Slopen ook de watertoren sloopt aannemer Miss Australië Voorhout Voorschoten biedt jeugd weer veel in de vakantie STREEK WOENSDAG 21 JUNI 1978 VOORSCHOTEN Voor de vijfde maal worden dit Jaar door de Voor- schotense commissie voor Jeugdaan- gelegenheden, in samenwerking met een groot aantal plaatselijke vereni gingen, de Jeugdvakantiebezigheden georganiseerd. Voor de zes vakantieweken is een aantrekkelijk programma opgesteld, waarin ieder wel iets naar zijn zin kan vinden. Naast vele aktiviteiten, die elk jaar terugkeren zijn er dit jaar twee nieuwe, n.l. een ruilbeurs en een roeiwedstrijd met rubberbo ten. Ook wordt er dit jaar weer een Discussie over speelruimte in Plan-Noord LEIDEN Vanavond om half acht zal in het Gezondheidscentrum aan de Bernhardkade een discussie-avond worden gehouden waaraan iedereen kan deelnemen die zich betrokken voelt bij het wel en wee van de op groeiende schooljeugd in Plan- Noord. Discussieleider zal zijn drs Poel! (directeur van de Schoolad viesdienst). Speciaal de ouders van de kinderen van de Chr. Nat. School aan de Lusthoflaan én de mensen die in de buurt van deze school wonen, zijn welkom. De discussie zal gaan over de plannen die er bestaan rondom het schoolplein en de uiterlijke aankle ding van de school. Zoals U zich mis- i schien herinnert, werden in de Paas vakantie op het plein van de school, kinderspelen georganiseerd door de studenten die stage lopen bij de Schooladviesdienst. Deze activiteiten plus een enquêtte die onder de buurt bewoners werd gehouden over het schoolplein, zullen ook vanavond be sproken worden. Verder zal de dis- cussie gaan over de vraag wat er j nu verder moet gebeuren met deze zaken. Aannemer Oranje bij de res tanten van de Alpheuse waterto ren. De sloop hiervan heeft hem tot een verbitterd man gemaakt. zwemwedstrijd gehouden. De vakan- tiebezighedlen starten op 4 ju&i en eindigen op 11 auguBbus. Inschrijfformulieren zijn te ver krijgen op het gemeentehuis, Leid- sewag 29, tel. 2141, toestel 08. Op 4 juli wordt gestart met een wandeltocht, aanvang 13 uur, start Cultureel Centrum; 6 juli is er ruilbeurs, om 14 uur eveneens in het Cultureel Centrum, 8 juli een heng wedstrijd in de singels bij Rosen- burgh, aanvang 13 uur. Verdere ge gevens volgen nog. Leidse hengel- competitie LEIDEN Na de eerste serie wedstrijden van de Leidse hengel- competitie om het kampioenschap van Leiden, is de stand als volgt; 1. DVS 1 129 stuks 6 punten, 2. Hengelsport 88 st. 6 pnt., 3. Sport vrienden 1 108 st. 5 pnt, 4. Zuid West 6. DVS 2 90 st. 4 pnt. 7 Brasem 77 st. 4 pnt., 8. Sportvrienden 2 73 st. 2 pnt, 9. S. en G. 88 st. 0 pnt, 10. Zuid West 2 76 st. 0 pnt, 11 Ruis- voorn 65 st. 0 pnt, 12. Leede 14 st. I pnt. Persoonlijk hoogste stand: 1. H. Neuteboom 41st., 2. W. v. Loon 40 st. 3. A. Singeling 39 st. 5. C. Schou ten Jr. 30 st. Mej. G. Steenwinkel verlaat onderwijs LEIDEN Na 36 dienstjaren waaa*van 15 in Leiden, gaat mej. G. P. L. Steenwinkel, onderwijzeres aan de Prinses Marijkeschool in de Pas teurstraat, in verband met het be reiken van de pensioengerechtigde leeftijd het onderwijs verlaten. Vrij dagmiddag is er feest in de school leerlingen en de ouders 1 lingen gelegenheid is oi Steenwinkel afscheid te n ALPHEN AAN DEN RIJN Aannemer Oranje ziet het niet helemaal meer zitten. ,,Het lijkt wel, of er een vloek over de watertoren hier in Alphen ligt. M n schoonzoon heeft er een ernstig ongeluk gehad, de bouw heeft een poos stilgelegen en daardoor is alles veel langer gaan duren dan was voorzien. Ik had zo'n zes tot acht weken gepland en we zijn nu ondertussen al weer elf weken bezig De fundamenten van de toren moe ten er nog worden uitgehaald, plus een muur van een