CORTE FILMPRIJSWINNAAR RONNY ERENDS (VOORHOUT):
Bioscoopamusement is in
Nederland moeilijke zaak
Leiden
DE „NIEUWE" ELVIS
Kanonnen voor
„oude stijl"
Cordoba: Western
Films
in
Prolongaties
Liefdesbed
tJDAG 7 MEI 1971Jli
1DSCH DAGBLAD
TRIANON Mira of de Teleur
gang van Watershoek handhaafd
zich zoals te verwachten viel ook
weer voor de komende week in het
theater aan de Breestraat. Het ver
haal Is dat van een dorpje in Bel
gië. dat door de aanleg van een
nieuwe brug zijn rustieke positie
lijkt verliezen. In deze primitieve
gemeenschap figureert Mira als
spontane, frisse verschijning, die
alle mannen ter plaatse het hoofd
od hol brengt. Mira is ongetwijfeld
een van de betere Nederlandse
speelfilms. Camerawerk en muziek
is subliem. Opvallend is het spel
van Willeke van Ammelrooij in de
titelrol, die onder regisseur Fons
Rademakers tot ongekende bloei
komt.
CAMERA Naast een ontzagge
lijke reclame voor British Motor
Corporation en zyn voornaamste
produkt de mini-auto is Bankroof
op wielen ook nog een hoogst ver
makelijke film. De film gaat over 'n
unieke bankroof door een interna
tionaal misdadigerssyndicaat van
uit Londen in Turijn. Tijdens een
sensationele vlucht in het chaoti
sche verkeer van deze Noorditali-
aanse stad spelen de kleine Britse
autootjes de hoofdrol.
STUDIO Women in love, een
themafilm naar een moeilijk boek
van de omstreden schrijver D. H.
Lawrence is geprolongeerd. In de
ze film worden de relaties tussen
een viertal mensen op indringende
wijze behandeld. Regisseur Ken
Russell is er op eminente wijze in
geslaagd actie te brengen op een
thema, dat zich vooral kenmerkt
door bespiegeling en diepzinnige
dialoog. Het spel van alle acteurs
is uitnemend. Glenda Jackson won
voor haar rol een Oscar, maar de
ze onderscheiding had net zo goed
aan een van de andere hoofdrollen
te beurt kunnen vallen.
LUXOR Love story blijft ook
nog een weekje in Leiden. Een in
zyn soort voortreffelijk gemaakte
film met All McGraw en Rayn O'
UllilllinillUllllllllUllKlllllWIINIIVHlllllIWI
Neal. De lotgevallen van het pas
getrouwde paar met zijn wel en
wee zal ook deze week nog wel ve
len weten te boeien.
REX Onder de vry vertaalde
titel "Het Liefdesbed" draait er
deze week in het Haarlemmer
straat-theater één van die bekende
films, waarvafi er minstens der
tien in een dozijn gaan. Ingre
diënten waarvan de niet met ee*.
overmatige fantasie gezegende re
gisseur van is uitgegaan: een stel
mensen op een feest in een zeer
luxueus huis. dat door de drank
(en de verveling?) niet meer weet
wat te doen. Dat ontaardt dan bloot
in een zwembad, een oude dronken
man opzwepen, tot nooit meer ge
dachte prestaties, bloot in een auto
proberen politiewagens van de weg
te rijden en meer van dergelijke
taferelen. De liefhebber zal dit on
getwijfeld allemaal kunnen waarde
ren maar het is wel een trage
bedoening een aantal ietwat dilet
tantisch spelende dames en heren
van de ene geforceerde uitkleed-
partij naar de volgende te zien lo
pen. zwemmen en rijden. De
spaarzaam door het verhaal ge
lardeerde grapjes houden het ook
voor niet-liefhebbers nog een beet
je aantrekkelijk.
VOORHOUT „Reuze leuk dat u even langs bent gekomen
hoor. Ja. soms kan ik me wel eens een beetje ergeren als ik in
de kranten van die ellenlange verhalen lees over zangeresjes,
die op een songfestival ergens in Chili een tweede of derde
prijs behalen. Mensen die werkelijk wat presteren komen vaak
niet aan bod helaas. Om elk misverstand uit te sluiten: ik voel
me zelf helemaal geen geweldenaar, wel een beetje trots met
al die filmprijzen".
De uitreiking van de Gold Erends zelf in ontvangst geno- \chers (rechts). De uitreiking ge-
lera Award in Chicago. De men. maar door de Nederlandse schiedde door de voorzitter van
werd niet door Ronny voorlichtingsambtenaar C. Wi- het Amerikaanse filmfestival J.
