kerk los van staat Demping grachtenslopingsren middenstand Duurste scheiding ter wereld? PULLMAN Conservatieven lijden nederlaag in kerk LEZERS SCHRIJVEN (BREEDUIT OVER): j S P DINSDAG 14 MAART 1972 (Van onze correspondent) STOCKHOLM (GPD) Rond een miljard gulden gaat het tosten om de voorgenomen scheiding van kerk en staat in [weden te verwezenlijken. Een overgangsperiode van tien jaar (voorgesteld, waarin de verhouding tussen staat en kerk te- liet zal worden gedaan. En dan staan 95 pet van de Zweden, lie automatisch ingeschreven werden als lid van de staatskerk, foor de keuze of ze willen uittreden of niet. Voor de historici .en interessante gelegenheid te controleren of Koning Gustav Pasa, die in 1527 ongevraagd het volk reformeerde, zich in zijn rraf heeft omgedraaid. Waarschijnlijk niet, want deze aënde vorst, had meer politieke an religieuze motieven. Luther laakte zijn entree, nadat Gustav rasa erin was geslaagd de opdringe- ige Denen uit het land te verjagen, laar, zoals tegenwoordig ook ge- ruikelijk, waren het de hoge kos- en voor de huurlingen, die hem pars zaten. In 1527 besloot deze lonarch over te gaan tot confisca- [e van 'al-Ie bezittingen van de RK ;erk en voerde de Lutherse staats- erkin. Dit leverde hem een fantastisch inancieel voordeel op: de RK-Kerk rijk, bezat onder meer van de Zweedse grond, terwijl de bijvoorbeeld slechts 5.5 pet. Een aardige bijdrage aan de en tevens een gevoelige Abp voor Rome, waar de Paus tong op de terugkeer naar Zwe- en van een algemeen gehate aarts- isschop. De reformatie werd door de kroon i een soort verkiezingscampagne in et hele land tot staatsgodsdienst erklaard, maar om de gemoederen sussen werden bepaalde elemen- uit de r.-katholieke eredienst be- faard. De protestantse predikers, ie het land bereisden en overspoel en, wezen op het voortbestaan van redjensten die aan vespers en der- elijke herinnerden, waardoor de verstap niet al te groot zou worden, atuurlijk reageerden velen op dit etterse gedoe, maar met behulp landvoogden en predikanten ist Gustav Vasa de oppositie te noren en zo werd in Zweden de aatskerk geboren. Aanvankelijk werden afwijkende roepen nogal hard bestreden en erloor menig idealist letterlijk ^het oofd, maar sedert 1860 mag de oorsnee-Zweed elk geloof belijden lat het eerst sedert 1951 mogelijk is n volgens de lebter der wet uit de atherse staatskerk te treden is na- lurlijk een tweede. Minimale kerkgang In deze, één der meest onkerkelij ke landen ter wereld, is nog steeds 87 pet lid van de staatskerk. Aange zien 89 pet wordt gedoopt, vraagt dus twee percent daadwerkelijk om uittreding, waarschijnlijk door ge brek aan kerkelijke activiteiten of interesse hierin. Jammer genoeg, vanuit staatskerkelijke oogpunt, ge richt op de toekomst, gaat slechts tussen de twee en drie pet. regel matig naar de kerk, terwijl vijf tot zes pet wel eens een kerk binnen loopt. Maar wel wordt 90 pet door domi nees van de Lutherse Kerk ge trouwd en gaat slechts 1.5 pet een ander soort kerkelijk huwelijk aan. Positie van de vrouw Een toonbeeld van de verdeeld heid in de kerk zelf was het vraag stuk of een vrouw even goed het woord Gods zou kunnen verbreiden als een dominee van het mannelijke geslacht. De groep die er tegen was en zich "Kerkgenootschap voor bij bel en confessie" noemt, is nog steeds oorzaak van veel wrijving in de staatskerk. Ze zijn absolute tegen standers van dit "dolle mdna-gedoe" op religieus niveau, hoewel zij her haaldelijk hebben verklaard niets te gen vrouwen op de kansel te heb ben. Zweden heeft inmiddels vrouwe lijke predikanten en de confessiona- listen hebben zich in hun hoek te ruggetrokken. Financiën Welk gevolg een scheiding van kerk en staat op deze ontwikkelingen zal uitoefenen is moeilijk na te gaan, maar geloofd wordt dat bijna de helft van de dominees in Zweden er positief tegenover staat. Men wenst