Enquête naar pil bij 204 emelsbrede verschillen huisvrouwen Krantjes voor goede doel een een winstgevend zaakje Spaans feminisme bron van bespotting - ook bij vrouwen! LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 19 }ELO (GPD) Psychisch labiele vrouwen, dat en vrouwen die soms de lasten van het dagelijks oeilijk aankunnen en daarom medicamenten ge- zullen eerder klachten en bijverschijnselen hebben ebruik van de pil dan de psychisch stabiele vrou- ouwen die daarmee vrijwel nooit problemen heb- tze belangrijke conclusie meent de Hengelose huis- A- Fuldauer te moeten komen na een enquete die hij heeft ingesteld onder 204 gebruiksters van de orale an ticonceptiva. Doel van dit onderzoek dat zich uitstrekte over de jaren 1962-1968 was vanuit de praktijk na te gaan hoe de reacties van de pilgebruiksters zijn. ,,Uit de tot dusver gevoerde polemieken is duidelijk naar voren gekomen dat theoretisch-wetenschappelijke en klini sche inzichten soms hemelsbreed verschillen aldus dr. Fuldauer. eemsters aan de enquete maal drie maanden of pil gebruikt. In 41 geval- rde dit van drie maan jaar, in 53 gevallen van >e jaar. In 47 gevallen at drie jaar. in 36 geval le tot vier jaar, in 16 ge- tot vijf jaar, terwijl elf pil al vijf jaar en lan sen. moment van het onder en vrouw tussen de 15 en hadden een leeftijd van ;aar, 41 tussen 25 en 29. 10 en 34 jaar, 55 tussen jaar. 32 tussen 40 en 44 waren 45 jaar of ouder, ibruik van het orale anti- werd een condoom 84 huwelijken (41 pro- dieke onthouding 35 hu- procent). de coitus in- 29 huwelijken (14 pro aren twintig vrouwen <10 het bezit van een baar- mtal huwelijken werden van methoden gebruikt, ita en condooms of con- coitus interruptus. Werd van de pil gestaakt, dan Tel alle huwelijken over- i vroegere methode. ■quote van dr. Fuldauer. in het maandblad van andse Huisartsengenoot- dat van de 204 vrou- m dertig procent) tijdens van het orale anticon- raker geslachtsgemeen- len dan ervoor. Negen geen antwoord en snt> deelde mee dat niet gecohabiteerd. •lose huisarts schrijft de de geslachtsgemeen- in het wegvallen van de ifangerschap. Van de ondervraagde vrouwen gaven 36 te kennen twee of meer klachten te hebben; 95 vrouwen hadden een klacht, 73 geen enkele. Veel geenqueteerden deelden bij na vraag mee dat ze niet zeker wisten of de oorzaak van de klachten aan de pil te wijten was omdat zij wel vaker last hadden van hoofdpijn, moeheid of nervositeit. De meest voorkomende klachten waren toege nomen gewicht (50 procent), moe- heid en hoofdpijn. Overigens waren 1150 van de 204 vrouwen tevreden I met het orale conceptivum44 wa- ren dit niet. Dit laatste kwam van wege de klachten, of omdat men het een onnatuurlijk middel vond. Ook de echtgenoten van de pilgebruik - sters stonden positief tegenover het orale anticonceptivum: 158 mannen j vonden het prettig dat hun vrouw de pil gebruikte, twaalf vonden dit niet en negentien liet het onver schillig. Een belangrijke conclusie uit de enquete van dr. Fuldauer is ook dat bij de Jongere echtparen de wens naar kinderen nog overheer send leeft, maar dat men het mo ment van zwangerschap in eigen hand wil houden en de kinderen niet te snel op elkaar wil krijgen. Boven de dertig Jaar, zo heeft het ADVERTENTIE DAMESMODE ia exclusief jonge stijl.. 