Peking, Formosa,
kritiseren Nixons
Sensationele rechtszaak
tegen miljonairs vrouw
Acht miljoen
Bengalen terug
Veteranen uit
Vietnam worden
straks vergeten
Uitlatingen van Nieuw ChinaTaiwan en de Izwestia
Tweemaal poging tot moord
MISLUKTE
AANSLAG OP
IRAAKSE
GENERAAL
in vogelvlucht:
in vogelvlucht
IHTERDAQ 19 FEBRUARI 1972
BUITENLAND
TOKIO (AP) Rood-China, dat zich voorbereidt op de
[ontvangst van president Nixon op a.s. maandag, heeft gisteren
|bij monde van regeringsfunctionarissen verklaard dat de bui-
[tenlandse politiek van Amerika vijandig tegenover de volks
republiek staat. Zij voegden er aan toe: „Wij staan volledig
'achter de volkeren in hun strijd tegen de Amerikaanse impe
rialistische agressie".
In een uitgebreid commentaar op
lixon's rapport ten aanzien van dt
titenlandse politiek en op het de
fensierapport van de Ameri
kaanse minister van Defensie Mel-
[yin Laird meldde het officiële pers
bureau Nieuw China: „Over China
ïeeft de Amerikaanse presi
dent openlijk beweerd, dat het de tioe-
lewijde tegenstander van het Ame
rikaanse imperialisme is. Dit wijst er
at het Amerikaanse imperialisme
vijandige houding ten opzichte
yan China nie wil veranderen. Hoe
wel er wordt gesproken over verbe
tering van de betrekkingen met Pe
king, heeft Nixon ook verklaard dat
de Verenigde Staten niet van plan
tfjn hun „oude vrienden van Taiwan
de rug toe te keren", aldus het Chi-
het commentaar van het Chi-
persbureau staat verder: Ame-
ika moet zijn troepen terugtrekken
lit Indo-China, Zuid-Korea, Tai-
ran en alle andere plaatsen waar
Ij zijn binnengevallen. Dit is ons
jiwrikbare standpunt. De regering
in het volk van China zijn het Ame-
ikaanse volg altijd vriendelijk gezind
;eweest maar wij zijn tegen de im-
lerialistische oorlogspolitiek van
imerika.
De nationalistische regering van
(resident Tsjang Kai-sjek op For-
ïosa wordt reeds lange tijd door
iet Chinese volk veracht en geen
lacht ter wereld kan het Chinese
olk tegenhouden om Taiwan te be
rijden", aldus hej; Chinese persbu-
Geen enkel recht
Taipeh, de hoofdstad van
fciwan, meldde AFP gisteren dat
overeenkomst die tijdens
et bezoek van president Nixon tus-
;n de Verenigde Staten en de Chi-
volksrepubliek met betrekking
it de republiek China gesloten
ocht worden van nul en generlei
aarde is". Dit werd gezegd in een
irklaring van het ministerie van
uitenlandse Zaken in Taipeh.
„Het bewind dat op het ogenblik het
Ihinese vasteland bezet houdt, wordt
ivormd door een groep communis-
sche opstandelingen die geen enkel
cht hebben zich als vertegenwoor-
gers van het Chinese volk
an te dienen", aldus de verklaring.
In het in Taipeh uitgegeven com-
uniqué wordt verder gezegd, dat
esident Nixon, sinds hij vorig jaar
li te kennen had gegeven Peking
willen bezoeken, bij herhaling de
gering van Formosa heeft ver-
kerd vast te willen houden aan de
staande vriendschap tussen de Ver
bereidingen van het bezoek van Ni
xon aan China zegt het blad, dat de
Amerikaanse en Zuidvietnamese de
legaties vermoedelijk weigeren op de
vredesbesprekingen in Park's te ver
schijnen omdat Nixon eerst de Viet
namese kwestie met de Chinezen wil
bespreken. Washington wil vermoe
delijk het gesprek over Vietnam van
Parijs gedurende de komende paar
dagen naar Peking overbrengen. De
Izwestia merkt op dat in een be
schouwing in het Amerikaanse week
blad U.S. News and World gezegd
werd, dat Nixon vermoedelijk tot de
ontdekking zal komen dat de Chi
nese leiders veel schappelijker zul
len blijken dan zes maanden gele
den mogelijk zou hebben geleken.
