K
WOUTER FOK
LAAT KANS
NOG LIGGEN
Newcombe
dankt titel
aan sterk
moreel...
X
1 1k
straks voor
Hunt dicht
Deur
slaat
'REUS' STAN SMITH IN MEEDOGENLOOS DUEL TEN ONDER
MAANDAG 5 JULI 1971
PAGINA 7
LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD
SCHEVENINGEN Het is
bijna zeker dat woensdag
in Italië de deur naar de grote
toernooien 'Wimbledon, Forest
Hills. Parijs etc) van de Inter
nationale Lawn Tennisfederatie.
zal worden dichtgeslagen voor de
32 tennisprofs van de Ameri
kaanse olie-miljonair Lamar
Hunt. Het bestuur van de ILTF
zal dan aan de algemene verga
dering voorleggen de profs van
de groep World Champion
ship Tennis (WCT) volgend jaar
te weren van de toernooien ge
organiseerd door de onder de
ILTF ressorterende bonden om
dat de onderhandelingen tus
sen de amateuristische be
stuurders en de zakelijke direc
teuren van de WCT zijn vastge
lopen. Tijdens de Wimble-
donkampioenschappen ont
brandde het geschiler kon geen
overeenstemming worden be
reikt over het voorstel te komen
tot één circuit van alle tennis
spelers. De ILTF sprak het „on
aanvaardbaar" uit over de eisen
van de groep Hunt omtrent ho
ger financiële tegemoetkoming
voor Wimbledon (volgend jaar
wil hij 175.000 gulden tegen de
85.000 die hij dit jaar ontving,
alleen om zijn spelers te laten
verschijnen) Parijs en Forest
Hills, het recht tv-contrac-
ten af te sluiten en het recht
te bepalen met welk merk bal
len zal worden gespeeld.
Door
Paul de Tombe
„Maar", zei Nieuwzeelander
John McDonald, de Europese di
recteur van de WCT gisteren op
de METSbanen in Scheveningen'
wij hebben helemaal geen eisen
gesteld. Wij hebben alleen maar
suggesties gedaan op die ver
gaderingen. De hele zaak is door
de ILTF opgeblazen. De bespre
kingen waren ook helemaal niet
toegespitst op Wimbledon,
dat was gewoon een van de eve
nementen van de reeks die we
bespraken. Over een verhoging,
van de financiële tegemoetko
ming is gepraat, omdat on
ze spelers allemaal een bepaalde
garantie hebben. En omdat het
prijzenbedrag van Wimble
don zo „laag" is, kunnen ze die
garantie niet halen. Dan kost
alleen Wimbledon Hunt al zo n
55.000 gulden.
De rechten om tv-contacten af
te sluiten willen we graag heb
ben omdat een tv-maatschappij
natuurlijk eerder geïnteresseerd
is in een geheel van 24 evene
menten, dan in de uitzending
van slechts één toernooi. En als
wij mogen bepalen met welk
soort ballen gespeeld kan wor
den weer meer geld creë
ren. Stedl dat de fabriek die de
ballen levert 250 gulden vraagt.
Dan zeggen wij: de re
clame voor de tv moet vol
doende zyn en dan komen 250
gulden vrij die er eerst niet wa
ren. Die suggesties werden niet
aanvaard. Wij houden de deur
open, de ILTF zal die
deur dicht slaan, hoewel er
voor de grote toernooien nog tot
1972 een contract bestaat".
Als de profs van Hunt (on
der wie o.a. Wimbledon-
winnaar Newcombe, Rod Laver,
Ken Rosewall. Tom Okker) vol
gend Jaar wordt uitgesloten van
de grote toernooien en niet meer
op de banen van de bij de ILTF
aangesloten organisaties mag
optreden, kunnen zij zich toe
leggen op de 33 eigen toernooien
die Hunt in Amerika heeft ge
pland. Financieel zijn die ge
sponsorde proftoernooien in
Amerika nu al zo'n groot succes
dat Hunt de traditionele toer
nooien niet meer nodig heeft.
