a
Gerard van Beek's voetbal-hart
gaat uit naar een half-plaats
k had
getekend, maar
het ging niet door"
Bert Hartveld neemt bij
Warmunda alléén maar de
plaats in van v. Staveren
€,xtra
iE RECHTSBUITEN VERAFSCHUWT HET WISSELSYSTEEM
prof Jan Ederveen:
Gentleman
"IDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD
VOETBAL
Als Sportclub Lisse een betaalde voetbalvereniging was en Gerard van Beek de
'.ankopen voor het seizoen '71-'72 zou mogen doen, kocht hij allereerst een goede
ten. Een rechtsbuiten die dan voor Gerard van Beek de weg naar de half-plaats
rste elftal van Sportclub Lisse zou kunnen verzekeren.
arige vleugelspeler is niet bepaald dol op zijn voorhoede-plaats, beter gezegd hij
ien pure hekel aan. „Ik sta liever half. Als rechtsbuiten moet je het te veel hebben
i(« iaiertjes; je doet naar mijn smaak te weinig mee aan de echte opbouw van het spel".
jaar oud, in het oranjezwarte shirt
kroop.
Gezelligheid
alf-plaats is de blonde
die zijn fraaie manen
re dienst moest offeren:
laat ik ze weer groeien
niks", zegt hij op zijn
e" wijzend eigenlijk
«■den. Samen met zijn
ran Beek vormde hy in
B-in het middenveldduo en
i succesvolle combinatie.
Ven ligt mij nu eenmaal
ja, halfspelers schynt
zegt Gerard, de bol-
aming voor zijn club)
m ebben. Een echte rechts-
»n veel groter probleem,
er van overtuigd dat er
igens genoeg te vinden
zijn, die de rechtsbuitenplaats met
veel plezier zullen bemannen".
Gerard, die als ik bij hem ben
net terug is van zyn onderdeel in
Den Bosch „Ik kom zoveel moge
lijk naar huis om toch te kunnen
trainen" zit gekleed in een pas-
telkleurig overhemd en hippe tank-
top helemaal op zyn gemak in de
kamer-en-suite van zijn ouderlijk
huis aan de Heereweg en praat vrij
over voetballen en Sportclub Lisse.
Voetbal is in huize Van Beek een
„graag geziene gast" want ook papa
Van Beek heeft enkele jaren in het
eerste elftal van de SC Lisse meege
draaid. Het is dan ook niet te ver-
wonderen dat Gerard, net twaalf haar dus niet rijk.
„Betaald voetbal? Ja natuurlijk
denk ik daar wel eens aan maar
welke voetballer niet? Ik ben niet
van plan met mezelf te gaan leuren,
als er iemand iets in mij zou zien,
nou dan komt het allemaal vanzelf.
Voor een B-contract geef ik mijn
werkkring echt niet op hoor. Nee,
dan moet ik er zeker van zijn in
het eerste te komen".
Door
Henriëtte 1
d. Hoeven
Ondanks zijn afkeer van de rechts
buitenplaats, wil hij dat shirt toch
niet kwijt: „Ik voetbal voor de ge
zelligheid en die is er zeker bij
Lisse daarom zie ik er weinig heil
in bij een andere amateurclub te j
gaan spelen ook al zit die misschien Gerard zal dus komende competi-
een klas hoger". Ook mama Van tie weer deel uitmaken van de A-se-
Beek is helemaal „ingewijd" in de lectie van Sportclub Lisse en zijn
voetbalcultus al zit zij niet iedere j werk bij ploeggenoot Frans van Ger-
zondag langs het lijntje: „Af en toe ven n*et ruilen voor de beroepsvoet-
vind ik het wel aardig". Een tweede balschoenen,
ouw Van Weerlee is Lisse in i
'eel veranderd de
tien jaar. Vroeger voch-
om onze plaats in het
e behouden, maar het
of het die knapen van
doet als ze er naast ge-
den". Aan het woord is
erveen, buitenspeler van
der Nat
nu het afgelopen sei-
trainer, mijnheer Van
(dat is de zoon van
van der Leek) had
Kampen. Proost. Klui-
mij in het tweede ge-
r het ging helemaal
het eerste. De Jongens
lauwelijks hun best en
ch gewillig door ons ver-
Nou, ik weet wel, dat
0 was, ik me niet door
n 36 er naast zou la
in".
