om
weer uit
eer bedrijf
Luizen lachen
chloor
Pietenzusters
hebben het
er druk mee
Jeugdig tweetal stal
honderden kazen
Kaasdrive
Vader Jan de Wit (76) nog steeds actief
NIEUWE
HUIZEN
WOENSDAG 23 FEBRUARI 1972
DEN HAAG "We hadden geld
nodig". Deze simpele verklaring nog
aangevuld met "we zaten in de
schuld" was het excuus voor een
aantal forse kaas-diefstallen. Ver
antwoordelijk hiervoor waren een 26-
Jarige bootwerker uit Schoonhoven
en een zeven jaar Jongere chauffeur
uit Driebruggen.
De president van de Haagse
rechtbank voor wie het tweetal
zich wegens de activiteiten moest
verantwoorden wist nog wel wat
anders. "Er zijn wel betere manie
ren om aan geld te komen en uit de
schuld te raken dan door diefstal".
De chauffeur was vroeger in
dienst geweest van een kaashandel
in Bodegraven en wist als gevolg
van die ervaringen goed de weg in
de opslagplaatsen. Vergezeld van
de bootwerker izijn kostbaas) ging
hij in de duistere nachtelijke uren
"aan het werk". In de dagvaarding
was een keurig overzichtje opge
somd: diefstallen in de maanden ok
tober tot en met december van het
afgelopen Jaar leverden in totaal ze
ker 298 kazen op maar de moge-
I lijkheid dat er nog meer waren ver
dwenen werd zeker niet uitgesloten.
De politie ging echter posten, de
1 regelmaat in de diefstallen werd te
opvallend. Die nachtelijke arbeid,
van de sterke arm had succes,
want op 8 december wist men het
duo in de kraag te vatten. Dat ge
beurde overigens pas na een achter
volging per auto. De politie wilde na
melijk weieens weten waar de ka
zen bleven en achtervolgde de auto
van de dieven. Bij Dordrecht moest
daar mee worden gestopt, omdat het
anders verkeerstechnisch gevaren
zou kunnen opleveren werd de auto
aangehouden
Caféhouder
1 Tenslotte na enig aandringen
kwam men er toch wel achter
door wie de kazen werden afgele
verd. Een Belgische caféhouder bleek
de willige afnemer van het Neder
landse zuivelprodukt, dat tegen zo'n
schappelijke prijs van de hand ging.
De president veronderstelde dat het
onder het motto ging "fijna Goudse
kaas".
De politie vond bovendien op de
bootwerker ook nog een ball
pointpistooltje. 'Een speelgoedge
valletje" vond de eigenaar ervan,
maar de rechtbank maakte hem
duidelijk dat er mee kon worden ge
schoten dus was het gevaarlijk.
De officier vond de chauffeur het
kwade genius achter de hele zaak
en eiste tegen hem twaalf weken ge
vangenisstraf (waarvan zes voor
waardelijk), de bootwerker die
met de opbrengst van de kaas zijn
belastingschuld wilde aflossen
hoorde tweehonderd gulden tegen
hem eisen. Raadsvrouwe mej. mr.
Van der Wilk verzocht de gehele
straf van de chauffeur voorwaarde
lijk te houden, waarover de rechter
volgende week uitspraak zal doen.
BODEGRAVEN Voor de vijfde
maal achtereen organiseert men in
Bodegraven de "Kaasdrive", een
grote bridgedrive Dit laar is er ge
kozen voor een nieuwe opzet met
gelijke kansen, voor zowel de ster
kere als de "genoegen-"spelers. In
schrijving in poule A is voor ieder
een mogelijk, in poule B worden al
leen die spelers toegelaten, die geen
500 meesterpuniten hebben. Secreta
ris Keur verwacht dit Jaar in totaal
ongeveer 500 deelnemers.
De voorrondes worden gehouden op
16 en 27 maart en 6, 13 en 24 april.
