In buitenland speelt vrouw van politicus een belangrijke rol tf „Mijn man gaat geen discussie uit de weg" S^ij hebben een politiek gezin „Het komt zoals het komen moet vrouw Den Uyl - P.v.d.A.: levrouw Drees - DS'70: Mevr. Geertsema - VVD: Catshuis wacht op nieuwe First Lady gi sn ti ic jü.I'»*. g«|l»l[ 1 t fllDAG 22 APRIL 1971 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 19 .Zonder Jacky was het mij niet gelukt", zei John Ken nedy na zijn installatie als Amerikaans president. En zelfs de leider van Kennedy's verkiezingskaravaan moest toege ven dat hij gelijk had. „Jacky was ons geheime wapen. Ze ging overal naar toe en ze bleef charmant, zelfs na een lange slopende dag, waarop ze honderden mensen een hand had gegeven. In het buitenland speelt de vrouw I Alleen mevrouw Den Uyl, rae- van een politicus een belangrijke vrow Geertsema en mevrouw Drees rol. Haar charme levert stemmen helpen hun man in de verkiezings- ERDAM —Bij de PvdA-liJst- jer Den Uyl koken nu al we de kinderen. „Ze doen het jidat ze begrijpen dat mijn tijdens zijn verkiezingstoer- heeft. Wij zijn wat Je n politiek gezinnetje." Me len Uyl, moeder van 4 doch- 3 zoons, van wie de oudste aan de universiteit studeren, q haar paarse broekpak veel it dan 46 Jaar. loodschappen bij de super- eeft gedaan, heeft ze in de ktio-bungalow in Buitenvel- even tijd voordat ze zich kar moet maken voor de vol- fergadering. Als drs. Den Uyl mhet land het spreekgestoel- zit ze bina altijd in de den Uyl-Van Vessen vrouw die de politieke haar man zo op de voet Wordt het haar soms niet wat te veel? „Neen beslist niet, ik geloof dat het er vanaf hangt hoe Je het huwelijk beleeft of Je het klaarspeelt om wer kelijk een levenspartner te zijn. Mijn man heeft vooral onderweg iemand nodig, tegen wie hij aan kan praten, maar ook iemand op wie hij af en toe zijn teleurstellingen kan afreage ren. Het is menselijk en ik begrijp het want als lijstaanvoerder leef Je onder een onnoemelijk zware druk. Tijdens de verkiezingsstrijd zijn wij veel samen, maar als vrouw van de fractievoorzitter van de PvdA ben ik alleen. Dan kijk ik maar op de tv naar de kamerdebatten om te zien of hij moe is of nerveus. Alleen zondag houdt hij altijd voor 't gezin vrij, dan is hij er echt voor iedereen. Er zijn wel eens mensen die zeggen, die man ziet zijn zeven kinde ren nooit. Dat. is natuurlijk onzin want volgens mij gaat her er niet om hoeveel maar hoe intensief ouders zich met hun kinderen bemoeien. Zaterdags doen wij met zijn allen 't huis. De kinderen mogen uit aller lei noodzakelijke werkjes kiezen. Wat er overblijft doe ik en als mijn man thuis is helpt hij ook mee. Een enkele keer slaan wij zo'n schoon maakbeurt wel eens over, want stof deert ons niet, maar het moet na tuurlijk wel gezellig blijven. Voor het huishouden heb ik als be stuurslid van het gewest Amsterdam van de PvdA, lid van het Vrouwen contact en van de PvdA wijkraad v Buitenveldert niet zo veel tijd. En dat hoeft ook niet want ons gezin is eeh soort commune. Wij doen zoveel mogelijk alles samen. Er wordt bij ons net zo veel over politiek gepraat als ergens anders over het weer. op en daar houden partijfunctiona rissen bij de keuze van een kandi daat duidelijk rekening mee Pat Nixon. Mary Wilson. Ruth Brandt en Claude Pompidou ze hielpen hun man naar de top door aktief aan de verkiezingscampagnes deel te