Het Amerikaanse weekblad voegde
hier aan toe dat de president waar
schijnlijk hoopt dat „Peking zijn in
vloed in Hanoi zal aanwenden om een
aanvaardbare oplossing voor het,
conflict in Indo-China te bewerkstel
ligen". Is het nog nodig om duidelijk
te maken voor wie die op
lossing „aanvaardbaar" zal blijken?"
zo vraagt de Izwestia.
Minouche Schubert voor de
rechtbank.
(Van onze correspondent)
BONN (GPD) Een beeldschone
miljona'rsvrouw wordt ervan ver
dacht een moordaanslag op haar
man te hebben georganiseerd. Maar
de echtgenoot, hersteld van ernstige
buikwonden, heeft de slimste advo
caat gehuurd om te kunnen aanto
nen dat hij louter het slachtoffer is
geworden van een teleurgestelde
minnaar. Niettemin weet hij dat
zijn vrouw twee keer heeft meege
werkt aan uiterst fantasierijke po
gingen om hem kwijt te raken:
eerst met een onder stroom staande
metalen staaf, vervolgens met zeer
giftig kuit van de Japanse foego-vis
in zijn ontbijtbord met havermout.
Het proces begon donderdag voor
een Düsseldorfse rechter en vijftien
dagen zal het de Duitse boulevard-
ligde Staten en Taiwan en .alle ge- I Pers sappige verhalen leveren, om-
sten overeenkomsten m te leven. I dat 58 getuigen in geuren en kleu-
ook Minouche werd gearres- moorden. De eerste keer zou daar-
teerd, betaalde de zwaargewon- bij overigens Minouche's 16-jarige
de echtgenoot 500 000 mark om haar j dochtertje Michele een hoofd-
op vrije voeten te krijgen. De vrij-rol hebben vertolkt. Michele stamt
heid duurde echter slechts een paar uit een eerder huwelijk van mama
dagen omdat de officier van Justl
tie er een stokje voor stak.
Inmiddels bloeide ondom de my
sterieuze moordaanslag een „fraai"
verhaal op. Schubert had zijn vrouw
lief, maar hield ook van afwisseling
en rekende zich tot het milieu waar
in partnerruil gebruikelijk is. Mi
nouche zou zijn voorbeeld aanvan
kelijk wat aarzelend zijn gevolgd,
maar daarna waren bil haar ken
nelijk de remmen los en intieme
vrienden van het echtpaar wisten te
melden dat zij de onherstelbare fout
maakte haar partners buiten eigen
kring te zoeken.
zou haar pleegvader haten. Dat
het experiment met de „elektrische
stok" mislukte, komt wellicht door
Ellenbeck, die het op het laatste mo
ment niet meer aankon. De (door
Ellenbeck geleverde) kuit deed la
ter zijn werk niet omdat de miljo
nair de naar vis riekendé pap liet
staan.
Dieter Ellenbeck heeft toegegeven
uit vertwijfeling de moord te heb
ben voorbereid (kosten aan de beide
killers 20.000 mark). Over het aan-
dweel van Minouche wilde hij pas
praten toen zij hem de volledige
schuld van het gebeurde in de
regering in Taipeh is er, aldus de
rklaring, vast van overtuigd dat de
esident zijn plechtige belofte zal
Verraad van Hanoi
De Izwestia, het officiële blad van
Sowjetrussische regering schreef
Bteravond, dat president Nixon
rmoedelijk zal trachten een over-
nkomst over Vietnam te bereiken.
