LEGERING HEATH MOEILIJK
DOOR STAKING IN HAVENS
IRA valt
massaal
aan
BEROEP OP
DEN HAAG
VOOR
VIETNAM
Sowjet-geleerde
eist meer
democratie
4LIK WIL
(ATEN OVER
TWIJZING
(HUMACHER
MacLeod werd
nodeloos
neergeschoten
O.A. BOMBARDEMENTEN OP
DIJKEN
in vogelvlucht in vogelvlucht
ERDAG 22 JULI 1972
(Van onze correspondent)
;/I|onden Het arrestatiebevel tegen vijf Londense dok
kers in de loop van gistermiddag kan de oorzaak worden
een onoverzienbare nieuwe golf van ellende voor de Brit-
en voor de regering-Heath namelijk door de grimmige drei-
van een nationale havenstaking. Drie van de vijf mannen
i- den gistermiddag al naar de gevangenis overgebracht.
'er amentatoren zien in het verschiet zelfs de eventuele val
het conservatieve kabinet.
vijf dokwerkers zijn de
a-s van groepen, die container-
itwagens aan de poorten
havengebied tegenhielden
deer in te hinderen hun vrachten
schepen te lossen. Deze maat-
s in strijd met de zogenaamde
;er atrial Relations Act, de wet die
etrekkinigen flusBeni weriknemers
jke »rkgevers regelt, en die een om
en produkt is van de regering-
Het Hof voor de Industriële
ingjfckingen had de vijf aanvoerders
het de dokwerkers al herhaaldelijk
rit- imeerd de vrachtwagens met
-ntainers niet meer te hinderen,
in-ievel van het hof werd door de
die ien niet opgevolgd. De rechter
L-|[iet hof, bijgestaan door twee
kon toen niet anders beslisfcen
it de ongehoorzame dokwerkers
[en worden gearresteerd, zoals
et voorschrijft.
BUITENLAND
PAODfA
olph Bakker
niddellijk daarop gingen 7500
erkers in de Royal Wes,t In'diia-
all- en Tilbury-dokken in sta-
Hiermee was het gehele Lon-
havengebied tot stilstand ge-
Ook in Huil legden de dok-
rs het werk neer. De kans is
dat de staking zich als een
rand over het land zal uitbrei
de arrestatie van de vijf wordt
ie arbeiders in het gehele land
belediging van henzelf en van
rakbonden beschouwd,
voorzitter van de TUC, de
vakcentrale, zal de staking
lande maandag aan een oor-
inderwerpen. Tot dan is er ge-
de het komende weekeinde nog
1 te veel aan de hand, want
igt het werk vrijwel toch stil.
Genadeslag
vijf dokwerkers hadden vijf
geleden ook al op het punt
l te worden gearresteerd. Toen
trad geheel onverwacht de
bekende figuur van de lands-
at naar voren met de overwe-
dat er niet genoeg bewijzen
inden waren om de mannen op
iten. Tot grote opluchting van
gering kon daarmee de ramp
voorkomen, die nu in alle
ïeid over haar is losgebarsten
onafzienbare gevolgen voor de
1 zo wankele Britse economie
ich dreigt mee te brengen. De
idvccaat zag gistermorgen na
ak van het hof geen kans
de dokwerkers nog te redden,
rertreding van wet was te dui-
öe havengebieden heerst al ja-
onder dokwerkers grote
r het verlies van hun be
togen. De voortgaande mecha-
maakt dat men van hun
i steeds minder gebruik hoeft
aken. De ontwikkeling van het
inerprincipe, waarbij de
psladingen verpakt en wel de
ken en pakhuizen verlaten en
a klaar- aan boord worden ge-
dreigen de genadeslag aan de
Iwinning van de dokwerkers toe
aigen. De chauffeurs op de con-
•-vrachtwagens behoren echter
ezelfde vakbond als de dokwer-
ook zij willen graag aan het
blijven.
maanden en maanden lang in
toefening van hun beroep door
de dokwerkers te zijn gehinderd, be
sloten de chauffeurs vorige week van
him kant de dokwerkers te gaan
hinderen. Zo ontstond de chaotische
situatie dat aan beide kanten van
de havenhekken vakbonders de vuist
tegen elkaar ophieven. Na het be
kend worden van de arrestatie
de, vijf aanvoerders besloten de
chauffeurs echter him protest t<
staken en ze marcheerden arm ir
arm met de dokwerkers in de beto
ging langs de haven.
