JILL, FAYE'S
MELODRAMA
EN WOORD VAN LIEFDE:
OEZIE VAN BLUE MOVIE
Flesh: grootse
banaliteit
van het ongewone
Hot Rock: Kuifje
en de diamant
OBERHAUSEN
MAKKELIJKE
INKOOPBEURS
VOOR DE TV?
Ridder Siegfried
bewijst manlijkheid
PAG 5 MEI 1972
FILM
PAGINA 25
afgelopen zaterdag eindigden
et Duitse Oberhausen de 18de
fllmtage. Nederland was er
sgenwoordigd door acht films
gezamenlijk 140 minuten. Pe-
ran Bueren filmcriticus van De
die met twee Duitse colle-
de Nederlandse inzending be
de, was er nogal enthousiast
Niet alleen over de inzending
maar vooral over het verras-
hoge peil van het te selecte-
aanbod (53 stuks).
een artikel in zijn blad over
aderlandse keuze voor 't meest
igrljke festival voor korte films
yest-Europa, citeert hij tevre-
één van zijn Duitse collega's,
verklaarde nergens in Europa
el talent te hebben gevonden
q ons land.
»erhausen is niet zo erg en-
siast gebleken over de Neder -
se inzending, als deze Duitse
ga. Zelfs Frans Zwartjes van
laagse kunstacademie, die zijn
naam daar heeft gemaakt
orig Jaar met zijn (Duitstiteli-
Durch den Garten veel wist
te maken, kwam er relatief
i bekaaid af. Temeer omdat
Nederlandse selectie behalve
Zwartjes voor een groot deel
bepaald door rijn leerlingen
[ues Verbeeks, Fancy Cake,
Coelhos, Frans Zwartjes
Filmmuseum
Binnenkort (alleen 10 mei 20.00
uur) is een belangrijk deel van de
bekroning van Oberhausen te zien
in het Amsterdamse Filmmuseum 'n
reden om stil te blijven staan bij
de kritiek op de Kurzfilmtage die
laatste jaren vooral van Duitse zij
de steeds meer is gegroeid. Een
deel van de bezwaren spitste zich
toe op de vertoningsmethode. Ve
len vonden de vorig jaar gevolgde
procedure van indeling onjuist.
Niet zoals te doen gebruikelijk
werd per nationale inzending maar
naar thema geselecteerd. Zo maak
te de leiding van het festival ge
bruik van de volgende klassifica-
ties: Debuutfilms, Filmmakers
beneden de 20 en Filmmaaksters.
Die laatste 2 deden voor enkelen
vooral de deur dicht. Men begreep
niet waarom het voor een goede
film een kriterium is of hij door
een man of een vrouw gemaakt
werd. Bovendien een bijzondere
stijl in een film moet niet herken
baar zijn aan de leeftijd van de
regisseur.
Diepgaander
Dit Jaar werd aan aeze opmer
kingen gedeeltelijk tegemoetgeko
men en weer de oude methode van
landeninzendingen vertoningen ge
hanteerd. Maar ook nu was er
weer kritiek: "volgens welke crite
ria worden hier eigenlijk films ver
toond", vroeg iemand by de vele
discussies, „de ene keer zie je een
vrolijke tekenfilm, vervolgens een
Latijnsamerikaanse film over de
revolutie en dat gaat zo maar door".
De veelvuldige moeilykheden
over de indeling in categorieën was
dit jaar nauwelijks verstomd, bepa
lend voor veel zwartkijkers, maar
nauwelijks interessant. Veel diep
gaander waren twee punten die vo
rig jaar ook al aan de orde w-aren
gekomen en die te maken hadden
met de films en de betekenis van
het festival.
Belangrijk was o.a. de vraag of
het begrip korte film niet volledig
aan betekenis had verloren. De in
deling korte, middellange en lange
films is bepaald door de bioscoop-
praktijk, maar heeft nauwelijks
waarde als filmesthetisch argu
ment. De bioscooppraktijk ging en
gaat uit van een avondvullende film
al het andere werd voor de pauze
afgedaan. Hoe fnuikend een derge-
ïyke acceptatie van veranderde
normen kan zijn bewees Oberhau
sen vele malen. Met de officiële toe
gestane maximale tijdsduur van
precies 36 minuten werd niet zel
den de hand gelicht. Zo verschenen
op het witte doek van de Kurzfilm
tage produkties van 36,5 maar ook
van 54 minuten. Waar geen be
zwaar tegen zou behoeven te be
staan als die tijdsduur niet persé
was vastgelegd, maar vooral niet
als veel filmers hun werk niet
kunstmatig met schaar en lijm aan
de toegestane meters hadden aan
gepast.
