„Mogelijkheden na stopzetting
van Leidse Baan nu uitwerken"
lendamateurisme
artnerruil op elf
is niet
meter
hetzelfde als
BALLY
Werkgroep Milieubeheer na geschiedschrijving van Staten:
DR. VAN NES
OVERLEDEN
Ji (IPEJRDAO 1*7 FEBRUARI WT2
LEIDEN
LEIDEN De werkgroep Milieubeheer van de Leidse
liversiteit heeft ettelijke reacties te verwerken gekregen,
du en bekend werd dat de Leidse Baan (voorlopig?) niet
lorgaat. Bij het zoölogisch laboratorium aan de Kaiser-
l aat, waar de werkgroep zit, stroomden de brieven en ge-
v [stelegrammen binnen. Opvallend was, dat de inhoud
die post eerder neerkwam op „bedankt" dan op „ge-
ij iciteerd". Zegt dr. Udo de Haes: „wij hebben ook be-
ald niet het gevoel dat we winnaar zijn van een wed-
- ijd. De Leidse Baan is stop gezet om nieuwe mogelijk-
den te kunnen uitwerken. Daar moeten we nu verder
te gaan
Iet is thans drie weken geleden,
Provinciale Staten in Den Haag
Dhiedenis schreven. Tot dan werd
alsmaar groeiende autopark op-
angen door alsmaar nieuwe we-
aan te leggen. Als vanzelfspre-
d ging dat haast. Daar lijkt met
Statenbesluit van vorige maand
kentering in te zijn gekomen. Dat
pt de werkgroep Milieubeheer al-
is: „dit besluit moet z'n conse-
mties hebben voor wegen als de
enk de Kat
tjlterdamse Baan, Twickel enz."
'ekenen van een ombuiging van
beleid zijn er inderdaad wel.
(t eergisteren beloofde minister
M ees de noodzaak van de nieuwe
sweg 3 (een kanon van een weg,
den duur tien rijstroken breed, van
terdam naar Amsterdam) nog
te zullen bekijken. Maar ook
heeft een groep milieubescher-
rs de zaak eerst moeten aanspan-
Zoals dr. Sevenster van de
universitaire werkgroep zegt:
a Ige veelbelovende tendenzen zijn
wel, maar de ideeën zijn', nog niet
11 >er doorgedrongen dat ze in het
eid zijn geïntegreerd".
Vervolg
41 taarom blijft de werkgroep ook
lef bij het verzorgen van het
(volg van de Leidse Baan geschie-
ii§. Samen met verkeersdeskundi-
van drie verschillende verkeers-
eaus en vertegenwoordigers van
openbaar vervoer, is inmiddels
overlegorgaan gevormd, dat wil
pen met het leveren van ver-
rsalternatieven.
We moeten nu door gaan", wordt
de Kaiserstraat gezegd. „Als we
af zouden moeten laten hangen
de verkeersonderzoekingen die
ertussen drie jaar bezig zijn, heb
tans dat het allemaal te lang gaat
en. Dan gebeurt er vermoedelijk
nen anderhalf Jaar nog niets".
duidelijk te onderscheiden
ede programma in dat ver
is het nationaal landschaps-
k. Dat gebied omdat de duinen
Ben Scheveningen en Katwijk, de
sten en Duyvenvoorde ten zuiden
Voorschoten en de polders tot
termeer.
Het is dus geen echt park volgens
de oude betekenis, er lopen ook we
gen doorheen. Vandaar ook de
naam: landschapspark. Dat wil zeg
gen, een terrein waar de belangen
van natuur en recreatie voorop
staan.
Geen Efteling
Dat hele gebied meet een kleine
6000 hectare. Ook daarvoor moet een
plan komen. De werkgroep Milieu
beheer praat er momenteel over met
de planologische diensten van het
rijk, de provincie, ORM en het Zuid-
hollands Landschap. Wat het moet
gaan worden? „Niet een soort Efte
ling. Je moet er recreatie kunnen
vinden met wat de natuur in dat
gebied zelf levert".
