Klant „betaalde" met SiSi Cassis De ongewone dorstlesser ether Groei is uit de drie vakcentrales SiSi Cassis De ongewone dorstlesser Voor Amsterdamse rechtbank zes maanden en t.b.r. geeist ZEDENPOLITIE ARRESTEERT LIBANEES NVV moet de categorale bonden de hand reiken Royale uitkeringen voor ex-ministers MOEDER VAN DOLEND KIND GEVONDEN PONDERDAG 8 JULI 1971 PAGINA 7 AMSTERDAM Op die avond van 22 februari stond 28-1 succes. Maar ze had een Betere eerste klant kunnen treffen dan jarige Teuntje als debutante op een stoep van de Oude Zijds in de 22-jarige draglinemachinist uit Den Haag, die achter haar Amsterdam om voor de allereerste keer de liefde van haar aan de trap opstommelde naar haar zondig optrekje. Want Jan scharminkelig vrouwenlijf te verkopen. Tot kwart voor tien S. betaalde niet met geld, maar met een zakdoek, gedrenkt in stond ze daar. Toen had haar nog schuchtere lokroep eindelijk ether. ADVERTENTIE m GEVITALISEERD MET MEERPUURSAP VERHOOGD IN KWALITEIT! De poging tot doodslag, die de of ficier van Justitie bij de Amsterdam rechtbank, mr. J. Vriesema in eers te instkntie hieruit dacht te distille- leed gistermiddag voor de Am sterdamse rechtbank overduidelijk schipbreuk. Maar dat is van later or den. Tegen de rechter-commissaris had Jan het zelf gezegd: „Ik had een flesje ether gekocht om 'n hoertje te bedwelmen. Ik heb er urenlang mee gelopen, ik dacht steeds dat ik het toch niet kon doen". Ja, Jan wilde een vrouwtje, maar as terecht bang voor moeilijkheden als het op betalen zou moeten aan komen. Hij had geen geld op zak voor zulk vertier. En zo'n flesje met dat bedwelmende spul kostte nog geen gulden Nog groen Deze jongen moest nu net prille Teuntje tegen het lijflopen. Teuntje, die nog zo groen was, dat ze niet wist, dat het in de „bisnes" ge woonte is eerst geld in ontvangst nemen en dan liefde te leveren. ,.U weet nu zeker wel beter hoe het moet, u heeft zeker ervaring opge daan", vermoedde president mr. J. A. Bletz. „Ja hoor", stelde Teuntje hem gerust. Nog zonder die ervaring was zij die avond echter met Jan naar boven ge gaan. Er was niet betaald, maar vijf entwintig gulden was het afgespro ken tarief. „Nie den". zei Jan, „vijftien gul- „Ik dacht dat u ook wel wist dat daar voor „helemaal naakt" een tien tje bijkomt, maar alia, rekende mr. Bletz vakkundig. Vijfentwintig of vijftien: Teuntje kreeg niets. Want toen Jan na het feest naar het bijkeukentje ging, waar zijn kleren lagen bracht zijn hand uit de binnenzak van zijn jasje niet een portefeuille te voorschijn maar het flesje ether en een zakdoek. Hulpgeroep Hij slingerde zijn geliefde van dat uur op bed en drukte haar de be dwelmende doek op neus en mond. Teuntje kon nog wegzinkend in het niets horen fluisteren „Ik zal Je ver moorden", Teuntje kon nog om hulp gillen, Teuntje kon nog aan het koord van een alarmbel trekken. Toen was ze „weg". Een Surinaamse vriend stormde naar boven en achter hem aan ver dere aanhang. Jan werd gegrepen De politie kwam. Alles was klaar als een klontje. Triest Behalve dan de karakterstructuur van de ongediplomeerde narcotiseur De psychiaters zeiden er ongeveer dit van: „niet handig, angst voor agres sie. makkelijk te beïnvloeden, somber, contactschuw, maakt zich onmogelijk niet alleen bij de meisjes maar ook bij Jongens, achter uiterlijke hulp loosheid staat een sterke agressie- zucht, heeft zichzelf niet in de hand. blijft gevaarlijk". Het advies na deze trieste ba lans: tenminste voorwaardelijke ter beschikking stelling. De officier van Justitie begon met- eende ten laste gelegde poging tot doodslag, subsidiair poging tot toe brengen an zwaar lichamelijk letsel