Ik koos voor Oskar Kiss" 'Haastige'-nota Witte veen was stuk van hele kabinet-De Jong Krachtig verzet tegen harde eisen vakbonden De Brauw wil zijn ambtenaren zuiveren van schuld aan gat COURTHSMMLER Erika: Wie wil er met me trouwen -.li de nieuwe 144 is uit! Mr. dr. J.Donner nu minister van Staat Commissie Rijksuitgaven vindt Dinsdag 4 januari 1972 BINNENLAND advertentie We werden allemaal door irenswachten meegenomen naar m ©n vluchtelingenkamp niet ver an Sopron. Daar moesten we in le rij staan om te worden gere gistreerd. Er stonden honderden ■ndere vluchtelingen. Schuifelend ing het in de richting van een jrote tent. k werd ziek van het wachten, liep taar de kop van de rij, pakte twee joffers die daar stonden en ging veg. Niemand hield me tegen. In ten tweedehandszaak in Sopron rerkocht ik een deel van de kleren lie in de koffers zaten. Van het leid kocht ik een treinkaartje naar de- Oostenrijkse hoofdstad hoopte de spelers van die beroemde Hon- cluib Honivet te vinden. Ik |ad geluk. Ik liep een oude vrien- mij tegen het lijf die wist welk hotel de voetballers logeer- ERIKA, DE SPIONNE (4) De vrijheid was bereikt. E*l- :a was in Oostenrijk. Het scheen een koud kunstje om An- tal, de man van haar dromen, te vinden. Iedereen wist toch ir het beroemde Hongaarse voetbalelftal van Honved logeer de!. Zo was het ook. In een Weens hotel vond zij de voetballers. Maar niet allemaal: „haar" Antal was twee uur eerder weg gegaan zonder te zeggen waar heen. De Jongens, die van plan •en in het westen te blijven, hadden geen flauw idee waar hij kon zijn. Zonder geld, zonder kennis sen in Wenen, bleef er maar één oplossing. Erika meldde zich bij een vluchtelingenkamp. Daar was in ieder, geval eten en er was onderdak. Dat ze in zo'n vluchtelingenkamp een man zou uitzoeken om mee te trou wen zou ze nooit hebben geloofd. Toch gebeurde het! Zonder me zelfs de tijd te gunnen ïen broodje te eten ging ik er naar F toe. Ik wilde Antal zien. Sandor Kocsis, een van de spelers, zag me. Hij had besloten in Wenen te blijven en niet meer naar Hon garije terug te gaan. Toen kreeg ik de klap. Antal en twee anderen wa- Ven twee uur eerder vertrokken zonder te zeggen waar ze heen gin gen. Het hotelpersoneel moet wel ver wonderd naar me hebben gekeken: vuile kleren, niet opgemaakt, met zelfs zwarte vegen over mijn ge zicht, moet ik wel een wat komi- r sche indruk hebben gemaakt. Maar ynde situatie was niet zo grappig. Ik .was alleen, bijna zonder geld en kende niemand in Wenen. Te jong Ten einde raad meldde ik me in een vluchtelingenkamp in Salzburg. Tot mijn verbazing trof ik daar een tante van me. Zij had wat geld bij zich en we spraken af samen naar Amerika te gaan. Er kwam niets terecht. De autoriteiten gaven mij geen toestemming. Ik kende niemand in Amerika, had geen geld en bovenal ze vonden me te Jong. Tante ging dus zonder mij. Maandenlang bleef ik in kampen, een uitzichtloos bestaan. Maar ik slaagde er in mijn moeder in Boe dapest te laten weten waar ik was. Hoe kan ik niet vertellen. Het zou zelfs nu nog voor sommige mensen moeilijkheden kunnen opleveren. Mijn moeder schreef mij een brief, die ik via een onbekende kreeg. An tal, schreef ze, was thuis in Boeda pest. Hij wilde met me trouwen en smeekte me terug te komen. De beslissing die ik moest nemen brak mijn hart. Ik kon niet terug en ik wilde ook niet. Maar mijn lieve Antal was in Hongarije. Wat kon ik doen? Ik ging niet. Gemakkelijk was die beslissing niet. Maar ik nam 'm. Ik wilde meteen weg uit Europa. Er gens helemaal opnieuw beginnen. In een land dat misschien prettiger voor mij zou zijn dan mijn geboor teland. Geen geluk Ik koos Zuid-Afrika en ik weet niet eens goed waarom. Mijn besluit om naar Zuid-afrika te gaan was een van de belangrijkste in mijn leven. Alleen wist ik dat toen nog niet. Geluk was alweer niet voor mij weggelegd. De autoriteiten zeiden mij, dat ik alleen een visum kreeg als ik getrouwd was. Daar stond ik. Een pastoor gaf me weer wat hoop. Hij kon wel iemand vinden die met me wilde trouwen. Alleen maar om me te helpen. Hij vond een Jongeman. Eentje die er nog goed uit zag ook. Maar net toen we