%5 J Jihari's n Noord- fongladesj ;ten gras Warm Stockholm ziet milieu- drukte uiterst gelaten aan TRIJD IN DE MEKONG-DELTA VAN VIETNAM Strong grijpt zelf in op milieuconferentie PRIJZEN „Geef bewust geef sigaren" rtflPERDAG 15 JUNI 1972 tockholm lilieu '72 BUITENLAND gpOCKHOLM De milieu-top- ^erentie in Stockholm verkeert in D impasse. Slechts 48 uur voor het j van de conferentie is er nog 3 zicht op, dat overeenstemming I morden bereikt over de tekst van 5 universele verklaring over het ,-^lijk leefmilieu. De speciale jigroep, die op initiatief van Chi- tot stand is gekomen en die de zou moeten aanpassen aan de van de meeste landen, heeft toe geen enkel resultaat ge boekt, ondanks het feit dat men sinds vrijdagmiddag nagenoeg onaf gebroken vergadert. In een laatste poging om morgen op de officiële laatste dag van de conferentie toch nog een tekst in de plenaire vergadering te kunnen brengen, heeft de secretaris-generaal van de conferentie, de Canadese Maurice Strong, gisteravond een kleinere werkgroep bijeengeroepen, die moet proberen de onderhande lingen over de verklaring uit het Door Henk Rijssenaers en Hans-Ludo van Mierlo slop te halen. Ook Nederland maakt deel uit van deze speciale topgroep. De kleine topgroep moet proberen overeenstemming te bereiken over een vijftal controversiële punten, die vooral door de ontwikkelingslan den naar voren zijn gebracht. Zij betreffen: De apartheidspolitiek en de in vloed daarvan op het menselijk leef milieu; De gevolgen van de koloniale politiek er het niet eerbiedigen van territoriale integriteit; De vraag of economische facto ren niet sterk bijdragen tot het mi lieubederf; De uitbuiting van nationale hulpbronnen, vooral die van de ont wikkelingslanden: lage prijzen zou den leiden tot een vergroot gebruik: De tekst die handelt over het ge bruik van nucleaire wapens zou moeten worden uitgebreid met bio logische en bacteriologische wapens. De grote werkgroep, die onder handelt over de universele verkla ring, vergadert inmiddels gewoon verder. Zij werd pas Ingelicht over het bestaan van de topgroep, toen deze al twee uur vergaderde. Mau rice Strong heeft de landen die deel uitmaken van deze topgroep zelf ge kozen. Behalve Nederland zitten er verder in: de VS, Engeland, Frankrijk, Zweden, Egypte, Algerije, Tanzanië, Senegal, China, India en enkele Latij nsamerikaanse landen. ADVERTENTIE 'mm/iKA- "J&llenka tht- wicht\ iren- ntalons Terlenka, Jksff LONDEN (UPI) in Saidpoer in het noorden van Bangladesj ster ven dagelijks 40 tot 50 mensen de hongerdood omdat de directe hulp route over de grens vanuit India gesloten is, zo meldt de hulporgani satie "Omega". Eén van de medewerksters van de organisatie in Londen zei telefo nisch bericht uit Calcutta te heb ben ontvangen dat India de grens heeft gesloten en dat in Saidpoer al in geen weken voedsel is aan gekomen. De inwoners, meest Bi- hari's, eten gras. Omega doet een beroep op andere hulporganisaties er bij de Indiase regering op aan te dringen de grens te heropenen, omdat dit de meest directe route is voor hulpverlening. La Choelna, ongeveer 145 kilometer ten zuidwesten van Dacca, zijn gisteravond zeker 26 mensen ge dood en 80 gewond bij gevechten tussen politie en aanhangers van de Awami-liga, zo heeft de inspecteur generaal van de politie van Bang ladesj meegedeeld. Volgens onbevestigde berichten zou het dodental ongeveer 200 bedra gen. De moeilijkheden zouden zijn begonnen toen leden van de LAL Bahini, een militante vrijwilligers- groep van de Awami-liga, het recht in eigen hand wilden nemen voor wat zij noemden "een zuiverings campagne tegen ongewenste ele menten". De politiemacht in Choelna zou in staking zijn gegaan na de incidenten die tot de gevech ten leiden. De Lal Bahini beheerst nu de stad. LEIDEN: Haarlemmerstraat Vervuiling van zee Stedelijke autoriteiten van Napels hebben teren een zwemverbod over zeven ki lometer langs de Napolitaanse stran den ingesteld wegens de ernstige ver vuiling in dat gebied. Het verbod is van kracht van het gebied rond Santa Lucia tot in de buurt van Pozzuoli. De stedelijke autoriteiten verklaarden dat