te laten vallen. Om het simpele feit dat met de kleine hoeveelheid ether, die het flesje bevatte, zelfs een schriel wijfje als Teuntje niet vermoord zou kunnen worden. Maar de mishandeling ook ten laste gelegd bleef. Daarvoor vroeg hij, gezien de ernst van de feiten en de persoon van de jongeman, zes maanden gevangenisstraf met aftrek en onvoorwaardelijke ter beschikking stelling van de regering. H. R. Hulsenbek. als de verdachte wilden zich graag in die onvoorwaar delijke tjb.r. schikken. Ze zien in een goede psychiatrische begeleiding de enige mogelijkheid om iets vai nog zo Jonge leven te redden. De president maakte Jan nog eens duidelijk, dat een t.b.r. de hoogst ver velende kant heeft dat niemand van te voren weet wanneer er een einde aan komt. „De anderen in het huis van bewaring zullen u hier zeker niet warm voor hebben gemaakt", dacht hij „Het lijkt me de beste oplossing", zei Jan zachtjes. En hij beloofde al le medewerking aan zijn behande ling als de rechtbank inderdaad tot ter beschikking stelling besluit. Dat hoort hij op woensdagmorgen 14 Juli bij de uitspraak. Enige kans Vrouwenhandel? AMSTERDAM De Amsterdam se zedenpolitie heeft gisteren de 37- jarige Libanees A. C. gearresteerd. De politie vermoedt, dat zij daar mee één van de hoofdfiguren van 'n internationale handel in vrouwen te pakken heeft. Aanleiding tot de arrestatie was 'n 24jarig meisje uit Amsterdam, dat bij de politie aangifte kwam doen omdat zij door C. onder valse voor wendsels naar Libanon zou zijn "ge stuurd". In Libanon kreeg ze dat door en keerde met voor de Liba nees belastende papieren terug. De politie in Amsterdam wil han gende het onderzoek niet vertel len wat er in die papieren stond. In samenwerking met Interpol wordt de zaak onderzocht. Op vrouwenhandel staat in Nederland e straf van vijf jaar. Wanneer de vakcentrales (NVV, NKV, CNV) niet aantrek kelijker worden voor de werknemers, die nu voor categorale vakbonden kiezen, dan biedt ook in de toekomst de ledenwer ving in de categorie van de employé's vooral de midden groepen en het hoger personeel weinig perspectief. Die voor de centrale vakbeweging ongunstige ontwikkeling krijgt nog een sterker accent doordat de employé's relatief sterk in aantal toenemen. „De centrale vakbonden dreigen in een fuik van verlies aan re- cruteringsmogelijkheden te lopen", wordt geconstateerd in het rap port van het wetenschappelijk insti tuut van het NVV over de catego rale vakbeweging in Nederland. De centrale vakbeweging heeft vooral haar wortels in de agrarische en industriële sector, terwijl de catego rale bonden hun leden vooral be trekken uit de dienstverlenende be drijven. Juist in die laatste sector neemt de werkgelegenheid toe, ter wijl het aantal arbeidsplaatsen in de agrarische sector sterk afneemt de werkgelegenheid in de indu strie stagneert. Toenemende groei Vooral deze ontwikkeling dwingt de centrale vakbeweging zich bezig te houden met de „categoralen", hoe wel die in absolute aantallen zeker geen bedreiging voor haar vormen. In de Jaren zestig is de groei er uitgeraakt bij de centrale vakbon den. terwijl de categorale vakver enigingen (in het algemeen dus de niet bij een van de drie vakcentra les aangesloten bonden) een con stante en vaak zelfs toenemende groei te zien gaven. „De categorale vakbeweging is dan ook zeker geen aflopende zaak" aldus het rapport. In de studie van het NVV-instituut wordt gewerkt met cijfermateriaal van 1964. Sterk verouderd materiaal dus, dat echter de ontwikkelingslijn, ook voor de latere jaren goed weer geeft. Teenover 68 vakbonden, aan gesloten bij een van de drie vak centrales, met bijna 