Vrouw voelt zich verwaarloosd door
de politieke
partijen
Dappere vrouw zorgde
twee Biafraantjes
voor
Straks ook „vroedheer
aan het kraambed?
Spectaculaire uitspraak:
PAGINA 22
LEÏDSCH DAGBLAD
ZATERDAG 30 JANUARI 1971
fmsa
Kmisti
{AUEmy
/zS
rpHe%5uarEinKEDIA
LUISTER FRAHSOISE.
NO 2-ijN OOK BAAS
1/1 BKjEH BUIK, IK
KKT x-"
TMRVBSt fop të
I [oruoie-
ZOVEELI \VAatH
Yii 1 W—T
DEN HAAG De vrouw wordt door de politieke par
tijen schromelijk verwaarloosd. Tot deze vlak voor de ver
kiezingen nogal spectaculaire uitspraak kwamen dezer da
gen driekwart van alle Nederlandse vrouwenorganisaties.
De verenigingen, die totaal ruim 600.000 leden tellen, vin
den dat de nieuwe regering naast gelijke beloning voor
man en vrouw ook gelijke promotiekansen moet zien te
realiseren.
Verder eist men:
een aparte belastingaanslag
voor de gehuwde werkende vrouw
het inrichten van een voldoende aan
tal crèches
het verruimen van de mogelijk
heden voor parttime werk
een betere consumentenbescher
ming
betere woningbouw waarbij meer
aandacht aan de factor recreatie
wordt besteed
het legaliseren van abortus op
sociale indicatie
een snelle invoering van de echt-
scheidingswet.
Volgens de vrouwenbonden wordt
in de verkiezingsprogramma's te
weinig aandacht aan deze punten
besteed. Dit blijkt uit een rondvraag
die ons blad onder de 36 Neder
landse vrouwenorganisaties en over
koepelende instanties hield.
Opmerkelijk is dat de vrouwenbond
van de PvdA 14.000 leden verloor,
„Vrouwen in de VVD" kreeg er 4000
nieuwe leden bij. De officieel strikt
neutrale behoudend georienteerde
Nederlandse Vereniging van Huis
vrouwen boekte een recordwinst van
10.000 nieuwe leden. De tot de zelf
de groep behorende Landelijke Unie
van Vrouwelijke Vrijwilligers en de
Nederlandse Unie van Vrouwelijke
Bedrijfshoofden konden eveneens
een forse winst noteren. Verliezers
waren behalve de meer linkse groe
peringen, de confessionele vrouwen
organisaties, die hun winst aan de
neutrale bonden af moesten staan.
Het meest opvallende verlies in
confessionele kring was de terugloop
met maar liefst 2000 leden bij de
Nederlandse Vrouwelijke religieuzen.
Over het geheel genomen wogen de
winsten echter niet tegen de verlie
zen op. In drie Jaar tijd raakten de
Nederlandse vrouwenorganisaties
17.575 leden kwijt.
Door
Jos Hagers
De verliezen weerhielden de meeste
verenigingen er echter niet van om
het aantal bestuursleden flink uit
te breiden. Ongeveer 40.000 dames
bekleden op het ogenblik in ons
land een functie bij een vrouwenor
ganisatie. geld te doen. Vorig jaar incasseer-
Door de contibutieverhogingen hoeft i den de Nederlandse vrouwenvereni-
men het bovendien niet met minder gingen 6.137.000 ruim één miljoen
WYCHEN Ndie (5) en Gozie tien)
Onyema, twee Biafraanse kindertjes
die een jaar geleden aan de zorgen
van de familie Maasdijk in het
Gelderse dorpje Wychen werden
toevertrouwd, keren binnenkort te
rug naar hun ouders, die nu in Ga
bon wonen. Mevrouw Van Maasdijk
(43), moeder van acht kinderen
zegt. „Ik moet er niet aan denken
Die kinderen zeggen nu nog mam
ma en pappa tegen ons. Straks it
alles voorbij, net als in een droom
Ik denk dat ik er maar een dagje
tussenuit ga als ze worden gehaald
Mevrouw Van Maasdijk leerde dt
ouders van Ndie en Gozie kennen
in 1967, toen zij in Rotterdam een
Afrikaanse vriendin van de boot
haalde. Zij maakte toen kennis met
de familie Onyema. die op weg wat
naar Londen. Mevrouw Onyema
vroeg of zij met mevrouw Van
Maasdijk mocht corresponderen. Uit
die correspondentie groeide een
hechte vriendschapsband. Het ging
aanvankelijk niet goed met hel
Biafraanse echtpaar in Londen. De
heer Onyema raakte werkloos, werd
ziek en moest worden geopereerd
Bovendien raakte zijn vrouw in
verwachting.
