back van Alan B. Shepard
.te multi-miljonair in de ruimte
TV EN
RADIO
Directeur van Franse
contraspionage wat
al te openhartig
^f/rke,
KRANTENWIJK
Draaiboek
in vogelvlucht ïjjjyjï in vogelvlucht
Aan't Gardameer
zult u het wel merken^.
WOLTERS
Ford-Engeland
bedankt ervoor
zelfmoordte
gaan plegen
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA
hepard, commandant van de mor-
is deze derde maanlandingsvlucht
:k in de ruimte. Na bijna negen
ruimte te hebben geproefd werd
oor de deskundigen als astronaut
er won zijn bittere teleurstelling,
ucces in het zakenleven, liet zich
en, werd opnieuw opgenomen in
is nu als oudste actieve Ameri-
)m als eerste multi-miljonair de
ie maan te zetten.
draaien terwijl Shepard en Mitchell
op de maan rondwandelen. Roosa is
de jongste van het drietal. Hij werd
geboren op 16 augustus 1933 in Du-
ranga (Colorado). Hij kwam in
1966, tegelijk met Mitchell, bij het
ruimte-team in de tijd dat het Gemi-
ni-programma ten einde liep en het
Apollo-project zou starten. Daar
kwam twee Jaar vertraging in door
de fatale brand in de capsule op 27
Januari 1967. In het controlecentrum
in Houston heeft Roosa verschillen
de vluchten op de voet gevolgd als lid
van reserve-bemanningen en als ver
bindingsman tussen centrum en
ruimtevaarders. Hij heeft 4300 vlieg
uren waarvan 3900 in straaljagers.
Roosa is getrouwd en heeft vier kin
deren, Christopher (11), John (9),
Stuart (8) en Rosemary (7).
Hieronder volgen de tijdstippen
van enkele hoogtepunten van de
vlucht, zoals die thans zijn vastge
steld. Zij wijken hier en daar (b.v.
het moment van de start) af van de
tijden, die wij een week geleden
noemden. Tot het laatste moment
kunnen er nog steeds wijzigingen in
het tijdschema worden aangebracht.
De tijdstippen zijn in Nederlandse
tijd gegeven.
Zondag
21.23 uur: start van Kaap Kennedy
23.53 uur: ontbranding derde trap
voor baan naar maan
Maandag
00.24 uur: koppeling Apollo aan de
maansloep
01.40 uur: laatste rakettrap in rich
ting maan
Donderdag
08.01 uur: in baan om maan op
hoogte van 104—312 km.
08.30 uur: Rakettrap te pletter op
maan
12.20 uur: in nieuwe baan om maan
op hoogte 18—105 km
Vrijdag
05.50 uur: maansloep los van Apol
lo
14.53 uur: begin eerste maanwan-
deling Shepard en Mitchell van on
geveer 5 uur.
Zaterdag
11.38 uur: begin tweede maanwan-
deling van ongeveer 5 uur, o.a. naar
Cone-krater op bijna 2 km afstand.
19.47 uur: start vanaf de maan
21.33 uur: koppeling aan Apollo
23.46 uur: maansloep wordt afge
stoten om twee uur later te pletter
te slaan
Zondag
02.37 uur: terug op weg naar aarde
Dinsdag
21.35 uur: afstoten dienstcomparti-
ment
21.50 uur: Apollo stort in damp
kring van de aarde
22.04 uur: landing in de Stille
Oceaan op 171 gr. 30 min. wester
lengte en 27 gr. 15 min. zuiderbreed
te, ongeveer 1400 km ten zuiden
van Samoa.
Voor scholieren vanaf 15 jaar valt
er een aardige zakcent te verdie
nen met een
Het bezorgen «/an onze krant, waar
je per dag 5 tot 8 kwartier over doet,
brengt een behoorlijke aanvulling op
je zakgeld op.
