Udink wil ernst maken
met door
stroming
„Dubbele Portugaleser" voor
koninklijk paar in Hamburg
nuqW
nuqM
Den Haag nam afscheid
van „hotel Des Indes
MENÜft
Richtlijnen voor
universiteiten
op lange termijn
KI
KI
Verwijt aan gemeenten
en woningbouwverenigingen
halvaret"
halvaret'
halvaret
VRIJDAG 29 OKTOBER 1971
LEXDSCH DAGBLAD
PAGINA 7
(Van onze politieke redactie)
DEN HAAG Minister Udink (Volkshuisvesting en Ruim
telijke Ordening) wil „een instrument" om de doorstroming
van goedkope naar duurdere huizen te bevorderen. Hij zei dit
gisteren bij de behandeling van zijn begroting.
MINISTER UDINK
Al over twee jaar gereed
AR-fractieleider Aantjes herinner
de de minister aan een motie die de
Tweede Kamer al geruime tijd ge
leden heeft aanvaard en wa-arin zo'n
instrument wordt genoemd. In deze
motie wordt uitgesproken, dat ge
meenten en woningbouwcorporaties,
die onvoldoende meewerken aan de
doorstroming moeten worden „ge
straft". De straf, zou moeten bestaan
uit een vermindering van het aantal
vergunningen voor de woningbouw.
Minister Udink bleek van deze mo
tie niet op de hoogte te zijn. Hij zei
wel bezig te zijn met een studie. Om
die reden wuifde hij een motie van
de PvdA-er Vellenga weg, waarin om
invoering van een doorstromingshef
fing wordt gevraagd.
De motie-Vellenga haakt in op het
wetsontwerp van oud-minister
Schut over de invoering van een
huurbelasting (een heffing die
wordt opgelegd aan degenen die een
te gering deel van hun inkomen aan
huur besteden) dat enkele jaren ge
leden door de Eerste Kamer is ver
worpen.
Er zijn twee verschillen tussen het
verworpen wetsontwerp en de motie:
1. de heffing is niet beperkt tot de
bewoners van woningwetwoningen,
maar heeft betrekking op alle huur
woningen; 2. de heffing kent niet de
gens, dat zij niet méér mag bedra
gen dan de huurprijs zelf. De mi
nister zei dat hij nog niet in de rich
ting van een doorstromingsheffing
dacht.
Behalve Aantjes zag ook de KVP-
er Cornelissen de gemeenten en wo
ningbouwcorporaties als grote schul
digen van het mislukken van de
doorstroming. Volgens de KVP-
er komt het voor, dat „voor-
DEN HAAG Reeds over twee
Jaar moeten er volslagen nieuwe en
ingrijpende richtlijnen gereed zijn
voor alle Nederlandse universiteiten
en hoger beroepsonderwijs. Uit een
"gisteravond aan het parlement aan
geboden nota blijkt, dat minister De
Brauw (Wetenschapsbelend) grote
haast hiermee heeft. Zijn voorgan
ger, Veringa, bereidde de nieuwe
plannenmakerij voor, onder meer
door inschakeling van het Organisa
tiebureau McKinsey en Co.). Sa
men met zijn collega's Van Veen,
Lardinois en Schelfhout heeft minis
ter De Brauw nu de voorstellen van
dit bureau aanvaard. Eerste doel is
één gezamenlijk plan voor univer
siteit en hoger beroep onderwijs. La
ter zullen die twee versmelten tot
één geheel.
Het plan bestaat uit een "voort
schrijdend stelsel", zo zei. minister
De Brauw gisteravond. Elk jaar op
nieuw zal voor de eerst volgende tien
jaren een lange-termijnplan worden
gemaakt en voor de eerstkomende vier
jaar een plan op middellange ter
mijn.
Uiteraard zullen ook ieder Jaar de
begrotingsplannen voor het daarop
volgende jaar (blijven) worden ge
maakt. Het grote verschil met thans
is, dat in het ontwerp van McKinsey
alles de computer ingaat en dat al
dus voortdurend kan worden ge
zocht naar de balans tussen vraag
en aanbod.
In het medisch-wetenschappelijk
onderwijs zijn met deze plannen het
afgelopen studiejaar enige proeven
genomen. Juist deze sector werd
daarvoor gekozen, omdat het de
moeilijkste is: men moet er immers
rekenen met factoren ver van het
eigenlijke onderwijs (ziekenhuizen,
specialismen, patiënten.)
