Flard uit de wereld van gisteren
„Laat de mannen maar fietsen, wij doen de rest"
UIT DE TIJD DAT EEN MEISJE NOG FLAUWVIEL
MAANDAG 30 AUGUSTUS 1971
LEIDSCH DAGBLAD
Speurend en snuffelend op de rommelzolder trof ik ze aan:
twee kloeke ingebonden delen Libelle's uit het jaar 1939. Ik
brak er, zoals dat heet, bijna de nek over. In het schemerdonker
heb ik uren zitten lezen en bladeren in die vergeelde kronieken
van weleer. Het jaar 1939 was het laatste van de oude wereld.
Alles wat tot haar levenssfeer behoorde, ging een jaar later,
in de uitbrekende wereldoorlog, in vlammen op. Libelle-van-
1939 maakt een lieve, tere, maar ook onwezenlijke indruk. Ze
gaat vrijwel geheel voorbij aan de schrijnende problemen van
die tijd (alsof de vrouw daarvoor de ogen kon sluiten) en
produceert zo hier en daar een aantal keuteligheden waar je
akelig van wordt. Een keurige, haar plaats wetende, goed ge
manierde, ingetogen sierbloem aan de arm van de Man, zo
tekent Libelle de vrouw aan het eind van de jaren dertig. De
vrouw kan zich maar beter niet met maatschappelijke knel
punten bezighouden, daar krijgt ze maar rimpels van. Nee,
het staat er zo niet, maar de keuze van onderwerpen laat geen
andere conclusie toe.
Overigens is niet alles anders ver
geleken bij nu. Neem nu eens de
advertenties. Radion was toen al
druk in de weer met deze tekst:
„Lieve help, Jan, ik dacht dat Je
overhemd wit was, tot ik dat van
Karei zag In dertig jaar zyn
we wat dat betreft nog geen haar
opgeschoten, er zijn alleen een zoot
je witmakers bijgekomen. Macleans
en Colgate waren op vrijwel dezelf
de manier als tegenwoordig in de
weer tegen slechte adem en er werd
ook op datzelfde merkwaardige
toontje gedonderjaagd over transpi-
ratiegefïr, in die dagen mooi Body
Odour iB.O.) genoemd. Met zeep
waren dolle dingen mogelijk, gezien
deze advertentie
Plaatje met dof uitziende Juf, die
klagend spreekt: „Karei was zo
vaak „verhinderd" en als hij kwam,
ging hij vroeg weg".
Tweede prent, iets opgewekter:
„Annie zei dat misschien mijn teint
de oorzaak was. een vermoeide huid
moet elke dag metzeep worden
gewassen".
Derde prent, datzelfde mens stra
lend: „Karei was gauw veranderd,
hij wist niet hoe gauw hij de hu
welijksdatum zou vaststellen, noem
de mij zijn „schattig bruidje".
Wat is de les van deze advertentie?
Karei is een niet ongevaarlijke gek,
met wie een dragelijk huwelijksle
ven vrijwel onmogelijk lijkt.
Verder wemelde het natuurlijk van
de breipatronen en modeplaten. Op
de tekeningen en foto's staan tame
lijk lange dames met wespentailles,
gewaden van kuise lengte en met
hoeden, waaronder zij koekeloeren
als dronken kanariepieten. Er staan
zinnetjes bij die Je vol doen lopen
met melancholie: „De avondmode
met zijn ragfijn, luchtig materiaal
en tere flatteuze kleuren is wel bij
uitstek geschikt als kader voor de
bloesemende schoonheid van het
piepjonge meisje". Bedoeld wordt
dan: „sweet seventeen" of „bak-
visch", termen die in onbruik zijn
geraakt toen het «afschuwelijke)
woord tiener zijn intrede deed. Tus
sen haakjes: wie zou tegenwoordig
een meisje van zeventien „piepjong"
durven noemen? Dat haal Je niet
meer in Je hoofd.
