Hup, daar is Barend
met de dubbeldeksbus
„Automobilist mag gerust
beetje agressief
rijden
Raiffeisenbank kon
niet aan krediet
aanvragen voldoen
Een dagje met
Biesheuvel in
razende vaart
door Rijnstreek
Lisser advocaat promoveert op vertrouwensregel in verkeersrecht
Beperkingen
kassenbouw
opgeheven
PAGINA 11
dominee terecht die de ARP maant
wat milder te zijn tegenover Zuid-
Afrika. neemt het op voor de bui
tenlandse arbeiders en prijst de so
cialist Mansholt bijna tot in de he
mel tegenover een landbouwer die
hem min of meer uitnodigt een aan
val op het plan Mansholt te doen).
Haring
Alphense jeugd in gesprek met Biesheuvel voor het station. Rechts wethouder Paats.
Biesheuvel op werkbezoekbij Hollandia.
N
ALPHEN/LEIDEN, donderdag Om half elf in de ochtend
zit een klein aantal keurig geklede dames en heren in de fraaie
recreatie-zaal van het dienstverleningscentrum Anne Frank in
Waddinxveen. Het wachten is op de dubbeldeksbus van ARP-
lijsttrekker mr. Biesheuvel. Hij zal van hieruit de Rijnstreek in
trekken om het aanzien van zijn partij nog wat op te poetsen
met het oog op de verkiezingen van 28 april. Een der dames
zegt: „Het lijkt net of we op Sinterklaas zitten te wachten". Vijf
minuten later treedt goedheiligman Biesheuvel, met een mooi
gebruind gezicht, binnen.
De Biesheuvil-roos die door de heer Spek (links) wordt aange
boden. In het riïdden burgemeester Van Dedem.
Luidruchtige ARP-meisJes, die
voor het merendeel de kiesgerechtig
de leeftijd nog niet hebben bereikt,
vormen een kring om hem heen. De
tv-ploeg van „Hier en Nu", die op
namen komt maken, drijft het club-
Je mensen naar het raam, want
daar is meer licht. De meisjes zingen
al dansend op een overbekend wijs
je dit schone vers: „Hup, daar is
Barend met de Dubbeldeksbus".
Biesheuvel hoort de tekst, wordt
lichtelijk rood in het gezicht, maar
huppelt mee in de kring. Asl lijst
trekker moet Je Je in deze tijden nu
eenmaal alles laten welgevallen
Na de koffie gaat Biesheuvel even
praten met een bejaarde man, die
kort voor de komst van de ARP-lei-
der heerlijk stond te biljarten met de
bretellen over het overhemd en de
buik fraai hangend over het groene
laken. Nu zit hij op een stoel met
Door
Ruud Paauw
Foto's
Dijkman
zijn jasje keurig aan. Wij zijn en
blijven een correct volk. Biesheuvel
moet op zeker moment tonen wat
hij van biljarten kan. Nou, dat is
niet veel. Hij zegt bang te zijn door
het laken te zullen gaan. Daar
niets aan miszegd. Zyn keuvoering
doet het ergste vrezen. Zijn stoot
doet vermoeden dat hij met een
moyenne van 0.001 speelt.
In dit centrum bezoekt B.B. één
bejaarde. Helaas geen anarchist,
maar oud-burgemeester Warnaar
van Hazerswoude. Een kranige oude
heer, met ARP-bloed in de aderen.
Op het orgel in zijn flat staat het i
lied „Gelukkig vaderland". Biesheu- f
vel wordt de hele woning doorge
voerd, alsof het op dat onderwerp
moet promoveren.
Roos
De dubbeldekker spoedt zich dan
naar Boskoop, waar kwekerij Spek
een roos naar Biesheuvel heeft ge
noemd. Het is een erg mooie bloem,
dat wel, maar tamelijk rood. Een
kleur die niet helemaal bij de ARP
past. Maar wie denkt dat de gebr.
Spek stiekem een rotstreek Je hebben
uitgehaald, vergist zich. Dat zie je
aan de bloedernstige manier waarop
zij uitleggen hoe moeilijk het kwe
ken wel is. BB. zegt te hopen dat
de roos minder stormen in zijn leven
zal hoeven te verwerken dan hijzelf
in zijn politieke loopbaan. Iedereen
kijkt peinzend toe en denkt vermoe
delijk aan de vele schoten voor de
boeg in de afgelopen vier Jaar. Bij
het verlaten van de kwekerij stuit
Biesheuvel op een soldaat eerste
klas, die zich er by hem over be
klaagt dat hij als militair voor het
stemmen geen vrij krijgt. „Ik wil een
dag verlof" zegt hij. En hij voegt er
onbekommerd aan toe „dat heb je
wel nodig als je het allemaal goed wil
bekijken". Nou, dat vindt Biesheu
vel bij nader inzien ook wel.
