|oodenburg-R VC eindigt in chaos
UVS toch blij met 1-1 spel
ruc MIST
CHUTTER.
IFC NIET
Lugdunum verliest 'en
punt in Papendrecht (2-2)
heidsrechter Staneke staakt duel zevert
iriuten voor tijd wegens wanordelijkheden"
DOCOS KAN
OOK BIJ
RKDEO NIET
SCOREN: 0-0
LjDAG 20 SEPTEMBER 1971
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
1DEN De chaos ontstond plotseling op het Leidse sportpark Noord. Niets, maar
jok niets leek een regelmatig verloop van het zoals nooit al te vriendschappelijke
RoodenburgRVC te gaan verstoren, maar zeven minuten voor het einde sprint-
Bo" niet bijster overtuigende scheidsrechter Staneke eensklaps in de richting van de
kamers en beduidde dat hij het duel staakte bij de stand 00. Kennelijke aanlei-
daartoe Staneke weigerde commentaar, ,,ga maar naar de KNVB aan de Ver-
Tolweg" was het tafereel dat zich kort daarvoor voor 1 500 toen zeer be-
5- 3 [ellenden had afgespeeld. Héél vaak, héél eenzame spits Sam den Os had Rooden-
toen geheel tegen de veldverhouding in naar een 10 voorsprong geschoten,
Staneke had die treffer geschrapt na appeleren van RVC's centrumverdediger Jan
Jen Oever. Die, toen hij was gepasseerd, onmiddellijk de hand hief ten teken dat
3—j Os hands zou hebben gemaakt.
lie hield zich op dat moment
van de middenlijn op,
jen de rug van Den Os („Ik
bal po mijn borst mee")
ens handsbal daarom nooit
ebben geconstateerd, maar
op het moment dat Den Os
le. Waardoor de emotie plot-
ili een steekvlam door de
van Roodenburg gierde
sidsrechter werd belaagd en
erd op zijn weg naar Roo-
aanvoerder-doelman Mat
sr dooi- verschillende Roo-
epelers geblokkeerd. Toen
regeer dan eindelijk had be-
ureocht hij hem die spelers
orde te roepen. Keeteweer
dat, de scheidsrechter
Je Tombe
rug naar de plek waar de
ap wegens hands genomen
uien, draaide zich echter on-
om en gebaarde de Leidse
dat hij de kleedkamers kon
Toen dat de Amsterdam-
Staneke te lang duurde,
daar ten einde raad in
'zelf heen. De strijd was af-
Grof
toen de handtastelijkheden
de spelers waren bezworen
tóe uit de kleedkamer van
het elders gelegen
tchtersverblijf was gespoed,
op het wedstrij ^formulier
"Gestaakt wegens wanor-
n". En onder de notering
veld gezonden": "Keere-
anvoerder Roodenburg), we-
ove (sic) beledigng aan het
Scheidsrechter Staneke
geen commentaar
(Foto Holvast)
adres van ondergetekende". Keere-
weer zou hem een drieletterig
scheldwoord hebben toegevoegd en
zou geweigerd hbben het veld te
verlaten, wist iedereen bij RVC met
stelligheid te vertellen. Maar Keere-
weer zelf: "Guus Haak is de aan
stichter van die hele situatie. De
scheidsrechter was al zo'n meter of
twintig bij me vandaan en ik ging
terug naar mijn doel. Onderweg zei
Carol Schuurman tegen me: dat was
duidelijk hands, joh. En ik heb te
gen hem dat woord gebruikt. Guus
Haak hoorde dat en die rende on
middellijk naar de scheidsrechter en
riep: hoorde Je dat, hoorde je wat
_0r. 3DEN Zeker vijfmaal
3_1, [te de buitenspelval van LFC
xcels. tót dicht, maar vijfmaal
khet Haagse VUC niet over
aan te beschikken, die in een
selijke situatie het hoofd koel
i houden om vervolgens doel-
Wim Visser (vervanger
de geblesseerde Bouw-
ter) naar het net te
a. LFC deed het beter. Met
van Weerlee en Peter van
irhoven in de hoofdrollen en
b Visser telkens weer als
au- "reddende engel" op de
1-0. eQlJn, sloegen de "Kanaries"
loog- de Juiste momenten toe, en
ren- arden VUC met een 3—1 ne-
ttóg naar huis.
