Schaatsstrijd ondanks overmacht
van Schenk toch enorm spannend
Plotselinge verkoudheid
'verlamt' Kees Verkerk
SPORT
CIJFERLIJST VAN BISLET
Klassiek
evenement
in Bislet
VANDAAG
'IK KAN EIGENLIJK WEL HUILEN'
FEBRUARI 1972
Ard Schenk en Roar Grön-
vold samen bovenaan op 500 m.
500 m
5000 m 1500 m
10.000 m
puntent.
1. Schenk (Ned.)
40.14 (1)
7.22,84 (1) 2.03,06 (1)
15.22,09 (1)
171.548
2. Groenvold (Nor)
40,14 (1)
7.30,76 (5) 2.04,40 (2)
15.52,45 (7)
174.305
3. Bols (Ned.)
41.01 (9'
7.29,97 (2) 2.06,48 (7)
15.26,52 (2)
174.493
4. Stensen (Nor)
41.37 (13)
7.30,39 (4) 2.05,94 (4)
15.32,72 (3)
175.028
5. Verheyen (Ned.)
41.64 (14)
7.30,32 (3) 2.05,78 (3)
15.36,94 (4)
175.446
6. Verkerk (Ned.)
42.25 (20)
7.31,44 (6) 2.07,74 (9)
15.44,01 (5)
177.174
7. Claeson (Zwe)
41.04 (10)
7.40,17 (10) 2.07,38 (8)
15.56,43 (10)
177.338
8. Lavroesjkin (Rus)
40.50 (4)
7.36,24 (8» 2.09,18 (15)
16.06.43 (13)
177.505
9. Koskinen (Fin)
40.70 (7)
7.45,60 (15) 2.06,23 (5)
16.09.29 (14)
177.801
10. Tveter (Nor)
40.72 (8)
7.44.11 (14) 2.06,30 (6)
16.13,02 (15)
177.882
11. Ivanov (Rus)
41.81 (15)
7.39,50 (9) 2.08,22 (10)
15.54,65 (9)
178.232
12. Olsen (Nor)
42.06 (17)
7.35,41 (7) 2.09,13 (14)
16.06,36 (12)
178.962
13. Guttormsen '(Nor)
42.41 (22)
7.43,12 (12) 2.09,58 (17)
15.49,65 (6)
179.398
14. Van Dijk (Ned.)
42.64 (23)
7.42,04 (11) 2.09,01 (12)
15.52,59 (8)
179.477
15. Carroll (VS)
40.66 (6)
7.46,80 (16) 2.09,34 (16)
16.21,11 (16)
179.508
16. Tsjekoeljajev (Rus)
42.12 (19)
7.43,61 (13) 2.09,60 (18)
16.00,24 (11)
179.699
Eddy Verheyen juicht het uit
ISLO Toch wel wonderlijk: een schaatskampioenschap, waarvan de uitslag zó een-
lig was te voorspellen en dat tóch zo enorm boeiend was, van de eerste tot de laat-
neters. Natuurlijk, wie alleen de naakte feiten ziet en vaststelt, dat Schenk weer met
straatlengte voorsprong heeft gewonnen, die zal er niet warm van zijn geworden,
:el raakte zeer snel afgekoeld. Maar ook voor hen moet toch kunnen gelden, dat wat
islet gebeurde, uniek was.
Oók voor wat betreft de verrichtin
gen van Ard Schenk, die toch al
niet kon verliezen. Winst op vier
afstanden het is niet zo gemak
kelijk om die te behalen, ook al
spreekt men van een superatleet, en
dat is dan zo langzamerhand nog
maai- het geringste superlatief.
.Schaatsgeschiedenis schrijven "heet
dat dan, en daarbij worden de
prestaties van Jaap Eden vijfen
zestig wereldkampioenschappen eer
der en Oscar Mathisen in herin
nering geroepen.