wilden trouwen bleek dat zijn papieren niet in orde waren. Het ging niet door. Ik besloot toen zelf op Jacht naar een man te gaan. DEN HAAG Minister De Brauw (Wetenschappelijk On derwijs) heeft gisteren tot alle ambtenaren van zijn departe ment gezegd1, dat hij en zijn collega's Van Veen en Schelf hout alles zullen doen om deze ambtenaren te zuiveren van iedere blaam over de gang van zaken met de financiën in 1971. De minister doelde in zijn nieuwjaarstoespraak op de op vatting van de commisie-Vonde- ling, dat het "gat" in de begro ting over 1971 onder meer tot stand zou zijn gekomen door on gecontroleerde en onverant woorde toeneming der uitgaven via Onderwijs en Wetenschap pen. Minister De Brauw zei, dat het weinig benijdenswaardig is, maar dat het departement, toch zelf op gebieden als nieuwbouw en personeelsbestand het bezui nigende voorbeeld moet geven. Hij noemde met name de kan torenflat in Groningen, bedoeld voor een aantal afdelingan van de bouw niiet zal doorgaan. "Het eerste, en voornaamste doel is de infla tie tegen te gaan", aldus de mi nister. Secretaris-generaal mr. M. D. van Wolferen had, als eerste spreker, het uitstel van de Gro ningse bouw "moeilijk aan vaardbaar" genoemd. Hij zei te verwachten dat de toestand van de rijksschatkist in de nog vol gende Jaren van dit kabdnet de ambtenaren voor zeker zo zwa re problemen zal stellen als in het zojuist begonnen Jaar. "Ook wij zijn als Nederlandse amb tenaren loyaal Jegens onze be windslieden en het door hen uit gestippelde beleid". Minister De Brauw sloot zich aan bij de wensen voor "een constructief onderwijsbeleid, en wijziging van de wettelijke voor schriften". En over mr. Van Wolferens opmerking dat het departement vorig Jaar 5% mil joen stukken ontving en er 3% miljoen verzond: "Dat mogen er wat mij betreft best wat minder worden". Hondenhandelaar veroordeeld BREDA De Bredase kanton rechter heeft de Tilburgse honden handelaar A. van der V. veroor deeld tot zeshonderdzestig gulden boete, waarvan tweehonderdtwintig gulden voorwaardelijk. De hondenhandelaar voerde in ok tober uit Engeland 115 honden en een kat ons land in, zonder dat de die ren vergezeld waren van de vereiste inentingscertificaten. De honden werden in beslag geno men en in quarantaine geplaatst. Op last van de rechtbank werden ze daarna weer teruggegeven aan Van der V. Van de honden bleken er inmiddels echter vijftien dood te zijn. De doodsoorzaak was paratyphus. De handelaar stond gisteren terecht het invoeren van de honden. Tegen de handelaar loopt nog een civiele procedure, omdat hij na het terugkrijgen van de honden heeft ge zegd dat ze in de quarantainetijd slecht waren behandeld. Van der V. verhandelt Jaarlijks 20.000 honden. De officier had 2300 gulden boete geëist. De officier en de advocaat van de handelaar waren het er over eens dat de wettelijke voor schriften in ons land wat betreft hon en katten onvoldoende zijn. Ik ging terug naar het vluchtelin genkamp. Het was avond. Ik deed de deur van een mannenbarak open en zei: „Wie wil met mij trouwen". Tientallen riepen „ik". Ik koos er een. Hij bleek Oskar Kiss te heten. Een wonder moet Koninginnekerk redden van sloop ROTTERDAM (ANP) De evan gelist Johan Maasbach uit Den Haag. en zijn raadsman mr. H. C. J. M. Kronenburg zullen deze week een wonder moeten verrichten om de Rot terdamse Koninginnekerk voor de sloop te behoeden. De president van dé Rotterdamse rechtbank, mr.J.G.J. Reuder, heeft de Stichting Huisvesting Bejaarden waartegen de heer Maasbach een kort geding had aangespannen, gis termiddag zover gekregen, dat zij de sloper opdracht zal geven de slo pershamer een week te laten rusten. "Maar er zal een wonder moeten ge beuren. want het is voor de stich ting absoluut noodzakelijk dat op 1 september van dit jaar een begin wordt gemaakt met haar bouwplan nen". aldus mr. Reuder. De sloop van de kerk zou gisteren beginnen. De Stichting Huisvesting Bejaarden wil op de plaats van het gebouw een bejaardencomplex neer zetten. De heer Maasbach, voorzitter van de stichting wereldzending, ziet. de kerk graag behouden om er evangelisatie-bij eenkomsten te hou- DORA, HAAR