Akkoorden West- en
Oost-
J)uitsland toch ondertekend
NAVO aarzelt over de
veiligheidsconferentie
lans op royaal gebaar van DDR verkeken
Isidor Stone vindt
het nu welletjes
Regeling
van Duits
metaal
conflict
in vogelvlucht jMllill in vogelvlucht
ZEKE
SaUlDAG 11 DECEMBER 1971
BUITENLAND
PAGINA 9
inf:
(Van onze correspondent)
1RLIJN (GPD) In Berlijn zouden vanochtend de onder-
tussen beide Duitslanden over het verkeer tussen
londsrepubliek en West-Berlijn en over bezoeken van West-
jijners aan het oosten plechtig worden afgesloten. Staats-
•taris Bahr parafeert met zijn gesprekspartner Kohl in het
tlijke stadsdeel dat gedeelte van de overeenkomst, dat zij
£Jr hun rekening hebben genomen. In West-Berlijn onderte-
>n de onderhandelaars Müller (West-Berlijn) en Florin
de overeenkomst die deze week nog grote problemen
[verde: die voor bezoeken van Westberlijners.
ken van het Berlijn-akkoord waar
over Amerika, Engeland, Frankrijk en
de Sowj et-Unie het begin september
eens zijn geworden. Het gehele com
plex heeft voor het eerst duidelijke en
ook door het Oosten onderschreven
bepalingen voor de positie van West-
Berlijn.
Overigens zullen de Westberlijners
die het reoht krygen 30 dagen per
jaar op bezoek te gaan in Oost-Ber-
lijn en in de DDR, niet onmiddellijk
van de vooruitgang kunnen profite
ren.
De Sowjet-Unie heeft, zoals gemeld,
duidelijk gemaakt dat zij het Berlyn-
complex niet zal ondertekenen voor
dat Bonn toe is aan het ratificeren
van het verdrag van Moskou. Aange
nomen mag worden dat beide plech
tigheden nu ongeveer in dezelfde tijd
plaatshebben. Het zou echter, op zijn
best, nog vier maanden duren.
de parafering was in Berlijn
Ltste dag van grote onzekerheid
gegaan. Het gesprek Müller-
verkeerde in een impasse tot
teester Schütz de DDR don-
in een brief hoffelijk had ge-'
dat die impasse wellicht
op een misverstand omtrent
■lijke houding. West-Berlijn
ter onverminderd bereid het
te aanvaarden waarover
het enkele dagen
eens waren geworden.
compromis mogen
rlyners, die het recht krijgen
1 dertig dagen per jaar in
iten op bezoek te gaan, per
«nen als zij invaliden of kin-
bij zich hebben of naar een
,n Oost-Berlijn wensen te trek-
,r men eenvoudig zonder eigen
iddel niet komt. Bovendien
in tegenstelling tot vroegere
[■ingen van de DDR ook op
in feestdagen bureaus geopend
pasjes voor bezoeken kun-
iorden aangevraagd, pasjes die
lellijk worden verleend (ook
afwijking van eerder ingeno-
ndpunt)
Bezwaren
"Jj hebben aangevuld wat de ge-
'°raen in 1945 nagelaten hebben",
_j;ermiddag optimistisch de pers
van de Westberlijnse Senaat
jemeentebestuur Over het aan-
J)aar zijn van die aanvulling is
1 in West-Berijn tot de laatste
ktreden. Met slechts één tqgen-
pesloot de fractie van de rege-
I sociaaldemocratische partij de
nkomst te aanvaarden; CDU
P hidden him ernstige bezwa-
Ja ar bij voor laatsgenoemde par-
l Bonn samen met de sociaal-
jraten aan de macht) voorop
dat de DDR de kans behoudt
len aan Westberlijners te ver-
rdaad geldt voor beide over-
r kTnsten, die de Bondsrepubliek
de DDR heeft gesloten, dat
e»e cces in grote mate afhangt van
itelijke bereidwilligheid om de
b^%ingen met de Bondsrepubliek
te ontspannen. Op de wegen
Bondsrepubliek en West-Ber-
besillen de Oostduitsers kunnen
als "voldoende verdenking"
"misbruik" van die
wordt gemaakt.
