AEGIR-ACHT IMPONEERT
De afgang van twee boksers
De Nederlandse
meisjes het
truttigst....
LIEBESGABE"
Met gestuurde Laga-vier naar halve finale
#81
m
Olympische wegwijzer
Turnsters
tiende
PAGINA 8
MAANDAG 28 AUGUSTUS 1972
99-
MÜNCHEN De spelen van
de korte afstand, wordt het
Olympisch gebeuren in Mün-
chen graag genoemd, maar
daar ontbreekt toch nog wel
iets aan. De toeschouwers van
de roeiwedstrijden bij het dorp-
Je Oberschleiszheim, in de
buurt voor het voor immer be
smette Dachau, kunnen daar
over meepraten. Er was giste
ren voor de voorwedstrijden al
meteen geweldige belangstel
ling. De parkeerterreinen lig
gen echter zó ver van de Regat-
tabaan verwijderd, dat velen on
geveer een uur in de snikhete
zon moesten lopen.
Roeidictator Thomas Keiler,
de Zwitserse president van de
FISA, kwam voorts voor de zo
veelste maal met een verrassing
voor de publiciteitsmensen door
het botenterrein en de tribune
voor de deelnemers als verbo
den gebied te verklaren. Slechts
enkele pasjes weiden uitgege
ven, niet langer geldig dan 'n
uur en tegen inlevering van de
algemene Olympische pers
kaart. Als men eindelijk aan de
beurt was voor een dergelijke
"liebesgabe", waren de roeiers
die men zocht meestal hoog en
breed weer in het Olympisch
dorp, vijftien kilometer verder
op.
De Aegir-acht (voorgrond) gaat achter de Russen als tweede over de finish.
OBERSCHLEISZHEIM Twee
van de vijf roeiploegen van Ne
derland uit de series zo naar de
halve finales. Het kon haast niet
missen. In de eerste plaats de
acht van het Groningse Aegir,
die ronduit imponeerde, al moe
ten we niet vergeten, dat slechts
een van de drie tegenstanders in
het kielzog moest worden gelaten.
Hetzelfde geldt voor de gestuurde
vier van Laga, die eveneens nu
op de lauweren kan rusten tot
donderdag. Maar de "bullen-vier"
van Delft was begrijpelijk toch
niet bijzonder juichend over het
resultaat.
Een van de drie tegenstanders, Ca
nada, moest al na een paar hon
derd meter afhaken en toen was
het zowel voor Laga, als voor de
Tsjechen en Oostduitsers dus een
bekeken zaak. „Misschien", berede
neerde Evert Kroes later, terug in
het Olympisch dorp, „was het onbe
wust dAt wel, dat we niet zo best
draaiden." En de andere vier vielen
hem daarin bij. Wim Grothuis:
„We roeiden niet optimaal. Het had
iets feller gemoeten."
En alle vier. „Niet datwe extreem
slecht gingen. Laten we zeggen re
delijk. We hadden eigenlijk voor
het eerst dit seizoen tegenwind. Het
had misschien voor de loting van
de halve finale beter geweest als we
niet derde, maar tweede waren ge
worden. Want ons wel is opgevallen
is. dat er sinds Luzern geen ploegen
zoals Australië. Nieuw-Zeeland
en Amerika zijn bijgekomen, die
beter zijn dan wij. Maar voor de fi
nale zal het dringen geblazen zijn,"
aldus Jan-Willem van Woudenberg.
„Het veld zit erg dicht bij elkaar.
We hebben ook wel ondervonden.
dAt we eigenlijk in Sankt Moritz
tijdens de hoogte-training, geen
echte wedstrijden meer gevaren
hebben. Toch is zo'n training op
hoogte wel goed. We hebben geluk
kig nu nog vier dagen de tijd om
te trainen. Erg comfortabel."
Het ziet er naar uit dat vooral de
„bullen-vier" van West-Duitsland,
voorts de Oostduitsers en de verras
sende Zwitserse ploeg de „Lagaaien"
nog flink dwars kunnen zitten.
Kortom, het zal geen eenvoudige
zaak zijn voor onze vier een greep
naar de „blikken" te doen.
