HENNIE GOUDEN KUIPER: PLAK NA BRUTALE SOLO DRESSUUREQUIPE ONDER DE MAA T. Stilletjes op het erepodium VERLIES VAN BRONS RECHT •V 1/DüiSUW «10 g lij laat jongens niet in de steek LET1P IETGWK-EÜSLEEM i GfKHUWGH N.V. VERDELING MEDAILLES ZES TERUG SEPTEMBER 1972 GRUNWALD Geen beter doping dan een sterk moreel, overeind gehouden, aan gescherpt door kwaadheid, nijd. Over een al dan niet vermeend onrecht. Hennie Kuiper uit Oldenzaal was maandagavond de eerst e die het zei„We zullen eens laten zien, dat Hollandse coureurs geen doping van node hebben. We zullen ze wel eens pakken". Dat voornemen alleen al hield de kleine cou reur glorieus overeind, toen hij zijn ogen schijnlijk al te brutale solo definitief met goud moest gaan bekronen. Hoe beleefde hij zijn zege? ,,Ik weet wat er met die vraag wordt bedoeld. Ik heb aan die dingen niet gedacht. We hadden besloten om te koersenen dan moet je alle andere zaken uit je hoofd zetten. Proberen dan zo goed mogelijk te rijden". Toch stond Hennie Kuiper wat stilletjes op het erepodium. Maar, wist men in Grünwald, waar de koers vrij eentonig was geweest, voor bescheiden „kuipertje" komt iets als Olympisch goud toch wel aan als overweldigend. Wat de monteur, die in Denekamp opgroeide en na zijn recente huwelijk naar Olden zaal trok, wel toegaf: „Je denkt er wel aan, maar het blijft al tijd wel een verrassing". Bondscoach Joop Middelink, sinds springplank voor de grote groep zou .ï5 fa/P '/'.'MM Gouden Hennie Kuiper groet het volk. de Van der Hoek-affaire in heftige spanningen levend („kunnen die jongens dat allemaal aan? Ze staan al langer dan anderen onder druk") leverde zijn bijdrage aan het ver rassingselement: „Toen Hennie de marreerde, was er nog 45 kilometer te gaan. Ik vreesde, dat het toch nog te vroeg was. Dat hij dit niet vol kon houden, al was hij in grote vorm. had ik gemerkt". Door Fre<J Racké ADVERTENTIE aan- en verkoop van alle vreemde valuta tegen de officiële koersen alle courante valuta direkt leverbaar ook voor reis-, betaal- en Euro cheques alle reisverzekeringen spaar-, salaris- en depositoreke ningen aan-en verkoop gouden en zilveren munten 60 vestigingenopN.S.-stations en aan de grenzen. Ruime openingstijden, ook 's avonds en in het weekend. Vestigingen o.m. te: LEIDEN - station N.S. Samenwerking van: N.V. Nederlandse Spoorwegen, N.V. Amev en Pierson, Heldring Pierson. Centraal Station, Amsterdam. Tel.: 020-221324. Naast het goud, dat zo erg veel goed maakt nu het brons moet worden teruggegeven (maar er is nog geen enkele coureur die daartoe ook maar enige aanstalten maakt) bleek de individuele wegwedstrijd voor de trouwe Middelink nog iets heel moois te hebben opgeleverd: „Kameraadschap. De geest in de ploeg was fantastisch. Fedor den Hertog en Cees Priem hadden' Hen nie niet beter kunnen helpen". Voorin gaan fungeren. Maar Fedor: „Toen ik dacht dat ze iets terug kwamen, kon ik nog versnellen. Ik moest er daarvóór toch bij zijn?" Plan Om daar te helpen het plan uit te voeren, dat Middelink inmiddels had bedacht De lagen'* Den Her tog achter de vijftien inspireerde Middelink om bij de voorlaatste doorkomst zijn mannen ln te sei nen. Hennie Kuiper bracht het op. „Ik koerste eigenlijk alleen maar op kwaadheid", zei hij later. „We had den ons zó nijdig gemaakt over die hele toestand rond Van der Hoek. En nu kon ik dat helemaal botvie ren". Wat hem vleugels gaf tot aan de finish, die hem niet alleen het goud bracht, maar ook de weten schap dat hij dankzij voortreffelijk ploegwerk zo ver had kunnen ko men. Daarom was niet alleen Hen nie Kuiper beheerst blij met het goud, maar ook zijn maats wilden het wel vieren. De "wraak" was toch compleet geweest. En het Ne derlandse kwartet had eigenlijk de complete wedstrijd geregeerd, het peloton waarin weer zo ontzettend veel kanslozen waren gestart, naar zyn hand had gezet. Trots Ja, Hennie