L2IDEN Vlot verkeer is een eis van de moderne tijd.
Lagzaamrijders houden de boel op, dwingen anderen te pas-
sei?n en kunnen daarmee gevaarlijke situaties doen ontstaan.
E\2nals er een maximumsnelheid is, moet er ook een mini-
mimsnelheid gelden. Die kennen wij dan ook in Nederland in
d vorm van een verbod van uitzonderlijk langzaam rijden.
Het erkennen van de behoefte aan
tempo in het verkeer betekent ook,
dat het zogenaamde defensieve rij
den uit den boze is. Het is niet no
dig, zelfs gevaarlijk, dat een automo
bilist die op een voorrangsweg tach
tig rijdt bij het naderen van een
kruising afremt, omdat uit een zij
weg wel eens iemand kan komen, die
geen voorrang geeft. Dit remmen kan
automobilisten en andere wegge
bruikers. die achterop komen ver
fassen. maar in elk geval betekent
het een belemmering voor de vlotte
afwikkeling van het verkeer.
De automobilist in dit geval mag
er op vertrouwen, dat zijn medeweg
gebruikers zich aan de regels van het
verkeer houden. Tenzij hij reden
Door
Hans Ludo van Mierlo
heeft om aan te nemen, dat dit niet
zal gebeuren. Reden daartoe geven
kinderen, die op straat spelen, oude
mensen, die moeilijk uit de voeten
kunnen, maar ook bijzondere om
standigheden als een onoverzichte
lijke kruising of sneeuw, mist of ijzel
Vrijheid
Dit stelt mr. A. J. Colijn uit Lisse
in het proefschrift „De vertrouwens
regel in het Wegenverkeersrecht",
waarop hij vanmiddag aan de Vrije
Universiteit in Amsterdam promo
veerde.
„Het is mij opgevallen, dat de lite
ratuur over ons wegenverkeersrecht
veelal de nadruk legt op het aspect
van de veiligheid", vertelt hij. „Het
aspect van de vrijheid van het ver
keer dreigt hierdoor op de achter
grond te raken. Vroeger was dat an
ders. Toen werd die vrijheid niet er
kend. In het begin van het gemoto
riseerde verkeer zag men de auto en
de motorrijder als lastige en hoogst
gevaarlijke indringers, die als er een
ongeval plaatsvond snel als schul
digen werden aangewezen, omdat zij
de veiligheid in gevaar hadden ge
bracht. De rechtspraak, vooral van
vóór 1940, levert tal van voorbeelden
op ter illustratie van de eis, dat men
zioh op alle mogelijke denkbare ge
vaarskansen op de weg moest instel
len. Een automobilist moest ook op
buitenwegen er rekening mee hou
den. dat een voor hem rijdende auto
plotseling stopt, zelfs voordat een te
ken is gegeven of zonder dat het
stoplicht werkt. Dit oude standpunt
dat men op de weg met alle moge
lijke gevaarskansen rekening moesi
houden, vond uiteraard ook steui
in het ontbreken van goede voorzie
ningen voor langzaam verkeer, zoals
afzonderlijke voet- en fietspa
den. waardoor men voetgangers ook
op drukke autowegen placht aan te
treffen", legt mr. Colijn uit.
Risico nemen
De onverminderd doorgevoerde eis
van voorzichtigheid kan vandaag
niet meer gehandhaafd blijven,
meent de Lisser advocaat. „Een be
paalde mate van risico moet geno
men kunnen worden. Enerzijds
mag Je vertrouwen dat Je mede
weggebruiker zich aan de regels
Mr. A. J. Colijn
houdt. Anderzijds moet de eis van
veiligheid blijven meespelen. Bij het
naderen van een kruising mag Je als
Je op een voorrangsweg zit gerust
Je Mgen tempo blijven aanhouden.
Tenzij er reden is om dat niet te
doen. Het is een wisselspel tussen
die twee: de vertrouwensregel en de
veiligheidsregel. De grens is de waar
schijnlijkheid dat er iets gebeurt.