Een ander bezwaar richtte zich
tegen de onmogelijkheid van ver
toning van acht milimeterfilms.
Voor jonge alleenstaande filmma
kers biedt alleen de acht millime
ter kansen om zonder al te veel
kosten te werken. Een festival dat
dit soort creaties uitsluit boet in
aan spontaniteit en aan overzicht.
Verdachtmaking
In Duitsland werden de laatste
twee punten tegen Oberhausen sa
mengevat in een verdachtmaking:
loopt Oberhausen het gevaar een
gemakkelijke inkoopbeurs voor de
televisie te worden? De lengte van
de getoonde produktie, benevens 't
uitsluiten van acht milimeterfilms
zou daar op kunnen wijzen. Aan
films van ongeveer een half uur
heeft de televisie een gebrek, om
dat ze zo makkelijk te gebruiken
zijn als vullertjes. Acht millimeter
films komen na een uiterst gecom
pliceerd proces voor vertoning voor
de televisie in aanmerking. Boven
dien bestaat het aanbod in Ober
hausen telkenjare voor een groot
deel uit truck-films. (Vorig Jaar
maar liefst tachtig van de 210 in
het officiële programma). Dat gen
re, waarin vooral Oost-Euro
pa (Tsjecho-Slowakije etc.) goed
koop aan de markt komt, gaat er
bij het grote publiek gemakkelijk
in. Deze overweging heeft er toe-
geleid dat men in kringen rond het
festival eiste dat ten aanzien van
de televisie in Oberhausen een
zorgvuldig beleid zou worden ge
voerd. Zeker de televisie, zo rede
neerde men heeft een wezenlijke
betekenis als kanalisator van films,
maar het zou verkeerd zijn als de
Kurzfilmtage alleen als toeleve
ringsmateriaal voor de tv zouden
dienen.
Dualiteit
De vraag of Oberhausen er dit
Jaar in is geslaagd om aan deze
bedenkingen tegemoet te komen
moet voorlopig onbeantwoord wor
den gelaten. Een jaar kan nauwe
lijks van invloed zijn. Het festival
1972 stond net als vorig Jaar zicht
baar in het teken van de dualiteit
Wat opmerkelijk werk (waarop ik
na de vertoning in het Filmmu
seum nog hoop terug te komen)
maar ook veel produkties, die niet-
Prijzen
vooral naar
Joegoslaven
Enkele uitzonderingen daar
gelaten ging "t gros van pryzen
en premies in Oberhausen naar
Joegoslavische regisseurs. Vier
hoofdprijzen en aanmoedigings
premies kreeg de film "Specia
le treinen" van Krsto Pa-
pits over de problemen van de
Joegoslavische gastarbeiders in
de Bondsrepubliek.
Behalve de Joegoslaven Wlat-
ko Gillits, Lordan Zafronowits
en Soead Mrkonjits kregen nog
de Duitsers Rolf Schubel en
Theo Gallehr, de Rus Nikolai
Boronin, de Hongaren Istvan
Szaboen, Istvan Dardy, de Co-
lumbiaan Carlos Alvarez, de
Amerikanen Pat O'Neil, Jor
dan Belsen en de Pool Jerzy Ja-
ratsewski een prijs.
geïsoleerd binnen de stroom van
een tv-avond. vertoond, volledig ten
onder zouden gaan.
HEIN ELBRINK
-J'
tel: Een woord van liefde. Re-
Paul Collet en Pierre Drouot.