de goede oude stijl te handhaven, waarbij de predikant de herder is en de parochianen de schapen zijn, iets wat door sommige mensen als auto- ADVERTENTIE kenners spreken vol lof over de boxspring-combinatie van de betere matras Verkrijgbaar bij: LEIDS MATRASSENHUIS BREESTRAAT 138 TELEF. (01710) - 21586 ritair en elitair wordt beschouwd. Kernpunt van de discussie rond scheiding van staat en kerk ligt op kerkelijk-financieel terrein, zodat er eigenlijk sedert 1527 weinig is ver anderd. Minister Al va Myrdal, die deze portefeuille beheert, bracht in de cember vorig jaar een bezoek aan Nederland en sprak hierover met hervormde en gereformeerde des kundigen. Dit nadat de Tweede Ka mer de geldelijke verbinding tussen staat en kerk grondwettelijk onge daan maakte. Jn Zweden wordt men nu daaren tegen geconfronteerd met een mil- jardenvraagstuk en het geestelijke welzijn van de ingeschreven leden van de kerk. Bovendien moet het be volkingsregister worden overgedra gen. want momenteel heeft de staats kerk nog steeds gedeeltelijk de func tie van burgerlijke slaand. Maar, zo als gezegd, de financiële kant van de zaak dreigt uit te draaien op de duurste scheiding ter wereld. De kerkbelasting moet worden in gevoerd etn ook een afschaffing van belanstingvoorrechten, die de staatskerk nu heeft. Welke rechten heeft de kerk naderhand nog en is zij in staat de omvattende interna tionale verplichtingen na te komen? Het antwoord zal gegeven moeten worden door de staatscommissie, die voorlopig de scheiding haar zegen heeft gegeven. Beslissingen zullen moeten worden gemaakt over de overgangsmaatregelen, waarbij een isolement van de internationale kerkgemeenschappen dient te wor den voorkomen. Godsch'ens tonder wij s Tevens dienen garanties te wor den gevonden betreffende het gods dienstonderwijs op de openbare scholen. Leden van de in 1968 opgericht evangelisch-Lutherse Kerk. ont staan uit een schisma in- de staats kerk. Hebben hierover zelfs een klacht bij de Raad van Europa ingediend, welke ontvankelijk werd verklaard. Zij zijn namelijk van mening dat het verplichte godsdienstonderwijs in strijd is met de conventie voor de rechten van de mens, een zaak die in Straatsburg nu in behandeling is.genomen. Omdat in het bezwaar - Zonder oneerbiedig te ivïllen zijn, kan gesteld worden, dat internationale luchthavens een plaats van samenkomst zijn van vogels van diverse pluimages. De contrasten zijn soms boeiend. Terwijl een Amerikaan rustig zijn krantje zit te lezen, gaan enige Perzen op een kleedje in gebed. schrift zoveel interessante vragen werden aangesneden, heeft de Zweedse regering laten weten aan de behandeling in Straatsburg te willen meewerkern. Blijft de vraag of de staatskerk zich na 1982 zelf kan bedruipen en na de scheiding haar internationale verplichtingen zal kunnen nakomen. Rente uit het voorradige kapitaal dekt de lopende rekeningen, maar van winst zal geen sprake zijn, zo hebben de financiële experts uitge rekend. De prijs, die de Zweedse staatskerk gaat betalen om op eigen benen te kunnen staan, zou weieens te hoog kunnen worden, maar een punt van het sociaal-democratische partijprogramma is dan weer wer kelijkheid geworden. Ten koste van wie of wat valt nog te bezien. (Van onze correspondent) BARCELONA De zestiende al gemene vergadering van de Spaanse bisschoppenconferentie, die de afge lopen week plaatsvond, is een grote overwinning voor de vooruitstreven de geestelijkheid geworden. Na de verkiezing van de liberale aartsbis schop van Madrid, kardinaal Enri que y Taranoon, tot voorzitter, be haalden de progressieven een ander, even belangrijk succes: één van de Jongste, dynamische en meest libe rale prelaten, de 44-jarige hulpbis schop van Oviedo, mgr. Yanes, werd benoemd tot secretaris. ADVERTENTIE KONING WILLEM II 20 GULDEN. 