nemen. Mevrouw, Nixon en Mary Wilson fel en ambitieus. strijd, de echtgenotes van de de overige lijsttrekkers houden zich liever bescheiden op de achtergrond „Het gezin gaat voor" aldus me vrouw Veringa en de lijstaanvoerder van de KVP heeft daar begrip voor „Ik bewonder mijn vrouw om de rust en de kracht die ze opbrengt als er in het gezin iets vervelends HAAG Kwam de ommezwaai van professor Drees |p PvdA naar DS'70 onverwachts voor zijn vrouw? Me- Drees aarzelt even. „Ja eigenlijk wel, ik heb het natuur- voor het eerst in de krant gelezen, maar toen mijn man tvoerder van DS'70 werd. was ik nog afdelingsbestuurs PvdA. Ik was wat optimistische over de invloed van Links dan hij, maar uiteindelijk ben ik toch ook op over gestapt. •ity'.V".. - - S3? V#- - SK&r l Wildhoeflaan 35 op een door- i de-weekse ochtend, in de huiskamer van de vooroorlogse eengezinswo- I ning schenkt één van de dochters I koffie, in. Ze werkt thuis voor haar i eindexamen en helft tussen de be- drijven door haar moeder. De fami- I lie Drees heeft geen dienstmeisje. I Er komt alleen twee keer in de j week een paar uur een werkster om het huis een beetje bij te houden. En dat is ook wel nodig want me vrouw Drees, moeder van vijf kin deren, heeft het sinds de politieke ommezwaai van haar man ver schrikkelijk druk gekregen met het beantwoorden van telefoontjes. Er zijn veel mensen die inlichtin gen over DS'70 willen hebben en verder brengt de postbode stapels brieven. Maar de brieven beant- woordt de professor zelf. „Hij kan veel vlugger dan ik typen en vroe- j ger zelfs vlugger dan zijn beste se- cretaresse. Het verzamelen van krantenknipsels laten wij aan onze j zoon over, hij zit op het Dalton Ly ceum en interesseert zich nogal voor politiek. Wij werken allemaal j zo'n beetje mee". Er wordt ivel eens gezegd dut uw mail zo vaag is. vindt u dat ver velend? Mevrouw Drees. een sportieve huisvrouw net in de veertig, veert op „Ja. ik kan mij er soms ver schrikkelijk boos over maken want ik weet dat het niet zo is. Ik ben ineegeweest naar het congres van DS'70 en daar zijn alleen concrete zaken aan de orde gekomen. Het is gewoon een kreet die mr. Geertse ma gelanceerd heeft". Zitten er nog andere onplezierige kantjes aan de nieuwe loopbaan va?i haar man? „Ach Ja, wij krijgen wel eens scheldbrieven of telefoontjes van mensen die iets vervelends zeggen maar daar trekken wij ons maar niets van aan. Ik vind het alleen maar dom. want mijn man zal een echte discussie nooit uit de weg gaan". Op de eerste koninginnedag na de bevrijding leerde mevrouw Drees haar man op een feestje bij een vriendin kennen. Twee Jaar later na haar doctoraal examen in de medi cijnen trouwde ze. Vrij kort daarop emigreerde ze naar Amerika omdat haar man daar een baan bij het Internationale Monetaire Fonds kreeg. „We bleven niet zo lang in Ameri ka. na de geboorte van onze oudste dochter die nog steeds een Ameri kaans paspoort heeft, werden wij uitgezonden naar Indonesië. Ik had in Djakarta eigenlijk mijn artsen studie af moeten maken, maar daar was toen geen geld voor". I Claude Pompidou plichtsgetrouw is. Om het feit dat ze de hele dag I maar niet van harte. Ze deed mee met vijf kinderen moet optrekken omdat het van haar werd verwacht,en toch niet humeurig wordt. En maar eigenlijk zou de echtgenote vooral omdat ze in staat is om met van de Franse president veel liever een man