Dempen grachten niet schadelijk Kloof tussen bestuurders-bestuurden en de Leidse schooladviesdienst jezers schrijven Botel aan Braassem Kleine visakte en gesloten tijd SOS AAN LEIDSE GEMEENTERAAD SflVDE f u%0RNtf Bedosan WARTEPAD FLUOR Polak en het Leidse publiek BRIEFEN BEWONERS BUITENLUSr UPERDAG 27 APRIL 1972 PAGINA 2t Plaatsing van ingezonden stokken behoeft geen redactionele Instemming te betekenen. De redactie behoudt zich het recht voor, brieven te bekorten of eventueel terug te zenden. C. J. ROTTEVEEL IS ENIGE WEKEN AFWEZIG De Rijn is een belangrijk, ding in het Leidse stadsbeeld. De ine- langs het water. Fotograaf Holvast heeft dat langs de Nieuwe Rijn gen over mooi en lelijk van dit water zijn verdeeld. In naast- aan de achterzijde van de Hogewoerd in beeld gebracht, ind ingezonden stuk wijst een lezer op het vele oude en lelijke Cr wordt elke keer beloofd, dal Zwarte Pad opgeknapt wordt r tot nog toe zie ik er niets Het wordt steeds smeriger t men gaat het Zwarte Pad :en afvalplaats zien van omlig- ide straten. En wij buurtbewo- rs, zouden zo graag zien, dat er ir de kinderen komt. Het is Eldorado voor honden, die gelaten worden. Ik hoop dat de gemeente vóór de zomer er iets aan doet. En niet wachten tot de zomer voorbij is, want van de zo mer lopen er weer ratten en dan komt iemand van de gemeente, die gooit rattenvergif. En de kinde ren maar lekker spelen. Het is schandalig, dat zo'n stuk grond niet voor de kinderen in orde ge naakt wordt. Ik hoop, dat de gemeente zeer snel deze afvalplaats wil verande- Is het wel waar wat autoriteiten en ambtenaren beweren dat fluor in het water tandbederf tegen gaat? Wat schreef een weten schapsman die 20 jaar research- werk verrichtte op het gebied van chemie, biochemie, psychologie en pathologie over fluoride? Mr. C. E. Perkins schreef hierover voor de Foundation for Nutrional Research Milwaukee 3, Wisconsin op 2 ok tober 1954 n.l. dit: waterfluoride- ring is om de weerstand van de massa tegen overheersing en vrij heidsberoving te verminderen Herhaalde dosering van oneindig kleine hoeveelheden fluoride zal geleidelijk aan deze weerstand tegen onderdrukking breken door dat dit gedeelte van het hersenweef sel (zie "De werking van de Pijnap- pelklier"-) langzaam wordt vergif tigd en verdoofd, wat de mens zich gemakkelijk doet onderwerpen aan de wil van diegenen die hem willen dirigeren. Iedereen, die gedurende een jaar of langer kunstmatig gefluorideerd water heeft gedronken zal nooit meer mentaal of fysiek dezelfde zijn. W. C. VALK NIEUWKOOP In „Denk aan de Rijnboulevard" in onze krant van 21 april is nogal enige decoratie verleend, die met de werkelijkheid spot. Een boule vard ziet er echt wel anders uit, kijk maar in het woordenboek. Wel zou gesproken kunnen worden van een „boulegracht". In bedoeld stukje staat de treffen de zinsnede: „Tot zover de notu len over deze zaak, waarvoor ikx persoonlijk niets zou voelen," een uitspraak van een vreselijk inge beeld mannetje, dat zijn mening verkondigt alsof die algemeen gel dend is, daarmede onbewust zijn naam eer aan doende. Met dat ge zwam met foto's (geen kritiek op Foto-Holvast), kan hij mogelijk de on-nadenkende beïnvloeden, maar een reëel kriticus, zal hem onder de ogen brengen, dat het menselijk oog ook al zijn dat er dan twee het glansrijk verliest tegen de foto-lens. Geen mens is in staat met de ogen alleen een dergelijk beeld te omvamen. Wel kunnen ze bijvoorbeeld de stadhuistoren zien, met een deel van de entourage daaromheen of de Korenbeurs, of de Hoogstraatbrug, maar dat hele beeld in de ogen nemen, gaat helaas niet op. Zoals gezegd, die foto-lens kan dat wel, maarheeft het nadeel dat hetgeen, dat hij in het beeld aan ons brengt, zo ongeveer dui zend maal „verkleind" is, met alle gevolgen van dien. Want die foto ogen laten inderdaad wel veel maar verdonkermaant ook veel vreselijk veel lelijks. Als we rustig wandelende die buurt eens kritisch gaan bekijken, zien mijn ogen (nu wordt ik eens ingebeeld) veel en veel meer lelijks dan die foto's aan moois kunnne presenteren. Bijvoorbeeld bouwval lige wallekanten met groezelig wa ter in hun bedding. Gevels die een centimeter of twaalf uit het lood staan, hier en daar gescheurd. Van onderen veelal goed of slecht ge moderniseerd, met soms schreeu wende kleur-schakeringen, maar 'n bovenbouw», die bij nader inzien echt niet zo mooi is als die foto (schaal 1:1000) ons probeert wijs te maken, terwijl op die schaal ook het in en op het water van die gracht aanwezige vuil en afval in het geheel niet zichtbar is. Onze stad schaden door het dempen van die grachten is de reinste kolder. Kijk naar de Ko- revaarstraat, het Levendaal en nog een tiental andere grachten, om niet door herhaling in verveling te vervallen, zijn die qua uiterlijk verbeterd ja of nee. Men zou Hol vast moeten kunnen animeren, één van zijn klassieke foto's te maken van de Langegracht in haar huidi ge toestand. Wedden dat hij van die gracht vol bouwvallen, een mieters mooie straat kan maken met zijn „foto-oog", daarmede te vens aantonende, hoe bedrieglijk zo'n prent kan zijn. Voelt Melkert niet hoe fel hij soms in tegenspraak is met zijn eigen commentaar bij foto's. Die opmerkingen „daar links" of „daar rechts" is nog duidelijk te zien. dat „die" of „deze," „dit" of „dat" nog met hun mooie of schone vor men staan te pronken, het artistie ke nog altijd waarneembaar is, in tussen „keihard" erkennend en be wijzend, dat het er nog altijd is wat hij suggereert dat verdwijnen gaat. Welk reëel denkend mens kan als zijn eerlijke onbevooroordeelde mening te kennen geven, dat de stinkende grachten, die tot heden zijn gedempt, in hun nadeel veran derd zouden zijn. Ik maak me sterk, dat 85 pet. van de Leidse bevolking daar anders over denkt. Zeker, die foto's van „oud Lei den" die in ons dagblad verschij nen, zijn leuk, laten we gerust zeg gen mooi, maar dan ook alleen als herinnering. Voor diegene die deze oudheid zo aanbidden, dat zij die willen handhaven, laten die de to taliteit van zo'n toestand eens rea liseren. Weer zonder gas en elek triciteit, zonder waterleiding, geen radio of t.v. meer in huis, geen ijskast of gasfornuis, geen stofzui ger of wasmachine, laten wij maar ophouden, teveel om op te noemen. Als men in dat opzicht wèl ge bruik wil maken van de moderne techniek, zal men ook de conse quenties moeten aanvaarden, die aan die vooruitgang onverbreke lijk verbonden zijn. Onze „over- over-etcetera-grootvader," de Bata vier, had natuurlijk een veel ge zonder leven dan wij, veel meer vrijheid, ontzaglijk meer ruimte, geen milieu-vervuiling, logisch dat hij op 35 of 40-Jarige leeftijd het tijdelijke met het eeuwige verwis selde en dan had die nog de „rui kende" mazzel, dat het water dat hij dronk uit diezelfde grachten, toen niet in staat was zijn levens weg nog eerder te bekorten. Laten wij alstublieft met beide benen op de grond blijven staan, elkeen het zijne gunnen. Wie de oude vormen van schoonheid, bouw kunst en artisticiteit wil eren, geef hen in democratische zienswijze hun deel, waarop zij recht hebben, maar laat omgekeerd evenredig de evolutie haar verloop hebben, want die is toch niet te stuiten, omdat verreweg het grootste deel der mensheid daar achter staat. J. J. BEKKER Leiden Graag wil ik de lezers in kennis lijke tel te bouwen In het Utrechts Stadsblad ond een interview met Joel olak, wiens zaak in de aal-lemmer straat onlangs is esloten. Hij zegt hierin, dat et Utrechtse publiek niet an dat