;t blad beschuldigde opnieuw de
linezen ervan de zaak van de Viet-
mese communisten te verraden
een vrij lang artikel over de voor-
Nieuwe grondwet Koning Has-
van Marokko heeft een nieuwe
ondwet aangekondigd op grond
arvan hij afstand zal doen van
autoritaire macht en alle be-
lursverantwoordelijkheid zal
erdragen aan een regering die
rantwoording aan een gekozen
dement verschuldigd is. De nieu-
Brondwet zal op 1 maart aan het
(deel van het volk worden voor-
!egd.
zullen rapporteren over de uit
zonderlijke kwaliteiten van de 36-
jarige Mioheline (Minouche voor
vrienden) Schubert en over haar
„moderne huwelijk" met de zo van
afwisseling houdende limonade-mil
jonair Theodor E. H. Schubert (45).
Op 12 Januari 1970 werd Schubert
voor zijn woning neergeschoten. Ge
arresteerd werden twee jonge „kil
lers" en al gauw ook hun opdracht
gever, Dieter Ellenbeck (30, verko
per iii een modezaak, gehuwd en
minnaar van Minouche). Het ge
weer, waarmee Schubert werd be
schoten, was door Dieter en Minou
che samen gekocht in België. Toen
Arrestaties in Egypte President
Sadat van Egypte heeft bekendge
maakt, dat zijn politie drie buiten
landers een Fransman en twee
Belgen heeft gearresteerd. Zij
worden ervan beschuldigd agenten
van Israël te zijn die wilden profi
teren van de studentenonlusten van
vorige maand in Caïro. Volgens de
president hebben de drie mannen
bekend dat zij ondermijnende ge
schriften in Egypte moesten ver
spreiden.
STOCKHOLM (UPI) Van de zijn gebleven, nog eens tien miljoen
D miljoen personen die tijdens de
ktstaanse burgeroorlog naar In-
zijn gevlucht, zijn er nu naar
latting bijna acht miljoen naar
10 land teruggekeerd, aldus de lei
van de Rode-Kruismissie in
igladesj. de Zweedse kolonel
Lampell.
'ijna 2V2 miljoen mensen vonden
terugkeer him huizen verwoest,
vendien zijn er onder de Benga-
dle tijdens de oorlog in het land
daklozen.
De Indiase bezettingstroepen zijn
nu bijna geheel teruggetrokken. 'In
Dacca zijn nog een of twee batal
jons gelegerd en elders in het land
verblijven ook nog enige Indiase
eenheden, aldus Lampell. Naar
schatting 90.000 Pakistaanse krijgs
gevangenen zijn in kampen in In
dia ondergebracht. In deze kampen
zijn functionarissen van het Inter
nationale Rode Kruis werkzaam.
Eén van hen was Dieter Ellenbeck, schoenen schoof. In het proces, dat
die zo aan haar verknocht raakte, i nu begint, treedt Theo Schubert op
dat hij zou hebben meegewerkt aan j als'nevenaanklager, niet tegen zijn
de pogingen om Schubert te ver-I vrouw, maar tegen Ellenbeck.
LONDEN (AFP, UPI) De 38-
jarige generaal A'bdel Razza-k el Na-
jef, een Iraakse oud-premier, is gis
termiddag bij een moordaanslag in
Londen aan de dood ontsnapt door
dat zijn 32-jarige vrouw zich tussen
hem en de moordenaars wierp. Zij
werd door twee kogels aan haar
schouders gewond en heeft in een
ziekenhuis een spoedoperatie onder
gaan. Zij verkeert niet in levensge
vaar.
De generaal had aan een hem on
bekende een vraagstuk toegestaan.
Toen er aangebeld werd ging hij
met zijn vrouw naar de deur en
nadat deze was geopend richtten
drie mannen hun wapens op de ge
neraal. Door het optreden van Raz-
zak geraakten de aanvallers in ver
warring en vluchtten weg.
Generaal Abdel Razzak el Najef
werd na de staatsgreep van 17 Juli
1968 tot premier benoemd, maar drie
dagen later werd hij afgezet, gear
resteerd en verbannen. Sindsdien
woont hij in Londen.
