jWeer rel,
maar nu
ha het
duel (0-0)
Lugdunum-
chaotisch
Papendrecht:
voetbalduel
UVS „SCHUDT" MUSSCHEN UIT DE BOOM
vuc
LFC en
'vechten'
om punt
iR VC en Roodenburg willen liever nooit meer tegen elkaar spelen
Veel ijvermaar heel weinig kwaliteit (0-0)
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
ROTTERDAM Elf zeer po
tige „Musjes" hebben geen deuk
kunnen schoppen in het betere
voetbal van UVS. De Leidse blauw
witten ontweken voor zover
Door
Cees Onvlee
dat tenminste mogelijk was
het verwoede krachtvoetbal
van de fysiek sterkere Rotter
dammers en zorgden met speelse
„tikken" en (verrassend veel)
dieptepasses voor grote paniek
in het Musschennest. Met 0-2
wees de brigade van Wally van
Schooten de wel strijd -vaar
dige, maar niet zo erg b a 1 -
vaardige Musschenploeg óp zijn
tekortkomingen. Cijfers, die
overigens bij lange na niet de
veldverhouding typeerden. Maar
wel het feit, dat de Leidenaars
nog altijd veel moeite hebben
én weinig geluk met het
bekronen van hun overwicht.
Musschen-trainer Louis Ben-
ninkhof was na alloop die eerste
om toe te geven, dat de Rot
terdammers er met een 0-2 ne
derlaag nog genadig vanaf waren
gekomen. Benninkhof bewonde
rend: ,Laat ik voorop stellen, dat
wij geen slechte wedstrijd heb
ben gespeeld. Zeker niet. Maar
tegen dit UVS was niets te be
ginnen. Die jongens voetbalden
net zo gemakkelijk naar ach
teren als naar voren. Ik heb
geen enkele zwakke plek in dit
elftal kunnen ontdekken. Hoog
uit, dat er te weinig goals wer
den gemaakt".
Waarmee UVS haarscherp
was ontleed. Want UVS
had de fanatiek strijdende Mus-
schen-ploeg een lesje gegeven in
taktiek en techniek. Maar UVS
had óók verzuimd om dat lesje
af te maken. Merkte een bijzon
der tevreden Wally van Schoo
ten na afloop terecht op: „Voor
de rust had het al bekeken kun
nen zijn. Wij hebben reëele
kansen gehad voor drie of vier-
nul. Maar het zat ook niet mee".
Wat achteraf inderdaad als
het enige excuus kon worden
aangevoerd. Want nadat in d
22e minuut Gerard Désar feil
loos een strafschop had benut
in de linkerbovenhoek Kees
Karstens was binnen het 16-
metergebied ten val gebracht
door Ab de Kok, die daarna ook
nog hands had gemaakt had
den de Leidenaars drie voortref
felijke scoringskansen uit-de-
joom zien vallen.
in de 32e minuut had Arie
Lagendijk na een sluitende één
twee met Gerard Désar de bal
In plaats van „vol" slechts half
jeraakt, waardoor doelman Fred
Ellenbaas nog gemakkelijk kon
redden.
in de 37e minuut had
Kees Karstens teveel snelheid
en te weinig kracht om een te
zachte terugspeelbal van Aat
van Dijk in te kogelen.
in de 40e minuut zag Jan
Verver geen kans om de bal na
een passje van (de zelf in guns
tige positie staande) Gerard Dé
sar resoluut in het net te schie
ten.
In de laatste minuten voor
de rust zat het UVS helemaal
tegen: eerst zag Arie Lagendijk
een spetter van 30 meter buiten
bereik van Musschen-doelman
Ellenbaas op de paal afketsten
en vervolgens zag Henk Röl(!)
een treffer na een hakje van
de voorbeeldig sjouwende Gerard
Désar, die de spitsrol van de in
bet buitenland verblijvende Leo
Holl had overgenomen we
gens buitenspel worden geannu
leerd
In de tweede helft vingen de
Leidenaars, met Koos Hannaart
(voor-stopper bij de reserves)
als laatste man, de alles-of-niets
stormloop van de Rotterdam
mers bekwaam op. Om speels
combinerend op het beweeglij
ke middenveld (Koren en La
gendijk in de sjouwersrol) met
een open oog voor dieptepasses,
de „musjes" uit-de-boom t e
schudden. Vertelde Wally van
Schooten later met gepaste
trots: „Wij kennen De Mus-
schen natuurlijk wel. In de
Kikkerpolder hebben zij met
hun krachtvoetbal een punt ge
pakt (1-1). Daarom moest er
tempo worden gedraaid, moet er
niet teveel in de breedte wor
den getikt en moest er als het
kon diep worden gespeeld. Dat
ging erg goed. Er werd vrese
lijk hard gewerkt. En dan komt
het resultaat vanzelf wel".