10 GULDEN en 5 GULDEN 1848 Deze sleutelpost werd tot nu toe bezet door één van de belangrijkste leden van de conservatieve stroming in de Spaanse kerk, mgr. Guerra Campos. De post van secretaris is belangrijk omdat het "dagelijks be stuur" van de bisschoppenconferen tie normaal gesproken slechts vier maal per jaar bijeenkomst. Veel be slissingen over lopende zaken worden genomen door de voorzitter en de secretaris, die nu beiden liberale kerkleiders zijn. Dit is een harde klap voor de conservatieven in de Spaanse kerk. De Jonge en onrustige Spaanse geestelijkheid, waarbij mgr. Yanes zeer hoog staat aangeschreven, prijst zich gelukkig over de vernieuwing van het bestuur. Dit college bestond tot nog toe uitsluitend uit bisschop pen die minstens 50 Jaar oud waren. De meesten hadden de zes kruisjes al achter de rug. Nu zijn drie bis schoppen, die de 40 jaar nauwelijks zijn gepasseerd, op belangrijke pos ten benoemd. Deze veranderingen moet men overigens wel in de Spaanse verhou dingen zien. Wat in de Spaanse kerk als zeer vooruitstrevend geldt,, zou in Noordwest-Europa gematigd he ten. Het nieuwe bestuur van-de bis schoppenconferentie komt, zo wordt algemeen verwacht, onder zware druk van de jonge liberale geeste lijkheid te staan om noodzakelijk geachte hervormingen snel door te voeren. De conservatieve geestelijk heid, die dit zo veel mogelijk zal willen afremmen, kan verzekerd zijn van de steun van het regime, zodat de verhouding tussen kerk en staat in Spanje in de komende tijd danig op de proef zal worden gesteld. ilk heb met lede ogen onze stad ien verarmen en ontvolken. Vooral et artikel van J. G. Wolfslag in uw |bd va zaterdag sprak mij aan. fanneer er zo wordt gesproken door Kret, met al zijn vernieuwingen ■fti verbeteringen van onze stad (Sic), dan vind ik dit wei al te bar. Vorige week heeft een abonnee geschreven om wat grachten lent te gooien. Nu wil ik daarop in- ten en ik zeg: de gehele Nieuwe n van begraafplaats (Groene- :g) t/m Visbrug kan dicht. Pre- les hetzelfde is mogelijk voor de ude Rijn van Hereng-rachtsbrug Donkersteegbrug. Voeg daar nog de Oude Vest van Havenplein 'm Turfmarktburg wat een ruimte rijgt men dan voor het .parkeren m auto's en niet minder voor het steer. Dan zijn we pas in de *de richting dat de stad bewoon- aar en leefbaar blijft en dat de pro- lenade's Haarlemmerstraat, eventu al Breestraat en Nieuwe Rijn, Bo- rmarkt zin hebben. In het bijzon- Is hiermede de middenstand ge laat. Ds. Kret: daar komen de par ierplaatsen! Voor het dempen heeft men zand puin nodig. De befaamde stort- its aan de Roomburgerweg kan et puin enz. leveren en de nodige likobakken kunnen onder deskun- leiding in de te dempen gr ach- gestort worden. ode stortplaats, welke Oor het aangezicht een aanflui- ls en door zelfverbranding bij arm weer een bron van lucht- en lüieuvervuiling betekent kan zover logelijk worden opgeruimd en met and of aarde worden bedekt (een ihone boel daar). )an behoeft détar de Brandweer geen lenst meer te doen. anzelfsprekend komen de grachten ie tussen de Nieuwe en de Oude lijn liggen, aan dempen toe. Weder - een ruimte en eventueel een op- van niet meer te vervangen __j buurten, ik mag wel zeggen amillebuurten, die zonder vernieu- wwg of verfraaiing zo maar ten of- ir zijn gevallen. Wat een ruimte krijgt men op de Oude Vest, een breed water van 13 115 meter komt er over de gehele lengte hdj. Nieuwe Rijn, Botermarkt 01 Vismarkt worden winkelstraten toet in het midden een rijweg met *an beide zijden parkeerruimte en een omrit bij Korenbeurs, rechts en Ell taks W ensdag en zaterdag kan Eventueel de markt op het midden op deze dagen kan de Oude Rijn kn gebruikt, worden als omrit. Ds-Kret: hiermede behoeft u de winkeliers niet in de kou te laten staan!'