Wet christelijke aiet overweg vimst kan ik Skol spreekt uw taal. Proef't maar. Ho Ho HOHO HOHO NIEUWE UITGAVEN Tuinieren zonder gif Drs. Kok predikant-glazenier Ontwikkelingshulp zeer serieus nemen Gelovigen bij leven va betrekken ti RK Kerk STEUN VOOR GEREF. JEUGD RENDIEREN ONTSNAPPEN UIT FLORIADE J Dagwerk in Indie Vier boeken voor waterliefhebbers De Hervormde Provinciale Kerk vergadering (PKV) van Zuid-Hollan heeft zich gesteld achter het besluit van de hervormde synode ten gun ste van een bijdrage ter hoogte van twee procent uit de eigen kerkelijke middelen ten dienste van ontwikke lingssamenwerking. De PKV „Wij zullen deze actie zeer serieus moeten nemen" adviseert de kerkeraden van de herv. gemeenten in Zuid- Holland „grote en blijvende aandacht te geven aan de intenties van het be sluit" van de hervormde synode, dat werd uitgewerkt in een brief van het moderamen van de hervormde syno de en was gericht aan kerkeraden, predikanten en colleges van kerk voogden. De PKV adviseert voorts de pre dikanten en allen die betrokken zijn bij prediking, catechese en vormings werk in de gemeente, te vragen in bijzondere mate aandacht te geven aan de samenhang en onderlinge af hankelijkheid van de bijbelse kern begrippen: barmhartigheid-gerech tigheid -verzoening. Ook beveelt de PKV aan een ge meente-bijeenkomst te beleggen, waarin de leden optimaal worden ge ïnformeerd over het besluit van de synode en de gemeenteleden de ge legenheid te geven zich over de 2 procentsactie uit te spreken en een werkgroep te vormen ter bevordering van deelname van de gemeente aan deze actie. UTRECHT 'ANP) In een geza menlijk schrijven aan alle r.k. pas tores in het land hebben de Neder landse bisschoppen hun voornemen kenbaar gemaakt om in oktober voor het eerst de landelijke pastorale raad bijeen te roepen. Volgens de bisschoppen beantwoordt hun plan aan het verlangen van vele gelovigen naar een blijvende voort zetting van helt gezamenlijk beraad van bisschoppen en andere hiertoe gekozen vertegenwoordigers uit de kerkgemeenschap, zoals dat in de ja ren na het tweede Vaticaans concilie en tijdens het Nederlands pastoraal concilie gevoerd is. Deze open en eerlijke dialoog tus sen de bisschoppen en de Nederlandse geloofsgemeenschap was en is op de beleidsvorming onmiskenbaar van in vloed. aldus de bisschoppelijke brief. De bisschoppen spreken de hoop uit dat de betrokkenheid van de ge lovigen bij heit leven van de kerk in de komende maanden mag blijken als de afgevaardigden voor de lande lijke raad worden gekozen. Het is d« bedoeling dat uit elk van de zeven bisdommen acht afgevaardigden in de landelijke pastorale raad zitting zullen hebben. De bisschoppen zullen daarnaast voor het "representatieve evenwicht" nog vijfentwintig leden aanwijzen. In een brief aan de gereformeer den in Nederland hebben vier oud- voorzitters van het gereformeerde jeugdwerk opgeroepen tot steun. „Wij vragen u te investeren in de toekomst van uw kinderen, in de toe komst van kerk en samenleving", aldus de ondertekenaars. Bij het ge reformeerde jeugdwerk zijn ruim 80.000 Jongeren betrokken ruim een tiende deel van het totaal aantal le den van de Geref. Kerken in Neder land. Het verzoek om financiële hulp (do nateur voor een tientje per Jaar) wordt gesteund door een comité van aanbeveling, dat bestaat uit minis ter-president mr. B. W. Biesheuvel, mevr. J. S. Kraayeveld- Wouters, presidente van de Bond van gere formeerde vrouwenverenigingen in Nederland, dr. A. Kruyswijk, prae- ses van de generale synode van de Geref. Kerken en Hannie van Leeu wen, lid van de Tweede Kamer. j)it stelt de wonderbare vis- Bgst voor", vertelt drs. P. H. G. Kok, Luthers predikant te esp, in