Over de attributen
Je meiske, en ik weet dat Je
goed bezorgd bent als Je van ons
weggaat'.
9 ..Babs", fluistert een heesche, ont
roerde stem. Babs, ik wilde, ik
hadBabs trilt van opwin
ding. Hij heeft haar beide han
den gegrepen. „Babs. ik verlaxfe
„Ik dachtstottert Babs.
„Ik dachtstamelt hij.
Zijn armen heeft hij al om haar
heengeslagen, haar hoofd rust op.
zijn schouder. Zij slaakt een die
pen, diepen zucht.
„O, Jonnie, was Je daarom
probeert ze te zeggen, tusschen
zijn kussen door.
Door
Ruud Paauw
Marlet de Groen (22) eerste directrice ran wielerbaan:
vrouw haar schoonheid kracht pro
beerde bij te zetten, werd geschre
ven in die verheven stijl, die doet
vermoeden dat het om mensen op
een andere planeet gaat.
Over parfum dit barokke stukje:
„Voor de vrouw bestaat er geen
sterker wapen, het vormt als het
ware het aureool rond haar per
soonlijkheid. Het hult haar in een
waas van poëzie, slechts waarneem
baar voor de uitverkorenen harer
omgeving en in ons onderbewustzijn
doemen visioenen op soms zijn
het droombeelden van een tuin, ba
dend in den romantischen mane
schijn van onze „sweet seventeen"
Jaren en dan weer zijn het vreemd
opwindende exotische beelden, die
lokken naar het verre, onbekende
avontuur." Dit is fascinerend, zij
het zwaar getikt.
Er was toen ook al een Libelle-
vraagbaak. Helaas niet vol adembe
nemende liefdesperikelen, zoals na
de oorlog het geval was, zo in de
trant van: „Ik ben 15 jaar en ik ga
met Piet, maar Jan begeert me,
terwijl ikzelf juist het oog heb la
ten vallen op mijn zwager". In deze
vraagbaak uitsluitend nuttige aan
wijzingen over het stekken van
planten, het ophalen van ladders in
kousen, het waterdicht maken van
regenjassen enzomaarverder. Soms
vind Je curieuze mededelingen als:
„Mej. J. W. te V. Uw probleem kan
in deze rubriek niet worden behan
deld". En dan vraag je je natuur
lijk af: gut, waar zou dat mens
mee zitten?
De moeilijkheden bij de opvoeding
van kinderen nam «toen al> dra.
Sis Heyster op de korrel. Een kor
date dame, die voor die tijd heel
goede artikelen schreef, al ramde ze
wel eens wijd-open-staande deuren
in. Nu we het toch over kindertjes
hebben, wat zou u zeggen van dit
greepje uit een zeer lang gedicht:
k „Kindje met je rode mondje,
Met je kijkers helderblauw
Met je vlassig-zijden haartjes
Als je zoo eens blijven zou
zoo, zoo hulpeloos en nietig
Zoo ontroerend lief en klein
Met je blij verrukte snoetje
Als een straaltje zonneschijn.
Nadat we alle brokken in de keel
hebben doorgeslikt, gaan we over
naar de filmcubriek van Libelle in
die jaren. Een buitengewoon goede
rubriek, leuk opgemaakt. Het was
duidelijk de tijd van De Grote
Minnaars, die hun woest eharts-
tocht keurig bedwongen en nog
Respect hadden voor De Vrouw.
Seksuele wildemannen als James
Bond waren in nog geen velden of
wegen te bekennen De toonaange
vende filmsterren vlak voor de we
reldbrand: Cary Grant, Lucille Ball,
Ann Sheridan. Danielle Darrieux.
Greta Garbo, Tyronne Power. Bar
bara Stanwyck, Bette Davis, Sonja
Henie, Shirley Temple. Deana Dur-
bin «wat zou er toch van haar ge
worden zijn?), Mickey Rooney,
Charles Boyer, Zarah Leander,
Clark Gable.