Formidabel
De acht van Aegir ging laat in de
middag formidabel over het brede
water in de laatste serie van de
dag. De Groningers stelden zich
niet tevreden met de simpele plaat
sing, maar gingen er fors tegenaan
en kwamen als tweede nauwelijks
een meter tekort op de Russen,
waarmee zij de sterke Oostduitsers
en Tsjechen achter zich lieten. Dit
zegt natuurlijk nog lang niet alles,
maar deze combinatie van twee vie
ren zal zich zeker niet laten over
varen.
De Nederlandse ongestuurde twee,
de Mexicaanse routiniers Roel Luy-
nenburg en Ruud Stokvis, hadden
geen schijn van kans de sprong
naar de halve finales direct te ma
ken. De Nereïden moesten zich te-
.„v
vreden stellen met de derde plaats,
achter de Zwitserse „openbaring"
Bachmann-Fischer en de bekend
sterke Polen Broniec-Slusarski. Te
vreden waren de Amsterdammers
anders allerminst.
De boomlange Luynenburg: „We
hebben er wel degelijk op gemikt
op die halve finales, maar op de
eerste duizend meter kregen we het
goede baantempo niet te pakken.
We waren duidelijk niet snel ge
noeg. We gingen al te langzaam
weg en dat is zeker de bedoeling
niet. Die Zwitsers hebben geweldig
verrast.
Ik verwachtte dat zij na duizend
meter wel zouden afknappen, maar
dat gebeurde helemaal niet. Die ke
rels zitten pas tien dagen bij el
kaar. Geweldig natuurlijk."
Geweldig vonden de Zwitsers het
inderdaad zelf ook. Bachmann, dui
delijk nagenietend: „Het is een bij
zonder verrassende ervaring, dat wij
Luynenburg-Stokvis achter ons lie
ten. We zitten inderdaad pas bij el
kaar, omdat Dubs kortgeleden een
ongeluk heeft gehad.
Het „klappte" echter meteen tussen
ons. De eindspring moet echter nog
sneller kunnen."
De dubbel-twee Bruyn-Venemans
kon niet tegen het geweld van de
Russen Timoshinin en Korshikow,
maar ze bleven ver voor de Duitsers
Meissner-Heyne.
Verder dan een derde plaats in de
gestuurde twee brachten Kieft en
Luttikhuizen het niet, die wellicht kanen veronachtzaamden, die zelfs
de Russen in de gaten hebben ge- de zege pikten,
houden, maar de „vreemde" Ameri- Dinsdag zijn de herkansingen.
DINSDAG 29 AUGUSTUS:
SCHERMEN: vanaf 8.00 uur: Floret persoonlijk kwalificatie heren
PAARDENSPORT: vanaf 8.00 uur: Samengestelde wedstrijd, dres
suur
ROEIEN: 9.00 en 14.00 uur: Herkansingen
BASKETBAL: vanaf 9.00 uur: Wedstrijden voorronde
MODERNE VIJFKAMP: 9.00 uur: Schieten
SCHIETEN: 9.00 uur:Kleiduiven trap, laatste serie
WIELRENNEN: 10.00 uur: Ploegentijdrit 100 km
TURNEN: 10.00 en 18.00 uur: Vrije oefeningen landenwedstrijd
heren
WORSTELEN: 10.00 en 19.00 uur: Vrije stijl, derde ronde
ZWEMMEN: 10.00 uur: 200 m vrije slag series heren, 200 m school
slag series dames, 100 m schoolslag series heren; 13.00 uur Schoon-
springen heren; 17.30 uur: 100 m schoolslag halve finales heren,
100 m vrije slag finale dames, 100 m rugslag finale heren, 200 m
schoolslag finale dames, 200 m vrije slag finale heren; 20.00 uur:
Schoonspringen heren
WATERPOLO: vanaf 10.00 uur: Wedstrijden voorronde
VOLLEYBAL: vanaf 10.00 uur: Wedstrijden dames en heren
ZEILEN: 11.00 uur: eerste wedstrijd
BOKSEN: 13.00 en 19.00 uur: eerste ronde
GEWICHTHEFFEN: 13.00 en 19.00 uur tot 60 kg
HOCKEY: 13.30 uur: Pakistan Oeganda; 15.00 uur: Spanje
Maleisië, Frankrijk België; 16.30 uur West-Duitsland Argen
tinië
VOETBAL: 16.30 uur: West-Duitsland Marokko, Verenigde Sta
ten Maleisië, Denemarken Iran; 17.30 uur: Hongarije Bra
zilië
Wie naar parallellen zocht tussen de
openingsceremoniën van de Duitse
Olympische Spelen in 1930 en
1972, had de geweldige handicap
dat hij de indrukken van Leni
Riefenstahls film (die dat beeld
van 1936 heeft gevormd) moest
vergelijken met de indrukken van
het tv-verslag (als hij thuis zat),
met al die close-ups, die duidelijk
maakten dat bijvoorbeeld de dele
gatie van Iran op te nauwe schoe
nen liep, terwijl in de 1936-film
juist zulke „humane" close-ups
zorgvuldig ontbraken.