als ik te leven. Maar dat met haar man van het Parijse uit- laatste nadeel zal ze zich pas later gaansleven profiteren. En wat dat realiseren daar ben ik nu te weinig j betreft heeft ze dezelfde instelling j thuis voor." als Ruth Brandt, die haar man zijn Mevrouw Udink. de echtgenote succes van harte gunt. maar graag j van CHU-liJstaanvoerder, ziet het zou willen d^t MJ wat meer tijd voor het gezin had. Door tv-iiiL -ws. toespraakjes, sociaal werk en hun hobbie's leerde j Tekst het publiek hen kennen als een soort vriendin. Want het lukte hen j Jos Flagers om door hun persoonlijke optreden J een menselijk aspet aan de harde politieke carrière van hun man te geven. Pat Nixon verwierf sympathie door de bijbelkringenbijeenkomsten die ze iedere zondag in het Witte Huis organiseert. Mary Wilson vrouw van de Britse oud-premier kreeg zelfs fan-mail van de conser vatieven toen kortgeleden haar eer ste gedichtenbundel verscheen. Ruth Brandt wordt door vriend en vijand bewonderd omdat ze in Bonn zo'n voortreffelijke gastvrouw is en Claude Pompidou slaagde er als be schermvrouwe van de Parijse mode huizen in om de haute-couture weer nieuw élan te geven. In Nederland liggen de zaken an ders. De meeste echtgenotes van politici zijn als de dood om op de voorgrond te treden en zelfs de mi nistersvrouwen verschijnen zelden in het openbaar. In Nederland gaat het er meer om welke partij wint dan wie de nieuwe first lady van het Haagse Catshuis wordt. anders: „Wij hebben met de vrou wen van dit kabinet afgesproken, dat wij niet aan publiciteit doen, het is een soort bescherming van Je zelf." De vrouw van de Franse staatssecretaris van buitenlandse zaken, mevrouw Hervé Alphand, zal het vast niet met haar eens zijn, want in haar vrije tijd is ze pers chef van de Parijse mode-ontwer per Pierre Cardin. En in die functie doet ze haar uiterste best om voort durend de voorpagina's van de Franse kranten te halen. Maar om op Nederland terug te komen het akkoord van de progres sieve concentratie strekt zich niet tot de echtgenotes uit. Terwijl me vrouw Den Uyl al wekenlang met haar man op pad is liet mevrouw Van Mierlo ons op onze vraag of ze aan de verkiezingsstrijd deelnam weten dat ze „niets met de car rière van haar man te maken heeft". Als over een paar Jaar alle kinde- ren het huis uit zijn hoopt me- i vrouw Drees zich door een bijscho- 1 lingscursus nog nuttig in de so- ciaal-medische sector te kunnen maken. Maar voor een parttime werkkring heeft ze nu nog geen I tijd. Hoopt ze dat haar man als coali- tiepartner een ministerpost aan- geboden krijgt? .nLaten wij maar niet in het koffie- dik kijken" antwoord ze diploma- j tiek. i Wat vindt ze zelf de belangrijkste taak voor het komende kabinet? Mevrouw Drees, licht grijzend haar en een wat klassieke bril noemt het prioriteitenlijstje van DS'70 op: meer woningbouw, een betere inkomensverdeling en een gedegen inflatiebestrijding. Als haar man daar straks als Ka merlid of minister iets aan wil doen zal er zondags wel niet meer zo veel van de traditionele boswande lingen met de kinderen komen. En dat is dan ook jammer voor de zwarte hond, die hun jongste doch ter als pup van een paar weken uit het asiel meebracht en die inmid dels ia opgegroeid tot een geweldig grote bouvier, die luid blaffend het huis van de familie Drees bewaakt. Wassenaar KVP-fractie- I „Als ik kan ga lk met