SIJBRANDS: EENZAAM DAMMER XfW0E l'%orn^ ,.lk ben blij met onze democratie£ ik vind het^ in. Rusland^ maar eng en griezelig. Bedosan N.V. L.I.A.M. Rooyakkers automobielbedrijf N.V. TON SIJBRANDS eigen kijk op de wereld Ook als melkmuiltje ivas Sij- brands al niet iemand die zich aan bestaande regels en gébrui ken veel gelegen liet liggen. Met onverschillige tred betreedt hij de koffiekamer van een Haags etablissement. Gesprekken stokken als bij toverslag, hoofden wenden zich om en alles en iedereen gaapt verstolen de jongeman na die met zware gang naar de leestafel klost: Ton Sijbrands, beroemd, 22 jaar, weergaloos damgenie, vroeg- oud van geest. Prijsdier ook voor de toorn van velen die zeggen hem te kennen: de grootmeester wordt niet zelden als pedant, aarts lui en arrogant omschreven de achterklap van mensen die geen weet hebben van Sijbrands' langdurige aanvallen van eenzaamheid, melancholie, afkeer van modieus gebral en intel lectuele spitsvondigheden benevens het totale, alles overheer sende en ontmoedigende, besef dat het l'even weinig meer te bieden heeft dan leegheid en voosheid en de doem van het ga pende graf. Het is niet onmogelijk dat het fenomeen zich over enkele weken wereldkampioen dammen mag noemen. Een stemmingsmens met de zelfspot als wapen en de flat als het veilige hol: de dammer is graag en veel thuis, zelfs op het Kijkdiuirnse etranti ziet men hen zeOden, pas laat in de avond begeeft hij zich naar het stamcafé in de Haagse binnenstad. Typerend voor zijn onafhankelijke Instelling was natuurlijk ook het besluit dat hij als 16-jarige nam om prof-dammer te worden en het lyceum met de kapper-bewus'te rector te verlaten. „Ik was ver slaafd aam dammen. Ik wilde me alleen nog maar uitsluitend aan dammen wijden. Maar ik was er anders evengoed afgegaan: de rec tor zinde me niet, ik kreeg vooral a tamelijk imbeciele indruk van de leerlingen. Ik vond het een ontzettend vervelende tijd, overbo dige jaren dat waren hét". Komende dinsdag begint in Hengelo het toernooi om de wereldtitel, het aantal deelnemers bedraagt acht tien; op 24 mei zal de winnaar naar Sijbrands voorspelling tot het groepje Andreiko, Gantwarg, Wiersma, Sijbrands behoren. Andere dam-kenners maken er geen geheim dat Sijbrands als de onbetwist bare favoriet van start gaat: einde lijk een wereldtitel voor de viervou- i en viervoudig Eu ropese kampioen, het talent dat al vanaf zijn achtste als een bezetene het dammen is, dat twee jaar later al met de senioren mocht meedoen en dat op elfjarige leeftijd aaandacht en scholing van de aarts vaderlijke oud-kampioen Keiler ging ontvangen nadat hij op een inter nationaal toernooi in Amsterdam _|Baba Sy op een foutje had geatten deerd in diens partij tegen Deslau- riers ook als melkmuiltje was Sijbrands al niet iemand die zich aan bestaande regels en gebruiken liet. Door Arie Jassies Meer opzien baarde het lange haar-incident uit 1966: Sijbrands die als leerling van de vierde klasse van het hervormde lyceum in Am sterdam naar huis werd gestuurd omdat hij als enige weigerde zijn haar te laten knippen. Deze Sijbrands is zeer gesteld op per soonlijke vrijheid. Vandaar ook zijn aversie tegen Rusland en zijn eer ste, afwezige, opmerking nadat wij ter kennismaking op een och tend naast hem aan de al genoem de leestafel plaatsnamen: „Het is wel goed zeker dat ik eerst even de damrubrieken lees". Ton Sijbrands zelf schrijft voor een aantal dagbladen een dam- rubriek, die de beste van Ne derland is en die door oud-wereld- kampioen Piet Roozenburg „dam- technisch perfect" wordt genoemd. Veel later die dag toen de avond al was gevallen, men zijn intrek in een ander etablissement had geno men en er fonkelende wijnflessen op de tafel verschenen zou de ster met bittere stem op de dam-journa- listiek terugkomen: „Die stelt voor de rest in Nederland niets voor. En ik heb er zelf ieder idealisme over opgegeven. Ze begrijpen het toch