Igevraagd
„Ik
niet
heb
om
vader
raad
EEN
MET
DAGJE
DR. W.
OP STAP
DREES JR.
Partij kiezen
Jojoën
met de
rente
11
lit
aaj
"Oil
the royal classical
javanese dance-group of
the sultanate of Jogjakarta
nligh
SI
is i
sen.
ie
mhai
het v
de vi
inrid
en ,,p
ters
?edac
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 7
Voor dr. W. Drees jr. staan geen dubbel de ksbussen klaar,
zoals voor Biesheuvel. Hij verschuldigt zich voor het feit dat
de tijd te kort is gebleken om werkbezoeken voor te bereiden.
De lijsttrekker van DS'70 (de naam een waarborg» benut als
verkiezingstrein de intercity-verbindingen. Een reis van Den
Haag naar Groningen plus twee politieke vergaderingen:
ruimschoots gelegenheid voor gesprekken over thema's die
deze nieuwe en tegelijk oudere politicus bezig houden en kan
sen om hem te observeren.
Drees reageert op vragen vanuit de zaal vaak gespannen
(vuisten gebald tegen elkaar slaand voor de borst). Hij heeft
de neiging antwoorden uit te spinnen tot korte colleges die
volgens logische lijnen verlopen. Zijn belangstelling gaat'dui
delijk uit naar concrete problemen: overheidsfinanciering,
ruimtelijke ordening, technologie en milieubescherming, het
automatisme waarmee uitgaven worden gedaan.
Meer emotionele zaken: drugs, het generatieconflict lijkt
hij uit de weg te gaan. Zijn antwoorden op vragen hierover
zijn weinig zeggend, niet markant. Gezag en orde, een thema,
waarover hij zich niet uit. Hij is wel afgeschilderd als een
fatsoensrakker. Maar hij heeft gelijk als hij zegt: „Zo erg
meen ik het niet".
Dr. Drees legt een sterke nadruk op ieders verantwoorde
lijkheid tegenover de maatschappij. Hij richt zijn pijlen tegen
voorstellen om de sociale bijstand ook mogelijk te maken
voor mensen die niet willen werken, zoals in het linkse re
geerakkoord staat. „Onverantwoord", oordeelt hij. Als hij
wordt uitgedaagd te zeggen waar hij staat, stelt Drees: „Ik
accepteer de bestaande orde in de maatschappij als een uit
gangspunt. DS'70 staat voor een sober socialisme. De mensen
willen, geloof ik. vooral twee dingen: strijd tegen de inflatie
en zorgen dat er geen echte rotzooi komt". Het is geen erg
blije visie op de mens.
Drees is dus niet de politicus van de verbeeldingskracht.
Hij raakt nogal eens aangeslagen in een debat, maar heeft
opmerkelijk genoeg toch ook al de hardheid van de
politicus om weer overeind te krabbelen. Bovendien maken
zijn tegenstanders steeds weer de fout hem aan te vallen op
die terreinen waarvan hij meer weet dan zij.
fn
weii
onijc
ietho
licht
In korte tijd is uit de topambtenaar van
tha« iet ministerie van Financiën een politicus
gegroeid. Hij constateert het zelf met iets
m dat op lichte verbazing lijkt. ,,Over cultu-
;n,
ijntj
rde
pat
rele subsidies en de mogelijkheid om ze te
besnoeien heb ik al in 1963 geschreven,
bladzijden lang.
t eens het laatste woord."
Pressiegroepen
Na zijn publikaties stapte dr.
Jfrees In de actieve partijpolitiek,
daarom? „Ik wilde weg bij finan-
iën en voelde voor de politiek. Op
len aantal punten ging het volgens
nij verkeerd. Ik vind dat pressie
roepen in het parlement slordig re-
meren."
Maar er wordt toch vaak gezegd
Door
J. R. Soetenhorst
h Ik heb ook geschreven over de vraag, waarom je niet steeds nieuwe
tel chouwburgen zou moeten bouwen, als de bestaande niet eens vol-
itten. Als je artikelen schrijft, heb je het gevoel, dat iemand dat
djejleest. Maar niets blijkt minder waar.