! Parkeerruimte in overvloed, vlak l$ij de winkelcentra. Wat de boezemwateren voor het Rijnland betreft: er blijft m.i. nog voldoende water om de stad stromen, neem maar al de singels. Wat het dem pen betreft blijkt m.i. de gestelde manier mogelijk, want in vorige eeuwen, toen men ook al ruimte no dig had, is ook wel met rommel, puin enz. dichtgegooid. Zie de vondsten in Amsterdam bij het graven voor de ondergrondse aldaar. U slaat hiermee drie vliegen in éénkla p: dempen rivieren en grachten, 9 opruiming stortplaat (Room burgerweg en geen last meer van luchtver vuiling en milieubederf en een gro te plus: Ruimte. Jac. Laman Hoge Rijndijk 257 Ledden Leiden is niet doodwel ziek Blijkens zijn adres aan de leden van de raad is de heer P. J. va Hoe ken van 's-Gravenpolder tot de over tuiging gekomen, dat de Leidse bin nenstad op sterven ligt. Het is, zegt hij, toch immers zo: de midden standszaken sluiten, panden staan leeg, horecabedrijven verdwijnen en voor de autobezitter wordt het steeds moeilijker om in het centrum te ko men en daar een parkeerplaats te vinden. Ik betreur het, dat hij in zijn ver driet om het door hem vermeende overlijden komt met een visie op de toekomst, die in mijn ogen grenst aan woeste vernielzucht. Het ver storen van het patroon van Leiden door demping van de Rijnarmen en de singelgrachten is een zinloze en niet goed te praten daad. Volgens mij is Leiden nog lang niet aan overlij den toe ondanks alle goed bedoel de pogingen van de nabestaanden al is het wel ernstig ziek. Wanneer ik het steeds groter wordende aantal panden zie, dat door Studentenhuisvesting al dan niet met steun van Monumentenzorg keurig wordt opgeknapt of hersteld, dan staat voor mij vast dat de stad binnen de singels dus de histori sche kern een „cité universitaire" gaat worden. Deze ontwikkeling moet zoveel mogelijk worden bevor derd. Ik meen te weten, dat het be zoek aan een goed bewaarde oude stad ook voor badgasten bij slechte weersgesteldheid in de Randstad een grote bekoring heeft, en voor de ne gotie en het horecabedrijf allesbe halve schadelijk is. Van een stad als de heer Van Hoe ken van 's-Gravenpolder voor ogen staat gaan er dertien in een dozijn, en voor het winkelen zijn plaatsen als 's-Gravenhage en Amsterdam toch beter, evenals trouwens de win kelcentra in de omliggende gemeen ten. Ik denk dat de oplossing van de problemen te vinden is in het op delen van de huidige gemeente Lei den in een zelfstandige gemeente Leiden, die de binnenstad omvat en waarvan het opknappen dan eens flink ter hand zou moeten worden genomen, terwijl haar buitenwijken dienen te worden gevoegd bij de ak- tieve aangrenzende gemeenten. L. M. Smit, Arendshorst V100 Leiden Gooi dicht die open riolen In aansluiting op het adres van de heer P. J. van Hoeken van 's-Gra- venpolder, aan de Leidse gemeente raad, en de daarop volgende reactie van de heer Wolfslag, wil ik gaarne één en ander toevoegen. De auto wegbannen uit onze sa menleving is een totale onmogelijk heid. „Wandelgebieden" maken is te verwezenlijken, maar dan voor een zeker deel van de dag, en geen 24 uur. Sla de blikken 's avonds na ze ven uur maar op de wandelgebieden die er nu zijn. Ze zijn zo goed als uitgestorven, evenals 's morgens tot tien of half elf uur. Leiden is bekend om zijn hofjes. Welnu, als de Breestraat, Doeza- straat, Herenstraat en ook de Hoge- woerd daarbij tot wandelgebied zul len zijn gepromoveerd, wordt Leiden wereldberoemd, door het grootste „sofje" pardon Hofje van de wereld. De zakenmensen die daar hun zaken moeten doen kunnen dan mogelijk op grond van „verkeers-technische gronden" een beroep doen op de bij standswet, want die bedrijven gaan natuurlijk „kapot". Ja. wordt geroepen, waar moeten al die auto's dan blijven? Welnu de oplossing is al herhaalde malen ge geven en nota bene, over een grote spanne tijds gezien, nog winstgevend ook. Gooi die wateren, openriolen", openbare vuilnisbakken," stinkende boezems.' '„tot niets vruchtbare slo ten" gooi die dingen dicht, van Zijl singel tot de