Betty Anderson mocht ik wel..."
LIJDZAME MAN WERD VOOR
TONIA BRUTE MOORDENAAR
Toon Hermans raakt in
conflict met vakbond
SEANCE
BETALING
DR KNTU
Controle Dodewaard
beslist noodzakelijk
't is sterk
STUYT WIL WET
FLUORIDERING
Twee jaar geeist voor poging tot moord
'AG 3 JUNI 1972
BINNENLAND
PAGINA 9
para Parkins kon ongestoord winkelen
•jge Amsterdamse restau-
;er en Thijs is een paar
m enkele „zo leuk beschil-
rnukaarten armer. Barbara
bij Peyton Place-kijkers
:end als de ongelukkige
iderson, had de voorwerpen
aardig plaatsje in haar
e flat toebedacht, dus nam
Want wat Barbara wil, dat
iParkens vereerde ons land
jjl bliksembezoek van twee
um de film „Puppet on a
t|ie hier kortgeleden in pre-
j'pg, extra luister bij te zct-
t»ara speelt in de film naar
N van Alistair McLean, een
agente die op een nare ma-
eind komt.
Geen promotor
promotor is Betty niet.
fct ze de film nog niet ge-
Tzegt: „Ik ben bang dat 'ie
j tegenvalt, ik durf niet",
"ar rol: „Die was niet ere
Daarmee is de kous
'|>nd had Willem Duys haar
moeite in zijn „Vuist",
dde Barbara niet veel voor
ek aan Nederland, maar
ging ze door de knieën.
I echter dat haar vriendin
k actrice en tekstschrijf-
ekon. Dat mocht. Duys
van Schiphol.
I op straat zag in de kleine
Betty. Rustig winke-
de Amsterdamse Spiegel-
Jacht naar antiek, want
Betty en Germaine d'ol
at geen mens haar.
Zonder last
tafel, ze heeft zich in-
|in een fraai antiek aan
gestoken waarin haar
oed tot zijn recht komt,
ben blij dat ik hier
1 over straat kan lopen.
was ik tijdens de Peton
iode publieke eigendom,
lijk. Mijn privacy is me
,r moeten ze afblijven."
at nonchalant in haar
te prikken. De helft blijft
denkt aan haar figuur,
weegt 107 pond" weet
te vertellen. De
toy's and cream" gaan er
lijkt Barbara veel
n in Peyton Place. Ze zegt
if is, maar een simpetl re-
%je leert 29. Wie valt er
jaar? In haar gebaren en
l icrken je Betty Anderson,
«haar uiterlijk. Het kastan-
ïaar draagt ze nu tot over
Iers.
origine Canadese ziet zelf
overeenkomst tussen Betty
„Betty was veel agres-
Jn ik. Betty is hard, hoewel
J L ze haar zachte momen-
n echt haar wel".
v bara inspraak tijdens de
Pertinent
1, maar sommige scènes
ik pertinent te spelen
regisseur dat wou. Toen
jvoorbeeld van Rodney in
was wilden ze me opvul-
J sussens en moest ik er af-
o i bijlopen met krulspelden,
iet gedaan. Wil er niet als
uitzien. Verder heb ik ge-
slaafse scènes te spelen,
moest koken, wassen of
ts er dan ook uitgeschrapt,
w hebben ze toen met
huisvrouwelijke beelden
kt".
t ra een voorvechtster voor
elangen, is ze een soort
jna? „Allerminst. Ik houd
vrouwelijk te zijn. Hou
efhtige kleren. Ik ben poë-
>t zou ik tussen de
en groenten op he land
ik ze zie die voorvecht-
de vrouwenbelangen in
jeans en t-shirts en on-
haren. Afschuwelijk. En
een ze ermee? Niets. Ik
in het Victoriaanse tijd
ie, daar zou ik me pas
?n".
Los van Bettij
blij dat ze loskomt van
•image. In Nederland is 't
Betty Anderson
is gisteren even uit
Peyton Place over
gewipt naar Amster
dam, waar ze een ge
zellige ontvangst
opluisterde, samen
met haar niet min
der lieftallige vrien
din Germaine St.
