nieuwe
„Okana-een eindeloze kerel-
september naar Leiden"
in
1.65
SPONSOR REDT
LEIDS TENNIS
KAMPIOENSCHAP
Henri Buitenzorg won
zonder veel moeite
Leids judotrainer Leo de Vries op
studiereis in Japan (3 en slot)
IDERDAG 29 JULI 1971
PAGINA 15
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
door
René Vos
LEIDEN „Een van de meest eindeloze kerels
die ik in Japan ontmoet heb is Okana, oud-Olym
pisch kampioen in het middengewicht (1964), in
1965 wereldkampioen in die klasse en tweemaal
kampioen alle categorieën van Japan. En dat laatste
wil wat zeggen voor een mannetje van 78 kilo. Het
betekent dat hij er ook kerels van 1 00, 1 20 kilo heeft
moeten afhalen.
Terzijde: In Japan staat men uiterst gereserveerd tegenover
Geesinks benadering van het judo, vastgelegd in het 'leer
plan'. Okana is de enige judoka die, zo zegt Geesink, bereid
is een aanval te doen op de traditionele aanpak en met hart
en ziel achter een nieuwe opzet staat.
Leo de Vries verder over Oka-
no: „Bij de machtige Kokodan.
die met strakke hand regeert en
waarin door vele oudere mannen
de dienst wordt uitgemaakt, ligt
Okana niet al te best in de
„koers". Hij heeft het gewoon
slecht in Japan en verkeert in
eenzelfde positie als Anton Gee
sink enkele jaren terug in ons
land. Het enige verschil is. dat
Geesink in Nederland een een
ling is, maar in Japan mis
schien wel vier of vijf Okano's.
van die geweldig gooie zijn. Hij
heeft het dus verschrikkelijk
moeilijk.
Nu is die Okano formidabel
gastvrij. Wij hebben in Fidjika-
ma, bij zijn judoclub Sekioekoe.
drie weken geslapen en gegeten.
Toen we daarna naar Suwa ver
trekken (waarover later) zei
Okano bezorgd tegen me: „Als
het je daar niet bevalt reken ik
erop. dat je onmiddellijk bij mij
terugkomt
Ik zei tegen Anton: Ik denk
er nite aan. Ik heb hier al drie
weken lopen profiteren, ik ga
nog net zo lief in een park sla
pen. Maar ja, toen we terug
keerden uit Suwa, op weg naar
Holland, moesten we toch nog
even langs Okano. omdat we wat
bagage bij hem hadden laten
staan. Het was direct: je eet
vanavond mee en je blijft sla-
Anton Geesink maakt
een partij- Hij draagt het
judopak met het nummer Z
waarin hij in 1964 in Tokio
Olympisch kampioen werd-
Het pak wordt in Tokio in
het Budokan-museum be
waard. Als Geesink Japan
bezoekt wordt het tevoor
schijn gehaald.
pen Morgen brengen we je naar
de boot in Yokohama. Dat is
nog altijd een kleine 100 kilo
meter reizen. Maar voor Okano
is dat een dood-normale zaak.
een teken van gastvrijheid.
Ik bedoel maar voor zo'n
man wil je iets terugdoen
wij informeerden: kom je in sep
tember naar de wereldkampioen
schappen in Ludwigshafen en
hij daarop een ontkennend
antwoord moest geven, hebben
wij gezegd: dan inviteren wij
jou. Geesink draagt eraan bij,
Zenden. Walter Gasteiger, mijn
persoontje, de Oostenrijkse Ju-
dobond en naar wij hopen ook
de Nederlandse Judobond.
Okano een man die net zo
breed is als hij hoog is komt
dus naai' Europa. Na de wereld
kampioenschappen reist hij
door naar Nederland en komt
dan ook een paar dagen in Lei
den op bezoek.
Afscheid
Toen ik naar Suwa vertrok, in
jezelschap van Walter Gasteiger,
heb ik afscheid genomen van
Anton Geesink, die. met Pierre
Zenden, via Honoloeloe naar de
V.S. en Canada ging. Ergens,
laat ik het maar eerlijk beken
nen, voelde ik het vertrek van
mijn vriend Geesink als een
verlichting.