kapsonespubliek is Is het Haagse of Leidse. Over het Leidse zegt hij: \n Leiden vind ik de mensen ■g wantrouwend. Daar moet tot 2000 wachten voordat et wantrouwen tegen je wat zrdwijnt en je een beetje inzet kunt halen". Ik vind dit discriminerend. Is Leidenatfrs tegen hem ilke uitlatingen bezigden, m de heer Polak er zeker m genoegen mee nemen, ben Leidenaar, maar woon twintig jaar in Utrecht. D. LANCEL, Utrecht. ;ver van het Braassemer- gemeente Rijnsaterwoude. tussen molen en pontveer. Velen zullen het met mij eens sijn, dat het aparte karakter van ie Braassem vrijwel verloren zal gaan als weer een jachthaven- romplex verrijst. Vier jachthavens zijn reeds aan de oever van de Braassem ge bouwd, steeds ten koste van het schaarse natuurschoon. Het Botel in de gemeente Alke made, pal aan de westelijke oevei van het meer, zal menigeen blij vend met afschuw vervullen. Het perceel grond waarvoor thans een bouwplan is ingediend heeft nog steeds een agrarische bestem ming. Doordat de oever niet werd on- ierhouden, hadden wind en wa ter vrij spel, waardoor al veel van de oorspronkelijke begroeiing, ei sen, wilgen, berken etc. verloren ging. Wat ons te wachten staat, in dien wij veronderstellen, dat het allemaal zo erg niet zal zijn is het kappen van alle bomen om toe gang en bebouwing mogelijk te maken. Er zal een nieuwe steen klomp verschijnen op een plek waar nu nog rust is. Steigers met vlaggen, benzinepompen, een om roepinstallatie. Moet dan alles opgeofferd wor den voor een bepaalde groep men sen, die al op zoveel plaatsen berecht kunnen? Wij" allen zijn medeverantwoor delijk als het de natuur betreft het landschap. Ook voor mensen die rust zoeken moet een plekje overblijven. Bezwaren moeten worden inge diend bij B. en W. van Rijnsater woude. Spoed vereist! A. M. A. DE VRIES LENTSCH— VAN STAVEREN Leimuiden. Ik ben in het bezit van een kleine visakte. Deze visakte is uitgegeven door het ministerie van Landbouw en Visserij en geeft mij het recht tot het uitoefenen van de binnenvisserij hetzij met één speciale hengel, hetzij met twee gewone hengels hetzij met één peur, geldig van 1 juni 1971 tot en met 31 me: 1972. Er staat niet op, dat ik van half maart tot 1 juni niet mag vissen met de hengel. Stelt u zich voor dat ik mor gen in een van de Leidse singels ga zitten vissen. Ik vermoed, dat de eerste de beste politie man mij zal sommeren mijn spullen in te pakken en heen te gaan na mijn naam en adres genoteerd te hebben met de mededeling: „U hoort er nog wel van". Als ik hem dan mijn kleine visakte laat zien waarop ver meld staat, geldig van 1 Juni 1971 tot en met 31 mei 1972. hoe zal hij dan reageren? Zal hij zeggen, iedere Nederlander dient de wet te kennen. Maar is het wel een wet? Ik vraag mij bovendien af of een kleine vis akte wel het recht geeft om te vissen in de daarvoor bestemde wateren? Volgens mij zullen zij, die in het bezit zijn van een visakte en dat zijn er heel wat wel ge ïnteresseerd zijn in dit vraag- B. J. DIEMEL LEIDEN derdaad een Visserijwet, die da teert uit 1963 en waarin opgeno men is het reglement voor de binnenvisserij. Wat het „vis recht" betreft: dat heeft u in principe wel maar in de wet wordt een aantal beperkingen genoemd. Wilt u bijvoorbeeld met een speciale hengel of twee gewone hengels ergens vissen dan moet u naast de kleine akte ook in het bezit zijn van een vergunnipg uitgegeven door de eigenaar van het water, of de huurder of pachter van het visrecht. Voor de Leidse singels berust dat visrecht bijvoorbeeld bij de gemeente Leiden, terwijl voor het overgrote deel van het water in de omgeving van Lei den de Hengelaarsbond van Leiden en omstreken de pachter of huurder is. Dat er op uw visakte geen „gesloten tijd" ver meld staat heeft de