In 1968 kon Onyema werk krijgen
bij een scheepvaartmaatschappij in
Hong-Kong.
Mevrouw Van Maasdijk: „Die
maatschappij betaalde wel de over
tocht voor hem én zijn vrouw,
Zijn ze niet schattig? Ndie en
Gozie Onyema voelen zich goed
thuis in het Nederlandse gezin in
Wychen. Maar spoedig gaan ze
naar hun eigen vader en moeder
terug. En dat valt vooral voor
mevrouw Van Maasdijk niet mee!
gulden meer dan drie jaar geleden.
Daar komt nu nog bijna twee mil
joen gulden aan overheidssubsidie
bij, verstrekt door de ministeries
van CRM, sociale Zaken, onderwijs,
landbouw, volkshuisvesting, buiten
landse zaken en provinciale- en ge
meentebesturen.
De 36 verenigingen zijn werkgeef
ster van ongeveer 60 fulltime en
parttime krachten die voornamelijk
de administratie beheren.
Slechte service
De huisvrouw moest sinds 1 Januari
aanzienlijk dieper in de beurs tas
ten maar zij krijgt daar niet de
service voor die zij eigenlijk ver
langt. Over de dienstverlening wa
ren vrijwel alle vrouwenorganisaties
bijzonder ontevreden.
Het grootste probleem doet zich
volgens hen voor wanneer er kar
weitjes in huis moeten worden ver
richt of wanneer er alleen iets moet
Het is opvallend dat de Dolle Mi-
na's ondanks al hun akties nauwe
lijks enige invloed op de Nederland
se vrouwenverenigingen hebben ge
had. Dat komt omdat de diverse
organisaties al discussies over crè
ches, gelijke beloning van man en
vrouw, de echtscheidingswet en het
abortusvraagstuk hielden, voordat
de Dolle Mina's begonnen. Met uit
zondering van de Bond van Chris
telijk Gereformeerde Vrouwenver
enigingen waren echter alle bonden
het ee*is of voor een deel eens met
de principes van de Dolle Mina's.
Al vonden sommigen het wel jam
mer dat aan de aktiviteiten van de
Dolle Mina's meer aandacht-, krijgen
dan de werkzaamheden van de
vrouwenorganisaties.
Men vergat daar echter bij dat
door de uitbreiding van het aantal
bestuursleden en de verdeling van
de bevoegdheden sommige vereni
gingen in zo'n bureaucratische sfeer
van onnodige gewichtigdoenerij zijn
voor de
de leveranciers en de monteurs zich
bijna nooit aan hun afspraken hou
den. Anderen vinden dat vooral de
bejaarden het slachtoffer worden
van het verminderde dienstbetoon.
De Nederlandse Vereniging van
Huisvrouwen, het Vrouwencontact
van de PvdA en „Vrouwenbelangen"
zijn voor de oprichting van een na
tionale consumentenorganisatie. Met
alle andere verenigingen is men het
er over eens dat er meer koopavon
den moeten worden georganiseerd
om vooral de werkende vrouw in de
gelegenheid te stellen om bood
schappen te doen
Bovenaan het verlanglijstje van de
diverse vrouwenbonden prijkt de
uitbreiding van het aantal crèches
en het verbeteren van de overblijf -
mogelijkheden op school.