Geesink is een figuur die ten
alle tijden de grote massa zal
blijven aanspreken. Hij weet
ook het kilnkt een beetje on
sympathiek,
bedoeld hoe hij zich moet
verkopen. Ik bedoel: als je An
ton bij Mies in de stoel zet
of bij Willem Duys in het pro
gramma is hij de grote kam
pioen die een gewone jongen is
gebleven. Het grote publiek zal
dan ook altijd op zijn hand blij
ven en zo is het in Japan van
hetzelfde laken een pak. Als je
met hem. hetzij door Tokio,
hetzij door een dorpje loopt,
Geesink wordt onmiddellijk her
kend. Hij loopt in de kijkert.
Nog steeds. Maar voor Anton's
begeleiders krijgt die bewonde
ring op den duur een wat frus
trerende uitwerking. Overal
waar je komt ben je natuurlijk
van harte welkom, maar na een
paar weken bekruipt je het ge
voel, dat dat hartelijke welkom
er alleen maar is omdat je me
dewerker van Geesink bent en
voor de rest het de Japan
ner een zorg is of je er wel of
niet bent. Eerst in Suwa, zon
der Anton dus, kwam ik tot de
Tokio
De grootste „hap" van ons
verblijf in Japan hebben we in
Tokio doorgebracht. In die
periode stonden de studenten
kampioenschappen op het pro
gramma en daar het studenten-
judo in Japan de toon aan
geeft was dat voor ons een uit
gezochte gelegenheid. Daarna
een weekje Tenri, een plaats
ongeveer 500 kilometer ten zui
den van Tokio. De beroemde
Tenri-pudo-afdeling maakt deel
uil van het tempelcomplex van
de Tenri-kyo, een godsdienstige
secte. Het sprak mij wel .aan,
omdat ze van het sympathie
ke principe uitgaan „leven en
laten leven". Gewoon een beet
je vriendelijk zijn voor elkaar.
Het is geen geloof te vuur en
te zwaard.
En dan tenslotte Suwa, een
plaats van 50.000 inwoners met
uiteraard een judoclub. Toen ze
er achter kwamen dat ik een ge
ïnteresseerd judoleraar was,
werd ik prompt uitgenodigd
voor een training. Ik probeer
de de boot af te duwen door te
zeggen: ik heb in Tokio al zo
veel meegedaan, in Tenri, ik
ben eigenlijk een beetje moe.
Ik had er niet de minste trek
in, want het gaat daar in Ja
pan zo ontzettend hard. Maar
ik beloofde in ieder geval te
zullen komen en toen bleven ze
natuurlijk net zolang aan me
trekken tot ik me toch omkleed-
Uiteindelijk heb ik pas daar
fijn getraind. Pas in Suwa
kwam ik tot de ontdekking, dat
niet iedere Japanse judoka per
definitie zo goed is. Want dat
ga je denken als je een tijdlang
met die wereldtop hebt meege-
traind.
In Suwa wordt gewoon, één
of twee avonden in de week, ge
traind en kom je met „norma
le" mensen te werken. De ma
nier van randori-maken daar
was mij bovendien op het lijf
geschreven, een soepele manier
van werken, dus geen houthak
ken. De baas van de judoclub
een man van rond de 60. een
zesde of zevende dan. was er
ontzettend gechai'meerd van.
Dat was Japans judo, dat was
de juiste Japanse mentaliteit. E
werd ook direct iets voor mij g<
organiseerd. We zijn met et
man of dertig gaan eten. i
werd rauwe vis aangesjouw
kratten ..bier, het was een com
pleet feest
Verschil
In Suwa mag men dan „ver
rukt" zijn geweest van mijn „Ja
panse" judo, zal er toch al
tijd een verschil blijven bestaan
tussen Europees en Japans judo.