Een vraag over zijn recente optre-
oge Jen in de politiek en de pogingen
houfan andere politici om hen te vloe-
Drees is in zoverre geen mo-
orjafiern politicus, dat hij moeite heeft
sbai net het medium televisie. Hij kijkt
it gewond, vooral als hij denkt
mevrouw Van Someren-Downer,
lie hem voorhield dat je Witteveens
lijfers toch maar niet zo in twijfel
trekken en dat Witteveen toch
sen fatsoenlijk man is.
Drees: „Het is reuze beroerd voor
ie als de persoon van Witteveen,
net wie ik jaren heb gewerkt, in het
leding wordt gebracht. Maar zijn
lestrijding heeft mij niet lam ge-
egd. Witteveen ging uit van een so-
>erder beleid dan het kabinet-De
Jong in feite voert."
Zijn grootste fout in de campagne
ot nu toe, vindt hij het aanvaarden
ran een optreden in Kort geding
oor de NOS-televisie. Daarin won
•vdA-er De Galan het duidelijk van
lem. „Ik had het niet moeten doen.
moet je verdedigen en Je hebt
Het
voor het openbaar vervoer." De con
sequentie hiervan doet hij uit de doe
ken met de zin, die zo uit het poli
tieke foldertje komt: „Het selectief
gebruik van de auto moet worden
bevorderd.
Een beschouwing over de sociale
bewogenheid onder de economen uit
de protestantse en katholieke hoek
leidt naar Zijlstra. „Zijlstra was
een erg sterk minister." Hij straalt.
Later zegt hij dat hij de president
van de Nederlandse Bank graag te
rug zou zien als regeringsleider:
kortom een kwadratuur van het
Drees en Jelle-effect.
Familie
tegenover
Hoe staat zijn familie
zijn nieuwe loopbaan?
Hij schrikt wat van de plotselinge
overgang.
„Het politicus-zijn vormt voor
mijn vrouw een enorme belasting.
Vroeger had ik het ook druk, maar
er was een vast punt: mijn kantoor.
Nu krijgt mijn vrouw soms wel acht
telefoongesprekken op een ochtend.
Maar als geheel valt het ons mee.
De pers is erg zakelijk, daar waren
we bang voor."
Zijn vader?
„Ik heb nooit advies gevraagd aan
vader, niet toen ik lid werd van
't aanbod van
rpK flat Nederland wordt geregeerd door P® ^oen^
imbtenaren en dat het parlement er 1 J~~
j niet aan te pas komt?
Dr. Drees wil hier nuances aan-
1 brengen„Het hangt van het soort
Ambtelijke dienst af. Ambtenaren
list bi) technische diensten hebben bij-
hi voorbeeld een grote invloed. Als Ver
keer en Waterstaat zegt, dat die of j
gevaar aanwezig is dat de partij die
zijn vader hielp oprichten, afkeer bij
de burgers zal wekken door het on
verantwoorde optreden van de lin
kervleugel. Hij erkent dat de invloed
van Nieuw Links terugloopt, maar
verwijt nu de PPR en D'66 dat deze
partijen de nadruk leggen on de on
verantwoordelijkheid van de indivi
du tegenover de ^aatscha^p
Oppassende zaal
's Middags spreekt hij voor veertig
toehoorders in een fantasieloos ach
teraf zaaltje in Groningen. De zaal
vol oppassende vijftigers en 'n tiental
tal studenten luistert beleefd.
In de pauze vraag ik: Hoe vindt u
nu die spreekbeurten? Ontspannen
zegt hij: „De ene keer ben ik beter
op de dreef dan de andere. Hei
hangt van de zaal af. „Zijn ogen
schitteren en er is niets plichtmatigs
bij als hij doorgaat: „Ik ben ge
fascineerd door het noorden, door
deze ruimte in Nederland. Maar zo
als hier gaat hét niet altijd. In Ede
had ik vreselijke moeite met da.
staccatogevraag."
„Wordt u dan boos?"
„Nee, maar ik ben wel kwaad ge
worden op de volgelingen van Koe
koek. Ze waren zo onredelijk en ik
zat ook nog in spanning, omdat ik de
laatste trein moest halen."
Na de pauze een vriendelijk vra
gen- en antwoordenspel. Drees rea
geert wat krampachtig, maar het
publiek blijft hem welgezind. Een
mevrouw snapt niets van al die
drugs. Ze vermoedt een grote rode
samenzwering, met China en zo.