-naamste rollen: Willeke van
lelrooy, André van den Heu-
Roger van Hooi.
gische regteeursdiuo Col-
'rouot (indertijd in de belang
ing gekomen door hun Cash?
neemt in de wereld van de
rlandstalige film een wat apar-
laats in. Ondanks de stormloop
het publiek op Nederlandse
5 in de wat „lichtere" soort,
leren zij om op een wat min-
gemakkelijke wijze in de gunst
[omen. Alleen daarom al is hun
■nieuwste Leiden loopt gelijk
de grote steden, de film is voor
•rste week in Nederland aan
velen.
t de heren zich niet in de
zien ik-Blue movie-Da-
•mode hebben gestort, wil ove-
s nog niet zeggen dat er met
woord van liefde" nu een
•m progressief stuk filmwerk uit
camera is gekomen. De film
behandelt een driehoekeverhou
ding tussen een meisje van zeer wel
ge-steMten huize en twee zwervers, die
bovendien een klein meisje bij zich
hebben. Tussen deze dcie eigenfiijk
vier ,het kind speelt een belangrij
ke rol in de hele verhouding
ontwikkelt zich een zeer idyllische
relatie, een soort ideale commune
De vrcuw houdt van beide mannen
evenveel, de mannen houden alle
bei van haar en zijn bovendien zul
ke goede vrienden dat ze hun ja
loezie overwinnen. Prachtig na-
ruiuriyik, de ideale onbaatzuchtige
liefde, maar toch
Naïef
De spanningen, die haast onver -
nijdelijk uit de situatie voort
vloeien, worden afgedaan op een
wat naïeve manier: je ziet dat de
twee mannen jaloers op elkaar zijn,
op een gegeven moment vliegen ze
elkaar ook in de haren, maar daar
houdt het mee op. Je krijgt in
het algemeen een idee van de con
flictsituatie waarin men verkeert,
maar erg grondig wordt dat niet
uitigewe k1' Een bee t je tefcer end voor
de hele film: de menselijke as-
pekten van de verhouding worden
wat oppervlakkig behande'd, te-witl
le van het beeld van een ideale
verhouding. Daardoor ontstaat er
een wat „wollig" verhaal, een ly
risch, wat verdroomd plaatje.
Voor wie gevoelig is voor dit soort
werk en daar is niets tegen zal
dat echter geen onoverkomelijk be
zwaar zyn. De regie van Colteit-
Drouot en vooral het meer dan su
blieme camerawerk van Eddie v.
d. Enden zorgen in ieder geval voor
een sfeer, waardoor het ver
haal toch blijft boeien. Daarnaast
staan dan nog de soms indrukwek
kende spelprestaties van met name
Willeke van Ammelrooy, maar ook
van André van den Heuvel en Roger
van Hooi.
BERT VAN DOMMELEN
demarge van New Yorks kur.-s/.e-
ven slechts om een uiterst gering
deel van de bevolking. Het beeld
dat dat deel van zichzelf geeft en
via Warhol en zijn rechterhand
Paul Morrisey laat geven, is daar
om niet minder duidelijk en be
langrijk.
fitel: Flesh. Regisseurs: Andy
irhol, Paul Morrisey. Voor-
jmste hoofdrolspeler: Joe Daal-
andro. Theater: Camera.
indy Warhol zei onlangs over
ïzelf en zijn onderwerpen dat
lestaan by de gratie van de selec-
K
tel: "De amoureuze avontu-
van Siegfried". Rgie: Adrian
en. Voornaamste rollen: Rai-
id Harmsdorff en Sybill Dan-
Theater Rex.
tie. Een Warhol-film zien, bete
kent dan ook een beperkte door
kijk op het leven. Dat is echter
alleen belangrijk als het probleem
is de groep waar Warhol-produk-
ten zich in bewegen te plaatsen.
Ongetwijfeld gaat het in de ho-
mosexuele/travestiet/drugwereld in
Binnen-buiten
Het wonderlijkste aan Warhol c.s.
is altijd weer cpnieuw dat zij Mc-
Luhans The medium is the messa
ge ongecompliceerd weten te ver
filmen. Tussen de bewering dat de
buitenkant van een ding/mens 'n
spiegel is van zijn werkelijkheid en
het maken van een film als Flesh
ligt een hele afstand waarbij het
voornamelijk aankomt op zaken
als vakmanschap. Hoewel het be
lachelijk lijkt daar in het gezicht
Niet los
In Flesh komt dat filmtechnisch
tot zijn recht door uiterst strak ca
merawerk, het visuele oog dat
Warhol de toeschouwer geeft is
volkomen ondergeschikt gemaakt
aan het te filmen object, bijna
alsof het candid-camerawerk gold.