ADVERTENTIE
nicotine-arm
Stroom giften
aan kerk door
gulle computer
GOES Vijfduizend mensen in
Goes hebben, zonder dat ze het wis
ten, hun geld voor de straat- en
rioolbelasting overgemaakt aan een
kerkelijke instelling. Wat bij deze in
stelling aanvankelijk misschien als
een geval van goddelijke voorzienig
heid werd beschouwd, is helaas al
gauw terug gebracht tot de fout van
een computer.
De gulle computer viel door de
mand toen de Goesenaars begonnen
te protesteren tegen de aanmanin
gen die de gemeentelijke belasting
dienst stuurde. Het bleek dat het gi
ronummer van de kerk was ingevuld
op het belastingbiljet. De computer
Beroepingswerk
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Twelloo P. Warners
te Nieuwdorp (Zeeland), te Veen P.
Westland te Uddel.
Aangenomen naar Zoelen G. den
Boer plaatselijk predikant te Heinen-
oord thans wonende te Dubbeldam,
naar Varsseveld, E. Durkstra zen-
dings-predikant van Timor wonende
te Holten.
Geref. Kerken (vrijgemaakt)
Beroepen te Veenendaal, R. Kool
stra te Driebergen.
Geref. Gemeenten
Beroepen te Mijdrecht L. Blok te
Beekbergen, te Unionville J. van
Haaren te Amersfoort.
aanstaande bestuurders met hoge in
komens in gesubsidieerde woningen
zitten".
Plan
Bouwminister drs. B. J. Udink
lanceerde gisteren een plan, dat het
aan werkgevers en werknemers ge
makkelijker moet maken tot over
eenstemmig te komen over de
matiging van lonen en prijzen.
Het plan gaat ervan uit, dat als
gevolg van de matiging geld beschik
baar komt om in de woningbouw te
steken. Minister Udink noemde als
mogelijk bedrag honderd miljoen
gulden. Volgens hem kunnen voor
dat bedrag tweeduizend huizen wor
den gebouwd.
De regering is bereid van
de stichtingskosten van deze wonin
gen een deel voor zijn rekening te
nemen. De woningen zijn bestemd
voor gezinnen in de laagste inko
mensklasse. Via individuele huur
subsidies wil de regering ervoor zor
gen, dat de huur van deze huizen
niet meer dan 150 gulden per maand
zal bedragen.
Regeling
Bovendien wil de regering deze spe
ciale regeling toepassen op een even
groot aantal woningwetwoningen.
Het plan van de regering ligt in
de lijn van wat de vakbeweging wil.
Men is bereid aan matiging van de
lonen mee te werken als het geld,
dat daardoor vrijkomt wordt be
steed aan gemeenschapsvoorzie
ningen, zoals de sociale woningbouw.
ADVERTENTIE
nicotine-arm
Gouden tranen over Lange Voorhout
99
DEN HAAG De kastanjes strooi
den vandaag hun herfsttooi als
gouden tranen over het Lange
Voorhout. Een laatste groet vol ver
driet aan Hotel des Indes, dat na
precies negentig Jaar zijn grandeur
moest afleggen om in deemoed zijn
vergankelijkheid te erkennen.
Des Indes dicht. Het treft erger
dan al dat andere dat de oude
Haagse tradities de laatste jaren
heeft aangetast: met Des Indes is
de allee het ha.rt ontrukt.
Het kon niet meer. Niemand met
groter droefheid hierover in de ziel
dan directeur Jean Rey. Van 1938
af met zijn vader en na de oorlog
alleen heeft hij leiding gegeven aan
dit huis, waarvan de naamkank al
leen al tot een reverence dwong.
Het kon niet meer omdat de verlie
zen, die de wintermaanden oplever
den nu zelfs ook niet meer door
een zomerseizoen konden worden
opgevangen.
Slotwoord
Rey is onder de indruk van het
toch nog vrij plotselinge slotwoord
aan deze roman. Maar meer nog zit
hij nu in de greep van de toekomst.