Een andere, vaste rubriek was:
„Weet u hoe het hoort?". Héél leer
zaam. Als Je het leest, gaat er een
geheel nieuwe wereld voor je open.
Over het ontbijt en de ontbijttafel
deze verrukkelijke regelen: „Het
brood is netjes op een vingerdoekje
in de broodschaal of het brood
mandje neergelegd, het vleesch en
de andere broodbelegging staat
klaar, de boter is opgemaakt en de
thee is gezet. Het spreekt vanzelf
dat de kamer voordat de ontbijtta
fel wordt gedekt eerst haar dage-
lijksche beurt krijgt, ze wordt stof
vrij gemaakt en opgeruimd. Als het
mogelijk is, zetten we hier en daar
een aardig bloemetje neer. zodat
het geheel een gezelligen indruk
maakt". Vervolgens aanwijzingen
waar het eierdopje hoort te staan,
de paplepel en het theekopje. Ja.
dames, gaat u nog maar eens na of
u elke dag correct ontbijt.
En tenslotte het feuilleton, het
klapstuk van het blad, misschien
nóg wel. Fraaie, stemmige verhalen,
waarin meisjes nog wel eens flauw
vielen. Waar is die tijd toch geble
ven? Hier drie fragmenten, geprikt
met de ogen dicht, over de gehele
jaargang:
Het werd heel even stil. Een
trillende vogelroep klonk in de
verte. Joep legde haar kopje te
gen Ed s sterken schouder, haar
oogen droomden in de verte,
waar bloedrood de zon boven de
velden zonk. En haar hart
stroomde vol van diepe, diepe
dankbaarheid".
„Moeder zoende ons allebei en ze
had verdacht vochtige oogen
toen ze zei: „Ik ben zoo blij voor
„Ja, daarom, lieveling, daarom,
daarom, daarom!" Met telkens
een langen kus om zijn woorden
te bezegelen. Hartstochtelijk in
nig drukt hij de tengere gestalte
tegen zich aan. „Mijn Babs, mijn
toverfee".
De zee zingt een ruischend lied van
vrede en geluk. Zij luisteren er
naar en dragen het mee als hun
eigen harteklop. Hand in hand
wandelen zij terug, een gelukkig
menschenpaar, in de zwartblau-
wen zomernacht, naar de lichtjes
die wenken in de verte".
Libelle-1939 Een blik ln en een
flard uit de wereld van gisteren.
Toen er nog taboes waren en kalm
te en rust. En géén Dolle Mina's.
Gisteren komt nooit meer terug.
BOSSCHENHOOFD Al in het begin van het gesprek op
een zonovergoten huisterras wijkt de bevreemdingde uiterst
vrouwelijke Marlet de Groen moest wel directrice worden van
het Wieier stadion in Oudenbosch. De blonde dochter van oud
wielrenner Lou de Groen is zo vergroeid met de zeker in West-
Brabant hoogop bloeiende sport, dat haar 22 grotendeels in
Den Haag doorgebrachte lentes geen rem zullen zijn op de ac
ceptering door de koersklanten en hun aanhang.
hebben aardige reacties gehad".
omdat Margriet de Groen, als
over wielrennen gaat, alles in 1
v overleg doet met haar vader.
Hij liet een al jaren lang smeulend
om Oudenbosch een klasse-
baan te verschaffen, opvlammen.
Sinds Jaar en dag ligt hier een be- I
tonnen wielerbaan, volgens ovetle-1
vering de snelste van Brabant. Er is
veel gesproken over restauratie en
uitbreiding, ja zelfs over de bouw j
en wielerpaleis. Maar dat was
niet verantwoord met Antwerpen en
Rotterdam in de buurt. Ik heb op
een gegeven moment tegen de bur-
gemeester gezegd: Geef mij zes we-
«m de plannen voor een ver
nieuwde wiele'rbaan rond te krijgen.