I W. Anderson (links).
v
iat's the Way it is" is een film over Elvis in Las Vegas,
is een reportage over de „nieuwe" Elvis, die een geweldige
geeft in het International Hotel volgens zijn nieuwe inu
tile recept: country-achtige muziek met een lekker soul-
pngement: De film is ook Woodstock voor de zwijgende
prderheid: aan de ene kant zijn er de „Elvis Festival" petjes,
r aan de ander kant is er geen enkele langharige onder het
iliek te vinden. Het nieuwe blijft ook beperkt tot de muziek,
t de entourage is klassiek. De geïnterviewde fans zijn nog
idoolachtig als vroeger. Een moeder: „Mijn dochter kreeg
dagen geleden een kus van hem. Ze heeft zich sindsdien
t meer gewassen". Of: „Elvis is een uitvinder. Hij hoort thuis
le rij van Marconi en Bell".
e film volgt de zelfde opbouw als
dstock: het begint met de voor-
idingen van het wekenlang du-
Ie Elvis Festival, interviews met
dienstertjes, de directeur van het
rnational Hotel. Een kijkje ach-
de schermen bij Elvis tijdens
•epetities voor het optreden, en
imen over het maken van de
zelf. Het geheel gelardeerd met
interviews met fans. In het be-
erg leuk. al dat domme aanbid-
le gezwets, vooral Sue en Cricket,
foeilelijke meisjes, doen het
ekend. Maar op den duur gaat
vis' vakmanschap en talent bevinden
zich op eenzame hoogte. De eerste
muziek die we horen en zien zijn de
repetities met zijn begeleiders en
Sweet. Inspirations. .Elvis komt hier
veel duidelijker dan in zijn speel
films als persoonlijkheid naar vo
ren. Zijn grollen zijn over het alge
meen nogal flauw, maar we leren
er Elvis door kennen als een goeiige
vent. die het ver geschopt heeft.
Muzikaal staat hij z'n mannetje wel,
en hij geeft dan ook voortdurend
aanwijzingen over het arrangement.
Zo zien en horen we de muziek lang
zaam groeien tot het puike eindpro-
dukt: de dagelijkse shows voor een
Uitverkochte zaal met 4100 mensen.
Zijn repertoire bestaat op het ogen
blik uit een aantal medleys van oude
hits, die nog niets van hun vuur
verloren hebben en daarnaast zijn
recente hits en arrangementen van
andermans' hits. Dit laatste ls dui
delijk het zwakke gedeelte van zijn
show. In veel gevallen is dit nog wel
leuk, maar als hij zich waagt aan
.Words" van de BeeGees of „Brid
ge over Troubled Water" van Simon
en Garfunkel, dan zit het wel goed
mis.
Het sterkst is Elvis nog steeds in
het voor hem geschreven materiaal.
Hij is gewoon te goed om opgeofferd
te worden als de zoveelste Andy
Williams of Dean Martin die albums
vol met hits van anderen zingen.
"That's the Way it is" is ondanks
de slechte montage en het niet altijd
goede repertoire toch een film waar
je niet aan voorbij kan gaan als mu
ziekliefhebber. Al is 'Elvis dan geen
trend-setter meer, zijn muziek is
nog steeds een factor van betekenis
en in deze film wordt duidelijk ge
maakt waarom.
Aan het woord is de filmregisseur
Ronny Erends, die met vrouw en
twee kinderen „onze dochter
staat op punt van trouwen" een
riant huis in het rustieke Voorhout
bewoont. Hem zijn eind vorige week
op het in Chicago gehouden festival
voor korte films twee Golden Ca
mera Awards ten deel gevallen: één
voor zijn in opdracht van de Stich
ting Amsterdam Promotion gemaakte
filmpje „Dynamisch Amsterdam"
en één voor zijn filmische reporta
ge over het leven en werken in een
ziekenhuis. De vriendelijke veertiger
uit Voorhout heeft trouwens méér
onderscheidingen in zijn prijzenkast
liggen: een Romeinse Razzo d'Oro
voor de film „Visioen van de wer
kelijkheid". die de mens en de elek
tronica tot onderwerp heeft, en
eenzelfde gouden insigne voor z'n vi
sie op het vijftigjarig bestaan van
de KLM. Al deze opdrachtfilms zijn
geproduceerd door Carillon Films,
van welke maatschappij regisseur
Ronny Erends de creatief directeur
is. Hoe lang zit de „creatieve" Voor-
houter nu in het filmvak? Ronny
Erends zijn handen door het bij de
slapen al wat grijzende haar strij
kend: „Ik ben op heel jonge leef
tijd vlak voor de oorlog, begonnen in
het film laboratorium bij Cinetone en
ik kwam twee jaar na de bevrijding
als montageman bij Joop Geesink te
recht. Hoewel ik er later ook regie-
werk deed en veel korte reclamefilms
tot stand hielp brengen werd het
werk me daar op den duur toch wat
te fabrieksmatig. En zo maakte ik dan
in het begin van de jaren zestig de
sprong naar Carillon Films".