Dat resultaat kwam in de 69-
ste minuut. Kees Karstens („Hij
had de opdracht om zich af en
toe wat te verstoppen", aldus
Van Schooten, „hij was de man
die voldoende lucht moest heb
ben om na de rust in de ga
ten te kunnen sprinten") pikte
op de linkerverdedigingsvleugel
een bal op, slalomde in hoog
tempo door de ontredderde
Rotterdamse verdediging om
tenslotte Gerard Désar op maat
te bedienen. De Leidse aanvoer
der nam alle tijd om niet alleen
de bal voor zijn linkerschoen
te leggen, maar óók om de toe-
gevladderde „musjes" Verschoor
en Romijn èn doelman Ellen-
baas grandioos op het verkeerde
been te zetten: 0-2
Daarna consolideerde UVS de
„O" en de „2". Doelman Wij
nand Sloos toonde enkele ma
len zijn betrouwbare vorm, ter
wijl in de laatste minuut een
laconieke Désar zich verdraai
de op het moment dat hij zijn
hattrick wilde voltooien
UVS: Sloos; Balkhoven, Han
naart, Rol, Lardé; Leget, La
gendijk, Koren, Karstens; Dé
sar, Verver.
DEN HAAG Ondanks het feit dat
LFC na afloop tevreden was over het
behaalde punt bij koploper VUC
(1—1), hielden de Kanaries toch wel
een wrarjg smaakje over van deze
"topper" op het prachtige sportcom
plex aan het Haagse Kleine Loo. Na
zeventien minuten in de tweede helft
ontaardde de wedstrijd namelijk in
een ordinaire vechtpartij, toen Coc-
kie van Weerlee te hard inging op
een van de VUC-verdedigers. Enkele
Haagse .spelers wilden „verhaal
IWen" bij Cookie, wat uitliep op 'n
massale veohtpartij, die pas na een
Door
Simon van Meij gaarden
paar minuten "gesust" kon worden,
door scheidsrechter Van Dijk met
behulp van enige toegeschoten offi
cials. Van de "elf zonen van vader
Rolf es" (volgens het dameskoor van
LFC is dit de nieuwe naam van de
geelzwarten) bleven er toen maar
tien over, want Cockie werd door
scheidsrechter Van Dijk vroegtijdig
onder de douohe gestuurd. Dit was
trouwens zonder scheidsrechter ook
wel gebeurd, want Van Weerlee
werd tijdens die verwarde ogenblik
ken dusdanig verwond, dat verder-
spelen onmogelijk was geworden.
In de eerste helft zag het er hele
maal niet naar uit, dat de wedstrijd
nog een triest dieptepunt moest er
varen, want beide ploegen boden de
talrijke toeschouwers een zeer aan
vaardbaar spelpeil, soms in een hoog
tempo. LFC liet zijn bedoelingen da
delijk merken en kwam via een hard
sohot van Peter van Laarhoven en
een slimme kopbal van Pietje Gub-
ler dicht bij de openingstreffer.
Maar ook VUC kon al gauw erg ge
vaarlijk worden en vooral linkerspits
Elligens en middenvelder Bobby
Vosmaer hadden de constante aan
dacht nodig van de LFC-verdediging.
Juist op het moment dat iedereen
dacht dat LFC zou gaan doelpunten
(Van Weerlee kwam net ^pn paar
centimeters te kort bij een te zachte
I terugspeelbal van Van der Werf),
scoorde VUC het eerste doelpunt.
Middenvelder Ruitenburg speelde
zich op links goed vrij en gaf een
scherpe voorzet af, die door Dik Hoo-
gendorp ineens op de slof werd geno
men: 10. LFC liet zich niet ont
moedigen en trok fel ten aanval,
maar moest toch op de tweede
i helft wachten om de 'ruim verdiende
gelijkmaker toe te kunnen juichen.