volgende oorzaken. Er bestaat in ons land namelijk geen allesomvat tende gesloten tijd. Deze kan plaatselijk verschillen. Over het algemeen geldt voor de binnen wateren een gesloten tijd van 16 maart tot en met 31 mei. Enkele binnenwateren die in de wet genoemd worden, onder meer het Veerse Meer zijn daar van uitgezonderd. Voor de ri vieren geldt weer een andere regeling: de gesloten tijd lig' hier tussen 1 april en 31 mei. Om de zaak nog ingewikkelder te maken geldt de gesloten tijd niet voor de peurvisserij, terwij voor sommige vissoorten (bij voorbeeld de snoek) nog weer speciale gesloten tijden gelden. Redactie ADVERTENTIE S3 aanleiding van uw verslag de Oegstgeester Gemeenteraads- adering delen wij mede dat het Juist is dat het gemeentebestuur brief aan de bewoners van enlust een uiteenzetting heeft ven over alles wat in de afgelo- zes jaar door het gemeente be in deze is gedaan, e brief hebben wel de leden var aad ontvangen en ook lag dez< ter inzage op de publieke tri tijdens de raadsveradering. meeste bewoners van Buiten hebben wel d.d. 30 maart j.L eei brief ontvangen, die is af ge t in uw blad d.d. 31 maart j.l ft betrekking tot de in het ver vermelde openbare vergadering de verkeerscommissie zien wi uitnodiging met belangstelling moet. HEDEN DORP—GLIJN M. HAASNOOT—HERMES itgeest. Aan de leden van de gemeenteraad dn Leiden. lierbij richt ik mij tot u namens de Stichting Telefonische Hulpdienst Leiden met een verzoek om voortge- ;ette steun. Vier maanden geleden .varen wij verheugd dat u, het voor stel van B en W. volgend, een post van f 5000,- op de begroting voor 1972 rebt willen opnemen als startsubsidie /oor de Tel. Hulpdienst. Na de pers berichten van april j.L zijn wij zeer verontrust over het voortbestaan van dit hulpwerk. Dat het ministerie van Binnenlandse Zaken deze post zou hebben geschrapt, wekt bij ons het gevoel van een soort straf voor het feit, dat wij een extreem zuinig wer kende organisatie zijn. Wat zijn immers de voornaamste feiten van de S.O.S.-telefoon? Een ploeg van 45 vrijwilligere, gesteund door een vijftal deskundige begelei ders, bemant (en dat sinds de start van de dienst in maart 1970) 100 dagen en 365 avonden -f nachten per jaar deze noodlijn. In het tweede jaar van bestaan (maart '71 t/m febr. '72) waren er ca. 1050 telefo nische contacten. Door de uitbreiding van de dienst naai- het hele Leidse net, die eind oktober '71 geëffec tueerd is en langzaam maar zeker algemeen bekend wordt, stijgt het aantal S.O.S.-contacten voortdurend: dit kalenderjaar zullen er zeker 2500 contacten zijn We zijn verder hard sequentie hebben, dat de Tel. Hulp twee belangrijke ontwikke lingen: we werken eraan een volle dige 24 uurs-dienst te worden, en tevens streven we naai- een zo goed mogelijke integratie in het geheel van de geestelijke gezondheidszorg in de regio. In het licht van deze feiten komt het ons haast absurd voor, dat ons een subsidie van f 5000,- onthouden zou moeten worden. Over enige maanden zal onze kas, die begin 72 nog f 1600 aan giften bevatte en een dit jaar nog verstrekte partiële sub sidie van de universiteit, uitgeput zijn. Het niet verwerven van de sub sidie zal uiteindelijk als ernstige con- dienst zich zal moeten opheffen. Dat zou dan gebeuren op een hoogst on gelukkig moment: niet alleen is de T.H.D. thans uitgegroeid tot een goed geconsolideerde organisatie, maar bovendien zal zy in de nieuwe telefoongids, die de PTT binnenkort zal uitbrengen een belangrijke plaats innemen, doordat het S.O.S.-nr. „voor geestelijke en sociale nood ver meld zal staan op de voorpagina met b ij son d ere nummers. Juist als we deze continue en neutrale publiciteit krijgen, dat betekent ten principale: juist als onze medeburgers wat hoop kunnen putten uit het hun voorge houden S.O.S.