oeiende maanden voor het toneel in Londen a len engel in de hel van Willem F. Hermans HET DOOSJE VAN HUGO CLAUS 15 AUTORIJDEN WORDT DUURDER MAAR HET HOEFT NIET mlm A m JS/K m sanitair DAG 24 SEPTEMBER 1971 LEIDSCH DAGBLAD 0NDEN Het Royal Court Theatre kondigt een belang- Idcende reeks toneelstukken aan voor de komende herfst, reeks is inmiddels al begonnen met de nieuwste schepping John Osborne, „West of Suez", die door Anthony Page rdt geregisseerd en waarvoor John Gunter het décoront- rp heeft gemaakt. Dan volgt in oktober Edwards Bonds twin- e eeuwse versie van de King Lear-legende onder de korte „Lear", met William Gaskill als regisseur en Jocelyn Her als décorontwerpster. november gaat David Storey's nieuwste toneelstuk in pre- re, dat evenals zijn filmscenario voor „This sporting Life" afspeelt rond een rugby-team; de regie van het stuk, dat ie chancing Room" gaat heten, is weer in handen van Lind- Anderson. of Suez" is opnieuw een uit- i al het geld dat hij inmiddels met an Osborne naar de gegoede zijn werk bij toneel en film (ook t.„j astand, die hij haat en altijd als acteur) heeft verdiend, zelf bij )cht heeft, maar waar hij door is gaan behoren. Het is een verhaal van een stervend tijdperk, gesitueerd op een subtro pisch eiland, waar een Britse schrijver, steunpilaar van de vroe gere koloniale ambtenarij, en zijn gezin verschillende gasten ontvan gen. Onder hen bevindt zich een Amerikaanse hippie, die aan het einde de hoofdpersoon geducht de waarheid vertelt. Dit gebeurt naar de typische Osbor- ne-trant: schimpend, maar zó hard en ongeremd, dat het de taal. die hedendaagse Amerikaanse toneel schrijvers gebruiken, op bheegeleuter uit de Victoriaanse tijd doet lij ken. „Lear" speelt in het verleden, maar de stilistische benadering van het stuk is onmiskenbaar die van een aan het heden denkende moralist. Geweld en wreedheid worden er in deze visie zo dik bovenop gelegd, dat het Shakespeare's origineel in alles overtreft. Er wordt zelfs al beweerd, dat er meer moorden, verminkingen, aan randingen en andere gruwelen ln Bonds „Lear" voorkomen dan in al Shakespeare's stukken bij elkaar. Dat verder buiten beschouwing ge laten is „Lear" net als Bonds an dere allegorische drama's, een vrij geloofwaardig, zij het afstotend beeld van de wereld zoals die heden ten dage is. Het National Theatre heeft dit sei zoen het New Theatre in het West End betrokken, daar gebleken was, dat aan de enorme vraag naar plaatsen in hun vroegere schouw burg, het Old Vic Theatre, niet vol daan kon worden. In het New Theatre zijn Pirandello's „De regels van het spel" en Giraudoux „Am phitryon 38" de huidige attracties. Later deze maand worden zij ge volgd door „Tyger" van Adrian Mit chell, over het leven en de werken van de dichter William Blake, en door „Danton's dood" van Geor ge Büchner, wat Jonathans Mil lers zwanezang zal worden als re gisseur; hij gaat zich daarna weer geheel wijden aan zijn oorspronke lijke beroep, medicus. Het nieuwe stuk, dat de Royal Sha kespeare Company in het Aldwych Theatre in première heeft gebracht is „De Vijanden" van Maxim Gorki, voorzover bekend in Engeland nog niet eerder in produktie genomen. En verder staat Arnold Weskers nieuwe werk „The old Ones" op stapel, gekenschetst als „een kome die in twee bedrijven en twee - en- twintig taferelen". Het is het konse- kwente vervolg van zijn vorige stuk „Friends", dat zich afspeelde in een Joods milieu van mensen op mid delbare leeftijd. „The old Ones" is gesitueerd in Joodse kringen, waar de meerder heid van de mensen zeventig Jaar en oider zijn. Het is wat sentiment betreft een karakteristiek Wesker- stuk en eindigt met een berustende dialoog over de onvermijdelijk heid van de dood. ZEFFIRELLI Franco Zeffirelli, de Italiaan, die films als „Romeo and Juliet" en „The taming of the shrew" op zijn naam heeft staan en enige jaren geleden „Much ado about nothing" bij het National Theatre ensceneer de, zal, naar verwacht wordt, dit jaar terugkomen voor Goldoni's „Mirandolina". Maggie Smith, die een film-Oscar