Binnen zes weken stond de zaak op
papier en had ik toezeggingen van
voldoende sponsors binnen". Vol
gend Jaar, op eerste paasdag zal
baandirectrice Marlet de Groen de
poorten van het fiks opgezette com
plex openen.
de Groen was in zijn tijd
Kees Pellenaars floreerde ook in die
dagen een geducht prijsrüder
Zijn zeer geslaagde maatschappijke
aan, die welstand bracht,
verklaart hij als volgt: „Iedereen,
an sport heeft gedaan weet
winnen en verliezen is, heeft
geleerd hoe te vechten. Je haalt ze
uit."
Kriebels
x-proffietser is als organisator
tentoonstellingen, succesvol, I
daardoor hij zich onder meer kon
Veroorloven van 't drukke Den Haag Over de realisering
naar 'n prachtige bungalow in Bos-
schenhoofd op 't Brabantse platte
land nabij Roosendaal te verhuizen.
Marlet woelde enkele jaren rond in
het wereldje van de kapsters, maar
koos uiteindelijk voor de zaak van
haar vader. Met hem is ze een be
kende verschijning op reeksen wie
lerkoersen die overal in ons land
worden verreden. „Als het even kan
gaan we er naar toe. De sport fas
cineert mij. Een renner, die terug
komt uit schijnbaar verloren positie,
bezorgt mij de kriebels."
De liefde voor de wielrennerij werd
ook van moederskant gevoed. Haar
vader bouwde en beheerde de wie
lerbaan van Bergen op Zoom, door
veel coureurs van voor de oorlog
nog altijd beschouwt als een van de
gezelligste ontmoetingsplaatsen.
Grootpapa is nu vijfentachtig en
staat in de familie bekend als een
felle anti-Merckxist. „Hij vliegt
compleet in brand als Je over Eddie
praat'" zegt zijn schoonzoon, zelf
een bewonderaar van de Belgische
superkampioen. De strijd Ocana-
Merckx beheerste wekenlang het
huishouden van de familie. „Alles
lag plat, alles moest wijken voor de
Tour, het was een gekkenhuis."
Marlet de Groen voerde in de huis-
strijd het vaandel voor de gevallen
Spanjaard. Ons gesprek over de
baan van Oudenbosch stokte lange
tijd, omdat de kansen van Ocana
opnieuw in de weegschaal werden
gelegd.
Plannen
baan, die door langdurig wikken en
wegen van Gedeputeerde Staten,
werd opgehouden zegt de 22-jarige,
vele keren „ronde-miss"„We gaan
de baan verbreden, zodat er in elk
geval drie dernies naast elkaar
kunnen rijden. Bij de baan komen
een paviljoen-restaurant, en kleed
gelegenheden Het middenterrein
gaan we uitdiepen en kan door de
maten later eenvoudig worden ge
schikt gemaakt voor sporten als
volley- en basketbal. Aan twee kan
ten komen tribunes, ook het mid
denterrein gaat open voor publiek.
De gezelligheid van een sportpaleis
in Antwerpen bloeit voor alles bij
de gratie van het middenterrein."
De baan in Oudenbosch gaat een
zeer fors bedrag vragen. Hoeveel
laat Lou de Groen in het midden,
maar de financiën zijn rond. „Ik
had binnen enkele dagen meer
fponsors, dan nodig was. Kijk, ieder
een. die reclame plaatst langs de
baan helpt deze streekbaan, wij
noemen ze medewerkers. De West
brabanders voelen het belang. Alle
clubs doen mee en kunnen de baan
onbeperkt gebruiken. Er komen on
derling wedstrijden, trainingen, po
pulates, en enkele uitstekende eve
nementen. Maar het gaat vooral om
de clubs en renners uit deze stre
ken. Er zijn alleen in Brabant a'
1000 licentiehouders en de bestaan
de banen zijn overbelast.
De KNWU is „erg blij" met de ini
tiatieven, die worden gebundeld ii
1 een Stichting Wielerbaan Ouden
bosch en heeft geen enkele beden
l king geuit tegen de betaalde positi
i van Marlet de Groen als baandirec
trice.