1,2 miljoen le den stonden toen ruim 250 catego rale vakverenigingen met bijna driehonderdduizend leden. Er is wel eens gezegd dat de cate gorale bonden de onbetaalde reke ning van de centrale vakbeweging zijn. In het rapport van het NVV- instituut wordt erkend dat de cen trale vakbeweging op twee punten veerstek heeft laten gaan de centrale bonden hebben voor al de werknemerscategorieën uit de zogenaamde middengroepen en ook het hoger personeel intern te weinig ruimte gegeven. de centrale bonden hebben zich te eenzijdig bezig gehouden met het ;r materiële aspect van de werknemersrol, andere niet-materië- le aspecten zijn verwaarloosd. „Wat heb ik er aan?" Dat is vol gens het studierapport de kernvraag van de werknemer, die zich wil aansluiten bij een vakvereniging. Op het eerste gezicht zou men zeg gen dat de centrale vakbonden met hun grotere invloed en veel meer bezoldigde bestuurders effectiever de wensen van werknemers te gemoet kunnen komen dan de cate gorale bonden. Niet „verzuild" Dat is echter lang niet altijd juist. Menige categorale bond, veelal be staande uit werknemers uit een be paalde beroepsgroep in tegenstel ling tot de centrale bonden is in zijn eigen werkgebied veel machti ger dan een vakcentrale op lande lijk niveau. Bij voorbeeld omdat de georganiseerden in de betrokken sec tor niet „verzuild" zijn en er een hoge oranisatiegraad is. In het verleden heeft het NVV zich scherp afwijzend opgesteld tegen over de categorale bonden. Die af wijzende houding is verdwenen en in de laatste jaren is er sprake van een zekere toenadering. Het NVV- instituut meent dat het NW nog aanzienlijk verder moet gaanhet moet de categorale vakbonden de hand reiken door de eigen structuur te wijzigen. men de zaken over salaris- en rechtspositiereeling aan de centrale bonden van overheidspersoneel wil overlaten, maar dat de vereniging zich met een eigen bevoegdheid wil bezighouden met de specifieke be- roepsproblematiek van de culturele werker. Het instituut heeft een model voor een alternatieve structuur van het NVV in het rapport opgenomen. Dit model komt erop neer dat het cate- goralisme tot op zekere hoogte in de NVV-structuur wordt ingebouwd. Dit houdt ook in dat binnen de ta melijk strakke bedrijfstaksgewijze „verticale") opbouw van het NVV ruimte wordt geschapen voor be- roepsgroepsgewijze („horizontale") verbanden. De materiële belangen behartiging komt voor rekening van de verticale organisatie, terwijl de immateriële werkomstandigheden, vakopleiding, beroepscode door de horizontale wordt verzord. Naast het verbondsbestuur en verbondsraad zal moeten worden overgeaan tot instel ling van een cateoraal bestuur en een categorale raad. Iedere minister weet het, aan zijn ambtsperiode komt vroeg of laat een eind. De meeste bewindslieden staan na vier Jaar al weer op straat en wat dan.Gelukkig kunnen ze op hun gemak naar een nieuwe baan uitkijken want alle ministers en staatssecretarissen krijgen een royale uitkering. Het eerste Jaar krijgen de bewinds lieden 80% van hun salaris. Voor oud-premier De Jong en de minis ters Bakker, Beernink, Klompé, Luns, Polak, Roolvink, Schut, Den Toom en Veringa is dat ƒ90.000. (waar uiteraard een fors bedrag be lasting afgaat). Wanneer zij, zoals minister Luns, een neiuwe baan vinden dan wordt dat salaris van hun uitkering afgetrokken. Het tweede Jaar krijgen de be windslieden 70% en elk volgend jaar 60%. De uitkering geldt voor zes Jaar en bovendien krijgen de ministers na hun 65ste Jaar een waardevast pensioen. Wel moeten zij na het neerleggen Mosselhandel kan doorgaan IJMUIDEN (ANP) De mossel- handel kan gewoon