Ma, is het eten al klaar?
lisvrouw moet niet worden betaald
jouwenarbeid ligt sterk achter
JK
j 0 3®
f
Ongehuwde moeder
heeft het moeilijk
Dolle Mina's
pcriminatie van vrouw blijkt uit kreten als:
Jsksrrïï f».
Adressen
GEZINSPATROON DOORBREKEN MET GOED ONDERWIJS
dcf (fe
tsssss
Tarieven
kresjes
vaak hoog
FEBRUARI 1972
Waar komt de naam Dolle Mina vandaan? Deze naam befa
ll aan onze voorloopster Wilhelmina Drucker ontleend. Zij leefde
offe i, begin 20e eeuw. En zij was niet tevreden met het bereiken van
'era; voor vrouwen alleen. Zij wilde gelijke rechten voor man en
dep allerlei gebied (onderwijs, lonen, posities), daarom gaf men
scheldnaam „Dolle Mina''! Wij staan grotendeels achter haar
hö aarom noemen wij ons ook zo. Haar blad Evolutie hebben wij over-
get Binnenkort is het tegen redelijke prijs te verkrijgen.
van Dolle Mina in 1969-1970,
versieren (zie foto), man
ken, waren bedoeld om de aan-
Jrestigen op de vrouwendiscrimi-
wij willen natuurlijk verder
(de praktijk geven wij hulp of
let gebied van abortus, kresjes,
4 moeders.
Jan met de pet
„baas in eigen buik" ook al
weieens vulgair genoemd, is
voor Jan met de pet. Een
een minister gaat wel even
ind voor een abortus.
„ongehuwde moeders" vloeit
t. Het zijn immers vaak „on-
jjHjTnoeders" geworden, omdat ze
iranp konden krijgen. Wat hiervan
het'zaak mag zijn (Geld of menta-
de omgeving). Deze moeders
t opgevangen door de sociale
deze regering. Dus zou het
;isch zijn de wet op de abortus
te passen?
ziet abortus niet als een voor
maar als een noodoplos-
jgdl eerst goede voorbehoedmidde-
'iichting hierover, pas daarna,
n deze middelen, abortus. Ie-
im^ederland kan abortus krijgen,
ovijen maar weet.
Verschillen
eeii gaat ervan uit dat er tussen
vrouwen alleen lichamelijke
i. bestaan. Mannen zijn niet
jehi ook niet minder waard dan
nuADCh wordt de vrouw op de vol-
msttn gediscrimineerd.
iatpDRIJF:
synfworden lager betaald voor het
vrouwen krijgen geen leidinggevende
funktie.
gehuwde vrouwen met kinderen komen
praktisch niet aan het werk.
vrouwen krijgen bijna geen kans op
promotie.
OP SEKSUEEL GEBIED:
vrouwen worden als seksobjekt ge
bruikt (reklame o.m.).
dubbele seksuele moraal: Jongens kun
nen maar aanrotzooien, meisjes zijn slet
ten.
IN HET GEZIN:
Ma. zet eens koffie. Ma, is het eten al
klaar? Ma, de baby huilt.
Evenmin als door het bereiken van het
vrouwenkiesrecht, zal de vrouw na het
bereiken van economische gelijkberechti
ging aan de man een volledig geëmanci
peerd wezen zijn. Zij wordt gezien door
de ogen van de man.
De zaak zal veel grondiger aangepakt
dienen te worden. Het mag niet meer mo
gelijk zijn dat mensen op grond van hun
biologische gesteldheid gediscrimineerd
worden, vanaf hun geboorte. Dus reeds
bij de geboorte zal begonnen moeten wor
den geen verschil meer te maken tussen
meisje of jongen, geen blauwe of rose ba
bykleertjes, geen pop of trein.
Huishoudschool
Behandel de kinderen als mensen en niet
als jongen of meisje. Dan pas zullen zij
werkelijk de kans krijgen hun leven zelf
te bepalen. Stuur uw dochter niet naar
een huishoudschool zoals die nu nog be
staat (waarom niet gemengd?) Scheld
niet op de ongehuwde moeders: bedenk
dat er evenveel ongehuwde vaders zijn!
