ie Constantine wij met
Amsterdam en 'Geen paniek'
INETONE ZIET WEER TOEKOMST VOOR STUDIO
'Man met de slappe hoed' naast Johnny en Rijk
SABATA: NIET BIJZONDER
Ondanks gebrek aan steun overheid
'KOGELS": VEEL HUMOR
VRIJDAG 11 AUGUSTUS 1972
FILM
PAGINA 11
Het kon natuurlijk niet. Iemand, die in Hollywood geboren
js, kan niet zeggen dat hij met filmen ophoudt. Zeker niet na
64 rollen, die hem een grote populariteit hebben gebracht.
4 Eddie Constantine is tenslotte nog maar 54 jaar en hij is zo
ongeveer de enige filmacteur ter wereld, die zijn voornaam in
titels terug vindt: "Eddie zaait paniek", "Eddie slaat er op
i". Het is dan ook niet gebeurd. Zijn 65-ste film wordt een
Hollandse. Deze week daalde hij op Schiphol neer in de klas-
sieke uitmonstering met slappe strohoed en blauwwit gestreept
■overhemd. Het publiek wil dat nu eenmaal zo, zelf tilt Eddie
■aan de "imago" niet zo erg. Maar men weet, van zijn knappe
I gezicht moet hij het niet hebben. Met zijn bagage liep het even
moeilijk, misschien waren de Franse douaniers wel zo onder
nde indruk van zijn vechtersbazenstatus dat ze bommen en
schietwapens roken waar die niet waren. Maar zijn andere pak
ken zijn toch ook afgeleverd.
Geboren Amerikaan, van Russi-
ns che origine voelt Constantine zich
hu al een kwarteeuw voornamelijk
a! fransman. Hij moest hier nog even
de droom geholpen worden,
oorspronkelijk dacht hij in
a^inetone tussen Johnny en Rijk te
in een televisieproduktie.
ben hij hoorde dat het om een
phte bioscoopfilm ging, klaarde
gezicht nog meer op, want men
rafnjgt uit alles bij deze behulpzame
zonder kapsones de indruk dat
fcj zich happy voelt in Amsterdam.
i]n dochter van zeventien heeft
si eigenlijk voorbereid. Een reisje
ir het noorden bracht haar tot
verzuchting: „Pa gaan we in
heeft inmiddels al over zijn
art gestreken en zal haar bellen
it zij maar snel een weekendje
aar het Okura-hotel moet overko-
■ar hij tien dagen logeert.
ames
Bond
vastzitten aan een image is na-
lurlijk even gevaarlijk als het pro-
|telijk kan zijn. Dat heeft Con-
2 antine ondervonden een jaar of
ia! en geleden, toen James Bond
ta ngszij kwam. Zulke dure. perfecte
Jodukties liggen niet op de weg
r Fransen en zijn films moesten
et toen tegen 007 afleggen.
II wilde zelf trouwens wel graag
in zijn Lemmy Caution-rollen af,
,nt de aanvankelijke humor ver-
erudt, steeds mi
zagen brood in het vuistenwerk-
puur, en een groot deel van de
cliëntele, namelijk de vrouwen, lie
pen toen niet meer zo hard. „Ik
voelde dat het af ging lopen en
toen heb ik ook die rol in „Alpha-
ville" van Godard geaccepteerd. Hij
kreeg ei- geen honorarium voor,
maar kon voor eens en altijd met
de vechtersbaas afrekenen.
Wie nu bijvalt met „Ja vechten
wordt boven de vijftig een zwaar
karwei" brengt Constantine meteen
overeind. Hij voelt zich beter in
conditie dan ooit en begint als be
wijs te vertellen, dat hij dagelijks
twee uur tennist, zoveel uur paard
rijdt en daar houdt het nog niet
Laten lachen
Deze Hollandse film komt na 3 Jaar
filmstilstand voor hem als manna
uit de hemel. Het is precies waar
hij naar gezocht heeft. Komedierol-
len. Hij wil er een nieuwe image op
gaan bouwen. Met een ernstig ge
zicht, maar met de bedoeling, dat
het grappig doorkomt. In „Geen
paniek" van Ko Koedijk 6taat hij
genoteerd voor een Amerikaan, die
ook ronddwarrelt in het wulps geë
quipeerde massage-instituut dat mo
menteel aan de Duivendrechtskade
is opgetrokken
„De mensen hebben al zorgen ge
noeg overdag, het is belangrijk om
ze 's avonds te kunnen laten la
chen. Dat is wat je als acteur kan
doen".