Het verzoek aan het Hof voor d<
Industriële betrekkingen om de ha
venwerkers te verbieden de contai
nervrachtwagens tegen te houden,
was afkomstig van de container-
firma, die enorme schade begon op te
lopen doordat zij in de onmogelijk
heid verkeerde aan hun verplichtin
gen te voldoen.
Confrontatie
De wet op de Industriële Relaties
is een poging in het onoverzichtelijke
struweel van de Britse vakbondswe
reld en haai- gespannen relaties met
de werkgevers en de staat regelend
op te treden. De laaifcte Daboup-re-
gering van Harold Wilson had de
noodzaak van enige wetgeving op dit
gebied al ingezien en een wetsont
werp opgesteld. De macht van de
vakbonden in de Lalbourpartij de
bonden storten immers het leeuwen
deel in de Labour-kas had het
ontwerp echter een voortijdige schip
breuk doen lijden.
i regering-Heath probeerde het
eigen inzicht opnieuw en slaag
de erin de wet aangenomen te krij
gen. Vakbondsleiders waarschuwden
de regering toen al, dat het onmo
gelijk is een vakbondslid bijvoorbeeld
met de sterke arm ertoe te dwingen
te werken. Nu is het moment van
confrontatie aangebroken. Het valt
te bezien of de regering deze over
leeft. In ieder geval staat vast dat
de arrestatie van de vijf dokwerkrs
geen politieke beslissing meer is,
r een beslissing, die werd ge
daan door een onafhankelijk hof in
een geheel duidelijk zaak.
Binnen de komende 14 dagen zul
len de mannen voor het hof worden
gebracht iets dat ze uit vrije wil
steeds hadden geweigerd en in
staat worden gesteld een uitleg te
geven voor hun gedrag of excuses
aan te bieden. Wanneer ze dat niet
doen kan de toestand er bijzonder
gespannen gaan uitzien. Dit geldt
vooral, wanneer de havenarbeiders
het werk niet hervatten vioor hiuni
vijf „martelaren" weer op vrije voe
ten zijn. Het is zelfs de vraag of de
staking tot de havenarbeiders be
perkt zal blijven. Voor de regering
die wanhopig probeert de vakbonds-
anarchie te bedwingen, staat de
strijd tegen de inflatie op het speL
AKARTA (Antara) De Indone-
minister van Buitenlandse Za-
Adam Malik is bereid het bestuur
de Buitenlandse Persvereniging
Jakarta te ontvangen om over de
izing van Peter Schumacher te
lumacher, correspondent van de
en de groep dagbladen binnen
'PD, w.o. het Leidsch Dagblad
iakarta, heeft Indonesië moeten
ten nadat zijn verblyfsvergun-
niet werd verlengd,
toster Malik, die het BPV-be-
zal ontvangen na de kwestie
het ministerie van Defensie en
tsveiligheid te hebben besproken,
duidelijk uitkomen dat de rege-
haar eigen redenen heeft gehad
fe verblijfsvergunning van Schu-
niet te verlengen.
Buitenlandse Persvereniging
'Jakarta heeft onlangs zijn spijt
sproken over het besluit van de
Desische autoriteiten en ophelde-
Bevraagd.
Gisterochtend is bij het station El Cuervo, tachtig kilometer van Sevilla een exprestrein op
een lokale passagierstrein ingereden. Het ongeluk gebeurde omdat een ivissel verkeerd stond.