>rlijners kan de toegang tot het
es 'ijk stadsdeel nog altijd worden
erd indien zij tegen de straf
ing van de DDR hebben ge-
nh(
estberiynse regeringskringen
echter grote betekenis gehecht
ha it feit dat ae DDR-regering een
aar ,wat pijnlijke overeenkomst'
een SPD-afgevaardigde, heeft
paraferen. Bij de laatste moei-
esprekken tussen de onder ham
Müller en Florin zou laatst
ede herhaaldelijk direct over-
bben gepleegd met de in War.
verblijvende partijleider Ho-
Van Honecker zou men de
hebben gekregen dat hij posi-
lat tegenover de Oost-politiek
•andt.
ts is voor een beoordeling van
U:reenkomsten van doorslagge-
betekenis, dat zy deel uitma-
ïma
bij
daatm
orge
baar
Positief
Van de baan
De Westberlyners hebben sinds
vrijdag niet meer de hoop dat zy door
een royaal gebaar van de regering in
het Oostelyke stadsdeel de kerstdagen
by familie in het Oosten kunnen
doorbrengen. Hierop was min of meer
gerekend na uitlatingen uit Oost-
Berlijn en bovendien in verband met
voorbereidingen voor uitbreiding van
de passagemogelijkheden in de muur.
Vrijdag maakte het partijblad Neues
Deutschland echter duidelyk, dat
zo'n byzondere pasjesregeling van de
baan is nu de Westberlijnse senaat
het akkoord heeft „gedwarsboomd"
In de Noorse hoofdstad Oslo
overhandigde de presidente van
het Noorse Nobel-comité mevrouw
Aase Lionnaes gisteren de Nobel
prijs voor de vrede aan de West-
duitse Bondskanselier Brandt. Op
de foto: Brandt neemt de pen
ning en de oorkonde in ontvangst.
Tegelijkertijd overhandigde in
de Zweedse hoofdstad Stockholm
Koning Gustaaf Adolf weten-
schapsprijzen aan de Amerikaan
Sutherland (hormonenonder zoe
ker), de Canadees Herzberg (mo
leculaire specialist) en de Engels
man Gabor, uitvinder van de ho
lografische drie-dimensionale fo
tografie. De Chileense dichter-
diplomaat Neruda kreeg de No
belprijs voor letterkunde en de
bijzondere Nobelprijs voor econo
mie gipg naar de Amerikaan
Kuznets.
(Van onze correspondent)
BRUSSEL (GPD) De NAVO wil
nog niet beginnen aan meerzijdige
voorbereidingen voor een conferen
tie over Europese veiligheid en sa
menwerking met het Oostblok en an
der geïnteresseerde landen. De vijf
tien ministers van Buitenlandse Za
ken, die tezamen de NAVO-raad
vormen, hebben gisteren echter aan
het eind van hun tweedaags beraad
een communiqué gepubliceerd, dat
het toch mogelijk maakt vast met de
voorbereiding van de voorbereidingen
te beginnen. Ambassadeurs van in
Helsinki vertegenwoordigende NAVO-
llTVOERING
j&liV DUITSE
ZKENMAN
EN De politie in Essen heeft
Q b n meegedeeld, dat de eigenaar
n groot aantal kruidenierswin-
i West-Duitsland dertien dagen
1.1 is ontvoerd en dat voor zijn
«pg een „zeer hoog losgeld"
evraagd. De ontvoerde man
Albrecht, 49, uit Essen, eige-
van supermarkten in de West-
deelstaat Rijnland-Westf alen.
van Albrecht heeft via een
miljftet name genoemde contactper-
en contact gestaan met de ont-
tg v re. maar de hoogte van het los-
s loch de datum van zyn vrijla-
pjn bekend gemaakt,
circuleren berichten dat de
'ders een bedrag hebben
van zeven miljoen mark,
5 de politie werd Albrecht op
jjvnd van 29 november ontvoerd
elde zyn familie er de eerste
ets voor om zich tot de autori-
te wenden. Zij heeft nu de po-
1 "°ch om hulp gevraagd.