Kuiper mocht trots zijn op zijn gouden medaille. Hij had er op een voortreffelijke manier voor gestreden. „Later", zo vreesde hij, „zullen de dingen waaraan we niet hebben willen denken, toch wel bo ven komen drijven". De kleine man wilde daar in Grünwald verder niet over spreken. Hij bleef zo conse- kwent als hij en zijn makkers wa ren geweest, toen er over deelname was gepraat: „We willen de wed strijd rijden en dan zullen we er ons ook zoveel mogelijk voor inzet ten". Hennie Kuiper: „Ome Joop riep. dat Fedor er aan kwam, en dat één van ons moest wegspringen op het moment dat hij bij ons aansloot. Een inzet, die goud opleverde voor We zouden dan niet alleen toch nog een goed sr dle zijn wjjs_ twee man hebben om af te stoppen. kracht putte ,ie voor hem enig maar het zou ook een mooi moment j tuiste bron eigenlijk dat meUJk niet dat doel naar Grünwald zijn. Als iemand van achteren komt I bij de ontknoping van zo'n 'wed- gekomen, is de concentratie bij veel coureurs stri1d veel van Je afvalt> de altijd even weg. Ze gaan achterom aandacht zich richt op een winnaar, zitten kijken of er niet nog meer I dje het sportief gezien allemaal zo Hermie Kuiper laatste centimeters van de goldrush Hoogstwaarschijnlijk gaat Kuiper ccn contract tekenen voor de nieuw te vormen Frisol-Gazelle-ploeg. Een team .dat zich nog niet meteen op het zeer grote werk zoals een Tour de France zal werpen, maar voorlo pig nog kleinere successen wil naja gen. Het lijken er wel een aantal te kunnen worden. Want ook Cees Priem en Fedor den Hertog zal men contracten onder de neus schuiven. Waarmee dan de drie-eenheid die Nederlands eerste goud in de ge schiedenis van de Olvmpische weg wedstrijden binnenbracht, ook de rijen van de profs kan binnenmarc heren. Frisols directeur De Vries en ploegleider Liebregts waren voorna- goud zilver brons Sovjet Unie Ver. Staten DDR Japan W-Duitsland Australië Italië Polen Zweden Hongarije Bulgarije Groot Brittannië Noorwegen Nederland Frankrijk Tsjechoslowakije Kenia Nieuw Zeeland Noord Korea Finland Denemarken Oeganda Canada Mongolië Zwitserland Roemenië Oostenrijk Iran Argentinië België Columbia Korea Libanon Turirije Brazilië Ethiopië Cuba Jamaica Spanje MÜNCHEN Het handbal team van Noorwegen heeft tot vlak voor de aanvang van dr wedstrijd tegen Japan uit slechts zes spelers bestaan Tien leden van de zestien man tellende ploeg weigerden in actie te komen. Zij vonden het niet gepast door te gaan met spori bedrijven na de terreuracties in München. Pas na hevig aan dringen van de Westduitse or ganisatoren stemden de „tien" erin toe, dat drie van hen, die door 't lot werden aangewezen, toch zouden deelnemen. komen. heeft verdiend. Dat er ergens weer Toen Fedor bij kwam, knalde ik j een aarzeling komt, als je je hebt i^e.?LMaaf ik nooit zo goed voorgenomen hem toch maar te vragen naar zijn gedachten over opeens kunnen doen als Cees Priem me niet zo formidabel had geholpen. d£ze medaille. Je wilt hem Hij liet een gaatje vallen, en voor dat ze wisten wat er aan de hand was, hadden we ze zitten. Ik was er van overtuigd, dat ik het kon ha- Wat het „strijdplan" ter sprake brengt. Middelink: „Normaal is na tuurlijk al, dat je in zo'n wedstrijd voorin koerst. In zo'n peloton zit van alles door elkaar, de kans op j Joop Middelink niet: „Ik twijfelde, valpartijen is niet gering. Je moet of het tóch nog niet te vroeg was chen Het Nederlands hoc- ■m behoeft de strijd om de ite vier plaatsen in ieder geval zonder reservekeeper te spelen. Willem Buij, die er tot zijn grote in dit Olympisch toernooi niet te pas is gekomen, omdat zijn ga Maarten Sikking zo'n he fbare indruk maakt, had aan- elijk na het Israëlische drama plan naar huis zullen gaan. 1dJfren had eerst een ge- met de chef de mission, Bram enhoek, waarna werd ge- jj 'd. Buij deelde toen coach Van 1 nbergen mee in eerste instantie uilen