Drees: „Nou daar ben ik wat huive
rig voor Mensen hebben behoef-
te aan afleidingDe jeugd wil
0 nieuwe prikkelsVerder zegt hij
tegen het toenemend drug-gebruik te
I zijn, tegen het zich in een roes afke
ren van de maatschappij. Vraag uit
de zaal: „En alcohol dan?" Drees:
„Alcohol is een heel andere zaak.
Iemand komt thuis en drinkt dan
een of twee glazen sherry of port.
:p. fct.i
itki
lijstaanvoerder aannam." Met
het eerst iets van emotie in zijn
stem: „Als we elkaar zien proberen
we de politiek te vermijden. Maar
dat is erg moeilijk." Hij herhaalt
bijna toonloos: „Erg moeilijk, want
de politiek zit ons zo hoog
Met een bewonderend enthousias-
grote weg er moet 'komen, dan F1" volgt a5Ln; ■•v*<'er leef' noe 1 Daar heb Ik niets tegen." Het lijkt
- tens mee. Zon slotrapport van de ren wat benadering, getier,
commtoe Co s-Donner leest hij on- de besmjdlng%a8n het
middellijk. Veel sneller dan lk alcoholsDook het veJrle£n Als ,k
Drees jr. lacht oankbaar... Drees ,ater vraaï naar zlJn alcohol.
o i I gebruik zet hij eerst uiteen uit een
Buitenparlementair familie te ko:nen
Drees gelooft dat buitenparlemen
taire acties zullen toenemen, zonder
dat ze direct een gewelddadig karak
ter hebben. Hij heeft begrip voor
zoals hij zorgvuldig spelt, civic
lomt hij er in negen van de tien ge
vallen. Maar een ambtenaar, die
zich bezig houdt met loonpolitiek,
weet zeker dat de Kamer zich met
zijn stukken gaat bemoeien en er in
gaat schuiven. Mijn departement.
Wij bemoeien ons op Financiën v et
andere departementen. Wij zeggen
en daar is eenvoudig geen geld
voor, maar als de politieke partijen
het willen, wordt daaraan toch geld
besteed. Wensen bij kabinetsforma
ties doorkruisen vaak het financieel
beleid. Op een gegeven moment is
men het aan bestuuskant er over
fens, dat collegegelden moeten wor
den verhoogd. Maar dan komt het
parlement en zegt nee. Als ambte.-
naar kun je dat onverstandig vinden,
maar je kunt er niets aan doen.
Vooral op Financiën werk Je veelal
Indirect."
Er wordt wel gespeculeerd dat
DS'70 een begerenswaardige partner
zal zijn voor een regeringscombina
tie?
Te arrogant
Drees: „Het is nog wat te arro-
n Sant om daar nu al over te begin
gen." Hij maakt een grapje, waar
van hij afwerend roept dat het niet
voor publikatie geschikt is. Ik denk
daar anders over. Het gaat zo:
Drees: „Eerst moet je verkiezingen,
winnen. Berger ex-burgemeester
van Groningen, en nummer drie
van de DS'70-kandidaten heeft
me gezegd hoe Je verkiezingen kunt
verliezen. Dan moet je een dag voor
de verkiezingen zeggen, dat Je niet
van voetbal houdt." Hij lacht nog
eens bedeesd.
..Houdt u dan niet van voetbal?"
•■Ik, ja natuurlijk, geen sprake van,
dat ik er niet van zou houden. Mijn
won is jaren lid geweest van Quick
op Hanenburg."
Terug naar de verkiezingen.
Drees: „Zelf stel ik me sterk in op
de Kamer. Maar bij een eventuele
zegeringsdeelneming staan wij be
vist op inflatiebestrijdinggeen
nieuwe uitgaven zonder een objec
tief afwegen en blijven nagaan of
die uitgaven wel nodig zijn. Dan
hechten wij sterk aan een werkelijk
geïnteresseerd beleid op basis van
de tweede nota ruimtelijke ordening.
£n we willen ook grote aandacht
van mensen die
niets drinken. Zelf is hij uiterst ma
tig.
Castro-achtige rede
j Een vraag naar de ondernemings-
action, acties die getuigen van j raden, waaraan DS'70 voorbij zou
burgerzin. Fel valt hij uit tegen het willen gaan, gezien het programma.
Haagse gemeentebestuur dat nog Drees: „Dan moet ik u verwijzen
llllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
pen: inf latiebestrijding, woningbouw.