Iderveen en Alphen ho-
elkaar. Al 19 jaar is hij
oor het eerste elf-
jn al eens van Alphia
geweest. Ze willen me
•aag hebben, maar ik
ihen trouw".
eeft niet veel gescheeld
Ederveen was prof ge-
bij ONA
is een prachtig ver-
et was in de tijd dat
Bruin bij ons speelde.
ieg aan ons of we bei-
willen worden. Nu was
incipieel tegen betaalde
laar ik zag er ergens
in. Goed. het bestuur
A vroeg of ik een keer
ouda wilde komen. Ik
ouda, gepraat en mee
tegen NOAD in een
dstrijd. Er werd mij een
voor gelegd, maar ik
r toch maar van af zag.
daarna, het was vlak
einde van de transfer-
komen er twee lui van
lar me toe, om het als-
proberen. Weer met het
gepraat en er waren al
sleden, die zeiden van:
ls hij dan niet wil, laat
n maar gaan, want aan
pelers hebben we, toch
het laatst heb ik
•tekend, met de gedach-
als het niet bevalt, ga ik
snel weer naar Alphen
ik toen was. vertel
let tegen mijn zwager,
ij prof, jij bent geen Al
an meer", zei hij. Toen
toch gaan nadenken. En
ine toch weer weten los
We hebben tegen
ezegd, dat er eerst met
over de 3000 gulden ge-
ad moeten worden. Toen
blij dat ik weer bij Al-
it, maar als je in mijn
jkt, heb ik toch achteraf
had het avontuur best
naken".
sn voetballoopbaan van
zijn er natuurlijk dingen
Je nooit meer ver
tol Ederveen heeft zijn
'hnnering aan het kam
pioenschap van Alphen in 1961
en de daaruit voortvloeiende
promotie naar de tweede klas
se.
"Nou, dat was me wat, dat
kampioenschap. Ik vergeet het
nooit. Wij stonden met één punt
achter op Olympia en moesten
de laatste wedstrijd naar Olym
pia toe. We zijn zelfs in een
trainingskamp geweest, dat was
ln Bilthoven. Toen we om een
uur of een in Gouda aankwa
men, waren er al zo'n 3 a 4000
mensen op het veld en toen we
begonnen waren er ruim 7000
toeschouwers. Nou, het lukte
helemaal niet in het begin, met
de rust stonden we dan ook met
20 achter. In de tweede helft
ging het allemaal veel beter.
We maken 21 en vlak daarna
gelijk en we komen nog voor
ook. Die lui maken gelijk en
vlak voor tijd maken wij nog
34. Na afloop duizenden men
sen op het veld, het grootste
deel van het publiek kwam uit
Alphen, je voelde de grond on
der je voeten golven. Dat was
wat. (Jan Ederveen laat foto's
en knipsels zien uit dat kam
pioensjaar). Vooral voor mij. Ik
was nog nooit kampioen ge
weest, ook niet bij de jeugd.
Ederveen is een speler, die
niemand opzettelijk onderuit
kan halen en is bovendien erg
voorzichtig. In 19 Jaar heeft hij
nooit een officiële waarschu
wing gehad en is slechts één
maal geblesseerd geweest. Wel
plaagt hij graag de tegenstan
der.
"Ik heb het nog eens gehad,
dat was in de tweede klasse te
gen RVC. Op een gegeven mo
ment krijgen wij een strafschop
tegen en Carol Schuurman zal
hem nemen. Ik loop langs hem
en zeg: „Moet jij die nemen,
dat kon je nog niet eens toen Je
in het Nederlands elftal speel
de". „Moet jij eens opletten",
antwoordde hij. Hij neemt die
strafschop en schiet hem naast
Zoiets doe ik nog wel eens,
iemand uit zijn tent lokken".
Jan Ederveen heeft in zijn
voetballeven al heel wat trai
ners versleten. "Ja. eens kij
ken, toch gauw een stuk of
acht, negen. Eén man vergeet
ik nooit. De Boer, die had twee
maal achter elkaar Laakkwar
tier kampioen gemaakt en
dacht dat bij ons ook even te
versieren. Wat een schreeuwle
lijk was dat. Kennissen van ons
woonden 300 meter van het veld
en die zeiden wel eens dat ze
konden verstaan wat De Boer
op het veld tegen ons schreeuw
de". Aan stoppen denkt Eder
veen nog niet. "Als ze me voor 't
eerste niet meer nodig hebben,
ga ik gewoon in een lager team
spelen. Zolang Ik 't uithou blijf
ik voetballen".