zijn atelier, en hij wijst een groot mozaïek, waarmee bezig is. „Bovenaan het sym- Ivan de drieëenheid en onder- de vissen die in het net wor- gevangen". Het beeldt het ord van Christus tot zijn disci- uit: ,,Ik zal vissers van usen maken. Dit mozaïek maak voor de Vereniging tot Ver- tiding van de H. Schrift in sterdam. Die opdracht van ristus dat is toch het ver- elden van de Schrift". verwacht een dominee eigenlijk in een atelier. Maar voor drs. die behalve predikant ook beel- li kunstenaar is, is er niet zoveel rchil tussen werkplaats en preek- el. Een gebrandschilderd raam kan k «foed een preek zijn. "Ik ben ge- Jjoen door Golgotha", zegt drs. Kok. hebben allemaal het evangelie De bijbel grijpt mij ook op het ad van de kunst", is. Kok brengt dus ook door zijn lende kunst de boodschap van l (jbel. Heel vaak vindt men in zijn bijbelse motieven. Dikwijls vloeit voort uit het karajcter van de achten die hij krijgt. Kerken en stelijke organisaties vragen hem il eens een bijbels thema uit te ien. Dat betekent niet dat drs. eigenlijk alleen maar kunst, die spireerd is op de bijbel, christe- zou vinden. N. Scheps kan met dat begrip Christelijke helemaal niet overweg", merkt op. "Moet ik beslist een bijbels werp uitbeelden om christelijke te geven? Alle kunst is christe- Predikant-glazenier, drs. P. H. G. C. Kok, president van de Evang. Luth. Kerk. Üjk. Een plastic-fabriek en een druk kerij staan toch ook in Gods dienst. Als ik een opdracht krijg van een fabriek, zoek ik de stof niet in de bijbel. Maar zo'n fabriek staat toch ook onder Gods almacht." Omgekeerd blijft drs. Kok ook kun stenaar, als hij op de preekstoel staat. "De dingen waarover ik preek, zie ik voor mijn ogen gebeuren". Hij heeft er dan ook wel eens behoefte aan om een preek te illustreren met een film of met een dia. Overigens vindt hy die visuele middelen echt niet nodig. De soberheid van de re formatorische kerken hindert hem absoluut niet. Hij haalt het woord van Paulus aan: "Het gehoor is uit het woord. "Het pastoraat en de kunst ik zou ze geen van beide kunnen missen", verklaart hij. Wat boeit U zo in het pastoraat? De conitacten met andere mensen. Als pastor kun je een geestelijke om budsman zijn. Ook in de kerk is con tact heel belangrijk. Je bent als kerk één geheel. Al is een kerk maar een gemeenschap van 50.000 mensen, dan nog is ze iets." "Dat zou ik niet precies kunnen zeggen, misschien z(jn het er 120. Het kunnen er ook 150 zijn. Eén van de bekendste is het gedenkraam uit het kerkgebouw van de Nederlandse ge meente in Londen. Dat raam heb ik samen gemaakt met mijn vrouw, die evenals ik aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam heeft gestudeerd. Koningin Wilhel- mina staat erop afgebeeld. We heb ben er enkele malen over gesproken met koningin Juliana. Nu ben ik be zig met twee mozaïeken, waarvan er één in Zeist wordt geplaatst en de ander bestemd is voor een kerk in Goes. Dan heb ik nog een fontein onder handen die naar Duitsland Drs. Kok heeft speciale belangstel ling voor de Goudse glazen. In een reeks televisie-uitzendingen van de E.O. heeft hij daarop een toelichting gegeven. "De kerk krygt met de tele visie buitengewone kansen voor de verkondiging van het evangelie. Wat kun je veel met die televisie doen, je kunt de catacombeif van Rome laten zien en dan heb je al een stuk evangelieprediking. Bekijk de kathe draal van Chartres eens. Wat je daar zieit, overtreft verre de Goudse glazen. Die zijn tenslotte vervaardigd, toen de glas-in-loodkunst een nabloei be leefde. Je moet dan natuurlijk wel de kunstenaar de vrije hand laten". Hoe vindt drs. Kok, die niet alleen zijn pastoraat intensief beoefent, maar ook nog president is van