„Huis ter Duin" in 85ste seizoen
„Het is
een vieze
troep../'
Mevr. De Jong: „Plastic grote
Feestviering op 24 juli
vermaard Noordwijks
en naderend einde van internationaal
hotel, dat bloemenbadplaats gezicht gaf
Brief aan gemeente
raad zonder succes
NOORDWIJK AAN ZEE Grand Hotel „Huis ter
Duin" is nu aan het vijf en tachtigste badseizoen bezig en
waarschijnlijk ook aan het laatste. Het heeft er alles van,
dat deze grauwgrijze burcht op het Noordwijkse duin bin
nen niet al te lange tijd tegen de vlakte zal gaan, om plaats
te maken voor een appartementenhotel. Hoe het allemaal
precies gaat worden is nog niet bekend. Wel staat vast,
dat de eigenaresse de N.V. Pakhoed van mening is,
dat het hotel in zijn huidige staat niet meer exploitabel is
en dat plannen voor nieuwbouw reeds in een vergevorderd
stadium verkeren. Reeds eerder was bekend gemaakt, dat
dit het allerlaatste „Huis ter Duin"-seizoen zou worden.
Aan het einde van dit jaar zou dit internationaal befaamde
hotel zijn deuren voorgoed sluiten. Een zaak, die door heel
wat Noordwijkers wordt betreurd. Een pleister op de won
de is echter, dat het terrein geen andere bestemming dan
een recreatieve mag hebben. Wel zit de mogelijkheid er dik
in, dat er naast het appartementenhotel ook nog apparte
menten zullen komen voor doorlopende bewoning, zoals
er thans reeds meer aan de Koningin Astrid Boulevard
worden gebouwd.
Daarvóór hadden de Jaren van de
eerste wereldoorlog wel voor wat
problemen gezorgd, doch deze wist
Tappenbeck snel te overwinnen
toen het krijgsgewoel eenmaal ver
stomd was. Er kwam echter weer
een inzinking, doch van 1925 tot en
met 1929 ging het gelukkig cres
cendo. "Huis ter Duin" groeide als
nooit tevoren. Een jongere genera
tie had inmiddels het roer in han
den genomen. Het waren mevrouw
J. Leonhart-Tappenbeck, Heinrich
Tappenbeck Jr. en Wilhelm Tappen
beck. Zij hadden bovendien de
wind in de zeilen door de opkomst
van de auto en de zich steeds ver
beterende reismogelijkheden. Noord-
wijk kreeg over de gehele wereld
bekendheid en vele groten der aar
de brachten hun vakanties door in
"Huis ter Duin". Dat was in een
tijd toen alleen financieel draag-
krachtigen er enige weken tussen
uit konden gaan. Voor de arbei
dende klasse deed zich die moge
lijkheid niet voor.
Door
Cees Combee
te kopen of te huren eventueell
gebruikmaking van de hotelkeufcl
Het laatste woord over de M
wing van het "Huis ter Duin";;
rein is dus nog niet gesproken.!
gaat men echter het vijf en taj
jarig bestaan vieren van dit
dat er zoveel heeft toe bijgedi
Noordwijk te verheffen van
voudige vissersplaats tot badp
met een grote faam in binnet
buitenland. Heinrich Tappe;
Sr's naam zal ook bij dit zev«
de lustrum met ere worden ge®
Sterker nog: zij blijft de etj
door onlosmakelijk verbonden
die van Noordwijk als bloems
plaats!
„Huis ter Duin," dat in 1881
eerste seizoen begon, heeft
het gezicht van Noordwijk bet
De wordingsgeschiedenis hang-,
melük heel nauw samen ma
ontstaan en de ontwikkeling
bloemenbadplaats. Hoewel
zwaard van Damocles boven
ter Duin." hangt, zal er
dacht worden geschonken aar
vijf en tachtigste seizoen
grand hotel-kurhaus. Wat er
gaat gebeuren staat nog niet
Wel, dat de jubileumviering
24 juli, dus midden in het hes
zoen, gestalte zal krijgen. Din
W. J. van Leeuwen heeft va
directie van Pakhoed N.V.
opdracht gekregen voorstellen
het vreugdebetoon te doen, da
getwijfeld in de allereerste
bedoeld zal zijn voor de
maar dat daarnaast ook naai
ten zal uitstralen.
