acques
is
>p volle
racht aanwezig in Traffic
Women in Love: fraaie film
Films
in
Leiden
SCHADUWENOORLOG":
BOEIENDE SPIONAGE
Corrupte politieman en
moordende legionnair
onsieur Hulot nu in
grote verkeersspel
EL CONDOR
ZIT VOL
MET AARDIGE
VONDSTEN
Kenn Russel geslaagd in hachelijke onderneming
Nieuwe uitgaven
"Love story"
Intimiteiten
23 APRIL 1971
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 2*
JS On HP nVinrrmc-T^lvcóöo in Poriif V> irr± U.t I
RIJS Op de Champs-Elysées in Parijs hangt op het
ilik de simpelste, eenvoudigste en levendigste bioscoop-
ering, die men zich maar denken kan: het fonkelnieuwe
:r Gaumont Champs Elysées heeft een grote langwerpige
■1 aangebracht en wie daarin kijkt, ziet een gestage stroom
uto's voorbijrazen of op de voorgrond bumper aan bumper
een plaatsje loeren. De nieuwste film van Jacques Tati,
ankrijk uitgebracht onder de titel „Traffic" is zo onder
ndacht gebracht met een vernuft de grote komiek waar-
die als Meneer Hulot een
leven is gaan leiden heeft
op de heilige koe van
gewor-
ït automobiel. Tati heeft zich
ik gesteld aan te tonen wat
szelf aan lawaai, wachten, ra-
bedwelming aandoen op het
ifalt.
Haanstra staat met Eduard van der
Enden en Anton van Munster in de
titels vermeld, al heeft Tati's spreek
woordelijke perfectie zich niet tot
in de spelling van de namen uitge
strekt.
Tati's stijl heeft zich geëovlueerd
naar het maken van grote kijk-
prenten waar de toeschouwer de
ongerijmdheden in mag opsporen.
Hij zal ze niet een allemaal in één
keer ontdekken.
Er is een voortdurende verbazing
over de driftige autodieren, die de
regisseur ons laat herkennen. Tati
is geen filmer in de klassieke zin.
verre van dat, wel een man met
een volledig eigen stijl.
Tegen „Yes, Mr. Hulot" zijn op vele
punten dezelfde bezwaren aan te
voeren als „Playtime". Tati is waar
schijnlijk de laatste grote stomme
filmer, hoe sterk hij ook bovendien
de effectgeluiden hanteert. Met j
dramatiseren, met dialogen reikt hij
aanmerkelijk minder ver. Hij is op
ij als een verplichting met i volle kracht aanwezig in een reeks
sinds „De vakantie van grandioze sequenties, waar hij een i
Hulot". Donderdagavond grotesk bewegingsballet opvoert:
autosatire heeft drie jaar ge
en dat is gelukkig minder
„Playtime," die na een
van tien jaar pas onder
anden vandaan kwam. Daar
ook veel emotie aan ont-
in ruil voor een gepolijste
lie. In „Traffic" (Nederland
waarschijnlijk de werktitel
Mr. Hulot" aan) is die kwie-
uenadering wel een voordeel
en, de spontaniteit in de
komt gemakkelijker aan de
vijfde speelfilm in 24 Jaar is
d met gags in een overvloed.
STUDIO Legionnair tot de
dood. De zwakheden van de ster
ken en de kracht van de zwakken.
Deze vormen het hoofdthema van
het verhaal over een onwaarschijn
lijke en bijna idyllische vriend
schap die een misdadiger en een
politieman aan elkaar bindt. De
film is geen hoogvlieger maar reikt
toch wel tot boven de middenmaat.
In het begin ziet het er naar uit
dat de rolprent een actiefilm is.
De kijker wordt direct geconfron
teerd met beelden die er niet om
liegen. Er worden rake karate-
klappen uitgedeeld, maar na enke
le minuten is dit voorbij. Dan
wordt er geen enkele dreun meer
verkocht. De film gaat dan op de
bijna idyllische toer.
Korte inhoud: Sergeant-majooi
Garai heeft in zijn leven alleen
maar oorlog en geweld gekend.
Toch besluit hij uit het leger te
gaan. Door een onvoorziene ma
noeuvre van zijn onderdeel komt
hij in de buurt van de stad waar
zijn vrouw woont en besluit de
nacht bij haar door te brengen. Het
huis is echter leeg. Als zij vroeg in
de morgen terugkomt, thuisge
bracht door haar minnaar, valt hij
haar als een verscheurend dier aan
en doodt haar. Hij voelt geen be
rouw, alleen de noodzaak zijn huid
te redden en vrij man te blijven.