Volgens de opgave verloren 76 passagiers het leven.
FRANKFORT (DPA, AFP) De
Westduitse procureur-generaal in
Karlsruhe heeft gisteren meege
deeld dat de 34-jarige Schotse zaken
man Iai MacLeod die op 25 juni bij
een optreden tegen de Baader-Mein-
hof-groep in zijn woning in Stutt
gart door een politieman werd dood
geschoten, geen onderdak aan leden
leden van de groep had verleend.
De procureur-generaal heeft vast
gesteld dat MacLeod de betrokken
woning al in dec. 1971 had veria-
en met de nieuwe huurster, Irm-
1 Möller van de Baader-Meinhof-
groep niets te maken gehad had.
Dat de telefoon in het appartement
nog steeds op MacLeods naam stond
en zijn naambordje nog op de deur
zat, was volgens de procureur-gene
raal niet meer dan nalatigheid.
De politieke politie in West-Beriijn
heeft een zorgvuldig voorbereide en
geheim gehouden bliksemactie tegen
de Baader-Meinhofgroep uitgevoerd.
De politie legde de hand op de
20-jarige Verena Becker, tegen wie al
een bevelschrift tot inhechtenisne
ming bestond omdat ze ervan ver
dacht wordt bij springstofaanslagen
betrokken te zijn geweest.
DEN HAAG (ANP) Een groot
aantal personen en politieke en ker-
kelyke organisaties heeft een beroep
op de Nederlandse regering gedaan,
zich uit te spreken tegen de Ame
rikaanse Vietnampoldtiek en met
name het bombarderen van dijken
Noord-Vietnam te veroordelen.
Dergelijke bombardementen, vlak
voor het begin van de natte moes-
kunnen een ramp veroorzaken
die de Nederlandse waterramp van
februari 1953 tien tot honderd maal
zal overtreffen, aldus de verklaring,
die oa. is getekend door het hoofd
bestuur van D'66, de PSP, Pax Chris
tie, Kerk en Vrede, de bisschop van
Breda, H. Ernst, een aantal kamerle
den van de PvdA, de burgemeester
Rotterdam, W. Thomassen 'en
de Nederlandse Politieke Jongeren
Contact Raad, waarin de jeugdorga
nisaties van politieke partijen sa
menwerken.
Door zich niet uit te spreken te
gen de Amerikaanse politiek heeft
de Nederlandse regering reeds een
grote verantwoordelijkheid op zich
genomen. De ondertekenaars van de
oproep vragen zich af, of Nederland
ook de verantwoordelijkheid wil dra
gen voor het forceren van een „de
finitieve oplossing" van het Vietna
mese „probleem door een aanslag op
het leVen van twaalf miljoen bur
gers".
Delta
Vooral de delta in het noorden bij
Haifong en Hanoi, doei in opper
vlakte gelijk is aan het laaggelegen
gedeelte van Nederland, kent een
omvangrijk en vernuftig dijkenstel-
sel. De delta is met gemiddeld 800
Inwoners per vierkante kilometer
Nederland 350 één der dichtsbe-
volkte gebieden ter wereld.
In dit gebied ongeveer even
groot als de driehoek Den Haag-
Den Bosch-Vlissingen woont drie
kwart van de bevolking van Noord-
Vietnam, gelijk aan het aantal in
woners van Nederland, en liggen de
fabrieken, waterwerken, energiecen-
belangrijkste landbouwgronden, fa-
trales, aldus de verklaring.
«Van onze correspondent)
BONN De Sowjet-Unie moet
meer democratisch en liberaler wor
den. Dit heeft de vooraanstaande
Russische atoomgeleerde Andrej Sa-
charow geëist in een memorandum
aan partijleider Breznjew. Concreet
eiste hij bovendien een algemene
amnestie voor politieke gevangenen,
revisie van vonnissen, grotere open
heid bij processen, terwijl de „psy
chiatrische dwangmaatregelen" (het
opbergen van politieke tegenstanders
in psychiatrische inrichtingen) „uit
politieke, ideologische en religieuze
overwegingen" ontoelaatbaar worden
geacht.