lecht zou de afgelopen dagen
malen zijn gezin opgebeld
om te laten weten dat hij in
gezondheid verkeert. Ook heeft
i brief geschreven, hem gedic-
zyn ontvoerders.
landen mogen tweezijdig met de Fin- Berlijnse protocol eerst door 'de Gro
se regering over haar uitnodiging te Vier' moet zijn ondertekend,
gaan spreken zonder dat deze for- Het communiqué laat voorts dui-
meel wordt aanvaard. j delijk blijken, dat ook over weder-
Dit compromis, ontsproten aan hetzijdse evenwichtige vermindering van
brein van de Belgische minister Har- strijdkrachten moet worden onder
mei. moest een meningsverschil dek- handeld, apart of onder de paraplu
ken dat binnen de NAVO-raad on
verminderd is blijven bestaan. De
Fransen. Denen en Noren meenden
namelijk dat de oplossing van de
kwestie-Berlijn al voldoende was ge
vorderd om meteen met het voorbe
reidend gesprek op brede basis te
beginnen. De andere landen, met na
me West-Duitsland en de Verenigde
Staten en o.a. oo:k Nederland hou
den er hardnekkig aan vast dat het vaarlijk acht.
van de veiligheidsconferentie, omdat
van verhoogde veiligheid nauwelijks
sprake zou kunnen zijn wanneer ook
het gevaar van een militaire con
frontatie in centraal-Europa niet
kan worden beperkt. Frankrijk heeft
op dit punt niet mede-ondertekend
omdat het zich aan de militaire in
tegratie heeft onttrokken en vermin
dering van strij krachten erg ge-
Schietpartij
in Ulster
BELFAST (Reuter, AFP) Giste
ren zijn na een schietpartij in Stra-
bane het stoffelijk overschot van een
lid van het verdedigingsregiment van
Ulster en dat van een tweede man
aangetroffen. Dit is het vijfde lid van
het regiment bestaande uit Ul-
sterse vrijwilligers dat sinds 9 au
gustus is gedood, Enkele dagen ge
leden zijn twee leden van genoemd
regiment door Ierse verzetsstrijders,
die hun woningen binnenstormden,
doodgeschoten. In het regiment be
vinden zich vele rooms-katholieken,
die door het IRA als "verraders" wor
den beschouwd.
Zoon als onderpand Als onder
pand voor zijn speelschulden heeft
een Turk zijn 15-jarige zoon in een
café in München achtergelaten. De
Turk had weliswaar beloofd na een
week terug te komen om zijn schul
den af te lossen en zijn zoon mee te
nemen, maar volgens de politie is hij
helemaal niet van plan geweest dit
te doen. Bij een controle van de po
litie is de jongen meegenomen. De
caféhouder had hem voor zijn dien
sten als boodschappenjongen onder
dak en eten gegeven.
(Van onze correspondent)
WASHINGTON De postbode
bracht een gedrukt briefje van
Isidor Feinstein Stone, dat meer
was dan een gewone gedrukte me
dedeling. Het was het einde van
een instelling. Want Isdidor Fein-
Door
mr. H. L. Leffelaar
stein Stone, wiens eigenlijke ach
ternaam Feinstein was (hij nam
„Stone" erbij vermoedelijk omdat
het beter klonk in een Anglo-Sak-
sisch land), schreef dat hij het
bijltje er bij neer zou leggen en
de publikatie van zijn eerst weke
lijkse, en daarna tweewekelijkse
eenmansvlugschrift zou staken.
Omdat hij deze maand 64 wordt,
vond hij het na 19 jaar van „on
afhankelijke verslaggeving" welle
tjes.
