niet. Ik behoor niet to dat slag wedstrijdvissers dat aan de waterkant verschijnt in trainingspak met grote letters op de rug en die vijf of zes ver schillende hengels klaarzetten. De Jongens van DVS hebben al vaak om mijn visuitrusting gela chen. Ik ga altijd wedstrijdvissen met één lat van 6.80 meter en één tuigje. In mijn kanus zit al leen mar een hoop troep, die ik nooit gebruik. Als ik nog eens wat verspeel moet ik het lenen van een ander". Wat vind je van Limburgse en Belgische concoursvissers? Jan: "Die Jongens zijn helemaal gek van het voeren. Ze blijven net zo lang in het water plonzen tot de vis ook van Jouw stek heb ben weggelokt. Ze liggen dan wel op hun stek, maar d'r ligt zo'n macht voer op de bodem dat ze er ook maar weinig vangen. Ze beginnen vaak met vijf of zes grote ballen voer en dan liefst nog eentje met chloor voor de buurman. Die jongens trainen elke dag een paar uur. Ik train nooit". Heb je wel eens met mazzel een wedstrijd gewonnen? Jan: "Ja. dat was met een groot concours in de Haagvaart. Er werd die dag bijzonder weinig gevangen, maar ik had toch nog acht visjes weten te pakken. Plot seling liep mijn pen weg. Ik tikte aan en mijn hengel stond gelijk als een hoepel. De vis aan de haak ging tekeer als een wilde. Ik bleef de zaak strak houden en toen hij naar de oppervlakte kwam zag ik dat het een bliekje was met de haak in een vin. Ik durfde hem niet te tillen en heb 'm op mijn buik liggend uit het water gehaald. Het visje was 18 centimeter en ik kwam er mee op 163 centimeter. Goed voor de eerste prijs, want nummer twee had 159 centimeter. In een andere wedstrijd werd ook niets gevangen. Ik ontdekte in mijn kanus een deegspuit die er al enkele weken in lag en ont zettend stonk. Voor de grap pro beerde ik met een beetje van die troep te vissen. Laat ik ze er nog mee vangen ook". Waar vis je het liefst? Jan: "De Vliet is mijn favoriete viswater. Dat is gewoon uniek. De vis ligt er een halve meter dik, maar het is nu Juist de kunst om de maatvissen er uit te pik ken, want er zit een stomp klein goed. We zeggen tegen elkaar wel eens dat je niet aan de grond kunt komen van de vis. Ik vind het een voordeel dat het water er bijna altijd stroomt. Stilstaand water is voor mij geen viswater. Je krijgt in het begin wel even een toeschiet van vissen op je voer, maar dan wordt het al gauw een stuk minder. In de zo mer en 't najaar is de Vliet op z'n best, maar als er een paar nacht- vorstjes overheen zijn geweest Jan van Loon aan de oe ver van zijn favoriete vis water: de Vliet. ADVERTENTIE HENGELSPORTHUIS die onze dagbladen elk uitloven voor de beste sport- Het bleef overigens een fa- leaffaire want toen ging zijn met die eer strijken. On- maakte ik een praatje met ;elkampioen Jan van Loon waarin ik hem vroeg om zijn op het vissen in het alge- en de wedstrijdsport in het »nder. zijn de eigenschappen van goede wedstrijdvisser? "Hij moet in de eerste its intelligent zijn, wat in- |dt dat hij aanvoelt waar de die dag ligt en hoe ze te van- ijn. Je pen moet goed afge staan en je moet je ogen de langs de waterkant. In plaats moet Je ook de goed beheersen. Soms mensen de hengel bij het de hengel met een klap water slaan. Het is logisch vis dan op de loop gaat. gooien en het landen van even belangrijk als het een vlok. Maak je te hard dan sla Je vaak mis. Vissen niet maar zuigen. Daarom een goeie vlok er af zijn Je ophaalt. Tenslotte er ook nog een kleine dosis bij. daar een voorbeeld van "Je kunt met wedstrljdvis- een "zitvoordeel" hebben, je toevallig een plaats vlak bruggetje of een tochtje zit je geheid altijd goed. in een wedstrijd met veel kan de plaats waar je bijzonder belangrijk zijn. bijvoorbeeld eens een con- in de Ringvaart, waar zes- aan meedoen. Als ze tien uit elkaar zitten betekent tussen nummer een en jestig een afstand van

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 23