En dan hebben we het nog niet
eens over de aantrekkelijke premies
voor het aanbrengen van nieuwe
abonnees, de vakantievergoeding
en de twee gratificaties per jaar
Meneer Breedeveld van de abonne
menten-afdeling kan je er illes
over vertellen. Hij is van half negen
's morgens tot 's avonds half zes
op de krant te spreken.
De krant: natuurlijk het LEIDSCH
DAGBLAD, Witte Singel 1, Leiden.
De Nederlandse televisie besteedt op
de volgende tijdstippen aandacht
aan de komende maanvlucht:
Zondag 31 jan.
20.45-21.35 uur (Ned. II) reportage
lancering.
Vrijdag 5 febr.
14.35-15.15 (Ned. I) reportage eers
te maanwandeling.
23.00-23.30 (Ned. I) samenvatting
voorgaande.
Zaterdag 6 febr.
15.30-16.00 (Ned. I) reportage twee
de maanwandeling.
17.30-18.00 (Ned. I) voortzetting
tweede maanwandeling.
23.20-23.40 (Ned. I) samenvatting
wandel-reportages.
Dinsdag 9 febr.
21.45-23.00 uur (Ned. I) reportage
landing in Pacific.
De radio besteedt aandacht aan de
vlucht in een groter aantal rehct-
streekse reportages, die bovendien
nog uitgebreid kunnen worden in de
loop van de vlucht en wanneer zich
bijzondere ontwikkelingen voordoen.
Vooralsnog zijn de volgende uitzen
dingen geprogrammeerd:
Zondag 31 jan.
21.15-21.30 (Hilv. I) reportage lan
cering.
23.50-23.55 (Hilv. I) vertrek uit
aardbaan in richting maan.
Donderdag 4 febr.
12.15-12.20 (Hilv. I) ingaan van
baan om maan.
Vrijdag 5 febr.
10.00-10.30 (Hilv. I) landing op de
maan.
14.50-20.00 (Hilv. II) onderbrekin
gen voor reportages tweede maan
wandeling
Zaterdag 6 febr.
11.30-16.30 (Hilv. II) onderbrekin
gen voor reportages tweede maanwan
delin.g
19.35-20.00 (Hilv. II) start van de
maan.
21.20-21.35 (Hilv. II) koppeling
maansloep-Apollo.
23.40-23.55 (Hilv. II) afstoting
maansloep en inslag op maan.
Dinsdag 9 febr.
21.35-21.55 (Hilv. II) landing in
Pacific.
21.55-22.30 (Hilv. II) onderbreking
voor reportage berging astronauten.
Dit zijn de vrouwen van dede verrichtingen van hun man
drie maanretzigers, die de ko- nen in de grootste spanning zul-
mende tien dagen van uur tot uur I len volgen. Van links Tiaar rechts
Louise Shepard, Joan Roosa en
Louise Mitchell.
(Van onze correspondent)
PARIJS (GPD) De directeur
van de Franse contra-spionage, pre
fect Jean Rochet, heeft het complete
ministerie van Buitenlandse Zaken
plus nog een royaal aantal ambas
sades in en buiten Parijs op stelten
gezet door de verrassende openhar
tigheid waarmee hij dezer dagen in
een televisieuitzending uit de school
meende te moeten klappen. De mi
nister van Binnenlandse Zaken Mar-
cellin had hem, bij hoge uitzonde
ring, toestemming verleend zijn me
dewerking aan 'n forumuitzending te
verlenen, waarbij het publiek deze
opperbaas van de contra-spionage,
die zich anders nauwelijks in het
openbaar vertoont, alle vragen kon
stellen die het wenste over zijn even
geheimzinnige als verantwoordelijke
arbeid en functie. Geen vraag is on
beantwoord gebleven, want de pre
fect had zich voor de camera's en
zijn weetgierige miljoenenpubliek nu
echt eens breeduit in zijn praatstoel
geïnstalleerd. Hij toonde niet al
leen opwindende James-Bondappa-
Tien jaar zijn verstreken sinds de