IN In Nederland nemen vrou-
,ervooral gehuwde -'vrouwen, in aan-
mindere mate deel aan het ar-
oméroces dan mannen. Wat dat be
koopt Nederland duidelijk achter
inden als België en Frankrijk,
werken veel meer getrouwde
K(en dan hier.
is de volkstelling van 1960 maak-
Ka(ouwen 22 pet uit van het totale
mensen dat werkt. De werken-
bieiuwen vormen 16 pet. van de to-
(ns rrouwelijke bevolking. Het over-
Jnstig getal voor de mannen was
ara
nen
van
Eenvoudig
>fd 'en zijn werkzaam in een klein
raid beroepen, zoals onderwijs, huis
elijke functies, verpleging, winkel-
jp, lagere administratieve en
A ledige industriële beroepen.
en daar zien we wel eens dat
len in beroepen terechtkomen,
L tijd als traditionele mannen-be-
golden politie i. Dit komt ech-
fcar heel sporadisch voor en al-
naar. als er niet genoeg mannen
Kbaar zijn. Ook in de bezetting
lenjle zogenaamde intellectuele be-
a is er nog steeds een grote ach-
■254|elname van vrouwen in leiding-
^dle functies is vrijwel nihil. Ne-
^jd heeft maar drie vrouwelijke
IG^neesters, alle drie van heel klei
ne gemeenten. Vrouwen krijgen ook
duidelijk minder promotie-kansen dan
mannen, hoewel dit lang niet altijd
door verschil in opleiding en/of capaci
teiten kan worden gerechtvaardigd.
.Sociaal"
In de bedrijven wordt maar een klein
aantal beroepen op leidinggevend nivo
als geschikt voor vrouwen beoordeeld.
En dan meestal, omdat zij een typisch
„sociaal" karakter hebben.
De voornaamste oorzaak van dit alles
is dat mannen nog steeds niet een
vrouw als „meerdere" boven zich kun
nen aanvaarden.
Het spreekt vanzelf dat vrouwen een
minderheid vormen in beroepen die in
hoog aanzien staan. Maar hiermee is
de zaak niet afgedaan: naarmate er
meer vrouwen werken in een beroep
dat ook door mannen wordt uitgeoe
fend daalt vaak het aanzien van dat
beroep. Dit is bijvoorbeeld het geval
geweest met het beroep van kantoorbe
diende.
We zien ook het omgekeerde: dat een
tot voor kort typisch „vrouwelijk" be
roep als dat van verpleegster meer Ui
aanzien komt nu ook mannen dit be
roep gaan kiezen. In de toekomst gaat
dit beroep dan ook „verpleegkundige"
heten, zodat mannen zich er niet meer
voor hoeven schamen
Lang niet iedereen in Nederland krijgt
echt de kans om onderwijs te volgen
overeenkomstig zijn/haar capaciteiten.
Dat weet iedereen. Meisjes hebben
hier nog een extra achterstand. Veel
te veel meisjes gaan na de lagere
school zonder meer door naar de huis
houdschool, waar ze nauwelijks een
beroep leren.
De ouders hechten vaak te weinig be
lang aan de opleiding van meisjes.
Een meisje hoeft (mag) niet te leren,
ook al heeft ze de capaciteiten ervoor.
Terwijl jongens vaak worden gedwon
gen door de ouders om een middelba-
re-school-opleiding te volgen, ook al
kunnen ze die eigenlijk niet aan. In
beide gevallen wordt een evenwichtige
ontplooiing van de persoonlijkheid ge
weld aangedaan.
Voetstuk
Het tekort aan arbeidskrachten heeft
maar een heel kleine invloed op het
inschakelen van vrouwen in de bedrij
ven. Als het werk waarvoor een tekort
aan arbeidskrachten is, het stempel
draagt „onvrouwelijk" te zijn en
wordt uitgeoefend in een typisch
„mannelijke" sfeer, zal men bijna al
tijd liever een hoop extra kosten ma
ken (door het aantrekken van gastar
beiders bijv.) dan dat men het werk
laat verrichten door vrouwen. Meestal
worden hierbij redenen aangevoerd die
de vrouw op een voetstuk plaatsen
(ook een vorm van discriminatie!).
Men vreest dat de vrouw blootgesteld
zal worden aan „verruwing" en „onge
wenste relaties".
