Banden
in
maak
Bonn-Peking
o
PROTEST VAN
ARBEIDERS
TEGEN KOMST
VAN AZIATEN
Peron wil pas in oktober terug naar Argentinië
Wij staan niet aan de verkeerde
kantwij zijn de verkeerde kant
Canada wil aantal opnemen
MILITAIREN MET NAAR VERGANE GLORIE HUNKERENDE GRIJSAARD IN HUN MAAG
VRIJDAG 25 AUGUSTUS 1972
BUITENLAND
PAGINA 9
NAJAARSBEURS GEBRUIKSGOEDEREN
27 augustus t/m 1 september 9-18 uur, zondag 10-18 uur
voordelige trein-toegangsbiljetten op ca. 180 stations verkrijgbaar
ADVERTENTIE
(Van onze correspondent)
MIAMI "Het behoud van
Vietnam is het behoud van al
les dat goed en menselijk is in
deze wereld". Dat is een zinsne
de uit een toespraak van de
filmactrice Jane Fonda. "Mijn
besluit, nu 26 dagen geleden,
Door
Henk Leffelaar
om geen vast voedsel te eten,
was de enige manier waarop ik
mijn ouders, mijn familie en
iedereen die maar wilde luiste
ren kon toeroepen, dat ik wat er
in Vietnam gebeurt niet meer
kon verdragen". Dat is een zin
snede uit de toespraak van Ren
nie Davis, een van de leiders
van de demonstraties tegen de
Republikeinen.
Geen van beide toespraken
kregen enige publiciteit, noch
in de Amerikaanse pers, noch
op de Amerikaanse televisie.
Nog meer redevoeringen ble
ven de afgelopen week in Mia
mi buiten het Republikeinse
nieuws. Daniel Ellsberg, die te
recht moet staan voor het open
baar-maken van de Pentagon-
sudie over Vietnam, zei: "Wij
staan in Vietnam niet aan de
verkeerde kant, wij zijn de ver
eerde kant".
David Dellinger, ook een leider
van de demonstraties: "Ik heb
lang nagedacht over de eigen
lijke betekenis van de hervat
ting van de zware bombarde
menten en van het leggen van
mijnen in de haven van Hai
phong. Ik ben tot de conclusie
gekomen, dat het ook bedoeld is
als een psychologische oorlog
voering tegen het Amerikaanse
volk zelf, om hen murw te
maken voor alle kritiek op het
Vietnam-beleid van deze rege
ring".
Meer
Deze toespraken werden ge
houden op een openluchtbijeen
komst voor het congresgebouw,
waar 1348 Republikeinen bezig
waren president Nixons huurcon
tract voor het Witte Huis met
nog vier jaar te verlengen. En
wat Jane Fonda, Rennie Davis,
Ellsberg en Dellinger te zeggen
hadden, voor de vuist weg,
voor het gehoor van een 400 op
de straatstenen gezeten, dood
stil luisterende jongeren, die van
heinde en verre gekomen wa
ren en de ongemakken van een
primitief tentenkamp in Fla
mingo-park trotseerden om
opnieuw van hun idealen te ge
tuigen dat had voor de Euro
peaan die stond mee te luiste
ren, meer te maken met Ameri
ka dan alle ontzielde retoriek
van de partij, die naar Miami
was gekomen om zichzelf geluk
te wensen.
Want het is dit Amerika van
deze baardige jongeren, in hun
gerafelde spijkerbroeken en ten
nisschoenen, die voor deze
Europeaan het menselijkste
vertegenwoordigden van de ge
kwelde samenleving op dit on
metelijke continent. In 1968 wa
ren de demonstranten jong en
nog hoopvol. De demonstranten
die deze week naar Miami kwa
men. waren ouder en hun bij
eenkomsten hadden de toon van
wanhoop. Dit zei 'n Vietnam-ve-
teraan die avond"Ze zeggen
tegen me: waar bemoei je
je mee? Je bent nog maar een
kind. Maar ik heb er 33 maan
den opzitten in Vietnam en mijn
hart is oud en doodmoe van 't
wachten op het einde van die
smerige oorlog".