vertrekken. terugreis werd al besproken. Hockey De erewedstrijd tus- Olympische hockeykampioen wereldelftal, die zondag in 4 j Ijn zou worden gehouden, is af- i J61 verband met de wijzigin- m het Olympische programma. maar na het gesprek met zijn me despelers besloot de reservedoelman alsnog op zijn besluit terug te ko men. „Ik wil de jongens bij nader inzien toch niet in de steek laten", was het argument van Buij. eigenlijk zo snel mogelijk met goeie groep proberen weg te ko- Wat na enig sjorren en trekken aan dat peloton, dat bezig leek aan een immense afvalrace, rond de 70ste kilometer lukte. Cees Priem zéér sterk rijdend en Hennie Kuiper wipten met dertien anderen mee en die groep leek met de Bel gische vedette Freddy Maertens, Rudi Altigs favoriet Erwin Tischler, de nieuwste hoop van Italië Fran cesco Moser en de felle Spanjaard Huelamo voldoende kwaliteit te be zitten om iets in de richting van definitief wegblijven te doen. Toch waren zij, én de Nederlanders, niet de enigen die genoeg tempo onder hielden gedurende flink wait kilo meters om het peloton steeds om streeks anderhalve minuut voor te blijven. Ook „onverwachte" renners als de Brut Bayton, de Noor Milsett en de Zwitsers Schmid en Sutter werkten zeer behoorlijk mee. Zo kreeg de ontsnapping de allure, die nodig was om die ene nog ont brekende man, die er in zulke ge vallen gewoon bij móet zijn te doen besluiten te rukken: Fedor den Hertog begon na zo'n 120 kilo meter aan één van die schitterende achtervolgingen, waarvan hij alleen het patent schijnt te bezitten. Even nog leek het er op, dat hij als geweest. Ruim veertig kilometer, dat is een uur alleen koersen. Dat moet je maar op kunnen brengen". eigenlijk maar niet lastig vallen met iets. dat een beheerste vreugde van een oprecht soort zou kunnen verstoren. En je knikt toch ook in stemmend. als Hennie Kuiper ver telt. dat dit goud ook een mooie start is voor een profcarriëre. die even bescheiden zal beginnen als de loopbaan van de amateur Hennie Kuiper op gang kwam. Later, als in het Olympisch dorp Die ken ik, want toen ik in Italië rondzwierf in het voorseizoen ben ik vaak bij die familie te gast ge weest. Hij is een gevaarlijke knaap. De andere was Maertens. Daar ging Cees Priem achter rijden en hij kwam er niet meer vandaan. Die Maertens werd toen kwaad, en gaf Cees een tik. Nou, Priem liet dat niet op zich zitten en dat werd een complete vechtpartij, zeker toen de Australiër, die ook boos was over onze weigering om kop over te ne men, zich er ook nog mee ging be moeien. Noou, toen ben ik maar op de kop van die groep gaan rijden en toen hebben we een soort toe spraakje gehouden. Zo van: Jongens, daar hebben we allemaal niks aan, laten we nou ge woon goed doorkoersen want anders Kerdel is komen feliciteren, er toch i komen we helemaal nergens. Ze ook een vreugdedrank Is genuttigd, en de pure vreugde over het goud echt begint door te breken, pleit Hennie Kuiper dan ook nog eens voor de liefde van het werk van de anderen. „Ik heb ook zoveel aan die twee te danken", klinkt het nog vele malen. Pittig Fedor den Hertog illustreert dan met een pittig verhaaltje, hoe dat helpen allemaal in zfJn werk ging. "Toen Kuipertje eenmaal was weg gesprongen, ben ik aan het wiel van Francesco Moser gaan zitten. r München blijft het toneel van demonstraties. Hier is de politie doende drie leden van een Noordierse anti-Britse organisatie van het parcours van de wegwedstrijd te verwijderen. Ver- momda Is wielrenners hadden zij aan de start willen komen. trapten er nog in ook. Hennie Kuiper glundert: „Zie Je nou, hoe ze geholpen hebben?" Priem vindt het alleen maar lo gisch: „Hennie is een erg fijne Jon gen. Hij is Juist de man die óns al tijd zo goed helpt. Altijd staat hij klaar". Den Hertog vult aan: „Als ik alleen maar denk hoe hij me vorig Jaar heeft bijgestaan in de Ronde van de Toekomst