oemenië bemiddelt tussen
S en China inzake Vietnam
President Nixon over
vriendschapsverdrag
van Moskou en Cairo
lavona
2.15
Pompidou ziet graag dat heel Europa Frans spreekt
Engelse minister BZ
verwacht nog nauwere
banden met Portugal
M
Terugtocht van de
Zuidvietnamezen in
Cambodja (Snoei)
Spaarders
sloegen
records
Geheime onderhandelingenzegt Observer (Londen)
Weinig applaus
ice-premier op
adagascar uit
functie ontzet
I haarkleurversteviger kent u een
70ENSDAG 2 JUNI 1971
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 9
11
LISSABON LOESAKA (Reuter)
De Britse minister van Buitenlandse
Zaken Sir Alec Douglas-Home, heeft
gisteravond in Lissabon de hoop uit
gesproken dat Engeland als lid van
een zich uitbreidende Europese ge
meenschap in de toekomst nog nau-
PEKING (AFP, Reuter, DPA) De Roemeense president en
I rtijleider Ceausescoe heeft in Peking 'n pleidooi gehouden
jor eenheid in de communistische beweging. Hij sprak tijdens
>n banket dat hem gisteren, op de eerste dag van zijn verblijf
i Peking, werd aangeboden, waarbij ook premier Tsjoe En-lai
l een deel van de leden van het politburo aanwezig waren.
komst en verlaging van de militai
re begrotingen.
Ceausescoe prees de Chinezen voor
hun strijd tegen het imperialisme
maar ook voor hun strijd voor socia
le en nationale bevrijding en de vre
de en veiligheid in de wereld.
Tsjoe En-lai van zijn kant wees
in zijn rede op „de aanzienlijke uit
breiding van het verenigde interna
tionale front tegen het Amerikaanse
imperialisme".
Het bezoek van Ceausescoe dat
een week zal duren wordt door po
litieke waarnemers met grote be
langstelling gevolgd. Sinds het be
zoek van de Amerikaanse president
Nixon aan Boekarest zijn de geruch
ten niet verstomd, dat Roemenië
graag als bemiddelaar tussen Was
hington en Peking zou willen funge
ren om tot een regeling van de we
derzijdse verhoudingen te komen.
Voorstellen
Het feit dat Ceausescoe na China
ook Noord-Vietnam (en Noord-Ko-
rea> zal bezoeken duidt er wellicht
op dat ook de kwestie-Vietnam een
belangrijk onderwerp van bespre
king zal zijn. Het Britse blad de
„Observer" meldde vorige week dat
de Roemeense partijleider het afge
lopen jaar een uiterst belangrijke
rol heeft gespeeld in geheime onder-
Hij zei met nadruk dat de commu-
Stlsche partij en de regering van
jemenië zeer gehecht zijn aan ont-
fekeling van de vriendschap, het
ndgenootschap en de samenwer-
ag met alle communistische lan-
n en partijen.
Deze passage van zijn rede kreeg
n zijn toehoorders overigens een
Inder warm applaus dan zijn ande
uitspraken. Roemenië doet alles
i de „moeilijkheden die op het
enblik tussen de communistische
aden bestaan, te boven te komen",
flus Ceausescoe. Hij noemde „de
|~nheid van de internationale com-
Imistische beweging van essentieel
lang om het anti-imperialistisch
int te versterken".
De Roemeense president sprak
da uit voor een „conferentie van
le staten van Europa" om een
eedzaam klimaat in Europa te be
rderen. Hij legde de nadruk op de
odzaak van een algemene totale
itwapening met name op nucleair
bied. Verder toonde hij zich voor
inder van afschaffing van militai-
blokken, de ontmanteling van ba-
s op het grondgebied van andere
aten en de terugtrekking van alle
oepen binnen het land van her- handelingen tussen president Nixon
en de Chinese en Noord-Vietnamese
leiders en dat hij nu concrete voor
stellen van de Amerikaanse rege
ring aan Peking en Ha noi gaat
overbrengen.