won voor haar rol in „The Prime of Miss Jean Brodie", en haar echt genoot Robert Stephens zullen er de hoofdrollen in spelen. Het koppel zal ook te zien zijn in Noel Co- FRANCO ZEFFIRELLI wards vermaarde blijspel „Design die van zijn Zwitserse villa naar for living", dat de bejaarde auteur. Londen komt, self zal regisseren. et een nieuwe roman van lem Frederik Hermans weet ongeveer wat hem te hten staat: een glashelder ge- even, mistroostig verhaal met velen een dubbele bodem, was al zo met „De donkere :er van Damocles", en sterker met „Nooit meer slapen", raan nu al verschillende ont- ende beschouwingen zijn ge- De eerste roman laat zich n als een thriller, de tweede een reisverhaal. De inhoud de vertellingen dient om de htere levensbeschouwing van schrijver te verdedigen. de nieuwe roman die Herin- ngen van een engelbeivaar- heet, schakelt de auteur hel ieW als een alwetende schrij- uit door een geniale kunst- rp toe te -passen die uniek is nenig gelovige lezer het theo- sche gras voor de voeten zal LI, maaien. De verteller is de be- trmengel van de hoofdper- i. onzichtbare, katholieke wezen, [jjirust met vleugels, geheel inge- op menslievendheid en op het Pinnen van de duivel, vertelt hem overkwam toen hij gedu- !e de vijf oorlogsdagen van 1940 achtendertigjarige officier van justitie Bert Alberegt met goede in fluisteringen op het rechte pad moest houden. De naam Alberegt - fijne kluif voor pluizers die in „reeds-berecht" het onafwendbare noodlot mogen ont dekken - is al een sleutel om een dubbele bodem open te gooien. Bert Alberegt brengt een Duits- Joods vriendinnetje dat naar Ame rika wil vluchten aan boord van een schip, slaat op de terugweg om sneller thuis te komen een verboden rijweg in en rijdt een kind dood Na in verwarring in de rechtzaal een j verkeerde eis te hebben gesteld, wordt hij in het huis van zijn moe- I der feestelijk opgewacht door faml- j lieelden en vrienden die de muzika le moeder na 'n succesvol concert hulde brengen. Intussen zit ook de engel in zak en as omdat hij heeft gefaald Hij heeft zich onderwijl meer met het lijden van de mensheid bezig ge houden dan met de smart van zijn beschermeling. Deze onoplettendheid heeft de dood van het kind tot ge volg gehad. Maar gelukkig is daar de duivel om Alberegt het zwijgen op te leggen. De duivel is een heel vervelende gelijkhebber, die consta teert op welk een handige manier in het nauw gebrachte mensen van mening kunnen veranderen. Herman's is een grootmeester in het weergeven van de hypocriete klets koek waarmee mensen zich troosten, geruststellen of verdedigen. De en gel rilt en siddert van de onheilige gedachten waarmee het kwaad wordt goedgepraat. Dat kwaad is de naderende oorlog en het zwijgen van Alberegt over de dood van het kind. Terwijl de engel waarschuwt dat alleen de liefde telt. zegt de duivel dat God in zijn alwetendheid naar de bekende weg vraagt .waarmee de mens is vrijgepleit. Er komt wat komen moet. Het is griezelig toevallig dat een van de aanwezigen in het huis van Alberegts moeder over hetzelfde kind begint te praten dat door Al beregt is doodgereden en in de struiken gegooid. De engel kan wenen of niet: Albe regt houdt zijn mond. Gelukkig komt de oorlog hem te hulp. Waar zoveel doden vallen, komt een ver mist Joods kind er niet meer op aan. En wat zou het ook? Als een bom in een straat valt en een vrouw in stukken rijt, constateert de engel dat de Moedermaagd ter stond neerdaalt en de vrijgeworden ziel omhelst. Hemelse muziek weer klinkt. De roman is als een computer waarin reeksen misverstanden vak kundig worden geprogrammeerd Dan blijken bedriegers aan het slot van het boek Juist eerlijke mensen te zijn geweest. Doodgewaanden ko men vrolijk hun blunders vertellen. Mensen die moreel verontwaardigd zijn omdat in Duitsland boeken in het openbaar werden verbrand, sto ken bij het naderen van de Mof in de tuin een vuurtje om er Heine, Thomas Mann, Ter Braak en al die anderen mee te kunnen verbranden. Dat Hermans op zere tenen gaat Hij ontmaskert alle houdingen staan