Er zal gesproken worden over de
globale bereikbaarheid van dat aan
natuur rijk geschakeerde landschaps
park vanuit de grote steden, de ma
nier waarop je er echt bij kunt ko
men (bijvoorbeeld door straks een
fiets te huren bij het station Voor
schoten), de voorzieningen die je er
eventueel wilt hebben en de be
heersvorm van dat gebied.
Bioloog Wim ter Keurs van de
werkgroep: „het is niet de bedoeling
om alles even gemakkelijk bereik
baar te maken. Je moet er moeite
voor doen om er in door te dringen
De beloning vindt je, doordat je vrij
kunt zwerver döor de natuur".
Geen park voor de grote massa?
„Ach", zegt Ter Keurs, „woorden als
massarecreatie zijn zo aan vervlak
king onderhevig. Wat is massa? Kur.
Je spreken van massarecreatie op de
sportvelden aan de Boshuizerkade?
Als je het gebruik daarvan uitsmeert
over de hele week, is dat bepaald
niet zo".
Wiebelvast
Maar het wordt óók geen „voor
geprogrammeerd" recreatiegebied
met overal pijltjes en bordjes en een
vaste schoeiing om je visstoeltje
wiebelvast op neer te planten. Dai
niet. Ter Keurs: „Als ik bij de over
heidsdiensten ga praten over het
recreatiepark, worden de mensen
altijd meteen zo inrichterig". Dan.
komt er een bloknootje voor de dag
en daar wordt dan onderwijl snel op
genoteerd hoe je het gebied zou
kunnen volstouwen met allerlei voor
zieningen.
Wat voor mij erg belangrijk is, is
het contact met de natuur. De men
sen zijn niet meer op natuursignaleu
ingesteld. Dat komt door de tv en
al die boeken met de prachtigste
kleurenfoto's. Als ze dan in de polder
komen zien ze niks. Een slechtvalk
is op hun buis een beeldvullend dier.
Ik ken de slechtvalk alleen maar als
zo'n klein stipje in de lucht. Je moet
er met een verrekijker zelf moeite
voordoen om dat stipje dichterbij te
halen".
Milieubiologie
Een ander hoofdstuk: hoe heeft de
werkgroep Milieubeheer al het werk
vooraf gaand aan de Statenbeslis
sing, kunnen doen binnen de uni
versiteit? Uit het antwoord van Udo
de Haes blijkt dat er een officiële
afdeling Milieubiologie is bij de uni
versiteit, die uit anderhalve man be
staat: hij zelf en prof. Klihnen, die
voor één dag in de week is aange
steld. Dat is formeel de hele, in 1970
opgerichte afdeling. Daarnaast is er
de werkgroep Milieubeheer, waar
soms wel twintig biologen in prin
cipe in hun vrije tijd aan mee
werken. Geen vaste ploeg dus, maar
een groep die per project wisselt.
Dr. Udo de Haes: „Ik zie het ook
als een taak van de universiteit om
by te springen met informatie
en adviezen waar dat nodig is. De
afdeling Milieubiologie kan gevraagd
én ongevraagd die adviezen geven.
Daarnaast hebben wij taken op het
gebied van onderwijs en onderzoek.
Dit laatste, onderzoek, gaat natuur
lijk altijd vooraf aan een advies".
Hij wijst de hier en daar geopperde
ideeën om het universitaire milieu
beheer landelijk te centraliseren, met
kracht van de hand. Amsterdam zou
het centrum van de stedelijke milieu
zorg moeten worden, Nijmegen zou
en landschappelijke taak krijgen.
Udo de Haes vindt dat je als univer
sitaire milieugroep juist regionaal te
werk moet gaan. Enerzijds vanwege
de persoonlijke betrokkenheid bij ge
beurtenissen in je eigen omgeving,
anderzijds omdat de stedelijke en
landschappelijke milieuzorg naar zijn
mening niet van elkaar zijn los te
koppelen.
