uigaren geloven in de vernieuwing Boek van de Maand: Vader beklaagt zich over advocaat ÏT OOSTEUROPESE PLAN MANSHOLT (II EN SLOT) Vawda contra dersdenkenden Citroen GS: Auto van het jaar1970 'Dagboek'vanVan Gogh. Tot 4 januari 1L90 Behandeling rechtzaak leerling-verpleegster te kort? ATTENTIE (daarna24.50) Een prachtig kerstgeschenk Boekhandel DE KLER LG 18 DECEMBER 1970 LEIDSCB DAGBLAD PAGINA 27 JU 'AP) De „Prawda", ïle dagblad van de commu- partij in de Sow jet-Unie, nmorgen een vernietigend iveld over de politieke an- mden in het land. Deze vor- kleine bende van schelmen tenen" die „de waardigheid Bowjetrussische volk zwart- !oor gebruik' te maken van smerige aantijgingen", ral besloeg een halve pagina tikel was ondertekend door ndrow", dat is de naam die ie steeds gebruikt voor be iragen van belangrijke aard. sanklacht krijgt vooral de nobelprijswinnaar voor de Alexander Solzjenitsin s. Maar ook tal van andere kende figuren krijgen een ie pan. s de eerste maal dat de usche pers het bestaan tnd van een groep lieden, et het regime niet eens zijn. rtikel kan blijken, dat het zich ongerust maakt over cht die de andersdenkenden sten ten deel valt. hotschriften van A. Solzje- er de Sowjet-Unie zoals „De ing" en „Kankerpaviljoen", tstaties van de heldhaftige togen van ons moederland sardigheid van het Sowjet- volk zwartmaken, leken ge- ateriaal te vormen voor de nti-sowjet-campagne in het aldus de „Prawda. 's van Solzjenitsin hadden deze schrijver te bewegen rdighèid niet te misbruiken in het openbaar de les te de onzin die om zijn naam het Westen is geopenbaard' Solzjenitsin weigerde zich te trekken van de raad van «noten, „en dreigde dat, als •sowjetstukken niet werden terd, deze hun weg naar het ld zouden vinden. En spoe len niet alleen zijn werken zijn brieven en verkla- toarin hij zijn aanklachten arvan men zou denken, dat bekend waren aan hemzelf de mensen aan wie hy ze l, het eigendom van de •pers en vond hij in het beschermers en bewonde- nikel doet dan een uitval historicus Andrei Amalrik, 12 november tot drie jaar was veroordeeld wegens Mg van de Sowjet-Unie". in het Westen, aldus de /beschouwt Amalrik als de „adembenemde, bril- «en, maar in feite hebben te maken met de werkelijke maar met zyn eigen euzê misdadige historie". was Almarik van de uni- van Moskou verwijderd we behalen van slechte resul- het afwezig-zyn bij de col- meen door buitenlandse diplomaten worden gebruikt. En dus werd de kleine lasteraar en geldspeculant door een Sowjetrussische rechtbank veroordeeld tot drie jaar gevangenis". De „Prawda" beschuldigt dan de Westerse pers ervan teveel belang stelling te hebben geschonken aan een andere dwarsdrijver, Wladimir Boekowski. „De hoodredacteuren 'in het Wes ten) hebben alles gedaan om Boe kowski af te schilderen als een auto riteit op het gebied van het leven in de Sowjet-Unie, maar in werke lijkheid wist deze jongeman met zijn schaamteloze gezicht alleen maar de weg te vinden naar de woningen van de buitenlandse correspondenten. Hij is net zo'n mislukkeling als Amalrik en zijn „werk" bestaat uit het be zoeken van de woningen van de bui tenlandse journalisten en deze tegen betaling van goedkope geschenken anti-Sowjetrussische onzin te ver kwanselen. Deze overlopers vragen om whiskey en sigaretten in ruil voor hun smerige vertelsels, maar het be treft hier slechts een handjevol men sen. Voor elke dwarsdrijver zijn er honderdduizenden loyale burgers". In het artikel worden ook nog de uit het land ontkomen schrijvers Anatoli Koeznetsow en Waleri Tarsis genoemd. Van hen wordt gezegd dat „zij zich in het Westen laten gebrui ken voor het spuien van laster tegen de Sowjet-Unie". De BBC heejt Henry Cooper uitgeroepen tot sportpersoon-1 lijkmheid" van het jaar 1970 j Cooper veroverde dit jaar de Eu ropese titel in het zwaargewicht Hij versloeg de Spanjaard Urtain ADVERTENTIE Parkeergelegenheid heeft U bij ons voor de deur. Of op een minuut afstand v. d. Weri- straat, Oude Rijn. Kaasmarkt Twee minuten Hooigr. Ir. Dciessenstraat F t loont de moeite om onze grote collectie en de beste merken in te zien. Onze traditie is „altijd voor deliger" geen valse leuze „van zoveel voor zoveel" maar het gehele Jaar „voor zoveel". En toch ak-standing als echte Juweliers en Horlogers. Onze eigen ateliers onderstrepen dit door echte vakservice te bie den. Doet er Uw voordeel mee. Gouden sieraden, verlovings ringen. horloges, klokken, cas settes, verzilverde geschenk artikelen, brillant. De beste merken, de ruimste keuze. Juwelier - Horloger v. d. WATER Haarlemmerstraat 181 LEIDEN J De titel „Auto van het jaar" is voor 1970 toegekend aan de Citroën GS. Het Franse merk kwam opvallend goed uit deze verkiezing tevoorschijn, want het veroverde met de nieuwe SM ook nog een der de plaats. Op verzoek van het weekblad "Autovisie" hebben 44 autojourna listen uit twaalf landen van de 23 geheel nieuwe auto's, die dit jaar op de markt kwamen, er zeventien be oordeeld op uiterlijke vormgeving, SOFIA (GPD) In de vergader zaal van het statige gebouw van