„Isi" Stone, zoals hij ook door be
wonderaars werd genoemd, die hem
persoonlijk niet kenden, is zo Ame-
(Van onze correspondent)
BERLIJN (GPD) Het looncon-
fliot in de metaalindustrie van Ba-
den-Württemberg is gisteren opge
lost. Werkgevers en vakbond werden
het er over eens dat de 650.000 werk
nemers in het zuidwestelijke industrie
gebied van 1 januari een loonsverho
ging van 7,5 pet. ontvangen. Daarbij
komt over de periode van 1 oktober
tot eind december een uitkering van
180 mark (60 mark per maand in
eens) De nieuwe cao zal een looptijd
hebben van een jaar.
Met dit akkoord komt in de loop
van de volgende week een eind aan
de sinds 2 november durende staking,
die ernstige gevolgen heeft voor de
metaalverwerkende industrie in de
Bondsrepubliek.
De staking kan niet onmiddellijk
worden beëindigd, omdat het door de
onderhandelaars bereikte resultaat
aan een algemene vergadering van
250.000 georganiseerde arbeiders moet
worden voorgelegd. Vermoedelijk zal
de hoofdelijke stemming in die mam
moet-bijeenkomst dinsdag en woens
dag plaatshebben.
Blijkens eerste reacties zyn zowel
de werkgevers als de vertegenwoor
digers van de vakbond ingenomen
met het akkoord. Bij Volkswagen,
waar maandag de produktie door het
uitvallen van toeleveringsbedrijven
in het stakingsgebied moest worden
stopgezet, werd de verwachting uitge
sproken dat men in alle autofabrie-
ken vóór de kerst het werk weer vol
ledig kan hervatten.
Lang telegram Klokslag mid
dernacht, van donderdag op vrijdag,
heeft het „Front van Joodse studen
ten van België" uit het telegraaf
kantoor aan de Jezusstraat in Ant
werpen een 18 meter lang telegram
gestuurd de leiders in het Kremlin.
Er wordt bezorgdheid in uitgespro
ken om het lot van de Joden in Rus
land die naar Israël willen emigre
ren, maar daar geen toestem
ming voor krijgen.
Onbehagen over
Leids onderwijs
LEIDEN Over het onderwijs
beleid in Leiden heerst veel onbe
hagen. Aldus mevrouw Van Seters
(PvdA), gisteravond laat,'toen er nog
net een half uurtje overschoot bij de
behandeling van de gemeentebegro
ting '72 voor het hoofdstuk "onder
wijs": „Het is niet slechts een kwes
tie van geld, maar het geven van
inspiratie".
Mevrouw Van Seters zei een visie
op het onderwijs te missen: „De heer
Cornelissens (KVP) is blij met de
drie nieuwe gymlokalen die Leiden
krijgt. Wij ook, maar er is een te
kort van twintig gymlokalen. Wat is
de planning?"
Het PAK legt het accent op de
kinderen in de arme wijken. Niet dat
de anderen minder moeten hebben,
maar de groep die altijd al schaars
is bedeeld, verdient méér. Mevrouw
Van Seters wilde in dit verband wel
eens samenvattende uitspraken van
wethouder Duyverman. in plaats van
de "hap snap" beantwoording van
problemen.
Cornelissens had meer waardering
voor de wethouder, maar vroeg daar
naast om f20.000 teneinde op scho
len meer te kunnen doen aan maat
schappelijke inzichten (wat is en hoe
werkt een vakbond, gemeentebestuur,
enz.).
Regering emiraten In Aboe
Dhabi is de samenstelling van de
eerste regering van de verenigde Ara
bische emiraten bekendgemaakt. De
19 leden van de regering behoren
vrijwel allemaal tot de regerende fa
milies in de zes sjeikdommen. De
portefeuilles zijn verdeeld naar ge
lang de belangrijkheid van de deel
nemende sjeikdommen. Zo levert
Aboe Dhabi, behalve het staatshoofd
van de federatie, ook zes ministers.