3© BREESTRAATI08°-!I2 LEIDEN (onderzoek aangetoond, wordt de pil vrijwel alleen toegepast om van de angst voor zwangerschap te worden verlost. In totaal tachtig procent van de vrouwen tussen 20 en 24 jaar gaf op de vraag: wilt u nog kinderen, een bevestigend antwoord. In de leef tijdsgroep dertig jaar en ouder was dit percentage al gedaald tot vijf procent. Het verband tussen de psychische gesteldheid van de pilgebruiksters en de klachten die aan het gebruik van dit orale anticonceptivum worden toegescreven, blijkt volgens dr. Ful dauer ook uit de antwoorden op de vragen, die hij op zij spreekuur stel de naar de geslachtsdrift. Op vallend meer vrouwen uit de psy chisch stabiele groep dan uit de an dere groep zeggen een goede beleving van de geslachtelijke samenleving te hebben. Overigens ondervindt slechts vijftig procent van de geën quêteerden voldoende bevrediging Systematisch meer vrouwen uit de labiele neurotische groep verwier pen het preparaat op grond van subjectieve klachten, namelijk veer tig procent, tegen dertien procent uit de stabiele groep. Dr Fuldauer komt op grond van dit alles tot de conclusie dat het niet onmogelijk is dat met name het klachtenpatroon in sterke mate wordt beïnvloed door de mogelijk heden van de pilgebruiksters door onnatuurlijke procedure om een zwangerschap te voorkomen te inte greren in haar levenspatroon. „In een aantal gevallen is het de samenstelling van de preparaten die een klacht veroorzaakt. In hoeverre ook hierbij een psychische „Bereit- schaft" van invloed is, blijft een open vraag", aldus de Hengelose huisarts. De huwelijksomstandighe den. de dwang elke avond een ta blet in te moeten nemen voor een handeling, die voor ongeveer de helft van de vrouwen een matig of gering genoegen is. veelal tegenstrij dige publikaties over bestaande of vermeende gevaren, zijn volgens hem eveneens factoren die een belangrij ke invloed kunnen hebben. Een meer verantwoorde voorlich ting staat dan ook als eerste punt op het verlanglijstje van dr. Fuldauer. Door al die artikelen over de geva ren verbonden aan het pilgebruik wordt een angstpsychose gekweekt. Juist de labiele vrouwen komen dan met klachten. Voor deze categorie is het net zo belangrijk dat ze de pil zonder psychische belmmering kun nen innemen", meent hij. De Hengelose huisarts stelt overi gens met nadruk dat iedere arts die de pil voorschrijft verplicht is een behoorlijk onderzoek in te stellen. Volgens hem zijn er in Nederland nog steeds collega's, die dit prepa raat zonder een uitvoerig onderzoek voorschrijven. Dr. Fuldauer meent dat dit voorschrijven van de pil een typische zaak is van de huisarts, i Hij kent immers het gezin en is de enige die deze zaak goed kan beoor- delen. Bovendien kan hij zorgen j voor een goede begeleiding. De Hengelose huisarts wil aan zijn onderzoek geen algemene con clusies verbinden. De gegevens moe ten zijns inziens worden bekeken in het licht van de beperktheid, omdat het onderzoek zich maar uitstrekte over 204 vrouwen. Volgens hem zou den de Nederlandse huisartsen een enquete op grote schaal moeten houden. Auto-angst Oudere vrouwen, die voor het eerst in hun leven autorijlessen nemen hebben als voornaamste handicap, hun „auto-angst": ze zien de auto nog als een vreemd en griezelig in strument. Jonge vrouwen die met de snelle technische ontwikkelingen van deze tijd opgroeien stappen veel ge makkelijker voor de eerste keer in een lesauto. Elle merkt dit op naar aanleiding van gesprekken met rij- instructeurs en noteert ook nog de volgende uitspraken: de vrouwelijke leerlingen vallen vaak uiteen in twee grote leeftijdsgroepen, namelijk van acttien tot vijfentwintig en van veertig tot zestig of nog ouder. Naar men aanneemt is de tussengroep van vijfentwintig tot veertig jaar zo slecht vertegenwoordigd omdat wei nig gezinnen zich in die periode een tweede gezinsauto kunnen veroorlo ven, zodat men het nut van een rij bewijs voor de vrouw niet inziet. Jon ge vrouwen daarentegen halen vaak hun rijbewijs voordat ze een auto bezitten, onder het motto dat het be-1 sturen van een auto tot de onmis bare vaardigheden van deze tijd be hoort. Vrouwen zien de auto als