„Een verleden is heel mooi als hpt
naar een toekomst leidt", zegt hij
Die weg moet hij nu zoeken. Voor
zijn veertig laatste gasten, voor wie
hij een arrangement heeft weten te
verkrijgen bij De Wittebrug, huis
van gelijkwaardig niveau. Hij zal
het ook aanbevelen aan de mensen,
die al voor komende zomer boekten.
Een weg ook voor zijn personeel,
waarvan de oud-gedienden al twin
tig jaar trouw zijn. Hij is niet zo
bang voor moeilijkheden: zes maan
den opleiding in Des Indes is voor
goedwillenden een garantie van
vakmanschap, dat nog steeds overal
de beste introductie is.
Een verleden. Een begrip. Als Des
Indes niet al die jaren écht had
bestaan zou Couperus het onvermij
delijk verzonnen hebben.
„Het is een stuk van het luxueuze,
en rijke verleden van Nederland",
r'egt Jean Rey. „Het is de tijd van
de grote zalen en het is de tijd van
Indie. Dat lees Je in de naam. Het
is de tijd toen Nederland misschien
niet rater, maar wel iets anders be
tekende dan nu".
Notabelen
Het kon nie+ meer, omdat de men
sen het zich niet meer kunnen ver
oorloven. Dat klinkt als onzin. Er
zijn oliemagnaten, zakenbonzen die
tienmaal zo rijk zijn als menige
van de al dan niet gekroonde nota
belen, die in een kleine eeuw in Des
Indes zijn afgestapt.
Achter het sentiment ziet Rey het
zo: „Kijk maar in een vliegtuig.
Daar is de eerste klasse ook vrij
wel leeg en gaat alles „economy".
En in een hotel als dit, helemaal
gebouwd en onderhouden op luxe,
heb je geen toeristenklasse en eer
ste klasse".
Dus moest Des Indes sterven, bè-
treurd niet alleen door de haute
volé van de Koninklijke Residentie,
maar door iedere Hagenaar, die oud
genoeg is om de snaar van het sen
timent nog te kunnen laten zingen.
Paul Kruger, „Oom Paul", stond er
op 7 december 1900 op het balkon,
dat voor die dag zijn wapen van
Batavia liet flankeren door de drie
kleur en de vlaggen van Transvaal
en Oranje-Vrijstaat. Aan de voeten
van de gebaarde, minzaam met zijn
hoge hoed zwaaiende Boerenvader
duizenden juichende Hagenaars.
Eruptie
Uitbundige eruptie naast het stil
verdriet van 23 januari 1931, toen
bekend werd dat de goddelijke
Anna Pawlowna voor goed was uitge
danst. De Stervende Zwaan, die in
Des Indes haar sterven tot een
werkelijkheid maakte, die de wereld
schokte.
Kruger en Pawlowa. Maar ook de
Leeuw van Juda, de Negus Negusti,
Haile Selassie, alerte kleine keizer
Eigenaar J. J. Reij voor de
ingang van het Hotel Des Indes.
van Ethiopië, heeft op dat balkon
gestaan. En de lieve mevrouw Elea
nor Roosevelt..
Eisenhower stond daar in de hoog
te, de wereld van vrijheid met wijd
gespreide armen omvamend. Die
andere houwdegenDe Lattre de
Tassigny, reus onder de Franse
veldheren.
Tessigny, reus onder de .Franse
veldheren.
Na die namen klinkt die van „kabi
net-Biesheuvel", dat een einde
maakte aan de kabinetstraditie om
na een vergadering in Des Indes
nog iets te gaan nuttigen, als die
van een verkeerd gekozen dessert.
Het werd eigenlijk al te „gewoon"
toen de astronauten Frank Borman,
James Lovell en William Anders
tijdens hun bezoek aan ons land in
Des Indes terecht kwamen. Voor
waar toch bijna bovenaardse we
zens. Maar zij stapten niet af. ZIJ
logeerden er gewoon. En dat kon
eigenlijk niet, daar onder de lom
merrijke h
Race naar maan
„Wij hebben met Des Indes ook
maan. Het is een zware landing ge
worden", zegt Jean Rey in zijn
grafrede.
Den Haag heeft gisteren afscheid
moeten nemen van Hotel des Indes.
Niet huilend. Om Des Indes huilen
niet. Om Des Indes schrei
Wie vanmorgen goed keek daar op
het Voorhout kon zien hoe het
beeldje van Flaneur, minstreel van
de Haagse weemoed, luttele meters
verderop even een kwart slag draai
de om zijn hoedegroet- voor een mo
ment te wijden aan die teder be
weende geliefde: „Adieu, Des In-
Het Voorhout Is definitief economy
class geworden.