Dat is gewoon een kwestie v'an
lichaamsbouw. Een Europeaan
zal, doordat hij een langere
romp en langere benen be
zit, aangewezen zijn op technie
ken als osoto-gari, uchi-mata
harai-goshi, satzai en hanai-
goshi. Dat zijn de typische wor
pen voor lange kerels. De Ja
panner zal bijvoorbeeld veel zu-
ri-gomi-goshi en seo-nage toe
passen, dus echt meer voor vier-
kanter gebouwde i
Dan is er het verschil in men
taliteit. De Japanner, sterk in
de heupen en benen, wil er
vreselijk graag tegenaan, het is
hem een jaar studie-verlies
waard om deel uit te maken van
een nationale afvaardiging naar
wereld- of Olympische kam
pioenschappen. Kampioen van
Japan zijn is een eretitel die het
hele verdere leven wordt mee
gedragen.
Maar voorop staat: ze schep
pen de mogelijkheden om een
judo-carrière op te bouwen zélf.
Ik ben er vast van over
tuigd dat als in Europa een ta
lentvolle judoka wil de moge
lijkheden er automatisch ko
men. Maar wij hebben een an
dere instelling. Ik had onlangs
een gesprek met Courtin, de
hoofdtrainer van de Franse Ju
dobond, oud-kampioen van Eu
ropa en destijds de enige rivaal
van Geesink. Een geweldig tech
nische judoka. Die vertelde me
wat er in Frankrijk allemaal
voor de judo-jeugd werd gedaan
wat daar de mogelijkheden zijn.
Elke dag kunnen de Jongens
twee uur trainen. Maar als je
ziet, vertelde Courtin, hoe wei
nig van deze mogelijkheid ge
bruik wordt gemaakt, krijg Je
gewoon een neiging te huilen
LEIDEN Van zondag af zullen
op het park Roomburg voor de 16e
maal de Open Leidse Tenniskam
pioenschappen in A, B en C worden
gehouden. Bij de tennissers beter
bekend als de Centrale voor de Na
tionale Kampioenschappen. Een
Leids toernooi maar met nationale
betekenis. Persoonlijkheden als Wil
lem Maris, Piet van Eijsden, Lex Ka-
ramoy, Evert Schneider, Jan Hajer
en niet te vergeten meastro Tom Ok-
ker speelden zich op de banen van
Roomburg a.h.w. warm voor de grote
strijd in Scheveningen. Niet zelden
gebeurde het dat de kampioen in
Leiden ook de nationale titel ver
overde. Maar deze voor de Leidse
tennisgemeenschap zo unieke wapen
schouw van het beste wat Nederland
op het tennisvak te bieden heeft
dreigde niet meer te worden gecon
tinueerd.
„De kosten voor de organisatie van
het toernooi worden steeds zwaar
der" zegt Roomburg-voorzitter van
Aelst „Men kan zich gewoon niet
voor stellen wat er allemaal moet
worden gedaan om de zaak te laten
draaien. Zonder de geweldige assis
tentie van Kees en Annelies Koole
die het administratieve werk belan
geloos verrichten, zou ik er al enkele
jaren geleden mee zijn gestopt.
Maar al gebeurt dat belangrijke
werk dan belangeloos, voor andere
zaken dient er geld op tafel te ko
men. De A-categorie komt vandaag,
en dat kan men spijtig vinden maar
het is nu eenmaal niet anders, niet
meer voor niets binnen de lijnen.
Dan zijn er de ballen waarmee wordt
gespeeld, een hoofdpost op de begro
ting. Men heeft er verder geen idee
van hoe bv. op een toernooi als dit
de telefoonrekening oploopt. Kortom,
dit jaar zou Roomburg zeer waar
schijnlijk voor de laatste maal de
Open Leidse Kampioenschappen
hebben georganiseerd en dan zou het
doek dus zijn gevallen over het toer
nooi. Als de nood het hoogst is, is de
redding nabij, De N V. Felicitas is in
gesprongen en heeft zich bereid ver
klaard de rondegelden voor haar re
kening te nemen".
Waarom
„Waarom doet Felicitas dat?" was
de vraag die we natuurlijk stelden
aan de vertegenwoordiger van Feli
citas, de heer Weduwer jr. Hij zegt
„Felicitas geniet nu over het hele
land bekendheid behalve in Leiden
van waaruit zij juist haar activitei
ten heeft ontplooid. Daar wilden we
iets aan doen. We zochten dus naar
een mogelijkheid van een lokale ad
vertisement en juist kwam het met
financiële moeilijkheden kampende
toernooi van de Open Leidse Kam
pioenschappen binnen ons gezichts
veld".