India's militaire successen in de
stryd met Pakistan om een vrij Ben
galen betekenen allerminst, dat dit
probleem nu spoedig zijn einde na
dert. In de eerste plaats, omdat Pa
kistan tegelijkertijd vorderingen
maakt in het door beide landen
eveneens omstreden Kasjmier. Op 6
november maakten wij te dezer
plaatse reeds melding van het hard
nekkige gerucht over afstand van
Oost-Pakistan aan India in ruil voor
het door India overheerste deel van
Kasjmier, dat aan (West-)Pakistan
zou toevallen. Maar dat was toch
niet meer dan een vaag bericht en
het blijft dus zeer de vraag of Nieuw-
Delhi, wanneer het eenmaal de
smaak van militaire successen te
pakken heeft, met een dergelijke
ruil genoegen zou nemen. Na de oor
log in Oost-Pakistan zou dus wel
eens een bloedige strijd om Kasjmier
kunnen ontbranden. Punt twee is,
dat de Oostpakistanen een 'vrij Ben
galen' wensen en de dienstbaarheid
aan Jachja Chan niet willen ver
wisselen voor onderhorigheid aan
India. Laatstgenoemd land presen
teert zich in zijn propaganda wel
als verdediger van de naar zijn ge
bied gevluchte Oostpakistanen en
klaagt tegelijkertijd steen en been
over de ondraaglijke financiële ge
volgen van die last, maar men mag
niet helemaal voorbijzien aan de in
houd van het Westpakistaanse Wit
boek over de achtergronden van wat
zich thans tussen beide landen af
speelt. Reeds in 1967 vielen Pakis
tan bewijzen in handen, dat "India
samenspande met tegen Pakistan ge
richte elementen in Pakistans ooste
lijk gebiedsdeel". Dat was wat het
Witboek noemt "de samenzwering
van Agartala". uitvloeisel van In-
dia's weigering Pakistan (sinds 1947)
als een onafhankelijke soevereine
staat te erkennen. Ten derde speelt
in India naast dit 'imperialistische'
element ook de onderlinge verdeeld
heid een rol. En een regering, die
kans ziet de middelpuntvliedende
krachten te bundelen tegen een ge
meenschappelijke vijand, in casu
Paikstan, heeft, zy het tijdellijk, veel
gewonnen. Zo eenvoudig als sommi
gen het geschil tussen India en Pa
kistan willen zien. liggen de zaken
dus niet. In dit verband is de Ame
rikaanse beschuldiging van beteke
nis. dat India de aanval op Pakistan
begon op een ogenblik, dat er een
grote kans bestond, dat geheime be
sprekingen over het verlenen van
politieke onafhankelijkheid aan de
Bangla-Desjbeweging met succes
konden worden afgesloten. Pakistan
had onder Amerikaanse druk al toe
zeggingen gedaan om in Calcutta
met vertegenwoordigers van 'Vrij
Bengalen' aan tafel te gaan zitten
en zelfs een voorstel in overweging
genomen de gevangen sjeik Moedji-
boer Rachman als vertegenwoordiger
van de afscheidingsbeweging te aan
vaarden. Men bedenke daarbij, dat
India zelf heel wat te stellen heeft
met zijn eigen (West-)Bengalezen.
De regering in Nieuw-Delhi kon dus
twee doeleinden bereiken: het schep
pen van een min of meer autonoom,
maar toch tot India behorend Ben
gaals rijk en de (gedeeltelijke) ver
nietiging van de Pakistaanse buur
man. Blijkbaar heeft India te wei
nig vertrouwen gehad in de moge
lijkheid, dat deze doeleinden aan de
vredestafel verkregen konden wor
den. Hoe dan ook: het lijkt onjuist
India uitsluitend de mooie rol van
steunpilaar van verjaagde vluchte
lingen toe te kennen en de Westpa-
kistanen van Jachja Chan slechts te
zien als moordzuchtige benden, die
honderdduizenden over de kling joe
gen en miljoenen het land uitdreven.