mijn man voorzitter Schmelzer werd een paar mee als hij ergens in het land een jaar geleden door Wim Kan met verkiezingstoespraak moet houden, een tekkel vergeleken maar toen maar ik probeer dan toch 's avonds hadden de Geertsema's hun drie weer voor de kinderen thuis te zijn. tekkels al lang in huis zodat je geen politieke betekenis aan hun hondenbezit kunt hechten. Wie in de Wassenaarse Konijnelaan aanbelt bij de villa met de twee lantaarns kan er op rekenen dat de tekkels 't eerst bij de deur zijn en zorgen voor een vriendelijke ontvangst. „Het is wel gezellig wat dieren om Je heen" glimlacht mevrouw Geertsema. Wij gaan zitten in de salon, een ruim zonnig vertrek in pasteltinten gestofferd met statige familieportretten aan de muur, een kast vol antieke boeken en twee zil veren kandelaars op de schouw. De echtgenote van de lijstaan voerder van de VVD ziet er wat moe uit en dat is geen wonder want behalve huisvrouw en moeder van drie zoons is ze sinds mr. Geert sema's afscheid als burgemeester van Wassenaar ook nog z'n secreta resse en in de verkiezingstijd dik wijls zijn reisgenote. Dat lukt natuurlijk niet altijd met als gevolg dat ik 's morgens al voor achten met mijn zoons aan het ontbijt zit en 's nachts soms pas om drie uur naar bed kan, zoals laatst toen ik met mijn man riiee- ging naar Hoogeveen." Rekent ze er dus niet op dat ze deze zomer naar het Cats huis moet verhuizen? Mevrouw Geertsema, half lang donker haar en levendige bruine ogen. moet er om lachen. „Mijn man en ik zijn nogal fatalistisch. Het komt zoals het moet komen, denk ik maar. Hij is vaker van baan veranderd en dan paste ik mij altijd wel weer aan. Hij heeft het als lijsttrekker al leen wel wat drukker gekregen en nu hij door zijn afscheid als burge meester van Wassenaar zijn secre taresse kwijt is, houd ik zijn Ka merstukken en dossiers bij en zorg er voor dat hij 's morgens met de Juiste paperassen de deur uit gaat. Dat scheelt hem verschrikkelijk veel tijd. Ik maak ook wel concepten voor zijn brieven, maar typen kan ik Jammer genoeg niet, dat gebeurt dus op het secretariaat van de VVD." Vlak voor de verkiezingen gaat mevrouw Geertsema er voor vakan tie een weekje tussenuit want na de 28ste begint voor haar de echte drukte. De slopende periode van de kabinetsformatie waarin parlemen taire redacteuren tot diep in de nacht opbellen om te vragen hoe een bepaalde bespreking afgelopen is. „Het hoort er bij" vindt me vrouw Geertsema „en gelukkig slaap ik meteen weer". Extra druk wordt het in de ko mende maanden ook omdat het dienstmeisje gaat trouwen en ze in de grote Wassenaarse villa zonder hulp komt te zitten. Wat zou mevrouw Geertsema als moeder van drie zoons van 14, 17 en 21 Jaar zelf doen als ze het in de regering voor het zeggen had. „Ik zou de woningnood het eerste aanpakken geloof ik. Er moeten niet alleen meer, maar ook betere hulzen komen. Huizen waarin Je geen last van geluidshinder hebt. De aanleg van meer speelplaatsen voor de kin deren is natuurlijk belangrijker. En verder zou ik voorrang aan het on derwijs en de Inflatiebestrijding ge- ven". Een ding hoopt mevrouw Geertse ma van harte en dat is dat de ver kiezingsstrijd van de diverse politici niet tevergeefs zal zijn en dat de mensen niet thuisblijven maar in I ieder geval zullen gaan stemmen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1971 | | pagina 19