Als het waarschijnlijk ls dat er iets
gebeurt, dan vervalt de vertrouwens
regel en moet je op veiligheid gaan
rijden. Als Je achteruit gaat rijden,
dan mag je niet vertrouwne dat er
niets gebeurt. Dan moet je op vei
ligheid gaan rijden".
In Duitsland wordt de vertrou
wensregel veel toegepast door de rech
ter. In Nederland in mindere mate.
Een arrest van de Hoge Raad uit
1966 was volgens mr. Colijn een dui
delijke richtingbepaling. „Maar in ons
land wordt de regel lang niet altijd
goed toegepast en soms helemaal
niet. Het spreekt vanzelf, dat een be
roep op de vertrouwehsregel natuur
lijk alleen geldt, als de betrokkene
zelf correct rijdt. Wie met een snel
heid van ver over de honderd kilo
meter op een voorrangsweg rijdt
waar maar tachtig gereden mag wor
den, kan als hij geen voorrang krijgt
zich nooit beroepen op de vertrou
wensregel. De ander kan dan aanvoe
ren. dat hij meende nog wel te kun
nen oprijden, omdat hij niet kon
voorzien, dat de ander honderd
kilometer reed. Persoonlijk ben ik
een groot voorstander van de ver
trouwensregel. Vlot rijden is nood
zaak. Dat mag gerust opgevat wor
den als een beetje agressief rijden".
Ook tegenover de overheid kan de
weggebruiker zich in beginsel op de
vertrouwensregel beroepen, zoals in
het geval dat een zware vrachtwa
gen door een brug zakt wanneer er
een waarschuwingsbord voor het
maximumdraagvermogen van de
brug ontbreekt.
In zijn proefschrift stelt mr. Co
lijn: „Als beginsel kunnen wij daar
om stellen, dat wie zich op de ver
trouwensregel kan beroepen, civiel
rechtelijk diet te worden beschermd
tegen inbreuken op zijn vrijheid van
handelen in het verkeer. In zoverre
is de vertrouwensregel een bescher
mingsnorm. Anderzijds geldt: doet
zich een verkeersongeval voor, waar
bij een der partijen zich kan beroe
pen op de vertrouwensregel, dan be
tekent dit dat hij geen verkeersfout
heeft gemaakt".
De waarde van het proefschrift
van mr. Colijn is niet alleen dat hij
de eerste Nederlandse studie over de
vertrouwensregel in het verkeersrecht
levert, maar ook dat hü aan de
hand van een groot aantal gevallen
een inzicht geeft in wat de rechter
in dergelijke gevallen tot nu toe be
sliste. Daaruit blijkt, dat de recht
spraak tot nu toe hierin weinig con
sequent is. Mr. Colijn vertrouwt er
op, dat zijn proefschrift de eenvor
migheid in denken hierover zal be
vorderen.
Bijzondere aandacht verdienen twee
stellingen, die aan het proefschrift
zijn toegevoegd. In stelling twee stelt
mr. Colijn, dat het aanbeveling ver
dient de caféhouder, wiens gedrag
mede heeft geleid tot overtreding
van art. 26 WVW (over rijden onder
invloed) strafbaar te stellen. De heer
Colijn daarover: „In Noorwegen
kent men al een dergelijke wet. Ik
geloof dat het in Nederland ook no
dig is. Dronken mensen in het ver
keer moeten zoveel mogelijk geweerd
worden". Over een bepaalde limiet
aan de door de caféhouder te schen
ken hoeveelheid alcohol heeft de ad
vocaat nog niet gedacht.
Andere opmerkelijke stelling
Aan schuld te wijten oververmoeid
heid bij bestuurders in de zin van
het RVV, die mede tot een verkeers
ongeval heeft geleid, dient strafbaar
te worden gesteld. Oververmoeidheid
ware wettelijke te definiëren als die
fysieke toestand, waarin de bestuur
der niet in staat moet worden geacht
het motorrijtuig, het rijwiel of een
ander rij- of voertuig naar behoren
te besturen, zonder dat er sprake is
van invloed van het gebruik van al
coholhoudende drank of een daar
mee gelijkgestelde stof in de zin van
art. 26 lid 3 WVW.
