Raymond Barre kritiseert
rapport van Club van Rome
Brutale diefstal bloembakken
Lezers schrijven
Sta er eens bij stil!
Een heel lief sprookje
Over het anarchisme...
UW DAGBLAD
Pa-
Door C. J. Rotteveel
De Spaanse reis van
demonstrant A. Olof
op een
GAZELLE
fiets beleef
je iets
Geen tijd meer voor
godsdienstonderwijs
mee op vakantie
DONDERDAG 29 JUNI 1972
Niet alle Europese kopstukken
blijken het pessimisme te delen
van de „Club van Rome" en van de
voorzitter van de „Europese Com
missie", onze landgenoot Mansholt,
ten aanzien van de problemen der
mensheid. Raymond Barre, de
Franse vice-president van genoem
de commissie (uitvoerend orgaan
van de Europese gemeenschappen),
heeft namelijk een kritisch stuk
laten verschijnen, waarin hij zich
keert tegen de opvatting van de
„Club" en van Mansholt, dat de
toelkomst der mensheid vooral be
dreigd wordt door het trio: mi
lieuverontreiniging, uitputting van
de natuurlijke hulpbronnen en
overbevolking. Naar zijn inzicht
ligt het probleem, met name voor
de komende tien jaar, vooral in de
verdeling van de hulpbronnen en
een betere spreiding van de bevol
king over de verschillende delen der
aarde.
Eerst de milieuvervuiling. Vol-
ens Amerikaanse schattingen, zegt
arre, is het mogelijk de graad van
verontreiniging aanzienlijk te ver
minderen door aan de bestrij
ding daarvan 2 pet van het natio
naal inkomen te besteden. Geven
we in de naaste toekomst 5 10
pet van de jaarlijkse groei van dat
nationale inkomen aan de strijd te
gen de milieuvervuiling, dan moet
het, aldus Barre, niet alleen mo
gelijk zijn dit proces tot staan te
brengen, maar. kunnen ook belang
rijke verbeteringen bereikt wor
den. Barre betreurt trouwens, dat
in de literatuur over de vervuiling
niet of nauwelijks gesproken wordt
over de opmerkelijke vooruitgang,
die hier en daar reeds bereikt is,
zoals het verdwijnen van de
„smog" in Londen en in Pittsburg.
In dit verband kan, als aanvul
ling op deze opmerking van Bar
re, ook gewezen worden op de „ver
frissing" van de Theems, waardoor
vissen en planten, die al geruime
tijd verdwenen waren, opnieuw hun
intrede hebben gedaan. Barre
middelen stijgt naar zijn mening
meer dan die van de bevolkings
groei. Wat de mineralen betreft:
niemand weet nog precies wat de
wereldzeeën kunnen opleveren. Ver
der dient men niet te vergeten,
dat de technologie van het jaar 2100
essentieel zal verschillen van de te
genwoordige. Men mag hopen, dat
zij minder dan nu gebruik zal ma
ken van belangrijke grondstoffen.
Barre acht zijn optimisme boven
dien redelijk gebaseerd op het feit,
noemt de strijd tegen de vervuiling
een economisch en financieel
vraagstuk en uit dien hoofde een
poütiek probleem. De technologie is
in staat de moeilijkheden door
haar eigen inspanningen op te los
sen, op voorwaarde dat men haar
(de technologie) voor dat doel wil
gebruiken.
Ook de kwestie van de uitput
ting van de natuurlijke hulpbron
nen dient naar zijn mening in een
minder apocalyptisch (onder-
gangs) perspectief geplaatst te
worden. In dit verband wijst hij
op de resultaten van de „groene
revolutie" (vergroting van de land-
bouwopbrengsten door nieuwe me
thoden) en op de uitzichten, die
geboden worden door de produktie
van algen. De lijn van de voedings
dat fossiele grondstoffen als kolen
en olie voorzover de voorraden
thans bekend zijn gedurende
veertig jaar tien miljard mensen
(dus het drievoudige van de tegen
woordige mensheid) van energie
kunnen voorzien, waarbij is uitge
gaan van een behoefte, die het
dubbele is van de huidige in Ame
rika. En de huidige in Amerika is
ongeveer zeven maal zo groot als
de gemiddelde van de gehele wereld.