is wel zeker. Maar dat hij het doolhof waarin de menselijke komedie zich afspeelt naaldscherp weergeeft valt niet te ontkennen. oelig Hugo Claus: Dag, jij. De Be rge Bü (Amsterdam) Verrast wordt een mens tegen woordig maar zelden met lite ratuur van eigen bodem en ze ker niet met poëzie. De moder ne poëzie verschijnt in de regel de uitzonderingen daargela ten natuurlijk in kleine bundels waarin nogal gelijkvor mige sentimenten worden uit gedrukt in een soort taalacro batiek die soms moeilijk te volgen is. Wat dit laatste be treft. is het bij Claus zo: hoe beter te volgen hoe beter het vers. Maar hij is dan ook een dichter. HUGO CLAUS De verrassing zit hem ditmaal ln de vorm van de uitgave. Onuitgepakt hield ik iets in mijn hand dat gezien de naam van de uitgever een gedrukt werk moest bevatten. Het pakje had ongeveer een omvang van ze ven bij twaalf bij vier en in eens moest ik denken aan uit gaven van ongeveer veertig jaar geleden toen Jan Greshoff b.v. er plezier in had om piep kleine verzendboekjes de wereld ün te sturen. Maar het pakje ran nu voelde toch te hard lan om een stel ingenaaide boekjes te bevatten. Mijn nieuwsgierigheid niet langer onder de duim kunnende houden, rukte ik het pakpapier eraf en stond totaal bouche bée met ln mijn hand een paars fluwelen doosje. Op dat doosje stond in een kadertje met gouden cur siefjes „Hugo Claus. Dag, jij". Ik kreeg waarachtig even het gevoel dat het speciaal voor mij gemaakt was, maar aange zien ik Claus zelfs nog nooit gezien heb, was dat uitgesloten. Onmiddellijk daarop kreeg ik nog een herinnering en wel aan de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag, alwaar het mij overkomen is, dat ik een boek je van de oude Mina Kruse- mann niet mee naar huis mocht nemen omdat het in paars fluweel gebonden was. Enfin, ik heb het zoete doosje opengemaakt en de inhoud nee, niet omgekeerd, maar aan het witte lintje voorzichtig uaar boven getrokken. Na dit gebaar zat ik met in mijn oand een stapel roze, door hun ronde hoeken wat ouderwets aandoende visitekaartjes. Mooi glanzend en zeer helder in cur sief met paarse inkt bedrukt Op ieder kaartje een vijfregelig vers. Volgens de colofon was ik ln het bezit gekomen van: DAG, JIJ, tweeënzestig Mad Dog Stanzas, traditioneel voor behouden aan poëzie van dron- kelieden en waanzinnigen. Copyright C 1970 Hugo Claus, Amsterdam. Uitgave De Bezige Bij Amster dam 1971. Dntwerp Tessa Fagel Letter Monotype Baskerville Druk Mouton en Co, Den Haag Doosje vervaardigd door NV Zuid-Hollandsche Cartonnage fabriek Delft ISBN 90 234 5104 X. Alles bijzonder begrijpelijk en duidelijk, behalve die laatste letters en cijfers natuurlijk, maar die zullen wel iets te maken hebben met de inpak- ster. Voor als u wat te recla meren hebt, weet u wel. Daar zat ik dan met tweeën zestig dolle honden coupletten, Literaire kroniek door Clara Eggink allemaal los. Ik schrok bij de gedachte dat er wel eens ver band tussen kon zitten en dat je ze dus weer op volgorde moest zien te krijgen. Maar dat viel gelukkig mee. Het eni ge verband bestaat daaruit dat ze allemaal hetzelfde onder werp hebben, de copulatie. Post soitum triste est, zeiden de ou den reeds en daar schijnt niet veel in veranderd te zijn, se dertdien. Het zijn sombere vijf- regeligers, zoals dat heden ten dage behoort te zijn doodern stig, lach loos. Zo op het eerste gezicht, snap Je niet hoe ie mand nog plezier kan hebben in het liefdesspel als het zulke doffe reacties oproept. Maar er zit gelukkig meer in. De verzen drukken een combinatie uit van bezetenheid en teleurstel ling en ik wil aannemen dat juist het uitdrukken van dat sombere en ontoereikende de zin van deze verzen is. Het aantal van de verzen echter, bet zijn er tweeënzestig, zoals Ik al zei, wijst weer op een icoppig volhouden; waarschijn lijk in de hoop eenmaal toch iets te herkennen van de eeu wenoude illusie van de erotiek. Of misschien is het ook dit niet. Er kan ook een afwijzen in staan van de neiging altijd weer te hopen; een afwijzing die een zich strikt houden aan