Op naar Leiden, naar sociëteit Mi
nerva. Daar kunnen de studenten
tijdens de lunch vragen stellen. Het
is een saaie, droge, taaie bijeen
komst. Het is een dof, in- en-in-keu-
rig gezelschap berustende studenten
dat er zit. Hun vragen zijn niet om
aan te horen. Ze hebben niet eens
de moeite gedaan een aanvaardbare
1 aprilgrap te ontwerpen. Op de
muur van de sociëteit staat: „Ge-
bruijckt jolijt terwijl ghij zijt in uwe
Jonghe Jaren". Corpsje, corpsje, waar
is uw jolijt gebleven?
Terug de Rijnstreek in, naar Al
phen. In de bus vraag ik Biesheuvel
of dit soort dagen niet vreet aan
zijn uithoudingsvermogen en hoe hij
dat opvangt. Hij zegt erg vriendelijk:
„Het is zwaar Ja, het vergt veel van
Je. Maar het is best te doen als er
maar om de zoveel uur ruimte is
om even te ontspannen. Ik hoef
niet direct te rusten of te slapen
om fris te zijn, maar ik moet me zo
nu en dan wel even kunnen ont
spannen".
Bezoek aan tricotage-fabriek Hol
landia. De mooie Anke Rijnsbur
ger leidt hem rond. Een vrouw ach
ter een naaimachine vertelt Biesheu
vel dat ze het tv-debat tussen hem
en Geertsema heeft gezien. Ze vond
het leuk, onderhoudend genoeg om
naar te blijven kijken. Biesheuvel
met lichte achterdocht: „U heeft het
geluid niet afgezet?"
Bij het afscheid krijgt B.B. een
pyjama aangeboden. De rest van de
onder leiding van Alphens wethouder
Paats staande karavaan wordt voor
zien van onderbroeken, hemden en
onderjurken.
Bezoek van de ARP-leider aan flat
nr. 23 aan de Eikenlaan. In de zit
kamer van deze woning ontwaar ik
deze spreuken: ,Jk ben met u al de
dagen" en „Komt allen tot Mij en Ik
zal u rust geven". B B. spreekt met
de vrouw des huizes, die glimlachend
zegt „misschien wel Koekkoek te zul
len stemmen". Hoe dat mogelijk is
met die spreuken aan de wand is
mij een raadsel,"maar goed. Zij vindt
ook dat de belasting omlaag moet.
Biesheuvel toont dan een redelijk
man te zijn. Het zou hem weinig
moeite kosten de vrouw de ARP in
te loodsen. Maar in plaats dat te
doen zegt hij: „Wij voelen niet erg
voor belastingverlaging. We vinden
dat er voor de overheid nog vele ta
ken liggen. En die kosten geld. Maar
we willen wel wat doen voor de ge
huwde werkende vrouw" (Later tij
dens de avondmaaltijd toont hij nog
maals niet ten koste van alles stem
men te willen winnen. Hij wijst een
Na het flatbezoek naar de zaak
van Van Triest, waar B.B. een ha
ring krijgt aangeboden. De leden van
„Hier en Nu" smeken hem met hun
ogen de vis op te eten, maar Ba
rend vertikt het. Hij vraagt om een
pakpapiertje. Hup, hup naar zieken
huis Rijnoord Biesheuvel loopt
daar een ziekenzaal op. Hij treft er
een man met een groot kaal hoofd
in pyjama, die als 'n militair in de
houding staat. Biesheuvel geeft hem
een hand en de man zegt verbaasd:
„U bent het echt. Ik dacht: de zus
ter belazert de kluit, het is een 1-
aprilgrap, maar u bent het echt".
Een in bed liggend persoon krijgt
eveneens een hand van B.B. Deze
zieke zegt met een stem waarin de
uitroeptekens overeind staan: „Ik
ben bij de minister! En hij is niet
eens mijn kleur". Na zes bedden te
hebben gezien, is BR. roets weer
verdwenen. Naar de bejaardensocië
teit onder de Salvatorikerk. Een ba
taljon 65-plussers wacht daar al op de
grote man. Een dominee gaat hier
voor met zinnen vol rustige zekerhe
den die Je wel meer bij geestelijken
aantreft. Biesheuvel spreekt erg
mooi met af en toe een aftakkinkje
naar het Evangelie. Hij zegt: „U
bent de generatie die ons er boven
op geholpen heeft". En ook: „Politiek
betekent: dienst aan de medemens".
Dat laatste zal niet helemaal begre
pen worden door diegenen die ken
nis nemen van het vaak bizarre wor-
stelwerk in de Tweede Kamer. Maar
de oudjes zijn er dik tevreden mee.