de synodale commissie van de Evange- lisch-Lutherse Kerk en lid is van de commissie die de gewetensbezwaren tegen de militaire dienst moet be oordelen, tijd voor zijn kunst? Wat voor een representatieve plichten brengt bijvoorbeeld het voorzitter schap van de Lutherse Kerk niet met zich mee? Ja, zegt de predikant-gla zenier van Weesp, dat is natuurlijk wel eens moeilijk. Ik heb het soms ook wel erg druk. Maar ik doe maar wat mijn hand vindt om te doen. En dan hoop ik dat alles in orde komt. Dank zij de Heilige Geest! In de Haagse Duinzichtkerk is ook een glas-in-loodraam van drs. Kok te vinden t.w. de won derbare visvangst. Boven in de boot een Christusfiguur met aan biddende Petrus. haarscherpe afscheidingen bij schilderwerk ngzaam, heel langzaam groeit besef, dat land- en tuinbouw het gebruik van vaak zeer ge- H)ke gifstoffen voor het "gezond en" van bomen en planten vol op de verkeerde weg zijn. ingaan tegen een wereldom- economdsch, politiek en we- ppelijk onwrikbaar sysiteem ai de nog altijd gebruikelijke «bescherming die alleen is door middel van gifstof- vonden en vervaardigd door •ische industrie lijkt alleen in het hoofd van een dwaas te opkomen. Zo'n dwaas was en Seifert, oud-hoogleraar in tuin- en landschapsarchitectuur de Technische hogeschool in then. Prof. Seifert verwierf zich eigen vak voor de oorlog we- faam toen hij erin slaagde de eg van de Duitse autosnelwegen srhjk "in andere banen te leiden". :UM Propageerde met succes in plaats wiskundige strakheid: landschap, uplaats van techniek: natuur, en i de toenmalige overheid mee. «r daarnaast is hij over de ge- wereld bekend als de man, die huist introduceerde om een niéuw compost te maken. En zijn &s in het Nederlands vertaalde j Tuinieren zonder gif (uitgave Hollandia, Baarn, prijs f 12,90) bryft hoe het mogelijk is bij de **e- en fruitteelt, de wijnbouw, t boomkwekerij en op het boer en- planten en bomen te verkry- zó volkomen gezond zijn, dat gebruik van ohemische gifstoffen volkomen overbodig is en waarbij een constante opbrengst van hoge kwali teit (ook onder extreme omstandig heden) verzekerd is. Dit klinkt ongelofelijk in een tijd, waarin boeren en tuinders maar rus tig doorgaan met het bespuiten van hun planten in een mate, die levens gevaarlijk is geworden voor de con sument. Maar de "amateur" Seifert heeft zeer duidelijk bewezen, dat zijn methode letterlijk wonderen verricht, omdat ze volkomen in overeenstem ming is met de natuur. Na een be schrijving van z'n methode zegt prof. Seifert, dat weinig vaklieden van de oude school zich zullen laten over tuigen, dat zich hier een nieuwe en veel betere weg opent. En zeker zal dat niet het geval zijn met degenen, die met kunstmest en gif hun geld verdienen. Sommigen zullen zeggen, dat het om "bijzondere gevallen" gaat of om "ongewoon gunstige onm- standigheden", maar dit soort "argu menten'" veegt prof. Seifert van de tafel door bijv. het onomstotelijke feit, dat hij, dank zij zijn compost, een prachtige oogst aardappelen kreeg op een grond, waarop een boer geen aardappelen telen kan, met een bemesting dlie half zo sterk is als in de landbouw als nood zakelijk wordt beschouwd en, in de aerde plaats, met veel minder in spanning: na het poten en eerste aanaarden gebeurt er niets meer, geen schoffelen tegen onkruid, geen chemische vernietiging van onkruid of schadelijke insecten. Prachtig loof, niet de geringste aantasting van de knollen en een smaak, waarvan een uitgesproken fijnproever stom verbaasd dacht, dat die niet meer bestond. Hetzelfde geldt voor alle an dere prod uk ten in Seiferts proeftuin bij Münohen. Het is te hopen, dat di)t boekje in ons land de aandacht itrekt die het verdient. Gelukkig