transportmiddel, mannen vaak als een soort verlengstuk van hun persoonlijkheid en mede daardoor zouden vrouwen over het algemeen minder plezier beleven aan autorij den dan mannen. Als ze hard rijden doen ze dat om tijd te winnen, ter wijl mannen snel rijden om him su perioriteit op de weg te bewijzen. Kleutertjes opvangen Meer dan vier miljoen Amerikaan se vrouwen met kinderen beneden de zes jaar hebben een baan buitenshuis. Ze zitten dringend verlegen om opvangcentra waar ze hun kleuters overdag goed verzorgd kunnen ach terlaten, want de officiële opvang centra in de VS kunnen totnuteo slechts ongeveer vijfhonderdduizend, kinderen opvangen. Dat is, constateert McCalls's, nog geen 12 procent van de totale behoef te. Slechts een handvol van de be staande crèches werkt onder auspi ciën van overheid, kerk of sociale in stellingen. bijna 60 procent is com- metcieel opgezet vanwege de winst. Deze ..mom and pop centers" zijn vriendelijk, gezellig maar in de ogen van vakmensen niet al te goed. In het gunstigste geval is het kind er veilig onderdak, wordt het goed ge voed en verveelt het zich niet. Maar er zijn ook sombere opvang centra die overvol zijn. te weinig per soneel hebben en de kinderen ver waarlozen. De meeste werkende moe ders zijn gedwongen hun kleuters bij grootmoeder onder te brengen, een babysitter te huren of het kind uit te besteden bij buren wat meestal i neerkomt op een dagje tv-kijken on der toezicht. President Nixon heeft op korte termijn meer en betere dag verblijven voor kinderen van werken de moeders beloofd. De radicale Ame- rikaanse feministen laten dan ook geen gelegenheid voorbij gaan om hem met de neus op dit brandende vraagstuk te drukken. Weinig kans voor mannenpil De „mannenpil" zou door de tegenstand van de vrouw wei nig kans van slagen hebben. Dat is op te maken uit de en quete van de Hengelose huis arts, dr. Fuldauer. De vraag: „als er een pil voor mannen zou komen, zou u dit dan ver kiezen boven het zelf innemen van de pil", werd door 33 pro- cent van de vrouwen of met ja beantwoord of zij deelden mee, hiertegen geen bezwaar te hebben. In totaal zestig procent antwoordde hiervoor niet te voelen. De argumentatie van de vrouw tegen het gebruik van een anti-conceptivum, voor de man was: de man is te ver geetachtig, de vrouw heeft zelf baat bij oraal anticonoepticum. underen al of niet krijgen is verantwoordelijkheid van de vrouw, angst voor schadelijke gevolgen bij de man, men moet 'n man 'n man laten, geen pret- I tig idee, onmanlijk, vrijbrief voor de man. De man zelf heeft kennelijk minder bezwaar tegen het in nemen van de pil. In totaal 86 procent van de mannen beant woordde de vraag: „Als er een pil voor de man zou worden gemaakt, zou u deze dan willen innemen" bevestigend. Tien procent wees dit af. De argu mentatie voor de negatieve ant woorden was onder meer: te- tegennatuurlijk. vermindering van de geslachtsdrift, pil een te gemakkelijke oplossing en angst voor ontmannelijking. Onlangs was er weer zo'n klein berichtje in het nieuws, waar je eventjes je wenkbrauwen bij fronst, maar waaraan je weer even gauw voorbij loopt. De Hartstichting waarschuwde tegen de activiteiten van lieden, die langs de deuren liepen te col lecteren en advertenties voor een ..liefdadig" krantje probeer den te verkopen. Die lieden hadden namelijk als enig goed doel hun eigen portemonnee. Enfin, denk je dan, elke keer als er een goede actie loopt, wordt het doel wel door een paar knoeiertjes misbruikt. I daardoor meer te verkopen. Ze zet ten en advertentie om mee te doen. om niet achter te blijven. Meer niet. De advertenties zijn bovendien j peperduur. Een klein paginaatje. in een krantje met een oplaagje van I maar een paar duizend, kost al gauw 