onderzoek had uit gewezen dat het water ernstig was vervuild door olie en rioolresten. Verboden toegang De Duitse Marie-Louise Kwiatkowski die in dertijd in Brussel inkt wierp naar de Britse premier Heath, heeft voor de derde maal vergeefs getracht naar Engeland te gaan. Vóór het in cident had zij in Londen gewoond waar zij zich Karen Cooper placht te noemen. BOSTON (AFP, Reuter, AP, UPIMet merkwaardig ge schipper heeft senator Ted Kennedy de onzekerheid voor de komende Democratische conventie vergroot. In een ex clusief interview met de Boston Globe verklaarde Kennedy eerst de mogelijkheid niet uit te slui ten dat hij een kandidatuur voor het vice-presidentschap onder McGovern zou aanvaar den. Later trok hij zijn woor den in en zei dat de Boston Globe zijn woorden verkeerd ge ïnterpreteerd had. De wijze waarop de Boston Globe de door Kennedy gehekelde passage plaatste maakt echter nauwe lijks misvattingen mogelijk over de oorspronkelijk door de sena tor gebezigde woorden. Senator McGovems aantal stemmen op de Conventie is in middels gestegen tot boven de 1000. Volgende week dinsdag vinden in New York verkiezin gen plaats om 279 stemmen. Ar kansas sluit op 27 juni de rij van primaries met 27 af gevaar- Voor New York geldt de se nator uit Zuid-Dakota als de grote favoriet. Op het ogenblik loopt McGovems Newyorkse campagne al. Op de j„-lo de senator aan de voet van het vrijheidsbeeld in gesprek met aanhangers. ADVERTENTIE Zondag is het weer vader dag. Wat zouden we vader dit jaar nou eens geven? Een doos geurige sigarea Er is JÊfevoor ieder soort vaderVEyWel een passende sigaar^Bfc^te vindea Zoek jKfieen lekkere voor 'm Jufflfciuit. STOCKHOLM De milieu conferentie van de Verenigde Naties in Zweden loopt naar zijn eind. En dat is maar goed ook want weinig mensen weten nog de indruk hoog te houden dat ze best nog meer speeches, amendementen, stemverklarin gen en geheime beraadsslagin- gen zouden kunnen verwerken. De sponzen moeten nodig uitge knepen worden. Door Jan Ottens Op de dagelijkse agenda stond het toch zo duidelijk, iedere dag vergaderen zowel de commissies een, twee en drie als de plenai re zitting gedurende zes uur, 's morgens van tien tot één, 's- middags van drie tot zes. Hard leers hoor die agendisten, want het liep iedere dag weer even vlot uit de hand. Eeuwigheid En toen kwam er ook nog die werkgroep van China bij die graag wilde dat de universele verklaring over het menselijke leefmilieu nog eens goed onder de microscoop bekeken zou worden, en toen het klein topbe- raad om te voorkomen dat dit staren een eeuwigheid zou domen en de milieuconferentie zonder verklaring uiteen zou gaan. Het geen toch wel 'n schande zou zijn. Je moet toch op z'n minst gewag kunnen maken van ten gemeenschappelijk gevoel van bezorgdheid of van verantwoor delijkheid of zo. Misschien komt Stockholm met het formuleren van dat zo moeilijk te vangen gevoel nog wel in tijdnood ook. Iedereen verklaart hier plechtig dat de Zweedse regering de milieucon ferentie met z'n hele hebben en houden op z'n laatst zater dag eruit gooit, maar een feit is dat alle hotelruimte in de wijde omgeving tot en met zondag nacht door de Verenigde Naties is geclaimd. E-day Hoe kan het in vredesnaam bestaan, zo vraagt men zich in dit verband af, dat de plenaire zitting meer dan een half uur verknoeit aan het knellende pro bleem of een World Envi ronment Day, wereldmilieudag, moet worden gehouden op 5 ju ni (het begin van de conferen tie) of op 16 juni (het aanne men van de universele verkla ring, hoopt men). De Nieuwzeelanders hadden het gebeuren liever een half jaar verschoven, want anders moeten zij midden in de winter de straat op. Enfin het w?rd 5 juni. E-Day dus voor ons. Komt goed uit. Als vervanging voor D Day op 6 juni, want wat doen wij daar ooit aan? Luidruchtig Stockholm, behoorlijk groen em in elk geval clean Stock holm. met z'n volop bloeiende seringen barst van allerlei pro blemen, hoogstwaarschijnlijk juist omdat de VN zo duidelijk had afgesproken dat zij zich alleen met het milieu zou be moeien. wat dan ook mag zijn. En niet met andere prangende zaken van