!fC begon vrat schuchter en
4_4 X veroverde een licht veld-
4_3 rwicht. De verdediging van
4_3 IC, die later nog al eens zou
4_2 tosten, wist echter stand te
n van der Nat
«den. Precies één kwartier
eft LFC de kat uit de boom
ieken om daarna een tomelo-
uanvilsdrift te ontplooien.
Mislukte eerst een schitterende
-2 tussen Teun Hoek en Piet
hbler, In de 16de minuut was
&wl raak, al was het dan
vrij schlemielig doelpunt,
"slap" kopballetje van
ttvan Weerlee, na een voor
wp-maat van Piet Gubler,
door doelman Stoop losge-
on. en was vervolgens een
B&ie" voor Van Weerlee:
VUC bleef baas op het mid-
®teld en zette de LFC-veste
druk. Toen kwamen de
missers van het centrale
Wedigingsblok De WitHey-
"os, maar pas een kwartier
de rust kwam de, op dat
Itotënt, verdiende gelijkma-
wat "gepruts" bij de
frnervlag trok Hoos scherp
eu Leslie Hazelzet hoefde
hoofd er maar tegenaan te
l—i.
to het tweede deel kreeg LFC
strafschoppen toegewezen,
nadat eerst VUC de kansen had
laten liggen om de geelzwarten
op een beslissende achterstand
te zetten.
In de 21ste minuut werd Piet
Gubler onderuit gelopen en de
zeer goed leidende scheidsrech
ter Beukman wees gedecideerd
naar de stip. Cock van Weerlee
plaatste de bal echter nèt in de
hoek, waar doelman Stoop op
gokte en .zag zijn schot gehou
den. LFC bleef aanvallen en
kwam uit een vrije trap van
Piet Gubler op 21, toen hij.
nadat verschillende spelers
over de bal waren heen gestapt
ineens raak knalde.
LFC trok wat terug en VUC
kreeg een paar kansjes. Opeens
was er weer de razendsnelle
Cock van Weerlee, die de ba)
halverwege de LFC-helft op
pikte en er als een pijl uit de
boog vandoor ging, achtervolgd
door Dopmeyer. De Hagenaar
trachtte Van Weerlee in te ha
len, maar moest in laatste in
stantie toch aan de noodrem
gaan hangen. Net binnen de
"beruchte" lijnen. Opnieuw een
strafschop dus. Peter van Laar
hoven maakte aan alle onzeker
heid een einde en bracht LFC
op 31.
LFC: Visser; van der Berg, di
Wit, Heymans, Holswilder; van
der Linden, Moesman, v. Laar
hoven; Hoek (Moene), van
Weerlee (van der Broek) en
Gubler.
hij tegen Je zei? Toen kwam die
man terug en ik moest eruit. Ik
wilde ook gaan" (Den Os trok zijn
shirt al uit om de plaats van zijn
doelman in te nemen) „maar ik
moest mijn zonneklep en mijn hand
schoenen nog halen. Daarna staakte
hij de wedstrijd. Ik was toen ontzet
tend kwaad op Haak, want dat was
de aanstichter.
Hoe kwaad Keereweer was, bleek
later. Nadat iedereen "veilig" in de
eigen kleedkamer was beland, kwam
Keereweer weer wild naar buiten
stormen. (Hy werd overigens snel
tot bedaren gebracht door bestuurs
leden). Hoe kwaad RVC was bleek
uit het geluid van brekend glas. Een
ruit in de kleedkamer voor bezoe
kers werd van binnenuit kapot ge
drukt, of geslagen of gegooid.