In het moderne kleiirenlaboratorium
annex zijn al de rushes te voor
schijn gekomen, waaroo Johnny en
Rijk in de weer zijn. Constantine
heeft ze gezien en verwierf lachend
het vertrouwen, dat hij aan een
goeüe zaak tussen onbekende Hol
landers is begonnen.
Het botert dan ook best tussen hem
en de rest van de filmploeg. Rijk
de Gooyer heeft hij al zo ongeveer
een paard aangepraat en die be
waart nu ijverig klontjes, die hij
later nodig kan hebben. Maar zijn
definitieve keuze is voorlopig blijven
steken bij een ..White Horse", een
misschien wel te vurige viervoeter.
Paarden
Paarden brengen Constantine pas
helemaal op zijn praatstoel. Vijfen
twintig heeft hij er op zijn boerde
rij een dikke veertig kilometer bui
ten Parijs staan. En nog vijf in
Amerika, die daar meelopen in ra-
Hij trekt een spijtig gezicht. Een
favoriet van hem is het afgelopen
weekeinde derde geworden Door
schade en schande werd hij wijs.
Hij kocht wel eens een reeks ver
keerde dravers, maar nu verkoopt
men hem geen knollen meer voor
citroenen en nog minder voor win
naars. In Blue Cap heeft hij nu
een tweejarige die het naar zijn
vast geloof gaat maken.
Heeft Constantine er ooit aan ge
dacht met zijn paarden naar Dum-
digt te komen? „Neen", zegt hij.
"want de prijzen zijn hier te klein
in verhouding tot de transportkos
ten".
„Iedere filmacteur heeft tegenwoor
dig paarden. Ik ben ermee begon
nen. Nu heeft Gabin paarden,
Omar Sharif heeft ze en ook Alain
Delon". Maar bij niet iedereen is
het de ware liefde voor het paard,
er spelen ook publicitaire redenen
Op Con9tantine's boerderij kammen
en borstelen vier man terwijl de
filmheld zich in Amsterdam voor de
laat zien
Niet vergeten
„Iedereen kent me, maar ik ben
geen vedette meer", zegt hij berus
tend. Ook wel met wat voldoening,
want de hand tekeningen jagers blij
ven de ijdelheid niet altoos strelen.
Maar ook in Frankrijk is men hem
Rijk vindt hij heel leuk, Trudy
nog allerminst vergeten. Zondag
stond hij nog tussen de sportuitsla
gen door in het veel bekeken „Noir
et blanc" en zong een reeks liedjes
voor het tv-publiek.
Toen men hem daarvoor kwam vra
gen had hij het gevoel maar liever
thuis op de boerderij te Willen blij
ven. Maar het weer optreden gaf
hem een verkwikkende kick. Zon
dagavond is hij nog teruggereden
naar zijn huis om te pakken voor
Amsterdam. Hij vond een huis vol
feestende jongeren, had eigenlijk
wel willen blijven. Hij kan de jeugd
van vandaag begrijpen. „Ze zijn
eerlijk, het ja is ja en het nee is nee.
ze doen geen concessies om anders
te zijn dan ze zijn. Ze zijn "formi
dable".
Als Constantine terug is van zijn
Amsterdamse avontuur begint hij
haastig aan de repetities voor een
misdaadkomedie, die in het Parijse
Théatre des Capucines gaat lopen.
Nee vergeten is Eddie niet, dat zal
men met kerstmis ook in de biosco
pen merken.
Titel: Adios. Sabata. Regie:
Frank Kramer. Voornaamste rol-
jen: Yul Brynner, Dean Reed, Pe-
fro Sanchez. Theater: Lido.