Dat gebeurde vijftien minuten na
rust toen Cockie van Weerlee op de
rand van het strafschopgebied was
neergelegd. Plet Gubler belastte
zich met de taak om de directe
vrije trap te nemen en schoot met
een fraaie boog over het muurtje en
langs de verbouwereerde doelman
Stoop: 11. Waarmee hij gelijk af
rekende met de gedachte dat Piet
Keize'r alleen patent heeft op dit
soort doelpunten. Twee minuten
hierna moesten de Leidenaars met
tien man verder, na het boven
genoemde incident. VUC kon uiter
aard sterker worden, maar vond in
laatste instantie doelman Sjaak
Bouwmeester op zijn weg. Hij stop
te in de resterende tijd harde scho
ten (van o.a. Vosmaer) knap. Trai
ner Rolf es na afloop: "Ach, dat het
hard zou worden hadden we wel
verwacht, maar op zo iets reken Je
natuurlijk niet. In de eerste ielft
hebben we met twee spitsen ge
speeld, maar in de rust heb ik Geor
ge Moesman opdracht gegeven om
ook mee naar voren te gaan. Ze
hebben er met honderd procent in
zet voor gewerkt en met dat ene
puntje ben ik ook best tevreden.
LFCBouwmeester, v. d. Berg,
De Wit, Heymans, Holswilder, v. d.
Linden, Laarhoven, de Jong, Gubler
v. Weerlee, Moesman.
PAGINA 11
3iRIJSWIJK Er rust een vloek op de wedstrijden tussen
en Roodenburg. Een zware vloek, die elk duel dreigend
[geleidt. De spelers van die ploegen spuien openlijk rond
jt ze elkaar héél zwak gezegd bepaald onsympathiek
Tuiden en dat ze eigenlijk maar liever nooit meer tegen elkaar
uden willen voetballen. Het gaat dan ook altijd mis IN of
^pals gisteren) NA de duels die Roodenburg en RVC uit-
dlichten. Als er dan al eens een wedstrijd ogenschijnlijk spor-
If verloopt, wordt dat onmiddellijk als vreemrd ervaren. Dat
pi gewoon niet: de uitbarsting móét komen:
Chaotische toestanden op het
RVC-terrein. Gerrie Hup heeft
het op zijn heupen gekregen en
wordt (het groepje op de achter
grond) in bedwang gehouden
door zijn medespelers. Keereweer
(derde van links) moet er het
zijne van hebben en komt toe
gesneld, Rinus Smits (geheel
links) kijkt toe, RVC-ers Vols (2)
en Bolman (9) houden zich ter
zijde en scheidsrechter Draaisma
(van dat inicident na de wed
strijd heb ik niets gezien) is met
afgewend gelaat op weg naar de
kleedkahiers. De fotograaf (van
firma Holvast) had het ook al
moeilijk: hij kreeg een klap en
raakte vervolgens in de clinch
met RVC-doelman Van der Meer
die aan zijn hoofd en aan zijn
lens stond te rukken
Door
René Vos
Door
Paul de Tombe
grennsde om de onstuimige stormlo
pen van RVC. Waarin de Leidse
ploeg zich bepaalde tot verdedigen
en in geen enkel opzicht van plan
was mee te helpen een wedstrijd te
maken. Zelfs het „dodelijke" uitver
dedigen bleef achterwege. Eenvoudig
omdat Roodenburg niet van plan
was RVC enig speelplezier te gun
nen. Rinus Smits: „Als we dat had
den gedaan, hadden we in situaties
.gekomen waarin we een rot-
knal konden krijgen. Ik word dood
ziek van die wedstrijden tegen RVC:
„de jongens worden overal geknepen,
gekrabbeld en geschopt. Doodziek
word ik van dat onsympathieke stel.
Wij zouden dan ook liever nooit
meer tegen die ploeg voetballen: die
Hup ging zo tekeer dat het erop
leek dat ze wat hadden ingenomen.
Maar we hebben toevallig wel ge
kregen waarvoor we waren gekomen.
Dat punt hebben we vooral dankzij
Keereweer".