Dan was dan het ordinaire einde
van een duel dat zo fris was begon
nen. Veel frisser dan in voorgaande
jaren, want Roodenburg en RVC
maken er nooit een geheim van dat
ze elkaar bepaald niet vriendschap
pelijk gezind zijn. Daarom was de
sportieve sfeer die aanvankelijk
heerste des te opvallender. Later
verwaterde dat enigszins als gevolg
van de totaal verschillende spelsy
stemen. Roodenburg speelde weer
zeer defensief en deed dat zo be
kwaam vooral Reinder Verkuylen
speelde voortreffelijk dat RVC maar
een tweetal kansen kreeg (Ruis
gleed voor open doel langs de bal,
Schuurman liet dat voorwerp in
kansrijke positie van zijn schoen
springen). Evenveel als Roodenburg
dat bij de schaarse uitvallen toch
knap gevaarlijk kon worden. Dat ir
riteerde RVC en de strijd werd feller
maar voorlopig duidde nog niets op
het onverkwikkelijke einde. Ook niet
toen een doelpunt van Schuurman
(60e minuut) werd afgekeurd, om
dat Koos van Dullemen de bal van
achter de doellijn verder had ge
transporteerd. RVC protesteerde
nauwelijks. De emotie laaide pas ze
ven minuten voor het einde op. Hoog
en langdurig. Vandaar dat scheids-
I rechter Staneke ("Hij heeft ons nog
bedankt voor de prettige ont
vangst") pas veel later door be
stuursleden van Roodenburg naar de
uitgang van het veld werd begeleid.
Voor alle zekerheid.
Roodenburg: Keereweer, Dubbel-
deman, Pennenburg, Ooyendijk, Van
Weerlee, Van Kooperen, de Klerk,
Hannaart, Verkuylen, Den Os, Van
Es.
Sam den Os schiet raak ter-den Oever appeleert. Het doel- I na de emotie hoog oplaaide op
NOOTDORP DOCOS heeft ook
in de tweede competitiewedstrijd niet
kunnen scoren. De roodwitte Leide-
naars, die t vorige week aanvallend
tegen ADS volledig lieten afweten
(0—2), slaagden er ook gistermiddag
in Nootdorp niet in een vuist te ma
ken. De Leidenaars hadden echter
het geluk, dat ook RKDEO niet op
schot was. De formatie van trainer
Loerts vrdedigde overigens be
kwaam. Bovendien waren de beide
doelverdedigers goed in vorm en
stopten verscheidene goede schoten.
Er werd snel gespeeld en het was
ondanks de 00 een voor het pu
bliek zeer aantrekkelijke wedstrijd.
Kort voor de rust viel doelman Ge
rard Dubbeldeman uit, na een bot
sing met een van de RKDEO-aan-
vallers. Hij zocht 'dizzy' de kleedka
mer op, maar de blessure viel ach
teraf mee. Zijn plaatsvervanger Ro
sier maakte zich na rust verdiens
telijk door een paar goede schoten
te stoppen.
DOCOS: G. Dubbeldeman (Rozier)
van Zijp, van der Bosch, van Pola-
nen, Vriezekoop, Mank, van der Meel
Smits (Zwagerman), P. Dubbel-
wijl op de achtergrond Jan van\ punt zou worden afgekeurd, waar- 1 sportpark Noord. (Foto Holvast) deman, van Dinten en Reizevoort.
PAPENDRECHT In de
bus naar Papendrecht moet
Lugdunum voor een gelijkspel
hebben getekend. In de bus-te
rug zullen de Leidenaars het be
geerde punt (22) echter ate
een "verliespunt" hebben af
gedaan
Lugdunum heeft zichzelf tegen
Papendrecht overwerkt. Besef
te Joop de Busser later na de
"winnende" 12 ruststand: "Ik
heb de jongens voorgehouden:
werken, met z'n allen voor
elkaar. En dat hébben ze ge
daan. Maar ze hebben eigenlijk
wat te hard gewerkt. Ze gin
gen verkrampt spelen".
Dat geforceerde gegroepeerde
voetbal van de groenwitten
dat in de tweede helft niet naar
de triomf leidde maar naar een
puntenverdeling speelde de
Leidenaars ook in het begin
parten. Lugdunum verscheen
zo "geladen" binnen de lijnen,
bezield van "beter voetbal", dat
er in dat eerste kwartier niets
van terecht kwam. Luedunum
verdedigde zo nerveus uit, dat
Papendrecht gemakkelijk het
initiatief in handen kon nemen.