REPUTATIE
Zou hij na het vervaardigen van
zoveel korte films niet graag een
speelfilm willen maken? Ronny E-
rends met 'n afwerend gebaar: „Nee
dat zie ik hier in Nederland eerlijk
gezegd absoluut niet zitten. Hoeveel
Hollandse films zijn nu eigenlijk een
internationaal succes geworden? De
Leidse regisseur Paul Verhoeven is
nu dan bezig met de verfilming van
Blonde Greet, maar hij is nog
jong, staat aan het begin van zijn
carrière en heeft bij een eventuele
mislukking dus niet zo bar veel te
verliezen. Hij probeert duidelijk met
deze avondvullende film zijn eerste
grote slag te slaan en misschien niet
tevergeefs. Maar laten we nou eerlijk
zyn: ik heb als regisseur van kor
te films een zekere reputatie opge-
van de sadistische Zweedse kolo
nel Svendborg heeft hij een huur-
lingenleger bijeengebracht en zich
verschanst in een bijna onneembaar
fort op een hoge rots.
Uit. goeie gewoonte.
De bandiet Cordoba heeft daar de
beschikking over een zestal kanon
nen die hij heeft buitgemaakt op 't
Amerikaanse leger. Dat is de re
den waarom kapitein Rod Douglas
uitstekend gespeeld door Geor
ge Peppard de opdracht krijgt
met een paar man de kanonnen
buiten gevecht te stellen en Cordo
ba gevangen te nemen.
Nu blijkt dat in de praktijk ge
makkelijker gezegd dan gedaan,
want de mensen in het fort zijn tot
de tanden bewapend. Bovendien is
er een tweede tegenvaller: een be
koorlijk meisje dat deel uitmaakt
van de expeditie om Cordoba te ver
leiden kiest partij voor de bandiet
en vertelt alles wat de Amerika
nen van plan zijn.
Dat het de Amerikanen tenslotte
toch lukt om de kanonnen buiten
gevecht te stellen is te danken aan
de grote hoeveelheid vechtlust, en
een paar welgemikte schoten. De
tweede opdracht om Cordoba
levend naar Amerika te brengen
mislukt. De bandiet wordt terwijl
hij vastgebonden is op een paard
doodgeschoten door zijn eigen
mannen. Het enige bezwaar dat de
film heeft dat het in het begin al-
Kapitein Rod Douglas
George Peppard) en de ver
raadster Leonora Christobal
(Giovanni Ralli).
lemaal wat langzaam op gang
komt, maar afgezien van dit tra
ge begin is het een film die de wa
re western liefhebber goed zal doen.
Er is een flink portie vecht- en
schietwerk en er zit voldoende ac
tie in.
Door
Pieter C. Rosier
bouwd en kan met een minder ge
slaagd speelfilmavontuur met een
paar treden van de trap tuimelen.
Nogmaalsbioscoopentertainment is
in Nederland een heel moeilijke zaak
en als werknemer ben ik gewoon
tevreden met de zekerheden die mij
in de schoot zijn gelegd. Trouwens
dit werk bevalt me tot nog toe uit
stekend. Ik schrijf het scenario voor
mijn films veelal zelf en over truca
ge en montage hoeft niemand mij
nog iets te leren. Nee, laat mij maar
rustig doen wat ik doe en zitten
waar ik zit".
or
bert Briel
knap vervelen, vooral wanneer
nuziek weer eens afgekapt wordt
zo'n babbel. En het houdt maar
op. Tijdens de hele show vindt
lucer Dennis Sanders het nodig
in te lassen. Hij krijgt er geen
>eg van. Wij wel. Het wordt hele-
1 te gek wanneer we zelfs c'e
enigde Staten verlaten, midden
en twee nummers door. om naar
>ijeenkomst van de Internationa-
Slvis Fanclub in Luxemburg te
kijken. De inlassing eindigt met
aantal Elvis imitators, die inder-
d erg vermakelijk zijn, om ver
ens dan weer terug te keren naar
s' optreden.
aar de hoofdmoot vormt geluk-
het optreden van de koning. En
reen zal het moeten toegeven:
zestien jaar heeft hij nog niets
overtuigingskracht ingeboet. El-
ADVERTENTIE
vervuld door een beruchte Mexi
caanse bandiet luisterend naar de
naam Hectoi1 Cordoba. Met steun
SPEELS
LIDO Kanonnen voor Cordoba is een film volgens het
aloude western-recept, dat het ook vandaag nog best blijkt
te doen. Er wordt heel wat kruit verschoten alvorens de
schurk is geveld want per traditie is een western niet eerder
afgelopen voordat de boef de laatste ademtocht heeft uitge
stoten.