John (links). Bar
bara Parkins, zoals
haar werkelijke
naam luidt zit hier
naast Willem Duys.
(ANP) De Almelose
heeft gistermiddag de Ko-
Nederlandse Textiel-Unie
schede voorlopig uitstel van
erleend. Als bewindvoerder
mr .E.P M. Domsdorf
als rechter-commis-
C. J. van Zorge te Almelo,
het request van de KNTU
i chtbank te Almelo voorziet
ïrn met de betaling zowel
iigen opeisbare schulden als
i en van de twaalf nv's die
ncern zijn opgenomen niet
1 voortgaan. Er is een ge-
rde staat van baten en
van de KNTU en de twaalf
happen overgelegd, die in
miljoen gulden beloopt,
r een rekening-courantkre-
diverse banken van circa
en gulden en een zo-
standby-krediet van de Ne-
Investeringsbank van rond
i gulden.
verhaal over het wel een wee in
Peyton Place nog in volle gang. In
Amerika hebben ze het hele verhaal
er al opzitten en zijn ze zelfs aan
het herhalen.
Ook in Amerika haalde Peyton Pla
ce hoge kijkcijfers en daarom zagen
tv-bazen wel een vervolg op het
feuilleton zitten. Begin dit jaar zijn
de opnamen begonnen van de nieu
we serie getiteld „Terug naar Pey
ton Place", Van de oude vertrouwde
cas is weinig over. Alleen Evelyn
Scott (Ada) en Pat Morrow (Rita)
hebben zich opnieuw opgeofferd
voor Peyton Place.
Van opoffering mag worden gespro
ken wanneer men bedenkt dat Bar
bara Perkins aan de Peyton Place-
marathon zeven jaar van haar le
ven heeft geschonken. Vijf dagen per
week van acht uur 's morgens tot
zeven uur 's avonds stond ze in het
decor van het Amerikaanse stadje
om alle verwikkelingen rond de
twee huwelijken van Betty op de
beeldband te krijgen. Aan een eigen
leven kwam ze nauwelijks toe. Voor
haar dan ook geen „Terug naar
Peyton Place".
Moraal
Wat denkt zij van de burgerlijke
moraal in Peyton Place?
Barbara: „Je moet niet vergeten dat
toen we aan d'e verfilming begon
nen, het 1962 was. In die tijd kon
er veel minder bloot op t.v. Verder
waag ik me af hoever kun je gaan
met bloot en sex. Hoeveel realiteit
moet Je in zo'n serie brengen. Moet
Je de mensen confronteren met
problemen rond sex en kinderen. Ik
vind dat je het publiek ontspanning
moet brengen".
UTRECHT (ANP) De Vakorga- I door de AVRO wordt uitgezonden,
nisatie van Uitvoerende Kunstenaars Door de heer Koelemeij van de
Anouk is in conflict gekomen met Anouk zijn twee shows van de AVRO
Toon Hermans en diens manager verkocht zonder voorkennis en me-
Dick Binnendijk over de show van deweten van de zes musici die Her-
Toon Hermans die zondagavond mans bij deze show hebben begeleid
DEN HAAG Het recente besluit
de gehele kerncentrale van Dode
waard nu te controleren, en niet, zo
als het plan was, in het najaar 1973,
werd ingegeven door de ontdekking
in begin-mei van een nieuw scheur
tje in een aansluiting van het koelsy
steem.
Dit heeft gisteren minister Boersma
(Sociale Zaken) geantwoord op de
schriftelijke vragen van de twee
de-kamerleden Oele, Van Ooijen en
Voortman (allen PvdA). Hij deed
dat mede namens zijn collega's Lang-
man (Econ. Zaken) en Stuyt (Volks
gezondheid).
In januari werd ook al een scheur
tje ontdekt, dat uit veiligheidsoog
punt onbelangrijk werd geacht. Het
ontstaan werd toegeschreven aan
versnelde corrosie door hoge span
ningen', veroorzaakt door een onjuiste
ophang-constructie van aangesloten
leiding. Het nieuwe scheurtje kon
echter niet op deze wijze worden ver
klaard, waarna het besluit viel alle
andere aansluitingen te gaan con
troleren.