Part-time werk voor gehuwde vrouwen
(het werk van gehuwde vrouwen in
het algemeen trouwens) is bij de
meeste bedrijven niet populair. Er zijn
er weinig die geen weerstanden heb
ben tegen de afwijkende arbeidsvoor
waarden van gehuwde vrouwen, laat
staan, dat het werk van de gehuwde
vrouw actief wordt gestimuleerd. Dit
gebeurd tot nu toe alleen maar, als
men werkelijk geen ander personeel
kan krijgen.
De gelijke beloning voor mannen en
vrouwen, die hetzelfde werk verrich
ten. is nog steeds niet overal doorge
voerd. (zie onderstaande tabel).
Uurloon
Toch zal de gelijke beloning binnen af
zienbare tijd moeten worden doorge
voerd Ook Nederland heeft eindelijk
het E.E.G.-verdrag, waarin opgeno
men de eis van gelijke beloning voor
mannen en vrouwen, ondertekend.
Het uurloon voor meerderjarige indu
strie-arbeiders en arbeidsters, afhan
kelijk van hun scholing, laat de ver
schillen zien.
Geschoold werk: mannen f4.01, vrou
wen f3.03 Geoefend werk mannen
f 3.70, vrouwen f 2.54. Ongeschoold
werk: mannen f 3.53, vrouwen f 2.66.
LEIDEN De kerngroep van de
Dolle Mina's is <nog> niet erg groot
in Leiden. Waar dat aan ligt? Voor
een deel komt dat, omdat Je met los
se pamfletjes niet iedereen bereikt.
De krant komt wel iedereen, of bijna
iedereen, onder ogen. Vandaar deze
ALTONA-pagina. Volgeschreven door
de Dolle Mina's uit Leiden.
LEIDEN Alleenstaande moeders heb je in alle lagen en groepen van
de bevolking, dus ook bij Dolle Mina. Verderop in dit artikel hopen wij
duidelijk te maken waarom wij vinden dat deze groep vrouwen wat extra
aandacht moet krijgen. Af en toe verschijnt er eens een artikel over deze
groep. In een blad als „Infom" (informatieblad voor alleenstaande moe
ders. Redaktieadres Henegouwerlaan 85) wordt men regelmatig op de hoog
te gehouden over hetgeen zich afspeelt bij deze groep vrouwen. Wij vinden
echter dat niet alleenstaande moeders, maar iedereen moet weten dat, en
waarom zij in deze maatschappij zo kwetsbaar zijn.
De alleenstaande moeder wordt veelal
door de maatschappij veroordeeld: zij
heeft een misstap begaan, zich niet ge
houden aan de heersende norm: netjes
getrouwd een kind hebben. Dus moet zij
boeten
Verbitterd
Waarom accepteert haar omgeving haar
vaak nauwelijks of niet? Waar zijn ze
bang voor? Misschien uit de angst of uit
afweer, bang zelf in een dergelijke situatie
te geraken?
De alleenstaande moeder wordt door deze
houding verbitterd, temeer daar het ook
vaak financiële ellende ten gevolge heeft.
Zij moet genoegen nemen met een vaak
dure kamer, omdat zij niet in aanmerking
komt voor een huis. Crèches zijn vaak
schaars en erg duur, mede door de alge
mene visie dat de getrouwde vrouw thuis
hoort. Hierdoor is de alleenstaande vrouw
vaak gedwongen thuis te blijven voor
haar kind. Zij is dus aangewezen op de
bijstandswet.
In de praktijk blijkt dit niet altijd even
plezierig te zijn. Heel vaak zien wij dat,
hoewel bijstand een recht is, financiële
steun nog heel vaak als een gunst wordt
ervaren.
Men wordt betutteld en behandeld als een
onmondig kind en moet voor iedere cent
verantwoording afleggen. Want, zegt men,
er wordt zoveel misbruik gemaakt van
deze voorzieningen. Als men echter de
moeite zou nemen er eens wat statistieken
op na te slaan, dan zou men weten dat er
in maart '71 slechts door pet. van alle
bijstandkrygers fraude is gepleegd.
De mensen die zo wantrouwend zijn, ge
ven eigenlijk blijk van een dubbele mo
raal ten opzichte van de behoeften van
hun medemensen. Enerzijds juichen zij
het toe als mensen met zelfstandige inko
mens zich een vakantie of één of andere
kursus veroorloven, maar o wee als een
„steuntrekkende" blijk geeft ook wel eens
iets anders dan het hoogst noodzakelijke
te willen hebben of te doen. Hieruit blijkt
LEIDEN Voor inlichtingen over de
doelstellingen van Dolle Mina kan men
zich tot de volgende Leidse inwoonsters
wenden
Irene Farjon, Hugo de Grootstraat 1; Ine
Leermakers. Herengracht 53, tel. 33848:
Liesbeth Simonis en Godelieve v. d.