Wisselsysteem
Met trainer Spiers kan Gerard vrij j
goed opschieten, al zijn er wat din-
gen die hem verschrikkelijk ergeren.
Maar hy begint met het positieve:
„Onze trainer is een democratisch
man, iedere speler die iets op zijn
hart heeft, kan dat rustig zeggen.
Dan praten we er met het hele elf- |f
tal over. Spiers probeert altijd op de I
suggesties van de jongens in te I
gaan". Er is iets waar Gerard een I
grondige hekel aan heeft, dat is het i
„wisselsysteem". Het is natuurlijk
wel aardig dat je geen echte reser
ve-spelers meer hebt, zoals vroeger,
maar een selectie van dertien, veer
tien man. toch vind ik dat eigenlijk
alleen een methode voor de betaald-
voetbal-clubs. Voor echte amateurs
is het niet veel zaaks", zegt Gerard
heftig. Die wisselzaak zit hem hoog,
want in de afgelopen competitie zaalvoetbal telt vooral techniek en dien mag je dan later het veld weer
heeft hij dikwijls zijn trainingspak j inzicht heb ik gemerkt. Ook dat klei- j in
aan moeten trekken voor de negen- ne veldje met het publiek er zo
tig minuten vol waren. „Soms was ik dichtbij vind ik gezellig. Het klinkt Wat vind Gerard van het da-
het er wel mee eens dat ik er uit j misschien een beetje gek maar ik mesvoetbal, dat deze competitie
moest, maar andere keren stond je speel veel lekkerder als ik veel pu- v00r het eerst ojficieel i00r ie
stomverbaasd want voor je gevoel bliek om me heen voel. Horen van de
ging het erg lekker. Je hoorde dan kreten en aanmerkingen doet me KNVB is erkend.
achteraf wel dat je niet in de tac- niets, de wetenschap dat ze er zijn
GERARD VAN BEEK
tiek paste of zo. daar heb je dan wel
vrede mee, maar van de andere
kant betaal je toch ook trouw je
contributie en heb je eigenlijk het
„recht" een hele wedstrijd te spelen.
Voor mij is dat wisselsysteem waar
deloos". Gerard kan zich er nog over af. Het eist natuurlijk wel meer
opwinden als hi.i er over praat. „Ik ditie
ben Weieens woedend' raar de kleed- het
kamer gestormd, heb me aangekleed
en ook de wedstrijd niet meer beke
ken", bekent hy.
maakt dat ik beter speel"
Als Gerard een keus mocht maken
tussen zaalvoetbal en veldvoetbal
op hetzelfde niveau natuurlijk zou
hij zaalvoetbal kiezen. „Dan was ik
meteen van die rechtsbuitenplaats
„Nou, zegt hij grinnekend, „voor
een keertje is het wel aardig om te
zien. Ik geloof toch dat het voor de
dames maar van korte duur zal zijn.
Als ze een paar keer onder de blauwe
plekken zijn thuisgekomen is de lol
Dat uurtje brainstormenvoor
de wedstrijd, vind je dat nuttig?
„Tja, wat moet ik daar nu op zeg
gen, dat is moeilijk hoor want het
is heel persoonlijk. Bij ons wordt de
tactiek vrijdagsavonds al besproken,
direct na de veldtraining. Dat uurtje
voor de wedstrijd is eigenlijk meer
om in de sfeer te komen. We praten
dan een beetje over voetballen".
Ongetwijfeld wordt er dan over Wil
lem van Henegem gesproken want
dat vind Genard de meest complete
voetballer „die jongen kan gewoon
niets fout doen" „Ik vind dat
uurtje wel gezellig hoor maar ik kan
me voorstellen dat er jongens zijn
die er niet zo hoog mee weglopen".
Hoe is het voetbal in de derde
klasse in het algemeen?