(Van onze correspondent)
WASHINGTON Wanneer de uit
Vietnam terugkerende Amerikaan
se soldaat na een vlucht van 31
uur van Saigon op een van de
militaire ontvangstcentra aai
westkust aankomt om gedemobili
seerd te worden, staat er geen mu
ziekkorps om hem te verwelkomen.
Hij verlaat de dienst zoals h\j er
in ging: als een nummer. Op het
vliegveld in de buurt van zijn
woonplaats wordt hij alleen door
enkele familieleden opgewacht. De
volgende dag al is hij geruisloos
verdwenen in de burgersamenle
ving, en wat de meeste Vietnam-
veteranen betreft: hoe geruislozer
hoe beter.
Een Amerikaans Journalist heeft
vastgesteld dat de Vietnam-vete-
raan de eerste is, die door zijn
land vergeten wordt. Hü is ook de
eerste die een ernstig probleem op
levert in de Amerikaanse samen
leving. Ook in de regering-Nixon,
die zich laat voorstaan op zijn
grote waardering voor het door
„onze Jongens" gebrachte offer in
Vietnam, is er nog niet in ge
slaagd aan dit probleem tegemoet
te komen.
Door
mr. H. L. Leffelaar
De V.S. hebben altijd een traditie
gehad, een soort cultus, van res
pect, bewondering, en zorgzaam
heid voor hen die voor het land
streden. Ieder stadje van enig be
lang heeft zijn clubgebouw van de
„veteranen van buitenlandse oor
logen", een nationale organisatie
die veel in de melk te brokkelen
heeft en die door geen serieuze
kandidaat van het Witte Huis ver
onachtzaamd kan worden. Van fe
derale zijde bestaat de zorgzaam
heid uit een gigantisch bureaucra
tisch apparaat, de „Veterans ad
ministration", dat Jaarlijks 30 mil
jard gulden wordt toegewezen voor
programma's die de ex-GI ten
goede moeten komen.
Tot deze programma's behoren het
beheer van 166 ziekenhuizen voor
oorlogsgewonden, 70 inlichtingen
bureaus voor werkgelegenheid, stu
diebeurzen, leningen voor de aan
koop van huizen, herscholingscur
sussen, het administreren van uit
keringen aan oorlogsweduwen,
-wezen en -gehandicapten. Maar
het probleem van de Vietnam-ve-
teraan is een probleem dat maar
ten dele door deze faciliteiten kan
worden opgevangen.
Problemen
Gerald Caplan, hoogleraar in de psy
chiatrie aan de Harvard Universi
teit, die geraadpleegd werd door de
sub-commissie van de senaat voor
veteranen-aangelegenheden, ver
klaarde dat de Vletnam-veteranen,
vooral zij die tot de gevechtstroe
pen behoorden, ernstige problemen
hebben om zich aan het burger
leven aan te passen. De sympto
men, die vaak twee of meer Jaren
duren, zijn moeilijkheden om met
anderen om te gaan, depressie,
maatschappelijke vervreemding,
stille woede en rancune, emotio
nele geïrriteerdheid, slechte be-
De reis van president Nixon naar
China hij komt maandag a.s. in
Sjanghai aan heeft in de pers van
de gehele wereld maar vooral in die
van Amerika aanleiding gegeven tot
allerlei bespiegelingen. Er zijn com
mentators die, om uiteenlopende
redenen, dit bezoek als een misgreep
beschouwen, niet in de laatste plaats,
omdat het de betrekkingen met bijv.
