nderwijzersnoodinLeiden Beroepskeus is agenlijstje voor school diep verborgen in schooltijd pende situatie in de Randstad „Het" mavo-diploma hAK VOOR DE OPPERHOUTVESTER IN T AVO-BOS bestaat niet AG 26 MEI 1971 LEIDSCH DAGBLAD ■4EN Duizenden kinderen in de randstad Holland het komende schooljaar geen of slecht onderwijs ;n. Dit is een gevolg van het schrikbarend tekort lerwijskrachten. Vooral in de grote steden is de nijpend. In Den Haag, Rotterdam en Amsterdam ze u er beklemmende verhalen over vertellen. Zo- die Haagse school, waar binnen enkele maanden vertrok. Of over de onderwijzersparade" in Rot- een klas die één in jaar tijds 10, 1 5 of zelfs 1 7 hten in een eindeloze rij voorbij zag trekken. Maar lerwijzersprobleem vind je even goed in Leiden. :ldvan de 1 6 openbare basisscholen in deze stad iet nieuwe schooljaar tegemoet zonder hoofdonder- )nderwijsinspecteur v. Riessen bevestigt: ,,de nood dat de Leidse schoolraad een brief aan de gemeen- tn heeft aangedrongen op an onderwijzend perso- let toekennen van huis- gunningen. Een precaire •twijfeld. De woningnood zo zwaar op een willekeu- orklerk, als op een onder- ar hoe ziet de toekomst de kinderen van die kan- de. als er door de wo- - straks geen onderwijzer i? Advertentie gaan we namelijk uit. De 5 momenteel niet aantrek- r onderwijskrachten. Een rertentie voor 'n school- rt hooguit twee sollicitan- eenzelfde advertentie van in het oosten des lands 5 kandidaten. Mag u na- de beste mensen heen- het huisvestingsprobleem van de complexe oorza- et onderwijstekort op de n. De zuigkracht naar 't onderwijs is een andere, itter W. F van Weizen peidse ABOP algemene onderwijzend personeel) ek waar ook de bestuurs-1 leden K H de Bruyn en mej. C C. de Hertogh bij aanwezig zijn. Vooral de mannelijke onderwijs krachten zoeken na verloop van tijd hun heil bij het middelbaar onder wijs. Domweg, omdat ze daar meer in hun loonzakje krijgen. Je moet wel een behoorlijke portie Idealisme in je ransel hebben, om onder de huidige omstandigheden te blijven ploeteren op een basisschool. De ABOP is druk doende om het verschil in salariëring enigszins recht te trekken. Het streven is om extra behaalde onderwijsakten voor taan te gaan betalen. Oók als de be treffende onderwijzer er geen les in geeft. Keurslijf Dan nóg blijft het de vraag of de middelbare school toch niet "n aan lokkelijker onderwijsterrein zal zijn dan de basisschool. Een Jongen of meisje van de havo verkrijgt soms makkelijker een bevoegdheidsgraad voor de middelbare school, dan het onderwijzersdiploma van de peda gogische academie. Bij deze naargeestige opsomming kan nog 'n punt worden toegevoegd: de basisscholen zitten .n zo'n keurs- lijf geperst, dat er van wezenlijke j onderwijsvernieuwing geen sprake i kan zijn. Een schoolhoofd zou| toch eigenlijk een inspirerend i LEIDEN Nog afgezien van het feit dat er een 3-jarige en een 4-jarige mavo is, bestaat "het" mavo-diploma niet. Bewijs: in 1969 deden mavo-leerlingen van experimenteerscholen op 44 verschillende manieren eindexamen. De afwijkingen kwa men voort uit de in de loop der schooljaren gekozen vakken pakketten. Dit alles betekent, dat de beroepskeus "en wat later?" diep verborgen is gaan zitten in de schooltijd. En I dat. terwijl de Grote Kreten over het onderwijs telkens gaan over een beroepskeus op zo laat mogelijke leeftijd. schooltijd '..eindexamen op zak en wat nu"> naar een periode In het midden. Dan kiest de leerling zijn vakkenpakket, zijn schooltype. En dat ls een uiterst gewichtige