Ten aanzien van de milieubewa
king vanuit Leiden constateert hij
overigens „een toenemend begrip"
binnen de universiteit. „Maar er is
ook wel discussie over". Uitbreiding
van de kleine staf van de afdeling
Milieubiologie is, zegt hij, voorshands
niet te verwachten.
In de mode
Min of meer naast het „Als wij
dit soort werk niet doen, wie doet 't
dan?" van dr. Udo de Haes, staat het
verhaal van de nog studerende bio
loog Wim ter Keurs. Hij heeft de
Leidse Baan „in de mode zien ko
men", zoals hij zelf zegt.
„Ik ben er al vanaf 1965 mee be
zig, en dat ontstond uit een soort
kwaadheid. In een stuk natuurge
bied, dat ik heel goed kende, ver
schenen opeens mannen met rood
witte landmeterstokken. En hoe ik
ook zocht en informatie vergaarde,
nergens werd duidelijk waarom ze
daar waren. Aanvankelijk heb ik al
leen gestaan. In '69 heb ik al in m'n
eentje geprobeerd om een hearing te
organiseren over de Leidse Baan. Dat
liep toen spaak, bij gebrek aan be
langstelling".
Het tekent de snelle ontwikkeling
in het denken over het verkeer en
de opvang daarvan. Nu zeggen grote
groepen van de bevolking prof. Se
venster na: „Het zal altijd een ijdele
hoop blijven, dat je klaar bent als Je
eer nieuwe weg aanlegt. Over tien
jaar is ook die weg weer vol. Zo
blijf je doorgaan". Het is ook teke
nend, als het actiecomité „Leidse
In Voorschoten herinnert het
onvoltooide Leidse Baan-viaduct
nog aan de oude plannen.
(Foto Holvast)
Baan Nee" (die organisatorisch ge
heel los staat van de universiteit)
honderden demonstranten trekt bij
protestoptochten, speciale treinreizen
en vergaderingen. Twee jaar na Ter
Keurs mislukte poging.
Hoera
Ter Keurs„Het is dan ook erg fijn
als er dat was na het Statenbe
sluit een man opbelt die zegt:
meneer, ik wil even tegen iemand
hoera zeggen, vervolgens heel hard
„hoera" roept en de hoorn op de
haak legt. Daaraan kun Je merken,
hoe het is gaan leven".
ALBLASSERDAM/LEIDEN
Tijdens het spreekuur in zijn Alblas-
serdamse kliniek is plotseling over
leden dr. C. P. van Nes, een bekend
orthopedisch chirurg.
Dr. Vain Nes, die de leeftijd van
74 jaar bereikte, was van 1935 tot
december 1951 directeur van de An-
nakliniek in Leiden. Na zijn ver
trek oefende hij een particuliere
praktijk in zijn woonhuis aan de
Boerhaavelaan uit. Na enkele Jaren
vestigde hij zich in Alblasserdam,
om geregeld naar Leiden terug te
keren voor de behandeling van zijn
patiënten. Dr. Van Nes, die aan de
Annakliniek indertijd dr. Murk Jan
sen opvolgde, begon zijn medische
studie aan de Universiteit van Am
sterdam en werkte na zijn artsen-
examen enige tijd in de Pathologi-
gische anatomie aldaar. Hij was ook
een aantal jaren chirurgisch assi
stent bij prof. Laméris te Utrecht.
Na geruime tijd de algemene chi
rurgie te hebben uitgeoefend, legde
dr. Van Nes zich in het bijzonder
toe op de orthopedie, eerst onder lei
ding van dr. Murk Jansen, daarna te
Parijs en Wenen. Voor zijn Leidse
tijd was hij als specialist voor or
thopedie en chirurgie werkzaam in
Groningen.
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
GEREF. KERKEN
Beroepen te Moordrecht W. HL
Duiker, kandidaat te IJmuiden te
Brielle P. van Loo te St. Janskloos
ter, te Oudewater H. de Boer, kan
didaat te Veenendaal.
CHR. GEREF. KERKEN
Beroepen te Oud-Vossemeer. St.