-nr., zou de bij hen gewekte verwachting ijdel blijken i zijn. Een dergelijke teleurstelling oj een moment dat de opbellers in eei S.O.S.-situatie verkeren, achten wi sociaal en psychologisch onaanvaard Wij hopen dan ook vurig, dat u ooi in de thans ontstane situatie var mening blijft, dat Leiden zijn eigei S.O.S.-telefoon als kleine maar we zenlijke schakel in de geestelijke ge zondheidszorg nodig heeft, en dat u middelen zult vinden om ons tocl financieel te steunen. DRS. J. P. FOKKELMAN, Voorzitter. Tel. Hulpdienst Leiden. Maak er snel en effektief een eind aai U zult merken dat de Pedosanpleister de oplossing is. waarop u zo lang hebt gewacht. UNICURA N.V., AMSTERDAM Ettelijke malen is in dit blad ge- uggereerd hoe de kloof tussen be stuurders en bestuurden moet worden rpgelost. Dit is volgens ons een on haalbare kaart als de bestuurders van Leiden de ons opgelegde begroting /an de regering niet krachtig bestrij- len. Dit geldt in hoge mate de subsidie- oewijzing voor de schooladviesdienst vlocht dit mislukken door het niet krachtdadig optreden van de bestuur ders van de gemeente Leiden, dan kunnen wij in de naaste toekomst niet meer spreken van een kloof tus sen bestuurders en bestuurden, maar van een kloof tussen ontwikkelde en onderontwikkelde mensen. Onderwijs, goed onderwijs, één van de pijlers van een ontwikkeld en wel varend land, wordt door een penne- streek van een (democratische) mi nister teniet gedaan, omdat er zo no dig bezuinigd moet worden. En uitge rekend zijn daar wéér de proletariërs van de maatschappij het slachtoffer van. Of is dit een toekomstvisie van de minister, daar wij weten, dat elke re gering uit economische overwegingen óók gebaat is bij een percentage werk lozen. De geestelijke ontwikkeling mét goed onderwijs van onze kinderen móét centraal staan. De S.A.D. is één van die organen, die de kloof kunnen overbruggen. Het mag niet zo zijn, dat door deze be- zuinigingspolitiek de S.A.D. een droog vallende put wordt in de woestijn maar een klaterende bron waar de arbeidskinderen hun dorst kunnen lessen. Als de bereidheid bij de bestuurders, dit sociaalvoelend aspect om gelijk heid van de bevolking te bevorderen ontbreekt, dan kunnen wij niet anders doen dan hen te beschuldigen van een vorm van genocide. Als deze taa) van ons bij de bestuurders een beetje te hard aankomt, geef ik ze in over weging om de prioriteiten eens nader te onderzoeken. Bijvoorbeeld de sub sidie die de gemeente aan het Politie- muziekgezelschap wil verlenen. Als die nu eens aan de S.A.D. gegeven wordt, dan zal het voor kinderen in Plan- Beknotting op de begrotingspost van de BB. want deze vorm van be scherming van de bevolking heeft geen zin, als de bescherming van de bevolking op andere terreinen wordt verwaarloosd. ..Beter met z'n allen dood, dan de helft van het mensdom idioot". De grond in de Leeuwenhoek ver kopen, waarvoor het waard is, en niet voor een prikje aan de universiteit geven. Van dit geld kunnen er heel wat voorzieningen worden getroffen. Per slot van rekening heeft de uni versiteit zich nooit iets gelegen laten liggen aan de Leidse arbeidersbevol king. Wij zijn ten alle tijde bereid om meer suggesties te poneren, maar vat u het op als belediging, dan zijn wij niet bereid om ons te excuseren. „To be or not to be" is de spreuk die de bestuurders in hun vaandel mee moeten dragen. Kunnen zij dat niet, dan moeten zij opkrassen. Dit is de ..prioriteit" voor onze kinderen, en mocht dat niet voor de kinderen van de bestuurders gelden, dan kunnen wij. maar ook de volwassenen van morgen deze kloof nimmer overbrug gen. Namens wijkcomité „Plan- Noord". L. CAVÉ, Leiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 21