Nog niet genoeg
Rennie Davis zei het ook: "In
de afgelopen jaren hebben we
naar Washington gemarcheerd,
we hebben bloed gegoten op de
archieven van dienstplichtkanto
ren, we hebben bommen laten
springen in fabrieken die na
palm maken, we hebben ons la
ten slaan en arresteren, we heb
ben gedemonstreerd tegen de
dode studenten van Kent en
Jackson university, en nu zijn
ze daar binnen in die hall bezig
om een president te prijzen, die
meer bommen dan welk mens
op aarde ook ooit heeft laten
werpen, die zei de oorlog te zul
len beëindigen, maar die na
20.000 Amerikaanse gesneuvel
den later de oorlog heeft uitge
breid tot Cambodja en Laos. en
nog is het niet genoeg ge-
Welke vergelijking moet ge
trokken worden tussen deze jon
geren en de 3000 jonge "Nixon-
vrijwilligers", die schoongewas
sen en uitgedost in Republikein
se feestkleding ook naar Miami
kwamen, om van bijeenkomst
naar bijeenkomst gesleept te
worden, om Republikeinse spre
kers op signaal toe te juichen?
Die met overtuiging de ge
meenplaatsen napraten, die
vooral het monopolie schijneu
te zijn van de Republikeinen:
dat "free enterprise" het behoud
van Amerika en de vrije we
reld is, dat Amerika belaagd
wordt door een internationale
communistische samenzwering
dat de Amerikaanse democratie
het beste systeem ter wereld
is, dat de Democraten onver
antwoordelijke radicalen zijn.
Gelukt
De conclusie is in ieder geval
dat de met Nixon en Agnew
doelbewust begonnen polarisa
tie van het land zijn effect niet
heeft gemist. De politiek ge
doogt het dat het dezelfde pre
sident was, die bij zijn inaugu
ratie de leus koos: "breng ons
bijeen". De politiek gedoogt het
ook dat de president in zijn re
de deze week in Miami, uitvoe
rig stilstaat bij het dagboek
van een Russisch meisje waar
in zij de dood van al haar fa
milieleden beschrijft, terwijl in
opdracht van die zelfde presi
dent bommen blijven regenen op
N oor d-Vietnam.
De politiek gedoogt het ten slot
te ook, dat de president zich
door de public-relationsmannen
laat adverteren als de "vredes-
president", die gezorgd heeft
voor een "generatie van duurza
me en eervolle vrede".
Het is deze politiek, waar de
demonstranten geen boodschap
aan hebben en waaromzij het
als hun taak zien te ageren
voor een "nieuwe politiek en 'n
nieuwe samenleving". Maar af
gesloten van het establishment,
en veronachtzaamd door de
grote publiciteitsmedia, heeft
hun campagne iets van de goed
willende ineffectiviteit van Don
Quichot.
Het staat te bezien in hoever
re senator George McGovern er
in kan slagen het vertrouwen
te winnen van deze jongeren,
zonder daarmee tegelijker
tijd de steun te verliezen van
de establishment-Democraten.
die hij broodnodig heeft om zelfs
maar in de buurt van het Wit
te Huis te komen. Het was in
ieder geval niet zonder beteke
nis, dat op die avond, voor het
Republikeinse congresgebouw
in Miami, de naam van McGo
vern slechts een keer werd ge-
oemd.
Dat gebeurde door Daniel Ells
berg, die er onmiddellijk een
voorbehoud aan toevoegde. Hij
zei: "We moeten koning Nixon
onttronen, maar dat betekent
niet dat McGovern een engel is,
omdat ook hij onderhevig is
aan de corruptie die macht met
zich meebrengt. Hij is onze
nige kans".
(Van onze correspondent)
BONN Westduitslands minister
van Buitenlandse Zaken Walter
Scheel heeft bekend gemaakt dat
hij waarschijnlijk in oktober een be
zoek aan Peking zal brengen. Bij
die gelegenheid of kort daarna
zouden diplomatieke betrekkingen
tussen de Bondsrepubliek en China
tot stand kunnen komen.