wereld. Nu wordt de stad voortdurend bezocht door betogers, die tussen de rommeli ge projekten in de kunstacade mie en het moderne museum en in 't ABF-huis dat als enig vergadercentrum van formaat in Stockholm door de VN over het hoofd was gezien het Zweedse geluid compleet overstemt. Dronken Nu zijn de Zweden toch al niet van de spraakzaamste. Daar moeten ze eerst dronken voor worden of zelf aan derge lijke gebeurtenissen tegen Viet nam. Zuid-Afrika of de uitroei- ine van Indianen deelnemen. Zulke demonstraties zijn hier kennelijk nooit erg opwindend. In elk geval nu niet. Tweedui zend man extra heeft de politie van achter de bureau's en uit buitenplaatsen laten aanrukken. Ze begeleiden de protestanten met wagens vol herdershonden, meer dan bontgekleurde lieden wijzen waar ze moeten staan, waar ze moeten lopen doen ze eigenlijk niet. Meer is ook niet nodig. Polis Polis staat er op de Zweedse politie-auto's. Vandaar dat grap jes van onze collega van de I. K.OR.-radio: dat zijn verzeke ringsagenten Conferentievoorzitter en Zweed Begtsson werd gevraagd of hij dat nodig vond. al die politie auto's in de stad. Hij antwoord de fijntjes dat dat veel minder erg is dan tanks en bommenwer pers. Onvermoeibare mensen als de Amerikaanse professoren Westing, Pfeiffer en Falk ver tellen steeds maar weer hoe zij ter plaatse ervaren hebben dat de Amerikanen in Zuid-Vietnam een milieuoorlog (ecocide) voe ren, opzettelijk, om de Vietna mese bevolking van haar na tuurlijke hulpbronnen, haar ak kers en haar voedsel te beroven. Hun collega's Commoner, Ehrlich «die de fotografen uit nodigde toen hij condooms ging kopen) en ook fragiele Gerard Esser, Barbara Ward (alias La dy Jackson zoals minister Stuyt eens in een galanite bui zei, René Duboils, Amelio Pec- cei, Margareth Meaa', Peter Scott, Sophia en Jan Goedtnan uit Middelburg (van het Total raffinaderij studieprojekt "To tal Loss") worden evenmin moe of willen hier niet toegeven te vertellen wat de mensheid al lemaal moet doen of laten om niet voor goed in het niets te verdwijnen. Voor de walvissen hebben we in ieder geval wat gedaan. De Canadezen hadden het daar duidelijk even moeilijk mee. Vandaag de stopzetting van al le commerciële jacht op walvis sen en morgen zijn hun zee honden aan de beurt. Neder land kon het zich veroorloven wat heldhaftiger te zijn sinds zij onze eigen Willem BarendSz naar Zuid-Afrika hebben ver kocht. een land dat dan ook prompt tegenstemde. Toch wel grappig om twee argumenten even tegenover el kaar te zetten. Prof. Kuenen, lid van de Nederlandse delega tie, vond dat er door gebrek aan kennis al zoveel is fout gegaan en da/t niet nog meer walvissen daarvan de dupe mogen wor den. Een paar dagen later zei drs. Westerterp, leider van de Nederlandse delegatie, dat on dergrondse kernproeven eigen lijk nog niet verboden zouden moeten worden. Want.van de gevolgen daarvan weten we nog te weinig. Indianen De roep om een moratorium van tien Jaar op het doden van mensen lag natuurlijk na de walvissen uitermate voor de hand. Gisteren gebeurde dat in een bonte optocht met trom mels en fluiten op het voorma lige vliegveld Skarpnack in ten ten ondergebrachte non-con formisten, hippies en Indianen, zonder veren overigens, want dat laten we over aan John Wayne verklaarden ze. Stock holm kijkt gelaten toe. De Zwe den vormen niet een volkje dat snel van de ene verbazing in de andere pleegt te vallen. Het is mooi weer, men wandelt in de parken, drinkt een duur glas bier en gaat op het gras liggen. Hetgeen overal mag. Op z'n nek Er wordt weinig gefietst. Zelfs de injectie van die goed geefse fabrikant met tweehon derd vitte fietsen voor confe rentiedeelnemers heeft aan het straatbeeld weinig veranderd. Je ziet ze wel eens staan, op de gekste plaatsen, onbeheerd vaak kennelijk ook. Ook ge beurt het wel dat een gewetens vol iemand met zo'n ding op z'n nek gaat lopen omdat het slot kapot is. Officiële gedele geerden kunnen zich al die moeite overigens best besparen, want een heel legertje van vrouwelijke chauffeurs met glanzende Saabs en Volvo's staat dag en nacht "voor hen klaar. En toch