Jawel: maar kijk eens hoe die
schaatssport in die jaren is geëvo
lueerd, welke prestaties er nü wor
den geleverd en wat daarvoor moet
worden gedaan. Dan is dat herha
len van de Eden-verrichting toch
wel iets meer dan het herhalen van
een stukje geschiedenis.
Vertekend
Maar laten we afstappen van alle
bekende en nog onbekende toonaar
den waarin de lof over Ard Schenk
werd en wordt bezongen. Richten1
we de aandacht eens op wat een
stukje achter hem maar toch no?
wel vóór op het toneel gebeurde
Zelden in de laatste jaren is bij
voorbeeld het gevecht op de tien
kilometer zo spectaculair geweest.
Door
Fred Racké
)iich Leen Pfrommer vangt i na diens beslissend'e rit op de
kampioen Ard Schenk op 11500 m.
Voor Ard Schenk schieten
ituurlijk alle superlatieven
lort. Ard, zeer apart ditmaal.
er oppermachtig in een
sondanks enorm boeiend kam-
lenschap. Waarin Jan Bols
idelijk weer losbarstte met een
assiek stukje sohaatswerk,
Verheyen wraak nam
or de „misser" van Sapporo
waarin verbazing was over
merkwaardige Kees Verkerk
Hert
Di-. Fadrhonc zal wel bonds-
brainer blijven. Het Nederlands
elftal staat pal achter hem en
de vertrouwensmannen van
„oranje" hebben zaterdag in
Zeist dan ook een warm pleidooi
gehouden voor de alom geliefde
Tsjech. De „hoofdmannen" van
de KNVB hebben de spelersraad
(Cruyff, Israël, Van Hanegem
en Keizer) welwillend ontvan
gen.
PAGINA 9
Bert van der Helm, eens top-
n Scylla, maar tegen-
tordig triomfen vierend bij het
aster dam se Tempo Team, had
terdagavond een groot aandeel
de overwinning van Neder-
"d op België. En dat, terwijl
oud-Zoeterwoudenaar op het
enblik in militaire dienst zit
„dus" minder kan trainen.
PAGINA 12
Het kan zijn, dat het beeld hier
ietwat is vertekend, doordat men in
Bislet en bij de buis op zoek ging
naar dingen om zich over op te
winden nu dat voor wat betreft het
uitdelen van de wereldtitel niet
meer hoefde.
Maar tochToch was daar die
schitterende vlucht van een toch
eindelijk weer losgebarsten Jan
Bols. Vechtend als vroeger, niet ka
pot te krijgen voordat het bankje
pal achter de finish daar is. Een
jacht naar erkenning, vertolkt in de
eenvoudige woorden: „Bij een we
reldkampioenschap had ik nog nooit
op het erepodium voor de beste drie
Herboren
Een race, cüe in eerste instantie
was bedoeld om vooral stayer Sten
Stensen te overtreffen. Die met
maar vier seconden achterstand op
de startstreep van de tien kilometer
aasde op het brons dat Bols zo
graag wilde hebben. Maar Bols ren
de niet alleen Stensen voorbij, hij
raakte ook nog en hoe dicht
in het kielzog van de uitgeputte
Grönvold, die streed voor het zil
ver. Een klassiek stukje schaats-
werk. die race van de herboren
Drent zo goed als daags tevoren
zijn wilskrachtige vijf kilometer dat
ook was geweest.
Denk ook eens na over wat gebeurd
zou kunnen zijn. als Schenk niet
die in „Ard Apart" vermelde per
soonlijke gevoelens jegens Sten
Stensen had bekroond. Als Schenk
er nu eens niet in was geslaagd
Stensen in zijn duel zover terug te
werpen, dat de man uit Drammen
het kontakt voorgoed verloor en
daardoor zo eenzaam die marathon
moest uitkrabbelen.