Daarbij komt, dat men mag reke
nen op de hulp van de „snelle reac
tors", die, met de thans bekende
grondstoffen, gedurende een mil
joen jaar in de energiebehoefte
kunnen voorzien. En dan denken
we nog niet eens, zegt Barre, aan
de mogelijkheden van het opvan
gen van zonne-energie.
Voor West-Europa is het pro
bleem, aldus de Fransman, dan ook
niet zo zeer gelegen in de totale
voorraden energie en mineralen als
wel in zijn afhankelijkheid van ge
bieden buiten Europa. Naar zijn
inzicht gaat het dus niet om een
schaarstevraagstuk, maar om een
economisch en politiek probleem:
om de vraag in hoevere West-Eu
ropa kan delen in datgene, wat 'er
op genoemde punten over de ge
hele wereld ter beschikking is.
Wat de „overbevolking" aan
gaat, ook hier ziet Barre geen re
den tot zwart pessismisme. Som
mige streken van onze aarde zijn
inderdaad overbevolkt, maar daar
staat tegenover, dat andere onder-
bevolkt zijn en enorme mogelijkhe
den bezitten om mensen op te ne
men. Het feitelijke probleem is dus,
dat er vooral ten aanzien van het
Verre Oosten, een redelijk ver
band dient te zijn tussen de demo
grafische ontwikkeling en die van
de natuurlijke en economische hulp
bronnen. Het gaat dus om een
herverdeling van mensen en hulp
bronnen tussen de verschillende de
len van onze aarde. De betrekkin
gen tussen de mens en zijn om
geving kunnen beheerst worden,
mits de sociale betrekkingen tussen
de mensen zelf eveneens beheerst
worden. Het gevaar van een explo
sie ontstaat bij politieke fouten of
door slecht sociaal beheer.
Tot zover enkele punten uit het
rapport van Barre, die verder wei
nig heil ziet in de oplossing van
Mansholt: op korte termijn een
„centraal plan voor Europa," d.w.z.
een strak-geleide economie. Barre
wijst erop, dat reeds tweevijfde deel
van de nationale inkomens in han
den is van openbare lichamen en
daardoor aan de marlktcontrole ont
snapt. Hij geeft er daarom de voor
keur aan, te streven naar verbete
ring van het functioneren van de
politieke instellingen en is tegen
stander van een aanzienlijke ver
mindering van de economische
groei. Er zijn in ons werelddeel bre
de sociale lagen, die nog niet op een
redelijk levenspeil zijn beland. In
sommige gebieden is de werkgele
genheid omringd door een sfeer
van onzekerheid. In de grote steden
kent men de problemen van
huisvesting, milieu en transport.
Wat het milieu aangaat, naar Bar-
re's mening dienen de prijzen van
de grondstoffen verhoogd te wor
den, waardoor men gedwongen is
tot beter gebruik. Bovendien bete
kent dit een versterking van de
hulpbronnen van de onderontwik
kelde landen. Verder bepleit hij
maatregelen op het gebied van de
waterverontreiniging, de vervuiling
van de Rijn en van de zeekusten,
en ten aanzien van de luchtvervui
ling door de auto's.
Het ligt voor de hand, dat deze
denkbeelden, die hier en daar sterk
afwijken van die van de Club van
Rome en van Mansholt, niet voet
stoots aanvaard zullen worden. Er
zal dus nog wel heel wat gediscus
sieerd moeten worden. Een van
Barre's voornaamste bezwaren is,
dat de „Club" te veel gerekend heeft
met gelijkblijvende technische om
standigheden en te weinig met de
ervaring, dat sociale en technische
ontwikkeling op elkaar inwerken.
