„SPEL ZONDER GRENZEN"
ouderen jong maakt
Meeslepend
T V-spel, dat
Voor op één na laatste keer in het Belgische Oostende
ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1971
LE1DSCH DAGBLAD
PAGINA 15
DOETINCHEM Natuurlijk leven er op de wereld
rare kostgangers, maar dat verklaart nog niet waarom tach
tig miljoen leden van de chaotische huishouding op dit on
dermaanse knisperend op hun nagels zitten te bijten van
spanning of gaten in hun broek slaan van het lachen als
het „Spel zonder Grenzen" over de beeldbuis glijdt.
Ruim elf jaar geleden bloeide in een Italiaans brein het
schema voor een dergelijk spel op. De televisie der Azuri
nam het denkbeeld onmiddellijk over en oogstte er de hoog
ste lof van haar kijkers mee.
Door die, naamloze, Italiaan sloegen wij op een warme
avond een twintigtal Doetinchemmers gade, die in het
plaatselijk zwembad Groenendaal op rondtollende olie
drums trachtten te klauteren en komische strijd leverden
met een aan de "hoge" opgehangen touwladder.
der aanziens des persoons. Mijn
zoon kwam ook in de selectie, dat
vond ik niet zo prettig'.
Een tochtje, dat ons iets dieper in
de provincie voerde, leverde nog en
kele uitspraken op. Van Cees Lug-
tenaar, ex-marinesportinstructeur,
docr zijn jarenlange gedartel te
land en ter zee in het bezit van
een blikkerende gezondhèid en nu
al helemaal in voor het paradestuk
van onze christelijke zuil.
Hij wordt de captain van Zelhem,
dat het onbetaalbare geluk trof uit
de wachtlijst te worden gepikt voor
de volgende ronde. Want wie de se
rie volgt zal begrijpen, dat Dick
van Bommel en zijn mannen van
de NCRV voorlopig niet van plan
zijn het water uit de basins te la
ten lopen. Tientallen gemeenten
wachten ongeduldig.
Ook al gaat ideeënman Tom van
Maanen, die zijn „smerige" geintjes
in tuin achter zijn Schagense huis
uitprobeerde, naar de TROS.
Cees Lugtenaar (43), in de zomer
maanden badmeester in een Zel-
helms openluchtwater: „Wij hebben
Bij de foto's:
Rechts boven: De ploeg die
de Nederlandse driekleur in
Oostende moet verdedigen.
Links boven: Captain Cees
Lugtenaar.
Beneden: Emiel Kaiser, Doe-
tinchems VVV-directeur en
de rest
nu een oproep geplaatst. Er zijn al
honderddertig kandidaten. Als cap
tain moet Je veel opbrengen. Ik
vraag inzet, veel inzet, want we
moeten hoge ogen gooien."
De toekomstige chef van Zelhem
(het gemeentebestuur is helemaal te
vinden voor de deelneming) maakt
ook deel uit van de Doetinchemse
ploeg.
Chief Kaiser: „We hebben hem ge
vraagd voor Oostende, dan kan hij
ervaring opdoen." Waarmee een
prachtig stuk streekidealisme werd
verwezenlijkt.
Prachtig stel
Zeskamp en „Spel zonder Grenzen"
waaraan dus de zes hoogst geklas
seerde ploegen uit de vaderlandse
competitie mogen meedoen, is geen
spel voor klessebessenn, kouwkleu-
men of twijfelaars.
.„Tactiek spreekt een stevig
woordje mee," zegt Emiel Kaiser.
„Wy hebben van Linne (een
plaatsje van 3000 inwoners, dat eer
ste werd en naar Italië ging om
daar de driekleur hoog te houden)
geleerd, dat Je beter getrouwde
deelnemers kunt laten meedoen.
Wij hebben een prachtig stel Jon
gens en meisjes hoor, maar wat ou
deren staan niet te weifelen als er
plotseling een vreemde opdracht is
te vervullen in de sporthal
Die kunnen improviseren.