Stensen zelf: „Ik ben teleurgesteld
over mijn tien kilometer". Teleurge
steld. met toch zo'n relatief goede
verrichting? Jawel, want Stensen
had zich aan Schenk willen vast
klampen om op die manier het
laatste voordeel èn het brons te be
machtigen.
Met die gegevens in handen is er
maar weinig voor nodig om zich
voor te stellen hoe zeer de spanning
heerste op de binnenste Bislet-ring,
waar Leen Pfrommer. Jacques de
Koning èn Kees Verkerk zich .al
seinend naar Schenk beijverden om
de aanval van Stensen op Bols te
doen mislukken: hij komt terug, hij
blijft steken, hij verslapt nu kun
je doorgaan, want Jan moet h et
straks zo wel kunnen redden
Bols redde het, Verheyen redde het
eigenlijk ook. Sloop naar een posi
tie, die hij nog nimmer bij zulk een
groot evenement had ingenomen.
Verheyens wraak voor de „misser"
van Sapporo boeiend om aan te
zien en sportief van loet hoogste ge
halte. Je kon er in Bislet van ge
nieten, zo goed als je je weer eens
kon verbazen over die merkwaardi
ge Kees Verkerk, naar wiens ge
deeltelijk falen Ger Bestebreurtje
uitgebreid informeerde.
Waarover Verkerk bij die
Ard Schenk duikt de buiten
bocht in, ongrijpbaar voor zijn
enige „concurrent"Roar Grön
vold tijdens de beslissende rit op
de 1500 m.
heid niet sprak, waarschijnlijk niet
eens wilde spreken: die merkwaar
dige tussensprint op de tien kilome
ter, die ronden van beneden 36 op
eens, vèr na de helft van de course
Een test voor nog komende evene
menten Een zich willen waarma
ken voor nog een komend seizoen
met een eindpunt in Deventer?
In ieder geval: hoe boeiend ook
weer om gade te slaan hoe in vol
gende ritten anderen zich stuk be
ten op die zo merkwaardig tot
stand gekomen tijd. En hoe Keea
Verkerk daarmee in het algemeen
klassement toch nog steeg en
steeg.
Leren
Ja, Bislet '72 was condanks de
macht van Schenk een in zekere
zm spannend kampioenschap. Een
evenement waar je ook om andere
redenen dan van historische aard
bij moest wezen. Om te zien hoe
zo'n Grönvold het toch weer niet
haalt. Hoe een Stensen net faalt,
hoe een Guttormsen veel sneller
nog en veel roemlozer van het to
neel verdwijnt, maar toch blijft
vechten, al is het maar om één se
conde tegen Jappie van Dijk.
Om te zien ook hoe opeens de Rus
sen weer terugkomen nu naast La-
vroesjkin ook Ivanov de elite van
de laatste twaalf enterde en daar
mee een startbewijs voor een vierde
Rus verwierf. En dat, terwijl de
Amerikanen met de veelbelovende
Caroll het nu Juist weer niet haal
den. En dan: de Chinezen waren
er, om te leren. Ze hébben nog veel
te leren. Maar er is voor hen in
Bislet een macht materiaal aange
dragen, dèt wel.
Boksen De Amerikaanse bokser
Mando Ramos hij is van Mexi
caanse afkomst heeft vrijdag
avond in Los Angeles de wereldtitel
(versie wbc) In de lichtgewichtklas
se heroverd door de Spanjaard Pe
dro Carrasco op punten te verslaan.
OSLO Het wereldkampioenschap 1972 bracht Kees Ver
kerk waarschijnlijk de grootste teleurstelling in zijn loopbaan.
In Bislet immers, dat hem vijf jaar geleden huldigde als de niet
te kloppen koploper van een nieuwe generatie, wilde hij weer
op het platform pronken. Hij stemde er zijn seizoen helemaal
op af. En werd daarbij gesteund door een redelijke vooruitgang
in zijn prestaties. Wat hij bijvoorbeeld vorige week dinsdag in
Ham ar nog duidelijk merkte.