Het gaat hier om "Tien Toon" en
de Carré-shcw uit 1965, van welke
beide programma's een selectie
wordt uitgezonden.
Nadat contact was opgenomen
met manager Binnendijk, zijn deze
en de Anouk volgens de heer Koele
meij niet tot overeenstemming ge
komen over d'e hoogte van een ver
goeding voor de musici. Wij hebben
nu in een brief Toon Hermans be
ticht van wanprestatie. Mocht de
uitzending toch doorgaan dan
eisen wij als afkoopsom duizend
gulden per musious. Eventueel
wordt door ons een civiele procedu
re aangespannen, aldus de heer
Koelemeij, die overigens niet ver
wacht dat op basis van dit me
ningsverschil dt uitzending niet zal
doorgaan.
Het honorarium van de musici is
vastgesteld door de AVRO, volgens
de regels bij de televisie. De NV
Showbizz Toon Hermans betaalt
echter meer dan deze vastgestelde
bedragen, aldus Dick Binnendijk.
Volgens de heer Koelemeij van de
Anouk zijn hier de vastgestelde re
gels voor optreden bij de televisie
niet van toepassing, omdat het hier
volgens hem gaat om een tv-regls-
tratie van een theatergebeuren
ADVERTENTIE
Het is Hollandia ondergoed: sterker, dus voordeliger.
Puur katoen. Zit prettig. Fris wit. Blijft in model.
Makkelijk te wassen ook. Ondergoed van Hollandia.
Daar zit u goed mee.
ondergoed
sterherdus voordeliger
VERKRIJGBAAR BIJ:
MODEHUIS MELMAN
Hoofdstraat 244
Sassenheim
MODEHUIS TEXTILANA
Kennedylaan 5, Z.W., Beatrixstraat 4 N, Leiden
VAN LEEUWEN Textiel
Herenstraat 83 - Leiden
HIENKENS
De Kempenaerstraat 7
Oegstgeest
DEN HAAG Minister Stuyt
(Volksgezondheid1) overweegt een
wetsontwerp, dat een speciale rege
ling geeft voor de fluoridering van
drinkwater. Daardoor kan worden be
reikt, dat het parlement zich over
deze kwestie kan uitspreken.
Dit blijkt uit het antwoord van de
minister op schriftelijke vragen van
tweede-kamerlid Nooteboom (D'66).
Sinds de aanvaarding van het mi
nisterschap heeft dr. Stuyt geen toe
stemmingen tot fluoridering gegeven.
Dan wordt slechtp mogelijk, zegt hij,
als redelijk is voldaan aan voorzie
ningen voor degenen, die overwegen
de bezwaren hebben tegen het ge
bruik van gefluorideerd drinkwater.
Hij deelt ook mee dat Gedeputeer
de Staten van Noord-Holland van
plan zijn de fluoridering van het
drinkwater van het provincieel wa
terleidingbedrijf opnieuw aan de pro
vinciale staten voor te leggen.
AMSTERDAM Voordat hij probeerde zijn vrouw in één
klap dood te slaan, vermomde hij ?ich als een doofstomme
zonderling. Gebogen, het hoofd tussen de schouders, in een
stofjas en met bril, hoed en aangeplakte baard, slofte hij in
de middag van 17 november vorig jaar over de Amstelveense
Groen van Prinstererlaan naar de voordeur van zijn eigen
woning.
Het zware breekijzer hield hij ver
borgen in de rechter mouw van de
stofjas. Een op zijn eigen schrijf
machine getypt briefje had hij in
zijn linkerhand. Hij belde aan.
De heerszuchtige vrouw, die hij
dertien Jaar van zijn leven trouw
en onderdanig had gediend, deed
Door
Sybe Stamm
open. Frans overhandigde haar het
briefje. Zij herkende hem niet. Zij
begon te lezen.
„Zeer geachte bewoonster (ner) ,Ik
ben doofstom, zodoende zeer moei
lijk mij verstaanbaar te maken.
Vandaar dit verzoek. Ik zoek name
lijk een kamer met volledige kost
en inwoning, voor de tijd van een
half Jaar, vanaf december a.s.