Witte Singel toe. Geen kapitale bruggen meer bou wen, geen kostbaar onderhoud van wallekanten, geen krakende en scheurende panden meer, door ver zakkingen van die „fraaie???" kinds -kindse oeverzijden. Een pracht gele genheid voor een diepriool, en een stel wegen en parkeerruimtes, waar andere grote steden jaloers op zijn. Natuurlijk zullen er protesten ko men van een stel „monumenten maniakken," maar laat die heren veelal met grote villa's en grote sleeën him hart maar eens ophalen aan de mooiste van onze singels die ze bijna zonder verzet ten on dergang hebben gedoemd. Haar naam behoef ik niet eens te noemen. Laat de ouderen onder de lezers in hun herinnering maar eens den ken aan de Korevaarstraat, het Le vendaal. de Mare, de Middelste- en Uiterstegracht, de Geregracht, om er maar een paar te noemen, en voor de jeugd: de Langegracbt. Hebben die straten gewonnen in aanzien en outillage, ja of nee? Nu datzelfde gaat met die andere grachten gebeu ren. want de naam (rein) Rijn zijn ze echt niet meer waard. Laten wij eens bedenken welk stuk Oude Vest gedempt had kunnen wor den, voor de prijs die de nieuwe Pauwbrug gaat besommen. Hetzelf de geldt voor de Singelbrug aan de Zijlsingel. De Turfmarktbrug ligt op sterven, de Kraaierstraatbrug is al dood en de Rijnstraat zal weldra vol gen. De mijnheer die de rubriek ver zorgt in onze krant, over het „oude," „rustieke" Leiden en de aanbidders daarvan, zullen wij een „rustiek" huisje toebedelen aan de Oranje gracht, zonder „gas," „waterleiding" en „elektriciteit". Natuurlijk wel een putemmertje voor drinken, kaarsen voor licht en een stukje grond om hun voedsel op te telen. Mogelijk kunnen zij zich dan nog meer ver diepen in hun diepgaande studie van de oertijden. Voor wethouder Kret is dat geen wenk, ook totaal geen verwijt. Laten wij hopen dat hij vredig en gelukkig zijn eindje mag halen. J. J. Bekker Utrechtse Veer 34 Leiden Leiden bewaren om te behouden De heer J. G. Wolfslag vraagt in zijn ingezonden stuk van zaterdag de Leidse regeerders van nu vooruit te zien en d.m.v. demping van grachten en andere voorzieningen het probleem van de binnenstad, wat voor hem betekent bereikbaarheid van winkels, theater, horecabedrij ven enz. op te lossen. Waar de wet houder te vinden die dat, ten koste van alles, gedaan zou krijgen? Als hij achteruit zou kunnen zien, zou hij weten dat wij die wet houder al hebben gehad, namelijk wethouder Hubrecht. De man die. In het tijdperk van de industriële ontwikkeling, in de jaren 1860 met de ontmanteling van Leiden ernst maakte. „Weg de nodeloze hoge wal len. neer de oude onnutte poorten, die hinderpalen voor het verkeer" was de leus uit het tijdperk van de moker. „Uit de slopingsroes ont waakte men pas. toen alleen nog de Zijl- en Morspoort over waren," zo als ir. Hugo van Oerle in zijn boekje over Oud Leiden schrijft. Zojuist uit een tweede roes ont waakt, hebben de Leidse bestuurders haastig een Adviesraad voor de Bin nenstad ingesteld. De heer Wolf slag vraagt nu om een derde roes en wie straks daaruit nog ontwaakt, ziet dat er niets meer stroomt en niets meer staat. Dit immers zal het ge volg zijn, wanneer wij de heer Wolf slag met zijn Belgische commissaris en de Stichting Weg (met alles) op de stad loslaten. In ernst: als wij blijven uitgaan van de exponentiële groei (vandaag 192 in het Jaar 2000 420 auto's per 1000 inwoners) dan maakt het niets uit wat we met die binnenstad doen, want dan zal het met heel Leiden zijn gedaan. Een autovrije binnen stad zou een ideaal-toestand moe ten zijn, maar met de voorgestelde uitbreiding van de parkeerzóne kun nen we als tussenoplossing voorlopig genoegen nemen. De veelgehoorde klacht dat de winkels in de binnenstad onder die slechte bereikbaarheid steeds meer te lijden zullen krijgen, doet aan als een schijnprobleem. Die binnenstad is bereikbaar, gedeeltelijk zelfs per