nafhankelijkheidsbeweging in de
inden van Zwart Afrika om zich
een begon te grijpen. En er zijn
laar weinig zelfstandig geworden
;aten ,die sindsdien niet een staats-
reep of een poging daartoe hebben
toeten doorstaan. Er gaat vrijwel
ïen maand en soms geen week voor-
j of er is hier of daar sprake van
iterne moeilijkheden, al zijn die
jorgaans slechts van tijdelijke aard
hebben zij niet de verwoestende
twerking als de conflicten in Kon-
>-Kinsjasa (Katanga) en Nigerië
ïiafra). Onbegrijpelijk zijn die wry-
ngen allerminst. Het is nu eenmaal
«makkelijker om vrijheid te roepen
jt een gedegen organisatie op te
tten en daarmee, zonder dat er al
veel aan de strijkstok blijft han-
n, een onderontwikkeld gebied te
sturen. Maar niet alleen het ge
ek aan brede bestuurservaringen
eft spanningen veroorzaakt; daar-
.ast mag niet onvermeld blijven,
t de oorspronkelijke bestuursvor-
;n sterk afwijken van de Westers-
mocratische. Voeg daarbij dan nog
tweedracht tussen de stammen
derling en het feit, dat de staat-
ndige grenzen in Afrika in vele
/allen allerminst overeenkomen
•t die van de bij elkaar behorende
/olkingsgroepen, dan begrijpt men
t dit alles een extra-belasting was
is voor de jonge staten, die wan
end him weg in de wereld zoeken,
a e x t r a -belasting, want boven-
n hebben die jonge staten net als
andere landen te maken met
economische tegenslagen, die
u doorgaans harder aankomen
in staten, die door betere orga-
atie en hoger levenspeil een stoot-
kunnen velen. Bij dit alles komen
ook nog maar in dit opzicht
it Afrika niet af van wat zich
elders afspeelt de Invloeden van
buiten. Er zijn immers landen, die
hun verloren machtspositie via de
economische achterdeur pogen te
herwinnen, en andere, die Afrika als
een voorheen vergeten jachtterrein
voor hun machtsbegeerte zyn gaan
beschouwen. Zowel militair - strate
gisch als door de rijkdom aan grond
stoffen vormen bepaalde delen van
het zwarte continent immers bege
renswaardige doelen, vooral voor
Russen en Chinezen, voor wie
Afrika vroeger niet "bestond", maar
die nu ontdekt hebben wat dit
werelddeel voor hen kan betekenen.
Al die inwendige tweespalt maar
al te vaak uitgelopen in militair be
stuur en de tegelijkertijd onder
nomen pogingen om de Afrikaanse
krachten te bundelen doen vanzelf
sprekend haar invloed gelden op de
wijze, waarop de Afrikaanse leiders
naar buiten optreden. In de afge
lopen weken is weer eens gebleken,
dat pogingen om in internationale
kringen op te vallen door schijnbaar
zeer beginselvaste standpunten niet
uit innerlijke kracht behoeven voort
te komen, maar mogelijk zelfs uit
het tegendeel. Men denke aan pre
sident Obote van Oeganda, die op de
Gemenebest-conferentie in Singapore
e en van de felste tegenstanders bleek
te zijn van het Engelse voornemen
wapens aan Zuid-Afrika te leveren.
Hy kon echter niet meer nafr huis
terugkeren, omdat zijn bewind intus
sen door de chefs van leger en politie
van de kaart was geveegd. Als balling
verblijft hij thans bij zijn (oud-)
collega Nyerere van Tanzanië, voor
lopig nog gescheiden van zijn in
Oeganda achtergebleven gezin.