"Adios, Sabata" is typisch een
>j ilm voor de "komkommertijd" in
6 bioscopen. Niet echt slecht,
let echt goed, niet veel bijzon-
ers. Wèl een film waar een hele-
Del mensen zich mee kunnen ver-
maken, getuige de resultaten die
etzelfde genre films op de televi-
e boekt.
Grote ster in het geheel is Yu!
Irynner als Sabata, een keiharde
ij scherpschutter. Hij stelt zich in
dienst van de revolutie in Mexi
co tegen het regiem van de Oos-
enrijkse keizer Maximiliaan. Met
drietal Mexicanen gaat hij
achter een lading goud aan, waar
mee de revolutionairen wapens
zouden kunnen kopen. In de groep
wordt later de slimme. maar
uiterst onbetrouwbare kunstschil
der Ballantine opgenomen, die er
steeds met het goud vandoor
dreigt te gaan. Sabata trekt na
tuurlijk toch aan het langste eind
Van dit gegeven is een wat rom
melig verhaaltje gemaakt. Yul
Brynner kijkt er echter voortdu
rend geweldig stoer bij, en dat ver
goedt natuurlijk veel. De film be
zit genoeg recht-voor-zijn-raap-
humor en fraaie vechtpartijen om
toch te voldoen aan de eisen die
aan dit soort films over het alge
meen gesteld worden.
BERT VAN DOMMELEN.
Yul Brynner, 9toer
„Adios, Sabata".
"Kogels voor een vreemdeling"
Voornaamste rollen: John
(Sartana) Garko en William Ber
ger. Regie: Anthony Ascott. Thea
ter: Luxor.
"Kogels voor een vreemdeling"
is een western van het moderne
soort. Niet alleen meer schietpar
tijen, maar ook een flinke dosis
humor, waaraan bijvoorbeeld de
"Trinity" films hun succes heb
ben te danken. "Kogels" heeft be
halve de humor nog een gelijke
nis met de "Trinity" films: de
nonchalance van "Hartenaas'
(John Garko) en "Hertog" (Ber
ger). Beide bandieten zijn scherp
schutters, die voor een beetje geld
zonodig vier mensen te gelijk neer
schieten.
Het verhaal is dat van twee Jon
gens, die hebben gestudeerd en
na vijftien jaar terugkomen op de
ranch van hun vader. Door hun j
opvoeding (in Boston) hebben de
Jongens een afschuw van geweld.
De vader wordt echter door een j
bende afgeperst en moet regelma
tig een flinke som geld op tafel I
leggen. De jongens slaan de afper
ser op een gegeven moment het j
huls uit en vanaf dat moment 's j
het leven van de twee niet veilig i
meer. De kneepjes van het "valk"
worden hen door "Hartenaas" ge- I
leerd en de beide jongens leren
met een pistool omgaan, alsof ze
nooit anders hebben ga daan
JAN VAN DER NAT.
Goede films in
andere steden
Jeugdfilms
Terug in Leiden
Blow up (Anthonioni)Ctunera,
Oudegracht, Utrecht.
Ciao! Manhattan (Palmer-Wels
man): Kriterion, Westeinde, Den
Haag, Studio 2000, Congresgebouw
Den Haag; Leidseplein theater,
Amsterdam.
A clockwork orange (Kubrick)
Camera, Prinsestraat, Den Haag,
Nöggerath, Reg. Breestraat, Am
sterdam.
Flesh (Morresey)Studio,
Oudegracht, Utrecht.
Frenzy (Hitchcock): Scala, Pot-
tersstraat, Utrecht, Tuschinski,
Reg. Breestraat, Amsterdam, Tha
lia, Nieuwe Binnenweg, Rotter
dam.
Gescheurd gordijn (Hitchcock)
Victoria, Sloterkade, Amsterdam
(Nachtvoorstellingen)
Godard-programma"Une fem
me est une femme" en "Vivre sa
vie": Kriterion, Roetersstraat, Am
sterdam N achtvoorstellingen)
Histoires extraordinaires (Malle,
Vadim, Fellini)De Uitkijk, Con
gresgebouw, Den Haag, Studio
K. Roetersstraat, Amsterdam.
Hitchcock-programma: "Psy
cho" en "The byrds": The movies.