Al gauw wordt de minnaar van
moord verdacht.
Verantwoordelijk voor deze ver
gissing is de commissaris van poli
tie. Hij vindt de werkelijke moor
denaar een krachtig en eerlijk
man. Zij behoren tot eenzelfde af
zonderlijke wereld en worden door
het wantrouwen van hun medemen
sen nog meer naar elkaar toege
dreven. Na enige tijd begint de
moordenaar zijn vriend aanwijzin
gen over zijn daad te geven. Steeds
verder gaat hij met het spel, dat
hem bijna verraadt. De commissa
ris reageert hierop zo toegeeflijk,
dat de sergeant-majoor hem het
onweerlegbaar bewijs van zijn
schuld levert.
TRIANON In zijn genre
schiet El Condor (zonder Pasa.
deze week in Trianon) zeker boven
de middelmaat uit. Letterlijk en
figuurlijk, want de avonturen/
misdaadfilm El Condor bulkt vol
gens het geijkte patroon wel van
explosief geweld, maar blijft door
verrassend aardige vondsten van
begin tot het gewelddadige einde
toch boeiend. Waarschijnlijk ook
omdat je volgens oud recept in
dat soort films nooit meer weet met
wie Je moet sympathiseren; met
de rovers (uit op het goud van
de Mexicaanse schatkist dat ligt
opgeborgen in het fort El Condor),
die het onmogelijke en nog meer
waarmaken of en dat is lood
om oud ijzer voor wie de film gaat
zien met de Mexicaanse solda
ten (blijkt ook tuig van een richel)
die dat goud moeten bewaken. Het
komt in ieder geval tot enige mas
sale en persoonlijke duels (waarbij
ook vrouwen nog een grote rol
spelen) waarin stevig van leer
wordt getrokken tussen rovers en
hun legertje indianen aan de ene
kant en soldaten aan de andere
kant. Ook dat gebeurt wel op de
bekende manier, maar er blijven
voldoende verrassingen om El Con
dor toch boeiend te houden.
het Parijse publiek zich tij
de wereldpremière daarvan
'fl overtuigen. Hulot is een
KRACHTIGE ONTWERPER
DE MOTORIEK VAN EEN
ERNEMENDE PAASHAAS. HIJ
in Parijs een wonder van
nieuwe wagen ontworpen, de
i (voor de kenners een ver-
Je Renault-4) een kampeerauto
alles erop en eraan. De knop
hi op het stuur vermag niet al-
te toeten, maar scheert bij
cte bediening ook nog. Kortom,
zal alleen met de gags een
cte bediening ook nog. Kortom,
tenpagina kunnen vullen, maar
is de verrassing er natuurlijk
die houd ik liever voor u in
i De Altra wordt opgeborgen in
vrachtauto voor een avontuur-
1 reis naar de autosalon in Am-
waar hij voor het eerst de
versteld zal doen staan. Hu-
aaakt de reis mee, alles wat
hn gaan gaat dan natuurlijk
«i uitbundige manier mis. On-
hssen ziet men de visie van
'op het verschijnsel automobi
le is hij hem (en misschien
waarheid) een neuspeute-
de expositie een betaster,
en beruiker, klapt met
kappen en deksels. Tati
verschijnsel autoverkeer op
onnavolgbare manier door.
hag een gerucht dat Nederland
D)n nieuwe film op een satiri-
tnanier voor de stoomwals zou
a. Dat is echter niet het geval,
l Gods vreemde kostgangers
mooi verdeeld over Frankrijk,
en Nederland. Een voor ons
cdere charme is dat de Neder-
*s de eigen taal spreken, of
?at vierkant Frans en dat bij-
feeld de Nederlandse garage-
kr in de persoon van Tony
PPers „zeer o.k." een niet te in
keren figuur schept.
Haanstra proeft men in flitsen
fcer duidelijk aanwezig. Zoals
weet heeft de Larense cineast
hort na het begin van de op-
«1 in vriendschappelijk overleg
Tati teruggetrokken, omdat
Weeën over de uitwerking te
lteen gingen lopen.