„Hard en weinig technisch. Het is
een klas waarin het knokken gebla-
of om erin te blijven of
Een vurige wens voor de komende
maar dat is geen bezwaar. Ook competitie is de half-plaats en voor
het gehate wisselsysteem, dat bij de oranjezwarten een goede plaats op
zaalvoetbal helemaal is ingepast, ziet de ranglijst. Die plaats op de rang-
de jonge Lissenaar dan niet meer als lijst is een kwestie van team-work
een breekpunt. „Je bent aan die maar welke gloedvolle rechtsbuiten
kleine rustpauze hard toe en boven- 1 biedt zich aan
SASSENHEIM Bericht
je uit het recente mededelingen
blad van het Nederlandsch
Olympisch Comité, nummer vier
„Niet Olympisch, (zéker niet
Olympisch), maar wel uit
de amateursector, een citaat
uit het clubblad van Ter Lee-
de. een bescheiden voetbalvere
niging in Sassenheim: Gerard
vlagt niet meer. Het zal wel een
discussiepunt blijven tot dat we
de volgende grensrechter zijn
vergeten. Gerard was te
veel gentleman. Objectiviteit op
zichzelf is iets moois, maar te
neel ervan past niet in de uit
rusting van een grensrechter".
Einde citaat.
Gerard Kom „vlagt" inderdaad
niet meer. Anderhalf Jaar lang
begeleidde hij het eerste elftal
van de Sassenheimse roodgelen
„langs de lijn". Bij DOTO in
Pernis kwam vorig seizoen
evenwel plotseling het ein
de. Ter Leede-secretaris Henk
de Bruin zegt er over: „Het was
voor hem een wat ongelukkige
wedstrijd. Tweemaal vlagde hij
niet voor buitenspel, tweemaal,
werd het een doelpunt. Ik heb
hem na afloop ook gezegd dat
hij twee fouten had gemaakt. De
jongens reageerden echter wat
emotioneler. Begrijpelijk, zij
kwamen er nog dieper door in
de put. Gerard werd toen woe-
end. In een opwelling waar
schijnlijk zei hijdan stop ik er
mee. Hy zou er aan het einde
van het seizoen toch mee
zijn gestopt in verband met zyn
verhuizing uit Sassenheim (naar
Noordwykerhout). De ploeg Ge-
rards stoppen letterlijk nemend
heeft direct na de wedstrijd in
Pernis naar een andere grens
rechter gezocht en ge
vonden. Aad Breda doet het
nu alweer een tijdje". En over
het teveel aan objectiviteit: „Dat
kan ik me niet zo meer herin
neren. Wel weet ik, dat er grens
rechters rondlopen in de zater
dag eerste klasse (en ook lager
natuurlijk), die bij het minste
geringste hun vlag opsteken Dai
hoeft voor ons nu ook niet di
rect. Maar als je twijfelt, tja de
spelers verwachten dan wat van
Je".
Aan het einde van seizoen '59-'70
raakte Warmunda zijn sterspeler
hoog op I Arie v staveren kwljt Sparta legde
voor en Van Staveren tekende.
Zijn vertrek betekende voor War
munda een gevoelige tik. De blauw
witte Warmonders zijn die tik echter
goed te boven gekomen. Het vierde
klasserschap kon behouden worden,
zij het op het nippertje via een be
slissingswedstrijd tegen GONA.
Door
die hardheid in de tweede klas een
heel stuk minder is. Nee, als kijkspel
geloof ik dat de derde klas weinig
aantrekkelijk ia. Als je e en beetje
leuk spel wilt zien kun je beter naai
de junioren gaan kijken".
De toekomst voor zijn „Lis" ziet
Gerard helemaal niet somber in.
„Het zal best lukken deze competitie
vooral als we bij uitzondering ook
eens in de eerste wedstrijden een
goed figuur slaan. Het is bij Lisse
j altijd een puinhoop geweest, die 1 Jan van der Nat
eerste wedstrijden. „Waaraan dit i
pover competitie-debuut te wijten is,
is moeilijk te zeggen, zelfs voor een
insider als Gerard. „We werken een
normaal oefenprogramma af en ko
men echt, goed geprepareerd die
eerste keer het veld weer in. Ik ge
loof dat iedere club op een bepaald
moment een inzinking krijgt, wij be
ginnen er gewoon mee".