paar meter hoog. Vooral die fundamenten gaan nog heel wat moeilijkheden opleveren. Ze zitten tot een meter diepte in de grond en het hele zaakje is een paar meter dik. Het zal dus nog wel een weekje aanlopen met de sloopwerk zaamheden. Door Peter van Beem Foto Wim Dijkman „Juist die weken oponthoud heb ben me de das omgedaan", vertelt Oranje. „Want tijd kost geld. Een poos heeft de zaak stilgelegen omdat de arbeidsinspectie de werkmethode wilde veranderen. Er moesten val helmen komen en veiligheidsgordels. Verder ben ik veel tijd kwijt ge weest met het bouwen van bescher mingen tegen het vallende puin en vele andere voorzieningen, die moes ten worden getroffen en waar van te voren niet over was gepraat". Eén van de kenmerken van de sloop was wel het ongeluk, waarbij de schoonzoon van Oranje zijn hand verloor. Dit ongeluk leek tekenend voor de hele misère ron^i de water toren. „Dat ongeluk heeft me ont zettend veel gedaan. Sinds die dag ben ik ook niet meer op het werk geweest. En ik heb gezorgd dat er geld op tafel kwam, wat na dat on geluk natuurlijk wel nodig was. Met heel veel moeite heb ik daar later van de verzekering weer iets van teruggezien. Dat grapje heeft me alleen al duizenden guldens ge kost. Allemaal weer domme pech. VALLEND PUIN Dat materiaal om de omliggende huizen te beschermen tegen het vallende puin heeft natuurlijk ook een schep geld gekost. En daar zie je nooit meer iets van terug. Als ik op mijn eigen manier had mogen werken, was er niets aan de hand geweest. Dan had ik het voor die f 40.000. die de gemeente heeft ge geven, best gered. Maar al die voor schriften hebben me de das omge daan". Behalve dat is er nog een puntje dat wel de moeite waard is: Oranje zit namelijk zonder arbeiders. De laatste twee heeft hij kortgeleden moeten ontslaan, omdat ze te wei nig uitvoerden. En dat kan niet voor een loon van f 200 per week netto. Oranje: „Het is een hopeloze zaak. Na de sloop van de watertoren kun nen ze me wel meteen in het ar menhuis stoppen. Dat iemand zoveel pech kan hebben is onbegrijpelijk. Zelfs het weer werkte tegen. Want de arbeidsinspectie heeft bepaald, dat als het te hard waait er niet op de toren mag worden gewerkt. En uitgerekend tijdens de sloop waaide t natuurlijk zo ontzettend hard. En Oranje maar netjes uitbetalen aan zijn mensen. Dat liep in de duizen den guldens per week". Oranje stampt eens met zijn slo pershamer op de grond, draait dan een „zware" en vervolgt„Nu hoop ik, dat alles verder goed gaat. Ik zal bijl zijn als ik van die hele rotzooi hier af ben. Ik heb nu al zoveel pech gehad, dat je zal zien dat ik bij het slopen van de funda menten de stroomkabels van het. transformatorhuisje wat er naast staat ook nog door midden hak. VERBITTERD Oranje ls een verbitterd man ge worden. Hoe kan het ook anders. De sloop heeft hem diep in de schulden gebracht en daarnaast is er nog de donker schaduw van 't ongeluk va zijn schoonzoon, één van de weinige harde werkers bij de sloop, aldus Oranje. De gemeente gaat. uiteraard I het bedrag, wat moest worden be- 1 taald, niet verhogen. „De aannnemer wilde het werk op knappen voor die f 40.000 en hoe die dat dan doet en hoelang hij er over doet. moet hij zelf weten", meent, directeur Nieuwland van het gas- en waterleidingbedrijf. Het puin moet tot een meter diepte uit de grond worden begraven. Is er al bekend i wat er op de plaats van de water- I toren komt te staan? Nieuwland: „B I en W hebben nog niet besloten wat er komt. Er is trouwens wat ons be treft verder geen haast bij. De to ren stond al twee jaar buiten be drijf en we vonden, dat dit lelijke ding maar eens moest worden opge ruimd. En dat is nu bijna gebeurd". Het is inderdaad