Vlerk. Scholtenstraat 21, tel. 49460; Hilda
Paschier, 5e Binnenvestgracht 1, tel.
34285. Voor Leiderdorp: Martha de Jong,
Laan van Ouderzorg 122, tel. 46725.
Over kresjes: Dorothy z,waan, Lanye-
straat 14, Leiden, tel. 26930.
Men heeft de vrouw altijd be-
een wezen dat al te zeer is
Cin haar verhouding tot de
'lar funktie als moeder. Vanuit
°Bsche situatie geredeneerd was
'■Iproduktief, omdat zij voortdu-
5(er kon worden en dus aan
ion den.
e is echter de laatste tijd door
Jang van de (mediese) weten-
Tsterk veranderd. Toch zien we
kapitalistiese landen, en zeker
^d. de vrouw nog steeds sterk
.1 gezin is gebonden en dat zij
deelneemt aan het produktie-
Zonder waarde
tschappij waarin het geld de
vormen de huisvrouwen
aarvan het werk niet behoort
lie. Het is geen betaald
het zonder waarde. Het is
rk.
rdt de vrouw gemeden in het
es?Omdat:
lheid onbetaald werk dat de
t in het huishouden, enorm
is voor hen die de produk-
(macht) in handen hebben
ddelenkapitaal en arbeid.
(alle loontrekkers) verkopen
aan de kapitaalbezitters). De
van de gehuwde mannelijke
heeft in feite twee mensen in
an en indirect de vrouw in
den. Zij betalen dus een sala-
le werkkracht.
in het gezin toe bijdraagt de
in stand te houden (reklame».
uishoudelijk werk gekollekti-
veerd zou worden, zouden er Veel minder
gelden besteed hoeven te worden aan pri
vé huishoudelijke artikelen. Misschien
zouden de artikelen dan ook minder mo
degebonden zijn en steviger. Voorbeelden
van kollektiveringkresjes, wasserettes,
maaltijden aan het bedrijf te verkrijgen,
restaurants tegen kostprijs, goedkoper
openbaar vervoer etc.
zy er in het begin toe bijdraagt de
kracht en zodoende de ekonomische situa
tie steunen. In noodsituaties zoals in
oorlogstijd wordt zij in het produktiepro-
ces ingeschakeld, om er daarna weer uit
gegooid te worden en haar rol weer in het
huishouden te vervullen.
Moet de vrouw betaald worden voor haar
huishoudelijk werk? Nee, omdat zij dan
nog steeds een rol krijgt opgedrongen en
nog geen kans krijgt zich als gelijkwaar
dig wezen te ontplooien. En waarom zou
Juist zij de aangewezen persoon zijn om
de kinderen op te voeden?
Zoals wij al zeiden heeft deze maatschap
pij er baat bij dat de familiegemeenschap
blijft bestaan. Er wordt op diverse ma
nieren van de huisvrouw gebruik ge
maakt. In Frankrijk bijvoorbeeld, waar
men het bevolkingspeil wilde opvoeren,
werden opeens veel betere sociale voor
zieningen getroffen voor het krijgen van
kinderenzwangerschapsuitkering, ge
boorte-uitkering, kinderbijslag, huismoe
deruitkering.
Klassen
Wat gebeurt er nu als de huisvrouw voor
haar huishoudelijk werk wordt betaald?
Daarvoor moeten wij eerst een analyse
maken van de diverse klassen waarin
vrouwen zich bevinden en van daaruit de
motivatie om te gaan werken, bezien. Im
mers. emancipatie van vrouwen alleen is
niet voldoende. Geëmancipeerde arbeiders
vrouwen blyven toch behoren tot de onder
drukte arbeidersklasse. Zy zijn dus slechts
geëmancipeerd binnen hun klasse.