keus. Want die keus bepaalt of een volgen de school of een bedrijf de leerling straks accepteert. Een regelrechte tegenstrijdigheid is daarmee geschapen Men kan o- veral terecht beluisteren dat het tijdstip van de definitieve beroeps keus wég moet van die leeftijd van 11 of 12 Jaar. Daarover gaan bij voorbeeld de discussies over de wen selijkheid van een middenschool en de discussies over vernieuwing en verbetering van het lager beroeps onderwijs. Maar veel geruislozer en tenminste zo ingrijpend is tezelfdertijd al voor heel veel kinderen de beroepskeus teruggehaald van het eind van de Schooltype Diep begraven in de schooltijd als de keus voor later nu zit. lijkt voor lichting over schooltypekeus momen teel belangrijker dan de vanouds be kende voorlichting ove;- de beroeps keus. leider van 'n team onderwijskrach ten moeten zijn bij het inslvan andere wegen. In de praktijk komt er weinig v~ 1 terecht. Dat kan ook niet als het schoolhoofd de hele dag voor de klas staat, de school organi satorisch moet leiden en daarnaast ook nog de contacten met de ouders moet onderhouden. Ga er maar eens aan staan. Wèl treedt in augustus een rege ling in werking, die hoofden van acht- <of meert klassige basisscho len «ten dele» ontlast van hun les gevende taak. Zij krijgen dan meer tijd om op hun school vorm te ge ven aan de vernieuwingsdrang. Juicht u echter niet te vroeg: in Lei den zijn er in totaal slechts tien ba sisscholen die van deze regel gaan p-of iter en. „Waarom deze regeling niet ook toegepast op de kleinere scholen", vraagt ABOP-bestuurder Van Weizen zich af. „Zij hebben het misschien wel hel hardst nodig". De heer Van Weizen is er blij mee. dat „het grote publiek" zich nu gaat interesseren voor iet onderwijs. I Maar nu men algemeen gaat roe pen om kleinere klassen, n'ijkt het praktisch niet mogelijk hieraan ge- j volg te geven De mankracht ont breekt. i Eveneens content is de ABOP met de instelling van de Leidse school- I adviesdienst. Deze krijgt o.m. tot taak vakkundige steun te verlenen bij de gewenste onderwijsvernieuwing „Maar", zo vraagt men zich bij de ABOP af. „komt dit in feite ook weer niet neer op een taakverzwa ring voor de onderwijzers1 Als je nu bepaalde faciliteiten gaat verlenen en je kunt daar in kleinere klassen mee aan het werk. dan krijg Je weer wat moed. Maar op het ogenblik is van een verlaging van de leerlingen- schaal geen sprake. En met 38 leer lingen in de klas kun Je onmogelijk een onderwijs-experiment aanvan gen". Roofbouw In iets andere woorden bedoek mej. De Hertogh hetzelfde als ze zeg,: „Uiteindelijk pleeg je roofb »uw op de welwillende onderwijzeres in de speelleerklas. als Je haar alleen laat doormodderen Je kunt 37 leerlinge- tjes niet de gevraagde individuele aandacht geven. Op die manier wordt de onderwijzeres afgemaakt door het systeem". Bezorgd is mej. De Hertogh ook over de positie van de kleuterleid ster. ABOP-bestuurslid De Bruyn brengt onder de aandacht dat haar salaris slechts 36 gulden ligt boven het minimumloon van een onge schoolde arbeider „Schandalig" on derschrijft mej. De Hertogh Concluderend stelt ze vast dat 't wéér (nog steeds» het arbeiderskind is, dat de dupe dreigt te worden van de situatie bij kleuter- en basison derwijs. De arbeiderskinderen, die in Leiden in zo grote getalen aanwe zig zijn. Pet af Een somber verhaal? Ja. Maar aan de andere kant. stelt mej. De Hertogh: „Aan de andere kant zijn er toch ook Jonge leerkrachten in 't basisonderwijs werkzaam. En als je dan de omstandigheden in aanmer king