Alle keren begint men 's avonds om
half acht in het rk parochiehuis aan
de Oude Bodegraafseweg 17. Er zal
T- in principe worden gespeeld
met groepen van 8 paren, de win
naars daarvan plaatsen zich direct
voor de finale, die op 5 mei om half
zeven begint.
Mocht men er niet in slagen zich
direct al de eerste keer te plaatsen,
dan blijft de mogelijkheid bestaan,
opnieuw in te schrijven voor de vol
gende voorronde. Het inschrijfgeld
bedraagd f 8,50 per paar. Inlichtin
gen zijn verkrijgbaar onder de Bode
graaf se (01726) telefoonnummers
2433, 3805 en 3828.
zijn verdwenen. Zuster Weeber
voegt daar snel aan tce: „Ik heb het
echter nog nooit zo erg meegemaakt
als in deze periode".
Dit zijn niet de enige problemen
waarmee de zusters worden gecon
fronteerd. De vraag of er in Alp hen
nog gevallen zijn, die principiële be
zwaren hebben tegen inenting wordt
door zuster Weeber beantwoordt
met: „Niet zoveel meer. Als Je dit
aantal gaat meten aan het totale
inwonertal kan het worden ver
waarloosd. Na de polio-epidemie in
Staphorst," vervolgt zij, „heb ik en
kele gezinnen bezocht waarvan ik
wist, dat de kinderen niet waren in
gespoten tegen deze gevaarlijke
ziekte. Bij een paar hoefde ik hele
maal niet lang te praten, voordat
zij besloten hun kinderen alsnog te
laten inenten".
TEGEN
„Maar." zegt zij, „er waren ook
gevallen bij, die er niet over dach
ten". Zuster Koning mengt zich nu
in het gesprek en vult aan: „Ik
denk dat we nu praten over één
procent van de Alphense bevol
king Alle zuigelingen, die het con
sultatie-bureau bezoeken, zijn nage
noeg geprikt. We kunnen de men
sen niet dwingen hun kinderen te
laten inenten. Maar we wijzen ze
wel op de gevolgen als ze besluiten
het niet te doen. Dat doen we trou
wens ook als de kinderen wel wor
den geënt. Er moet tenslotte ook
worden gedacht aan de andere
Jeugd waarover we de nazorg heb
ben"
Moeders komen vaak met klach
ten. dat hun kind zich „vreemd" en
nerveus gedraagt. Over het alge
meen zijn het allemaal flatbewo
ners, die met dergelijke klachten ko
men. Zuster Koning is van mening,
dat deze woningen geen gezonde in
vloed op de jeugd hebben. „Een kind
moet zich kunnen uitleven", zegt zij
„En daarvoor is vrijheid nodig, die
bij een flat wordt gemist. Zo'n toch
tige galerij is niet best".
Een ander probleem, dat de kin
deren ook geen goed doet, is. dat de
binding met de ouders niet zo sterk
is. De ene dag zit het kind bij die
buurvrouw en de volgende dag weer
bij iemand anders. „De vrouwen
worden gedwongen om er bij te
gaanw erken omdat zij anders de
hoge huur van hun huis niet kun-
Vis-tweekamp
WADDINX VEEN/DEN HAAG -
De Waddinxveense Hengelsportvere
niging organiseert in samenwerking
met de Haagse Hengelvereniging op
zaterdag 4 maart de traditionele jaar
lijkse tweekamp. Als viswater heeft
men de Soestdijksekade in Den Haag
uitgezocht.
Naast het vissen om de verenigingsu-
beker kan men zich ook beijveren
één van de persoonlijke prijzen in de
wacht te slepen. Er zal worden gevist
op maatvis. het inschrijfgeld be
draagt een rijksdaalder. Inschrijven
kunnen de vissers tot 2 maart (tot
uiterlijk 6 uur) bij de hengelsport
zaak van J. Hoogehdoorn. Men ver
trekt op 4 maart om half zeven 's
morgens van het Waddinxveense sta
tion.