Hoe dan ook, er klinkt nu, bij mon
de van Barre wiens inzichten
steunen op een grondig onderzoek
van zijn directoraat-generaal voor
economische en financiële zaken
van de EEG 'n ander geluid dan
de „apocalyptische" voorspellingen
van de Club van Romeen van Mans
holt. Barre is de opvatting toege-
Raymond Barre
daan, dat men, gegeven de betrek
kelijke armoede van de nationale
gemeenschappen, moeilijk zal kun
nen pleiten voor nieuwe prioritei
ten (beveiliging van het milieu en
de natuurlijke hulpbronnen) met
volledig voorbijzien van de oude
(volledige besteding en aanzienlij
ke groei van de inkomsten). Men
zal, zegt Barre, een vorm van
evenwicht moeten zoeken tussen de
beide strevingen, hoezeer die ook
uiteenlopen.
Plaatsing van ingezonden stukken behoeft geen redactionele Instemming
te betekenen. De redactie behoudt zich het recht voor, brieven te bekorten
of eventueel terug te zenden.
ADVERTENTIE
Enkele weken geleden hebben wij
in een ingezonden stuk in het
Lei'dsch Dagblad duidelijk laten
merken dat niet alle mensen even
slecht zijn, omdat in onze wijk
geen vernielingen hebben plaats
gevonden aan de door ons ge
plaatste bloembakken, zodat wij
konden stellen dat generaliseren
wat betreft vernielingen fout is!
Nu echter zijn wij verontwaar
digd, niet omdat er een bloembak
vernield zou zijn, maar om een
brutale diefstal! Slechts een week
geleden hadden wij weer enkele
punten in de wijk bezet met nieu
we bloembakken, zo ook drie lang
werpige eterniet-bakken van 60 cm
lengte, opgesteld in een driehoek
op de hoek Berlagestraat/Basel-
straat.
Alle drie de bakken zijn echter
verdwenen: ooggetuigen hebben
kunnen waarnemen dat een man,
beschreven als een Indische Ne
derlander, maandagochtend om -
streeks half twaalf met zijn auto,
een groene Austin-Seven, bij de
drie bakken stopte en vervolgens de
bloembakken inlaadde en wegreed!
Niet alleen dat we verontwaar
digd zijn om de brutaliteit om
zelfs op klaarlichte dag zulk een
daad te plegen maar ook om het
feit dat we als bestuur trachten
steeds méér bakken in de wijk
te plaatsen (met zuinig bijeenge
bracht geld van de leden!) en door
zo'n daad een stuk werk teniet is
gedaan! Het heeft ons goed ge
daan dat onmiddellijk erJkele bewo
ners bereid waren de stad te gaan
doorkruisen op zoek naar „onze"
bakken, die gemakkelijk herken
baar zijn, omdat ze alle oranje zijn
geschilderd.
Het is te schandalig om er over
te praten, maar via de pers zijn
we nu genoodzaakt op de bewoners
in de wijk een beroep te doen geen
oogje, maar een oog in het zeil te
houden, om te voorkomen, dat de
ze laffe diefstal zich zal herhalen.
Inmiddels hebben wij politie-aan-
gifte gedaan en zal een voorstel
om een beloning uit te loven voor
nadere aanwijzingen in bestuurs-
kring worden besproken.
BESTUUR WIJK VERENIGING
AKTIEF
Van 's-Gravensandestraat 24.
Leiden.
CONTESSA,fijn datje d'r bent
In haar brief verwijt mevr. T. v.
d. Zeeuw-Kuivenhoven de Leidse
muziekkorpsen, dat zij geen aan
dacht schonken aan de terugkeer
van de "Henry Dunant", terwijl in
vele andere plaatsen wel muziekge-
Ik las onder „Anarchisme en ge
een heel lief sprookje, er
titond daar namelijk: „Volgens de
l marchistische levensbeschouwing,
I an de autoriteit vervangen
porden door de vrijheid, wat al-
a: een mogelijk is in een maatschap-
lij, waar elke mens gelijk is en
lie op solidariteit is gebaseerd".