Onder aanvallen van Geertsema
over de ideeën van zijn partij over
de belastingen wordt hij de profes
sor. „Meneer de voorzitter, nu is
het toch eerst nodig dat wij een on
derscheid maken tussen belastingta
rieven en belastingdruk." Bloedse
rieus gaat hij verder ondanks inter
rupties. „Nu willen wij de tarieven
verlagen, maar de belastingdruk al
thans voorlopig handhaven."
Geertsema dreunt: „Nu begrijp ik
er niets meer van. Ik heb hier het
lied van DS'70 en wat staat daar,
meneer de voorzitter? Daar staat
belastingdruk verlagen
Souffleurs
De zaal lacht. Drees ook, maar hij
kijkt hulpeloos. Hij heeft seconden
nodig om de souffleurs uit de zaal te
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiJiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniii
meer kantoren in de residentie wil naar een Castro-achtige rede van
zetten en dan lakoniek constateert, mijtenminste wat de lengte be
treft: twee uur
dat er dan wel een tekort aan 50.000
huizen ontstaat. „Op zo'n manier
werk Je natuurlijk buitenparlemen
taire acties in de hand".
Drees aan de tand gevoeld over
buitenlandse politiek en zijn merk
waardige partijgenoot Goedhart. Hij
kijkt zuinig, zegt dat het om moei
lijke problemen gaat. Dat buiten
landse politiek het breekpunt met de
Partij van de Arbeid is geweest. Hij
klemt zijn lippen op elkaar: het te
ken dat praten met mij hierover al
leen op een twistgesprek kan uitlo
pen. En daarvoor zijn we niet op
reis.
Hoeveel tidj gaat er in de politiek
zitten? Drees: „Heel veel. Daar komt
bij dat ik in Rotterdam ook nog bui
tengewoon hoogleraar ben. Dit is de
tijd dat studenten beslag op Je leg
gen voor hun examens. Voor hobbies
heb ik eigenlijk geen tijd. Mijn ge
zin- 5 grote kinderen daar kom ik
nog wel zo'n beetje aan toe. Met
wandelen en zo...."
Ziet hij zichzelf ooit teruggaan
naar de Partij van de Arbeid?
Dat ziet hij niet. Hij gelooft dat het
Hij verontschuldigt zich niet alles
te hebben gelezen wat er de laatste
tijd is gezegd en geschreven. Te
drukTevoren heeft hij mij ge
zegd, dat er zoveel verschijnt.
„Neem het plan van Verkeer en Wa
terstaat. TP 2000. Dat kost een
weekend, alleen om te weten wat er
in staat."
Op een vraag over de manier van
politiek bedrijven in DS'70 zal Drees
concluderen: „Wij houden de indivi
du aan zijn plichten. Wij zijn daarin
misschien ouderwets. Voor ons gel
den begrippen als arbeid-wetten-
plichtsbesef."
's Avonds zit Drees in een forum
in Paterswolde. o.a. met Vondeling
en Geertsema. Er zijn 700 man <f 5
per persoon) in een rokerige zaal
gestampt. Drees begint met een
langdradige grap over Brezjnew,
maar zijn gehoor komt pas los bij
de nu al met hem verbonden begrip-
verstaan. „Ja, dat woord belasting
druk staat daar in verband met het
ritme. Maar na pasen zullen wij on
ze ideeën hierover gedetailleerd uit
eenzetten De vuisten ontspannen
zich, hij heeft het gered.
De volgende ochtend op de terug
reis vraag ik hem of hij niet bang is,
dat een verblijf in de volksvertegen
woordiging hem zal frustreren. Hij
zegt dat hij heilig gelooft aan de
grote macht van de politici, mits zij
zorgvuldig hun onderwerpen kiezen
en zich niet in details begraven. En
aandacht besteden aan de planning
op langere termijn.
Onderschat Drees niet de emotio
nele factoren in de politiek, de op
winding over rellen en bezettingen?
Hij antwoordt met een verwijzing
naar zijn vader over diens houding
tijdens de grote aprilstakingen in
Rotterdam in 1946. „Een staking te
gen de overheid loopt vanzelf af, als
Je gewoon niets doet. Niet er naar
toe gaan en buigingen maken."