Het aantal scènes in het verhaal
over een dag uit het leven van Joe,
zy.n vrouw, hun kOnd en. hun
vrienden is beperkt, dat leven is
beperkt in zichzelf. Er zijn grote
uitzonderingen van sexuele worste
ling: c'ie travestieten' Jacky Curtis
en Candy Darling getuigen van
de gecompliceerdheid van het
sexuele bestaan.
Warhol voegt niets toe aan de
visuele dramatiek van dat bestaan,
hü onthult er de simpelheid en de
grootste banaliteit van, dat is de
betekenis van Flesch niets meer en
niets minder.
Flesh staat niet los van andere
Warhol/Morrisey produkties met
een zelfde problematische situering,
aOs Trash 'deze week in Am:ter-
dam) en Chelsea Girls en het zou
gewoon uit een oogpunt van
nieuwsgierigheid eens interessant
zijn de gebeurtenissen in dit drie
luik onderling te vergelijken. Zo is
het aardig om te weten dat de
travestiet Curtis, weer man is ge
worden etc., waarmee meteen de
beperkte waarheid van beweringen
en visies ook van Warhol/Morri
sey c.s. tot zyn recht en dat aan
te temen moet ook htm bedoeling
zyn geweest.
HEIN ELBRINK
Een sterk gepeperde sekspeditie
in de Middeleeuwen. Dat biedt de
ze week de Haarlemmerstraat
bioscoop, waarvan de vitrine
plaatjes steeds meer bloot laten
zien. Wie in dit geval op de plaat
jes afgaat komt niet bedrogen
uit: de met flitsende vaart gere
gisseerde film is een aaneen
schakeling van bonte bedtafere-
len. die hoe tegenstrijdig dat ook,
mag klinken, rijk zijn aangekleed.
Per slot van rekening spelen
deze wulpse taferelen zich voor
het grootste deel af aan het hof
van koning Gunther van Bour-
gondië, dat opmerkelijk veel slaap
vertrekken en een nog groter aan
tal jolige jonkvrouwtjes moet heb
ben bevat. Maar hoe het ook zij,
de hartstochten laaien pas hoog
op, wanneer ridder Siegfried zijn
mannelijkheid in de naaikransjes
van de adellijke dames komt be
wijzen. Eenmaal verzadigd laat
superheld Siegfried zijn defini
tieve keus vallen op vorst Gun-
thérs zustér, prinses Griemhilde.
Hij krijgt evenwel geen toestem
ming om het naar liefde hunke
rende koninklijk kind te versie
ren. vóórdat vorst Gunther er in
is geslaagd Brunhilde, de satani
sche heerseres van het verre Isen-
land, gezegend en wel tussen het
satijn te krijgen.
Siegfried staat ook dan zijn
mannetje, zo wil deze in zoete
kleuren opgenomen typisch
Duitse, maar Engels gesproken
seksfilm om allemaal doen gelo
ven.
PIET ROSIER
Titel: Jill. Regie: René Clement,
ornaamste rollen: Faye Dunaway
Frank Langille. Theater: Studio,
lill is een film waarachter zich
thriller-gegeven verbergt rond
o zo schone Faye Dunaway.
anaal mag zy getrouwd zyn met
jj 1 briljant baasje, dat achtervolgd
pr een stel snoodaards hem wil
dwingen bedryfsspionage te ver
richten, in Parijs een tweede be
staan tracht op te bouwen. Aan
Jill heeft hy daarby niet zo veel.
want zy lydt aan geheugenverlies.
Op een gegeven moment worden
haar kinderen gekidnapt, Jill wordt
ervan verdacht ze om het leven
te hebben gebracht. Na nog vele
meters celluloid komt byna alles op
zyn pootjes terecht. De kinderen
keren weer, manlief hoeft geen be
dryfsspionage meer te verrichten
en Jill kan eindelyk ongemoeid met
haar kinderen spelen en lachen.
Daarvoor heeft zij byna slaapwan
delend het doek bezet gehouden-
Het merkwaardige van deze film
van René Clément is dat het ge
geven helemaal niet zo slecht is.