de Sowjet-Unie, Japan en kleinere
Amerikaanse bondgenoten als Zuid-
Korea en Zuid-Vietnam kan scha
den. Anderen (men vindt ze voor
namelijk onder Nixons Democrati
sche tegenstanders) verwijten de
president, dat het hem alleen maar
om stemmenwinst te doen is bij de
verkiezingen van het najaar. Maar
James Reston (in de „New York
Times") bestempelde deze aantijging
als oneerlijk, omdat Nixon reeds lang
geleden aan betere betrekkingen met
China dacht: hij sprak er destijds al
over met president De Gaulle van
Frankrijk. Minder platvloers is de
bedenking van hen, die wijzen op de
leeftijd van Mao Tse-toeng (79) en
Tsjoe En-lai (73), oude mannen, met
wie geen duurzame afspraken ge
maakt kunnen worden omdat nie
mand weet hoe de toestand in China
zich na hun heengaan zal ontwikke
len. Nog weer anderen achten zonder
meer elke „topconferentie" gevaar
lijk, omdat de Amerikaanse president
verplicht is direct te antwoorden op
eventuele vragen van zijn gespreks
genoten, waardoor het hem onmo
gelijk is contact op te nemen met
adviseurs, die de wensen of mogelijke
eisen van de andere partij eerst nog
eens van alle kanten kunnen bekij
ken. Bovendien zijn er punten, die
geen mogelijkheid van toenadering
gedogen, zoals Formosa (Taiwan),
dat als het ware een scheidsmuur
vormt tussen de inzichten van Peking
en Washington. En de tegenstanders
van Nixon noemen het zonder meer
luchtkastelen wanneer er hier en
daar verondersteld is. dat het bezoek
aan Peking de inleiding kan vormen
tot het afsluiten van een niet-aan-
valsverdrag tussen Amerika. China,
Sowjet-Rusland en Japan. Men kan
zich wel. zo zeggen die bezwaarden,
overgeven aan droombeelden over
het terzijde schuiven van allerlei
onderlinge tegenstellingen, maar de
praktijk zal het wel anders uitwij
zen. Zeker, in Peking schijnt het in
zicht te zijn gerijpt, dat de Ameri
kanen zoals vroeger gevreesd werd
met hun steun aan Zuidoostazia-
tische landen de volksrepubliek pogen
te omsingelen, maar er zijn andere
contrasten. Zo zijn de tegenstellingen
tussen China en de Sowjet-Unie, lan
den die allebei miljoenenlegers aan
hun wederzijdse grenzen hebben
staan, niet met een paar vriendelijke
woorden over en weer uit de wereld
te helpen. Ook weet Peking zeer wel,
dat de Sowjet-Unie als enige leveran
cier de Noordvietnamese regering in
Hanoi van moderne wapens voorziet,
wat allerminst tot geruststelling van
de Chinese bewindhebbers bijdraagt.
Ook de steun van het Kremlin aan
India (in het conflict met Pakistan)
heeft het evrtrouwen in de bedoe
lingen der Russen eerder vergroot
dan verminderd. Conclusie: de ge
dachte aan een alle grote Aziatische
mogendheden omvattend vredesver
drag, samen met de Amerikanen,
kan gerust naar het rtfk der hersen
schimmen worden verwezen. En wan
neer het om de uitbreiding van de
handel tussen Amerika en China
Washington is bereid zware
machines, chemische produkten,
kunstmest, staalfabrieken, tarwe en
op aangedrongen de produktie interessant zal zijn hoe Tsjoe op dit
van weefsels van die stof te vermin- gesprek zal reageren. Er zijn twee
deren. Al bfj al zien de pessimisten
weinig kansen op succes.
Al deze tegenwerpingen van veront
rusten mogen een kern van waarheid
bevatten, maar men dient niet over
het hoofd te zien, dat de reis vai
Nixon toch een niet geringe verande
ring teweegbrengt in de wereldver-
houdiingen en de ijzige sfeer van de
koude (en misschien die van de
me) oorlog kan doen wegsmelten. Bo
vendien is er in China zelf in de loop
der jaren iets veranderd, zoals de
Franse China-kenner Malraux meent,
die dezer dagen in de gelegenheid
werd gesteld president Nixon deelge
noot te maken van zijn inzichten.