Het was intussen niet de eerste
maal, dat Obote in moeilijkheden
kwam, al waren die voorheen niet
zo definitief als het er nu naar uit
ziet. Bekend is zijn conflict met de
„kabaka" of „koning" van Oegan-
da's belangrijkste deelstaat Boegan-
da, Sir Edward Moetesa, in Enge
land bekend onder de populaire
naam „Koning Freddie". Het kwam
in mei 1966 tot een krachtmeting
tussen Moetesa, die naar verdere on
afhankelijkheid van zijn gebied
streefde, en Obote, voor wie een cen-
traal-bestuurde en straf-geleide een
heidsstaat altijd voorop heeft ge
staan. Koning Freddie moest het on
derspit delven: hij vluchtte naar
Engeland, waar hij in Oktober 1969
onder nog altijd niet opgehelderde
omstandigheden het leven liet. Het
merkwaardige is nu, dat Obote's op
volger, generaal Amin, de afgezette
president heeft verweten zijn eigen
stam te hebben bevoordeeld. De tra
giek van Oeganda evenals die van
vele andere Afrikaanse staten is
namelijk, dat het een gemengde be
volking bezit: de helft bestaat uit
Bantoes, de rest zijn volken van ha-
mitische en soedanese oorsprong. In
september 1969 gaf de Londense „Ti
mes" een speciaal aan Oeganda ge
wijd bijvoegsel uit. dat op de eer
ste pagina een artikel bêvatte on
der de veelzeggende kop „Separatism
nog a dying force" (separatisme
nu, d.w.z. onder Obote's leiding, een
wegstervend verschijnsel)De gebeur
tenissen van deze week hebben aan
getoond, dat dit wat al te optimis
tisch was gezien. In een hoofdarti
kel in het nummer van 26 Januari
JJ. schreef de „Times" dan ook wel
iets anders: zeker sinds 1969 /aren
er tekenen van wrijving tussen de
niet tot de Bantoes behorende stam
men, die het overgrote deel van le
ger- en politiepersoneel plegen te le
veren. Wat Obote nu ook geweest is:
een eerzuchtige tiran —zoals wijlen
Koning Freddie hem noemde of
een fanatiek strijder voor nationa
le eenheid, hij is te gronde gegaan
aan juist datgene wat hij bestreed,
de onderlinge stammenstrijd. Ook hij
kon zich niet onttrekken aan de
zuigkracht van zijn eigen afkomst
en wakkerde daardoor onenigheid
met anderen aan. Intussen is het
de vraag of er nog andere Afrikaan
se leiders zijn, wier positie aanzien
lijk zwakker is dan hun luidruch
tige presentatie zou doen vermoe
den. President Nyerere van Tanzanië
vond het tenminste verstandig ijlings
naai- zyn land terug te keren.
Ook over president Kaoenda van
Zambia gaan geruchten: hy zou
overwegen enige veranderingen in
zijn kabinet aan te brengen om te
voorkomen dat er rassenonlusten
ontstaan. De Bemba's, die de meer
derheid der bevolking vormen, kla
gen steen en been, dat zij niet vol
doende regeringsbetrekkingen en
partij functies krijgen. Tegelijkertijd
zijn de prijzen gedaald van koper,
het voornaamste uitvoerprodukt van
het land. Er zijn tekorten aan het
voornaamste voedsel, mais, en er is
zo druk gehamsterd, dat de winkels
vrijwel leeg zijn. Kaoenda voelt zich
kennelijk zo in het nauw gedreven,
dat hij een aanzienlijke hoeveelheid
mais gekocht heeft vanZuid-
Afrika, een land, dat hij herhaal
delijk voor al wat lelijk is heeft uit
gemaakt wegens Pretoria's politiek
van „gescheiden ontwikkeling". Dat
bevolkingsproblemen toch niet zo ge
makkelijk zijn op te lossen als zij
denken hebben nu zowel Obote als
Kaoenda aan den lijve ondervonden
Rl.
raatjes als miniatuurzendertjes in de
vorm van een schroevendraaier en
fototoestelletjes die Je onder Je re
vers kon verbergen, maar hij wist
ook nog allerlei dolle liefdesavontu
ren, vaak met naam en toenaam, tus
sen vrouweiyke Franse spionnen
en buitenlandse diplomaten te ont
hullen die op Agatha Christie en Si-
menon bovendien nog voor hadden
dat ze gegarandeerd echt waren ge
beurd.