neemt waaronder ze werken, neem ik wel 3 keer m'n pet voor ze af en als het moet ook wel 4 keer. Zij werken niet met een klas kinde ren, maar met een „bak" vol kinde ren". N In deze tijd van het jaar staan er annonces in de - - en soms ook op folders in uw brievenbus voor ing van leerlingen". Zo'n inschrijving zonder meer is als naar een winkel stappen en ongezien kopen. Maar toch ook die grammofoon eerst horen spelen en nog en daar in andere winkels kijken? U koopt een gram- naar u koopt ook onderwijs, ook al betaalt u de prijs dan ook hoofdzakelijk ongemerkt via de belasting, ook bij de schoolkeuze een bewuste „consument", van voor een inschrijving naar een school te stap- iren ouders er eerst heen te gaan voor inlichtingen, en il wat anders. [d van de school is er om Ingen te geven. Welke? er een paar: kem hoe groot de klas zijn school zijn. an voor een kind een tan doorslaggevend be- zijn, dat het niet in een le klas terecht komt. hem of aan de school medial-teacher verbon- sn speciale leerkracht, die i" ens bezig houdt met leer- het moeilijk hebben met taal, enz. Ook al een belang. Niet alleen voor vrezen dat hun zoon of !t zo gemakkelijk zal kun- ook voor ouders van de andere kinderen, omdat die dan met zo in hun leertempo worden ver traagd door degenen die wat minder snel kunnen meekomen. Doet zo'n school veel aan ex perimenten? Dat kan een plus zijn in deze tijd van onderwijsvernieuwing. Maar in formeer toch eerst eens naar het resultaat van deze experimenten. En laat u dat vooral d uide lij k uit leggen. Want aan experimenten om der wille van de experimenten heeft uw kind niets. Vraag na wat er op de school1 wordt gedaan aan handenar- j beid, omdat er voor een kind I niets aan is a<ls het de hele dag I door alleen maar stug moet I leren. Een dergelijk vak beïnvloedt de an dere leerprestaties juist gunstig. En vraag of de school een eigen gym nastieklokaal heeft. Want ook al was de school zo fijn dichtbij, het kind heeft er weinig aan als het voor gymnastiek een kwartier op en neer ergens anders heen moet. Dan blijft er bovendien voor de lichaamsont wikkeling ook weinig tijd over. Let er op en dat moet het schoolhoofd u eerlijk vertellen of een school veel kweke lingen onderwijzer s-in-oplei- ding) over de vloer heeft. Natuurlijk moeten die kwekelingen ergens het vak leren, maar als uw kind alle zeilen moet bijzetten, heeft het alleen maar last van de onder brekingen in het onderwijsritme, die uiteraard door de kwekelingen wor den veroorzaakt. Vraag hoe het met de inspraak van de ouders zit. Is het een openbare school, dan moét er een oudercommissie zijn. Vraag naam en telefoonnummer van voorzitter of secretaris ervan, en vraag die mensen of ze alleen maar worden betrokken bij feestavondjes, of dat ze ook by de onderwys-aanpak worden gehaald. Een goede ouder commissie zal u ook iets kunnen ver tellen over eventueel verloop onder leerlingen (en onder leerkrachten», wat ook wel wat zegt. En is het een bijzondere school, dan kan er hoog stens een vrijwillige ouderver eniging zijn of zo. Is er helemaal niets, of stuit u op monumenten van apathie, dan is dat een veeg teken, want dan hebben de ouders geen enkele invloed op het lesgeven. Luister kritisch naar wat men u bij zo'n ouderorganisatie vertelt. Net zoals u kritisch moet zyn al. buren u weten te vertellen dat die ol die school goed is. Want waarom vin den zy hem goed? Omdat hun kin deren nooit de klas uit gestuurd wor den. om omdat zij bij het onderwijs worden betrokken? Gelpof nooit dat