DEN HAAG Kiezers zijn „niet
gek". Hoewel zij zich bij verkiezin
gen mede laten beïnvloeden door
niet-politieke factoren, zoals so- J
ciaal-ecomomische positie. gods- j
dienst en persoonlijkheid, laten ve-
len van hen zich bij hun partij
keus leden door zij het vage j
beleidsvoorkeuren. Dat schrijft de
Nijmeegse politicoloog drs. L. P. J.
de Bruyn in het voorwoord van zijn
boek „Partij kiezen", dat dezer da
gen bij Samson NV. is verschenen.
In deze systematisch-vergelijkende
analyse van de partijprograms,
zoals de verschillende politieke par
tijen in ons land die voor de ko
mende Tweede-Kamerverkiezing
hebben gepubliceerd, is de schrijver
er alleen van uit gegaan wat de
partijen willen. Van het bespreken
van de vraag waaróm ze dat willen,
Het samen met een werkgroep stu
denten aan de Katholieke Universi
teit naast elkaar leggen van de
programma's zal trouwens al werk
genoeg geweest zijn. Ook al, omdat
de beschikbare tijd tussen publicatie
van de (uiteindelijk pas laat door
partijcongressen, algemene vergade
ringen e.d. aangenomen) program
ma's en het tijdstip, waarop het
boekje moest verschijnen, wilde het
nog vóór 28 april zijn nut kunnen
hebben, zeer kort was.
Het resultaat is in ieder geval een
zeer bruikbaar naslagwerkjevan
zo'n driehonderd onderwerpen is in
de verschillende programma's nage
zocht wat de partijen er van vin
den, als ze er überhaupt iets van
vinden, en wat ze op die gebieden
dan voor beleidsplannen hebben.
Waarmee tegelijkertijd is aangege
ven. waarom „Partij kiezen" ook na
28 april nog een boekje blijft om
nit, te ver in de boekenkast weg te
stoppen. Het kan immers gebruikt
worden om te kijken wat er in de
praktijk van het dagelijkse politiek
leventussen 1971 en 1975 waar
wordt gemaakt van de schone be
loften in de programma's nu.
Al te veel angst, dat het bitter wei
nig zal zijn, hoeft men volgens drs.
de Bruyn daarvoor nu overigens
ook weer niet te hebben. Letterlijk
schrijft hij, dat er „argumenten
zijn aan te voeren tegen de veron
derstelling. dat partijprograms
slechts een verzameling loze belof
ten vormen die onmiddelljk na de
verkiezingen veilig opgeborgen en
vergeten wordt."
Het, ondanks de tijdnood toch nog
invoegen van het zeer laat gereed
gekomen ontwerp-programma van
de „progressieve drie" en een aantal
voortreffelijke bijlagen, waaruit zich
met één oogopslag de situatie na de
Tweede Wereldoorlog in onze poli
tieke arena laat aflezen, maken het
boekje extra aantrekkelijk.
K. de Br
„Partij kiezen" door drs. L. P.
J. de Bruyn - Uitg. Samsom N.V.
Prijs 6.90.
Een onvergetelijke pasen niet
40 DANSERS, ZANGERS en MUSICI
nog slechts t/m 13 april dagelijks 20.15 uur
speciale familie-matinees op 11 en i2apr. 14.30 u.
in het
NEDERLANDS CONGRESGEBOUW
DEN HAAG
Och, waren alle mensen wijs en
deden daarbij wèl, verzuchtte een
doorgewinterd geldmakelaar toen
achtereenvolgens Duitsland en En
geland en schoorvoetend ook Neder
land tot verlaging van het officiële
discontotarief overgingen. Daarmee
wilde hij te kennen geven dat hij
de verlaging een beetje als een
strijd tegen windmolens zag.
Dat Italië als hekkesluiter in de
rij optrad was niet zo'n verwonder
lijke situatie, want als er één land
in Europa is waar de economie zo'n
opkikkertje niet kan gebruiken dan
is het wel het door politieke en
economische spanningen geteisterde
vakantieland.
Voor de andere landen ls het
een beetje Jojo spelen met de rente
geworden, want geen der centrale
bankiers kan ln ernst gemeend heb
ben dat met een algemene verlaging
van de nominale rentevoet de dol-
larstroom ln een andere bedding
zou worden gelegd.