Het is al lang geleden dat de
liersoort die ervoor in aanmerking
nvam het mensdom te worden, op
jde achterpoten mocht gaan staan
n aan de voorpoten grijpgrage
landen kreeg. Met hier en daar
?at bijschavingen stond er toen
ip onze planeet een soort wezens
lie fysiek mens was doch psychi-
ch niet en die was bezeten van
1 le aloude wet: eten of gegeten wor-
len. Dat gegeten worden is lang-
j amerhand wat op de achtergrond
eraakt en daarvoor in de plaats
is gekomen het voorlopig onuit-
oeibare egoïsme. Beschaafde men
en hebben dit egoïsme tot redelij
ke proporties kunnen terugdringen,
loch helaas, het aantal beschaaf
de mensen is niet zo groot dat we
l'l, id een betere maatschappij mo
ei jen hopen.
Dat er nog zoveel mensen zijn,
k He menen dat met de geculti
veerde diersoort, die mensen wordt
penoemd, een heilstaat kan worden
Vi tpgebouwd, betekent dat de on-
M Jerhavige onderwerpen niet vol-
R loende worden doordacht en dat
eel mensen zich maar al te graag
b q allerlei dagdromen verlie-
M en, waarbij ze zo naïef zijn zich
te verbeelden de steen der wijzen
te hebben gevonden.
Laten we ronduit het droevige
feit erkennen dat heel veel mensen
slechts rijp zijn voor een totalitair
stelsel. Dat kunnen we o.a. zien.
P. K. DE LEEST
Joh. Vermeerplantsoen 26
Voorschoten.
zeischappen bij de aanlegsteiger
kwamen musiceren.
Geachte mevrouw, u heeft gelijk,
daar had een muziekkorps moeten
staan. Maar Leiden is een flinke
stad, er gebeurt veel en daardoor
ook te weinig, omdat de besturen
van de muziekverenigingen niet al
les zelf kunnen bijhouden wat en
waar er iets gebeurt.
Vooropgesteld zij, dat elke muzlek-
vereniiginig gaarne medewerking ver
leent aan allerlei activiteiten het
zij gratis, hetzij tegen een geringe
vergoeding. De besturen van deze
verenigingen willen echter wel tij
dig benaderd worden om deze mu
zikale medewerking mogelijk te
maken. Wanneer een muziekkorps
de straat op gaat, zijn er al een 50
tot 80 personen, die zich allen moe
ten vrijmaken, afspraken verzetten
en beroepswerkzaamheden moeten
regelen. Daarom verzoeken wij al
len die een muziekkorps bij een
festiviteit willen hebben, dit tijdig,
14 dagen tevoren te vragen. Wij
menen u, en vele anderen een
dllen'st te bewijzen dtoor hieronder de
adressen van de Leidse muziekge
zelschappen te vermelden.
De Burcht Jacq. Urlusplantsoen
147. Leiden.
Concordia, B. G. Cortslaan 51 Lei
derdorp.
Kat. Leidse Harmoniekapel Hugo
de Vriesstraat 11 Leiden tel 32654.
Lei'db PolibiemuziekgezelSchap
Leuvenistraat 44, Leiden, tel. 41210.
Nieuw Leven, Sumatrastraat 66
Leiden. Tel. 25536.
Werkmans Wilskracht, Hartman
straat 5, Leiden. Tel. 24157.
K. en G.. Wilddreef 238, Leider
dorp.
Franciscus Drumband Haarlem
merstraat 220, Leiden. Tel. 21691.
P. J. VAN ZIJP,
secretaris K.L.H..K,
Hugo de Vriesstraat 11,
Leiden.
ADVERTENTIE
*Deze aktie geldt voor Gazelle/Juncker/
Locomotief/Simplex fietsenBerini bromfietsen.
DOE MEE AAN DE BETOVERENDE
FILMTRIP DOOR AFRIKA
12 Nederlanders worden straks uitverkoren
om deelnemer te worden aan een onvergetelijke
16-daagse foto-film-safari.
MET GAZELLE OP SAEAHI
Haal een deelnemers-kaart bij uw fietsen
leverancier, Direkt doen!