NOORDWIJK Het kampeerbedrijf Jan de Wit aan de Ka-
pelleboslaan bij het Langeveld in Noord wijk opent 18 maart
voor de veertigste maal zijn poorten. Dan mogen de gasten be
ginnen met het opbouwen van hun tenthuisjes en het plaatsen
van hun caravans. Dit veertigste seizoen gaat gepaard met de
ingebruikneming van een fraai appartementenhotel met re
creatiezaal en daaronder een ruimte, waar de vakantiehouden
de jeugd zich kan vermaken bij slecht weer. Deze nieuwbouw,
achter het riante woonhuis en de zelfbedieningswinkel, met uit
zicht op de onvolprezen bollenvelden, wordt zondag 12 maart
officieel geopend.
Vader Jan de Wit, een krasse zes-
en zeventiger, had veertig jaar ge
leden niet kunnen dromen, dat zijn
toestemming aan vier Amsterdamse
Jongens, waarvan hij zich de na
men Koos, Gerrit en Dirk nog herin
nert. om hun tent op zijn grondge
bied te zetten, het begin zou zijn
van een werkzaam leven in de re
creatieve sector. De Wit was de eer
ste in het Langeveld, die op dit daar
nog onbetreden „gebied" zijn schre
den zette. Dii vier Amsterdammers
mochten de eerste drie weken voor
niets staan. Daarna rekende Jan de
Wit het voor onze begrippen lutte
le bedrag van vijftien cent voor ge
bruik van water etc.
Boeiend werk
Zoon Jan 'nu 48) is van zijn
schooltijd af zijn vader bijna altijd
behulpzaam geweest. Het werk boeit
hem. Acht Jaar geleden nam hij
de leiding van de camping over.
Toen vond zijn vader het welletjes.
Er is echter nagenoeg geen dag voor
bij gegaan of de grondlegger van dit
recreatieve bedrijf komt nog even
kijken. Vooral de nieuwbouw boeit
hem. Hij is er wat trots op. dat zoon
Jan het ontwerp heeft gemaakt en
dat hij het samen met de pasbegin-
nende Noordwijkerhoutse aanne
mer Henk Brama <37) uitvoert.
Brama: „Het is mijn eerste grote
opdracht. Leuk werk. Het fijne is.
dat we precies volgens het tijdschema
werken en het gebouw daardoor op
de geplande datum officieel kunnen i
openen Dat zal zondag 12 maart ge-
schieden. Belangrijk is voorts, dat we i
er een goed stukje werk van hebben
proberen te maken met allerlei mo- j
derne voorzieningen. Iedereen', die
hier komt kijken is er weg van".
Jan de Wit. een gezellig causeur
en een man die heel goed met j
mensen kan omgaan, werkt zelf even j
hard mee. Toen we op de bouw- I
plaats liepen zagen we hem bezig
met net schuren van dc kozijnen
van de appartementen. Met een
Door
Cees Combee
Foto
Holvast
zichtbaar genoegen leidde hij ons
door -dit nieuwe gebouw rond. Het
heeft een totaal oppervlakte van
1500 m3 Op de begane grond be
vinden zich vier appartementen en
op de verdieping eveneens.
Ze hebben een vloeroppervlakte
van 25~m2 en bestaan uit een grote
en kleine kamer. In die grote be
vindt zich een gezellige eethoek, een
opklapbed voor de ouders, een
kitchenette, een koelkast en een
kooktoestel met vier vlammen. In 't
kleine kamertje kunnen twee kinde
ren slapen. De appartementen zijn
centraal verwarmd en voorzien van
warm en koud stromend water en
toilet- en douche-eenheden.