China denkt niet langer revolutionair,
maar pragmatisch, aldus Malraux, en
de leiders in ePking praten wel In de
oude revolutiestijl, maar denken al
lang Chinees inplaats van marxis
tisch. De oorlog in Vietnam (als mid-
Amerika om het rijk te om
singelen) beschouwen zij niet meer
als belangrijk, al achten zij die niet
onwelkom om nog de indruk van „een
revolutionaire macht" te wekken
Deze denkbeelden van Malraux blij
ven uiteraard geheel voor zijn reke
ning, maar geven toch een indruk van
hetgeen er leeft onder degenen, die
méér verwachtingen van Nixons reis
hebben dan de tegenstanders. In dit
verband is belangwekkend, dat de lei
dende onderhandelaar van Noord-
Vietnam bij de besprekingen in Pa
rijs, Le Doec-tho, een dag voor de
aankomst van president Nixon een
nog veel meer te leveren, maar wat i
kan Peking daar tegenover stellen' J°e a"*
Katoen? Seen, want Washington fff? f htbben;,*lBS
al bi1 jaDan Ko..ea en por_ tikel m de „New York Times" heeft
I James Reston erop gewezen, dat het
heeft
mogelijkheden: Tsjoe kan de oorlog
in Vietnam op korte termijn bekijken
en Le Doec-tho aanmoedigen het
militaire offensief voort te zetten; de
andere mogelijkheid is. dat hij de
strijd wil beëindigen, omdat hij bereid
is het zwaartepunt te leggen op de
toekomst van het gehele gebied rond
de Stille Oceaan.
Alle volken rondom die enorme
zee, dus Amerika in het oosten,
China, Japan, Vietnam en Korea in
het westen en India en Pakistan in
aangrenzende zeegebieden, zouden
tot een overeenkomst moeten komen
met het oog op hun gemeenschappe
lijke belangen: vrede en voedsel.
Reston trekt een parallel met Euro
pa. Wat de Westduitse bondskanse
lier déar doet door zijn streven naar
een akkoord met het Kremlin, doet
de Amerikaanse president in Azië
door het najagen van een overeen
komst met Peking. Het gaat dus niet
om politiek-van-het-ogenblik, maar
om een operatie op lange termijn,
mogelijk tot het eind van deze eeuw.
De vraag is of Nixon en Tsjoe op
deze basis tot elkaar kunnen komen
en of China dat van nature meer
in lange perioden denkt dan men in
het Westen in het algemeen doet
aan een duurzame strategie de voor
keur geeft boven de tactiek van het
ogenblik. Dat zou van de Chinese
leiders zekere offers vragen, omdat
zij actuele problemen als Vietnam
en Formosa min of meer terzijde
moeten schuiven om voorrang te
geven aan de opbouw van het gehele
gebied van de Stille Oceaan. Een
grootse gedachte, die door sommigen
als een luchtspiegeling zal worden
gezien, maar niettemin tot de moge
lijkheden kan behoren.
heersing van agressieve impulsen*
alcoholisme en verslaving aan nar
cotica.
Prof. Caplan zei dat veel Vietnam-
veteranen na hun terugkeer te
kampen hebben met schuldgevoe
lens en vaak niet in staat zijn
daarmee op effectieve manier af
te rekenen. Als een van de oor
zaken zag hij dat de oorlog een
guerrilla-oorlog was, waarin de
vijand als burger streed zodat de
anders duidelijke demarcatie tus-
ten soldaau en niet-militair ver
vaagde. Dit brengt met zich mee
dat de Amerikaanse soldaat steeds
minder onderscheid leerde maken
tussen vijandige en niet- vijandige
dorpelingen een argumentatie
die iets van het My-Lai-drama zou
verklaren.
Nog afgezien echter van deze psy
chologische problemen keert de
Vietnam-veteraan terug in een sa
menleving die de oorlog waarin hij
streed onmenselijk en onwenselijk
is gaan zien, en die bovendien de
gewelddadigheid van de veteranen
vreest als een gevaarlijke factor in
de toch al op scherp staande Ame
rikaanse samenleving De Vietnam-
veteraan doet dan ook niets liever
dan zich zo onzichtbaar mogelijk
te maken door geen standpunt in
te nemen in Vietnam-debatten, of
door deel te nemen aan anti-oor
logsacties, ook al is hij persoonlijk
tegen de oorlog.