Door
Wim Timmers
Nadat de Chinese minister-presi
dent Tsjoe-en-Lai tegenover Japanse
politici zijn wens om volwaardige
banden met Bonn aan te knopen nog
eens had onderstreept, benut Scheel
kans om kort voor vervroegde
verkiezingen in de Bondsrepubliek de
beslissende zet te doen in een poli
tiek spel met de oppositie van CDU
1 CSU.
Eind vorige maand had Ger
hard Schroder, die Scheel opvolgt
indien de oppositie erin mocht sla
gen de regering Brandt te verslaan
zijn bezoek aan China gebracht. Dit
was het hoogtepunt van een cam
pagne waarin CDU en CSU de in
druk trachtten te wekken dat de Oost
een zeer onevenwichtige affaire i
was. CDU-voorzitter Barzel had al be
toogci: geen Oost-Politiek zonder 'n j
Verre Oost-Politiek.
De „ontdekking" van China door j
de oppositie heeft de regering tot een i
versnelde actie bewogen. Goede re-
laties met het land zijn van beteke
nis nu het gesprek over opneming
van beide Duitslanden in de Vere
nigde Naties serieuzere vorm gaat
aannemen (de DDR en China leven
allerminst op vriendschappelijke voet
met elkaar. Bonn had echter vanwe-
ge zijn toenaderingspolitiek tegen- j
over de Russen, alle reden om niet
te enthousiast ook de Chinezen in
de armen te vallen.
Zeker is in elk geval dat de re
gering-Brandt bij het normaliseren
van de betrekkingen met China geen
enkele bedenking van de kant der op
positie zal vernemen. Die heeft het
terrein voorbereid, zal dat in haar
verkiezingscampagne benutten en
wordt er niet graag aan herinnerd dat
de toenmalige CDU-voorzitter Kie-
singer nauwelijks een jaar geleden
dramatisch uit riep: „Ik zeg alleen
maar China, China..." waarmee
hij iets heel onheilspellends bedoel-
PHONG DIEN Vluchtelingen zijn teruggekeerd naar wat overbleef van hun woningen in het
plaatsje Phong Dien langs de verkeers weg nummer 1 ten noorden van Hoe-ee in Zuid-Viet-
nam. Het plaatsje kwam onder zwaar artillerievuur te liggen na de recente gevechten tussen
het Bevrijdingsfront en troepen van het regime Thioe.
De Noordvietnamese delegatie en die van het Bevrij dingsfront bij de Parijse onderhandelingen
hebben gisteren geweigerd in te gaan op een voorstel vaii Thioe tot uitiuisseling van zeshonderd
zieke en gewonde krijgsgevangenen. De delegaties n oemden het voorstel een truc die Saigon al
eens eerder heeft uitgehaald om te bewij zen dat het de Noordvietnamezen zijn die de oorlog in
het zuiden voeren. Inmiddels heeft de Zuidvietnamese legervoorlichtingsdienst verklaard dat drie
van de gevangenen, die al met schepen vcor de kust van Noord-Vietnam waren aangekomen,
zijn overleden. Hetgeen wel iets zegt over hun behan deling.
China heeft een scherp protest ingedi end tegen een bombardement op een sloep van een Chi
nees vrachtschip voor de kust van Noord-Vietnam. Vijf Chinese zeelui kwamen daarbij om het
leven. Het Amerikaanse opperbevel heeft het bombardement toegegeven, maar gezegd dat de be
treffende piloot dacht dat het om een lichter ging waarmee de Noordvietnamezen in open zee
vrachtschepen lossen nu de havens door Amerikaanse mijnen zijn geblokkeerd.
OTTAWA (AFP) Premier Pierre Trudeau van Canada heeft
na afloop van een kabinetsvergadering bekendgemaakt, dat zijn
land in beginsel bereid is een contingent Aziaten uit Oeganda op
te nemen. Er werd geen aantal genoemd.