KIND deze boeiende roman kost slechts f2,25 Twee dagen later trouwden we. Bij dezelfde priester die me enkele da gen daarvoor met een ander had zien komen. Hij keek wel wat raar. Een paar weken later voeren we naar Zuid-Afrika: de heer en me- Morgen: Een sheik bood i habbe- DEN HAAG (ANP) Mr. dr. J. Donner, oud-minister van Justitie en oud-president van de Hoge Raad, is per 16 december Ji door de Koningin benoemd tot minister van Staat. Mr. dr. Jan Donner werd 3 febru- -i 1891 te Assen geboren. Hij be zocht het gymnasium te Amersfoort en het gereformeerd gymnasium te Kampen. Vervolgens studeerde hij rechtswetenschappen aan de univer siteit van Utrecht, waar hij in 1912 promoveerde tot doctor in de rechts geleerdheid. In 1916 werd dr. Donner benoemd tot commies-redacteur van de ge meentesecretarie van Deventer. In 1917 volgde zijn benoeming tot hoofd commies ter gemeentesecretarie te Rotterdam. In 1920 werd hij direc teur van het centraal bureau van voorbereiding in ambtenaarzaken, waarna hij in 1922 als raadsadviseur was verbonden aan het ministerie van Justitie. Van 1926 tot 1933 was dr. Donner, die lid is van de antirevolutionaire partij, minister van Justitie in ver scheidene kabinetten. Na zijn aftre den werd hij benoemd tot raadsheer in de hoge raad. Van 1946 tot 1961 was dr. Donner president van dit rechtscollege. Bij zijn afscheid ver leende de koningin hem het groot kruis in de orde van Oranje Nassau. Dr. Donner vervulde een groot aantal functies op velerlei gebied. Zo was hij van 1945 tot 1966 presi dent-curator van de vrije universi teit en van 1933 bot 1962 curator van de universiteit van Utrecht. Verder was hij voorzitter van de rijksbeur- zencommlssie, voorzitter van de commissie van bijstand voor perso neelszaken voor de buitenlandse za ken en vice-voorzitter van de raad voor de luchtvaart. De heer Donner is bovendien rid der in de orde van de Nederlandse leeuw en drager van tal van buiten landse onderscheidingen. Zestienjarige krijgt aanslag van 14 mille BORGER Een vergissing van de dienst inkomstenbelas- tin gheeft er voor gezorgd dat de zestienjarige leerling-schilder Albert Woldering in het Drent se plaatsje Buinerveen een aan slag van veertienduizend gulden heeft ontvangen. Alberts reactie: "Laat ze me eerst het inkomen maar sturen, dat er bij hoort, dan zal ik daarna graag de belasting er over betalen". Mr. P. van Boven ondernemers DEN HAAG „Samen met de vakbeweging hebben wij in Neder land gekozen voor vrijheid wanneer het gaat om lonen en prijzen. Van die vrijheid maakt de vakvereniging nu gebruik door hard te onderhan delen bij het aangaan van nieuwe contracten. Die vrijheid brengt mee, dat zij zal moeten respecteren dat de ondernemers onder de huidige om standigheden krachtig tegenspel ge- Die vrijheid staat echter niet toe dat de vakbeweging nu opeens ver schil gaat maken tussen lonen en prijzen als het gaat om overheidsin grijpen". Op deze wijze heeft de heer mr. P. Boven, voorzitter van het Ne- bond. in een nieuwjaarsbeschouwing de opstelling van met name het Ne derlands Katholiek Vakverbond en het Christelijk Nationaal Vakver bond. die kortgeleden als hun me ning gaven dat niet onder alle om standigheden een ingrijpen in de prijzen parallel behoeft te lopen met een loonmaatregel, veroordeeld. Hij noemde deze houding van de confessionele vakcentrales een „bit tere teleurstelling, die volledig in druist tegen eerdere afspraken op centraal niveau' De heer Van Boven meent dat de ondernemers, die in loononderhande lingen in de bedrijfstakken matiging in acht nemen, respect verdienen. „Wanneer zij nu méér loonkosten toestaan dan te dragen valt zal hun derlands Christelijk Werkgeversver-dat straks worden verweten door de zelfde vakbonden, die er nu om vra gen". Wat betreft de matiging van de lonen in dit Jaar: de NCW-voor zitter meent dat de openbare mening meer en meer zal kiezen voor de weg, die de ondernemers willen gaan: continuïteit van de werkgelegen heid en het gezond houden van de ondernemingen. De heer Van Boven is er ook op nieuw van overtuigd geraakt dat het een gelukkige zaak is dat de Neder landse ondernemers op