Biesheuvel heeft ze plat gepraat. Als
er gelegenheid is om vragen te stel
len, wordt er noest gezwegen.
In razende vaart gaat het kara
vaantje dan naar hotel Toor, waar
een niets vermoedend bruidspaar re-
cipieert. Biesheuvel moet het paar
gelukwensen. Het is een stuntje van
'n fotograaf. Deze verzoekt hem voor
hij het hotel binnengaat de bruid
toch vooral te zoenen. Biesheuvel
zegt nadenkend: „Nou, meneer ik
weet niet of ik dat doe. Ik ben een
erg bedeesde man". Het bruidspaar
Sluyter weet niet wat het overkomt.
Het krijgt zomaar BB. op zijn dak.
Er wordt inderdaad gezoend. Maar
na enige aarzeling. En inderdaad ui
terst bedeesd.
Als we eindelijk in de Goede-Her-
derkerk zijn neergestreken voor een
boterham uit het vuistje, zeg ik te
gen ARP-campagneleider dr. W. de
Kwaadsteniet, dat Biesheuvel naar
mijn smaak te veel in het eigen
sfeertje is gebleven. Hij is nauwe
lijks met streekproblemen gecon
fronteerd. Hij is niet onder vuur ge
nomen. Te weinig andersdenkenden
hebben zijn pad gekruist. Waarom
is hij bijv. niet bij de Alphense Am
bonezen geweest? Dr. De Kwaadste
niet: ,Dat is misschien wel zo, Ja.
Maar we doen het dit Jaar voor het
eerst op deze manier en dan maak Je
fouten. We leren er elke dag van".
Zegt even later glimlachend: „Het
lijkt een beetje op de Amerikaanse
stijl, maar zover zijn we nog niet. in
Amerika betalen de mensen voor een
plaats aan een verkiezingsdiner 100
dollar. Hier krijgen ze de broodje»
gratis".
NOORDWIJKERHOUT Naar
aanleiding van schriftelijke vragen
aan het gemeentebestuur door het
KVP-raadslid N. H. Hoogervorst is
nu bekend geworden dat alle beper
kingen voor kassenbouw in Noord -
wijkerhout kunnen worden opgehe
ven. Voor de gebieden die recreatie-
gevoelig zijn zal die vrijheid niet be
staan. Op grond van rapporten van
het Overleg Bloembollenstreekge
meenten en van de LTBKVOB is
het college van burgemeester en
wethouders tot deze conclusie geko
men die echter eerst definitief wordt
als van een tweede deelrapport,
waarvan het ontwerp klaar is, ia
kennis genomen. In brede kringen
wordt allerminst verwacht dat
Noordwij kerhout een glazen stad
zal worden.
HAZERSWOUDE Hoewel het ba
lanstotaal van de Coöperatieve Raif
feisenbank „Hazerswoude-Kou-
dekerk" ten opzichte van 1969 in het
afgelopen Jaar met f 2763380 steeg,
bleek dit niet voldoende om aan al
le kredietaanvragen te voldoen. In
het Jaarverslag over 1970 kan men
lezen, dat bij de verwerking van de
aanvragen een selectie moest worden
toegepast, waarbij aan bestaande re
laties de voorkeur werd gegeven.
In 1970 werd, door de voortdurende
stijging van het aantal boekposten.
de gehele boekhouding geautomati
seerd en hoefde 't personeelsbestand
niet te worden uitgebreid. In dat Jaar
kwamen tevens de eerste plannen
ter tafel voor een nieuw te openen
bijkantoor in Koudekerk aan den
Rijn.
Aan het eind van 1970 was er bij
„Hazerswoude-Koudekerk" een ba
lanstotaal van f 25736790,98. De saldo
winst bedroeg f 56708,84 (in 1969
f 53154,68), bij de spaarbank was
f 21584513,45 (in 1969 f 19631651.24)
ingelegd. De cijfers van verlies-en
winstrekening: f 1578785,54 (in 1969
f 1259054.28).
Op 31 december 1970 telde de bank
926 leden, 7911 spaarders en 1667 re
keninghouders. De cijfers aan 't eind
van 1969 luidden: respectievelijk 869,
7527 en 1378. Op dinsdag 13 april, 'sa-
vonds om kwart voor acht, vindt de
algemene ledenvergadering plaats in
Koudekerks „Hotel van Egmond".
LEIDSCH DAGBLAD
VRIJDAG 2 APRIL 1971