De roodzwarten overigens
geen schim meer van de ge
vreesde kampioensploeg, nu de
gangmakers John ten Oever en
Wout van der Linden naar DFC
zijn overgegaan maakten ten
slotte ook gebruik van het feit,
dat Van der Starp c.s. wel steeds
de "harmonika" opentrokken,
maar geen muziek maakten
omdat de bal óf verkeerd óf
niet werd gespeeld op de opko
mende mannen. In de 19de mi
nuut verraste Cor Terlouw de
Leidse verdediging met doel-
Door
Cees Onvlee
man Honsbeek met een diago
naal schot: 10.
Dat doelpunt werd echter het
breekpunt van de aantrekkelij
ke strijd. Lugdunum draaide
de rollen ineens om en nauwe
lijks twee minuten later was de
stand weer glijk: Van der Starp
stuurde met een bekeken diep
tepass Jan Pijnaken op links
weg en ofschoon de Lugdunum-
linksbuiten zich in eerste in
stantie vast liep, slalomde hij
daarna toch onhoudbaar door
de Papendrechtse verdediging,
(1—1).
Daarna ontsnapte Papendrecht
tot tweemaal toe aan een ach
terstand. Eerst nam een snel in
komende Van der Starp een
trekbal van Pijnaken te gehaast
op de wreef (naast) en daar
na zag de steeds knap opko
mende Nico Reijneveld een
schot via de kruising over het
doel verdwijnen.
Vijf minuten voor de rust lever
de het presstngvoetbal van de
groenwitten toch het verdiende
succes op: linksachter René
Schutte speelde in het nauw ge
bracht een bal verkeerd terug,
en de attente Hans van der
Starp tikte de bal beheerst
langs de uitlopende Romeijn in
het doel( 1—2).
Constateerde De Busser later:
"Dat laatste half uurtje werd
er goed gespeeld. Als ze toen
rustig waren gebleven, hadden
ze de strijd al kunnen beslissen.
Maar ze durfden toch niet door
te drukken. Misschien was dat
de angst van vroeger. Die vier-
nul van vorig seizoen en de re
putatie van Papendrecht-thuis".
Na de rust "overwerkte"
Lugdunum zich. De groenwitten
gingen wat verkrampt spelen:
hielden de combinaties te kort,
en werden daardoor door Pa
pendrecht in de verdediging ge
drukt. Lugdunum bleef onder
die druk wel knap overeind,
maar de Leidenaars klampten
zich toch teveel vast aan het
gegroepeerde voetbal. Het uit
verdedigen bleef moeizaam, óók
toen de Papendrechters risico's
namen om de gelijkmaker te
forceren. En dèt koste Lugdu
num de volle winst.
Toen de overigens knap-spe
lende doelman Lou Honsbeek
negen minuten voor het einde
mis-tJmede op een hoge inzet
van invaller Anne Nienhuis,
kwam Papendrecht nog naast
Lugdunum. Wim Oppelaar ach
terhaalde de lob nog op de doel
lijn, maar de toestormende Abe
Bergsma gaf de bal het laatste
tikje: 2—2. Bijna was Lugdu
num toen ook nog dat ene,
(meer dan verdiende) punt
kwijtgeraakt. Maar in de slot
fase haalde Leo Redel met een
omhaal een kopbal van Kees
Versteeg uit de gapende doel-
mond
Joop de Busser, toch besbst
niet ontevreden na afloop:
"Ik heb zoiets vaker gezien. Als
we het koppie erbij hadden ge
houden, hadden we met drie-
één gewonnen. Maar als we nog
meer pech hadden gehad, wa
ren we de boot ingegaan".
Lugdunum: Honsbeek; Jan
van Egmond, Oppelaar, Redel,
Reijneveld (Montagne)De
Klerk, De Roo, Vermond; Col-
lé. Van der Starp, Pijnaken.