Trudeau zal binnen enkele dagen een groep immigratie- en
gezondheidsfunctionarissen naar Oeganda sturen. Zij zullen na
gaan hoeveel Aziaten eventueel naar Canada willen, welke speciale
maatregeln daartoen moeten worden genomen, en ook de immi-
gratieaanvragen helpen behandelen.
(Van onze correspondent)
LONDEN De spanning stijgt
naarmate de aankomst dichterbij
komt van de eerste groepen ver
dreven Aziaten uit president Amins
Oeganda. In Londen werden gister
middag de eerste protestoptochten
tegen hun toelating gehouden door
3 tot 500 leden van Engelands
grootste vakbond, die van de alge
mene en transportarbeiders. Het
Door
Rudolph Bakker
waren voornamelijk werkers uit de
kleurrijke vlees- en vismarkten die
naar het Londense ministerie van
Binnenlandse Zaken trokken om er
'n petitie aan te bieden. Terwijl de
stoet door Londen ging, vielen her
haaldelijk opmerkingen te horen
ten gunste van figuren als het
ultraconservatieve parlementslid
Enoch Powell en zelfs van de bijna
vergeten fascistenleider Oswald
Mosley. Ook was er een zekere het
ze udt de opmerkingen af te ledden
aan het adres van al die Aziaten
die hier al jarenlang kind aan huis
zijn.
Bij aankomst op het „home offi
ce" verandere de taal echter. De
aanvoerder van de groep, vleesdra
ger uit de Smithfield-markt
vertelt: "Wij zijn geen racisten
maar we willen niet dat ons land
een soort vuilnisbelt wordt voor
iedereen die ergens anders over is".
En de vleésdrager ging voort: „We
willen gelukkig met de immigran
ten samenleven die hier al lang wo
nen. Het is dan ook geen politieke
optocht, het is alleen een uitdruk
king van de mening die onder de
werkende man in Londen heerst".
Hü besloot: "We kunnen een
voudig niet meer mensen opnemen".
De optocht door Londen viel sa
men met het nieuws dat Engeland
de afgelopen maand 930.000 werklo
zen telt, dat is ruim 60.000 meer
dan vorige maand.
Een officieel noodcomité onder
leiding van Sir Charles Cunning
ham, een vroegere hooggeplaatste
ambtenaar op het ministerie van
Binnenlandse Zaken, is zijn werk
zaamheden begonnen om de toe
vloed van naar schatting een half
miljoen Aziaten uit Oeganda naar
Engeland in goede banen te leiden.
Tegelijkertijd zijn 40 regionale or
ganisaties voor welzijnszorg aan het
werk gegaan. Uit beide groepen
wordt steeds meer de wens gehoord
de immigranten per boot naar En
geland te laten komen. Ze kunnen
dan gemakkelijker acclimatiseren en
onderweg worden ingelicht over wat
hun te wachten staat. Tot nu toe
bestaat het plan de Aziaten in een
enorme luchtbrug van Kampala
naar Londen-Gatwick te brengen.
Zeven Britse luchtvaartmaat
schappijen, waaronder de Boac en
de Caledonian Airways, doen aan
de operatie mee. De luchtbrug zal
naar men uitrekent 'n paar maan
den in stand moeten worden gehou
den. De eerste vluchtelingen zullen
naar men verwacht volgende week
in Londen aankomen. De prijs voor
de enkele reis zal ongeveer 70 pond
(550 gulden) bedragen. Normaal be
draagt het tarief 160 pond, maar in
speciale gevallen werd tot nu too
slechts 56 pond berekend.
Woonplaats
(Door onze correspondent)
MADRID Vandaag, 25 augus
tus, heeft Argentinië eens temeer,
en wel op onherroepelijke wijze, de
kans verloren om zich door orde
lijke democratische verkiezingen te
bevrijden van een nachtmerrie die
praktisch al dertig jaren duurt.