Gemonteerd met Vredestein-banden
Zonder ergernis, zonder grote ver
bazing maar wel met leedwezen
heb ik gelezen, dat kapelaan Ver
laan geen tijd meer heeft voor r.k.
godsdienstonderricht op de B.T.S.
in de Medusastraat. Hij wil zich
meer gaan geven aan het pastora
le werk van de Herensingel-paro
chie. Dit is wel de lacher van 't
Jaar. In deze eens zo bloeiende pa-
chie komen nog ongeveer 600 men
sen naar de kerk. Huisbezoeken
worden niet meer afgelegd, missen
weinig gelezen, geen avondlof
meer. Ik vraag me af waarmee de
tegenwoordige priesters het dan zo
druk hebben, dat er niet een te vin
den is, die aan deze Jongens nog
godsdienstles wil geven. Ik ben
werkzaam in een groot bedrijf met
veel Jonge mensen, heb ook vele
jonge vrienden en kennissen en ben
er vast van overtuigd dat deze jon
gen mensen godsdienstig „arm"
zijn. De ouders van deze jonge
mensen weten vaak ook niet meer
waar ze aan toe zijn. In de kerk ko
men de jongeren ook niet veel
meer, omdat 't ze niets zegt.
Het enige godsdienstonderricht
krijgen ze dan nog op school. Jam-
ker genoeg hebben de r.k. pries
ters niet veel tijd meer, dus dan
maar geen godsdienst. Het is wel
gemakkelijk natuurlijk. Wat gaat
er nu met deze lege uren van de
priester gebeuren? Nog meer ver
gaderingen waarschijnlijk, met als
eirndi-resultaat nul komma nul, want
de kerken worden er niet voller
mee. Het komt nu wel heel goed
uit, aan de priesters kent men de
gelovigen.
Misschien staat er nog ergens 'n
priester op die het godsdienston
derricht voor deze school op zich
wil nemen.
Meneer A. Olof heeft gemeend
zich op demonstratieve wijze in
Spanje te moeten keren tegen de
daar toegepaste inhechtenisne
ming van dienstweigeraars.
Dat men in t}at land lieden, die
zich aan de dienstplicht menen te
moeten onttrekken, harder aan
pakt dan hier, is nu juist een
zaak waarvan wij iets zouden kun
nen leren.
En met het besluit deze eigenwij
ze „extranjero" een geheel verzorgd
verblijf van een maand in een
met ongetwijfeld stevig Spaans
smeedijzer versierd staatshotel
aan te bieden, handelt men ook iets
gezonder dan bij ons. waar reeksen
warrige onrustzaaiers veelal on
gecorrigeerd hun ganig kunnen
gaan.
Ik wens onze Leidse Don Quichote
een leerzame verlenging van zijn
Spaanse reis toe!.
C. J. M. ROSIN
Lorentzkade 28
Leiden.
Uw dagblad wil gaarne mee met vakantie als U wilt helpen, door
gebruik te maken van het hieronder afgedrukte vakantieformulier
dit tenminste 8 dagen voor Uw vakantie aan ons in te zenden,
ons niet op te bellen voor opzending of inhouding van de krant. Tele
fonische opdrachten kunnen wij niet aannemen.
Als brief verzenden frankeren met 30 ct.
Ons HUISADRES isi
ij Naam:
Straat:
Woonplaats:
Kwartaal
Wij hebben een Maand
doorhalen wat niet van toepassing is,
Postabonnement
Ons VAKANTIEADRES is: van
straat .ox.»»x.x.>
KOSTEN VAN OPZENDING.
Voor Nederland, België en Luxemburg gratis.
S.v.p. in bloklettera.
De overige Europese landen uitsluitend per luchtpost. Kosten f 1,— per dag.
De praktijk heeft ons geleerd, dat de bezorging van kranten In de Zuld-
Europese en Noord-Afrikaanse landen nog al eens te wensen overlaat,
wy kunnen daarom geen verantwoording nemen voor kranten, welke niet
tijdig op het vakantieadres worden ontvangen.