Haarlemmerdijk, Amsterdam (ook
nachtvoorstellingen)
Klute (Pakula)Roxy, Kalver-
straat, Amsterdam.
Met Jouw tanden ln mijn nek
(Polanski)Olympia, Prins Hen
drikplein, Den Haag.
Ostia iPasolini): Blo, Midden
weg, Amsterdam (Nachtvoorstel
lingen)
Samson and Delilah (De Mille):
Grand. Nieuwe Binnenweg, Rot
terdam.
De tien geboden (De Mille): Du
Midi, Apollolaan, Amsterdam.
West side story (Wise-Robbtns)
Metropole, Tuschinski, Carnegie-
plein. Den Haag.
Who is Harry Kellerman. and
why is he telling those terrible
things about me? (Grossbard)
De Uitkijk, Prinsengracht, Amster
dam.
WR: mysteries van het orga
nisme (Makavejev): 't Venster.
Gouvernestraat. Rotterdam.
REX Heeft één van de meest
doldwaze films van Louis de Fu-
nès teruggehaald: "De eend en de
Cadillac". De Funès wordt ook ia
deze film bijgestaan door B our vil,
en dat betekent dat het één van
zijn betere films is. De kleine Louis
wil soms wel eens vervelend wor
den, maar als Bourvil dan in de
buurt is. mag dat verder niet hin
deren. Gerard Oury regisseerde
het spektakel, op de van hem be
kende. doeltreffende wijze.
Blijvers
Het meest opmerkelijke in de
rubriek "blijvers" is deze week,
dat er een film niet is gebleven:
A Clockwork Orange. Voor het
overige zijn er weinig verrassin
gen.
STUDIO Beleeft goedkope tij
den. Sjors en Sjimmde in de kin
dermatinee en "Samen uit, samen
thuis" blijven maar draaien, 's
Werelds kleinste bekkentrekker
Louis de Funès en zijn in de Leid-
se bioscopen onafscheidelijke ka
meraden, Bourvil en Therry Tho
mas, Engelands hoop in sombere
dagen, zijn nog een weekje aan de
gang in het verhaal over een
groepje Engelse parachutisten dat
in Frankrijk gedropt wordt tijdens
de tweede wereldoorlog.
CAMERA Handhaaft zo
als te verwachten was, de aardige
komedie "The great race". Groot
ste trekpleister is natuurlijk Jack
Lemmon. Tony Curtis loopt erg
mooi en vervelend te wezen, Na
thalie Wood alleen maar erg mooi.
Een kostelijk verhaal over een
auto-race in de tijd dat Je de ve
hikels eigenlijk nauwelijks auto
kon noemen.
TRIANON Steekt nog een
week de draak met de "echte" Ja
mes Bond. Alles wat de grote su
perheld d oet loopt fout af of
wordt tot in het belachelijke over
trokken. Niet zo'n nieuw grapje,
maar toch wel aardig. David Ni-
ven loopt met zijn meest uitge
streken gezicht rond in "Casino
Royale".
Nachtfilms
REX Draait in de nachten in
het weekend "Ik, een vrouw", een
weilkje uit de noordelijke landen
Het overbekende werk, van al wat
oudere datum. Het gaat om het
bloot, dat in een redelijke hoeveel
heid op het doek wordt geprojec
teerd.
CAMERA Heeft in een hele
spannende voor 's nachts: Henri
Verneuils "Le clan des Siliciens"
In de hoofdrollen grootheden als
Alain Delon, Lino Ventura en last,
but not least Jean Gabin. Een
thriller van een behoorlijk niveau.
Nog twee echte kinderfilms in
Leiden aan het einde van een lan
ge vakantie.
REX Kan maar niet van Pip-
pi Langkous loskomen. En wat een
wonder, want de geliefde televisie
heldin zelf schittert in de hoofd
rol. Dat blijkt genoeg te zeggen,
want de film gaat zijn zesde week
'Leiden" in. Er wordt Nederlands
gesproken.
STUDIO Heeft ook al een
kinderfilm van de taaiere soort:
Sjors en Sjimmie. befaamd van de
Rebellenclub zorgen ook alweer de
ïodige weekjes voor spanning er
humor in het Steenstraattheater
Een Nederlandse productie, dus
ook voor de hele kleintjes te vol
gen.