Dat alles om de vrouw in de gele
genheid te stellen zich buiten de
deur meer te ontplooien. De vrou-
terecht gekomen dat zij
kende pi
bereikbaar zijn geworden.
worden bezorgd. Verscheidene ver- i
enigingen beklagen zich er over dat werkende publiciteitsmedia on-
Echtscheiding
Ruim de helft van alle vrouwenor
ganisaties vindt dat de nieuwe
echtscheidingswet niet ver genoeg
gaat. De Bond van Gescheiden
Vrouwen is echter van mening dat
de vrouw daarin niet genoeg be
schermd wordt. Wat de abortus be
treft. is het opvallend dat de ka
tholieke instellingen soepeler tegen
over de verruiming van de abortus
wetgeving staan dan de uitgespro
ken prot. chr. organisaties. Dit
terwijl de meer conservatieve
vrouwenverenigingen vinden dat de
seksuele voorlichting in ons land
voldoende is, terwijl de meer pro-
gresssieve bonden van oordeel zijn
dat er aan de voorlichting nog veel
ontbreekt.
De meningen van de 36 vrouwenor -
wenorganisaties koesteren echter ganisaties zijn representatief voor
niet al te hoge verwachtingen, want het oordeel van de Nederlandse
maar niet voor de kinderen. Omdat
het echtpaar nauwelijks over geld
beschikte heb ik aangeboden de
kinderen in mijn gezin op te ne
men. Eind 1968 -kwamen ze hier. Zij
hadden niets. Alleen hele dikke
buikjes en u weet wat dat wil zeg
gen."
De familie Van Maasdijk heeft het
niet breed. Mevrouw zegt: „Wij zijn
maar een gewoon arbeidersgezin.
Maar wij hebben wel een huis, bed
den en voldoende te eten. Wij kre-
peren niet zoals vele mensen in
Afrika. Toen wij eenmaal besloten
hadden de kinderen op te nemen
hebben we er allemaal wat voor ge
daan. Mijn man en zoons werkten
over, want er moest meer brood op
de plank komen. En als we 's a-
vonds naar de televisie keken aten
we geen kroketje of frites meer. En
De familie Van Maasdijk met
rechts de twee Biafraantjes.
als je dat wilt, kun je best wat
langer met een Jurk doen of minder
sigaretten roken."
Enkele maanden geleden werd ook
de familie Van Maasdijk door
moeilijkheden overvallen. Man en
zoons werkten in de bouw in Duits
land. In oktober raakten ze zonder
werk. Vader, moeder en tien kinde
ren moesten rondkomen van 150,-
per week.
Mevrouw Van Maasdijk: „Maar de
kinderen zijn niets tekort gekomen.
We hebben ze verzekerd, kleren
voor hen gekocht en speciaal voor
Gozie een box.
vVe hebben het met z'n allen ge
fikst. Als je zo bij de televisie zit te
kijken naar al die ellende in de
wereld zeggen we allemaal „ach" en
lan schakelen we om naar een
spannende film op het tweede net.
\ls je zelf wel eens ellende hebt
gehad, help je misschien sneller. In
mijn jeugd leed ik aan tbc en later
heb ik negentien operaties moeten
ondergaan. Maar ik blijf een gebo
ren optimist. Ik heb ook niet de
tijd om er stil bij te blijven staan."
Tijdens het gesprek kruipt de klei
ne Gozie by „haar" moeder op
schoot. „Moeder" toont trots op kleu
renfoto's van het St. Nicolaasfeest
ten huize van de familie Van Maas-
lijk.
„Als ik weer voor de keuze kwam
te staan zou ik geen seconde twij
felen. Ik heb mijn hele leven nog
geen dag vakantie gehad. Maar als
men mij zou laten kiezen tussen een
vakantie in Spanje, naar de winter
sport of het zorgen voor hulpeloze
kinderen hoef ik niet eens na te
denken".
zij vinden dat de Nederlandse
v«ouw in onze maatschappij niet
genoeg kansen krijgt.
vrouw want 1 op de 7 vrouwen bo-
van de 21 jaar is in ons land lid van
een vrouwenvereniging.
Korte broek,
lange jas
Volgens Paris Match mogen we er
wel op rekenen dat de midi-mode de
winter niet zal overleven. Op de boe
tieks van de Rive Gauche houdt men
uitverkoop van lange kleren, terwijl
een nieuwe versie van de minimode
met gejuich wordt binnengehaald:
shorts, gedragen onder Jassen van
uiteenlopende lengte. De nieuwe
broekjes hebben korte nauwsluiten
de pijpen, zijn gebreid of worden uit
geruite stoffen gemaakt. Geruite Jas
sen erbij, maar ook maxijassen en
mouwloze midijassen van bont, voet
lange capes en enorme omslagdoeken
met franjes. Kniekousen of laarzen
eronder.