Die mensen uit Linne kwamen al
lemaal uit een sportvereniging en
het merendeel was getrouwd. Han
dig gezien.
Het mag wat overdreven lijken,
maar wie met het vaantje van zijn
stad afreist naar verre oorden moet
over geharde zenuwen beschikken.
Emiel Kaiser vertelt van prachtige
staaltjes intimidatie, die zijn ploeg
leden te doorstaan hebben gekre
gen in de reeks afgewerkte ontmoe
tingen.
„De concurrenten van Rolde bij
voorbeeld kwamen eens in eigen te
nue (en dus niet in het voorge
schreven trainingspak) in de eet
zaal. Ze gingen allen achter hun
stoel staan en de dokter, die hun
immer vergezelde, legde op elk
bordje een tablet. Dan zei hij „Ja"
en iedereen slikte tegelijk dat ta
blet.
Je begrijpt, dat waren gewoon
snoepjes van Jamin, maar ze be
In Doetinchem, daar in de Gel
derse Achterhoek wilden wij ont
dekken welke motieven de mens er-
tóe drijven als Sinterklaas verkleed
(tevergeefs) tegen een helling vol
groene zeep op te rennen, waardoor
zowel Nederlandse als Marokkaanse,
Zwitserse en Italiaanse kijkers het
bijna in de broek doen van het la
chen. Wwaron er zo ontstellend veel
plaatsjes uit de vergetelheid willen
opstaan om met een ferme ploeg
Jongeren de lof van miljoenen huis
kamergenoten te winnen.
Doetinchem weegt namelijk in
deze tijden de laatste loodjes voor
het een na laatste treffen in
„Spiel ohne Grenze", dat op 1 sep
tember de bloem van Engelse,
Franse, Zwitserse, Italiaanse, Neder
landse, Duitse en Belgische Jeugd
naar Oostende zuigt.
Als u wist hoeveel er aan uw gulle
lach in stilte beleden Schadenfreu
de en kennelijk niet te ontkomen
spanning (door het wedstrijd ele
ment in dit „Eurowaterballet")
voorafging! Spel, sport en business
Ook dat laatste.
Spot
„Een collega van mij uit Emme-
loord becijferde, dat de reclamespot,
die zijn gemeente vori<? laar in de
•STER plaatste zo'n tienduizend
gulden kostte. Meedoen aan de
NCRV-wedstrijden kost „n'ets" en
levert 'n onvoorstelbare brok stads-
promotion op. Het is aantrekkelijk
om mee te doen, niet alleen voor de
deelnemers".
Emiel Kaiser heeft meer functies
dan Doetinchem stoplichten.
Hij is onder meer directeur van de
VVV en vervult eenzelfde functie in
de Stichting Doetinchem '70. waarin
het complete verenigingsleven uit
mondt. Emiel is een gekend man
daar in het Gelderse en niemand
betreurde dan ook zijn benoeming
tot captain van de Zeskamp-ploeg,
die het vorig haar op de been werd
gebracht.
Slimme Emiel overtuigde snel de
vroede vaderen van het belang van
de tv-expeditie en toen de fiere
Doetinchemmers uiteindelijk een
zesde plaats wisten te bemachtiger
stonden burgemeester mr. J. M. J
Cornelissen en zijn wethouders me
een geschenk klaar om het succ- -
te onderstrepen.
Een beker in de verbouwde moler
die dienst doet als VVV-kantoor
voor alles de trots van de ook ii
autosport kringen bekende hee
Kaiser. „Prix Sportif" staat eroj:
„De enige beker, die de NCRV ooi
heeft uitgereikt. Omdat wij on
enorm sportief gedroegen. Dat i;
toch leuk of niet. Ik heb mijn ploeg
van het begin af aan voorgehor,
den: Je vertegenwoordigt Je stad
Als er wordt gevraagd op de tribu
nes te gaan zitten, wanneer je nie
aan de beurt bent, dan ga Je op die
tribune zitten. Ons gedrag viel we.
op".