Burgemeester Pické
Burgemeester C. L. W. Picï
van 1866 tot 1885 „regeerde"
de eer toe van 't vrijwel onbetek
de vissersplaatsje Noordwijk eei
plaats van allure te hebben
maakt Hij stichtte het eig<
"Huis ter Duin". Voor het toti
komen van dit eerste hol<
Noordwijk schreef hij een
vraag uit onder de architect*
belangstelling bleek bijzonder
te zijn. Er kwamen rond de
inschrijvingen binnen. De
grootser van opzet dan de
Het bleek een te kostbare g< i
denis te worden. Reden waar
arren moede besloten we
Generaties komen en generaties
gaan. Dat is de cirkelgang van het
leven. Ook voor "Huis ter Duin"
gold dat, want in 1930 kwam de di
rectie in handen van mevrouw
Hoffman-Leonhardt en Wihelm en
"Rudi Tappenbeck. Zij zetten
het werk van hun voorouders voort
en slaagden erin "Huis ter Duin"
een nog grotere wereldfaam te ge
ven en van Noordwijk een van de
meest luxueuze en eerste badplaats-
sen van ons land te maken.
De tweede wereldoorlog zette een
domper op de groei. Het hotel, zo
fraai gelegen op het duin, mocht
van de Duitsers als zodanig geen
dienst meer doen en na die donke
re tijd werd het eerst nog gebruikt
voor de geallieerde militairen.
De Tappenbecks waren er echter
in geslaagd hun "veste" heelhuids
uit het strijdgewoel te voorschijn
te toveren. Dat kostte veel moed en
oversaagd doorzettingsvermogen
Spoedig kreeg het weer veel van dp
oude roem terug. Het bleef ook in
de naoorlogse jaren het eerste hotel
van de bloemenbadplaats en werd
ook toen weer bezocht door de gro
ten der aarde: koningskinderen,
ministers, presidenten, machtige
zakenlieden en noem verder maar
op.
Toch kwam er een einde aan de
heerschappij van de Tappenbecks
over "Huis ter Duin". De exploitatie
leverde talloze problemen op. Daar
om werd dit roemruchte hotel
in dezelfde tijd als "Palace" en
"Rembrandt" verkocht aan de gi
gant E.M.S. (Exploitatie Maatschap
pij Scheveningen) van Reindert
Zwolsman, die ook al heel het grote
hotelwezen langs Schevenings bou
levard in zijn greep had. De eerste
jaren was er geen vuiltje aan (1p
lucht en werd er onder directeur H.
Cleypool in een veranderde vorm
doorgewerkt, waarbij enkele jaren
geleden het hotel, dat tot die tiicl
alleen geopend was van 15 mei tot
15 september als jaarbedrijf ging
werken.
Zwolsman verkocht tenslotte ver
rassend onverwachts zijn Noord
wijkse "hebben en houwen" aan
Pakhoed NV, dat in de huidige
exploitatievorm geen brood meer
zag. Men sloot met ingang van dit
seizoen "Rembrandt" en heeft reeds
aangekondigd, dat "Huis ter Duin"
30 september voorgoed dicht gaat
om plaats te maken voor zoiets als
een appartementenhotel.
Of die sluiting een feit wordt is
nog een duistere zaak, want er cir
culeren geruchten, dat dit roem
ruchte gebouw eerst 31 december
dicht gaat en er zijn zelfs in de
Noordwijkse toeristische sector die
beweren, dat de exploitatie ook het
volgend seizoen nog normaal op de
zelfde wijze zal worden voortgezet.
Een en ander schijnt nauw ver
band te houden met de afbraak- en
nieuwbouwplannen, waaraan thans
druk gesleuteld wordt en waarover
het overleg, ook met het gemeen
tebestuur van Noordwijk, in volle
gang is.