centraal ni veau niet in één organisatie zijn ver zameld. In een toelichting daarop is van de zijde van het NCW verklaard dat er nogal eens verschillen zijn in tactiek en benadering tussen het NCW en het Verbond van Neder landse Ondernemingen, de grootste werkgeverscentrale Van onze politieke redactie DEN HAAG De Commissie voor de Rijksuitgaven uit de Twee de Kamer heeft uit de vele gesprekken welke zij in de afgelo pen maanden heeft uitgevoerd om achter de oorzaken van het snel gestegen begrotingstekort 1971 te komen, de indruk gekregen, dat de nota-Witteveen van april van dit Jaar „met een zekere haast is tot stand gekomen". Daarmee wil zij echter beslist niet de voormalige minister van Financiën alleen aansprakelijk stellen voor de onverwachte tegen valler van f 1700 miljoen, waar mee de Tweede Kamer in septem ber werd geconfronteerd. Zij vindt zelfs dat door de gevolgde proce dure de nota is alleen onderte kend door minister Witteveen ter wijl het volgens de commissie een stuk van het hele kabinet is de minister van Financiën een grote re verantwoordelijkheid voor de Inhoud ervan heeft gekregen dan wenselijk is. Dat het verschil tussen de f 2200 miljoen, die in april nog als te ver wachten tekort over 1971 werden geschat en het bedrag dat in sep tember als tekort aan de Kamer werd gepresenteerd f 1700 miljoen bedroeg is het gevolg van een groot aantal oorzaken. Sommige ervan waren in april nog niet te voorzien, op andere wijst het rapport met een enigszins bestraffende vinger. De commissie .die onder voorzit terschap van dr. ir. A. Vondeling in de afgelopen maanden uitvoerig sprak met ministers, oud-bewinds lieden uit het kabinet-De Jong en met ambtenaren, kwam onder meer tot de volgende conclusies: BIJ onderwijs en wetenschap pen bedroeg de overschrijding 220 miljoen gulden. En dat ondanks, dat op scholenbouw voor het voort gezet onderwijs 110 miljoen gul den en op het kleuter- en basison derwijs bijna 16 miljoen gulden werd geknepen. De overschrijding is onder meer ontstaan, doordat het ministerie over te weinig har de gegevens beschikt. De aantallen leerlingen zijn moeilijk of niet te voorspellen. Ook heeft het depar tement weinig greep op investerin gen bij het wetenschappelijk on derwijs. In Rotterdam bij de bouw van de medische faculteit en in Groningen bij de rijksuniversiteit werd in beide gevallen 20 miljoen gulden meer geïnvesteerd dan was begroot. Het departement gaf ook enkele tientallen miljoenen guldens meer uit voor studietoelagen dan was geraamd. Met de sluitingsdatum voor de aanvragen, 31 Januari, wordt op ruime schaal de hand ge licht. Negen van de tien te laat ingediende aanvragen werden aan vaard; van eerste jaarsstudenten nog tot in augustus. Volkshuisvesting en Ruimtelij ke Ordening overschreed de begro ting met 210 miljoen gulden. Ver reweg het grootste deel van de overschrijding ontstond door over heveling van in 1970 geplande uit gaven. Als gevolg van slechtere be drijfsresultaten (104 miljoen gul den) en het achterwege blijven van de omzetting in een N.V. bracht de PTT de staat 169 mil joen gulden minder op dan in april werd geraamd. De tegenvallende resultaten zijn veroorzaakt door de loon- en prijsstijgingen. De commissie signaleert, dat binnen het kabinet-De Jong de meningen verdeeld waren over een onmiddel lijke compensatie door tariefaver- Het ministerie van Defensie krijgt een pluim: „De administra tie bij Defensie kan een voorbeeld zijn van de mogelijkheden die een goede boekhouding biedt niet al leen voor de bewaking van de rijksuitgaven als geheel maar ook voor een doelmatig beleid van de vakminister zelf". Het had duidelijk moeten zijn, dat de in dc voorjaarsnota aange kondigde verlaging van de uitga ven voor de Nederlandse bijdrage aan het Europees Ontwikkelings fonds met f 15 miljoen in werke lijkheid niet meer dan f 4.2 mil joen zou kunnen bedragen. Zowel het oude als het nieuwe kabinet zijn er voor verantwoorde lijk, dat de aangekondigde bespa ring van f 40 miljoen door het aanschaffen van de meervoudige AOW-AWW-compensatle niet is gerealiseerd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1972 | | pagina 7