De hoogste chef van de contra
spionage nam evenmin een blad voor
de mond toen hij verscheidene com
munistische landen als Oost-Duits-
land, Tsjecho-SIowakije en de Sow-
jet-Unie officieel beschuldigde, om
dat het Franse hof voor de veilig
heid van de staat al tientallen ap
peltjes met hun diplomaten had moe
ten schillen. En de prefect was bij
zijn onthullingsdrift zelfs niet te
stuiten toen hij de directeur van de
binnenlandse veiligheid verweet dat
hij een spionage-affaire, op eigen
bodem, waarbij een Franse departe- i
mentssecretaresse en enkele hoogge
plaatste Algerijnse diplomaten wa
ren gecompromitteerd, naar zijn
oordeel veel te coulant had opgevat.
Het schouwspel waarbij men deze
Franse topfunctionaris dus als een
olifant door de porceleinkast van
zijn eigen staatsgeheimen zag stap
pen, heeft het tv.-publiek uiteraard
wel een onvergetelijk kijk- en luister
avondje bezorgd. De Quai d'Orsay
(Buitenlandse Zaken) toonde zich,
als gezegd, echter minder voldaan
met dit experiment, want de volgen
de dag stonden alle telefoontoestel
len van het ministerie roodgloeiend
van de buitenlandse en speciaal Cen-
traaleuropese ambassades die wenste
te protesteren tegen het natuurlijk
geheel onverdiende! diskrediet
waarin de officiële staatstelevisie hen
nu had gebracht. Het is onwaar
schijnlijk, dat het Franse publiek
binnenkort aan de hand van deze
opperchef nog eens een tweede blik
in de keuken van de contra-spiona
ge zal mogen slaan. En het lijkt bo
vendien aannemelijk dat prefect
Jean Rochet zijn hoge en hyperver-
trouwelijke functie nu wel voor de
langste tijd zal hebben vervuld.
Examen Onder de eerstejaarsstu
denten in de scheikundige technologie
aan de technische hogeschool in
Delft is een protestactie uitgebroken
nadat voor het voorexamen anorga
nische scheikunde tachtig procent
van hen een onvoldoende behaalde.
Geëist werd dat het examen in mei
zou worden overgehouden en de be
oordeling van de werkstukken genu
anceerder zou plaatshebben.
LONDEN (DPA) Gisteren, en
kele uren na afloop van de staking
bij de Britse luchtvaartmaatschappij
BEA en bij het voortduren van de
volledige impasse in de poststaking
dreigde een nieuwe staking, ditmaal
in de auto-industrie en wel bij de
Fordfabrieken in Engeland met on
geveer 48.000 werknemers.
Het aanbod van werkgeverszijde het
weekloon met twee pond sterling te
verhogen werd door de 16 Ford-vak
verenigingen gisteren als onaan
vaardbaar van de hand gewezen. On
geveer 5.000 arbeiders in twee fabrie
ken legden spontaan het werk neer
waardoor de produktie tot stilstand
kwam.
Van vakbondszijde eist men een
loonsverhoging per week van 12 tot
16 pond sterling alsook gelijktrek
king van de lonen der vrouwelijke
werknemers met die der mannelijke.
De onderhandelaar namens de Ford
directie heeft verklaard, dat ingaan
op deze eisen een loonsverhoging met
50 pet zou betekenen. Dit zou slechte
kunnen leiden tot „economische zelf
moord" van Ford.
ADVERTENTIE
dat men op heel wat manieren aan 't zelfde meer kan zitten
Fijn, als u dan een Arke reis geboekt hebt,
want dan zit u stalles voor uw geld. Uw reisbureau
kan u precies vertellen waaróm.
De Arke-reisgids ligt daar voor u klaar.
uw kiene reisregelaars
reis-passagebureau
Vismarkt 1 - Leiden
Tel. 24862—42365