Er was best een fyne politiefilm
van te maken geweest. Maar elke
spanning ontbreekt en ontspoort in
een ontzettend traag filmen van
Faye met zwoegende boezem in het
beeld. De muziek is van Gilbert
Bécaud en ook ontzettend verve
lend. Wat een thriller belooft te
worden loopt uit op een verbyste-
rend stuk melodrama,
Studio toch een soort reputatie
voor het betere filmwerk beslist
geen eer inlegt.
Tt. SOETENHORST
Faye met filmkind
wezenloos dwalen
Titel: The hot rock. Regisseurs:
ter Yates. Voornaamse Rollen:
rd' ibert Redford en Georges Segal
leater: Trianon.
D Bet verhaal draalt om een kost-
1 re diamant, afkomstig uit de Sa
hara. De afgevaardigde van Van-
tani, een Afrikaans land dat deze
diamant als een symbool beschouwt
wil deze diamant in handen heb
ben en schakelt vier beroepskra
kers in om de steen uit een mu
seum in New York te halen. Eén
van de vier krakers is John Dort-
munder, net uit de gevangenis, en
eigenlijk iemand die graag op het
goede pad had willen blijven; toch
raakt hij erin betrokken. Hij is de
Intelligente uitdenker van de hel.
kraak en steeds als er weer net
iets fout gaat en de diamant hen
weer ontglipt, verzint hij iets.
Dat is het aardige in deze film
de kraak lukt wel, maar net niet
helemaal. Eén van de vier word
gearresteerd. John Dortmunder be
denkt iets en dat is meestal lekker
materiaal voor een spannende film
met af en toe heel goede momen
ten. In zijn genre de misdaad
film met wat humor een goede
film. Het verhaal is zeer simpel,
en is verder niet belangrijk. Het
gaat om de situaties die opgehan
gen kunnen worden aan dat ver
haal en die dan 'spannend' gemaakt
■orden.
Af en toe lijkt het een beetje op
Kuifje en de diamant", voora
loor de rol van Georges Segal als
jpdrachtgever van de kraak. Maar
goed; "Kuifje" was soms toch ook
spannend. Verder valt er niet veel
over de film te zeggen, behalve
wat over détails. Eén van die dé
tails is dat er een paar momenten
in de film voorkomen, waarin iets
van de sfeer van New York word
geschilderd, wat af en toe goed ge
lukt is. En dan; er zit geen sex in
de film. De enige vrouw die er in
voorkomt is de zus van John Dort
munder die al getrouwd is me'
een van zijn collega-krakers
laar dit is verder niet belangrijk
Het gaat om het krijgen van de
diamant en dat gegeven wordt bij
tijden zeer fijn verfilmd. Een
spannende film.
TONY KIESOUW
Willeke van Ammelrooy,
moeder en vrouw van een soort
commune: het kind (Alison
Macrospeelt een belangrijke
rol in de driehoeksverhouding.
UIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIII
NACHTFILMS
Titel: The Cincinnati Kid. Regie:
Norman Jewison. Voornaamste rol
len: Steve McQueen, Karl Malden,
Edward G. Robinson. Theater: Ca
mera. Tyd: vry. en za. nacht 23.30
uur.
Voordat Norman Jewison Ana-
tevka maakte had hij zich al een
zekere naam verworven als filmer
van harde, mannelijke films. Cin
cinnati Kid vormt een hoogtepunt
uit die periode. Mede dankzij de ad
vertentieachtige symboolacteurs als
Malden en McQueen bestaat er
geen interne dualiteit tussen Je-
wisorïs styi en het verhaal.
In de nachtelijke uren van het
komende weekeinde biedt het thea
ter aan de Haarlemmerstraat weer
fris en bloot werk in een film waar
van de titel voor zichzelf spreekt.
Een beetje hypocriet blootspul dus
met nu en dan even een doorkijkje
naar wat de pretentie heeft ook nog
een film te zijn.
GOEDE FILMS ELDERS
Am
sterdam, Tuschimski; R'dam, Tha-
l'la; Utrecht, Studio II Conformis
ts (Bertolucci)Utrecht, Studio.
Decamerone (Pasolini)Den Haag
Passage. Frenche Connection
iFrieikin)Amsterdam. Flora: Den
Haag, Studio, R'dam, Corso, Utrecht
City, Go-Between (Losey) Rotter
dam, Kriterion, Klute (Pakula)
Adam, Roxy. Les Liasons Darage-
reuses (Vadim): A'dam, Hallen.