„Toen won ik royaal, hoewel
ik een spelletje speelde. Ik had
macht en voelde me sterk als
een beer)', herinnerde hij zich
gisteravond tijdens een gesprek
op de hotelkamer, terwijl Ard
Schenk toen nog links en rechts
handen drukte aan de rand van la
waaierig Bislet.
„Ik stelde me dus erg veel voor van
dit wereldkampioenschap hoewel ik
me beslist niet verbeeldde, dat ik
Ard zou kunnen verslaan. Maar ik
geloofde in overwinningen op bij
voorbeeld de vijf en de tien kilome
ter. Daar is niets van terecht eeko
men. Uiteindelijk verbaast het me
zelfs, dat ik nog zesde ben gewor
den. maar dat is beneden mijn
waardigheid, het stelt niets voor. Ik
kan eigenlijk wel huilen".
Niezen
De verklaring, het excuus voor het
falen heeft Verkerk overigens bij de
hand. Een plotseling opgekomen
verkoudheid, die hem twee nachten
uit zijn slaap hield (en ook kamer
genoot Jappie van Dijk - door veel
vuldig niezen - ernstig in de nach
trust stoorde) moet als de voor
naamste remmende factor worden
gezien.
Kees Verkerk; „Donderdag op weg
Door
Ger Bestebreurtje
naar Oslo begon het met een zere
keel. Vrijdag liep het water uit
mijn neus en moest de dokter me
een spuit geven. Maar het ergste
was. dat ik oorsuizingen kreeg en
dat m'n kop dicht sloeg. Ik dacht
dus meteen aan wéér een voor-
hoofdiholte-ontsteking. En ik schrok
me kapot. En die schrik, zo
kort voor een groot toernooi, waai
Je je alles van hebt voorgesteld
verlamt je helemaal. Als je dan bo
vendien gebrek aan lucht hebt en
dus niet goed adem kan halen, kom
Je bijna niet vooruit".
Dat was duidelijk zichtbaar. Waar
mee echter niet gezegd wil worder.
dat het zwakke optreden van de
Puttershoeker daarmee volledig ver
klaard is.
Volgens dokter Lap kan de 1
koudheid niet eens van beslissende
invloed zyn geweest. Zeker niet op
de sprint, die Verkerk als een be
ginneling reed. En voor de vijf kilo
meter gaf de rijder zélf andere oor
zaken aan. „Achteraf bekeken was
die afstand bepaald niet mijn
slechtste. Maar het had veel beter
Ritme
het eind niet
slecht verdelen geweest. En dat komt
dan weer, omdat ik te weinig wed
strijden heb gereden. Ik miste zoals
al vaker dit seizoen, het ritme, het
gevoel en toch ook wel door een ge
brek aan lucht, de macht om toe te
knnnen slaan", heette het motief.
„Op de 1500 en de 10.000 meter
merkte ik dat ook. De laatste af
stand reed ik ongeveer halverwege
twee rondjes van 35 seconden. Echt
met de bedoeling om dóór te gaan.
Maar ineens was de snelheid weer
weg. Het ging gewoon niet.
Verkerk zal daar nog wel enkele
nachten van wakker liggen. Hij pie
kerde' er gisteravond al over. Maar
dan toch ook was er weer dat opti
misme, dat hem enkele jaren gele
den als de vechtjas kenmerkte.
„Mijn seizoen is hierdoor natuurlijk
niet kapot. En geloof me, lk denk
nu al weer aan het wereldkam-
pioenschap in Deventer, volgend
Jaar. Daar wil ik toch wei bij de
PP gerste drie komen, dat is dan een
mooie afsluiting en bekroning van
mijn carrière.
Als ik reëel terugdenk aan het
toernooi hier in Bislet en ik analy
seer de verschillende afstanden,
zoals ik die „nrmaal" had kunnen
rijden, dan was ik waarschijnlijk
óók op het podium gekomen",
troostte Verkerk zichzelf.