Dan treft de breuk ILTF-WCT
die volgens McDonald (in 1968
nog playing captain van het
Davis Cupteam van Nieuw Zee
land) de tennissport wil bevor-
dereren, onder meer Wim
bledon, dat drie Jaar geleden zelf
de poorten voor de profs opende.
Maar dat de belangstelling voor
een toernooi zonder profs onge
twijfeld sterk zal zien dalen.
(Dit jaar zagen 298.000 toe
schouwers de kampioenschap
pen). En er is sprake van
dat de „machtige" Hunt
zijn profgroep binnen afzienba
re tijd stevig zal uitbrei
den. Voor de profs zelf geldt
hoe zakelijk de meesten ook re
deneren dat hun marktwaarde,
en aanzien nog vooral wordt be
paald door de traditionele toer
nooien: Wimbledon winnen
spreekt nog altijd meer aan dan
het winnen van een gesponsord
proftoernooi, al wordt daarmee,
dan meer verdiend. „Net zo
graag als iedereen willen wij
Wimbledon houden zoals het is,
daarom houden wij de deur
ook open. „Het zou Jammer
zijn als wij daar niet meer kon
den spelen", aldus McDonald, die
gisteren vier van de Huntprofs
vergezelde op de METS-banen
waar de traditionele Wimble-
don-exhibltie werd gespeeld.
In de demonstratiepartijen,
wensten Fred Stolle (Aus.), de
Joegoslaaf Nikki Pilic, Ken
Rosewall (Aus) en Tom Ok
ker zich beslist niet al te zeer in
te spannen, ook al omdat het
viertal een vliegtuig had gemist
en ruim een half uur te laat ar
riveerde. Stolle en Pilic speelden
een langdradige partij tennis,
slechts opgefleurd door de grap
pen die de heren erbij maakten
Na een 04 achterstand in de
eerste set, bleek Stolle er nog,
Pet meest van te willen maken.
Hij won met 7—5 en 6—4.
Wat voor de 1500 toeschouwers
vervolgens t klapstuk had moe
ien worden, werd een anti-cli
max. Oude Meester Ken Rose
wall (36) ontkrachtte met ui
terste precisie (en soms zeei
fraai tennis) het belang
rijkste wapen van Tom Okker
zijn snelheid. Rosewall speelde
zeer scherp en daartegen was
Okker in een duidelijke va
kantiestemming niet bestand:
62, 64 in een partij waarin
dan wel van tennis va hoog ni
veau (van Rosewall) viel te ge
nieten. Het dubbelspel was een
formaliteit. Rosewall en Stolle
sloegen zich zeer rap langs Ok
ker en Pilic: 6—2, 64.
Door
Frank Bonte
Fok sprak boekdelen. Frank de
Koning, die zeker buiten de Uj-
conditionele kunnen. Begrijpelijk
overigens want hij had om in de
laatste acte te mogen optreden alle
reserves moeten aanspreken om de
verrassende halve finalist Hendrik
de Jonge (Nd-Holland) aan de kant
te zetten. 8—6, 5— 7, 6—3. Deze Hen
drik de Jonge had de herkansing no
dig om zover te komen. In de eerste
ronde was hij door Henny Koemans
royaal los gespeeld, 63. 62. Hen
ny Koemans verloor de volgende
ronde van Visser (Utrecht), 1—6,
57. Terug naar de finale. Op 98
had Wouter Fok de pech om op set-
punt een hoge return van Frank de
Koning, die zeker buiten de lij
nen zou zijn beland, niet snel genoeg
te kunnen ontwijken. Hij kreeg de
bal op zijn nog schielijk maar net te
laat ingetrokken racket. De nadelen
van een lange speler. Een nieuwe
kans om de set-stand gelijk te trek
ken kreeg hij niet meer. Mede door
dat hij vele goed opgezette aanval
len aan het net niet doeltreffend af
rondde. Frank de Koning, Juist op de
hem geboden mogelijkheden, koel en
effectief tennissend, won met de
over de krachtsverhouding alleszeg
gende cijfers, 2. 11—9. Enfin, de
16-jarige Wouter Fok. zal nog een
poging kunnen doen om een natio
nale titel in de wacht te slepen, maar
het is en blijft heel Jammer dat hij
dat gisteren niet heeft gedaan. De
kansen waren gisteren toch wel bij
zonder gunstig.