Dit tragische verlies hebben de Ar
gentijnen te danken aan de man,
die door miljoenen onder hen wordt
verafgood hoewel zij hem in 17
Jaar niet meer hebben gezien: Juan
Domingo Peron
De nu 77-jarige ex-dictator
heeft geweigerd om voor 25 augus
tus uit zijn vrijwillig ballingsoord
Madrid naar Argentinië te komen
en zo te voldoen aan de wettelijke
eisen voor zijn reeds ingedien
de kandidatuur bij de presidentsver
kiezingen van maart 1973.
Van donderdag af hebben die
verkiezingen opgehouden een oplos
sing te zijn voor Argentiniës enor
me problemen die niet alleen poli
tieke leegte maar ook een economi
sche chaos inhouden. In de veron
Door
Robbert Bosschardt
derstelling dat zij nog zullen
plaatsvinden (en dat hangt ervan
af of de Argentijnse militairen in
het geharrewar van de komende ze
ven maanden het geduld kunnen
bewaren, hetgeen niet hun sterkste
punt is) worden die verkiezingen
toch een voorstelling die door een
van de twee hoofdfiguren als een
farce zal worden afgeschreven.
Houden de miliairen het been
stijf en wordt Peron van de kan-
didaatlijst geschrapt, dan zullen de
miljoenen Peronisten de stemming
als een fraude veroordelen, deze sa
boteren, zich ervan onthouden, of
alle drie tegelijk. In ieder geval,
zijn de militairen dan weer in de
precies dezelfde doodlopende straat
aangekomen waar generaal Lanus-
se hen met opmerkelijke durf en
inzicht uit probeerde te halen door
het gesprek met Peron te openen.
Het Argentijnse wrak is niet van
de economische klippen te halen
als de Peronisten weigeren mee t'
trekken aan de sleeptouwen.
Geven de huidige sterke man
nen daarentegen toe aan de eisen
van Peron, die in de (voorlopige),
laatste versie inhouden dat hij pas
in oktober naar Buenos Aires komt
voor zijn triomfantelijke intocht,
dan zullen andere militairen hen
voor zwakkelingen uitmaken en kan
men, verkiezingen of geen verkie
zingen, rekenen op de zoveelste mi
litaire staatsgreep die zal terugval
len op het geijkte recept van een
dictatuur zonder democratische ti-
relantijnen.
En dat is nu precies de nacht
merrie die al dertig Jaren lang een
vastere plaats heeft in de presi
dentswoning „Casa Rosada" dan de
president zelf. Sinds de staatsgreep
van generaal Ramirez in 1943
beeft geen Argentijnse presiden'
zich nog 's avonds in het „Casa
Rosada" (rose huis) te slapen ge
legd in de geruste zekerheid dat
hij de volgende ochtend ook nog als
staatshoofd zal wakker wor
den. Ramirez, Farell, Peron. Lonar-
di, Aramburu, Frondizi, Allia, On-
gania, Levingston en Lanusse: het
rijtje is nog niet afgesloten.
Peron zit in zijn luxueuze
Madrileense villa, die als naam de
datum „17 oktober" draagt. Zijn
laatste plan (zoals gezegd voorlo
pig) draait om precies diezelfde da
tum. Het was de dag waarop hij
in 1945 door de volksmassa, door
hem als minister van Arbeid, de
machtige vakbonden en door
zijn echtgenote en top-demagoog
„Evita" opgezweept, uit de gevan
genis werd gehaald en in een triom
fantelijke „mars op Buenos Aires"
naar het „Casa Rosada" werd ge
bracht.
gen. Peron wil niet inzien dat hij
ondertussen een grijsaard is gewor
den en zijn Evita niet meer dan
een gebalsemd lijk is, dat gene
raal Lanusse hem heeft terugge
ven in de macabere hoop dat hij er
zijn eigen graf mee zal graven.