Het memorandum van Sacharow,
die in 1968 ook al met een soort
gelijk stuk de aandacht heeft ge
trokken, werd Breznjew al ruim een
jaar geleden toegestuurd. Omdat de
geleerde tot dusver geen antwoord
had ontvangen, hield hij „zich niet
voor gerechtigd de publikatie verder
uit te stellen". Het stuk werd in
Moskou enkele Westelijke correspon
denten ter hand gesteld. Het West
duitse weekblad Die Zeit publiceert
de volledige inhoud in zyn uitgave
van dit weekeinde.
Sacharow's memorandum is van
stuk
bètekenis, omdat het bij wijze
uitzondering niet gaat om
ondergrond-kritiek, maar om het
werk van een zeer prominente Sow-
jetrussische burger, die zich direct
heeft gericht tot de hoogste in het
Kremlin. In 1970 stichtte de 51-
jarige geleerde in Moskou een co
mité voor de rechten van de mens.
In het memorandum wordt gepleit
voor grotere openheid. Er dient een
door het volk beoordeelde, nieuwe
wet op de pers en massamedia te
komen, vrije publikatie van statis
tische en sociologische gegevens moet
mogelijk zijn. Grotere vrijheid van
reizen, culturele uitwisseling met de
kapitalistische landen en bijvoor
beeld beëindiging van het storen van
buitenlandse radiozenders, zouden
het leven in de Sowjet-Unie mede
kunnen veranderen.
„De uitwerking van een duidelijk
en consequent programma van ver
dere democratisering en liberalise
ring is noodzakelijk in het belang
van de technisch-wetenschappelijke
vooruitgang en het stap voor stap
overwinnen van de achterstand en
de isolering tegenover de ontwikkelde
kapitalistische landen", aldus Sacha-
(Van onze correspondent)
BELFAST De Noordierse hoofd
stad Belfast veranderde gistermid
dag binnen een half uur in een
rampgebied, nadat om 3 uur een
serie bomexplosies begon die maar
geen eind scheen te nemen. Dikke
rookwolken begonnen boven de stra
ten te drijven, terwijl brandweer-
Door
Rudolph Bakker
auto's en ambulance's met gillende
sirenes een weg zochten door het
puin. Winkelende huisvrouwen en
kinderen, huilend en in een staat
van shock probeerden weg te vluch
ten.
Het centrum was het toneel van de
meest geconcentreerde IRA-aanval
tot nu toe, op een ogenblik dat dui
zenden huisvrouwen bezig waren hun
weekend-inkopen te doen. Er ont
stond een geweldige chaos. Alle bus
diensten werden voor de rest van de
dag gestaakt en alle toegangswegen
tot de binnenstad afgesloten. Ook in
andere delen van Ulster ging het
IRA tot massale nietsontziende acties
De bommen ontploften met de re
gelmaat van een klok met tussen
pozen van minuten. In het centrum
van de stad verdween het busstation
in Oxford Street met een enorme
klap en een grote rookwolk, waaruit
stenen, brokken en lichaamsdelen
naar beneden kwamen. Een man die
de scène overleefde, vertelde dat hy
meteen al drie doden zag liggen en
verspreide armen, benen en handen.
Bommen
Andere bommen ontploften onder
twee bruggen ,in twee andere bus
stations, een spoorstation, een gas
fabriek en een café. Tegen 6 uur
werd het aantal doden op 16 geschat,
maar men vreest dat het aantal zal
stijgen. Tegen de 100 slachtoffers
waren toen al naar ziekenhuizen
gebracht. Onder de doden bevinden
zich drie soldaten, die in een ge
pantserde auto de wacht hielden.
