Kolonel b.d. Wessels: "Leiden ziet teveel eigen eksteroog" Enquete wijst krijgt landelijke ml: de Leidato betekenis MEAO- SCHOOL GAAT STAKEN Kleurrijk nieuw WD-raadslid HARINGEN WITTEBROOD 40.000-STE BINNENGEHAALD VRIJDAG 15 SEPTEMBER 1972 LEIDEN Hij doet open in een blauwe coltrui, die op zijn zwakst gezegd zeer non chalant om zijn kleine, wat magere gestalte is gedrapeerd. Nog voordat wij onze eerste vraag hebben kunnen stellen, voordat we goed en wel een plaatsje op zijn comforta bele rib-flu'welen bank hebben gevonden, is hij al enthousiast bezig aan zijn eerste ver haal, dat zoals al zijn verhalen doorspekt is met voorbeelden en anecdotes, en dat hij be geleidt met wijdse gebaren, lopen, door de kamer springen en zoveel krachttermen dat we ze om ruimte te sparen zullen weglaten. Midden onder het gesprek snelt hij plotse ling de kamer uit, om even later na wat gestommel op de eerste verdieping van zijn huis aan de Mariënpoelstraat terug te keren met een dikke envelop, die hij eerst een tijdje lang gesloten laat. Kolonel b.d. Th. Wessels, (61), 12 jaar lang de allerhoogste militaire in stantie in Leiden (tot 1971), en sinds twee weken lid van de gemeenteraad de WD, is één van die kleur rijke mensen, waar de liberalen het patent op schijnen te bezitten. Aan de ene kant zeer gesteld op beschaaf- omgangsvormen en een zeker uiterlijk vertoon, maar aan de andere lM kant met grote flair alle regels aan zijn laars lappend zonder dat hij daardoor minder „heer" wordt. Dat rindt hij zichzelf trouwens ook dui delijk: „Een heer is iemand die zijn vrouw alleen slaat als dat nodig is. ik heb mijn vrouw nog nooit )dig geslagen." Waarop hü bul derend en zeer aanstekelijk lacht. neem nooit een blad voor de mond", zegt hij, als hij uitgelachen ls, „Ik zeg waar het op staat, ik ant woord op wat mij gevraagd wordt, ik wil ook antwoord op wat ik vraag. Dat ondanks het feit dat ik Amsterdammer ben, en Amsterdam mers de gewoonte hebben elke vraag met een wedervraag te beantwoorden. Je dat verhaal bijvoorbeeld van I die Amsterdammer die met een vreemdeling op de Dam loopt? Nou, .jJdie vreemdeling vraagt op een ge geven moment: „Is dat nou het pa leis op de Dam of is het het nief*r 0II Antwoord van de echte Amsterdam- j mer: „Hoezo, mot Je der wese dan?" Zijpaden Het valt niet mee om uit kolonel Vessels iets te krijgen over zijn Ideeën over de Leidse raad, en de taak die hij zichzelf heeft gesteld toen hij zitting in de raad nam. Niet lozeer omdat hij er niet over wil maar omdat hij nog veel te veel andere aardige onderwerpen van gesprek weet. Hij wil best iets vertel- len, maar bij iedere zin doemen weer honderd en één zijpaden op, die hij met evenveel succes kan bewandelen, i Vooral voorbeelden uit zijn militaire tijd zijn vanzelfsprekend geliefd, en dikwijls dienen deze voorbeelden weer Oi als uitganspunt voor een ander ver haal. Eén overeenkomst heeft zijn entree 1 de raad in elk geval met dat in ïféhet krijgswezen: hij is in beide „per ongeluk" terecht gekomen. In krijgs- "i dienst ging hij, omdat zijn vrouw toen ernstig ziek uit Indië kwam, waardoor hij ondanks het feit dat hij economie had gestudeerd niet vol- ;nde zekerheid had in een parti culiere baan. Koud was hü in het groen gekleed, of er bleken ineens wèl mogelijkheden. Maar toen zat hü lan vast. In de raad kwam hij doordat hij zich voor de kandidaten- Hlst van de WD had laten strikken toen hij nog niet zo lang in Leiden sas. „Met had mij toen gegaran deerd, dat ik op een onverkiesbare i plaats zou worden gezet. Dat gebeur de ook, ik begon als nummer elf. raadslid worden is overigens fcjtooral door mijn fractie met ge mengde gevoelens bezien". Het is be nd, dat kolonel Wessels met name ?t de pas vertrokken WD-leider irtheine verschillen van inzicht had nfcjpver het raadswerk, en dat hij er de man niet naar is om deze verschillen ^fonder stoelen of banken of ander meubilair te steken. „Gemeenteraadslid behoort naar ADVERTENTIE Ze hebben bij mij