Afstraffing
Joëlle Groten moest in de tweede
set van de finale een geduchte af
straffing incasseren van haar veel
completer soelende rivale Anne Rei-
mus uit Utrecht. 06. maar in de be
slissende set herstelde ze zich, 7—5,
0—6. 6—2. Als no. 3 en 4 eindigen bij
de Jongens Ton Sie en Hendrik de
Jonge. Ton Sie klopte Hendrik de
Jonge met 63. 64. Bij de meisjes
snoepte Nicolette van der Poll de
derde plaats voor de neus van Moni
ca Palm weg. Dat gebeurde in een
eindeloos lijkende slijtageslag waar
in het tegen alle regels in ging om
de vraag "Wie handhaaft zich het
eerst op eigen service" Nicolette van
der Poll won met 9—7, 7—5. Toen zij
eindelijk de armen omhoog kon ste
ken. was haar steeds nerveuzer toe
kijkende moeder allang van haar
zitplaats verdwenen. Ongetwijfeld
omdat zij de "martelgang" niet lan
ger kon aanzien.
De troostrondes leverden nog
Leidse successen op. In de Jongens
finale won Jan Lind van de Munnik
met 64. 75 van Otto Panman, in
de meisjes-finale bleef zijn team- en
clubgenote Karin Braakman met
63. 62 in de meerderheid tegen
Maria Lauran.
Zoetermeer
De strijd om de tennlstitels voor
de Jeugd t/m 13 Jaar te Zoetermeer
leverde een zege op voor Rene Gor
ter uit Amsterdam. In de flna'. ver
sloeg hij de favoriet Olaf van de
Wildenberg (Nd-Brabant) met 16,
64, 6—3. Bij de meisjes won, con
form de plaatsing. Bernadine Sluy-
ter uit Utrecht met 62, 62 van de
niet geplaatste Nienke Kingma
(Friesland).
Als no. 3 en 4 eindigden bij de Jon
gens respectievelijk Huub van Door-
ne (Nd. Brabant) cn Max Holder-
busch (Den Haag). Bij de meisje*
legden Joset Dielen (Limburg) en
Ellen Driebergen (Utrecht) beslag
op die plaatsen.
De eerste party van de twee
kamp voor de halve finales van het
kandidatentoernooi tussen de Rus
sische grootmeesters Tigran Petrosjan
en Viktor KortsnoJ ls gisteren in
Moskou na 36 zetten in remise geëin
digd.
LEIDEN De finale van het jongens-enkelspel en in iets
mindere mate ook de finale van het meisjes-enkelspel van de
nationale tenniskampioenschappen voor de jeugd t/m 17 jaar
waren geen afspiegeling van het peil van de beste tennis jeugd
spelers en -speelsters die Nederland op het ogenblik bezit. Dat
peil was namelijk over het geheel genomen verrassend goed.
Misschien zijn de verwachtingen voor de finales, gezien het
spel waarmee de plaatsen in de laatste ronde werden betwist,
te hoog gespannen geweest
Kwamen, conform de plaatsing,
bij de Jongens Wouter Fok uit Lei
den en Frank de Koning uit Amster
dam tegenover elkaar, bij de meis
jes verdween de no. 1 geplaatste Mo
nique van der Storm, dochter van de
oud-kampioene van Nederland Nel
van der Storm-Hermsen, al in haar
eerste partij van het toernooi uit de
strijd. Suzanne van Wezel ontzegde
haar met de forse score 6—3, 6—2
het recht van verdere deelneming.
Tot de finale drongen nu door Joël
le Groten (Nd-B2), no. 2 geplaatste
en Anne Reimus (W2), no. 4 ge
plaatst.