Jansklooster en Tholen, A. van de
Weerd, kandidaat te Apeldoorn. Be
dankt voor Gorinchem W. J. Quist te
Opperdoes.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Amsterdam N. W,
Schreuder te Goes, bedankt voor
Amsterdam L. Blok te Beekbergen.
Doopsgezinde Broederschap
Beroepen te IJmuiden mej. ds. M.
C. Stubbe, lerares maatschappijleer
te Amsterdam.
Mussolini-aanhangers De po
litie in Milaan heeft bij haar laat
ste optredens tegen de verboden
rechtse „Mussolini-actiegroepen",
vier personen gearresteerd en vier
kilo t.n.t. in beslag genomen. Het
onderzoek tegen de extreme organi
satie was begonnen nadat verleden
week twee monumenten voor anti-
jnazi partisanen en het gebouw van
de plaatselijke communistische krant
I door bommen waren beschadigd.
Schoenen
het kenmerk, ku/a-Citeik
van Dalen
Don-kerslceq 21
Qjjuto *|cLjv vxi/t (LuaA-cLo
nui.
i/> oai«rna^uocX ^oecL^ojwo.
Koop tm.
du/to Au OOJI UAU.
EiuLn. fct. 11 OMl oi 50110.
ÜDEN „Het wordt tijd, dat wij
ns wat meer naar buiten gaan tre
il. We willen de mensen eens een
druk geven van wat een radio-
ïateur nu precies is, wat hij doet.
»ral willen we duidelijk maken dat
een groot verschil bestaat tussen
m zend-amateur en een "piraat".
Dat is de reden, waarom wij dit
eekend in sociëteit „Artemis" in
isse een demonstratie-weekend
pen.
De mensen kunnen dan eens ken-
k maken met onze hobby. We zul-
o.a. demonstraties geven met
End- en ontvangapparatuur in het
rtegolf-en in het ultrakortegolf-
fbied. Daarnaast zal er een expo
se zijn van zeilfgebouwde appara-
iur."
In zijn tot radiokamer omgebouwde
touur, voorzien van een knaap van
tn antemie, staat de praatstoel van
'enk van Amersfoort, secretaris van
de V.E.R.O.N., de Vereniging voor
Experimenteel Radio-onderzoek in
Nederland.
Wat de leek zich afvraagt is: wat
vindt een zendamateur nu het aar
dige in zijn hobby?
Henk van Amersfoort: "Het leuk
ste is het experimenteren, proberen
Door
Bert van Dommelen
Foto
Holvast
verbindingen tot stand te brengen
die nog nooit door iemand zijn ge
legd. Ik zat er zelf al vroeg in. Ik
begon belangstelling te rkijgen voor
elektriciteit, wat tn het begin vooral
inhield dat ik strijkbouten repareerde.
Op de mulo leerde ik de eerste begin
selen vain de radioteheniek en auto
matisch ben ik toen begonnen zelf
wat met radio's te rommelen.
Ik ben sinds 1963 zendamateur. Dat
is nog niet zo lang. De eerste ama
teur met een licensie begon al in 1929.
Toen was het eigenlijk pas leuk: men
wist nog nauwelijks wat er wel en
niet mogelijk was op de korte golf.
Tegenwoordig heb je dat veel min
der."
Wat voor licenties zijn er, en hoe
komt een aspirant-zendamateur er
aan?
Van Amersfoort: "Er zyn drie li
centies. De A-licentie staat 'n maxi
maal uitgangsvermogen van 150 watt
toe op alle banden, de B-licentie 50
watt, ook op alle banden, de C 50
watt, maai- alleen op twee meter en
lager. Zelf heb ik een C-licemtie. Ik
mag dus niet op de kortegolfband
werken. Overigens is dat niet zo erg,
omdat er daar tochniet veel meer
te experimenteren valt.
Voor de A- en de B-licentie is be
halve dat men het zendexamen haalt
ook nog een telegrafie-examen ver
plicht".