Wel vast staat, dat er voor dat
majesteuze grijze gebouw iets an
ders in de plaats komt. Het gaat er
alleen maar om een juiste opzet en
exploitatievorm te vinden. Het oude
"Huis ter Duin" gaat de weg, die al
vele hotels van naam en faam zijn
gegaan. Ze passen niet meer in het
patroon van deze tijd en zijn niet
Het Grand Hotel Kurhaus
"Huis ter Duin'\ als een bastion
op het duin in Noordwijk aan
Zeeis 85 seizoenen lang het tref
punt geweest van vele groten
der aarde. Het hotel heeft zijn
langste tijd gehad, want, als de
voornemens van Pakhoed N.V.
doorgaan, worden de deuren 30
september voorgoed gesloten.
meer exploitabel. Beleggingsmaat
schappijen als Pakhoed NV willen
graag geld in objecten steken. Het
moet er echter wel weer uitkomen.
Daarom wordt gedacht aan een
combinatie van appartementenhotel
en units waarin de mensen het
"jaarrond" kunnen wonen door ze
VALKENBURG Op 28 maart heeft het raadslid
mevrouw mr. A. M. de Jong-de Graaff (VVD) zich met
een schrijven gericht tot de voorzitter van de gemeente
raad, burgemeester N. van 't Wout en mede tot het gehele
college. De inhoud van dit schrijven is van groot belang
ook voor de algemene gezondheidszorg, dat we dit schrij
ven, en daardoor de aandacht willen vestigen op het bij
zonder ernstige probleem zoals dit door dit raadslid naar
voren is gebracht en dat ongetwijfeld een groot gevaar
gaat vormen voor de gezondheid. De inhoud van het
schrijven van mevr. mr. de Jong-de Graaff is als volgt:
,,Wij leven in een tijd waarin iedereen praat over de ver
vuiling van water en lucht (we zouden ook de bodem hier
bij willen noemen), blijft doorgaan. Maar wat doen we ter
voorkoming hiervan? Weinig of niets. Kijkt U wel eens
in het water van de Rijn, de Watering en wat kleinere wa
tertjes, die ons dorp doorsnijden? Het is een vieze troep.
De allergrootste boosdoener is het plastic verpakkingsma
teriaal o.m. gebruikt op de tuinderijen en bloemkweke
rijen".
Plastic verteert niet en aangezien i het land als in het water,
er steeds meer gebruik van wordt ge- in het water gewaaid of gegooid
maakt doet dit materiaal de milieu- plastic veroorzaakt verstopping van
verontreiniging toenemen, zowel opduikers en onklaar raken van bema
lingsinstallaties en sluizen. Het hin
dert de scheepvaart en het is ge
vaarlijk voor het vee.
Leveranciers van kunstmeststoffen
zullen in de nabije toekomst op hun
zakken het verzoek dienen aan te
brengen, deze lege plasticzakken niet
op de akkers achter te laten, maar
te verbranden. Hoewel de wet (mevr.
mr. De Jongde Graaff heeft zelf
rechten gestudeerd) er in bepaalde
gevallen van uitgaat, dat men zich
als een goed huisvader gedraagt,
komt nergens de gedachte aan een
goede huismoeder naar voren. De
zorgende hand van een goede huis
moeder is in ons dorp nu juist zo
hard nodig. „Ik stel voor dat de
raad van de gemeente Valkenburg
deze huismoederlijke taak overneemt
en wel in de vorm van een aanvul
ling op art. 103 subs. b. afd. 2 (ver
ontreiniging van lucht, bodem en
water) van de Algemene Politiever
ordening, aan de naleving waarvan
de meeste zorg zal moeten worden
besteed", meent mevrouw De Jong.
„Ik zou er de nadruk op willen leg
gen, dat het nodig zal zijn de bedrij
ven waarvan verwacht mag worden,
dat zij in enige vorm plasticmate
rialen gebruiken, stuk voor stuk van
het gewijzigde art. op de hoogte te
stellen. Ja zelfs zou ik aan de gehele
bevolking van Valkenburg per sten
cil hiervan mededeling willen doen.