Zal Felicitas het toernooi nu ook
blijven sponseren?
„Ik wil daar niet op vooruitlopen"
aldus de heer Weduwer jr., maar dat
acht ik principieel zeker mogelijk.
Het hangt mede van onze ervaringen
af. Zoals ik al zei, Felicitas beweegt
Rondegelden
den?
„Wanneer we rondegelden geven"
aldus de heer Van Aelst, „dan zijn de
spelers en speelsters als zij geld wil
len verdienen verplicht om ervoor te
werken. Dan zal het niet snel gebeu
ren dat zij een wedstrijd laten lopen.
Dat kan men doen als men amateur
is, maar niet meer wanneer men zijn
prestaties met klinkende munt wil
zien gehonoreerd. Het rondegeld is
voor de Open Leidse als volgt ver
deeld: Herenenkelspel A: eerste prijs
f 250, tweede prijs f 175, verliezer 4e
ronde f 75, veliezer 3e ronde f 50.
verliezer 2e ronde f 20. Damesenkel
spel A: eerste prijs f 175, tweede prijs
f 125, verliezer 3e ronde f 50, verliezer
2e ronde f 20. Behalve het rondegeld
zijn er natuurlijk de gebruikelijke
prijzen ,die voor de winnaars bepaald
niet te verontachtzamen zijn. Niet in
de laatste plaats dankzij steun van
het bedrijfsleven".
Roomburg zal echter staan in het
teken van Felicitas. Zo zullen de kij
kers behalve de tennissers ook hos
tesses in actie zien die zonder on
derscheid verliezers en winnaars zul
len verrassen met de geëigende Feli-
citas-artikelen. De prijsuitreiking zal
ook worden verricht door een Felici-
tas-hostess.
Toernooi Katwijk
Voor Lodewijk Kallenberg kwam
de regen gisteren in Katwijk als een
redding. Het water stond hem toen
tot aan de lippen. Tegen de in het
herenenkelspel B als no. 3 geplaatste
Bokdam had hij de eerste set verlo
ren met 63 en stond in de tweede
set met 10 achter toen Pluvius tus
senbeide kwam. Normaal gesproken
is een dergelijke achterstand voor de
Unicum-vechtjas bepaald geen on
overkomelijke zaak maar gezien het
gemak waarmee Bokdam zijn spellen
bijeen speelde lijkt ons voor Kallen
berg in deze wedstrijd geen zege te
zijn weggelegd. Nog een Unicum
speler. die in de Leidse toernooien
in het enkelspel zonder meer goed
voor de dag is gekomen en met grote
regelmaat de kwart of halve finale
haalde, verloor Har Meijer, had
tegen Richter in de eerste set nog
mogelijkheden, 5—7, maar in de
tweede set was Richter geen moment
in gevaar, zy het dat het Meijer was
die hem door zijn missers de meeste
punten bezorgde, 6—1 voor Richter.
Jan de Groot was net wat slimmer,
net wat vaster dan Ruysenaars en
dat resulteerde in een 64, 86 zege
voor de Katwijker. Piet Veentjer
schakelde in het invitatie-nummer
herenenkelspel de Zuid-Afrikaan
Woodman uit met cijfers die het
krachtsverschil juist aangeven, 6—3,
6—2. Alleen de gebroeders Dhiraj zijn
nu nog in de strijd. Mevr. De Jong
(Sassenheim) bereikte de halve fi
nale in het damesenkelspel B via een
61. 61 zege op mej. Klaassen.
Koersen op Dnindigt
WASSENAAR -
had gisteren op Duindigt niet
moeite om te zegevieren in het Se
lectie Kampioenschap der Vijfjari
gen. Hoot Song liep direct na de
start vrij ver weg van Henri Buiten
zorg en Hoss Westlandia, In de laat
ste ronde ging Wagenaar menens met
de zaak maken, bracht Henri Bui
tenzorg op kop en oesloot zijn "trai-
ningsrit" met een 1.21.6 zege. Hoot
Song viel terug en Hoss Westlandia
werd tweede vóór Higgins.