beleven taxi's duidelijk gouden dagen. Immer bezet, altijd tref je een warme zitplaats, spotten ze voortdu rend met de toch heus wel be staande regel van de middel punt vliedende kracht. Welvaart Ach Ja, Father Henry de "riedmatten" van de heilige stoel heeft gelijk als hij zegt dat er wel voortdurend over ont wikkelde en onderontwikkelde landen wordt gepraat maar dat er eigenlijk helemaal geen ont wikkelde landen zijn. Landen die alleen maar meten met de duimstok van de materiële be hoeften mogen evenmin ont wikkeld heten, zegt hij. Zweden, het Amerika van het noorden, lijkt ook zo'n land. Het welvaartsniveau afgemeten aan de hoeveelheid wegwerp- spullen bijvoorbeeld. Zelfs in de restaurants in de VN-ver gadergebouwen worden dage lijks tientallen grote plastic zakken met plastic bestek, plas tic bierglazen, plastic bekers, plastic borden door de zijdeur afgevoerd, ondanks alle mooie woorden van bezinning. Ül de aandacht gisteren ineens op de zware sti'ijd ten noorden Saigon, maakt het Bevrijdings- zicla op om het regeiingsgezag de Mekongdelta ts niet te doen. verreweg het rijkste en dicht ste deel van Zuid-Vietnam. et er naai- uit dat deze poging ig Thien, in he<t midden van ledendelta. Vier regimenten, de van de mobiele strijdkrachten delta, zijn thans actief in de dden en het struikgewas rond te weinig aantrekkelijke kleine Dciestad Vi Thanih. 'kFrankland lyright 'AD-Observer van de eerste Vietcong di- onlangs uit Cambodja Viet- ^tonengevallen. De infiltratieli- ^Vfflden zich in goede staat. De "S in Saigon heeft daarentegen haar troepen in het deltagebied moeten inkrimpen. Een van de drie geregelde divisies en een deel van een andere zijn in april naar de be legerde stad An Loc gezonden. Waarom heeft het Bevrijdingsfront Tsoeng thien gekozen? In de eer ste plaats omdat deze provincie centraal in de delta ligt. Zij neemt voor de guerrillastrijders de functie waar van een spoorwegstation, een punt waar hun geheime verbin dingsroutes samenkomen. Uit Tsjoe- nong thien kunnen zij hom activi teiten uitstrekken naar elk ander deel van de benedendelta. In de tweede plaats hebben de plaatselijke Vietcongstrijdkrachten er met meer succes het pacificatie programma van de regering bestre den dan elders in de delta. De kern van de Vietcongstrijdkrachten is het Delta-Eén-regiment, dat bijna helemaal bestaat uit geboren zui derlingen. Blitzkrieg Vorige maand hebben de Delta-Eén en de Tsoeong thien-guerrillastrij - ders een Blitzkrieg gelanceerd tegen buitenposten in de provincie, waar van er 23 werden veroverd, terwijl de regeringsstrijdkrachten gedwon gen werden zich bovendien uit een aantal andere terug te trekken. De regering heeft sindsdien enige van deze posten herover, maar het Be vrijdingsfront bezit niettemin meer vrijheid van beweging langs haar verbindingsroutes dan tevoren. Hoe heeft het front dit ge presteerd? De laatste twee jaar hadden de Amerikanen en de rege ring juist hoog opgegeven over hun succes in de delta. Volgens officiële statistieken is de delta het meest „gepacificeerde" deel van het land. Het is er nooit in geslaagd zich te herstellen van de zware verliezen, die zij vier jaar geleden tijdens het Tet- offensief leed maar de regeling heeft nooit kunnen beletten dat zij verster kingen of militaire voorzieningen ontving. In maart en april overschre den duizend guerrillastrijders de grens met Cambodja en trokken Zuid-Vietnam binnen. Plaatselijke gidsen leidden hen naar Tsjoeong thien. Misschien hebben sommige kleine regeringsposten hen niet eens opge merkt. In andere gevallen zagen zij hen wel, maar deden er niets tegen. De strijd zo te ongelijk zijn. De Vietcong heeft haar bevoorra dingsprobleem ook aangepast aan de sluiting in 1970 van de Cambod jaanse haven Sihanoukville. En hoewel het moeilijk te bewijzen valt. geloven Amerikaanse en Zuid vietnamese officieren dat het front erin slaagt wapens en ammunitie af te zetten langs de lange kunstlijn van de delta, ondanks de activiteiten van marinepatrouilles van Saigon. Een andere belangrijke bron van toevoer is het Zuidvietnamese leger zelf Zuidvietnamese soldaten zijn