Maar, zal men zeggen, was (West-)
Pakistan werkelijk wel bereid zyn
oostelijk gebiedsdeel af te staan, om
dat het daarmee toch een voordelig
„wingewest" zou verliezen? De vraag
is of men hier niet met een legende
van de Bangla-Desjbeweging te ma
ken heeft. Oost-Pakistan heeft
slechts een oppervlakte, die viermaal
zo groot is als Nederland. Maar op
dat gebied moeten 55 miljoen mensen
zich in leven zien te houden, terwijl
de bevolkingsgroei bepaald onrust
barend is. In de moessontijd staan
vele streken maandenlang onder
water tengevolge van onvoldoende
bedijking. De rijstproduktie is slecht:
1100 kilo per hectare tegen byv. 5700
in Japan. De omvang van de indus
trie is gering en de uitvoer van de
jute loopt terug door verminderde
vraag. Uit een oogpunt van herstel
van de rust onder een deel van de
eigen bevolking is er India dus wel
wat aan gelegen zijn invloed tot
Oost-Pakistan uit te strekken, hoe
economisch onaaantrekkelijk dat ge
bied dan ook moge zijn. Anderzijds
zou. mede door de verre afstand ten
opzichte van West-Pakistan, een ruil
met Kasjmier voor de regering-Jach-
ja Chan zeker aanvaardbare kanten
hebben. Een belangrijk punt bij dit
alles is overigens hoe met name de
Sowjet-Unie en China op een der
gelijke gang van zaken zouden reage-
den. Toevoeging van Oost-Pakistan
aan India zou de machtsverhoudin
gen in Z.O. Azië niet onaanzienlijk
beïnvloeden, tot voldoening van het
Kremlin, dat niet zal nalaten te
zijner tyd de rekening te presente
ren, byv. in de vorm van een vloot-
basis. Voor Peking zou een en ander
bepaald minder attractief zijn. Maar
wat kan het op het ogenblik onder
nemen? Vrijwel niets. Het voelt er
namelijk heel weinig voor zijn mate
riële zwakte te doen blijken in een
conflict, waarin het Pakistan steun
zou moeten verlenen tegenover India,
dat bijstand van de Sowjet-Unie zou
genieten. De leiding in Peking weet
maar al te goed, dat het Kremlin op
wapengebied oneindig veel beter is
toegerust. Bovendien zou de Sowjet-
Unie Chinese inmenging ten gunste
van Pakistan kunnen beantwoorden
met een tegenactie aan de Siberische
grenzen. Voorlopig kan Peking dus
niet anders reageren dan met woor
den. En dat doet het dan ook door
de Sowjet-Unie te beschuldigen van
imperialistische activiteit. Terecht
schreef de Paryse „Figaro" dezer
dagen, dat president Nixon en Mao
Tse-toeng ook deze kwestie zonder
twijfel zullen opnemen in hun ko
mende besprekingen in P«king. Toch
beschikt China nog over een middel,
dat. zeker op langere termijn, zowel
India als de Sowjet-Unie wel eens
voor onaangename verrassingen zou
kunnen plaatsen. De Bengalen be
schouwen het Indiase leger thans
nog als een soort „bevrijdingsleger",
dat hen ontheft van de drukkkende
last van het bewind van Jachja
Chan. Maar wat zal er gebeuren als
ditzelfde Indiase leger na enige tijd
een „bezettingsleger" blijkt te zijn?
Tegen die tijd zal Peking zijn kans
schoon zien en niet nalaten de Ben
galen op te stoken tegen India. Dan
zijn de rollen omgekeerd. India doet
verstandig niet voortijdig victorie te
kraaien, want de toekomst kan nog
onaangename verrassingen brengen
Rl.
rikaans als iederee Amerikaan die
ooit tegen de schenen van
Washington aanschopte. Als een
kleine "mn met zware brill eg lazen
en een aarzelend hoge stem bewoog
Stone zich door het Amerikaanse
politieke landschap als een fret. In
zijn in 1952 begonnen weekblad,
dat gewoonlijk uit vier of zes kant
jes brief-formaat bestond, speciali
seerde hij zich in het opdiepen van
uitspraken van details uit de rege
ringsdocumenten, die onder zijn
kritische vergrootglas uitgroeiden
tot de eigenlijke kem van wat het
regeringsbeleid probeerde te ver
hullen.