De arbeidersklasse zal alleen gaan wer
ken uit bittere noodzaak. Zij doet meestal
ongeschoold werk, krijgt dus minder be
taald. Een grote groep vrouwen is thuis
werkzaam, de thuiswerksters Hun lonen
worden in de bedrijven als onkosten ge
boekt. Zo kan de werkgever ook de socia
le premies ontduiken. Zij hebben echter
vaak het geld broodnodig om bijv. de
hoge huur te betalen.
De vrouwen uit de klasse van geschoolde
arbeiders lager kantoorpersoneel enz., de
zogenaamde lagere middenklasse zal op
houden met werken omdat haar man nu
Juist boven de ongeschoolde arbeider is
uitgegroeid en er trots op is nu „genoeg
te verdienen zodat mijn vrouw thuis kan
blijven".
De vrouw uit de hogere middenklasse zal
verlangen naar verbetering van stand en
daarom voor luxe dingen gaan werken.
De vrouw uit het intellektuele milieu heeft
werkelijk de keuze om te gaan werken of
niet. Bij haar hangt het af van haar ont
wikkelingspeil. Als zij een goede baan
kan krijgen door haar goede opleiding,
zal zij er plezier in hebben om te gaan
werken. Maar als zij kinderen heeft, zal
het ook voor haar moeilijkheden opleve
ren door gebrek aan kollektieve voorzie
ningen.
En wat voor alle werkende vrouwen
geldt, geldt ook voor haar: bij grote
werkloosheid zal zij haar plaats moeten
afstaan aan een huisvader die als kost
winner het geld harder nodig heeft.
Basisloon
Als de huisvrouw nu wordt betaald voor
het huishoudelijk werk zal
de arbeidersvrouw waarschijnlijk
thuisblijven. Dit hangt natuurlijk af van
de bijdrage die ze krijgt. Laten we nu
even stellen dat ze in haar gunstigste ge
val (progressieve toelage naar het aantal
kinderen bijv.) 40 pet van het basisloon
krijgt. Basisloon gesteld op f 150 per
week. Dan ontvangt zij per week f 60 zon
der dat zij buitenshuis hoeft gaan te wer
ken. Als zij wel buitenshuis gaat werken
zal zij hoogstens f 100 per week verdie
nen. De kinderen die zij heeft zal zij naar
een kresj moeten sturen. Dat kost onge
veer f 8 per dag, dus f 40 per week. Dan
staat zij dus op hetzelfde niveau als wan
neer zij thuis zou blijven. Wie zal er dan
nog gaan werken?
de vrouw uit de lagere middenklasse
zal meer eigen keuze hebben om al dan
niet te gaan werken. Dit hangt af van
haar opleiding en behoefte en of boven
staande rekensommetje voor haar gunstig
of ongunstig uitvalt.
de intellektuele vrouw zal het helemaal
niets kunnen schelen en deze zal gaan
werken of niet, naar gelang haar interes
se.
Hieruit zien we, dat hoe hoger de ontwik
keling van de vrouw is, des te eerder zal
zij buitenshuis gaan werken. Deze ontwik
keling hangt natuurlijk af van het onder
wijs dat de vrouw krijgt.
Op dit gebied wordt ze achtergesteld bij
de man, als gevolg van de traditionele
opvattingen. In de mate waarin het on
derwijs een aangelegenheid van de over
heid wordt en een recht voor allen,
brengt het voor degenen die het ontvan
gen op een min of meer direkte wijze een
verplichting mee Jegens de hele gemeen
schap.
Abnormaal
Dan wordt het abnormaal meisjes op te
leiden die geen ander werk zullen ver
richten dan in het gezin en die deze
„plaats" zullen moeten verwachten van
de man die ze te pakken weten te krijgen.
Ook al zijn er geen klasseverschillen
meer, dan zullen wij ervoor moeten zor
gen dat er ook geen gediskrimineerde
groepen meer zijn.
wel, dat geld in onze maatschappij voor
een groot deel de maatstaf is voor wat
kan en mag. Iemand die niet in zijn el-
gen onderhoud kan voorzien, om wat voor
reden dan ook, is ook niet in staat t®
oordelen hoe hij het best kan leven.
Is het dan verwonderlijk dat men niet
makkelijk om hulp komt vragen bij wat
voor sociale insteMing dan ook? Al deze
punten zijn waarschijnlijk nog maar een
klein deel van de moeilijkheden waar de
alleenstaande moeder mee te kampen
heeft. Misschien zijn er problemen waar
wij Dolle Mina's wat aan kunnen doen.