het puur lichamelijke van bronst, geslachtsdeel, vijandig heid tot middel heeft. „Een pil! Een spuit! Ik wil uit dit ijs!" Een paar voorbeelden van deze erotische reacties: Het schaapachtige van kussen/ sn er in verpakt:/ verwachting, hitte, gelach, gehinnik/ Ik lig ln je blik/ en wacht er, ver- aoht er." Of „Aankleden. In stretch-panties persen/ wat ik heb aanbeden. Dé geledingen/ verdelen. Je voet beweegt en ik denk/ dat jij denkt dat ik bij Je hoor./ Zoiets als een winterteen". De methode is duidelijk: niet denken, alleen reageren met woorden op een situatie. Het noemen van de dingen waar door deze invloed krijgen. En het merkwaardige is dat deze rijmen toch koel en cerebraal aandoen. En al die tegenstrijdigheid ver pakt in rouwpaars en Elisabeth Arden roze. Het geheel had ei genlijk ook nog geparfumeerd moeten zijn, met Vent Vert bijvoorbeeld. waartoe het leven dwingt. Zo zegt hij over een van de hoofdfiguren uit de roman, de uitgever Losecaat. di recteur van de N.V. „Boek/Boek" trara wie zou dat kunnen zijn?) dat deze minzame man iedereen als een vriend tegemoet komt: „Harte lijke begroetingen behoren tot de standaard werkzaamheden van zijn bedrijf." Komisch en tevens navrant be schrijft hij het hoogst arrogante Garbo-achtige meisje Gerland. dat niet langer een „lelie op een graf" lijkt te zijn, maar tijdens de ruzie met haar platpratende oom gewoon een volksmeid wordt. De reeks ontmaskeringen zet zich in de gehele roman voort. De duivel zegt: „Wij zijn niet van wij zijn. maar wat de wereld van ons weet". En in deze hel zoekt Alberegt vlijtig pepermuntjes etend telkens naar een nieuwe nooddeur om aan zijn duivelse Ik te ontkomen. Tot ver driet van de engel die tenslotte he lemaal op de achtergrond raakt, ontkomt hij alleen aan zijn ont maskering. Niemand zal ooit weten dat hij een kind heeft doodgereden, maar zijn zekerheden zijn kapotgemaakt, zijn broer hangt zich op, zijn liefje is voorgoed verdwenen, zijn zogenaam de vrienden die hem met geld zou den helpen hebben hem belazerd, en een vermeende vijand heeft het goede met hem voor gehad. Evenals in „De donkere kamer van Damocles" worden in deze roman de menselijke verhoudingen door de oorlogssituatie als onder een ver grootglas gelegd. Evenals in „Nooit meer slapen" zegeviert het misver stand en loopt alles naar het abso lute nulpunt. Voor menige lezer zal het een ha chelijke onderneming zijn om een nieuwe roman van Hermans ter hand te nemen. Zijn boeken hebben de eigenschap om na lezing aan be langrijkheid te winnen. Dubbele bodems worden pas na eni ge tijd doorschijnend. Zo meenden velen dat „Nooit meer slapen" moei lijk kon worden overtroffen. Nu hij het thema der ontkenning opnieuw vanuit een andere hoek heeft bena derd, doet het wat geforceerd aan. wat geforceerd aan. Er is teveel Er is teveel overhoop gehaald. Het virtuose spel met de emet heeft echter een onweerlegbare waarheid opgeleverd: Alberegt en alle andere veroordeelden zijn engel noch duivel, want - aldus Herman* - het leven is een boek. door God en de Duivel afwisselend geschne- RICO BULTHUI® Willem Frederik Hermans: He rinneringen van een engelbewaar der" Uitg.: De Bezige Bij AmMe>rdam —1971. Prijs: 17,50. ADVERTENTIE openingstijden dagelijks van: 9.00-17.00u vrijdags van 19.00- 21.00u zaterdags van 9.30-13.30 u ADVERTENTIE Heeft U wel eens berekend hoeveel geld u uit zou sparen door met een MERCEDES BENZ diesel te gaan rijden? Makkelijker nog de LI AM-adviseurs willen het graag vrijblijvend voor U uitrekenen. 1 liter diesel olie kost nog geen 24 cent. Wanneer de aanschaf van een nieuwe MERCEDES BENZ 200D of 220 D U te begrotelijk zou zijn, bieden wij U de keus uit 11 occasions bouwjaren 1969, 1970 en 1971. Km.standen vanaf 16.000 km. in de kleuren blauw, groen, wit grijs, beige en wit. Neemt U e 44545) orn 5 contact op met de N.V. L.I.A.M., Vondellaan 45. Leiden (telef. voor te laten rekenen dat autorijden goedkoper kan met een MERCEDES BENZ DIESEL. VONDELLAAN 45 LEIDEN TEL.44545

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 19