De Wit en zijn medewerkers zijn
druk bezig met de afwerking van het
gebouw, dat een L-vorm heeft De re
creatiezaal voor zo'n zeventig per
sonen met het schuine lichthouten
plafond is van binnen afgewerkt
met natuursteen in verschillende
nuanceringen en heeft een gezellige
schouw, die is bekleed met Noors
granietsteen. Achter deze zaal ligt
een ruime keuken. Het is, zo vertelde
Jan de Wit. voorlopig niet de bedoe
ling daar maaltijden geheed te ma
ken voor de gasten. Later misschien
wel. Natuurlijk kan men er wel een
verfrissende drank gebruiken. Onder
de recreatiezaal bevindt zich een kel
der. die gedurende het seizoen ge
bruikt zal worden als ruimte voor de
Jeugd om zich bij slecht weer te ver
maken en 's winters voor berging
Uitbreidingen
KampeerbedriJfexploltant Jan de
Wit. nadrukkelijk „In de loop van
die veertig Jaar hebben eerst vader
en later ik het bedrijf uitgebreid
en aangepast aan de veranderde
omstandigheden op het gebied van
de recreatie. In 1966 hebben we een
zelfbedieningswinkel gebouwd. Daar
was grote vraag naar. Naast die win
kel beschikken we over een klein ca
ravanterrein en aan de overzijde van
de Kapelleboslaan een groot. Tijdens
het hoogseizoen kunnen we ongeveer
800 gasten herbergen Vijftig pro
cent van de gasten verblijft het hele
seizoen op de camping en de andere
helft is bestemd voor de gaande en
komende man. Die blijven één, twee
en zelfs vijf weken. Steeds meer doet
de tendens zich voor om gedurende
de v«f weken die de schoolvakanties,
ongeveer duren hier te blijven staan.
De gasten komen overal van
daan. Uit binnen- en buitenland. De
„seizoeners" bijvoorbeeld uit Leiden.
Hillegom, Lisse. Utrecht. Alphen aan
den Rijn en zelfs Deventer en Eind
hoven Het zijn meestal mensen, die
hier al vele Jaren komen. De band
met die gezinnen is begrijpelijk
groot".
Uit het gesprek met De Wit blijkt
overduidelijk, dat er in de loop van
de Jaren op kampeergebied heel wat
is veranderd. Vroeger stonden er
veel tenten. Vooral tijdens de week
einden. Dat is nu nagenoeg verleden
tijd. Door de flatbouw heeft men
geen gelegenheid de tenten op te
slaan of te laten drogen. Hoofdza
kelijk zijn het nu de tenthuisies met
linnen dak en de caravans, die men
gebruikt. De stadsmens vertoeft
graag in dit stukje ongerepte na
tuur tussen het Duindamse- en Lan-
gevelder Slag. Men kan er heerlijk
wandelen en zit dicht bij zee. Er
heerst rust en van luchtvervuiling is
nauwelijks sprake.
Portugese zeeman
Voor we afscheid nemen vertelt
iJan de Wit Jr. Nog een anekdote Hij
I vraagt of we weten hoe de naam Ka-
pellebos is ontstaan. We moeten het
antwoord schuldig blijven. De Wit
helpt ons snel uit de droom„Zo
i rond 1783 heeft er op dit terrein een
kapelletje gestaan. Geschonken door
Vader Jan de Wit (76), zoon
Jan de Wit (48) en aannemer
Henk Brama (37) voor de ingang
van het appartementenhotel met
rechts de recreatiezaal.
een Portugese zeeman. Deze was met
zijn schip voor de kust van Noord-
wijk in nood geraakt. Uren- en uren
lang hing de bemanning in angstige
spanning in de mast. In afwachting
van de redders. De Portugees beloof
de. wanneer hü behouden aan land
zou komen, dicht bij die plaats een
kapelletje te zullen stichten. Die be
lofte is hij trouw nagekomen. Een
paar hoekstenen staan er nog steeds
in het Langeveld. In de annalen van
de R.K. Kerk van Noordwijkerhout
staat nog geschreven, dat dit kapel
letje er in 1870 nog was. Vandaar de
naam Kapellebos. die men aan dit
vroeger zo bijzonder bosrijke duin
gebied er hebben toen heel wat
meer bomen gestaan dan nu nog het
geval is heeft gegeven".