^"tra was bij de première in
to vertegenwoordigd, met vrouw
öoa Rimco. De laatste zag het
W* .Black en White", dat hij
1 Bruno Schoonbrood maakte in
ltoorprogramma toegeklapt.
zoals een affreus mooi auto-ongeluk
vol botsingen, of een inspectie van
de kampeerwagen door Roosendaal-
se politiemannen, dan wel in het
stappen over draden van expositie
bouwers in een immense RAI-hal.
Schellekoorden in kleur Provin
ciesteden Kastelen Friese ste
den, door An Roth. Uitg.: G. J. A.
Ruys, Amsterdam.
Een nieuwer testament, door Hei-
la S. Haase. Salamander. Uitg.: Em.
Querido, Amsterdam.
De rokken van Joy Scheepma
ker, door Gerrit Krol. Salamander.
(Querido)
De laatste brief naar Zweden, door
Vilmelm Moberg. Uitg.: Hollandia,
Baarn.
Operatie Wolf, door Lawrence Wil
liams. (Hollandia)
LIDO D. H. Lawrence is een
schrijver, wiens Lady Charterley's
lover in het begin van de jaren
zestig inzet is geweest voor even
opwindende als kinderachtige por
nografieprocessen. Dat vuurwerk
werkt in feite afleidend. Lawren
ce' boeken houden zich met zeer
wezenlijke menselijke relaties bezig.
Women in Love, geschreven in
1916, is daar een goed voorbeeld
van. Lawreceleaat zijn helden en
heldinnen in hun tijd en soms
die tijd vooruit stormlopen op
het thema liefde. Liefde, dat kan
betekenen het bezit van de ene
partner door de andere, liefde als
een harmonie tussen twee mensen
daarnaast: een volledige en harmo
nieuze kameraadschap, zoals een
van de hoofdfiguren uit het boek
en uit de film zegt.
De vier hoofdpersonen bewegen
zich in gegoede Engelse kringen te
gen het eind van de eerste wereld
oorlog. Een maatschappij die nog
veel Victoriaanse trekjes bezit, en
een bedriegelijke rust en welvaart
uitstraalt. Maar Lawrencé figuren
worden al gekweld door de onze
kerheden, die in een nieuwe tijd
steeds meer manifest worden. Zij
zijn sterk, onkwetsbaar schijnbaar
aan de ene kant, maar kunnen te
gelijk dodelijk gewond worden. Dat
gebeurt bijvoorbeeld met de rijke
mijnindustrieel Gerald Crich, die
zijn liefde voor Gurun Brangwen
niet beantwoord vindt. Haar zuster
Ursula weet Geralds vriend Rupert,
wispelturig van aard, maar hunke
rend naar de kameraadschappelij
ke harmonie, niet volledig aan zich
te binden.
LUXOR Wat moeten we nog
zeggen van „Love Story". Het ro
mantische liefdesverhaal van Ali
McGraw en Rodneypardon
Ryan ONeal is aan de vierde week
begonnen en naar het zich laat
aanzien is het beslist nog niet de
laatste week.
Lawrence' boeken blinken aller
minst uit door vlotheid. Wat er ge
beurt, wordt verhuld in lange, vaak
langdradige monologen, afgewisseld
door soms bliksemsnelle acties. Voor
een filmer geen gemakkelijke taak.
Maar Ken Russell is in alle op
zichten geslaagd. Met uiterste zorg
is hij in Lawrence boek tewerk ge
gaan, met als steun en toeverlaat
producent Larry Kramer. In een
verwonderlijk volgehouden ritme
weet hij de momenten van stil
stand en inkeer te laten overgaan
in spanning. Een spanning die zich
naar het einde van de film ont
laadt.
Er is een grote mate van authen
ticiteit nagestreefd en ook daardoor
is Russell erin geslaagd deze toch
wel hachelijke onderneming met
succes te bekronen.
Maar heel veel tot het succes
wordt bijgedragen door de super
be actrices Glenda Jackson en Jen
nie Linden als de zusters, en de
acteurs Alan Bates en Oliver Reed.
Vooral Bates weet zijn zware rol
van Rupert elk moment acceptabel
te maken. Ook de bijrollen zijn
voortreffelijk. Women in love is een
bijzonder belangwekkende film: ze
ker de moeite van het zien waard.