Een bom ontplofte vlak by een
pantserauto die in de lucht werd
geblazen. De soldaten waren op slag
dood. Politiemannen spreken al van
een ware noodtoestand. Het is het
ergste wat men in Noord-Ierland tot
nu toe ooit beleefde. De aanval van
het IRA kwam als antwoord op
nieuwe strenge veiligheidsmaatrege
len van de Britse minister voor
Noord-Ierland, William Whitelaw,
die poogde tegen te gaan dat het
IRA bommen buiten haar eigen ge
bieden in de andere stadsdelen
smokkelde. Het is duideiyk dat het
IRA opnieuw op verschrikkeiyke ma
nier aan haar politiek uitdrukking
geeft.
Kracht
Het lijkt daarbij dat haar kracht
groot is, dat ze door geen enkele
maatregel, met uitzondering van een
zware gewapende actie van het
Britse leger, in de uitvoering van
van haar praktijken kan worden ge
hinderd.
De gigantische IRA-aanval komt
ook maar een paar dagen nadat de
leider van de .provisionele IRA in
Londen met de oppositieleider Ha
rold Wilson had gesproken. Het was
geen aangenaam gesprek geweest en
ook Wilson had, net als eerder mi
nister Whitelaw (in een onderhoud
met de IRA-leiders, duidelijk te ver
staan gegeven dat op de eisen van
het IRA niet zonder meer loon wor
den ingegaan. Met name moesten de
laatsten beseffen dat de Ierse een
wording niet met geweld kon wor
den afgedwongen.
De massale aanslag op de gehele
bevolking van Belfast, want dat was
de actie van vrijdag maken woorden
als „vredesgespretk" en goede wil"
tot een farce. De woede die zich ook
in het parlement in Londen tegen
Whitelaw, en nu ook tegen Harold
Wilson begint te richten, zal steeds
moeilijker tot bedaren te brengen
zijn. Want wie een moordpartij als
deze ongestraft over zich heen laat
gaan, moet als gezagsdrager defini
tief iedere geloofwaardigheid hebben
verloren.
Terwijl in Belfast de halve stad
werd opgeblazen, kwam in Londen
de minister van Buitenlandse Zaken
van de Ierse Republiek, Hillery, voor
besprekingen op liet Londense mi
nisterie van Buitenlandse Zaken aan.
De Ieren van de republiek waren
ernstig beledigd dat minister White
law een dag eerder tegen het parle
ment had gezegd, dat het bezoek
van minister Hillery niet meer dan
een beleefdheidsbezoek zou zijn. Deze
mededeling van minister Whitelaw
ging welbewust voorbij aan het feil»
dat minister Hillery nauw betrokken
is by de politieke gesprekken die op
gang zijn gekomen over de toekomst
van Noord-Ierland.
Vertroebelen
Zo kan Whitelaws verklaring in
het Lagerhuis die weer tot doel
heeft de protestanten in Noord-Ier
land te kalmeren, de langzaam ver
beterde relaties tussen Londen en
Dublin ernstig vertroebelen. Minis
ter Whitelaw vloog gistermiddag van
Londen naar Belfast, zodra hy hoor
de welke ramp zich over de stad
het voltrekken was. Met hem mee
vloog de Britse minister voor Oor
log, Lord Carrington. Ook minister
Hillery, die in Londen had willen
overnachten, keerde onmiddeliyk
naar Dublin terug.
Stap voor stap nadert in Ulster d«
echte burgeroorlog. Want de para
militaire protestantse verdedigings
organisatie (Ulster Defence Associa
tion UDA) kwam in actie om de ple
gers van de bomaanslagen op ts
sporen.
PERPIGNAN De Franse schil
der Francois Desnoyer, die fauvisme
en kubisme in een zeer persoonlijke
stijl combineerde is vrijdag in een
ziekenhuis in Perpignan aan de ge
volgen van een beroerte overleden.