Een tweede belangrijk aspect van
het Roemeense bezoek aan Peking
is ook de verhouding tussen beide
landen met Sowjet-Rusland. China
en Roemenië zijn vrienden maar
geen bondgenoten, ze hebben ge
meenschappelijke belangen maar
streven ook tegengestelde doelein
den na. Peking heeft waardering
"Voor de eigen weg die de communis
tische partij en de regering van Roe
menië ten opzichte van Moskou heb
ben ingeslagen en Boekarest is
dankbaar voor de morele en materië
le rugdekking die China daarbij
geeft. Deze belangengemeenschap,
die op de „verdediging van de na
tionale onafhankelijkheid en soeve
reiniteit" berust en die zich onuitge
sproken tegen de Russische hegemo
nie richt, manifesteerde zich vooral
bij de overstromingsramp in Roe
menië vorig jaar. Met kredieten op
gunstige voorwaarden en door de le
vering van levensmiddelen, grond
stoffen en industriële materialen be
waarde Peking Roeménië ervoor in
een economisch afhankelijke positie
van Moskou verzeild te raken. Ver
schil van politiek inzicht tussen Boe
karest en Peking is wel aanwezig.
Dat geldt in het bijzonder voor
een Europese veiligheidsconferen
tie, waarvoor Roemenië zich krach
tig inspant maar waar Peking sterk
tegen gekant is omdat ze de Russi
sche positie in Europa zou verster
ken.
(Van onze correspondent
mr. H. L. Leffelaar)
|n WASHINGTON (GPD) Wan-
ïer het onlangs afgesloten
flendschapsverdrag tussen de
pwj et-Unie en Egypte tot gevolg
g4 Beft dat opnieuw Russische wa
rns hun weg zullen vinden naar
(et Midden-Oosten, dan zullen
i Verenigde Staten ernstig over-
jegen dergelijke zendingen naar
Iraël te hervatten wanneer
fashington de bewapeningsba-
tns in dat gebied verstoort acht.
fit was, maar niet met zoveel
TANANARIVE (AFP) De Mala-
jasische vice-premier en minister van
landbouw André Resampa is gisteren
tol zijn functie ontheven, aldus een
bmmuniqué van het bureau van de
(resident, dat melding maakt van
nuttige en noodzakelijke maatrege-
to" om elke aanslag op de veiligheid
n soevereiniteit van Malagasië (Ma-
agascar) te verhinderen Minister
tesampa wordt beschuldigd van
heulen" met een vreemde mogend-
icid.
Volgens welingelichte kringen in
fananarive heeft de president met de
shuldiging van „medeplichtigheid
een buitenlandse mogendheid"
Ideld op de activiteit van de Ame-
nse Anrbassade in Malagasië.
igenomen wordt overigens dat niet
leen Resanpa is gearresteerd. Al in
•vember 1S70 begonnen in Malagasië
leruchten «ver de ontdekking van
jen „Komplot" tegen de regering de
tonde te doen.
By een kabinetswijziging in febru-
rie moeit Resampa het ministerie
an Bimenlandse Zaken verwisselen
oor Landbouw. Hü bleef toen nog
icretans-generaal van de sociaal-
emocatische party, die in Malaga -
lë eer even bel angry ke rol speelt als
e regering. Op 25 mei nam het hele
estuar van de partij waarschynlyk
nder druk van Tsiranana collectief
ntslag om een reorganisatie moge-
Jk te maken, „zodat zekere vergissin-
en hersteld konden worden". Binnen
e party heerst een vete tussen de
auhangers van Resampa en die van
&ranana, die ook samenhangt met
to geschil tussen hun stammen. An-
ere conflictpunten zyn Tsiranana's
jeleid van toenadering tot Zuid-Afri-
het uitblyven van de „malagalise-
ig" van de nationale economie en
schaarste en de hoge pryzen van
eerste levensbehoeften.
woorden, wat president Nixon
gisteravond zei op een persconfe
rentie in het Witte Huis.
De president liet blijken dat hij
niet onvérdeeld gelukkig was met
het Russisch-Egyptisch verdrag.
Hij zei dat de V S. zich door het
verdrag niet zouden laten ontmoe
digen om verder te werken aan de
vrede in het Midden-Oosten, maar
het was duidelijk dat de Ameri
kaanse regering de nieuwe situatie
met enige reserve bestudeert.