Ook het vertrek van Gerard Oude
Velthuys naar Noordwijk zal voor
Lisse geen rampzalige gevolgen heb
ben, „Gerard was, al kon ik goed
met hem opschieten, geen gemakke
lijke jongen om mee samen te spelen.
We zullen hem in het begin wel mis
sen natuurlijk, door zijn snelheid kon
hij op een „onmogelijk" moment
doorbreken en een doelpunt maken,
maar onvervangbaar is hij niet".
Zaalvoetbal
Het zaalvoetbal heeft voorlopig
was het een propagandatoernooi
zijn intrede gedaan in Lisse. Gerard
is daar erg enthousiast over. Wat
klein, meer atletisch dan fors heeft
dit spel van techniek en tactiek veel
aantrekkingskracht op hem. „Het
was gewoon erg fijn om te doen. Bij
Warmunda heeft niet lang hoeven
te zoeken naar een vervanger voor
Arie van Staveren. Het werd Bert
Hartveld, een 17-jarige junior, die
reeds een paar wedstrijden als x-eser-
ve was opgetreden en ervaring op
deed in het tweede elftal.
„Echt vervangen heb ik Arie niet",
zegt Bert Hartveld. „Er kwamen
een paar nieuwe spelers bij en het
gehele team heeft het verlies van Ari
opgevangen en daarbij stond ik toe
vallig op zijn plaats, linksbuiten.
We hebben hem natuurlijk wel ge
mist dit seizoen, maar Arie kon het
ook niet alleen, hij had net zo goed
de hulp van het elftal nodig. Al dacht
het publiek daar anders over. Het
was iedere wedstrijd A-rie, A-rie
langs de lijn en ze vergaten de an
deren".
Het zwakke seizoen van Warmunda
heeft, volgens Bert Hartveld, niet al
leen zijn oorzaak iri het afvallen
van Van Staveren.
„We hebben erg veel blessures ge
had en vaak in wedstrijden die van
groot belang waren. Mede daardoor
hebben we onnodig veel punten ver
speeld". Bert Hartveld zal niet zo
gauw het voorbeeld van Arie van Sta
veren volgen Gesteld dat hij een
contract voorgelegd krijgt, dan zou
hij er lang over moeten nadeken.
„Ik vind de stap van Arie te groot
en zelfs onverstandig. Hij had beter
in de tweede divisie kunnen begin
nen. Dan had hij waarschijnlijk in
een eerste elftal gespeeld en kunnen
wennen aan het profvoetbal. Bij
Sparta speelt hij in het tweede, staat
af en toe reserve en moet zich waar
maken in dat B-elftal.
Bovendien is dit profseizoen ten
koste gegaan van zijn studie. Hij is
gezakt voor zijn eindexamen en vol
gend' jaar zal hij het waarschijnlijk
nog moeilijker krijgen. Nee. ik geloof
niet dat ik het zou doen".
Behklve zijn studie, waar hij met
twee trainingen in de week voldoende
tijd voor heeft, is voor Bert Hartveld
vooral de sfeer belangrijk. „De sfeer
is bij ons geweldig, we zijn allemaal
goede vrienden, we drinken na de
training of na de wedstrijd gezellig
samen een pilsje. En die sfeer is er
bij een profclub niet zo. Het is voor
die Jongens gewoon werk. Daar komt
bij dat betaald voetbal financieel
aantrekkelijk moet zijn".
Moet V.an Staveren het vooral heb
ben van techniek en snelheid. Bert
Hartveld ziet meer heil in wat har
der voetbal.
„Er wordt in de vierde klasse vaak
erg hard gespeeld en als je het zelf
niet doet dan kom Je er gewoon niet.
„Ik ben erg geëmotioneerd tijdens
de wedstrijd, maar na afloop denk
ik: heb ik dat gedaan. Maar ja, Je
mag in de vierde klas geen onnodi
ge punten verliezen, want met 17
punten ga Je eruit".
Dit seizoen wil Bert „gewoon fijn
spelen" bij Warmunda. „Directe plan
nen hebben we eigenlijk niet. We
proberen gewoon 20 punten te halen
en dan kunnen we zeggen: ziezo, we
zijn weer niet gedegradeerd. En dan
kijken we weer verder wat onze kan-
zijn".
Bert Hartveld: „Als we 20
punten hebben, zijn we weer niet
gedegradeerd"
(Foto Holvast)