Bezeten
De artikelen die hij daarover schreef,
waren polemisch, subjectief en be
zeten van de drang om de waar
heid aan de kaak te stellen. Dat
ze hun uitwerking niet misten,
bleek toen vice-president Spiro
Agnew hem persoonlijk in één van
zijn periodieke uitbarstingen tegen
de pers aanviel, en hem „weer zo'n
schelle stem van het liberalisme"
noemde.
David Eisenhower, in wie sommige
dolenden nog steeds een toekom
stige Republikeinse Kennedy zien,
weigerde zijn diploma van Amherst
University te gaan halen, toen hij
hoorde dat I. F. Stone de spreker
bij de ceremoniële uitreiking zou
zijn.
Dit soort reacties verwekte bij Stone
een typerend hikkend lachje, maar
achter deze ontwapenende manier
van doen ging ook een Stone
schuil, die op een nationaal tele
visie-avond-praatprogramma met
een onverstoorbare feitelijkheid een
agressief publiek in bedwang hield,
toen hij zijn vernietigende visie
gaf op de gebeurtenissen aan Kent
University, waar vier studenten
door de nationale garde werden
doodgeschoten tijdens een demon
stratie tegen Nixons invasie van
Cambodja. Stone noemde de be
schieting moorden.
Kort na de verkiezing van president
Nixon kwam ik Stone tegen in
Washington, waar hij woont. Als
je hem zag. dacht Je eerder aan
een uitpluizer van oude teksten,
dan aan een Journalist die (zoals
hij het zelf formuleerde) zich als
een ombudsman gedwongen voelde
om de hele wereld te verslaan. HU
verheugde zich toen al bij voorbaat
op de Nixon-Jaren die, zei hij ver
genoegd, hem veel inspiratie zou*
den Qpleveren.
Averechts
Op een averechtse manier werd
Stone een Amerikaans succes. Hij
begon zijn wekelijkse vlugschrift,
omdat hij na Jaren in de Journa
listiek geen werk kon vinden. De
meeste dagbladen vreesden zijn on
afhankelijke. linkse ideeën, even
zeer als leden van het Congres zijn
gezelschap vermeden als de zeker
ste manier om niet herkozen te
worden.
Stone begon met 5300 abonnees. Nu
hU er mee ophoudt, zijn het er
70.000. HU vond het zelf ook iro
nisch: „De meest onzekere onder
neming van mijn leven, gaf mij
uiteindelyk meer zekerheid dan ik
ooit gehad had".
Toch was Stone allerminst een ge
blinddoekte links-liberaal, die zon
der meer linkse standpunten ver
kondigde. HU verloor 400 abonnees,
toen hU na een bezoek aan de
Sowjet-Unie schreef: „Dit is geen
goede samenleving en hU wordt
niet geleid door eerlUke mannen".
Na de Arabisch-Israëlische oorlog in
1967 viel hU Israël aan voor de
manier waarop de Arabieren wer
den behandeld. HU zei toen, dat
een door Israël bevoegd Palestina
meer zou lUken op een Afrikaanse
Bantoestam, dan op een zelfstan
dige staat. Hy heeft ook altyd ge
weigerd om te geloven, dat er een
complot achter de moord op pre
sident Kennedy school.
In zUn werk werd hU geholpen door
zUn vrouw Esther, die bijna alleen
de omvangryke administratie
waarnam in een huis dat ongeveer
om zyn weekblad was heen ge
bouwd. Stone. als weinig Amerika
nen, is zeer belezen in de klassie
ken, een reden misschien waarom
hU auto rUdt als iemand die tUdens
het lezen van Thucydides zich af
en toe herinnert, dat hU zijn voet
op het gaspedaal moet houden.
Hij kondigde aan. dat hU zUn activi
teiten ging verleggen naar by dra
gen voor „the New York review of
books", een tweewekelijkse literair-
politiek blad, waarin hU al eerder
publiceerde. Maar mUn brievenbus
zal desondanks minder graag ver
wachte post doorslikken.
ADVERTENTIE
f auto-inzittenden
brand
glas
InjKaak
ongevallen
rechtsbijstand
wettelijke aansprakelijkheid voor
particulieren
ziekte RING
ziektekosten
om zéker te zijn!