Keereweer
Keereweer, weer een lang hoofd
stuk apart. De Leidse doelman keer
de weer bijna „onmogelijk" te pak
ken ballen, leidde het furieuze een
richtingsverkeer van RVC voortdu
rend in andere banen.
Zoals in de veertigste minuut toen
Keereweer een verraderlijk schot
van RVC-verdediger Croes flitsend
uit zijn doel dook, zoals tien minu
ten voor het einde toen Hup nog
in gewone doen, dus al te fel zeer
fraai inkopte en Keereweer in een
reflex knap redde.
Het is maar een greep uit het, in
verhouding tot het inmense, maar
bedriegelijke overwicht, kleine arse
naal kansen van RVC. Dat éénmaal
pecht had: toen linkerspits Pronk in
de 49ste minuut tegen de buitenkant
van de paal knalde. Maar was dat
pech? Of gerechtigheid? Rodenburg
verdedigde zo knap, zo klinisch bij
na dat het bepaald onverdiend zou
zijn geweest als de Leidse ploeg zou
hebben verloren. Roodenburg wilde
dan wel niet voetballen, de elf van
Rinus Smits zette RVC toch her
haalde malen voor schut door op de
vierkante meter te gaan tikken en
het te onstuimige RVC nog meer te
laten werken. Wat bleef lukken,
zelfs minutenlang na de wed
strijd
Roodenburg: Keereweer, Van Weer
lee, Ooyendijk, Pennenburg, Dub-
beldeman, Van Kooperen, De Klerk,
Van Es, Den Os, Vertouylen, Han
naart.
Papendrecht, dat bij Lugdunum
zelden fortuinlijk speelt en ditmaal
extra gehandicapt was doordat het
(drie man geschorst en één gebles
seerd) moest aantreden met vier
invallers, toonde zich na afloop
toch wel content met het resultaat.
„Gezien de omstandigheden heb
ben we het- nog niet eens zo gek ge
daan," constateerde bestuurder
Terlouw. Bij de groenwitte Leide
naars was men aanzienlijk minder
tevreden. Niet ten onrechte overi
gens. Want als Lugdunum ooit een
wedstrijd heeft kunnen (en moe
ten) winnen was het wel die van
deze kille zondagmiddag. Maar
het falende aanvalstrio (zelfs een
Hans van der Starp!) liet de droom -
kansen hardnekkig liggen....
Want kort voor rust passeerde
„balverliefde" Cees de Cler welis
waar twee Papendrecht-verdedigers,
maar wilde daarna inplaats van
te schieten ook nog eens invaller-
uoelman Hardam „pakken....
En na een kwartier spelen in de
tweede helft, na voortreffelijk voor
bereidend werk van Gijs Collé,
zwiepte vrijstaande Jan Pijnakker
met een zonderlinge zwaai het leer
ook al keurig netjes in de dankbare
handen van Hardam....
Een bittere teleurstelling voor de
„kikkers". Bij wie, na de goede oe
fenwedstrijd van dinsdagavond te
gen een Ajax-selectie, weer wat
hoop was gaan gloren. Elftalbege
leider Hennie Bekkering: „Als ze
vanmiddag ook zo spelen teken ik
er voor..." Maar o'ok tussen een oe
fenwedstrijd en een wedstrijd waar-
In het om de punten gaat gaapt een
afgrondBij Lugdunum was het,
overigens over teveel schijven lo
pend, .gevoel" voor de combinatie
er gistermiddag slechts bij vlagen;
In de afwerking ontbrak het de
groenwitten totaal a
digheid....
Papendrecht, aanvallend een en
kele maal wat verrassender en di
recter spelend, trof het niet, dat
Lugdunum zijn beste man in de
verdediging had staan: rustige Leo
Redel. Lugdunums slanke aanvoer
der hield verdedigend de situatie
knap in de hand. Met assistentie
van doelman Honsbeek. En deed
dat ook na rust, toen Papendrecht
de „verse" krachten Cor Romijn en
Swijneburg naar de frontlijn stuur
de. Maar ook aan hun werk ont
brak de moeilijkheidsfactor die ach-
Hans van der Starp is languit
gegaan. Het was gistermiddag op
het Lugdunum-veld een veel
voorkomend beeld (Foto Holvast)
ter Honsbeek de 'lampjes' had kun
nen laten branden...Hoewel ....arbi
ter Fantazescu toonde zich zeer
lankmoedig, toen kort voor tijd Cor
Romijn vakkundig (en onbestraft)
in Lugdunums doelgebied werd
neergelegd.,..