Mocht u een kamer hebben en mij
kunnen hebben, knikt u dan maar
een keer Ja, zoniet, schudt u enkel
maar van nee. Dit is voor mij het
gemakkelijkste. Dank voor Uw me
dewerking".
Als dank voor haar medewerking
kreeg de twaalf jaar oudere vrouw
onverhoeds een geweldige klap met
het breekijzer op haar hoofd. Zij
begon hevig te gillen. Bij de tweede
klap stortte zij neer.
„Ik had me vermomd opdat zij niet
zou weten dat ik het was. Ik hoop
te dat zij in één klap dood zou
zijn", zegt Frans tot de Amster
damse rechtbank.
President mr. W. Da Costa: „O, dus
u wilde haar in haar laatste ogen
blik de wetenschap besparen dat zij
werd doodgeslagen door haar eigen
man".
Frans, fluisterend: „Ja".
Wonder
Antonia heeft de aanslag overleefd.
Na een operatie, waarbij de bot
splinters van haar ingeslagen sche
deldak uit haar hersens werden
verwijderd, heeft zij nog drie
maanden in een ziekenhuis gelegen.
Al die tijd heeft zij niet geweten
wie de onverlaat is geweest die ge
probeerd heeft haar af te maken.
Toen zij uit het ziekenhuis haar
man ging opzoeken in het Huis van
Bewaring, wist zij het nóg niet.
„Ik heb het haar zelf gezegd, waar
iedereen bij zat: mijn kinderen en
zelfs mijn schoonzoon", vertelt
Frans met een wat griezelig klin
kende trots.
Even later huilt hij hete tranen als
hij de rechtbank toevertrouwt hoe
gelukkig hij is om het wonder dat
Antonia is blijven leven en dat zij
hem zelfs vergiffenis heeft geschon
ken. „Zij is altijd lief voor mij ge
weest", roept hij snikkend.
Natuurlijk wil de rechtbank graag
weten waarom hij dan toch heeft
geprobeerd haar uit de weg te rui
men. De 55-jarige man houdt een
omstandig verhaal, waaruit alleen
maar blijkt dat hij zich in zijn
werk als kok bij de KLM getreiterd
en gepasseerd heeft gevoeld. Naar
mate hij langer praat wordt het
duidelijker dat zijn minderwaardig
heidsgevoel sinds jaren een obsessie
is.
Romance
Herhaaldelijk onderbreekt de presi
dent de woordenstroom om twee
onderwerpen ter sprake te brengen
die een mogelijk motief voor de
moordaanslag kunnen zijn geweest:
het feit dat Frans in het huwelijk
met zijn overheersende vrouw altijd
erg klein is gehouden én zijn
romance met een oosters meisje dat
hij enkele maanden tevoren had le
ren kennen in Bangkok.
Frans zegt dat het meisje er niets
mee te maken heeft gehad. De ro
mance had hij trouwens al opge
biecht aan zijn vrouw. „Ik schaam
de me zo, ik vond het zó'n beledi
ging voor haar! Maar zij zei: Jóh,
niet meer over praten. Zij heeft het
me vergeven. Zij is altijd even lief
voor me geweest. En nooit harde
woorden, geen ruzie, geen haat,
nóóit!"
Gek gemaakt
De vernederingen die hij in zijn
werk moest ondervinden hebben
hem gek gemaakt, houdt Frans vol.
Hij werkte langer en harder dan
wie ook van zijn collega's. Als
plaatsvervangend chef-kok vloog hij
de hele wereld rond, maar een vas
te benoeming kreeg hij nooit en
zijn verdiensten waren minder dan
die van een keukenhulp.
Als de president vraagt waarom hy
zijn beklag niet heeft ingediend bij
de chef-personeelszaken of bij de
bond, antwoordt Frans gelaten:
„Het is vechten tegen de bierkaai".
„Waarom moest uw vrouw het
slachtoffer worden?", wil de presi
dent weten. „Het zou toch veel
meer voor de hand liggen dat u
zich wilde wreken op uw chef".
„Ik wilde er zélf uit. En ik kon niet
buiten mijn vrouw!", roep Frans.