Tony Curtis in "The great
De Nederlandse lange film maakt
het opgenblik een ongekende bloei
»r, De economische crisis ten
Ut, de betutteling van de reken-
toer opzij schuivend, zijn de ma
ïs van avondvullende films plotse-
ig actief geworden als nooit tevo-
Niet minder dan twaalf (u
het goed) projecten zijn juist
Itooid, in uitvoering of in een zo-
gevorderde staat van voorberei-
dat zij binnen enkele maan-
van start zullen gaan.
't zijn hoopvolle tekenen voor ons
towezen als men bedenkt dat men
de naoorlogse periode met vier,
'.avondvullende films per jaar al
D een voor ons doen redelijke ac-
foefr kon spreken. Hoe die plotse-
fsten en bovendien een uitweg
vinden Iaat zich niet moeilijk
^stellen.
1971 nebben cwee Nederlandse
fc'films ,31ue movie" en „Wat
r - -on miljoenenpubliek ge-
twee andere, .Mira' en
-• hebben eveneens een be-
KÜJke toeloop gekregen. Films
maken is een soort loterij. Het is
heel simpel tonnen te verliezen als
succes uitblijft, maar schiet men
eenmaal in de roos dan worrit de
investering ook meteen in een
royaal veelvoud terugverdiend. Dat
laatste trekt vanzelfsprekend finan
ciers aan en de filmbedrijven die
wat beducht geraakt zijn durven
opnieuw een gokje te wagen.
De daling in het bioscoopbezoek is
tot staan gekomen op een getal van
zo'n 25 miljoen bezoesen per jaat
en belangrijk daarbij is dat de Ne
derlanders hun wantrouwen tegen
het filmprodukt van eigen bodem
blijkbaar aan het verliezen zijn. Ze
komen en dat geeft de (film) bur
ger moed.
Onbegrip
De plotselinge tierigheid van onze
producenten en regisseurs heeft
misschien wel het laatste beslissen
de duwtje gekregen in de boosheid,
die ontstond over opnieuw zoveel
onbegrip bij de overheid Oo film
gebied zijn onze regeerders al bij
herhaling de kruideniers van Euro
pa gebleken.
Een onverhoedse aktie van enkele
kamerleden bracht de toch al niet
zo grote subsidlepot voor jonge fil
mers nota bene met rijksstcim
opgeleid I voor het lopende jaar
tot zeventig procent terug. Een
UNESCO-resolutie ten spijt en
dwars tegen het EEG-beleid in
werd de bioscoop met het hoogsto
btw-tarief in de straf klasse ge
plaatst. In andere EEO-landen,
waar men wel begreep dat een na
tionale filmindustrie in meer dan
één opzicht belangrijk is als torn-
municatiemlddel binuen er. buiten
de grenzen, landen ook waar de film
industrie al duidelijk van de
grond gekomen was, is men wél
met alle mogelijke faciliteiten de
film te hulp gekomen
Productiefonds
In Nederland valt er per jaar uit
het produktiefonds sinds een viertal
jaren f 1,8 miljoen gulden te verde
len (bijeengebracht door rijk en
bioscoopbond) en dat is niet zoveel
als men in aanmerking neemt dat
de produktiekosten van een film te
genwoordig meestal tegen een mil
joen gulden aanliggen. Wie gaat re
kenen en weet dat een bioscoop
kaartje op het ogenblik f 3,50 ge
middeld kost *n dat in het afgelo
pen jaar een zesde van de recettes
op Nederlandse lUuis binnenkwam,
zal kunnen uitrekenen hoeveel er
via de btw weer naar het rijk te
rugvloeit.
Maar men is an Nederland nog niet
zover dat men over de brug komt
met een bedrag, dat onze film wer
kelijk uit de startblokken kan hel
pen.
Tot overmaat van ramp ging de Al
gemene Rekenkamer onlangs prof ij -
terig stellen dat er op alle uitgege
ven garanties maar weinig is terug
gekomen.