Ditmaal wordt de rol van schurk
Waar gaan die twee in Amerika zo
royaal onderscheiden films nu eigen
lijk over? Regisseur Erends en
thousiast reagerend: „De eerste
film is een speels kleiu-enpor.tret van
Amsterdam met een extra accent op
die trekjes die verband houden met
de eeuwenoude handelsfun'ctie van de
stacf. de moderne outillages en acco-
modatie op het gebied van het toe
risme. de industrie, de distributiefun-
tie in Europa en het verkeer.
Het geeft daarbij een beeld van
het prettige leefklimaat in onze
hoofdstad zowel op cultureel gebied
als op dat van het amusement. Het
is een typische promotiefilm, op fijn-
swingende muziek gemonteerd .die de
stad Amsterdam meer onder de aan
dacht van potentiële zakenrelaties
in binnen- en buitenland moet bren
gen dan onder die van de vele toe
risten. Dynamisch Amsterdam draait
op het ogenblik als voorprogramma
bij Bunuels „La Tristana" en gaat
bovendien als Nederlandse inzending
naar het Internationale Festival
voor Toerisme, dat van vijf tot der
tien Juni in Tarbes in Frankrijk
wordt gehouden. De ziekenhuisfilm,
die tot mijn grote verrassing ook in
Chicago is bekroond, is als goodwill-
film voor Philips gemaakt. Deze film
laat zien hoe een groot, modern in
gericht ziekenhuis functioneert. De
opnamen voor dit filmische portret
zijn in negen verschillende zieken
huizen gemaakt, maar niemand heeft
daar tot nog toe erg in gehad. De
film duurt ongeveer een half uur en
wordt behalve als artseninformatie
ook gebruikt voor de werving van
ziekenhuispersoneel. Overigens, als
je in zo'n groot ziekenhuis rondloopt
dan komt alles op een imponerende
manier op je af. Tot je als filmre
gisseur opeens een treffend detail ziet
Voor mij persoonlijk is dat dan de
vonk, waarvan ik hoop dat daar het
heilige vuur uit voorkomt. Dat beide
films in Chicago zo goed zyn ont
vangen vind ik geweldig, want in
filmtechnisch opzicht is Amerika ons
toch nog steeds een heel stuk vóór.
Deze Amerikaanse bekroningen zijn
voor mij het bewijs dat beide films
een behoorlijk niveau hebben".
INDONESIË
Ronny Erends is ook de regis
seur van twee films over Indonesië,
die in opdracht van Soekarno in
1964 en 1965 zijn vervaardigd. „Ik
maakte er Welcome to Indonesia,
een echte toeristische film, en Indo
nesia today, die bedoeld was om het
buitenland zijn vertrouwen in In-
donsië als natie terug te geven. Voor
het maken van deze films stelde de
grote Boeng ons een helikopter en
een dakota ter beschikking. Ik heb
Soekarno diverse malen in Djakarta
en Bogor ontmoet. Hoewel die man
toen al aardig in de puree moet heb
ben gezeten deed hij altijd even op
gewekt en maakte hij het ene grap
je na het andere. En een feilloos ge
heugen dat hij had! Na een eerste
ontmoeting in vierenzestig riep hij
mij bij het tweede bezoek een jaar
later al van verre toe: ah, meneer
RONNY ERENDS
zekerheden
Erends bent U daar weerJa, dat
was wel een leuke tijd met al die
gezellige rijsttafels".
Van de vele, vele films, die door
de Voorhoutse cineast zijn gemaakt,
verdient er één nog even genoemd te
worden, namelijk „Holland terra fer-
tilis". Vier jaar geleden in opdracht
van het ministerie van Landbouw en
Visserij gemaakt, is deze film over
Hollands vruchtbare aarde nu nog
geschikt bevonden om te worden' inge
zonden naar een in Juli aanstaande
te houden internationaal filmfestival
in Brisbane. Het is een filmpje van
negen minuten, die in een geestige
en snelle montage weergeeft de gro
te' hoeveelheid van Nederlandse pro-
dukten op het gebied van de land
bouw, de veelteelt, de visserij en de
tuinbouw die naar het buitenland
kunnen worden geëxporteerd.
RECLAME
Waar is Ronny Erends nu mee
bezig? „Ik maak op het ogenblik
een reclamefilmpje voor Lucas Bols
in Nieuw-Vennep. Kijk, hier ligt
toevallig het script. Het heeft even
wat moeite gekost, maar ik heb er
tenslotte de opdrachtgevers van kun
nen overtuigen dat het een flitsend
filmpje moet worden, vlot en hele
maal van deze tijd
1