De president zei verder dat het
waarschijnlijk geen moeilijkheden
zou opleveren om in de besprekin
gen over wederzijdse beperking van
de strategische kernwapens (SALT)
met de Sowjet-Unie tot een akkoord
te komen over de defensieve strate
gische kernwapens. Maar ten aan
zien van de offensieve kernwapens
zijn de problemen zeer gecompli
ceerd, zei Nixon. Hij temperde de
verwachtingen over dit stuk van de
onderhandelingen door te zeggen,
dat het waarschijnlijk mogelijk zou
zijn om hierover een mate van over
eenstemming te bereiken, maar ver
moedelijk geen afgeronde overeen
komst.
Ten aanzien van de toelating tot
de Verenigde Naties van communis-
tisch-China zei de president dat een
beslissing over de Amerikaanse po
sitie ten aanzien van dit netelige
vraagstuk in de herfst bekend zou
worden gemaakt, en verder dat hij
op 10 juni een lijst bekend zou ma
ken van niet-strategische 'goederen
die zullen worden vrijgegeven voor
de handel met communistisch-Chi-
na. Opnieuw zei de president dat de
normalisering van de relaties tussen
beide landen nog „een lange weg
voor de boeg" had.
De 14-jarige Turkse officiersdochter Sibel
Erkan is (zoals gisteren reeds in het kort gemeld)
gisterochtend ongedeerd bevrijd uit de handen
van de twee mannen die haar hadden gegijzeld
om een vrijgeleide naar het buitenland te krijgen.
Na een beleg van ruim twee dagen bestormden
politie en militairen in een voorstad van Istan-
boel de woning waarin het meisje werd vastge
houden. Terwijl de troepen zich schietend een weg
naar binnen baanden, klauterde een politieman
door een keukenraam, pakte het meisje op en
droeg haar een ladder af. Beneden sloot haar va
der, een majoor uit het leger, haar in zijn armen.
Sibel is met een zenuwschok naar een hospitaal
gebracht.
De mannen die het meisje gegijzeld hadden
en vermoedelijk betrokken zijn geweest bij de
moord op de Israëlische consul-generaal Ephraim
Elrom, werden bij de schietpartij zwaar gewond.
Een van hen, Hoesejin Cevahir, bezweek in een
ambulance aan zijn verwondingen, van de tweede
Mahir Cayan is de toestand ernstig. In de ver
warring was aanvankelijk gemeld dat Cayan bui
ten door een woedende menigte was gelyncht,
maar later werd officieel bekendgemaakt, dat niet
hij maar Cevahir was overleden en dat dit ge
beurde in de ambulance tijdens zijn overbrenging
naar het ziekenhuis. Bij de schietpartij werden
twee politiemannen door kogels getroffen, de een
in een dij, de ander in een arm.
Toen de ambulancewagens waren vertrokken,
wierp de menigte zich op een jongeman die signa
len zou hebben gegeven aan de twee mannen in
de woning. Heviq bloedend werd hij ontzet door
agenten en militairen die ontdekten dat hij een
bom bij zich had. De jongeman is in arrest ge
steld, de bom op een open terrein tot ontploffing
gebracht.
SAIGON (AFP, Reuter) Twee i Vietnamese strijdkrachten ge-
divisies Noordvietnamezen en noodzaakt tien kilometer terug te
Vietcongtroepen hebben de Zuid- trekken en de Cambodjaanse stad
ADVERTENTIE
In 21 tinten.
Flakon voor 2 a 3 behandelingen
betere?
Snoei, op tien km van de grens
met Zuid-Vietnam, te ontruimen.
Bij het dekken van de terugtocht
hebben Amerikaanse en Zuidviet-
namese gevechtsbommenwerpers
en helikopters zevenhonderd
Noordvietnamezen gedood, aldus
een woordvoerder in Saigon.
Saigon zegt. dat de terugtocht
„volgens plan" is verlopen en niet
onder militaire druk. De plannen
hadden betrekking op een hergroe
pering van de strijdkrachten vóór het
regenseizoen, dat operaties in dit ge
bied nagenoeg onmogelyk maakt.
Zuid Vietnamese troepen die vorig
Jaar in het gebied van Snoei ope
reerden trokken zich omstreeks deze
tyd ook op de grens terug, zei Saigon.
De terugtrekking verliep zonder noe
menswaardige tegenstand, hoewel er
tienduizend man Noordvietnamezen
in de buurt van Snoei gelegerd zyn.