Er zijn nu eenmaal teveel dol
lars in omloop en zolang de Ver
enigde Staten niet de enig werkelij
ke remedie wil toepassen en niet
tot een wijziging van de dollarpari
teit ten opzichte van de Europese
valuta kan overgaan, helpt er met
discontoverlagingen geen lievemoe
deren aan. De door de Amerikaanse
betalingsbalanstekorten ontstane
dollarsovervloed zou ten dele onscha
delijk worden gemaakt als de Ame
rikaanse Schatkist op grote schaal
langlopende leningen in Europa zou
uitschrijven ter consolidatie van de
vlottende schuld, welke de dollar-
stroom in feite is.
De consequenties daarvan zouden
ingrijpend zijn, want het zou bete
kenen dat de kapitaalmarkten in
Europa, die toch al niet ruim zijn,
zouden worden gedraineerd. De dol
lars hebben wel geld in omloop ge
bracht. maar dat is geen kapitaal
aat op lange termijn kan worden
uitgezet Het zou echter al wat olie
od de golven werpen als er althans
getracht zou worden door middel
van een langlopende lening tegen
een flinke rente eens een miljard of
twee aan dollars op die manier zou
worden bevroren.
In de afgelopen weken hebben de
autoriteiten der Verenigde Staten al
geldleningen ter grootte van ander
half miljard dollar afgesloten, maar
dat geschiedde slechts voor drie
maanden. Nu kan na het verstrij
ken van die termijn wel weer tot
verlenging worden overgegaan, maar
met reldleningen is het probleem
van de dollarovervloed niet wegge
nomen. Natuurlijk helpt een derge
lijke transactie er wel toe mee om
tijdelijk enig soelaas aan de markt
te geven.
Een langlopende lening zou een
aanmerkelijk hogere rente moeten
dragen dan momenteel in de Ver
enigde Staten gebruikelijk is. maar
dat offer moet Washington er dan
maar voor over hebben.
Het ls een misschien wat ouder-
weste of archaïstische gedachte dat
landen met betalingsbalanstekorten
langlopende leningen in het buiten
land sluiten om het deficit onscha
delijk tex maken. In het verleden
was het gebruikelijk dat er in zo'n
geval internationaal werd geleend.
De Noren hebben dat na de oor
log ook nog wel gedaan en onlangs
heeft de stad Kopenhagen een be-
j langrijke lening in Eurogeld geslo
ten, niet alleen omdat de kapitaal
markt in eigen land de benodigde
1 middelen niet kon verschaffen,
maar vooral omdat het zo goed uit
kwam voor de tot de bodem gele
digde deviezenpot.
Ook al zou een langlopende le
ning van de Verenigde Staten kun
nen leiden tot drainage van de bin
nenlandse kapitaalmarkten ln Euro
pa dan zal dat voor lief moeten
worden genomen, want het potje
dat thans op het dollarvuur staat
heeft nog veel ernstiger consequen
ties. In financiële kringen steekt
men het allang niet meer onder
stoelen of banken dat er grote
moeilijkheden met betrekking tot de
dollar dreigen in het internationale
verkeer.
Een tekort van 10 miljard dollar
/oals er verleden Jaar op de beta
lingsbalans optrad schept een on
mogelijke situatie. Het was het
grootste tekort dat ooit ln de ge
schiedenis der Verenigde Staten in
een Jaar werd geboekt.
Ook voor 1971 zit er weer een be
langrijk deficit in het vat, al zal
het dan misschien qiet zo omvang
rijk zijn als dat van verleden jaar,
maar de kans bestaat dat het dol
larreservoir bepaald overloopt als er
nog meer bijkomen.
Alle centrale banken hebben ln
de afgelopen maanden op de bres
moeten staan om grote bedragen
aan dollars over te nemen, waarmee
de financiële Instellingen internatio
naal niet uit de voeten konden. BU
de Nederlandsche Bank is de dol
larreserve in betrekkelijk korte tijd
met meer dan 3 miljard gulden toe
genomen en het einde is nog niet
ln zicht.
Een dergelijke dollaraanwas heeft
niets te maken gehad met het dis
contotarief. want de rente op de
geldmarkt was allang belangrijk la
ger dan het tarief van de Neder
landsche Bank. Dat bleek vorige
week nog, toen de minister van fi
nanciën nog 66 miljoen voor een
tijdvak van zes maanden kon lenen
op basis van een disconto van
43/8% per Jaar.