een paar honderd pas-op-de-spatten- voorschoten "gepikt" (best te begrij- hd pen hoor, het zijn leuke souvenirs! maar dit is natuurlijk niet de bedoe ling. Het is wèl een teken aan de wand zogezegd... U bent welkoml Palaceplein 3, NoordwijkaanZee Telefoon (01719) 2488 mijn idee te zijn: niet „de politiek ln gaan", maar zuiver door Je kennis van de situatie van Je stad proberen de zaak te helpen runnen. Vraagt u mij nou bijvoorbeeld wat mijn dier baarste wens is als raadslid". Wij vragen het. „Mijn grootste ideaal is", ontwoordt hij, fel zwaaiend met de opgestoken vinger, „gedaan te krijgen dat de partijen zolang Leiden in een impasse verkeert hun eigen politieke doel, hun eigen richtlijnen vergeten, en een zakenkabinet vor men, dat zuiver uitgaat van materiële en technische gegevens. Het is, vind ik, belachelijk, dat men in sommige gevallen in de commissie tot over een stemming komt, waarna dan in de raad de helft zich onder hetgeen men daar heeft besloten uitdraait. Overigens, dit soort zaken weet ik alleen van horen zeggen, hoor. Ik heb de gebeurtenissen in de raad tot nu toe alleen in de kranten gevolgd. Dat bleek ook wel toen ik mijn entree in de raadszaal maakte: Ik kwam daar binnen, en ik kon niet eens de bur gemeester vinden. Ik zocht me rot. Totdat Vis me toeriep: Psthier". Erfpacht Het was niet het enige opmerke lijke dat tijdens Wessels' eerste raad gebeurde. Hij viel meteen met zijn neus in de erfpachtboter, een debat dat als resultaat had dat de confes sionelen en liberalen in principe niet voor erfpacht voor, en 't PAK de grote voorvechters van erfpacht tegen stemden. Wessels had nogal wat moeite met de discussie. Hij deed weliswaar zijn mond niet open („Ik wil weten waarover ik praat") maar hij was niet direkt stuk van het PAK-optreden. „Het ging allemaal om de inhoud van de term Zuid- West. Nou vraag ik Je (wanhopig ge baar). Pak gewoon een kaart van Leiden en iedere idioot kan Je aan wijzen wat Zuid-West is". De WD maakt sinds de komst van Wessels en van LD-redacteur Pieter Taffijn een wat verjongde, wat strijdbaardere indruk. Is Wessels van plan die indruk te gaan bevesti gen? „Nou Ja," zegt hij voorzichtig, „strijdbaar is een relatief begrip. Een kind dat het gevaar niet kent, rent zo de zee in, een volwassene zorgt dat-ie goed kan zwemmen. U sugge reert kennelijk, dat de verdwenen partijgenoten Portheine en mej. Kap- peijne van de Copello goede zwem- 5 waren. Ze waren alleen", zegt hij op een wat samenzweerderige toon, „misschien een beetje bang voor diep water. Maar om nu te zeggen dat ik het helemaal met uw sugges tie eens ben, zou op dit moment wat onsportief zijn. Wel heb ik tegen Portheine gezegd, dat hij onder de gegeven omstandigheden eerder voor het raadswerk in Leiden moest kie- dan voor het werk in de Tweede Kamer, dat ieder mannetje kan doen, omdat Je daar toch beslist Je fractie leider moet volgen. Frits, heb ik te gen hem gezegd, voor het geld hoef Je het niet te doen, dat Kamerwerk. Dus hoort Leiden voor te gaan". Gem oedel ij kheid dat Betekent dat alles een baan als wethouder zou willen, om zo full time aan Leiden te kun nen „sleutelen"? Wessels, beslist: „Dat zou me niet liggen. Ik moet het vooral hebben van gemoedelijkheid. Een voorbeeld daarvan: er kwam eens een soldaat naar me toe, die met iedereen mot had vanwege zijn lange haar. Ik zou hem daarvoor moeten straffen. Die knul komt bij me binnen terwijl ik net zit te bellen. Goed, ik hang op, en ik raak nota bene met hem in gesprek. Heel gezellig, hoor. Toen we zo'n half uur aan het praten Waren geweest, zei ik tegen hem: „Nou moet je opdonderen. Waar kwam Je eigen lijk voor?". Die knaap antwoordt: „Ik ben die-en-die, en ik moet gestraft worden. Maar doe geen moeite, kolo nel, ik laat mijn haar wel knippen". Het vervelende was alleen, dat die Jongen mij later om zijn figuur te redden tot de risé van iedereen heeft gemaakt, door te zeggen dat hij naar de kapper ging omdat alles be ter was dan te luisteren