zorgeloos met hun uitrusting en de Vietcong volgt het leger op de voet om op te pikken wat de militairen achterlaten. De helft van de grana ten. die het front afschieten, ls thans van Amerikaanse oor sprong. Bijna al de mijnen en boo by-traps worden gemaakt van Ame rikaanse artilleriegranaten. Het Zuidvietnamese leger overtreft het front in de delta verre in aantal, zelfs nu er bepaalde een heden naar het noorden zijn gezon den. Het is ook zwaarder bewapend. Maar het is een leger dat met te genzin tot het offensief overgaat, hoewel het vaak goed is in zijn de fensieve taak. Vorig jaar, aldus een hooggeplaatste Amerikaanse advi seur, heeft geen geregelde Zuidviet namese eenheid echt moeite gedaan met de vijand in contact te komen. De Zuidvietnamezen vermijden de met bomen beplante randen van de rijstvelden, waar de guerrillastrijders meestal hun posities innemen. Vorige maand moesten 700 Zuid vietnamese soldaten jacht maken op 900 Vietcongmannen. Maar zij wei gerden op te rukken en dit maakte een Amerikaanse leider van opera ties vanuit de lucht zo boos, dat hij wegvloog en de jachtbommenwer pers, die de troepen ondersteunden, met zich mee nam. In de wind Vaak slaan de Zuidvietnamezen de adviezen van de Amerikanen volle dig in de wind en gaan hun eigen gang. Het is niet meer zo, dat de Amerikanen echt leiding geven aan de oorlog, dat de Amerikaanse op perbevelhebber, generaal Creighton Abrams aan de Zuidvietnamese ge nerale staf zegt wat zij moet doen, terwijl Amerikanen in helikopters over het slagveld vliegen om orders te geven aan Vietnamese grondtroe pen. Jongere Amerikaanse adviseurs zijn van mening, dat zelfs de tegenwoor dige Amerikaanse inmenging te veel is en dat de Zuidvietnamezen maar him eigen gevechten moeten leve ren, zonder dat Amerikaanse offi cieren als een angstige kloek, die waakt over haar kuikens, zich er mee bemoeien. Deze joqge Amerika nen geloven, dat de oorlog niet lan ger een zaak van Amerikanen is, omdat Amerika niet meer de macht bezit om leiding aan het geheel te geven. Andere Amerikanen maken zich echter al jaren druk over de weige ring van vele Zuidvietnamezen om hun adviezen op te volgen. Onlangs hebben buitenposten in de delta de naam van operatiebasis gekregen om de soldaten eraan te herinne ren, dat zij van daaruit moeten pa trouilleren en niet enkel ter plaatse moeten blijven. Dit is een verandering, die het goed doet in de briefing-kamer van de generaal, maar die zot moet zijn voor de soldaat, die er voornamelijk op uit is in leven te blijven in een oorlog, die hij niet kan ontvluchten maar die, de hemel weet nog hoe veel Jaren kan duren. Volgens buitgemaakte documenten heeft het front in Troeong thien een campagne van zes maanen op het oog om hun macht van het land naar de steden uit de beiden. Zü willen dan uit deze provincie, waar zij het sterkst zijn, naar aangrenzen de gebieden doordringen, waar zij ge bied hebben moeten prijsgeven. Als dit plan niet slaagt zit er nog altijd een langdurige oorlog in, waarbij de Viestcongsoldaten als actieve para sieten optreden op de rug van het regeringsleger, dat ren doodslaat als ze te hard stoken, maar dat meestal te lui is om ze afdoende te verwij deren. Wanneer er sprake is van een pacifiaaUe-programma dun wordt hier iets anders bedoeld dan vredebrengend programma zoals het ivoord pacificatie doet vermoeden. In feite gaat het in dat programma om de guerrilla strijders van het Bevrijdingsfront los te maken van hun natuurlijke omgeving, de Zuidvietnamese plattelandsbevolking. Die wordt vaak met geweld gedwongen te verhuizen naar de zogenaamd strategische dc/rpen, niet veel meer dan streng bewaakte con centratiekampen. Uit het feit dat de guerrilla' strijders en bevolking van elkaar los gemaakt zouden worden, ont lenen de Amerikanen, het recht om op iedereen te schieten, zoals Newsweek-redacteur Buckley de ze iveek onthulde. Natuurlijk klopt deze theorie nauwelijks met de werkelijkheid. Het pacificatie programma gaat voorbij aan het feit dat de guerrillastrijders de bevolking zijn en andersom. Red. LD.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 9