niet. Schuiven, dat is alleen maar wat ze kunnen. Om mij puntjes af handig te maken. Lekker remise schuiven". Flat De wereldrecordhouder blinddam- men (dankzij zijn ijzeren geheugen won hij in Monster eens 12 van de 20 partijen „blind") bewoont een flat in Kijkduin en is de eerste prof-dammer na Benedictus Sprin ger: behalve met de damjournalis- tiek wordt in het levensonderhoud voorzien door het geven van simul- taanpartijen (eens 169 tegelijk, waarover hij 12 uur deed tegen woordige vraagprijs 250,-) (het ontvangen van geldprijzen in toer nooien en het trainerschap van de Haagse vereniging RDC, waarnaar hij twee Jaar geleden verhuisde. „Je kunt zeggen dat ik naar Den Haag ben gekomen omdat ik Amsterdam veel te druk vond worden, Je kunt ook zeggen: Amsterdam had een vereniging die met niet betaalde, Den Haag wel". Sijbrands maakt vaak een verlegen en ontoegankelijke indruk, maar handelt wel degelijk vol zelfbewust zijn het type dat liever vriende lijk zwijgt dan in gesprekken vol oppervlakkige intellectuele poespas en modieuze meeloperij te vervallen. Spectaculair Sijbrands had toen de wereldkam pioen TJegoIev al eens verslagen en beleefde als 17-Jarige zijn eerste spectaculaire triomfenkampioen Nederland en kampioen van Europa. In meerdere landen zagen sensationele artikelen het licht over Europees kampioen die liever in beat-clubs dan in dam-zalen leek te vertoeven, die ongehoorde hoeveel heden bier dronk, en wiens haar dracht alleen al een soort Europees kampioenschap op zichzelf vormde. Het ganzebordachtig ogende Neder landse damwereldje had meer moei te met het aanvaarden van zijn originele en eigengereide nieuwe veldheer. Sijbrands: „De mentaliteit van veel dammers is niet de mijne. Die morele verontwaardiging alleen all omdat ik beroeps werd! Voor veel dammers kon dat toch eigen lijk niet. Wat nou beroeps? Het moest een spelletje blijven. Dat duidt op een volslagen gebrek aan respect voor het spel. In het be stuur van de dambond zijn trou wens maar een paar mensen die me aardig vinden". We vragen hem tijdens dit gedeelte van het gesprek de ochtend met koffie in de Posthoorn, een van de twee door hem veel bezochte gele genheden of hij het niet merk waardig acht veel minder geld te verdienen dan een internationaal nauwelijks meetellende schaker als Donner. „Natuurlijk", zegt Sijbrands, „maar schakers verdienen nu eenmaal veel meer dan dammers. Donner verliest en verdient veel meer geld dan ik, die wint. Er ontstaat de laatste ja ren een verandering, maar het is nog steeds duidelijk: schaken was altijd een spel voor de aristocratie, dammen een spel voor het proleta riaat. Het verschil in, zeg dan maar, be schavingspeil vind Je nog steeds te rug. Ik ben zelf een eenvoudige jongen, maar 90 procent van de dammers is nog eenvoudiger. Dat zijn vaak ook de schuivers, mensen die „boer er ligt een kip in het wa ter" spelen en dan zeggen dat ze piano kunnen spelen. Kijk ook maar naar Rusland. Ie dereen kent Spasski, niemand zal Andreiko herkennen. Al die scha kers rijden daar ook in auto's. De dammers niet". Strateeg Het lijkt aannemelijk dat de huidi ge wereldkampioen, Andris Andreiko in Hengelo Sijbrands grootste con current zal zijn. Vriendschapsgevoe- lens behoeft men in die tweeslag niet aan te treffen, ook al noemde Andreiko de ook in zijn kleding tot eenvoud en onverschilligheid neigde Hagenaar onlangs nog „de beste strateeg ter wereld". Ton Sijbrands: „We staan op voet van elkaar dulden. Die man is voor geen cent te vertrouwen. Hij gaat tijdens een partij te ver met zijn intimidatie: hij maakt je bijvoor beeld met de klok aan het schrik ken. Ieder normaal mens drukt die met een vinger in, Andreiko laat er, keiharde vuist op neerkomen. En als hij gaat lopen! Hij heeft van die krakende schoenen aan. Je zit na te denken en dan ineens dat gekraak, van 20 meter afstand hoor Je hem aankomen. Het is iets ont zettends. Wat ook een geliefd