Ikzelf zat in het stadion, zonder me
overigens te hoeven beklagen dat
mij daardoor details ontgingen die
de tv-kijkers wel opmerkten, want
geen van hen heeft de huis- tuin
en keukenduif gezien die, op het
MUNCHEN Ze hadden er op
getraind, ook al met toeschou
wers, ze waren overal op voor
bereid. En toch traden de Neder
landse turnsters vooral aan het
eerste toestel uiterst verkrampt
op. Toegegeven, de evenwichte-
balk is nu eenmaal een "eng"
nummer, voor de meeste turnsters
een nachtmerrie en uitgerekend
aan dat toestel moesten de Ne
derlandse dames hun verplichte
oefeningen gisterochtend vroeg
beginnen.
En dan ook nog aan de zijde van
de Amerikaanse dames, die al tij
dens de training de harten van de
toeschouwers hadden gestolen en
ook nu bij elke beweging van harte
werden toegejuicht.
Zulke dingen mogen natuurlijk niet
belangrijk zijn voor een goed-ge-
trainde ploeg, die de oefeningen er
nu eené helemaal in had zitten,
maar ja, het waren de eerste Olym
pische Spelen voor zes Jonge Neder
landse meisjes en meer dan 12.000
toeschouwers in zo'n imposante hal
is toch wel wat veel.
Ans van Gerwen, de meest-gerouti-
neerde van het zestal, was zeker
niet tevreden over haar prestatie.
„Alleen een goede oefening aan dï
brug (9.20) is niet genoeg. De balk
was zeer slecht. Ik hoopte bij de
eerste zesendertig te komen en ik
dacht vorige week ook nog dat het
mogelijk was, maar nu zou ik al
heel blij zijn als ik zesendertigste
word".
Vanavond komen de Nederlandse
dames voor de tweede maal in actie
tijdens de vrije oefeningen vai
landenwedstrijd. In de namiddag
bleek overigens, dat niet alleen de
Nederlandse dames last hadden
het Olympisch syndroom. Want Ne
derland staat na de verplichte oefe
ningen op de tiende plaats (negen
tien deelnemende landen) en dat ii
zeker niet slecht. Wellicht dat van
avond was Josser" kan worden ge
turnd en dat zo die begeerde acht
ste plaats toch nog te bereiken is.
DAMES. Na de verplichte oefenin
gen ziet het individueel klassement
er als volgt uit: 1. Lazakovitsj (Rusl.)
38,25; 2. Janz (DDR) 38,15; 3. Toe-
ristsjeva (Rusl.); 37. Van Gerwen
(Ned.) 35,70; 50. Toorop (Ned.) 35,20;
68. Dekker (Ned.) 34,60; 75. Van der
Voort (Ned.) 34,40 83. Morsch
(Ned.) 34,15 en 98. Velema (Ned.)
33,35. Landenklassement: 1. Rusland
189,15; 2. DDR 187,30; 3. Tsj.-Slowa-
kije en Hongarije 182,15; 5. Ver. Sta
ten 182,10 en 10. Nederland 174,50.
HEREN. Stand na de eerste dag var
de twaalfkamp: 1. Kato (Jap.) 57.35;
2. Andrijanov (Rusl.) 57,30; 3. Ken-
motsu 57,20. Landenklassement: 1,
Japan 285,05; 2. Rusland 282,20; 3.
DDR 278,40; 4. West-Duitsland 272,25
en 5. Polen 272.00.