Marlet werd van kapster, manne
quin en secrearesse uiteindelijk di
rectrice van een wielerbaan en
heeft het gevoel de mannen wel
aan te kunnen. Over de onderhan
delingen, ook financiële, met
In Polen heeft men goede resul
taten geboekt bij de opslag van
vlees door de dieren voor zij wor
den geslacht met anti-blotica te be
handelen. De houdbaarheid van het
vlees zou daardoor met 350ró wor
den verhoogd. Dit komt hierop neer
dat het vlees, dat met anti-biotica
is behandeld, bij een temperatuur
van 2830 gr. C 11 dagen kan wor
den bewaard, terwijl dat normaal
maar drie dagen is.
(Foodpress)
In Denemarken is voor bier en
frisdranken wegwerpverpakking ver
boden, tenminste als de andere
Skandinavische landen ook tot zo'n
verbod overgaan. Het ministerie wil
dan niet achterblijven en heeft
maar vast een wet waarbij het ver
boden wordt, laten aannemen.
Sans Soucis brengt 71 lip-
stickkleuren op de markt voor
deze winter, die met de meest
gloedvolle omschrijving worden
aangekondigd. „Pearl blackberry"
schijnt een kleur te zijn waarbij de
flonkering van de Beaujolais-wiJnen
tot uitdrukking komt. De lipstick
wordt geleverd in een Maaie «maar
dat betaalt u dik, zoals bij alle mooi
verpakte make-up soorten) huls van
metaal.
Terwijl de prijzen van toiletarti
kelen in Groot-Brittannië vorig Jaar
met 6o stegen, nam de omzet met
8 toe. Toiletartikelen vóór man
nen werden in het laatste kwartaal
van 1970 zelfs veertig procent mee*
verkocht dan in dezelfde periode
van het vorig Jaar.
De Yu Han Corporation, een
vooraanstaande farmaceutische on
derneming heeft plannen voor de
bouw van een cosmetica-fabriek in
samenwerking met Max Factor,
waartoe Yuhan een verzoek bij de
Koreaanse regering heeft ingediend.
Van de produktie zal 40 bestemd
zijn voor de export «EVD).
Voor als er thuis eens brand uit-
I breekt, heeft Wintrich een Duitse
apparatenfabriek een handig appa
raatje ontworpen. Het blusapparaat
staat in rusttoestand niet onder
druk en kan na gebruik weer ge-
I vuld worden. Het is gemakkelijk
hanteerbaar en eenvoudig uit de
kunststof-houder te nemen.
Van 26 tot 29 september zal in
Brussel de Vestirama worden ge
houden in het Rogiercentrum. Tij
dens deze expositie zullen de con
fectionairs zich op de hoogte kun-
j nen stellen van de nieuwe mode
trends.
ADVERTENTIE
problemen opleveren." Bovendien
zal zij ter zijde worden gestaan
Don Chris Delbrussine die met zijn
humoristische als doeltreffende
de beton-1 commentaar zo menige koers heeft
verluchtigd. De hoog geprezen spea- nen te geven. Partners in de dis- Marlet er.
ker wordt manager van de wieier- j cussies over hun geliefde sport zijn j buigen zich ovt
genoeg, Lou de Groen en zijn de wielerbaan.
•uw, zoon Andy, de enige actieve j
veelvuldige bezoeken smoren de wielrenner in de familie en Mar- i
laatste pogingen om het gesprek let. Het enige, dat verbazing wekt is een vrouw op e-
door Chris Delbressine, de welbe- I dat zij nooit een concurrente
spraakte beroepsmilitair, wiens even j worden van Keetie Haage.
een ander onderwerp dan wielren-1 „Ik ben gek op wielrennen,
DAMESMODE
ia exclusief jongt stip_
een vrouw op een fiets vind ik een
nu niet zo'n erg flatteus gezicht.
Laat de mannen maar fietsen, dan
doen wij de rest wel."
BPEESTRAAT J08O-N2 IBOEN