Cardin: in keramiek
Modeontwerper Pierre Cardin heeft
zijn twintigste boetiek geopend. Het
winkeltje staat in Brussel en Marie
Claire weet te melden dat de meester
het interieur zelf heeft ontworpen,
Het bijzondere van deze Jongste Car-
din-bpetiek is dat er niet alleen kle
ren, accessoires, parfums en tassen
met het Cardin-etiket worden ver
kocht, maar ook keramiek-voorwer<
pen. Asbakken, vazen, tafelaanste
kers. sigarettendozen, potloodbakjes:
alles in strakke rechthoekige vor
men. ontworpen door (alweer) Car
din zelf.
ADVERTENTIE
Het beroep van verloskundige,
tot nu toe toch wel algemeen ge
doodverfd als „typisch vrouwelijk
beroep" krijgt In Nederland ook
perspectieven voor de man.
Staatssecretaris Kruisinga van
Volksgezondheid heeft onlangs
gezegd dat hij ook mannen in de
gelegenheid wil stellen, een oplei
ding aan de Nederlandse scholen
voor vroedvrouwen te volgen.
De term „vroedvrouw" zou moe
ten worden vervangen door verlos
kundige, een woord dat overigens
al vrijwel is ingeburgerd: in het da
gelijks leven spreekt men zelden over
de vroedvrouw, meestal over de ver-
loskundiige.
In Amsterdam is men het besluit
van de staatssecretaris al een stap
voor. De directeur van de Amster
damse school voor vroedvrouwen, me
vrouw J. Klomp, vertelt dat de school
sinds enkele maanden één man on
der de leerlingen telt. die voordien
als technisch assistent in ziekenhui
zen heeft gewerkt.
„Ik verwacht in de toekomst wel
meer mannen voor de opleiding. De
belangstelling is er zeker", zegt me
vrouw Klomp. Zij ziet voor mannen
met een dergelijke opleiding voorlo
pig vooral een taak op de kraamaf-
delingen der grote ziekenhuizen en
dan speciaal op het gebied van de
technische apparatuur. Maar naar
haar mening zal op den duur volko
men integratie in dit beroep zeker
mogelijk zijn. zodat te zijner tijd ook
de man zijn eigen praktijk als verlos
kundige zal kunnen hebben.
„Logische ontwikkeling"
In Rotterdam zegt geneesheer-di
recteur R. F. van Wering van de
Rijkskweekschool voor vroedvrouwen
„In principe is onze leiding al lan
ger voor mannen open. Tot nu toe is
echter van die kant nog geen daad
werkelijke belangstelling". Hij ziet
het werk van de verloskundige niet
langer als een specifiek vrouwelijk
beroep. „Waarom ook? We hebben
immers ook verscheidene mannen die
vrouwenarts zijn".
De directeur van de R.K.-vroed
vrouwenschool in Heerlen, dr. R. J.
J. Omers vertelt dat hij tot nu toe al
leen maar vrouwelijke leerlingen of
school heeft, maar vindt de ontwik
keling op dit terrein een logische
aansluiting op de algemene ontwikke
ling in de ziekenhuizen waar de stren
ge scheiding tussen mannelijk en
vrouwelijk verplegend personeel im
mers steeds meer wordt doorbroken.
Als binnen afzienbare tijd inder
daad meer mannen op de scholen
voor vroedvrouwen verschijnen zal
het woord vroedvrouw waarschijn
lijk definitief door het begrip verlos-j
kundige worden vervangen. Bena
mingen als vroedheer. vroedman ol
vroedmeester klinken de moderne
mens wel erg onwennig in de oren
„De neiging om ook verplegers tol
dit beroep toe te laten bestaat al 'an
ger". zegt hij. „Incidenteel geven wij
wel cursussen aan GGD-personeel
met het oog op complicaties die bij
bevallingen tijdens het vervoer in de
ambulance kunnen optreden. Ik zie
voor mannen in dit beroep vooral een
taak als hulpkracht in de kraam kli
nieken en dan speciaal voor de be
waking van de technische apparatuur
die bij gecompliceerde bevallingen
onmisbaar is".