MÜNCHEN Zo'n eerste dag in München. Het is goed eens
rond te gaan langs een paar accommodaties. Om de sfeer van
de Spel'en te proeven, heet dat dan. Of zo kun je 't ook zeg
gen om eens te kijken hoe meedogenloos snel voor sommige
atleten die intensieve voorbereiding, de hoop^ de dromen over
metaal, vervliegen, verdwijnen in de bittere wetenschap dat
ergens anders in de wereld iemand leeft, die het allemaal nog
beter kan, die het beter heeft aangepakt, sterker is.
Geen mooier gelegenheid om dat
groepje te la-ten Inwerken dan het
Olympisch boks toernooi. Als in de
schitterende hal de scheidsrechters
allemaal in de ring hebben gestaan
om nog eens te beloven, dat ze naar
eer en geweten zullen arbitreren,
dan is de start van de allereerste
partij, de opening van een eindeloze
reeks daar.
In de hoeken staan Leo Rwabwogo
uit Oeganda en Jorge Acuna uit
Uruquay. Twee jongemannen in de
buurt van de vijftig kilo vliegge-
wichten. Er gaat géén gong, op die
ouderwetse en vertrouwde manier
Er wordt een signaal gegeven en
ze vliegen op elkaar in zoals altijd
waar het allemaal zo heel erg hard
en rechtstreeks naar het hoofd
moet, want de Jury bij zo'n evene
ment is altijd zó grillig samenge
steld, met lieden uit zóveel verschil
lende werelddelen, dat alleeen het
doorslaggevend bewijs via de
knock-out haar lijkt te kunnen
overtuigen.
De man uit Oeganda, gedrongen en
kwiek, de Urugees wat dun, en
slungelachtig. En hij krijgt de klap
pen. In de eerste ronde al moet hij
acht tellen rust nemen, en dan redt
de gong hem ook nog. Vorige week
is Jorge Acuna uit Montivideo ko
men vliegen. In het vliegtuig is hij
24 Jaar geworden. Hij heeft een be
hoorlijke staat van dienst achter
ze vliegen op eixaar in zoais aiuju
bij een Olympisch bokstoernool.zich. Daar bij hem thuis. Goed ge
noeg om hem naar de Spelen te
sturen en om er wat van te hopen
Maar dat komt er allemaal niet
In de tweede ronde staat hij tot
twee maal toe acht tellen gedwon
gen rust te nemen, en dan is er
nog die officiële waarschuwing
wegens te laag inkomen met het
hoofd. Maar wat moet Je anders,
als Je al zó bent aangeslagen, dat
Je achter Je stoten aanwankelt, het
hoofd maar achter die steeds ver
geefs beproevende en krachteloze
vuist houdend? Kort na het begin
van de derde ronde is het gedaan.
Weer een tik van de donkere oppo
nent. weer dat wankelen gedurende
acht tellen. En dan fladdert die
handdoek tenslotte toch door de
ring. Acht minuten is het Olym
pisch bokstoernooi oud. En Jorge
Acuna moet naar huis. De eerste
van een lange, lange reeks, versuft
wordt hij naar de kleedkamers ge
leid. Maar dan staan de volgende
boksers allang weer in de ring. De
molen maalt meedogenloos door, en
de rechters wéten het.
Is het daarom, dat de kleine Jorge
Mejia uit Ecuador, met zijn sluike
haren en het uiterlijk dat hem tot
onmiskenbaar Indiaans type stem
pelt, pal voor het begin van de par
tij van het krukje in de hoek naar
het canvas zakt en zittend op
één knie —nog even een gebedje
doet? Tegenstander Douglas Rodri
guez van Cuba verwacht wellicht
meer hulp van een charmante ge
ste, want net als Jorge Mejia zijn
kruis heeft geslagen arriveert hij in
de hoek voor de overhandiging van
een in de bokssport bepaald niet
zeer gebruikelijk vaantje.
Mejia vindt het gebaar vrij nutte
loos, en bewijst dat ook meteen.
Door er zó fanatiek in te vliegen,
dat je ook al ben je er nooit ge
weest je kunt voorstellen hoe ze
in Quito, Ecuador, dat vechtertje,
dat het sterkste was van al die
jongetjes van de straat, hebben op
gepikt en in de ring gezet. In de
hoop dat zijn mentaliteit hem door
veel moeilijkheden van technische
aard heen zou helpen.