De regering in ballingschap van
het afgezette Cambodjaanse staats
hoofd Norodom Sihanoek heeft van
uit China laten weten, de „de na
tionale be vry dings troepen" bij Snoei
een grote overwinning hebben be
haald op de Zuidvietnamezen. Aan
were betrekkingen met Portugal zal
onderhouden.
Sir Alec sprak aan een diner, hem
aangeboden door zijn Portugese
ambtgenoot, dr. Rui Patricio. Eer
der op de dag was hij in Lissabon
gearriveerd voor een officieel twee
daags bezoek, voorafgaande aan de
ministersconferentie van de NAVO.
Hij sprak van nieuwe mogelijkheden
voor beide landen, en voegde eraan
toe: „Natuurlijk zullen wij het niet
altijd helemaal met elkaar eens zijn.
Onze politiek in Afrika is anders ge
weest dan de uwe. Maar laat één
ding gezegd zijn. Niemand kan ooit
de Portugezen van rassenhaat be
schuldigen. Daarin hebt u voor
blank en zwart een voorbeeld ge
steld. Het verschil van opvatting tus
sen ons betrof de omvang en het
tempo van vooruitgang. Niemand
kan hierin een monopolie van wijs
heid voor zich opeisen. Willen we
wijs zijn, dan zullen we van eikaars
ervaringen moeten leren". Sir Alec
verklaarde al deze zaken in een
sfeer van wederzijds begrip te willen
bepraten. Portugal en Engeland wa
ren in het verleden naaste vrienden
en bondgenoten, en de Britten wil
den deze banden bewaren.
Kort na zijn aankomst bracht Sir
Alec een beleefdheidsbezoek aan de
president Americo Tomas. Later had
hij een onderhoud met premier Cae-
tano. Volgens welingelichte Britse
zegslieden bespraken zij Afrikaanse
problemen en de inflatie.
President Kaoenda van Zambia
heeft gisteren een beroep op de
NAVO gedaan, haar komende minis
tersconferentie niet in Lissabon te
houden. Kaoenda, de huidige voor
zitter van de Organisatie van Afri
kaanse Eenheid (O.A.E.), verklaar
de dat „met een diep gevoel van te
leurstelling en ontzetting was ver
nomen dat de NAVO-landen geheel
tegen onze hoop en verwachting in
hadden besloten, een bijeenkomst
van ministers van Defensie en Bui
tenlandse Zaken te houden in de fas
cistische hoofdstad van Portugal".
Daarmee gaven deze landen Portu
gal openlijk „een certificaat van
achtenswaardigheid" en moedigden
zij dat land aan „zijn koloniale be
zetting en zijn uitbuiting van on
schuldige Afrikaanse volken voort
te zetten", aldus Kaoenda.
Ondanks het fraaie weer en de
Pinksterdagen hebben de spaarders
in de grote steden alle tot dusver
bestaande records geslagen. In be
langrijke mate werd hiertoe bijge
dragen dat in de afgelopen maand
tegelijk met de salarisovermaking
door een heleboel bedrijven meteen
de vakantietoeslagen zijn uitbetaald.
Het groeiend gebruik van de spaar
rekening voor de salarisbetalingen
doet de spaarcijfers toch al zwellen,
maar nu de vakantiegelden erbij
kwamen stond de kraan wagenwijd
open.
Zuidvietname6e kant vielen 1.600 do
den en gewonden.
Intussen stelt het Amerikaanse le
ger een onderzoek in naar beschuldi
ging over een nieuwe massamoord in
Vietnam, waarby 24 tot 40 burgers,
onder wie vrouwen en kinderen, door
leden van de Amerikaanse luchtlan
dingsbrigade zouden zyn gedood. Dit
zou gebeurd zyn in september 1968.
1 een grote overwinning neoDen oe- amgsorigaae zouaen zyn geaooa. i_nt
ha&ld op de Zuidvietnamezen. Aan I zou gebeurd zyn in september 1968.