mid- hem is: achter de stoel van staan en dan maar wiebelen. Ik kan daar gemakkelijk tegen, al noteer ik in het voorbij gaan wel even tegen hem dat hij weer onbeschoft bezig is. Gantwarg is wel een aardige Rus. Waar ik helemaal geen goed woord voor over heb dat is Tsjegolev. Een partijlid!" Wat in een gesprek met Sijbrands opvalt is zijn ogenschijnlijk volsla gen gebrek aan interesse voor het damspel, een hartstocht die toch immers een groot gedeelte van zijn leven beheerst. Gepassioneerde woorden komen er pas bij enkele andere onderwerpen; ook dan ver raadt het vlezige gezicht echter geen spoor van emotie en is de zelfspot alweer in aantocht. Die ochtend geeft de grootmeester pas na enig aandringen met een ver ontschuldigende glimlach toe „wel graag wereldkampioen te willen worden". Later verneemt men ook dat hij zich de laatste drie weken per dag acht uur aan het voorbe reiden is: 4 uur partij spelen en 4 uur analyseren en andere studie ook Sijbrands is het niet ontgaan dat hem de grootste krachtmeting uit zijn carrière te wachten staat. Een aardige, bescheiden Jongen, dat staat wel vast. Iemand die veel lie ver dan over zijn unieke en schitte rende loopbaan over muziek praat: Maak er snel en eflektlel een eind aan. U zult merken dat de Pedosanpleister de oplossing is, waarop u zo lang hebt gewacht. UNICURA N.V., AMSTERDAM de superlatieven komen grootmeester discussieert over Beat les, James Taylor, Bob Dylan, Elton John, Palestrina, Richard Strauss, Wagner en „het mooiste van al les" Bach (J.S.). In een Amster dams knapenkoor zong hij driemaal mee in de Matheus Passion een herinnering die hem korte, bulde rende lach ontlokt. In Kijkduin musiceert Sijbrands veel zelf: piano, clavecimbel en gitaar behoren tot het interieur. De dammer is ook iemand wiens leeswoede hem de laatste jaren van Kuifje tot Marx en weer terug heeft gebracht. De Nederlandse lite ratuur heeft zijn voorkeur met Her mans op de goede tweede en Van 't Reve op de eerste plaats: aan het laatste zal de zielsovereenstemming met de grafzware melancholie van de auteur niet vreemd zijn. De om psychologische redenen voor militaire dienst afgekeurde Sij brands oefent 's avonds kritiek uit op recentelijk, gelezen uitspraken van prof. Steenkamp. „Hij had het over het leven na de dood. Dat vond ik naïef voor iemand die toch vrij intelligent is. Hij gelooft niet dat met de dood het leven eindigt. Het zou beter zijn als hij met beide benen op de grond bleef staan. De dood is onze toekomst, die gedachte kan mij enorm deprimeren. Voor mijn gevoel ligt in de dood de vol strekte zinloosheid van het leven besloten". Het kan om die redenen van me lancholie en soberheid zijn dat de Europese kampioen al Jarenlang geen onbekende verschijning voor drankhandelaren en cafébezoekers is. „Elke nacht in de kroeg en dan maar zuipen. Ongelooflijk voor onze grootste topsporter", zei een dam mer die hem al langer kende. „Als ik rustig zit en drink en wat praat is het goed" glimlachte de groot meester. Pijpela We bevonden ons in zijn tweede stamgelegenheid, de nachtsociëteit de Pijpela. Sijbrands, die maar met weinig leeftijdsgenoten contact heeft, had een bevriend Rotterdams echtpaar uitgenodigd en men dronk in een straf tempo rode wijn. Sijbrands vertelde vanwege een lichte verkoudheid en de naderende wereldkampioenschappen deze we ken minder stevig dan anders te drinken, maar gaarne veel alcohol te gebruiken op dagen voordat hij simultaan moest spelen. De sfeer in de bedompte gebouwen waarin dammers veelal samenko men, de platte organisatoren, de verlegen of opdringerige spelers, dat alls benauwt hem zo erg dat hij uren van te voren al grote hoeveel heden naar binnen slaat. Een voor beeld ,,'s Middags dronk ik veel bier, toen een fles ouzo in een Oud-kampioen Keller had al snel veel aandacht voor Sijbrands nadat hij Baba Sy in een inter nationaal toernooi op een foutje had geattendeerd. Grieks