naar dat gevan de kolonel. Waaraan Je ziet, dat veel mensen niet zien, dat gemoedelijk niet hetzelfde is als niet serieus." Het verschil is bij de kolonel dan ook wel eens wat moeilijk te consta teren. Tegen PSP-er Amptmeijer zijn volstrekte tegenpool in de raad ADVERTENTIE (Ws u Philips batterijen voor uw speelgoedauto komt kopen)_ l maakt de verkoper de raampjes voor u schoon. J Door Hans Melkert en Bert van Dommelen Foto Jan Holvast maar een goede vriend, die „me nog voor de eerste keer moet ver- nachelen" heeft hij gezegd dat hij zich maar eens wat moest matigen, want „ik stem voor Je idiote voor stellen." Het is best mogelijk dat hij het nog meent ook. In alle ernst lijkt het hem ook een goed idee om alle dubieuze voorstellen van het PAK maar eens te steunen, dan kunnen de mensen zien waar ze op gestemd hebben. Het PAK gokt gewoon dat zijn voorstellen worden verworpen. Men weigert samenwerking, of laat ik liever zeggen harmonie. Als Je het mij vraagt heeft het PAK er nog altijd spijt van zonder wethouders in de slag te zijn gegaan. Daar zijn ze nooit meer helemaal overheen geko men. Ze kunnen nu alleen maar weerstand bieden". Water en bloed Het klinkt allemaal heel serieus. Maar dat kan evengoed schijn zijn. Weer een legendarisch verhaal ter illustratie: er zou eens een militaire parade worden gehouden. Men was echter bang dat er studenten zouden zijn die daar een stokje voor wilden steken. Wessels liet zich in een ge sprek daarover met een hoger ge plaatste daarover ontvallen:: .Als er een student op de weg gaat liggen, heb ik strikte orders gegeven om ge woon door te rijden". Goed. dat werd nagetrokken bij een ondergeschikte, die onmiddellijk toegaf. Later be kende die Jongen aan Wessels. dat hij water en bloed had gezweten, omdat hij helemaal van niks wist. „Ze hebben me na afloop gevraagd of ik nou echt had laten doorrijden. Ik heb toen geantwoord: „Dat is voor mij een weet, maar voor Jullie zal het een vraag blijven", herinnert hij zich gnuivend. Het is overigens bekend, dat Wes sels bij zyn manschappen een onge kende populariteit bezat. ..Ik heb dan ook nog nooit een vent knijp gezet", merkt hij op. „Als ik ze straf gaf, liet ik ze altijd met volle bepakking naar Katwijk lopen. En verdraaid, ze wa ren er niet eens te beroerd voor. Ze wisten het soms al. „Volle bepakking Katwijk retour", zeiden ze deemoedig als ze iets misdaan hadden. Later ben ik wel wat milder geworden. Ik heb ook wel eens een heel bataljon op vrijdagmiddag rondjes laten lo pen, de „ketting-poep-stap" (een ADVERTENTIE Voor zaklantaarn en radio: De Philips batterij is okido. zeer merkwaardig soort huppelpasje, dat Wessels even in de huiskamer demonstreert). Jang Stik Jang Terug naar de Leidse politiek. Er zyn mensen in de raad, die vinden dat Leiden zeer krachtig bij Den Haag moet aankloppen om het geld dat men absoluut denkt nodig te hebben. Het adres „Leiden voorgoed in last" schetst een aantal minimum eisen, die vervuld moeten worden, anders „doet men het niet meer". Vindt Wesels, dat Leiden zich strijd baarder moet opstellen ten opzichte van Den Haag?. „Kijk eens, iedereen voelt zyn eigen pijn het meest. Ik verzorg wel mijn eksteroog, maar ik praat hooguit op de soos over de 100.000 Chinezen die in de Jang Stik Jang zyn verzopen. Leiden zien volgens my teveel zijn eigen eksteroog. Het merkwaardige by dat alles is bovendien, dat Molly Geertsema toch een vriend van Lel den is als geen ander. Van zo'n man kun je, dunkt me, toch wel begrip verwachten. Maar in Leiden hoor je maar één zang: we zitten met de fouten van het verleden. Jawel, maar dan met de fouten van het re cente verleden. Nergens is er zoveel nieuwbouw neergezet als voor de Leidse universiteit. En dat allemaal onder de welwillend toeziende blik van de gemeente. Datzelfde enthou siasme, dat men voor de universiteit opbracht, had. dacht ik, zo'n Jaar of tien geleden ook wel gemogen voor de middenstander. Maar bedenk wel: ik moet het politieke vak nog leren". ADVERTENTIE VERLOVINGSRINGEN Biyvende service. De ruimste keuze De beste merken. Gratis graveren, desgewenst handgravure. De KONING der VERLOVINGSRINGEN. Uw Juwelier v.d. WATER Haarlemmerstraat 18L Uitbreiding vertraagd LEIDEN De leerlingen van de Leidse ME.A.O.