Hij was 77 Jaar.
Desnoyer was vooral bekend door
zijn zeegezichten en landschappen.
Hij ontwierp ook tapijten en decors
voor de Opera Comique in Parijs.
Hy heeft o.a. de grote Amerikaanse
prijs voor schilderkunst van de Gu-
genheim-stichting ontvangen.
Hoewel er al geruime tyd sprake
as van spanningen tussen Moskou
Cairo, is het gedwongen vertrek
in de Sowjetrussische militaire ad
viseurs uit Egypte een toch nog on
verwachte gebeurtenis èn een van
groot belang. Vijftienduizend Russen,
onder wie piloten van Mig-straalja
gers en bedieningsmanschappen van
raketinstallaties, moeten hun plaat-
op korte termün aan Egyptena-
overlaten; vyfduizend instruc
teurs kunnen de cursussen inzake de
door Moskou geleverde conventionele
wapens voltooien en zullen dus nog
blyven. Van grote betekenis is
in dit verband de vraag of de Sow
jet-Unie al of niet zal kunnen bly-
beschikken over haar lucht
machtbases bij Assoean en Mersa
Matroe. Die by Assoean is natuuriyk
grote betekenis voor de verde
diging van de daar gelegen dam in
de Nyi, maar tegelykertyd samen
met het andere steunpunt van
enorm belang voor de bescherming
i de Sowjetrussische vloot In de
Middellandse Zee, die Immers niet
vliegkampschepen kan beschik
ken en derhalve is aangewezen op de
genoemde bases op het Afrikaanse
vasteland. Waar moet men nu de
oorzaak zoeken van deze breuk in
'n samenwerking, die al zeventien Ja-
duurt? Het voornaamste punt
ïykt de steeds fellere Egyptische kri
tiek op de Sowjetrussische politiek
van handhaving van de "status quo",
de bestaande toestand. In Cairo ge
raakte men er steeds meer van over
tuigd, dat Amerika, de Sowjet-Unie
en natuuriyk Israël alleen maar baat
hadden by het voortduren van de be
staande situatie, terwyi Egypte intus
sen het kind van de rekening was.
Egyptes agressieve plannen tegen Is
raël werden in Moskou niet serieus
genomen en de eisen van de regering-
Sadat aan het Kremlin om over te
gaan tot levering van speciale raket
ten en van Mig 23-gevechtsvliegtui-
gen werden door de Sowjetrussische
regering onder allerlei voorwendsels
van de hand gewezen. Dit leidde in
Egypte, vooral onder studenten en
jonge officieren, tot steeds luider
klinkende verwyten aan het adres
van de bondgenoot in Moskou, die
zich o.m. verontschuldigde met de
mededeling, dat bedoelde wapens aan
India waren geleverd voor de stryd
tegen Pakistan. Veel indruk maakte
dit niet op de Egyptische militaire
leiding en zowel tijdens het bezoek
van president Sadat en zyn minister
van Defensie Sadek aan Moskou als
tydens het verbiyf van de Sowjet
russische minister van Oorlog Gretsj-
ko aan Cairo drongen de Egyptena-
ren telkens weer aan op leverantie
van bedoelde wapens. Maar Moskou
reageerde negatief. Nog eenmaal on
dernamen de Egyptenaren een po
ging om hun zin te krygen: kortge
leden bracht president Sidki een on
verwacht bezoek aan Moskou. Maar
de Russen voerden aan, dat de Egyp
tische militairen onvoldoende kennis
van zaken bezitten om de zeer inge
wikkelde militaire apparatuur te be
dienen; Egypte zou bovendien slechts
één bruikbare piloot kunnen leveren
voor elke drie machines, die de Rus
sen geleverd hadden. Natuuriyk was
men zich intussen in het Kremlin
terdege van bewust van de gevaren
van eventuele Amerikaanse bemoei
ingen ten gunste van Israël ingeval