Nadrukkelijk hamert hij op de be
wering dat hij van plan was om di
rect na de moord op zijn vrouw de
hand aan zichzelf te slaan. „Een
stuk electriciteitsdraad lag er al
voor klaar, maar ik kreeg de kans
niet", zegt hij herhaaldelijk.
De president werpt voorzichtig te
gen dat Frans ruimschoots de kans
heft gehad om zelfmoord te plegen,
waar hij zich aan vele collega's
lings is teruggereden naar Schiphol,
waar hij izch aan vele collega's
heeft vertoond, zodat het er op lijkt
of hij wilde zorgen voor een alibi.
En toen hij uren later thuis kwam
en hy te horen kreeg van de moord
aanslag, speelde hij de radeloos
bedroefde echtgenoot. Na een be
zoek aan zijn bewusteloze vrouw in
het ziekenhuis en nadat hij aan
haar sponde had zitten bidden, ging
hij mee met zijn dochter, waar de
zelfde avond de politie kwam om
hem te verhoren.
Frans had eerst langdurig en in
alle toonaarden ontkend. Hij ging
pas door de knieën toen hem het
briefje was getoond, waarvan de
politie had uitgezocht dat het was
getypt op zijn eigen schrijfmachine,
thuis.
Masochistisch
Frans snikt er op los. maar de mo
tieven van deze merkwaardige ver
dachte blijven onduidelijk, behalve
voor dokter Dirk Mulder, zenuwarts
te Haarlem, die buiten aanwezig
heid van de verdachte aan de
rechtbank zijn rapport toelicht.
De psychiater vertelt dat Frans een
lijdzame man is, wiens masochisti
sche trekjes hem onbewust hebben
gebracht tot de keuze van zijn do
minerende echtgenote. Dit karakter
brengt ook mee dat hij zonder ver
zet het lot draagt dat hij zich op
gelegd ziet en wat hij trouwens ook
niet kwijt wil.
Zijn ontmoeting met het meisje in
Bangkok bracht hem in hevig con
flict met zijn infantiel autoritair
geweten. Het was een situatie die
hij niet aankon. Hij raakte geeste
lijk in een crisissituatie. De zoveel
ste denigrerende opmerking van
zijn chef is voor Frans de vonk in
het kruitvat geweest.
Psychose
De president wil weten of Frans
werkelijk zelfmoord "heeft willen
plegen na de moordaanslag. Of is
dat een rationalisatie achteraf?
Hij kan het wel tevoren hebben
overwogen, in infantiel-hysterische
zin: theatraal. „Maar ik geloof wel
dat hij het zélf gelooft", zegt dokter
Mulder.
Het belangrijkste is de conclusie
waartoe de psychiater komt Tijdens
het plegen van zijn daad verkeerde
Frans op de grens van een psycho
se, waardoor de moordaanslag hem
slechts in sterk verminderde mate
kan worden toegerekend.
Officier van justitie mr. H. Bergs-
ma eist terzake van poging tot
moord twee Jaar gevangenisstraf
met aftrek. Frans is dan weer terug
in de zaal. Hij huilt als zijn advo
caat mr. P. Stoffels om een lichtere
straf vraagt: één Jaar. waarvan een
gedeelte voorwaardelijk, zodat aan
Frans een verplicht psychiatrisch
toezicht kan worden opgelegd.
Lieve man
Want als hij weer vrij komt zal
Frans een deskundige begeleiding
dringend nodig hebben. De boet
vaardige man, die in het Huis van
Bewaring alle mogelijke rechten af
wijst om voor zichzelf de straf
maar zo zwaar mogelijk te maken,
zal door Antonia met open armen
worden terugontvangen.
In een brief aan de rechtbank be
pleit de vrouw een milde straf voor
„haar lieve man en huisvader".
Dokter Mulder heeft over deze ver
zoening gemengde gevoelens. Frans
zelf zegt dat, sinds het drama, de
verhouding met Antonia heel an
ders, meer open en veel beter is ge
worden. Maar dokter Mulder voor
spelt: „Door het schuldgevoel van
de man zal zij nóg meer gaan do
mineren". 4