500 gulden. Door i L. Bakker Toen het om Biafra ging, werden er door gewetenloze slimraerikken snel tegeltjes langs de deuren ver kocht. Een volgende keer, bij een televisie-actie, pakte de politie weer eens een paar oplichters met een collectebus. Dat schijnt er allemaal bij te horen. Maar hoort het er niet wat tevéél bij? Zijn het alleen maar kleine knoeiertjes, die aan een liefdadige actie wat proberen te verdienen? Was dat maar waar. Soms worden complete ver kooporganisatie opgebouwd voor de handel- in- het- goede- doel. Ze opereren namens stichtingen met klinkende (verzonnen) namen. Maar de doelstellingen van die stichtingen zijn zo vaag. dat Je er nooit achter komt hoeveel van de winst nu eigenlijk wel naar een goed doel gaat. Dat doet er blijk baar allemaal weinig toe. De ver koop van dergelijke organisaties loopt gesmeerd, want de smeeer is het medelijden dat wordt opgewekt met een glad praatje over andere mans leed. De handel rondom „liefdadige" krantjes is ook niet mis. In die krantjes om een verhaaltje te staan over de noden van dan die groep mensen, dan weer een andere. Waar het om gaat, zijn de advertenties die de krantjes in hoofdzaak moe ten een advertentie om mee te doen, bij bedrijven. Als die in zo'n blaad je adverteren, is dat echt niet om (AP) „Spanje is mannen", zegt poeslief in een tv-adverten- M. W Lid ia Falcon woe- 'fcrste plaats omdat het tont waar is en in de omdat zij de pleitbe- •oor de bevrijding van !ffouw en tot heden niet hepft geboekt, 32-jarige juriste uit gehuwd is met een niettemin geestdriftig in haar me- over de Spaanse sa- to vrouw", zegt zij ,„ls ttuken geketend schep- tyfeld het meest onder - westelijke wereld". „De voegt zij hieraan toe. „is bezig en bezeten van de ver- I ering van zijn mannelijkheid". Dit is sterk uitgedrukt in een land, waar een vrouw geen goederen kan kopen of er een bankrekening op na kan houden ronder toestemming van haar echtgenoot, waar minnares sen bestaan, maar geen echtschei ding. waar een doktersrecept nodig is voor anti-zwangerschapspillen. Buitenlandse stromingen en ge bruiken hebben de Spaanse vrouw de laatste 20 Jaar ongetwijfeld beïn vloed. De Spaanse maatschappij ver oorlooft met de dag meer. Het aan- I tal vrouwelijke studenten neemt toe. I Maar naar de mening van senora Falcon eindigden nog al te veel ge- gradeerden in de keuken en blijven de werkelijk goede betrekkingen het monopolie van de man. „Het lijkt er zelfs op dat het met de rechten van de vrouwen in Span je achteruitgaat", zegt zij. In 1932. ten tijde van de tweede republiek, werden de negentiende-eeuwse wet ten, die de Spaanse vrouwen tot tweederangs burgers maakten, af geschaft. De vrouwen kregen stem recht en het republikeinse parlement hechtte zijn goedkeuring aan echt scheiding. Na de overwinning van generaal Francisco Franco op de republikein se troepen in 1939. trok de regering, gesteund door, de machtige Spaanse katholieke kerk, het grootste gedeel te van deze wettelijke bepalingen in. De Juridische positie van de Spaan se vrouw is sinds 1939 slechts wei nig verbeterd. Kort geleden heeft de regering de vrouwen gelijke rechten r>m te werken verleend, maar vol- gens senora Falcon hebben werken de vrouwen nog altijd te lijden van achteruitstelling ..Vrouwen die in de I landbouw werken bijv. krijgen slechts 80 procent van het loon van een man en vele vrouwen in over heidsdienst moeten ontslag nemen als zij trouwen". Het aantal huwelijken dat elk laar in Barcelona schipbreuk lijdt is verhoudingsgewijze gelijk aan het aantal echtscheidingen in New York. Duizenden vrouwen ondergaan clandestiene vruchtafdrijvingen on der gevaarlijke omstandigheden ver telt zij verder. ..De regering doet niet alleen niets om