van een nieuw conflict. En tenslotte
wil de Sowjet-Unie liever niet voor
de tweede maal alle aan Egypte ge
leverde wapens ln Israëlische handen
zien overgaan
Naast die militaire wrijvingen zyn
er ook psychologische geweest, al de
den die zich ten dele ook op militair
terrein voor, namely k tussen de
strenge opvattingen van de Sowjet
russische adviseurs enerzyds en de
gemakkeiyke, om niet te zeggen ge
makzuchtige houding van de Egyp
tische militairen anderzyds. De Ara
bieren in het algemeen en de Egyp
tenaren in het byzonder, zo zou men
het kunnen formuleren, hebben nog
altyd niet begrepen, dat Israël een
moderne staat is met een militair
straf-gedrild leger. Wie daartegen iets
wil ondernemen, zal toch moeten be
ginnen met zelf de uiterste discipline
in acht te nemen. Maar de Egyptena
ren voelen daar niets of althans niet
veel voor. Zy leven in een droomwe
reld, die alleen rekent met de illusie
van een revanche-oorlog, zonder dat
zy er de daarvoor onontbeeriyke har
de oefening voor over hebben. En dan
waren er nog de speciale voorrechten
voor de Russen, die veel kwaad bloed
zetten, zoals het "aparte" strand by
Alexandrië (alleen voor Sowjetrussi
sche soldaten...), de Russische aan
kopen van gouden voorwerpen in de
bazaars en een ogenschynlyke klei
nigheid als de Russische nalatigheid
om voor alles en nog wat een fooi te
geven Dit laatste lykt onbelang
rijk, maar weegt in het arme Egypte
byzonder zwaar! Nog een voorbeeld:
toen president Sadat in maart aan
de Libische leider Gaddafi de haven
van Mersa Matroe wilde laten zien,
weigerde de Sowjetrussische com
mandant hun het betreden van het
hem toegewezen gebied. Pas een tele
foontje met de Russische topleiding
in Egypte kon de weg vrymaken.
Men stelle zich eens voor hoe diep
beledigd Sadat is geweest, toen hy
zyn Libische vriend niet verbergen
kon, dat hy in feite nauweiyks baas
in eigen huis was. En zo begon het
„neo-imperialisme" van de Russen
hoe langer hoe meer ergernis te wek
ken. Voeg daarby het inzicht van de
Egyptenaren. dat er onder de ge
geven omstandigheden voor hen
niets meer te bereiken was, dan be-
grypt men, dat deze achtergronden
langzamerhand tot het conflict moes
ten leiden dat nu tot uitbarsting ia
gekomen. Voorlopig is de trots van
Egypte gestreeld, maar de vraag is
wèl hoe het moet, wanneer tot uiting
komt dat er in wezen eerder van
verzwakking dan van versterking
sprake is. Welke koers zal Sadat kie
zen voor de politiek van zyn land?
Zal hy naar bondgenoten zoeken in
het Westen of zal hy er de voorkeur
aan geven een neutrale richting in
te slaan? Hoe dan ook, hy heeft
toch wel een krachtige ruk gegeven
aan het roer van het Egyptische
schip van staat, een ruk die de koers
van Nasser sterk ombuigt. Interna
tionaal gezien is het voordeel, dat de
kans op een botsing tussen de super -
mogendheden, via een conflict tus
sen Egypte en Israël, thans vry sterk
verminderd is. In Israël voelt men
dit ook zo, maar is toch niet ge
neigd een vreugdedans uit te voe
ren. Want de Israëliërs vragen zich
toch wel af wie het vacuüm zal op
vullen nu de Russen gaan vertrek
ken. Probeert Sadat niet, door het
wegzenden van de Russen, de
Amerikanen voor zyn wagentje te
spannen en langs politieke weg te
verkrygen wat hy militair niet kon
bereiken?