Aanvulling
De aanvulling op art. 103. b zou
als volgt kunnen luiden: „Het is
met name verboden plastic verpak
kingsmateriaal, zoals zakken, afdek
materiaal enz. op het land te laten
liggen of in de openbare wateren te
werpen. Er dient te worden toege
zien, dat plastic afdekmateriaal niet
door de wind losraakt en in het
water waait". Het behoeft geen be
toog, dat men, hoewel uitgaande van
dit artikel een maximale sanctie zou
moeten verbinden, zulks in overeen
stemming met art. 195 e.v. van de
gemeentewet". Mevrouw mr. De
Jongde Graaff zegt ervan bewust
te zijn, dat wij met deze aanvul
ling op de algemene politieverorde
ning lang niet voldoende de vervui
ling van onze wateren zullen kunnen
tegengaan. Het is dan ook van het
grootste belang ons ernstig te bezin
nen of er ook niet anderszins deze
vervuiling kan worden voorkomen.
In de raadsvergadering van dins
dagavond werd bovengenoemd schrij
ven dan ook in behandeling geno
men. Uit de beantwoording van B.
en W. citeren we het volgende: „Wij
staan achter de gedachte van me
vrouw De Jong, doch zijn van me
ning, dat haar voorstel verder gaat,
dan de bevoegdheid aan uw raad is
toegekend. Bijzonder uitvoerig is door
het college op deze moeilijke zaak
ingegaan. Het aldus geciteerde arti
kel biedt naar de mening van B. en
W. voldoende rechtsgrond om tegen
het door mevrouw De Jong genoemde
euvel binnen de gronden van de ge
meentelijke bevoegdheden op te tre
den, hoewel B. en W. zeggen dat we
ons wel bewust moeten zijn, dat de
praktische uitvoering vele moeilijk
heden kan oproepen omdat het in
vele gevallen moeilijk zal zijn de
aansprakelijkheid te stellen overtre
der aan te wijzen. In de eerste plaats
is het goed. dat de gebruikers van
plastic materialen hierop nog eens
geattendeerd worden, hetgeen naar
B. en W. hopen, reeds hiermee wordt
I bereikt, doch voorts zullen we gaarne
j een verscherpt toezicht van de poli-
j tie ten aanzien van dit punt verzoe
ken. Uitbreiding van de algemene po
litieverordening zien B. en W. nog
niet. Voorzitter Van 't Wout: ..We
kunnen niet buiten onze bevoegdheid
gaan. Het is een mentaliteitsver
schijnsel. De bewoners zullen zelf
moeten meewerken".
Door mevrouw mr De Jong—de
Graaff werd vervolgens als volgt op
de uitspraak van het college gerea
geerd: „Naar aanleiding van de con
clusie van B. en W., dat de door mij
voorgestelde wijziging van de alge
mene politieverordening niet nood
zakelijk is, zou ik toch gaarne de
aandacht van de raad nog eens op
dit uitermate belangrijke onderwerp
willen vestigen. De door mij voorge
stelde wijziging van de A.P.V. wijzen
B. en W. op formele gronden af. Ik
j kan dit billijken. Maar door deze op
stelling van B. en W. zijn we nog
steeds even ver. B. en W. stellen
zelfs", aldus mevrouw De Jong. „dat
ik té ver ga. Ik ben echter evenwel
van mening, dat men op dit punt
I niet vergenoeg kan gaan Ik stel het
j op prijs dat B. en W. zich welwillend
I achter mij opstellen. Maai- wanneer
i zij zich formeel houden aan de let-
j ter van de wet, dan zou ik er toch op
I willen wijzen, dat de openbare veilig-
j heid hier in het geding is". Met
veel vaardigheid werd hierna door
spreekster uit een grote tas een aan-
j tal plastic voorwerpen aan de vroede
I vaderen getoond die zij in een keer
uit het water had gevist.
Dat dit een vrolijke noot in deze
interessante raadsvergadering bete
kende, behoeft geen betoog.