Versterkte Musschen-verdediging ontregelt aanvalsritme
van UVS, maar doet dit niet op zijn zondags
LEIDEN Voor d'e liefhebbers van mooi voetbal was UVS-
De Musschen (11) niet onmiddellijk een 'dijenkletser'. Eerder
een wat venijnige botsing tussen het de wedstrijd makende
UVS, dat met grote vlijt het terrein probeerde rijp te maken
voor het in stelling brengen van zijn tegen RVC zo succesvolle
geschut-uit-de-tweede-lijn en de Rotterdamse verdediging, die
zich als eerste en belangrijkste taak had gesteld de Leidse aan
valsdrift te ontregelen.
Daarin ook zij het zonder ho
sanna-geroep, want het gebeur
de lang niet altijd „op zijn zondags"
slaagde, want de UVS-formatie
werd door Verschoor c.s., die mees
tal met vijf, zes man de veste van
Elenbaas bewaakten, tenslotte volle
dig uit haar aanvalsritme gehaald.
De Leidenaars slaagden er na rust
niet meer in een serieuze opening
te forceren in het Musschen-bol-
Door
René Vos
werk. Slechts een solo van de UVS-
middenvelder Aat Koren in de laat
ste minuten bezorgde de Rotterdam
mers nog even hartkloppingen. Maar
met een Musschen-hand op zijn
schouder, waarmee voor tegenwaart-
6e druk werd gezorgd een overtre
ding welke de deze middag veel ge
plaagde arbiter Van Reenen veinsde
„niet te zien" kon de tengere Lei-
denaar geen gelijke tred met de bal
houden
Overigens: in de laatste twintig
minuten lieten de Musschen veel
van him defensieve houding varen en
berokkenden de lange passes, waar
mee gepoogd werd de actieve spits
Van der Most te bereiken (wat ver
scheidene malen lukte), ook de Leid
se verdediging wat moeilijke momen
ten. Een misverstand tussen UVS-
ausputzer Désar en de uit zijn doel
komende Wijnand Sloos liet in het
blauwwitte doelgebied zelfs het dub
beltje op zijn kant rollenWaar
door UVS-trainer Van Schooten ten
slotte toch blij was met dit ene
punt. „De Musschen is voor ons al
tijd een moeilijke tegenstander ge
weest. Ik ben blij dat we de wedstrijd
niet uit handen hebben gegeven. Dat
is vroeger wel eens anders geweest.
In de eerste helft is de UVS-ploeg
vrijwel voortdurend „aan de bal" ge
weest en moesten de Rotterdammers
hun heil zoeken bij het eenvoudige
spelpatroon van de versterkte (af
brekend spelende) defensie die onder
constante druk leeft. Een groeien
de druk ook, die tenslotte tot een
doelpunt leidde, want toen Verhey
tijdens een duel met Gilles Hendrik-
se ten val kwam en het leer met de
hand wegtikte, stapte scheidsrech
ter Van Reenen resoluut naar de elf-
meterstip. Van waaraf Gerard Désar
raak schoot: 10. Vier minuten ver
der was het al weer gelijk, want toen
by een van de sporadische corners op
het UVS-doel de dekking niet hele
maal klopte, kon de Rotterdamse
linksbuiten Junte met een slim kop
balletje 1—1 laten aantekenen. -
De daarna harder wordende afweer
van de Rotterdammers en de talrij
ke onderbrekingen die daarvan het
gevolg waren, haalden tenslotte de
„room" van de wedstrijd en UVS
uit zijn ritme. UVS: Sloos, Lardé, Rol,
Désar, Balkhoven, Lagendijk, Ko
ren, Karetens, Verver, Holl, Hendrlk-
Aat Koren probeert nog wel
een voet tegen de bal te krijgen
De 'speed' van zijn doorbraak is
er echter uit. nadat een Rotter
damse hand hem bij de schouder
achteruit heeft getrokken. Doel
man Elenbaas van de Musschen
kan het leer dan ook rustig ra-
Ptn'. (Foto Holvast)