Lugdunum: Honsbeek. Oppelaar,
Van Delft, Redel, W. de Roo, Collé,
H. de Klerk, H. de Cler, C. de Cler,
H. v. d. Starp en J. Pijnakker
'jlf Zaterdagvoetbal
Leo Pluimgraaff (Q. B.) (+1) 10
Jan de Jeu (ARC) 8
Teun Tates (SMS) 2) 7
Ed Langereis (SVOW) (+1) 7
Piet Vonk (Koudekerk) 6
Leo Brommers (Koudekerk) 6
Daan Kooij (Randst. Sp.) 6
Zondagvoetbal
Koos Kievits (Warmunda) (+1) 11
Maarten Jongejan (VTL) 10
Desar; stijgt
Sjaak v. Slingerland (SJZ 1
Peter Laarhoven (LFC)
Arie Ouwerkerk (Altior)
Hans Thijssen (Warm.) (+2
Kees v. Amsterdam (Alphia)
Gerard Désar (UVS) (-1-2
Piet Gubler (LFC) 1
Peter Werkhoven (UDO)
Wim Mooijekind (SC Lisse)
Bert Harteveld (Warmunda)
Peter v. Kampen (Foreh.)
Klaas de Bruin (Alphen
Ji het Rijswijkse sportpark Prin-
strijdtoneel van de tweede
itmoeting RVC-Roodenburg
den weer chaotische toestan-
Direct na het laatste fluitsig-
(gekomen bij de stand 0—0)
de voortreffelijke Groningse
pidsrechter Draaisma die speciaal
dat duel naar Rijswijk was ge-
moest RVC's fanatieke
Hup in bedwang worden i
door vijf van zijn medespe-
Hup, die al tijdens de wedstrijd
zich had doen spreken door
iburg-doelman Mattie Keere-
keihard tegen het onder-
schoppen, schreeuw-
geslagen te zijn door André
ijk en schuimbekte om re-
e RVC-middenvelder
tien minuten lang als een be-
om zich los te rukken van de
die hem ervan wilden weerhou-
Ooyendijk te „bespringen", Hup
verblind door woede wild om
heen en zeeg eindelijk als een
ineen om tenslotte volledig
te worden s
Net mensen
iVC-trainer Karei Jansen, met
kon worden gepraat: „Ik
iedere speler 'opgedragen koste
het koste zijn zelfbeheersing te
Dat lukte ze de hele wed-
Maa'r het zijn soms net men-
If Hup zelf zegt dat hij een klap
l die nummer vijf, die
van weer een overkwikkend
!Hc}dent uit de langlopende serie
4 j 0—Roodenburg „ruzies", (uit 't
_Lgrafgaande deel: Roodenburg—
op 19 september jl. werd ge-
wegens wanordelijkheden
van een chaos na een ogen-
sportieve wedstrijd.
Roodenburg (Smits: „We
hier in Rijswijk niets doen,
niet voetballen") uitvoerig
LEIDEN Lugdunum en Pa
pendrecht hebben gistermiddag
op de kleffe, moeilijk begaanbare
grasmat van het sportpark aan
de Haarlemmertrekvaart nog
weer eens onderstreept, dat ijver
en kwaliteit niet altijd hand in
hand gaan. Na een zwakke, soms
chaotisch gespeelde partij voetbal
liet arbiter Pantazescu de vlijtige
strijders inrukken bij een 00
stand, waarmee zowel Lugdunum
als Papendrecht nog bepaald
royaal gehonoreerd werd
Ooyendijk
eerder een schop
jekregen, toen de scheids-
d gefloten, hoorde ik hem
aan lopen. Ik dacht dat
Llde schoppen en draaide
Toen liep hij tegen mijn el-
aanEn hij wilde me aan-
Dat streven werd in eer-,
instantie verhinderd door
collega-centrum verdedi-
Pennenburg die Hup in een
greep nam (Pennenburg la-
.Iedereen keek toe, niemand
wat en daar stond ik met een
in mijn armen") en vervol-
hadden vier spelers en de toe
verzorger van RVC er tien
„overwerk" aan om Hup te
Doodziek