Mensen hebben soms last van sto
ringen die door zendamateurs wor
den veroorzaakt. Bijvoorbeeld kan
hun bandrecorder gestoord worden,
of hun pick-up. Waar zit hem dat
in?
"Het is inderdaad zo, dat veel elec-
tronlsche apparatuur gevoelig is voor
de werking van de apparatuur van
zend-amateurs. Het is zelfs wel voor
gekomen, dat iemand op zijn pick
up Radio Moskou ontving. Dat pleit
natuurlijk niet voor die pick-up
Maar een echte zendamateur zal al
tijd proberen om de storing op te
heffen.
Overigens is er op het ogenblik
een proefproces aan de gang om ti
kijken of de schuld van de storing n-
wel altijd op de zendamateur moe
worden geschoven.
Iets heel anders wordt het wannee;
er piraten aan het werk gaan. In de
pers wordit dikwijls weinig onder
scheid gemaakt tussen deze lieden er.
de echte zendamateurs. Als er bij
voorbeeld, storing optreedt in het ra
dio-contact bij reddingsbrigades, is
dat altijd het werk van piraten. Maai
in de kranten staat dan dikwijls iet
als: "Zendamateur stoorde bij red
dingsactie".
Op die manier verliezen wij onz>
naam.
Afgezaagd
Het trouwens dikwijls knapen dit
voor niets terugdeinzen, die piraten.
In Rotterdam is eens bij één van
onze zendamateurs de antenne op het
dak afgezaagd, gewoon omdat de he
ren vonden dat zij last van hem
hadden. In Rotterdam zit toch een
fijn stel. Daar zijn hele knokploegen
van piraten. Het is daar zelfs zo
sterk, dat de commandant van het
Rode Kruis de heren moest gaan
vragen of ze alsjeblieft op vrijdag tij
dens de oefeningen van het Rode
Kruis op een andere golf wilden
werken, omdat men geen enkel con
tact meer kon leggen. Hier in de
buurt is Leiden het bolwerk van de
piraterij. Vooral de walkie-talkies, op
elf meter, zijn zeer in trek. En als je
dan hoort, wat daar allemaal ge
beurt Wij zouden onze licentie
direot kwijt zijn. Partnerruil op elf
meter, meneer. Heel rustig.
Kaarten
U heeft een hele bak kaarten
staan. Wat is dat?
Van Amersfoort: "Daarop staande
bevestigingen van de eerste contac
ten die ik heb gelegd. Als je er in
slaagt om een eerste verbinding te
leggen, stuurt de ontvanger zo'n
kaart op.
Kijk, op deze hier ben ik zeer trots.
Deze bewijst dat ik de eerste verbin
ding met. Frankrijk heb gelegd op
23 centimeter. Zo'n eerste verbinding
is overigens wel voor 80 procent een
kwestie van geluk hebben.
Verder heb ik hier nog een log
boek, waarin ik alle verbindingen
die ik leg bijhoud. Dat is een eis,
die de PTT stelt. We geven in een
soort code aan waar de man, die we
"te pakken hebben" zit, hoe sterk
zijn zender is etc.
Ikzelf heb tot nu toe verbindingen
kunnen leggen met 21 landen, maar
er zijn er wel, die veel verder zijn.
Er zijn op het ogenblik een paar
vrij nieuwe manieren om verbindin
gen te leggen Je kunt bijvoorbeeld
golven tegen de maan of tegen het
geïoniseerde spoor van meteorieten
Henk van Amersfoort achter
zijn zelfgebouwde apparatuur.
laten reflecteren, waardoor je enor
me afstanden kunt overbruggen.
Dat zullen we in Lisse niet kunnen
doen, omdat dit soort verbindingen
vaak uren geduld vraagt, en boven
dien maar op bepaalde dagen van
het jaar mogelijk is.
In Lisse gaan we gewoon wat een
voudige dingen doen".
De demonstraties vinden plaats in
sociëteit "Artemis" aan de Heeren-
weg 48, zaterdag van 14.00 tot 23.00
uur, en op zondag van 14.00 tot 17.00
uur.