Wel, dat lijkt er zelfs eerst nog
even op. Mejia bokst toch we onder
toezicht, zo schijnt, van het door
hem aangeroepene. Rodriguez is
sterker, Is de betere bokser, maar
kan dat weinig etaleren. Tot in de
laatste seconden van de partij. Dan
komt de gong Mejia tooh echt red
den, Maar goed, even later staat hij
dan, naast de Joegoslavische
scheidsrechter, die Rodriguez
zijn andere zijde heeft. De ni
na een paar partijen, tergend lang
durige ceremonie van het verzame
len van de jurybriefjes. Dan, in
drie talen, de uitsag: winnaar op
punten Mejia f Vreugdedansen, kus
sen in de hoek van Ecuador. Dolle
vreugde. Begeleid door een hels
fluitconcert van dedriediuizend ke
kers in de hal. Dit kAn toch niet?
Net wil Je vaststellen dat het nog
wel eens meer zal voorkomen, in dit
toernooi, dat er een afzichtelijke
fout in de beoordeling wordt ge
maakt, of daar is de speaker weer
„Hernieuwde bekendmaking van de
uitslag, vergissing, Rodriguez win
naar!" Mejia af, snikkend, eerst
wan hopig, dan driftig roepend dit
maal lijkt het niet op een g
En het Olympisch bokstoernooi Is
nu zeer duidelijk op gang geko
men.
Fred Racké
Door
Nico Scheepmaker
sche groet met gestrékte arm op
zij, die Bolivia goed had ingestu-
deerd.
Truttig
moment dat Israël binnen mar
cheerde, opeens uit het niets een
noodlanding maakte op de rij voor
me en eerst op de enige nog open
zitplaats op de perstribune, later
daaronder, de rest van de ceremo
nie, inclusief het loslaten van de
duiven, gelaten over zich heen
liet gaan. Ziek? Moe? Of toch ge
woon, net als wij allen op die za
terdagmiddag, een plotselinge
liefhebber van de muziek van
Kurt Edelhagen?
Trein
Natuurlijk was er die parallel, dat
de openingsceremonie als een
trein liep: onverwacht twee minu
ten te laat beginnend, om 3.02
uur. maar om 4.30 uur (toespraak
Daume) exact volgens het tijd
schema, waarna het steeds sneller
ging: de Olympische eed zes mi
nuten te vroeg, terwijl de ver
wachting dat de laatste deelne
mer om ongeveer 6.00 uur het
stadion zou verlaten, veel te pes
simistisch bleek. De meeste be
zoekers waren toen het stadion al
uit. zelfs de duif. die zorgvuldig ge
wacht had tot de perstribune leeg
was. verliet al om acht minuten
voor 6 zijn schuilplaats onder plaats
17, rij 36, blok y-2, met opmer
kelijk krachtige vleugelslag.
Maar voor het overige werd bij deze
openingsceremonie de wens van
organisator Willi Daume in acht
genomen, dat „zijn" Spelen „vro
lijkheid, grote sport en misschien
menigmaal ontroering en waar
digheid zouden schenken". Na
tuurlijk, als 3200 Münchener
schoolkinderen, geboren tussen de
Olympische Spelen van Melbour
ne 1956 en Rome 1960, na afloop
van hun feilloze stadionspeloefenin
gen keurig afmarcheren met weer
hun groene schuimrubber zitkus
sentje in de linkerhand, dan wijst
dat op Deutsch-gründliche per
fectie. Maar ik dacht zo: het gaat
er om wat Je doet. Als dat een
maal deugt, pleit het aUeen maar
voor Je vakmanschap als Je het dan
ook nog perfect doet.
Rimram
En deze openingsattributen "deug
de", als je er tenminste van uitgaat
dat die hele Olympische rimram
met zjjn lopende-bandattributen
van eed, vlam, openingswoorden,
duiven, hijsen der vlag etc. nu
eenmaal onvermijdelijk is.