HAMBURG burgemeester
Schulz van Hamburg was wel
licht de enige gastheer van Ko
ningin Juliana en Prins Bernhard
tijdens het vierdaagse staatsbe
zoek, die zonder een verse Neder
landse onderscheiding in het
knoopsgat verscheen. De traditie
bepaalt namelijk dat alle Ham
burgers van naam en aanzien on
derscheidingen van de hand wij
zen met uitzondering van de red
dingsmedaille.
Hamburg' presenteert zich zonder
twijfel terecht als een moderne we
reldstad met een haven (.wat meer
bedoelt te zijn dan een grote haven
stad), maar nergens tijdens het ko
ninklijk bezoek aan de Bondsrepu
bliek stond de traditie zozeer cen
traal.
Sinds de zestiende eeuw ontvan
gen hoge bezoekers van de vrije han-
zestad als enige geschenk een spe
ciaal gedrukte munt, de Portugale-
ser. De munt heeft wel wat meer for
maat dan eeuwen geleden, zodat het
Koningin Juliana en Prins
Bernhard leggen een krans bij het
monument van Nederlandse oor
logsslachtoffers van het concen
tratiekamp Neuengamme op de
begraafplaats Ohlsdorf.
geschenk voor Koningin Juliana en
Prins Bernhard door burgemeester
Schulz als een „dubbele Portugale-
ser" werd aangeprezen.
Na de kranslegging op het Ne
derlandse ereveld, een onderdeel van
de begraafplaats Ohlsdorf, was het
onthaal door een enthousiast publiek
(in de stad wonen ruim 3500 Ne
derlanders) voor het raadhuis het be
gin van het feestelijke bezoek aan
Hamburg. Koningin en prins schre
ven hun namen in het gouden boek
van de stad, waarin Roemenië's pre
sident Maurer als vorige en naar de
heilige overtuiging van veel Ham
burgers Uwe Seeler als belangrijkste
hun handtekening zouden hebben
gezet.
Gebruikelijk
Het was, afgezien van de krans
legging, het gebruikelijke program
ma. zo meldde donderdagmiddag een
radioverslaggever van de noordelijkè
omroep: diner tussen de fraaie schil
derijen in het raadhuis (een kopie
van het Brusselse) een rondvaart
door de haven en een ontmoeting
met landgenoten, die in dit geval
kon plaatshebben in het Nederlandse
Zeemanshuis.
Minister Schmelzer, die zich tij
dens zijn eerste staatsbezoek open
baart als een prettige, zeer open
hartige bewindsman, ontving in het
raadhuis de Duitse pers voor een toe
lichtend gesprek over de buitenland
se politiek van de nieuwe regering
in Den Haag. Gevraagd naar de Ne
derlandse reacties op de plotselinge
toetreding van Communistisch-Chi-
na, tot de VN. verklaarde de minis
ter het niet uit te sluiten dat de
Nederlandse ambassade in Peking
over enige tijd met een volwaardige
ambassadeur zal worden bezet. Aan
het hoofd van de Nederlandse ver
tegenwoordiging staat thans een
Verleden
De reacties in de Duitse pers to
nen intussen de algemene sympathie,
waarop het Nederlandse koninklijk
paar in de Bondsrepubliek mocht re
kenen. Uit die reacties blijkt echter
ook het verschil tussen president
Heincmanns opzienbarende staats
bezoek aan Nederland in 1969 en
de als bijna vanzelfsprekend be
schouwde en in een reeks konink
lijke bezoeken passende visite van
de koningin.
Het weekblad „Die Zeit" schreef
gisteren in een commentaar: „Het
recente verlecien wordt deze keer bui
tengesloten. L»e nawerking daarvan
ontmoette president Heinemann op
stap voor stap toen hij twee Jaar ge
leden aan de zware gang naar Ne
derland begon. Hij vond overtuigen
de woorden en gebaren, die verzoen
den, vrede stichtten. Het tegenbezoek
uit het huis Oranje bezegelt nu de
vrede. De volken hebben hem ook
zonder verdrag op hun manier allang
gesloten
ADVERTENTIE
nicotine-arm