In vijftien Jaar zou er op vier films
iets zijn terugbetaald van de dertig
films, die in die tijd gesubsidieerd
zijn. Lo6 nog van het feit. dat men
zich voor toneel en muziek nooit
afvraagt of er iets van steunverle
ningen zou moeten worden terugbe
taald. is het wel erg merkwaardig
om dan over geldsmijterij te gaan
emmeren.
De bond stelde in een commentaai
daartegenover, dat er ln vijftiende filmkwalitedt, ondanks
Jaar 44 films werden gesubsidieerd
met bij elkaar .ien miljoen gulden
op gezamenlijke produktiekosten
van uwintig miljoen gulden. Gemid
deld gingen 340.000 personen naar
die films kijken: op zeven films is
terugbetaald.
Wie dan nog gemiddeld van mis
lukkingen wil spreken weet zacht
gezegd van toeten noch blazen.
Overigens is er een internationale
vuistregel dat één op de even ge
maakte speelfilms het geld moet
opbrengen voor zes. die minder
aansloegen. Maar in een land met
een klein taalgebied kan het even
moeilijk zijn die zeven films bii de
hand te hebben. Daar moeten wat
deuren voor worden geopend en zo
ligt dan ook precies de taak voor
de overheid.
Geen bitterheid
Maar geen bitterheid op dit Joyeuze
moment, het publiek heeft tenslotte
het laatste woord en als de mceres-
vechtbaar overheidsbeleid, toch ge
waarborgd. Nu al kon een groter
aantal films gesteund worden dan
normaal door teruggevloeide gelden
van het succesvolle Jaar 1971.
De aangekondigde films bieden een
grote variëteit. Vanzelfsprekend zoe
ken een aantal daarvan het in het
luchtige amusement, dat blijkt aan
te spreken. Daar is niets tegen,
men heeft al te lang alleen maar
hoog op de artistieke tenen willen
lopen. Als er een solide basis is, ko
men ook de meesterwerken nog wel.
Andere initiatieven hebben het ge
zocht in coproduktie en/of Engels
taligheid.
Er is in de afgelopen laren van al
les gebeurd om tot een stimulering
van onze filmproduktie te komen,
een commissie uit de bioscoopbond
heeft onder meer naar voorbeelden
uit het buitenland gekeken, er zal
waarschijnlijk ook wel een redelij
ker verdeling van bedragen uit het
se voor het Nederlandse produkt produktiefonds worden oedachi
zich voorzet is de continuïteit en vooral nu er vele gegadigden voor
daarmee de geleidelijke stijging van 1 zijn.
Buiten studio
Uit een zekere armoede weken fil
mers in de afgelopen jaren ge
steund door de groeiende mogelijk
heden van de techniek nog al eens
uit naar louter opnamen buiten de
studio. Dat heeft onze aloude Dui-
vendrechtse studio Cine ton# natuur
lijk geen goed gedaan, want met te
weinig werk is het natuurlijk be
zwaarlijk mee te groeien in de
technische ontwikkeling.
Nu er veel gefilmd wordt is er ech
ter hoop dat onze regisseurs de weg
naar de studio's terug zuilen kun
nen vinden, want het buiten werken
heeft niet altijd voordelen, is aelfs
niet eens altijd goedkoper. Cinetone
is tegenwoordig met Cinecentr ira
verbonden, dat' over "n modern uit
gerust kleurenlaboratorium beschikt,
dat waard is om in vol bednjf te
worden gehouden.
De nieuwe directeur van Cinetone,
de heer G. H. Dujardin, die prak
tisch alle flacetten van het filmbe
drijf heeft leren kennen als direc
teur van Gofilex, is enthousiast be
zig om Duivendrecht nieuwe glone
te geven. Hij beoogt met zijn Insti
tuut niet alleen een verhuurder te
zijn van studioruimten, maar een
begeleidingsapparaat on te bouwen,
dat de Nederlandse 'ilm in vele op
zichten kan steunen.
Hij heeft het volste vertrouwen, dat
de weg naar Cinetone za. \vord« n
teruggevonden. „Geen paniek" /.ai
er al voornamelijk worden opgeno
men. PIET RUIVENKAMP