(Van onze correspondent) toen hij bij het Jongste topberaad heerst. Met zijn leerling Pompidou eist, doch die zich daarom voor dat lijkheid en ook dan legt het Frans held dat het Frans thana officieus
PARIJS (GPD) Tijdens hun zijn gast alle finesses van zijn visie I liggen de stukken natuurlijk even an- doel ook uitstekend leende. Blijft het weer af tegen het Engels. Indien I (nog) de eerste werktaal is „binnen
gezamenlijke verblijf in het Parijse op de toekomst van het pond ster- ders en het huidige staatshoofd is vol niettemin de vraag of het heel veel Frankrijk de kansen van zijn cul- de Euromarkt, weerhoudt Frankrljks,
14 n».l. lincr lilt /Ia rlfuïL'Dr» nrilHa HII Ha HoATiHa rpoli?! nm fno l"-A oAUAn Hof >Hn li aaf f Hof Prone ale imorfaal In I furolo opnnnmicnhu on nnlitlolrn In I a(—tnlul ..A.. m.iai
(Van onze correspondent)
PARIJS (GPD) Tijdens hun
gezamenlijke verblijf in het Parijse
presidentsverblijf het Elysée moet
de Britse premier Heath zijn gast
heer Pompidou vorige week verze
kerd hebben dat die geen vrees be
hoeft te koesteren, dat straks, in het
Europa-van-de-tien, het Frans als
.eerste werktaal" door het Engels
zal worden verdrongen. En in ruil
voor die belofte zou monsieur Pom
pidou zijn gast toen weer hebben
toegezegd eveneens „begrip" te zul
len tonen voor de boter uit Nieuw-
Zeeland, waarmee het Britse parle
ment zich zo sterk verbonden voel
de.
Als „oprechte Europeaan" kan
Heath beter met het Frans overweg
dan Pompidou met het Engels. Het
Franse staatshoofd heeft helemaal
geen moeite, naar men zegt, Tacitus
In het Latijn of Plato in het Grieks
te lezen. En ook in het Duits, dat
od het lyceum zijn enige moderne
taal was en dat hij tijdens zijn
krijgsgevangenschap nog wat bij wist
te pleisteren, moet hij aardig uit de
voeten kunnen. Doch als hij de
woorden „yes" en vooral „no" in de
taal van Shakespeare heeft uitgespro
ken, dan staat hij verder wel zo on
geveer met de mond vol tanden. En
toen hij bij het jongste topberaad
zijn gast alle finesses van zijn visie
op de toekomst van het pond ster
ling uit de doeken wilde doen en de
tolk de technisch termen niet zo heel
goed onder de knie bleek te hebben,
mocht de minister van Buitenlandse
Zaken Maurice Schumann eventjes
binnen komen. Schumann was in de
bezettingstijd spreektrompet van ge
neraal De Gaulle en „speaker" bij de
BBC en in het Engels kon de pre
sident hem wel om een boodschap
sturen.
Als erudiet en latinist slaat Geor
ges Pompidou het Frans zeer hoog
aan, maar ook in zijn kwaliteit van
staatsman hecht hy hoge waarde aan
de handhaving van het Frans als
„eerste werktaal in de EEG". Gene
raal De Gaulle die naast het Latijn
en het Grieks ook het Engels en
Duits goed meester was, weigerde in
het diplomatieke overleg, ook in het
buitenland, niettemin altijd steevast
één .woord buiten zijn moedertaal te
spreken. Behalve dan die paar volzin
nen in het Russisch, Pools, Spaans
of Duits waarmee hij als spectaculai
re regievondst zijn openbare redevoe
ringen graag beslaot. Maar die
weigering paste dan ook helemaal in
het gaullistische wereldbeeld, dat nu
eenmaal door Frankrijk werd be
heerst. Met zijn leerling Pompidou
liggen de stukken natuurlijk even an
ders en het huidige staatshoofd is vol
doende realist om toe te geven dat
de werkelijkheid met die wensdroom
niet meer strookt.
Niettemin zit zijn hele geest in het
Frans vastgebakken en weet hij bo
vendien dat een taal niet alleen het
voertuig is van de cultuur, maar ook
nog van politieke en economisch in
vloed. Het schoolboekje is de locomo
tief van de commercie en daarom is
het van het grootste belang dat het
Franse zijn huidige al zeer ge
taande positie in de wereld hand
haaft en zo mogelijk zelfs uitbreidt.
Maar zo onomwonden kun je dat
verlangen natuurlijk niet verkopen.
En daarom heeft monsieur Pompidou
een ander, zeer slim argument ge
hanteerd: de EEG moet Frans blij
ven spreken, opdat Europa zich dui
delijk van Amerika blijve onder
scheiden! En vandaar dan ook dat
het normaal is dat binnen de NAVO,
dat een filiaal van Amerika is, En
gels als voornaamste of enige voer
taal wordt gesproken.