Dit kan echter alleen als wij ons vereni
gen. Individueel kun Je nauwelijks iets
beginnen.
Werkgroep
Wy vragen ons af of er in Leiden en
omgeving niet alleenstaande moeders (en
vaders) zijn die met ons een „werkgroep
alleenstaande ouders" willen beginnen, om
op die manier te proberen allerlei moei
lijkheden op te lossen.
Ieder die hier voor voelt. Is van harte
welkom op één van onze vergaderingen '8
woensdagsavonds vanaf 8 uur in het ge
bouw van Release Nieuwe Rijn 20. Of als
zij/hij liever wil schrijven: Lot Doeglas,
Derde Poellaan 12 in Lisse of, Martha de
Jong, Laan van Ouderzorg 122 in Leiden.
LEIDEN Kresjes en peuterspeelzalen
worden vaak verbonden met woorden als
„bewaarplaats, fietsenstalling" enz. Vroe
ger was dit zo, maar nu niet meer. Te
genwoordig zijn er ervaren leidsters, veel
speelgoed, veel ruimte en meestal een
buitenspeelplaats.
Ook wordt een moeder vaak een beetje
scheef aangekeken omdat ziJ haar kind
naar een kresje of peuterspeelplaats
brengt. Waarom?
Als Je in een te kleine gehorige flat of in
de binnenstad woont, als er geen plaats is
waar het kind buiten kan spelen, heeft
het kind niet genoeg speelruimte. Het kan
ook meestal niet met zand en water spe
len, kleien, schilderen of een beetle luid
ruchtig speleen. Dingen, die een kind
heerlijk vindt en die het gewoon nodig
heeft voor zijn ontwikkeling.
Verder heeft een vrouw net zo goed recht
op wat vrije tijd helemaal voor zich
zelf om iets anders te doen dan het
huishouden en kinderen opvoeden.
Ook is het voor de werkende moeder 'n uit
komst als haar kind de tijd dat zij werkt,
goed wordt verzorgd.
Jammer genoeg is er één reden die dit
allemaal tegenhoudt: geld. De meeste
peuterspeelzalen en kresjes krijgen geen
geld van de gemeente of regering, zodat
de prijzen vrij hoog liggen.
Wie kunnen dit betalen? Ten eerste de
vrouwen die getrouwd zijn met een man
die veel geld verdient en ten tweede vrou
wen die werken.
Vaak werkt een vrouw uit noodzaak, om
dat zij: het inkomen van het gezin wat
wil verhogen, gescheiden is of ongehuwde
moeder is. Maar wat blijft ervan over als
het kresjgeld zo hoog is? Voor vrouwen
met kinderen die iets (parttime werk, of
een paar uur iets voor zichzelf naast het
huishouden) willen doen, kan het weer
niet vanwege het hoge kresjgeld. Daarom
vindt Dolle Mina dat de gemeente Leldsn
er iets aan moet doen.
Als de gemeente zelf geen geld heeft voor
subsidie, kan het toch moeite doen om
via C.R.M. subsidie te krijgen voor de
kresjes en peuterspeelzalen die dit het
meest nodig hebben. Tenslotte zijn er al
in verschillende steden, zoals Den Haag
er Amsterdam, kresjes en peuterspeelza
len gesubsidieerd.
Nu wat gegevens: in Leiden zijn er onge
veer zeven peuterspeelzalen en een zelfde
aantal kresjes. Een peuterspeelzaal is
er voor kinderen van 2-4 Jaar. De ope
ningstijden zijn doorgaans 8 45-1200 uur.
Algemene regel is, dat het kind zindelijk
moet zijn en kan praten. Het kind kan er
spelen met vriendjes van eigen leefüjd,
schilderen, kleien, buitenspelen enz.. Om
dat de meeste peuterspeelzalen in de
buurten zijn met de laagste inkomens zijn
ze vrij goedkoop. Soms krijgen zij een
kleine tegemoetkoming van de buurt, of
clubhuis, maar dit is niet genoeg om fi
nancieel goed te draaien.
Een kresj: leeftijd 6 weken-4 Jaar. Ge
opend: plm. 8 uur tot plm. 6 uur
avonds. Hier wordt een kind volledig ver
zorgd. terwijl het dezelfde dingen kan
doen, als in een peuterspeelzaal.