om mijn tweede plaats te verdedigen toen ik het heel erg moeilijk begon te krijgen". Priem weer: „Hij is geweldig bescheiden. Hij dacht dat hij niet in de ploeg voor de Individuele wedstrijd zou worden opgenomen. Ik heb met hem om een fles champagne gewed van wél. Nou, Je ziet het". Ja, het is duidelijk, dat de gouden medaille bjj Hennie Kuiper érg goed terecht is gekomen. MÜNCHEN Zes Nederlanders zijn gisteren voortijdig uit Mün chen afgereisd in verband met de tragedie om de Israëlische ploeg. Het zijn de hockeyers Flip van Lidth de Jeude en Paul Lit Jens, bokscoach Krijger en weltergewlcht James Vrij, alsmede de atleten Jos Her mens, die donderdag stond inge schreven voor de 5000 meter, en Wil- ma van Gool-Van den Berg, die op dezelfde dag niet aantrad voor de halve finales van de 200 meter da mes. Worstelaar Barend Keps zou in de loop van gisteravond of anders vandaag naar Nederland terugreizen. MÜNCHEN Teleurgesteld over zinj prestatie zat de 43-jarige Gooi- se dressuurruiter John Swaab in een tent zijn zojuist afgelegde dressuur- proef met chef d'equipe Nijland te analyseren. "Onbegrijpelijk. Ze had den de ring aangeharkt en gewalst, juist voordat ik mijn proef moest doen. Nu wilde het geval, dat er op enkele plaatsen kleine zandhoopjes ("blokjes") waren ontstaan en daar raakte Maharadscha door van streek. Telkens wanneer hij ervoor kwam. maakte hij een afwijzende beweging". Zijn charmante vrouw Ninna. die voor Zweden in de dres- suurproef uitkwam en met haar ze vende plaats in de individuele rang schikking 'n belangrijk aandeel had in de bronzen medaille, welke de Zweedse equipe behaalde ln de lan den wedstrijd achter Rusland (goud) en West-Duitsland (zilver), had er evenmin een verklaring voor. Wel zag zij ook pluspunten in de proef van haar man, die met totaal 1409 punten, toegekend door de vijf Jury leden. in de individuele klassering op de 28ste plaats eindigde van de 33 deelnemers. "De changementen gingen goed en de passage en de piaffe heeft hij nog nooit zo goed gedaan". De woorden van waardering en als troostkonden Swaab, die erop had gerekend 1500 punten te be halen. niet over zijn teleurstelling heen brengen. "Ongehoorzaamheid van een dressuurpaard wordt zwaar aangerekend door de Jury en van daar die lage waardering. Ik had ook meer verwacht. Maharadscha was ons beste en meest geroutineerde paard. HIJ was reservepaard van de Duitse equipe bij de Olympische Spelen in Mexico en dat zegt toch wel wat", aldus de heer Nijland. die in Annie van Doorne met Pericles (18e) zijn beste vertegenwoordigster had. "Ook mevrouw Benediotus is met Turista beneden haar prestatie niveau gebleven. Zij werd 27e en ook hiervoor heb ik geen verklaring. Ze was enigszins nerveus en maak te fouten in de changementen, het geen haar anders vrijwel nooit over komt". Nederland eindigde van de tier landen op de achtste plaats. Slechts de Verenigde Staten en Groot-Brit- tannië hielden onze landgenoten ach ter zich. De verwachtingen waren hoger, toen de Nederlandse Hippi sche Sportbond begin augustus nog een poging ondernam een dressuur - equipe naar München af te doen vaardigen, nadat eerder het NOC had besloten geen dressuurruiters uit te zenden. Er zou weliswaar geen medaille inzitten, maar toch op z'n gunstigst een vierde of vijfde PlaatsHet is de achtste ge worden en daarmee ls de equipe toch wel onder de maat gebleven. "Och, het was de eerste keer en ze moeten nog leren", was de reactie van Jhr. H. A. van Karnebeek, vice- voorzitter van het IOC, toen hij van het wielrennen bij de dressuur kwam en van de Nederlandse pres taties hoorde. Het klonk als 'n ver ontschuldiging. maar of die voor in ternationaal toch ervaren ruiters als mevrouw Benedictus (53), mej. An nie van Doorne (42) en John Swaab (43) nog aanvaardbaar is. is twijfel achtig.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 13