Geluk
Emiel Kaiser zit zelf een beetje met
het enthousiasme in zijn verhalen
over het maandelijkse televisiespel
dat ook ouderen jong maakt in d<
huiskamer. „Ik zie de betrekkelijk
heden, maar Je wordt meegesleepi
Ik zou niet weer captain willei
zijn, er gaat te veel tijd in zitten
maar als ze me zouden vragen.
Toen destijds een oproep in de
plaatselijke bladen verscheen voo
liefhebbers om mee te doen, meld
den zich negentig klanten. Voor eei
commissie moesten zij hun vaardig
heden tonen. Zoals in de grote
sport te doen gebruikelijk is. „Zon-
reikten er wel mee, dat alle andere
ploegen moreel al helemaal naar de
knoppen waren." Nog voor de ei
genlijke strijd.
De verhalen over de slinkse manie
ren, die Emiel en zijn getrouwen
zijn tegengekomen zijn legio. Over
het materiaal, dat andere ploegen
uit de sporthallen meenamen om
buiten of in de bus stiekum te kun
nen oefenen."
„Voor de Jongens en meisjes",
zegt Emiel, „is zo'n serie wedstrij
den natuurlijk voor alles sport. Ze
willen winnen, maar zijn ook een
paar daagjes uit. De bedrijven en
scholen geven soepel vrijaf. Ge
meentebelang, of niet. Ik ben wel
eens moe geworden van het
oppassen. Kijk, als de strijd is
gestreden, wordt er een pilsje ge
dronken en is er leut. Het zijn Jon
gens en meisjes, ik kan moeilyk de
wacht voor de hotelkamers houden.
Met getrouwden heb Je die verant
woordelijkheid niet."
Dit spel vraagt offers. Dat blijkt
wel uit de woorden van de goedge-
bekte captain. Cees Lugtenaar, de
vreemdeling in zijn ploeg, onder-
5treept dat. „Als Je aan -dit begint
noet Je 't goed doen. Het sportieve
?rin trekt mij aan. De kans om te
vinnen.
Correct
De Jongens en meisjes in zwembad
Groenendaal, op de rondtollende
oliedrums en de zwaaiende touwlad
der, trainden stevig.
„Kaiser: „Het was wel eens moeilijk
hun aan het verstand te brengen,
dat het niet alleen gaat om te win
nen. Een correcte indruk maken is
belangrijker. Ik denk trouwens, dat
wij in Oostende niet zo'n grote
kans maken. Meestal wint het orga
niserende land. De winnaar gaat
naar de finale in Essen."
Een zeer belangrijk punt in de
voorbereiding is het bezit van de
opgaven. In de nationale ronden
geeft de NCRV de plannen ruwweg
vrij. Dan kan er worden geoefend,
voor Spel zonder Grenzen ligt het
anders. Dan moet iedereen maar
raden.
„Maar het zal heus wel eens
voorkomen, dat de opgaven toch
worden doorgegeven. Vergeet niet,
dat de nationale eer op het spel
staat. De betreffende omroepen zijn
nooit waterdicht."
Aan het vermaak, dat u in de
huiskamer krijgt gepresenteerd,
gaat veel vooraf. Ongedachte zaken.
Want het gaat niet alleen om de
eer, ook om de knikkers. Plaatsjes,
waarvan u het bestaan niet kent,
hopen op internationale bekendheid.
Al is het maar voor even. De kost
gaat voor de baat uit. Daarom ma
ten burgemeester Cornelissen en
;wee wethouders het Doetinchemse
ezelschap vol, dat vandaag in te-
ïue naar Oostende afreist. Met 214
tickers en vaantjes in de tassen.
Stadspromotion. Dat is het doel.
Tekst:
Th om Olink
Foto's:
Ron Verboom