In het eerste kwartaal van 1971 wa
ren er 3,5 miljoen Vietnam-vete-
ranen, waarvan er 375.000 werkloos
waren, 175.000 meer dan in 1970.
Het werkloosheidspercentage was
bijna 11 procent in de leeftijds
groep van 20 tot 29 Jaar, vergele
ken met bijna 7 procent het Jaar
daarvoor, en met het landelijk per
centage van 6 procent. Zoals ook
het geval met het nationale cijfer,
ls de werkloosheid het grootst on
der de zwarte veteranen (15 tot 20
procent), vergeleken met 13 tot 17
prooent onder de rest van de
zwarte bevolking.
Verslaafd
Het zijn ook de zwarte soldaten die
het merendeel uitmaken van hen
die al in Vietnam, of na hun terug
keer, verslaafd raakten aan nar
cotica. De regering heeft behalve
het detoxicatie-programma in Viet
nam zelf, waar repatriërende ver
slaafden echter niet veel meer dan
tijdelijk van hun gewoonte worden
afgeholpen, 25 klinieken opgezet
in de V.S. Het totale aantal ver
slaafden wordt ruw geschat op
40.000, een aantal dat de kliniek
faciliteiten duidelijk ver te boven
gaat.
Opvallend is ook dat de Vietnam-
veteraan minder geneigd is ge
bruik te maken van het studie
beurzenprogramma, dat zeer po
pulair was bij de soldaten die uit
de tweede wereldoorlog terug
keerden, hoewel het aantal met
een middelbare schoolopleiding
onder hen steeg van 5 procent tot
85 procent. Een van de redenen is
dat de beurzen ontoereikend zijn.
Een ongetrouwde veteraan krijgt
375 gulden per maand, waarvan
hij alles moet betalen: collegegeld,
studieboeken, onderdak en onder
houd (vlak na de tweede wereld
oorlog nam de Amerikaanse rege
ring ook de studieboeken en het
collegegeld voor zijn rekening).
Een apart en door de Amerikaanse
samenleving liefst zo min mogelijk
besproken probleem, vormen de
150.000 oorlogsgewonden die in de
ziekenhuizen van de Veterans ad
ministration zijn opgeborgen. Meer
dan de helft van hen zijn geampu-
teerden. deels of geheel verlamden,
en onherstelbaar verminkten. Geen
enkele andere oorlog in de Ameri
kaanse geschiedenis heeft zoveel
gewonden opgeleverd het gevolg
van een Jungle-oorlog waar de
meeste verwondingen worden ver
oorzaakt door mynen. Daarbij
komt dat een op de tien in Viet
nam gewonden, zo ernstig gewond
is dat hij in een vorige oorlog, met
minder moderne medische hulp
middelen, gestorven zou zijn. Zoals
ook de ouden van dagen in de
Amerikaanse samenleving zo veel
mogelijk buiten zicht worden ge
houden, zijn deze voor het leven
verminkten met recht Amerika's
vergeten veteranen.
Neergeschoten Het Amerikaan
se opperbevel in Saigon heeft giste
ren het verlies van negen vliegtui
gen, waaronder drie supersonische
straaljagers, bekendgemaakt, welke
neergeschoten werden tijdens het
luchtoffensief tegen Noord-Vietnam
dat donderdag bij het invallen van
de duisternis is geëindigd.
Cocaïne-smokkel De Franse en
Amerikaanse autoriteiten hebben
een poging verijdeld om cocaïne ter
waarde van ruim een miljoen dol-
van het Frans-Westlndische
eiland Martinique naar de Verenig
de Staten te smokkelen. In Parijs ls
meegedeeld dat in Fort-de-France
op Martinique twee Columbianen
zijn gearresteerd en in Miami
het echtpaar Moreno waarvan de
nationaliteit niet bekend is gemaakt.
Gretsjbo in Caïro De Russische
minister van Defensie maarschalk
Gretsjko is gisteren voor een offi
cieel bezoek van vier dagen in Caïro
aangekomen voor besprekingen over
Rl. de crisis in het Midden-Oosten,