Schoonheidsfoutje
Wouter Fok heeft de tennis -
titel in deze jeugdcategorie voor het
grijpen gehad, al ging de eerste set
van de party voor hem tegen de in
gespeelde Frank de Koning dan ook
royaal verloren, 2—6. In de tweede
set echter tekenden vele dubbele
fouten van de Amsterdammer aan
dat het fysiek niet allemaal meer
zo best met hem zat. Ook het schoon
heidsfoutje bij een voor wat de spor
tiviteit betreft die door spelers en
speelsters werd gedemonstreerd uit
stekend geslaagd toernooi van de
winnaar bij de stand 88 hij liet
zijn racket kennis maken met het
gravel na een msilukte return op
een diepe aanvalsbal van Wouter
I de Wimbledon-titel. want dat is
nog altijd hét visitekaartjeook
I van de profs-
Newcombe heeft het echter ge
red met 63 57 26 64 64 in
een furieus duel dat drie uur in be
slag nam en waarbij de mokersla
gen niet van de lucht waren. Mee
dogenloos tennis op de verschroeide
prairie van het centrecourt, die
daardoor een extra moeilijkheids
factor kreeg van grillig wegsprin
gende of niet opkomende ballen.
Van erg veel uitvoerige en avon
tuurlijke rallies is overigens geen
sprake geweest, daarvoor werd er te
hard geslagen en overheersten de
services teveel.
Door
Piet Kienhuis
Vooral in het begin van de finale
zag het er naar uit dat de gretige
titelverdediger er niet al te lang
I over zou doen om zijn blonde te-
I genstander aan de kant te zetten.
I Newcombe speelde met een grim-
I migheid, een inzet en een moordend
tempo waardoor Smith meer fouten
maakte dan hem lief was. Speciaal
zijn controle op de volley was soms
Iver te zoeken. En ook zijn machtige
service wilde hem niet altijd ge
hoorzamen. Hij had de grootste
moeite zijn eigen games te handha
ven, terwijl Newcombe geen enkele
keer in groot gevaar kwam. De eer-
I ste doorbraak kwam na 32, het
geen beslissend werd voor de eerste
set. die met 6—3 naar de Australiër
ging.
Wanhoop?
Op dat moment moet Smith er wel
aan gewanhoopt hebben, dat hij
ooit nog een set zou kunnen pak
ken. Newcombe was niet te stuiten,
serveerde en volleerde als een vorst,
maar de lange Smith verloor geen
moment zijn kalmte en kon drie of
viermaal op het nippetje een door
braak voorkomen.
Maar toen opeens dreigde toch een
breuk voor Newcombe, die zijn eer
ste dubbele fout sloeg, hetgeen
Smith een setpunt verschafte. De
Australiër haastte zich de schade
met servicekogels te herstellen,
maar zijn zelfvertrouwen was ge
schokt en even later was hij toch
de set kwijt door nog een dubbele
fout, een verkeerde beoordeling en
een volley die in het net belandde:
5—7. Smith hief beide armen in
dankbaarheid ten hemel.
En daarna moet Newcombe weer in
I dat centrecourt-coma zijn beland
dat hem vorig jaar in de finale te-
j gen Rosewall eveneens had beslopen
en hem ook toen had gedwoneen
tot vijf sets te gaan. Een verlies
I aan concentratie voortvloeiend uit
het feit. dat alles zo vanzelf mar
cheert. En dan treedt ogenblikkelijk
die mysterieuze verschuiving van
krachten op, aan elke tennisser zo
welbekend.
De timing van Newcombe liep te
rug, hij ging de vreemdste fouten
maken, vooral met volleren en de
derde set ging zelfs met 26 naar
Smith. Maar de titelverdediger
stortte niet ineen. Hij streed verbe
ten verder, ranselde zijn service-
schoten op de krijtlijnen, rende als
een bezetene naar het net en ver
gaarde grimmig punten. Met verra
derlijke vertraagde backhandcrosses
ontfutselde hij Smith na 3—3 zijn
service en kwam met 64 op twee
sets gelijk.
Drama
Entoen halverwege de laatste set
voltrok zich het drama aan de lan
ge, laconieke man uit Californië.
