WE WETEN'T WEER
Wat een
dag, wat
een weer
4 OKTOBER 1971
LEIDSCH DAGBLAD
IN DE ZON
JONG EN OUD
iewIDENS
ÏTZET
f
Lek foto 's
bJn Holvast)
ook Ie
lekker
staat. N Weet je nog wel? was
leeï van de 3-oktober-optocht.
feestniuizenden feestvierders op
pelen het weer betreft mooiste
zwa sinds jaren, weten het weer.
Is chri^g verplaatsing van de ker-
>ver w, nadelig behoeft te zijn voor
:uur- m in de binnenstad als je in
byvorum maar iets doet.
dagvuurwerk dan misschien
tek D f'nva^' maar 6611 oud-Hol-
d erI^arkt met alles erop en er-
goed ding is, evenals het
jste optreden van een An-
'e w S band op de Korenbeurs,
n uur
ef en de optocht het hoogtepunt
fllosofi dat een optocht in de och-
i, zoals ditmaal van antieke
;n trekpleister van belang
Vismarkt met Stadhuisplein
Tve Rijn zonder verkeer een
gmenstadsplein vormen, dat
gezellig middelpunt is;
j de Breestraat met verkeer
j richtingen niet meer kan,
J ook niet op de ochtend van
Ontzet;
het openhouden van veel
toch gezellig is;
I dat, dat
„oude feestvierders" weten
vindt een ander daarvan?
I laatste kolom op deze pa-
schreven door een jonge col
voor het eerst het feest
|e. En kijk voor de rest de
i nog eens te zeggen: Weet
Irel?
charmante vrouwenbenen en logge beren-poten. Voeg daaraan de ezelbenen toe van de
de grote optocht, rechts één van de 25 antieke auto's, die in de ochtenduren veel belangstelling trokken.
Grootmoeders tijd in de Leidse straten van 1971. Links een ar in
Tuf, tuf, tuf
Beelden van de grote optocht. Boven een combinatie van slanke paardehbei
foto rechts onder. Muzikanten laten zich rijden (links onder).
Wie als niet-Leidenaar rondwan
delde temidden van het gewoel voel
de zich soms wel een beetje een
vreemde eend in de bijt. Hij zag
hele horden mensen langs zich heen
lopen zonder te weten waar zij
vandaan kwamen of waar ze heen
gingen. Gelukkig was er een boekje
uitgegeven waarin het hele program
ma stond, zodat je tijdig in de rich
ting van het volgende evenement kon
slenteren.
En er was wat te doenen wat
een weer!
Uiteraard had je de reveille, die
om 7 uur 's morgens werd geblazen,
gemist. De uitreiking van de tradi
tionele haring en wittebrood in het
Waaggebouw duurde tot half 10;
het bleek dat een overweldigend aan
tal Leidenaars toen al fris en mon
ter uit de veren was! Het was ten
minste een drukte van belang. Als
niet-Leidenaar zou je eigenlijk een
beetje verwachten dat men zijn
brood met. haring ter plekke op zou
eten. Dit was niet het geval, jammer
overigens. Het zou best gezellig kun
nen zijn.
Wanneer je een beetje uit de
buurt van het. Waaggebouw ging,
bleek het aantal wakkere mensen
toch niet zo groot als je gedacht
had. Niet dat dat nu zo verschrikke
lijk was, want nu kon je tenminste
een beetje op je gemak de feeste
lijke markt bekijken, die langs de
Haarlemmerweg was verrezen. Daar
kon je tegelijk ook zorgen dat Je wat
in je maag kreeg wanneer je ontbijt
erbij ingeschoten was.
Intussen was het wel oppassen
geblazen dat je niet teveel van het
programma miste: de rondrit van
antieke auto's waar zeer veel be
langstelling bestond de carillon
bespeling. de Antilliaanse steelband,
de koraalmuziek en ga zo maar door.
Aldus door de stad slenterend
Door
Bert van Dommelen
(waarben je tegelijk kon opmerken
dat de café's al vroeg bevolkt waren
en dat er uit ieder café ontstellend
harde muziek klonk) hoorde je op
een gegeven moment een serie luide
knallen. Het programma raadple
gende concludeerde je dat dit niets
anders kon zijn dan het dagvuur
werk dat bij de Hoogstraat werd af
gestoken. Derhalve spoedde je je
naar de plaats van handeling.
Een beetje daas van het in de zon
kjiken sukkeide je weer eens verder,
want de drukte was inmiddels zo
groot geworden dat er van flink
doorstappen geen sprake meer kon
zijn. Het liep tegen half één en de
massa begoi, zich al te installeren
voor het hoogtepunt van het pro
gramma. de grote optocht.
Al duwende, duizend keer „par
don" zeggend als je weer op iemands
tenen stond, en aldus moeizaam
voortsjokkend arriveerde Je op de
Mare.
Hier vond één van de aardigste
evenementen plaats: de Oudholland
se markt.
Allerlei oude ambachten werden
hier uitgeoefend, zoals het snijden
van speculaasplankjes, klompenma
ken. weven, kantklossen, stoelmatten,
pottenbakken, zadelmaken etc. Met
een soms ongeloofelijke vaardigheid
en een onwaarschijnlijk groot ge
duld werd door in 17e eeuwse kle
derdracht gestoken mannen en vrou
wen gedemonstreerd hoe men vroe
ger zijn spullen maakte. Helaas was
het optreden van de West-Friese
dansgroep en de poppenkast al voor
tui. Maar ja, het was bijna ondoen
lijk om alle evenementen af te lo
pen.
En dan was het tijd voor de grote
optocht. Onder het motto: ..Weet
Je nog wel" (beelden uit onze kin
derjaren) trok een stoet voorbij
waarin de vreemdste vogels meelie
pen: Piet Bell naast Dik Trom en
Prikkebeen, Kniertje en de verdere
hoofdrolspelers uit „Op hoop van
zegen", volledige klaslokalen met
kinderen, een grote groep Indianen,
wagens vol boerenfamilies, een com-
pieet bruiloftstafereel inclusief mu
zikant. Ben Hur met een groep oude
Romeinen, teveel om op te noemen.
Na de optocht was het belangrijk
ste gedeelte van het programma voor
overdag afgewerkt. Dit wilde niet
zeggen dat iedereen huiswaarts keer
de: het was en het bleef druk in de
binnenstad.
De café's deden goede zaken, want
na ai die tijd lopen en staan en met
dat warme weer ging een biertje er
bij velen best in. Het kon gebeuren
dat je een agent gezellig rond zag
hossen op de maat van een schlager
van de Zangeres zonder Naam. terwijl
een klein jongetje er trots met zijn
pet vandoor ging.
Als niet-Leidenaar weet je natuur
lijk niet hoe het 3-oktoberfeest vroe
ger geweest is. maar zoals het zater
dag was in Leiden, druk, gezellig en
levendig, zou het zonde zijn als dit
gebeuren zou worden afgeschaft. Wat
een dagwat een weer!
ADVERTENTIE