deze problemen op te lossen, zij vil ze niet zien' Ter bestrijdin i de strenge mo rele opvattinge: n Spanje is senore Falcor. op het igenblik bezig met Begin vorig Jaar waren het de ge zamenlijke Kruisverenigingen - het Groene Kruis, het Wit-Gele Kruis en het Oranje-Groene Kruis - die zich nog maar met moeite konden bevrijden uit de brochure-strik, waarin zij waren gelopen. Een uit gever. die zich specialiseeerde in dergelijke krantjes, zou „een doku- mentaire over het werk van de ge zamenlijke Kruisverenigingen in Nederland" gaan uitgeven. In niet minder dan vijfhonderd plaatsen, met elk tussen de duizend en vijf duizend gezinnen. Dus vijfhonderd van die krantjes met advertenties. De oren van de bestuurders van de Kruisverenigingen gloeiden. Dat zou een prachtige gratis propaganda voor hun werk betekenen. De uitge ver, immers, droeg alle kosten. De oren van de uitgever gloeiden ook bij dit buitenkansje. De tientallen advertentieverkopers, die hij op ver schillende plaatsen in het land ach ter de telefoon had zitten, gingen aan de slag. „Door het plaatsen van een adver tentie maakt u het de Kruisvereni gingen mogelijk een boekwerkje te verspreiden", heette het. En er wa ren er, die zelfs zeiden dat men met de Kruisverenigingen zelf sprak en die bij weigeringen uit hun slof I schoten: „Nou, dan staat u ook niet het schrijven van een boek over Spaanse seksuele gebruiken. Zij en haar echtgenoot Eliseo Bauo. berei zen heel Spanje om gesprekken te I voeren met 12.000 mannen en vrou- I wen. Zij hoopt de resultaten binnen- kort te publiceren, „tenzij ze de cen soren te zeer overstuur maken". J Haar boeken en artikelen ontke- tenen in de regel een storm van protest van conservatieve huisvrou- wen. Het Spaanse feminisme is voor de meeste mannen en vele vrouwen een bron van bespotting. „Het moei lijkste is", zegt zij. „de Spaanse vrouwen ervan te overtuigen dat zLj bevrijd moeten worden". erg positief tegenover het werk van de wijkverpleegsters". Gewaarschuwd door de politie, die vragen had gekregen over de bona- fiditeit van de advertentie-acquisi teurs, stapten de Kruisverenigingen ijlings uit de boot. Ze verboden de uitgever, verder nog zijn krantjes namens hen uit te geven Groot kabaal van de kant van de uitgever. De onschuldig gepresen teerde krantjes bleken voor hem een „business" te zijn waaraan hij zestig mensen had werken (op pro visie-basis), en waaraan hij nu 150.000 gulden aan inkomsten dreig de te verliezen. Later sprak hij zelfs van een strop van 800.000 gul den. Over een gemaakte winst zou den de organisaties natuurlijk nooit iets hebben vernomen. De Kruisverenigingen hielden voet bij stuk, maar de verboden brochu res verschenen natuurlijk toch. En de adverteerders, die er „voor het goede doel" in waren gaan staan, kregen van de uitgever keihard de rekeningen gepresenteerd. De "documentaire" over de Kruisverenigingen verscheen toch. De emblemen van de vere nigingen dekten, ondanks het verbod verder hun namen te ge bruiken, de lading. Een flinke oogst aan advertenties moest zijn geld opbrengen voor de op het "goede doel" gespecialiseerde uit gever. Het sterke vermoeden bestond, dat op een soortgelijke wijze de uitga ven van blaadjes voor andere orga nisaties. met goede doelen werd aangepakt. Doodgewone winstobjec ten voor een commercieel draaiende zaak. die zich een aureool van lief dadigheid wist te verschaffen. De bestuurders van liefdadigheids- organisaties slaan maar zelden alarm Als zij beseffen dat zij een bok hebben geschoten, houden zij de narigheid maar liever binnens huis. Met het gevolg dat boosdoe ners onbekend blijven en bij een volgende organisatie ook weer him slag kunnen slaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 19