Tot en met de eerste wereldoorlog
en de „vrede" van Versailles was het
Frans de taal van de diplomaten.
Een moeilijke taal die een hoge do
sis accuratesse en zelfdiscipline ver
eist, doch die zich daarom voor dat
doel ook uitstekend leende. Blijft
niettemin de vraag of het heel veel
zin heeft het Frans als voertaal in
en als vlag op de EEG te hand
haven, wanneer de diverse Europese
volkeren het voorbeeld van de mi
nisters en diplomaten toch niet wil
len of kunnen of behoeven vol
gen. En het blijkt inderdaad steeds
moeilijker de volkeren die laatste
verplichting met kunstmatige midde
len op te leggen. Niet alleen rond de
groene tafels maar overal wordt het
Frans in de wereld steeds verder door
het Engels overschaduwd. Zelfs het
„culturele" vriendschapsverdrag tus
sen Frankrijk en West-Duitsland
heeft niet kunnen voorkomen, dat 't
Frans als schoolvak in dat land toch
vrijw'el van de lesroosters geschrapt
werd. En dat zelfde verdrag heeft
de Franse schooljeugd evenmin ver
leid niet voor zeventig procent liever
Engels dan Duits te leren. Zo'n keu
ze of voorkeur is niet abstract, maar
wordt in verreweg de meeste geval
len natuurlijk bepaald door de vraag
met welke taal kom ik het verste in
de wereld? En dan luidt het ant
woord volmondig: met het Engels.
Een tweede punt van overweging,
bij de keuze is de mate van moei
lijkheid en ook dan legt het Frans
het weer af tegen het Engels. Indien
Frankrijk de kansen van zijn cul
turele, economische en politieke in
vloed in de wereld wil verbeteren, zou
de regering daarom eerst eens kun
nen beginnen met het vereenvou
digen van het Frans als voertaal. Af
gezien nog van de grammatica is de
spelling zo omslachtig soms vier,
vijf om meer verschillende letters
voor één klank: „haut", eaux" dat
de Franse schoojeugd Jaren verdoet
met het impompen van regels die
van iedere zin zijn gespeend zonder
na het eindexamen nog foutloze brie
ven te kunnen schrijven. Se
dert ruim twee eeuwen is de ortho
grafie van het Frans ongewijzigd
gebleven, terwijl het Nederlands bin
nen één generatie al drie spellings
hervormingen heeft gekend. Een (zo
veelste) vorm van conservatisme der
halve die de normale ontwikkeling en
vooruitgang onnodig tegenhoudt.
Het gehamer van president Pompi
dou op de „historische rechten van
het Frans" is daarom een uiting van
taalkundig chauvinisme, en hy for
muleert met die eis dan ook nog een
vals probleem. Een vals probleem dat
bovendien door de feiten al goeddeels
is achterhaald. Want de omstandig
heid dat het Frans thans officieus
nog) de eerste werktaal is „binnen
de Euromarkt, weerhoudt Fr ankrijks,
eigen minister van Financiën Giscard
d'Estaing toch niet zich van het En
gels te bedienen, wanneer hij in Brus
sel een apartje met zijn Duitse Col
lega TSchiller heeft. En als zelfs de
ministers die Franse vlag nu al niet
meer eerbiedigen, wat moet het dan
straks wel worden als de Britten zelf
officieel voet op continentale grond
hebben gezet?
(Het tweede argument, dat onze
Parijse correspondent hierboven te
gen het gebruik van het Frans aan
voert, namelijk de uiteenlopende
spelling voor dezelfde klank, is bij
zonder zwak. Want dit bezwaar geldt
zeker in niet mindere mate voor het
Engels. Een bekend grapje is: aan
iemand die Engels kent te vragen
het woord „ghotigh" uit te spreken.
Het antwoord luidt, dat men
dit woord moet uitspreken als „fish".
Want de letters „gh" klinken als
„f" (in „enough")de „o" klinkt
als „i" (in „women")de ,.ti" klinkt
als „sh" (in „nation) en de „gh" ten
slotte wordt helemaal niet uitgespro
ken (in „though"). Over orthografi
sche moeilijkheden van het Engel*
gesproken! Red. L.D.)