HAZERSWOUDE Burgemees
ter en wethouders van Hazerswoude
willen bouwvergunning verlenen
voor het oprichten van achtenvijftig
woningen in de wijk Zuid. De Leid-
schendamse aannemer N. ti«too
en ZN NV wil er 36 woningen met
garages bouwen en NV bouwbedrijf
W. A. Waayer, eveneens uit Leid-
schendam, negen herenhuizen. Ha-
zerswoudes won ingbouw veren wing
Volksbelang heeft plannen tot het
oprichten van 13 woningwetwonin
gen.
ALPHEN AAN DEN RIJN De luizen zijn weer in
opmars. Er is bijna geen enkele lagere school in Alphen of
er zijn wel leerlingen, die zijn besmet. De „pietenzusters"
(zoals ze door de schoolkinderen worden genoemd) van
het Oranje Groene Kruis hebben het er druk mee.
„Het is wel een tijd rustig ge
weest," zegt zuster Weeber, „maar
dat is, dacht ik, toeval. De mensen
durven er niet over te praten, om
dat dan hun buren denken dat ze
niet al te proper zijn. Maar luizen
komen ook voor in nette gezinnen
waarvan de kinderen bij wijze van
spreken dagelijks gaan zwemmen
Het vreemde is, dat een luis zich
daar niets van aantrekt. Ze lacht
als het ware om chloor"
Zuster Koning, die haar werkter
rein in Ridderveld heeft, weet niet
één school in deze nieuwe woonwajk,
waar zij nog geen voet over de
drempel heeft gezet om de strijd te
gen de luizen aan te binden. Ook zij
is van mening, dat het geen kwes
tie van schoon zijn is. „Het is een
bron en als die is gevonden kan er
rigoureus worden ingegrepen. Voor
een dergelijke besmetting hoeft
men zich echt niet te generen".
OUDEREN NIET
Van de volwassenen horen de zus
ters nooit klachten hetgeen dus zou
betekenen dat zij geen last van lui
zen hebben. ..Het is al jaren gele
den." zegt zuster Koning, „dat ik
een oudere heb behandeld, die last
van luizen had. Je krijgt wel het
idee. dat de mensen, wanneer hun
kinderen zijn besmet, het willen
doodzwijgen. En dat wil ik proberen
tegen te gaan. men houdt toch ook
zijn mond niet dicht als een kind
bijvoorbeeld de waterpokken heeft?"
Beide zusters komen tot de conclu-
nen betalen. Daardoor ontstaan
spanningen, die ook doorwerken op
de kinderen. Bindingen met wijk
verpleegsters, artsen of een dominee
zijn gering. De mensen moeten hun
problemen zelf verwerken".
KREPEERGEVALLEN
Krijgen de zusters veel met kre-
peergevallen te maken?
Zuster Weeber vertelt, dat dat
niet zoveel meer voorkomt, als zo'n
tien, vijftien jaar geleden. Ook zus
ter Koning spreekt van een inciden
teel geval waarmee zij wel eens te
maken krijgt. „Het is gelukkig een
heel stuk verbeterd. Af en toe kom
Je nog wel eens een viespeuk tegen,
die van top tot teen onder handen
moet worden genomen. Maar ik lig
er niet wakker van," lacht zuster
Weeber. „Wat ik wel sneu vind, is
dat kleine kinderen in een dergelijk
milieu moeten opgroeien".
„Een brokje van wat de mensen
missen proberen we aan te vullen.
Daarbij komen we echt wel eens
trieste gevallen tegen." besluit zus
ter Koning. „Als Je later ziet dat Je
succes hebt gehad, heb je toch ook
wel weer voldoening van je werk"
Zuster Koning heeft het ook
in (het nieuwe) Alphense Ridder
veld druk met de bestrijding van
luizen.
(Foto Will Dijkman)