ADVERTENTIE
REX Het theater aan de
Haarlemmerstraat brengt deze
week het bekende verhaal van het
Jonge meisje dat zich bekwaamt
in de prostitutie, in Intimiteiten.
In een kwasie reportagevorm ver
telt Kersten van de gebruiklijke
mijlpalen op weg naar het beroep:
mislukte Jeugd, geen bevrediging
in duf werk, rlatie met mannen
etc.
De verschillende fasen worden
begeleid door flashbacks waarin de
boosdoeners figureren en Kirsten
alles laat zien. In sommige dialo
gen lijkt Intimiteiten een eerlijke
analyse te willen geven, maar de
huichelachtigheid schuilt ook deze
maal weer in het zogenaamde
voorlichtingsaspect of de open dia
loog hier eveneens bedoeld als vlag
die de schuine lading moet dek
ken.
Met het bekende gevolg dat In
timiteiten eigenlijk een vervelende
film is met te weinig bloot om te
prikkelen en te weinig problema
tiek om te boeien.
De vier uit Women in Love, 1 tes, Glenda Jackson, Oliver Reed
van links naar rechts: Alan Ba- en Jennie Linden.
CAMERA Wie John Le Carré
zegt, denkt onwillekeurig aan de
verfilming van zijn geweldige boek
"The spy who came from the cold".
In het Hogewoerd-theater is deze
week een nieuwe film naar een
boek van deze auteur te zien.
Evenals in 'The Spy" gaat het in
de schaduwenoorlog al weer om
spionage-activiteiten tussen Oost
en West.
Centraal punt in de film is een
uit Oost-Duitsland gesmokkelde fo
to waar op zeer onduidelijke wijze
de contouren van een Russische ra
ket te zien zijn. De Britse Inlich
tingendienst waar het na de Twee
de Wereldoorlog eigenlijk maar een
stoffig boeltje is krijgt het karwei
in de schoot geworpen.
Met veel moeite slagen ze er in
een illegale Poolse immigrant Lei-
ser (Christopher Jones) op te spo
ren die bereid blijkt op onderzoek
uit te gaan. Na een intensieve
training slaagt hij er snel in de
grens tussen Oost- en West-Duits-
land over te steken. Door zijn
eigen stommiteit gaat er echter
iets mis en is hij genoodzaakt een
Oostduitse grenswacht dood te ste
ken met zijn mes.
Hij wordt zelfs een dubbele moor
denaar wanneer hij op weg naar
zijn doel Kalkstadt de chauf
feur van een vrachtwagen doodt
om zich sneller te kunnen ver
plaatsen. Inmiddels is de Oostduit
se veiligheidspolitie hem al op het
spoor. Voor hij echter voor de eer
ste maal wordt aangehouden door
de Vopo's maakt hij kennis met 'n
meisje dat langs de weg staat te
liften.
De Vopo's hebben reeds een val
voor spion Leiser opgesteld en zo
doende kan hij na zijn eerste aan
houding zijn rit voortzetten. In
Kalkstadt blijkt echter dat hij een
gevangene is. Hij wordt voortdurend
in de gaten gehouden en men
dwingt hem zijn intrek te nemen
in een oud pensionnetje.
Daar krijgt hij opnieuw bezoek
van het liftstertje en ontdekt dat
de Russen een raket transporteren
wat achteraf tot d« list van de
Vopo's blijkt te behoren. Het meis
je dat verdenkingen koestert waar
schuwt de spion en neemt hem
mee naar haar flatwoning. Daar
zoekt Leiser contact met de Britse
inlichtingendienst.
Het slot is bijzonder spannend en
schokkend tegelijk. De spion en het
meisje worden opgespoord en dood
geschoten. Dan pas blijkt dat de he
le opzet een "fake" is geweest. De
spion is er op uit gestuurd met een
sterk verouderde radio en een mes
in plaats van een pistool.
Op die manier zullen de Oostduit
sers nooit een internationale rel
kunnen schoppen, want welke spion
uit een modern westers land wordt
nu op pad gestuurd met materiaal
dat al vele Jaren niet meer ge
bruikt wordt. Ook hier geldt dat
de kleintjes het slachtoffer worden
en de grote heren buiten schot blij
ven. Qua opzet doet de film veel
denken aan 'The Spy". De sfeer en
zeker ook de cameravoering ver
tonen een opvallende gelijkenis.
Spanning is er ook voldoende en 't
slot Is zonder meer verrassend.