Peron heeft verzekerd dat hij ten
slotte in oktober naar Argentinië
zal terugkeren, ongetwijfeld in ge
zelschap van de lijkkist die nu in
een van de garages van zijn villa
staat. Peron hoopt op een nieuwe
„mars op Buenos Aires", die hem
ditmaal echter zeker niet tien Jaar
respijt zal geven voor de eerstvol
gende staatsgreep. Als de hunke
ring van een grijsaard naar de ver
gane glorie inderdaad tot een nieu
we 17e oktober leidt, zal het Argen
tijnse volk spoedig de rekening
wotftlen.
Wat de Britse hoofdstad betreft,
daar zullen de immigranten voor
namelijk in de voorsteden Houns-
low, Hillingdon en Brent worden
opgenomen. Maar hier is de wo
ningnood als huizenhoog. Vooral
Brent gaat gebukt onder een be
volkingsexplosie. De wachtlijsten
van woningzoekende tellen er al
8000 namen. In Ealing, een ande
re voorstad van Londen, hoopt men
voorlopig buiten de stroom van de
immigranten te blijven. Daar zijn
al 33.000 Aziaten waar men nau
welijks onderdak voor kan vinden.
Men hoopt dan ook dat de immi
granten uit Oeganda in Londen
alleen maar zo lang zullen blijven
tot ze elders in het land werk en
onderdak zullen hebben gevonden.
In Oeganda is de staf van het
Britse hoge commissariaat met 20
man uitgebreid. De eerste 3000 ge
zinshoofden moeten daar de nodige
formaliteiten vervullen om straks
Engeland binnen te mogen ko
men. Zij vertegenwoordigen de
eerste groep van 15.000. Ook van
de zijde van president Amins regi
me worden eisen voor de uitreis ge
steld. Zo moet men eerst formulie
ren invullen, maar die zijn er niet.
En niemand weet hoeveel geld men
mee mag nemen. Als men inderdaad
de 2800 pond sterling (21.000 gul
den) zou mogen meenemen waar
over wordt gesproken zou dit bete
kenen dat na het vertrek van alle
Aziaten de staatskas van Am in leeg
is. Oeganda's buitenlandse reserves
bedragen namelijk niet meer dan 15
miljoen pond.
Op het ministerie van Buiten
landse Zaken in Londen betwijfelt
men of Am in zyn belofte gestand
kan doen, volgens welke de 23.000
Aziaten met een Oegandese na
tionaliteit in het land mogen blij
ven.
Niet eenvoudig
Maar na alle moeilijkheden om
Oeganda te verlaten, zal de' aan
komst voor de Aziaten in Engeland
verre van eenvoudig zijn. En op 'n
illegale binnenkomst hoeft men he
lemaal niet te rekenen. Afgelopen
donderdag zijn er een paar Indiërs,
die illegaal uit Ostende met de boot
in Dover waren aangekomen en die
door het raam van het douanekan
toor waren gevlucht, door bloed
honden opgespoord. De Indiërs
hadden overigens Britse paspoorten
Ze werden naar Oostende terugge
stuurd.
De stemming onder de bevol
king zal nog verder afnemen. De
opwinding begon, net als in 1968
onder de arbeidersbevolking. Het
waren dezelfde vleesdragers van
Smithfield die vier Jaar geleden
samen met de Londense havenar
beiders op de barricade ginnen. Dat
was na Enoch Powells beruchte rede
over „De stromen bloed" die In de
botsing tussen beide volkeren zou
den gaan vloeien. Toendertijd werd
Powells actie gesteund door 2000
handtekeningenzetters, die net als
nu verklaarden geen racisten te
zijn, maar wel tegen verdere immi
gratie.
Geen vicarus De Vaticaanse
persdienst heeft gisteren het bericht
dat Paus Paulus van plan zou zijn
ene „apostolisch vicarus" naar Ne
derland te sturen, „volkomen onge
grond" genoemd. Het bericht was
afkomstig van het Italiaanse pers
bureau Ansa. Er was in gezegd dat
de paus voornemens zou zijn een
kerkelijke hoogwaardigheidsbekle
der naar Nederland te zenden om
te weten te komen hoe diep de kloof
is tussen het Vaticaan en de RK
W* ia Nederland.