heeft Nederland hier en daar zijn biologisch-dyna misch geleide landbouwbedrijven, maar prof. Seifert meent dat zijn compost-methode nog eenvoudiger is, AMSTERDAM Bij de Opening, van het Finse paviljoen op de Flori- ade in Amsterdam zijn twee rendie ren ontsnapt. Ze zwommen over de gracht die de Floriade scheidt van de bewoonde wereld en begonnen te grazen in de plantsoenen en groenstroken van Bultenveldert Na een langdurige Jacht werden Tumo Tuula gevangen De beide dieren zijn enkele dagen geleden in Lapland gevangen en daarna naar de Floriade gebracht. Als deze tentoonstelling in de herfst wordt opgebroken gaan ze naar Art is. ADVERTENTIE Inter*11 'alBïer Dagwerk in Indië. door J. de Loos- Haaxman, uitg. T. Wever Franeker Dit prachtige werk met zijn ori ginele titel is een dankbare herinne ring aan ..tempo doeloe" de vooroor logse periode in Ned. Indië, waar de thans in Leiden wonende schrijfster een waardevolle bijdrage leverde tot de culturele ontwikkeling van de Ar chipel. Zij was er. na aan de Haag se tekenacademie en in Leiden kunst geschiedenis te hebben gestu deerd. van 1925 tot 1939 o.m. conser vator van de Landsverzameling Schilderijen te Batavia. Grote naam verkreeg zij door een eerder werk. „Verlaat Rapport Indië". (1968), een gunsthistorisch boek over drie eeuwen Westerse schilders, tekenaars, grafici zilversmeden en kunstnijveren in In dië. Maar toen zij dat prachtige werk schreef stond haar. toen zij ge komen was tot de twintigste eeuw en haar eigen Indische jaren, voortdu rend die andere samenleving voor ogen: de gang van elke dag. die der huiselijkheid, die van het kantoor, de school, de collega's inheems en Hollands van de weg waaraan 't huis stond, de buren, de blakende en stille lucht, de planten en bloemen op het erf, ook van de bedienden, wei nigen om te gedenken, omdat zij bij een verblijf van vele jaren niet veel wisselden. Ook zij gingen de gang van elke dag en deden het werk naar hun rustige aard. Deze herinnerin gen nu vroegen een eigen bestaan en zo ontstond dit boek als een kost bare reeks kleine èn grote souvenirs aan een tijd. die weliswaar voorgoed voorbij is. maar die Juist door de her vatting der betrekkingen met dat grote eilandenrijk zij het onder vol komen gewijzigde omtandigheden een onmisbaar perspectief naar het verleden opent. Mevrouw De Loos, verstaat de kunst die herinneringen op boeiende wijze te presenteren, Een belangwekkende aanvulling vor men de 48 pagina's reprodukties (waarvan drie in kleur) van schilde ryen, aquarellen en pentekeningen van o.a. Jhr. J. C. Rappard. die het Indische leven van het midden der 19-de eeuw op treffende wijze wist vast te leggen. En tenslotte verrast dit boek nog door een fraaie collectie van kleurenreprodukties van twaalf aquarellen van Jhr. Rappard in een aparte insteekmap. Belangwekkend is het te lezen, dat Rappard een deel van zijn oeuvre na zijn pensionering het Leidse Rapenburg tot stand bracht. Al bij al een kostelijk boek, Al worden er wel eens klachten gehoord over verminderde belang stelling onder het Nederlandse volk voor de „grote vaart", daar staat een duidelijke toeneming tegenover van de aandacht voor de pleziervaart op de binnenwateren. En die zal, dunkt ons, op den duur wel weer een nieu we generatie van zeevarenden kwe ken. Hoe dit zij, er zijn weer een paar lezenswaardige boeken versche nen voor hen, die hun hart verpand hebben aan het water. Bij Hollandia in Baarn zag een vertaling het licht van „Racing Dinghy Sails" geschre ven door Jeremy Howard-Williams en vertaald onder de titel De Zeilen van kleine wedstrijdsehepen. Dit boek (prijs f 17,90), verlucht met 25 foto's op kunstdrukpapier en met 103 tekeningen in de tekst, geeft