Niemand zal ontkennen, dat er
naast de serieuze muziek van
Carl Orff en de Pool Penderecki
(die door velen als de belangrijk
ste hedendaagse componist wordt
beschouwd)veel vrolijkheid uit
gang van de geweldige schwun-
gende muziek van Kurt Edelha
gen. En dat het overhandigen van
de vlag door de Mexicanen (die
kennelijk niet chagrijnig zijn als
ze iets weg moeten geven) een
opwindend feest werd, met dte
danseressen en dansers (die tot
slot als een rij dominostenen over
elkaar heen vielen) en die ene
lassoist, die door de Duitsers op
hun beurt weer ondanks het ver
vaarlijke blaaspoepenorkest en de
dijenkletsende Beierse dansers toch
ook adequaat beantwoord werden
door de 40 Goaszalschalzers, die
Ct woord zegt 't al) met op koeie-
staarten gelijkende zwepen een
oorverdovend geknal produceerden.
Maar het mooiste blijft natuur
lijk toch de intocht van de lan
denploegen. Waarom worden er
geen medailles gegeven voor de
"beste presentatie", zoals bij een
bloemencorso, eventueel onderver
deeld in: kleding, groet en bewe
ging? Neem bijvoorbeeld die groet,
die op velerlei manieren kan wor
den gebracht als hij niet geheel
wordt nagelaten: hoofd naar
recht richten (Peru), hoed af
zwaaien, hoed voor de borst (En
geland, Korea)hoed langs de
naad van de broek (Israël), wit
te pet opzij strekken (Guyana), de
hoeden rij voor rij, van voren naar
achteren, weer opzetten (Japan,
Nieuw-Zeeland en Tsjecho-Slo-
wakije), hand op het hart (El
Salvador e.v.a.), hand op de
borst met elleboog omhoog (Co
lumbia), de rechterarm als groet
achteruit strekken (Guatemala)
zwaaien met rode voorwerpen
zoals: doekjes (Albanië), bloemen
(Bulgarije) en baretten (Cuba)
en de enge nazi-achtige Olympi-
De kleding Is natuurlijk een teer
punt. Het truttigst liepen de Ne
derlandse meisjes erbij, in hun te
lange witte plooirokken met de
donkere kniekousen erondo- en
het te lange oranje jasje erover
heen. Dan nog die witte schou
dertas en dat hoedje: Je loopt wel
voor spot het enige wat ze bij het
passeren van de ereloge nog had
den kunnen doen om die ver
keerde indruk van de hedendaagse
Nederlandse Jonge meisjes weg t*
nemen, was het schaamteloos op.
tillen van de plooirokjes geweest,
maar helaas, Mieke Sterk heelt <k
limiet niet gehaald
De medailles gingen ook niet
bijvoorbeeld de Zwitsers in hun
nationale nescafé-Meuren, maar
eerder naar Frankrijk en zeker
naar de „exotische lauden" in hiui
kleurige lange dracht, bijvoorbeeld
Indonesië met vier rmlsjes in mi
ni met gebatikte oveigooiers, d«
vrouwelijke deelneemste- van Tri-
De vlaggedrager van Mon~
golië.
nidad in een rood-wit-zwart ,&t
vlamd" broekpak, of zelfs Oost
Duitsland, dat zijn meisjes al
wisselend in oranje, groene, blauw
gele of violette broekpakken ha
gestoken.
Uiteraard gaat de gouden medall
weer naar Mongolië met zijn hal
naakte worstelaars in mini-broei
Je en een soort dekmantel teg(
de ergste kou, terwijl Bermuda nc
voor een speciale vermelding
aanmerking komt, omdat men
Bermuda-shorts aantrad (de Pi
namezen droegen geen hoeden, i
Nederlanders wel, eens in de vi
Jaar).
En dan was er natuurlijk nog de a
deling curiosa. Brits Hondufi
met een kale official en eei
grijze vlagdrager. Kenia met maj
nen met tulbanden (Indiërs), ol
bedekte hoofden (negers) of
bril (een blanke). Lesotho, m
twee officials en daarvoor, de vb
torsend, de enige deelnemer: Mo
sapi Moorosi, een sprinter die zie
hinkend van zijn taak kwijt.
Saoedi-Arabië, het enige land mi
een tekst op zijn (groene) vla
waarschijnlijk: „Dit is een groei
vlag". Swaziland: twee zwartji
opgedraven door een blanke off
cial. En dan tenslotte de prijs va
de leukste inzending: Afghanistai
met een stuk of zes deelnemer
die allemaal een eigen kornis
loopje hadden met als beste 'n té
ganger, zoals Je die in Je bes
dienstjaren niet bent tegengek