auto, en zal altijd te voet, per fiets of openbaar vervoer te bereiken zijn. Hoeveel lopen wij niet als we in Amsterdam of in Den Haag winke len. Maar in Leiden is het stuk Bees- tenmarkt-Breestraat blijkbaar een beestachtige afstand. Zou het soms kunnen zijn dat de winkel waarvoor men dat stukje lopen niet over heeft, niet in de Breestraat thuishoort? Het winkelbestand zal niet sta tisch maar dynamisch moeten zijn. Het assortiment, de specialisatie en het dienstbetoon moeten dusdanig zijn, dat de winkels ook klanten te voet zullen blij ven trekken. Dan nog ls Leiden niet alleen de stad van de „grootwinkelbedrijven enz", zoals de heer Wolfslag opsomt, maar ook de stad van Lucas van Leyden, Rem brandt en Dou, van Hugo de Groot, Boerhaave en Snouck Hurgronje. Dit Leiden heeft tallozen uit de hele wereld getrokken en zolang dit Leiden nog herkenbaar blijft, zul len zij hier ook blijven komen. Dit Leiden is niet alleen een erfenis van ons, maar ook van Nederland en van Europa. Hoeveel ervan is al in wanbeheer teloor gegaan? Is het of fer dat dit Leiden van ons vraagt (een enkele keer een paar honderd meter lopen) werkelijk te zwaar? Niet wethouder Kret is schuldig aan verminderd winkelbezoek, maar de teruggang in de conjunctuur. Als de Olub van Rome gelijk heeft, zul len wij aEen een nog veel zwaarder offer moeten brengen: onze denkge woonten. Het zal allemaal radicaal anders moeten. Laten wij niet aar zelen te beginnen met het denken over onze eigen stad, die wij moeten bewaren om haar te behouden. Mr. S. C. Emanuel-van Santen Lid v. d. Adviesraad voor de Bin nenstad Winkelstraten bloeden dood Verbijsterd en met stomheid ge slagen heb ik vernomen dat de ge meente Leiden (wethouder Kret) plannen heeft om de Herenstraat te voorzien van éénrichtingsverkeer. Dit zou inhouden dat alweer enkele win kelstraten, zoals Herenstraat en Doe- zastraat, langzaam zullen doodbloe den. Eenieder herinnert zich de Steen- Winkelstraat-affaire van deze wet houder, met als uiteindelijk resul taat een duffe winkelstraat, waarbij de wijsheid van wethouder Kret, wat heet wijsheid, zijn eigen wijsheid, alle verkeer zodanig te dwingen an dere wegen te zoeken teneinde de binnenstad hiervan te ontlasten, een negatief resultaat geeft. Het directe gevolg hievan is een verjaging van vele winkelenden naar grote winkelcentra buiten Leiden, waardoor de middenstand hier op het welbekende dak kan gaan zitten en Leiden een nog armere gemeente wordt dan ze nu al ia. En dan is Leiden in Last! H. G. H. GOUDBERG, Ledden J ieji jaar te laat begonnen Graag een paar opmerkingen aan gaande de ingezonden brief aan de heer Wolfslag. U stelt het .wel heel erg simpel voor. bijv. de opmerking: de wethouder die geen kans ziet om meer parkeerplaatsen te creëren. Een heel eenvoudig rekensommetje me neer Wolfslag: de rijke had eerst een auto, de arbeider geen, nu heeft de rijke twee of drie en de arbeider één. Als u al die auto's een plaatsje wilt geven, dan moet u Leiden op nieuw gaan opbouwen in de Haar lemmermeer met ondergrondse par keergarages. Maar wy leven hier in Leiden, met zijn nauwe straten en we moeten roeien met datgene wat wij hebben. En elke maatregel die genomen moet worden, moet gericht zijn op de toekomst met de grootst mogelijke visie die men kan opbren gen en geen kruideniersgeestje6 op de voorgrond. En wat dat laatste betreft, wij zijn 10 jaar te laat begonnen om alle verkeersmaatregelen te nemen die nodig waren om alles in goede banen te leiden. Hier hoort om. bij de voor genomen maatregelen in de Heren straat en de Doezastraat. Als de win keliers graag geld voor acties over hebben, laat ze dit dan besteden aan parkeerhavens. Met dank voor de plaatsing. B. J. BOONSTRA Agaathla&n 233, Leiden ADVERTENTIE uitzendbureau Iuba n.v. nieuwe rijn 35, 01710—10341 lid abu

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 25