-school gaan staken. Dat is de reactie op het bericht, dat de uitbreiding van hun school is vertraagd, omdat de beschikbare grond te groot zou zyn. De leerlingen noemen de toestand die ontstaan ls „ondraaglijk, omdat er ln onze school steeds meer leerlin gen moeten", zy hebben daarom besloten tot een actie, zy voelen zich .aan het lyntje gehouden door de overheden". Verder argument: Sollicitanten voor een leraarsfunctie willen al geen functie meer na het zien van de huisvesting van de school en do centen die er zyn willen soms hun baan opgeven. Door het gehuisvest zyn in drie ge bouwen gaan per dag 100 leerlin genuren verloren. Voorts heeft men zeer veel last van het feit dat men zyn vervoersmiddelen niet kwyt kan by de school. De gebouwen zyn zeer gehorig en hebben een slechte accoustiek. Tij dens de lessen heeft men last van het lawaai van een lagere school, een garagebedrijf en een houtza gerij. Door de huisvesting ln diverse ge bouwen ontstaan geregeld moeilijk heden. Al deze klachten tezamen zyn voor de leerlingen aanleiding om op 23 september om 10 uur van start te gaan met een actie op de Kaas markt. LEIDEN De Leddenaars die op dinsdag 3 oktober a.s. deel willen nemen aan de uitreiking van haring en wittebrood, kunnen zich daarvoor morgen tussen 4 en 8 uur opgeven in Den Burcht. Door deel te nemen aan deze uit reiking. wordt de traditie begon nen in 1574 door de Watergeuzen voortgezet. De traditionele uitreiking van haring en wittebrood, is de enige in ons land. die is overgebleven van de vele brooduitdelingen, die vroeger plaats vonden. LEIDEN Om na te gaan of het publiek van Leiden en de regio belangstelling beeft voor de Leidato is geen enquête nodig. Eenvoudig telwerk leerde gisteravond rond 8 uur, dat het toen binnenstappende echtpaar G. Mostert- Van de Beid uit de Burg. Hermansstraat in Rijnsburg nummer 40.000 en 40.001 waren. Een gebeurtenis, die op gepaste wijze werd gevierd. Het bestuur van de Leidato schonk waardebonnen van f 200,- en een aantal deelne mers aan de beurs deden ook nog bun ,duit" in het ge schenkzakje. Een gewaardeerde duit, want het i Inmiddels groeit men alweer bo echtpaar Mostert is op 25 augustus'ven dit regionale uit: bezoekers uit in het huwelijksbootje gestapt. Van- Rotterdam, Den Bosch, Amsterdam daar ook hun bezoek ste keer aan de huishoudbeurs. Wel een enquête werd er gisteren gehouden om eens na te gaan hoe t publiek was opgebouwd, waar de mensen voor kwamen, of ze tevre den waren over de Leidato. Zowel 's middags als 's avonds werden on geveer 250 mensen ondervraagd. Eén van de merkwaardigste uit komsten van dJe enquête: er komen vrijwel evenveöl mannen als vrou wen naar de beurs. Vanzelfsprekend kwam het overgrote deel uit Leiden omgeving. Uit Alphen aan den Rijn, Katwijk en Noordwijk kwa men echter ongeveer evenveel men als uit bijvoorbeeld Oegstgeest Leiderdorp, een bewijs van het regionale karakter dat de beur» heeft gekregen. Van al deze mensen blijkt het grootste deel te komen voor de meu belen, een groot deel voor de huis houdelijke artikelen, fietsen en de brommers, keukens, kleding. 56% kwam om iets te kopen, 33% deed dat ook. 88% vond een huishoudshow een maal per Jaar in Leiden gewenst, 25% wilde ami de beurs noodzake lijk een extra attractie verbonden zien. Gewenst vond 46% dit extraatje dit Jaar de expositie „die goeie ouwwe tyd"! Opmerke lijk was ook het aantal mensen dal per auto was gekomen: 50% tegen 21 met de bus, 3 met de trein. De gratis Leldato-bus werd door 18% van de ondervraagden benut. Het echtpaar Mostert-Vam. de Belt uit Rijnsburg wordt hier door het Leidato-comité ver welkomd. (Foto Jan Holvast)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 3