Juist op zijn sterkste wapen, de
service ging Smith ten gronde. Na
2—2 sloeg hij twee dubbele fouten
I achtereen (400)Er klonk een
massale weeklacht lange de volge
pakte tribunes. Newcombe rondde
de beslissende doorbraak af met
weer zo'n overrompelende, langzame
backhandreturn, die Smith defini
tief velde (32).
De Amerikaan deed nog een wan
hopige poging de schade te nivelle-
5 LONDEN De keiharde Australiër met zijn piratensnor,
1 John Newcombe (27) is zaterdag toch weer naar een nieuwe
Wimbledontitel gedenderd. Hij dankt deze prolongatie van het
kampioenschap echter voor een groot gedeelte aan zijn sterke
i I moreel, want de Amerikaan Stan Smith (24) toonde zich een
tegenstander, die vooral steunend op zijn „bulderende" service,
niet gemakkelijk opzij te zetten is. Deze reus van 1 meter 93.
die aanvankelijk een van de groten in de basketbalwereld
scheen te worden, maar toch koos voor tennis, is bovendien
bijna een onoverkomelijke hindernis als hij met zijn geweldige
I gestalte voor het net verschijnt.
John Newcombe, de Austra
liër met de piratensnortoonde
zich toch verheugd over zijn der-
Schijntje
ren, maar Newcombe was opeens
klaarwakker en niet meer te stui
ten. Met 64 zette hijzichzelf voor
de derde maal de Wimbledonkroon
op het hoofd. Misschien voor het
laatst, want de oorlog tussen de
dure profs van oliemagnaat Lamar
Hunt en tussen de internationale
tennisfederatie was uitgerekend op
deze feestelijke finaledag in volle
hevigheid ontvlamd. Meneer Hunt
wil zich niet laten ringeloren door
die „ouderwetse" tennisfederatie van
amateurs. In de eerste plaats wil
hij geld zien, veel geld voor z'n
profs, zo'n 40.000 dollaar startgeld
om te verschijnen op Wimbledon.
Enfin, over de verschillen van op
vatting kan nog een heel Jaar wor
den gebekvecht.
In ieder geval Newcombe kikte na
afloop niet over de hoofdprijs van
32.000 gulden die hem ten deel was
gevallen. Hij had al eerder laten
weten voor een dergelijk „schijntje"
niet meer naar Wimbledon te zullen
komen. De titel zelf vond hij overi
gens „schitterend" want Wimbledon
maakt toch nog altijd het visite
kaartje uit ook van de profs.
De Australische Margaret Court
slaagde er ditmaal zelfs niet in een
dubbeltitel op haar naam te bren
gen. De harmonie met haar Jonge
landgenote Evonne Goolagong in de
finale damesdubbel was begrijpelijk
niet zodanig, dat een sluitend ge
heel werd gevormd tegen de Ameri-
kaansen Rosemary Casals en Billie
Jean King, die met 63 62 zege
vierden. In de eindstrijd gemengd
dubbel werd Margaret Smith samen
met de Amerikaan Marty Riessen
na een „slepende" laatste sets, met
3—6 6—2 15—13 verslagen door Bil
lie King en Owen Davidson.
De Rotterdamse Betty Stove slaag-
Vfe' UOÊL
de er niet in het troosttoernooi te
winnen. In de finale moest zij met
46 60 26 zwichten voor de
Britse no. 10, Janice Wainwright-
Townsend, in hoofdzaak door een
serie eenvoudige missers.
De dans van twee Wimbledon-
kampioenen. John Neivcombe en
Evonne Goolagong openden het
traditionele Wimbledon-bal in de
vroege ochtenduren.
kleuren voor
En deze week
bovendien
als extraatje 100%
katoenen tinneroy
JEANS in alle mode
Uw eigen
herenmodezaak tussen
Botermarkt en Breestraat
beroemt zich op
een uiterst
gevariëerde,
uiterst laaggeprijsde
kollektie pantalons.
Of u broeken zoekt
in katoen
of kunstvezel,
in city- of westernstijl,
voor uw werk
of uw vrije uur:
u vindt de broei
die u zoekt bij
C&A.