een beschrijving van het ontwerpen van het zeilprofiel, het maken van de zeilen, verstagen en optuigen, trim mers, spinnakers en tenslotte van behandeling en onderhoud, repara ties. gebreken en onderhoud. In zijn woord vooraf zegt drs. D. Gaastra om.: „De wedstrydzeiler die van „sailhandling" tenminste af moet weten wat hier is bijeengebracht, zal na het lezen van dit interessante werkje beslist niet het gevoel heb ben. dat hij een saaie technische handleiding heeft moeten doorwer ken. Hij zal in ieder geval meer we ten van zeilen, d wz. van de motor van zijn schip". Bij dezelfde uitgever verscheen een vertaling van een Duits boek van Joachim Schuit onder de titel Zelf repareren van polyester-schepen. Nu het gebruik van kunststof in de bouw van kleine schepen steeds meer toeneemt, is dit een onontbeer- ïyk werkje (honderd bladzyden, eveneens met foto's op kunstdruk en tal van tekeningen in de tekst), dat niet alleen objectieve voorlich ting wil geven aan eigenaren van kunststof Jachten, maar tevens een vraagbaak wil zijn bij het uitvoeren van kleine reparaties, die men nood- dat Juist voor degenen, die Indië voor de oorlog hebben gekend, een waar devolle herinnering vormt, (prijs bij voorintekening tot 15 Juni a.s. f35 daarna f39.50). Bij uitgeverij „Westfriesland" in Hoorn verscheen een goede vertaling van een boek van Sir Francis Chi chester, bekend door zijn, vermaar de wereldreis met de „Gipsy Moth". In „Zeilend langs klipperwegen" - heeft hij alle verhalen en gebeurte nissen verzameld, die er bestaan over en rondom de oude vaste klipper routes. Die verhalen zijn uiterma te spannend en buitengewoon geva rieerd. Echt een boek voor liefheb- rbers van originele zeeverhalen. Tenslotte een uitgave van C. de I Boer te Bussum: Onder goedkope j vlag, geschreven door de bekende maritieme auteur Jan Noordegraaf. Deze roman gaat niet over zeilen, maar over de ervaringen van een Nederlandse stuurman op een onder Libanese vlag varend vrachtschip met een Griekse bemanning. De Ne derlander slaagt erin de totaal ge demoraliseerde kapitein zijn zelfver trouwen terug te geven, al gaat dat ten koste van zichzelf. Een span nend boek over „een boze droom," die werkelijkheid was (Prijs f 13,90). Het is een verrassend verschijn sel, dat in een betrekkelijk zo klein taalgebied als het Nederlandse een uitgeverij als van N. Kluwer te De venter niet allen reden van bestaan blijkt te hebben, maar Jaar in Jaar uit kan voortgaan met het publice ren van boeken over Oosterse wijs heid. Een gedeeltelijke verklaring is, dat de belangstelling in Nederland voor Aziatische godsdienst en cul tuur al eeuwenlang niet gering is ge- oweest. Hoe dit zij, in de „Oriënt-se- rle" van genoemde uitgeverij ver scheen thans Het diadeem van wijs heid, een van de voornaamste wer ken van Sri Shankara, die naast Boeddha en Ramakrishna tot de be langrijkste hindoe-leraren van India twordt gerekend. Dit werkje (120 bladzijden) beschrijft de voorwaar den van eenwording tussen het in- divuduële zelf en brahman, de eeu wige. Waarachtig weten, universele kennis ontsluit zich eerst voor hem die door de sluier van maya, de ge bondenheid van kennis aan zintui gen, heenziet. ADVERTENTIE DEZE WEEK EST Peter was de enige niet Mijn liefde ontvlamde toen zij mij vuur gaf Jaloerse Margarcta Ik weet hoe hij is en hoe zijn secretaresse er uitziet Help! Walter is impotent Oudertwist ora kind Liesje (14) is bandeloos Van wie zou zij dat toch heb ben? Sex! Een heilzame bron voor li chaam en ziel Sexdolle dingen in hoeken en gaten Een blad dat gezellig leest verschijnt om de veertien dagen en is overal verkrijgbaar a FL 1,25

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 11