uw kind met alle geweld naar een bepaalde school moet. Jawel, er zijn afspraken tussen schoolhoofden om geen leerlingen uit eikaars „wijk" te nemen. Maar met die afspraken hebt u niets te maken. In elk geval niet by het openbare onderwys. waar men verplicht Ls leerlingen aan te nemen. Nog iets: vaar er niet blind op of een school zich ..opleidings school" kan noemen. Op die scholen kan in de laat ste klassen Frans en Engels wor den gegeven 'tegen bijbetaling» Vraag u echter wel af of uw kind daar om verlegen zit In het voortgezet onderwijs krijgt het te genwoordig toch alles weer op nieuw. van de grond af. Kies dus niet persé een statussymbool, dat alleen maar vroegtijdig veel kwel lend huiswerk oplevert. H tie Eenzelfde soort geldt ook voor het onderwijs. Ook hier- de schoolkeuze door de I Itlsch, of zelfs zéér kri- Het lijkt allemaal zo In het bos van de vele opperhoutvester wel ben. Maar pas voor hem die zich nogal eens zo'n opperhoutves ter, kapt rijp en groen aan de stronk om. Deze grote slokop zuigt massa's leerlingen naar zich toe, voor wie dan verder de weg naar een univer sitaire studie is afgesloten. Met an dere woorden: sta kritisch tegenover de ophef die wordt gemaakt over de grote waarde van het havo. Sta óók kritisch tegenover verha len als zou uw dochter met lavo ver pleegster kunnen worden. Dat is ge woon niet waar. Zy brengt het er niet verder mee dan verpleeghulp. Verpleegster Voor verpleegster had ze mavo moe ten hebben. Een hoofd van de lagere school die zijn zaken kent, jen die het kind af levert voor het voortgezet onderwijs, moet over al deze zaken een bron van inlichtingen kunnen zijn. Praat de studieplannen eens goed met hem door. Sta. bij de havo's en de mavo's vooral kritisch tegenover „makkelijke scholen". Die scholen kunnen zich zelf, met de nieuwe mammoetwet examens. voor een deel zo makkelijk maken als zy zelf willen. Immers, zy verrichten zelf een schoolonderzoek, waarvan de resultaten meetellen voor het examencijfer. Dat onderzoek is op de ene school moeilijker dan op de andere. 'Makkelijke' Wie echter een „makkelijke" kiest, zal later ontdekken dat het bedrijfs leven by het zoeken van sollici tanten dat intussen óók door heeft. En bovendien dat de hts'en en mts'en wèl vlot plaats zullen hebben voor geslaagden van „moeiiyke" scho len. maar dat die van de „makke- lyke" op de wachtiyst komen Kijk bij de keuze van een mavo of een havo ook naar de vrij heid van keuze in het vakken pakket. Er zyn nog heel wat scholen die zelf maar een paar standaard-pak ketten samenstellen. Meer keuze is er dan niet. Ook niet om het vak te nemen waarin uw zoon of dochter zich zou kunnen ontplooien. En evenmin om het vak te ontlopen waarvan de leerling van zyn leven niets zal begrypen. Vraag daar daar om zeer grondig naar. Mijdt de grote scholengemeen schappen voor uw kind. als het geen kei is in het leren. Het loopt er meer risico te ver drinken dan op een kleinere school. Vraag na en laat u niet met een kluitje in het riet sturen o/ de school wel meedoet aan het in de mammoetwet bepaalde, dat zegt dat de ouders tussen de rapporten door nog eens bericht krijgen over de leerprestaties. Drugs En tenslotte, als u op dit punt wilt waken over uw land wanneer het naar het voortgezet onderwys gaat. informeer dan by ouders van leerlin gen of desnoods by de plaatseiyke politie, naar eventueel drank- of druggebruik op de school Het kan soms geen kwaad, of liever gezegd; het kan kwaad voorkomen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 35