Little Murders (Arkin); Utrecht
Camera. La Notta (Antonloni) Rot
terdam, 't Venster. Rosemary's Ba
by (Polanski) Den Haag, Came
ra. Sacco en Vanzetti (Montaldo),
Amsterdam (Studiok). Souffle au
Coeur (Malle)Den Haag, De uitkij
Strawdogs Pec kin p ah)Amster
dam, Cinetol, Den Haag. Bijou. Ta
king off (Forman)R'dam Stu
dio '62. Tien Geboden (De Mille).
Den Haag, Metropole, Rotterdam.
Grand. Trash (Morrisey) Amster
dam Calypso. Tuin van de Finzi
Contini's (De Sica)Den Haag, Kri
terion, 2001, a Space Odyssee 'Ku
brick) Rotterdam, Cinerama. Viva
lamuerte (Arrabal)A'dam Kri
terion.
International
Rotterdam wel
provincie in
maar niet naar
Leidse theaters
Het internationale filmfestival,
dat in het kader van het Holland
Festival in de plaats komt van de
tot nu toe gebruikelijke landenwe-
ken, gaat International Rotterdam
heten en wordt van 28 juni tot 6
juli gehouden in twee Rotterdam
se bioscopen 't Venster en Calyp
so.
Een deel van de betrokken films
zal echter onmiddeliyk worden
uitgezet op een circuit van biosco
pen in Amsterdam, Den Haag,
Breda. Groningen, Utrecht en Nij
megen (Niet naar Leiden). Het
festival, tot stand gekomen door
samenwerking van Holland Fes
tival. Rotterdamse Kunststichting
en gemeente Rotterdam (voor het
geld) staat in het teken van de ac
tualiteit. Voor de programmering
oriënteert de organisatie zich op
de Quinzaine des Réallsateurs van
het festival in Cannes dat volgen
de week donderdag begint. Om
aan de filmkeuring te ontkomen
zijn de voorstellingen besloten. Mi
nister Geertsema heeft laten
weten niets te voelen voor een on
gekeurd festival zoals dat in het
buitenland gebruikelijk is.
Er worden vijf voorstellingen
per dag gegeven, vanaf 's och
tends om elf uur t/m 's avonds
tien. In 't Venster worden daar
naast vanaf 29 Juni tot en met 4
juli nog speciale voorstellingen ge
draaid door de Rotterdamse film
liga.
Een eerste selectie heeft (onder
voorbehoud) de volgende films op
geleverd:
Remparts d'Argile (Algerije/
Frankrijk), regie; Jean-Louis Ber-
tucelli;
Napoleon et la révolution,
(Frankryk) regie: Abel Gance
(bewerking Claude Lelouch);
Le chagrin et la pitié, (Frank
rijk), regie: Mercel Ophüls;
Les yeux ferm es (Frankrijk),
regie: Joël Santoni;
Weekend a Sochaud, (Frank
rijk). coöperatieve film;
Summer soldier, (Japan), re
gie: Hiroshi Tesjlgahara;
Weg met de boeken en de straat
op, (Japan), regie: SJuJi Teraja-
ma;
Keizer Tomatenketchup (Ja
pan), regie: SJuJi Terajama;
Sjoera, (Japan), regie: Tosjio
Matsumoto;
Ich Liebe die, ich tote dich,
(West-Duitsland), regie: Uwe
Brandner;
Der Angst vom Tormann be lm
Elfmeter, (West-Duitslland), re
gie: Wim Wenders;
Ladies and gentlemen: mr Leo
nard Cohen, (Canada), regie: Do
nald Brittain en Don Owen;
Reed, (Mexico), regie: Paul Le-
duc;
Sindbad, (Hongarije), regie!
Zoltan Hoeszarik;
De tuin der lusten, (Spanje), re
gie: Carlos Saura.
KINDERMIDDAG
i^'iiiiiiiiiiiiiiiiiDiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinRiiuinB
Titel: Lachfestlval. Theater Ca
mera. Tyd: za. en woe. middag om
14.30 zo. 14 en 16.15 uur.
De titel lachfestlval staat voor
een verzameling tekenfilms die deze
week de hoofdschotel vormen voor
de kinderen in het theater aan de
Hogewoerd.