restaurant en tijdens de si multaan weer een fles ouzo". Sedert kort heeft rode wijn het fa voriete bier verdrongen: „Van bier wordt je ontzettend dik. Vandaar. Eigenlijk is het onvoorstelbaar, de hoeveelheden die ik drink. En wijn heeft ook al weer een bezwaar, heb ik ontdekt. Je gaat stinken naar modder, als Je 's morgens wakker wordt zijn je tanden helemaal zwart. Enfin". Sijbrands geniet een links image hen draagt inderdéad lang haar en was een pro-communistisch en ternationaal ambassadeur van de Oranje Vrijstaat van de Kabouter- beweging. De waarheid nu is dat hij om hun „linkse opgeschroefdheid" weigert bladen als Vrij Nederland en de Volkskrant te lezen. „Wat mij gruwelijk ergert is dat linkse activisten hun opvattingen proberen te verkopen onder het mom van maatschappelijk engage ment. Dus: wie zich niet links noemt bedoelt het niet zo goed. Links heeft dezelfde intolerantie waar ze anderen van beschuldigt. Links engagement? Ze zouden som mige woorden moeten verbieden. Marx, dat is ook weer helemaal in de mode. Als ik al die leeftijdsgeno ten zie, allemaal modieuze vaaghe den. over engagement en overal maar tegen protesteren. Ik ben blij met de parlementaire democratie van Nederland. Ik ben op toer nooien in Rusland geweest. Het is daar eng en griezelig. Ik heb veel boeken over Russische kampen, als Je hoort wat er met de Russische schrijvers gebeurt, wat praat Je dan nog. Marx En links in Nederland maar scher men met Marx. Ik heb geprobeerd het Communistisch Manifest te le zen. in tegenstelling tot mensen die zich Marxist noemen. Ik heb meer gelezen, ik deel die inzichten over de dictatuur van het proletariaat niet. De algemene praktijk in Rus land is die van kampen en inquisi tie. Dat is met Marx begonnen. Heè zijn zijn politieke methoden die nu door de communisten worden ge bruikt. Ik heb alles over Cuba gele zen. alles van wat zich links noemt. Als Je vraagt heb je er wat aan ge had, dan zeg ik nee. Via Marx. Fromm, AJax, Polaneki, Roel van Duyn en Kuifje komen we terug bij de dagende strijd in Hen gelo. Sijbrands zegt het te betreu ren dat de dambond hem geen se condant beschikbaar heeft gesteld. „Ik zou er zelf geld voor hebben over gehad om bijvoorbeeld Roozen burg te hebben. Die steun zou ook van mentaal belang zijn. Mijn kan sen zouden groter zijn. Ik moet vn alles alleen doen". De avond eindigt thuis met koffie en de muziek van Bob Dylan. Sij brands kent alle teksten uit zijn hoofd en zingt ze hardop mee. Hij zegt: „Maar het allermooiste, dat is de eerste symfonie van de Russi sche componist Skrjabin, dat is wat mij het meest ontroert". Die ochtend heeft hij zijn meisje op de trein naar Zweden gezet, een Russische Jodin die een schijnhuwe lijk met een Zweed aanging om haar land te kunnen verlaten. In Stockholm zal de officiële scheiding worden uitgesproken waarna niets meer het huwelijk in Kijkduin in de weg staat. Ton Sijbrands ont moette het meisje vorig Jaar tijdens het Europees kampioenschap in Rusland en verloor op slag zijn hart. Hij is binnenkort blij ge trouwd man wie daarvan opkijkt kent hem niet. Waar andere auto's ophouden begint Mercedes! Leiden, Vondellaan 45, tel. 01710 - 4 45 45 Oegstgeest, Leidsestraatweg 1, tel. 01710- 5 26 43 4 nodigen u graag uit voor een proefrit. Vele autofabrikanten werken naar veiligheid toe. Merdedes begint bij veiligheid. Veiligheid is voor Mercedes het vertrekpunt. Vanuit die gedachte is elke Mercedes ontworpen. Vandaar dat veiligheid voor Mercedes meer betekent dan alleen die nimmer geëvenaarde uitvinding van de veiligheidskooi, die al sinds 1959 in alle Mercedes- modellen wordt toegepast Het betekent ook grote 10-inch schijf remmen, perfecte wegligging, on vermoeibaar rijkomfort en fikse acceleratie. Het betekent zoveel. Kom u ervan overtuigen, hoe ple zierig veilig rijden is. Mercedes-Benz rijplezier door veiligheid

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 27