Aan het Internationale Kampioen
schap voor vijfjarige dravers, dat op
8 Augustus in Aarhus (Denemarken)
wordt gehouden zullen voor Neder
land uitkomen Henri Buitenzorg met
Jan Wagenaar en Hoss Westlandia
met Harry van Ooyen.
Een enorme verrassing bracht Ju
piter P (Oudshoorn) door tegen een
winnende cote van f201.30 in 1.27.9
te zegevieren over Joris Six en Ju bar
Oaktree.
Dat Gunnar Dear een „hele beste"
is bewees de sterke hengst in de in
ternationale draverij. Fire Bird W
(J. van Dooyeweerd) ging als leider
het rechte eind in, doch moest even
voor de streep zwichten voor de flit
sende slotaanval van Gunnar Dear
(v. Eykelenborg), die met klein ver
schil in 1.23.4 triomfeerde.
Maria Poort, die bij haar debuut
met Illya Kuryakin zegevierde her
haalde dit gisteren in de Italiëprijs.
In de rechte lijn leek zij geklopt
Henri Buitenzorg door Carel Roodenrijs,
ADVERTENTIE
AARDBEIEN
CONFITURE
van 172
tijdelijk voor
die met Fran-
cina een gering voordeel kreeg. Deze
liet echter enige ruimte aan de re
ling en Maria Poort maakte daarvan
gretig gebruik om IUya Kurlakir.
binnendoor" naar een 1.24.1 zege
te sturen,
UITSLAGEN
Zwedenprljs: 1. Jupiter D (T. Ouds
hoorn) (1.27.9), 2. Joris Six, 3. Jubar
Oaktree. Toto w. 201,30. pl. 18.60 1 80
0, kopp. 19.30, trio 1932,30.
"oorwegenprijs: 1. Jeann
ay) (1.26.9). 2. Jericho
Toto w. 1.70. pl. 1.20.
Cress. Toto
20. kopp.
Denemarkenprljs: 1. Idylle miss (M
r. d. Togt) (1.24). 2. Idool Buiten
zorg. 3. Hllma. Toto w. 1,90, pl 120
1.80. 1,50. kopp. 3,70. trio 42.-.
Iooc Moprljs: 1. Honeysuckle Rose
Kraats). 2. Heros. 3. Indian
pl. 1,50, 1,50, kopp.
Eykelenborg) (1.23.4,.
tV, 3. Eberdine Th. Toto w. 1.70. pl.
1,10, 1,30. 1.60. kopp. 3,20, trio 17,70.
Frankrljkprljs: l. Granda (W, Stroo-
pcr) (1.23.4), 2. Generlque Belwln 3.
Francisco Toto w. 3,20, pl. 1,90 l 70
kopp. 6,30.
Italiëprijs: 1, Illya Kuryakin (mej.
M. Poort) (1.24.1), 2. Francina. 3. Gu-
do van Boynl. Toto w. 1,40, pl. 1,10,
1.10, 1.20, kopp. 2.60, trio 6.70.
Dultelandprljs: 1. Ireland (G. On
rust) (1.25.5). 2. Ida S, 3. Favera.
-°to w. 2,30, pl. 1,80, 2,60. 4,60,
kopp. 3,CS. trio 647.70.
Kartouprtls: 1. Acceleranda (E.
Schelkl). 2. Frances Love. 3. Jollv Jo
ker S. Toto w. 3.80.p 1. 1.50. 1,60. 'kopp.
3,30.
Selectiekampioenprljs1. Henrl Bui
tenzorg (J. Wagenaar Jr.) (1.21.6) 2.
Hoss Westlandia. 3. Higgins. Toto w.
1.10. pl. 1.20. 2.20. 2.50. kopp. 2,90.
Total Isa tor-omzet f 246.513,-.
WIELRENNEN Jos van der
Vleuten heeft gisteravond de prof
ronde van Hoek van Holland ge
wonnen. Van der Vleuten demar
reerde halverwege de koers uit het
peleton en nam een ronde voor
sprong. Die voorsprong stond de
Brabander niet meer ai. Jan Zoons
(Voorburg) eindigde als derde voor
Jan van Katwijk, Jan Janssen en
Leo Duyndam.