doorgaan. Prof. dr. P. Korringa, directeur van het Rijksinstituut voor Visserijonderzoek (RIVO) te IJmuiden, ziet geen aan leiding. stillegging te adviseren. Nadat in Zeeland verscheidene eters van zelfgeplukte mosselen ziek waren geworden en het vermoeden was ge rezen dat. net als tien jaar geleden, het giftige plankton procentrum mi- cans daaraan debet was, zijn mede werkers van 't RIVO dinsdag in Zee land mossel- en watermonsters gaan nemen. Daarby, zo vertelde prof. Kor ringa gisteren, zyn wel verdachte or ganismen gevonden, maar niet zo veel. Van een "wolk van giftig plank ton", waarmee men tien jaar geleden wèl te maken had, lijkt nu geen spra ke te zijn. van hun ministerschap direct af stand van allerlei privileges doen. Zo werden zij dinsdag voor het laatst met een dienstauto naar huis gebracht. Alleen de ministers van staat jhr. mr. dr. A. W. L. Tjarda van Starkenborch Stachouwer. mr. E. N. van Kleffens. dr. L. J. M. Beel, dr. W. Drees en mr. J. M. L. Th. Cals mogen bij speciale gele genheden nog op verzoek gebruik van een fraaie limousine maken. DEN HAAG (ANP) De moeder van het tweejarige meisje dat dins dagmiddag alleen in het Zuiderpark in Den Haag werd aangetroffen is opgespoord. De vrouw, de 24Jarige ongehuwde moeder R. M. V. uit de residentie, werd in de loop van woens dag na enkele tips door de politie aan gehouden. Tegenover de politie ver klaarde zij dat maatschappelijke zorgen haar ertoe hadden gebracht haar kind, de 2-jarige Monica aan haar lot over te laten. Zy vertelde geen woning te hebben en geen geld. Zij zou ook van geen enkele instan tie geldelijke steun ontvangen. De vrouw werd aangehouden in een onderkomen, dat volgens de po litie voor een moeder met kind nau welijks als woonruimte aangemerkt kan worden. Vandaag wordt beslist wat er met de vrouw zal gebeuren. Tot dan ver blijft zij ook al omdat woonruim te ontbreekt op het politiebureau. De 2Jarige Monica blijft volgens de politie voorlopig in het Leger des Heilstehuis "Vliet en Burgh", waar zij heen gebracht was door de man die haar in het Zuiderpark vond. ADVERTENTIE w GEVITALISEERD MET MEERPUURSAP TIJDELIJK VERLAAGD IN PRIJS! Groepsvorming De onbetaalde rekening van het verleden moet worden vereffend: binnen het NVV moet ruimte ko men voor groépsvorming. Werkne- mersgroeperingen moeten ook een eigen beslissingsmacht krijgen over een deel van het belangenpakket. Als bijvoorbeeld wordt genoemd een vakvereniging van culturele werkers, die te kennen heeft gegeven dat Andere opzet Het NVV-instituut pleit ten slotte voor een andere opzet van het Ne derlandse systeem van sociaal-eco nomische besturing. Nu beslissen de contracterende partyen (werkgevers organisatie en centrale vakbonden) of andere vakvereniingen die al dan niet aan het c.ao.-overleg deelne men. Wanneer c.a.o.'s echter inderdaad algemene regeling en zy zullen uit een oogpunt van gedemocratiseerde verhoudingen machtsgewoonten plaats moeten maken voor rechtsre gels. die elke vakvereniging een ge lijke kans bieden deel te nemen aan het overleg. Een beslissende factor voor deelneming moet vol gens het instituut de organisatie- raad zijn. Zou byvoorbeeld een centrale van hoger personeel de minimum orga nisatiegraad onder alle hoger perso neel in den lande halen dan heeft zij in dit syteem recht op vertegen woordiging in de Sociaal-Economi sche Raad. In het rapport is deze formule die in beginsel zeer een voudig is niet nader uitgewerkt. Het instituut beklemtoont daarmee nog eens dat het hier gaat om een uitgangspunt voor nadere uitwer king, studie en discussie binnen en buiten de vakbeweging.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 7