De gevoerde discussie had nog een
kort vervolg, toen het raadslid D.
Doldersum (C-H.U.) mede ook met
het oog op het gevoerde debat, de
aandacht vroeg voor de wijze van
Eerste burger Pické moe1
igrijze haren hebben gekrege
zijn pogen Noordwijk een and
izicht te willen geven. De bom-
1 te niet zoals hij graag had
I en toen het hotel ingebrulk
genomen was er nog geen tr
binnen te treden. Geen nood i
I Men kon zich in die tijd klaar
lijk beter behelpen dan nu en
j te zonder morren gebruik va
i gewone ladder om van buiten
gebouw en de kamers te be
j Een succes werd de exploits
eerste Jaar bepaald niet. Er
de een financieel debacle,
dat het er even op leek, dat
wijks burgemeester zijn plani i
rook zou zien opgaan,
kwam uiteindelijk in handen v
hypotheekmaatsohappij, die
geen raad mee wist en het 1
aanbood aan Heinrich Tapp j
Sr. Deze was eigenaar va
Amsterdamse importzaak
voordien een badhotel in
Zee geëxploiteerd. Hij durfde
te wagen en slaagde wonderwel j.
Eerste
Tappenbeck begon In 1887
eerste seizoen in „Huis ter
Op ruime schaal verspreidd» 1
binnen- en buitenland ree;
I ders, waarin onder andere a
feiten werden genoemd, dat c
waterleiding duinwater het
binnenkwam en dat het to i
heel was voorzien van een ei
bellensysteem. In die tijd t
verlichting apart berekend:!
troleumlamp kostte per m
et., een nachtlamp 10 ct. pe
seizoen
Wie Noordwijk en „Huis ti
zegt noemt tevens met ere
j van Heinrich Tappenbeck. E
geweest, die er in
I wijk tot ver over onze lat
Izen heen bekendheid te i
de vergeelde stukken doo: J
j valt het op, dat „Huis ter j
in de eerste Jaren van de
ste eeuw zeer druk
i door leden van de Honga:
Oostenrijkse adel en dat
pleisterplaats was voor de ftB
machtigen uit het gebied roi
seldorp en uit Het Rijnlam t
hadden de Duitsers
ontdekt, dat het goed toeikj
aan de Nederlandse Noot e:
en in het bijzonder in het a fc
bevindende grand-hotel-kurto
Heinrich Tappenbeck
man, die met zijn tijd meejlj]
kon volop gasten krijgen, d
er Jammer genoeg geen plaa
Daarom besloot hij tot
uitbreiding, namelijk de
de noordvleugel, die in 1$
bruik werd genomen. De gr
Noordwijk als badplaats I
lijke tred met die van
Duin". Het werd een tijd v»
conjunctuur, waarin niet all
grand hotel groter werd
men steeds nieuwe delen bij
ook andere hotels werden
Nimmer deden de toekonrtP
ploitanten een tevergeefs W y
Tappenbeck, die met groot I
constateerde, dat zijn initü
van de vissersplaats een b
te maken werkelijkheid werd.
ophaling van het huisvuil in Valken
burg. Doordat het ophalen op woens
dag geschiedt en mede doordat het
ophalingsgebied steeds groter wordt,
gebeurt het veel dat de zakken vuil
twee dagen buiten staan. Kan er.
aldus Doldersum geen afspraak ge
maakt worden met die inwoners
waar het huivuil pas op donderdag
wordt opgehaald? Ook het nieuwe
Mevrouw De Jong-de Graaff
(VVD) kijkt misprijzend naar de
grote boosdoener van de vervui
ling in het water: plastic.
(Foto Holvast)
raadslid,P. van Leeuwen, die zelf in
dat dorpsdeel woont waar het op
halen pas op donderdag plaatsvindt,
sloot zich hierbij aan.
Mijlpaal
Nog een mijlpaal: in 192
als belangrijke aanwinst b
derbad tot stand, waaraan ai
den was een zonnebad. 1 s*
kreeg Noordwijk een primec >e
enkele plaats langs onze
kust beschikte toen daarover. on