een feit, dat de Prins Hendrikstraat er zonder to ren wel beter op is geworden, aan- nemer Oranje is dat zeker niet Op een modeshow in Londen verscheen Anne Marie in een trouwjurk in kimono-stijl. De Japanse bezoekers waren echter uitsluitend geïnteresseerd in trouwjaponnen in westerse stijl, omdat de traditionele kimono uit de gunst raakt. De kleding van het jongetje werd geshowd door G er arid Tier nan. MELBOURNE Twaalf jaar geleden zij was net tien jaar geworden kwam Elsje Breukel uit Voorhout in Australië aan. Samen met haar vader en moeder werd de sprong naar het verre emigratie-land gemaakt, de sprong naar het avontuur. Niemand heeft ooit spijt gehad van dat avontuur. Elsje, die opgroeide tot een verrassend intelli gente en mooie Els, helemaal al niet. de rand van de miljoenenstad haai werk „ik vind het erg fijn" vertelde ze) verricht, was net van plan het bed In te duiken, toen ik haar op haar kamer belde. Een lieve, zachte stem met een verrukkelijk Engels accentje, antwoordde: „Ik kom graag even naai- u toe. want Nederland neemt nog een grote plaats in mijn hart in. Over een minuut of tien ben ik bij in de wachtkamer". En daar stond dan het mooiste meisje van Australië voor me. Een rijzige jonge vrouw, met grote blauwe ogen en zacht golvend haar langs een ovaal gezichtje. Haar Nederlands was bijna vlekkeloos, op dat kleine niet gekunstelde Engels ac centje na. Over die miss-verkiezing kabbelde Els snel heen. Ze vond hei wel gezellig maar zeker niet het be langrijkste in haar bestaan. „Ik heb er aan meegedaan, omdat de opbrengsten van alle shows en presentaties bestemd zijn voor de verzorging van spastische kinderen Dat gaat hier heel anders dan in Nederland, waar zulk soort verkie zingen vreselijk commercieel zijn" vertelde ze. Ze wilde ook nog wel kwijt dat haar hobbies paardrijden zijn en het verzamelen van alles wat ze over Nederland te pakken kan krijgen. „Ik ben nu hard aan het sparen want ik wil binnenkort naar Neder land reizen" vertrouwde Els me toe Australië heeft haar gepakt en zal I haar nooit meer loslaten. Vooral nu een uitermat, deskunci'ge jury haar onlangs uitriep -tot de mooiste vrouw van Australië, zijn de banden met het verre werelddeel nog hechter ge- j worden. Ze kan zich nog nauwelijks voorstellen in de toekomst ooit er- j gens anders te wonen, ofschoon I Het verlangen naar het kille maar toch goede landje aan de Noordzee is bij haar nimmer geblust. Over dat verlangen naai- Nederland vertelde Els mij. toen ik haar in het Gould- field-ziekenhuis in Melbourne op zocht. Door A. G. M. Bergmans Op dat moment was de nachtdienst I net achter de rug en Els, die als ver- j pleegster in het grote hospitaal aan Burgerlijke Stand van Leiden en C. R. van Hoorn; Johannes Hen drik, zn. v. J. Holswllder en A. Bo- I nartus; Angelique, dr. v, M. C. de I Vogel en J. E. Nlehot; Miranda Karo- I Una, dr. v. H. K van der Tholen en M. Hoepel; Karen Irene, dr. v. D. Mei- rik en A. Guij't; Eveline Mechgelfcje, dr. v. W. Verwijmeren en A. R. Kroon; Peter, zn. v. R, A. Moens en M. C. Zwitser; Cornelia Elitbeth. dr. v. H. Fllppo en A. M. de Vries; Renée Maria ,Jk wil dan graag een maand of drie in een ziekenhuis in Leiden werken omdat dat zo dicht bij Voorhout is" Het lijkt me toe. dat men in Leider blij kan zijn met Els en haar me' j open armen zal ontvangen. Niet om dat ze zo mooi is. maar vooral omdat ze zichzelf ls gebleven en nog volop over Nederlandse karakter eigenschappen beschikt. Els Breukel, tien jaar geleden uit Voorhout naar Australië geë migreerd en daar tot de mooiste van het land gekozentoil drie maanden in Leiden als verpleeg ster komen werken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 4