de communistische partij in Tol- boechin, de noordoostelijke provin cie van Bulgarije geeft de eerste partijsecretaris Gantsche Kristew ons uitleg over de concrete proble matiek van de reusachtige land- bouwreorganisatie. Kristew is met zijn 42 jaar de 4>elangrijkste man in de provincie. Zijn functie is te vergelijken met die van commissaris van de konin gin in Nederland. Als kind van ar me boeren en afgestudeerd agro- econoom kent hij de details van het kolchozenleven als geen twee de. „De 41 landbouwproduktiege- nootschappen en 5 staatsbedrijven bij ons in Tolboechin zijn in 9 agro- industriële complexen geïntegreerd. Eigenlijk hadden het er 11 moeten worden, maar verschillende be drijven gaven de voorkeur aan één bepaald complex boven het hun toe gedachte en dat hebben we maar zo gelaten. In heel Tolboechin heeft geen enkel bedrijf geweigerd mee te doen. De hoofddorpen in de com plexen gaan we uitbouwen tot re gionale centra met scholen, winkels en een cultuurhuis. De kinderen worden met schoolbussen afge haald en weer thuis gebracht." „Er zijn 211 kleine dorpen, waar van 72 voor dergelijke centra zijn voorbestemd. De rest laten we ge leidelijk afsterven, maar zonder de zaak te forceren. Er wordt daar ge woon niets meer gebouwd, over 10 k 15 jaar zal er niemand meer wo nen. Door die „hoofddorpen" van alle moderne comfort te voorzien, zullen de sociale verschillen tussen het platteland en de stadsbevolking op den duur verdwijnen, hetgeen, naar we hopen, meteen de ontvol king van het platteland zal stop pen." Te visionair De ontwikkeling, zoals Kristew, in hart en nieren communist, die schildert, klinkt bijna te visionair om waar te zijn, feit is echter, dat de bevolking in deze vruchtbare, maar onderontwikkelde streek er r1 schijnt te ee Ave Van nri '.ci- p eel verzet tegen de reorganisa tie. zoals tijdens de eerste collecti visering in het begin van de jaren vijftig, is geen sprake. Het com munistische regime mag dan aan het privé-landbezit een eind hebben gemaakt, het maakte ook een eind aan de daarmee verbonden zorgen en materiële noden. Alle vroegere zelfstandige boeren krijgen tot op heden een vergoeding voor het hun ontnomen land Ieder lid van de genootschappen en staatsbedrijven heeft bovendien recht op een stuk je eigen grond, variërend van 0.2 tot 0.5 ha. dat naar eigen goeddun ken mag worden bebouwd. De boe ren mogen privé één koe. maar onbeperkt kippen houden. De pro- duktie op deze particuliere akker tjes bedraagt het drievoudige van die op de gecollectiviseerde grond De opbrengst wordt aan de staats winkels of op de vrije markt in de steden verkocht, waarmee deze boeren een inkomen is gegaran deerd, dat duidelijk boven het ge middelde ligt. Het gemiddelde loon in de landbouwbedrijven ligt op 1150 leva per jaar, trouwens het doorsneeloon in geheel Bulgarije Maar alleen al voor de melk van die ene eigen koe kunnen ze per jaar op 2000 leva extra rekenen. De boeren worden door de stadsbe volking dan ook veelal als een be voorrechte groep beschouwd Onbeschrijflijk technische conceptie <o.m. in ver band met veiligheid1 en „waarde I voor geld". Elk jurylid had aan vijf wagens in totaal vijftien punten weg te geven. De Citroën GS kwam met 233 punten veruit als de beste uit de bus. De Volkswagen K 70, die op de tweede plaats kwam, had nauwelijks de helft nl„ 121 punten. De Citroën SM haalde met 105 punten de derde plaats, vervolgens kwamen de Man- ta en de Range Rover, elk met 47 punten. Dat de toestanden tijdens de mo narchie hier onbeschrijflijk achter lijk waren, is ook door de vurigste kapitalist nooit bestreden en die toestanden liggen bij de bevolking nog vers in het geheugen. Er was geen waterleiding, drinkwater moest men bij de dorpsbron gaan halen en in sommige streken zelfs voor veel geld bij de waterkoop man bestellen. Er was geen elek triciteit. behoorlijke wegen ontbra ken eveneens. Zestig procent van de bevolking was in september 1944. toen de communisten de macht overnamen, analfabeet. Nu 26 jaar later, is dat percentage tot op 2 gezonken. Alle dorpen hebben elektriciteit en waterleiding en zijn goed bereikbaar. Het huizenbestand is in deze pe riode bijna voor 100 procent ver nieuwd. Voor de bevolking bete kent dit alle6 zo'n reuzesprong vooruit, dat het wegvallen van vroegere bindingen met de grond en met de kleine dorpsgemeen schappen. hoe schilderachtig die naar buiten ook mogen hebben ge leken, niet als een schrijnend ver lies wordt ervaren. Hoewel iedere functionaris de be zoeker van het tegendeel probeert te overtuigen, schijnt zo'n binding nu al nauwelijks meer te bestaan. Op het door ons bezochte pluim- veebedrijf en in een melkfabriek waren de mannen en vrouwen in niets te onderscheiden van arbei ders aan de lopende band in iedere willekeurige fabriek. Maar ook de I „brigades," waarin de landarbei ders groepsgewijs worden georga niseerd en die van de ene akker naar het andere worden gecom- mandeerd vertonen al een tame lijk onpersoonlijke. mechanische benadering van het werk. Ze hebben hun vaste loon. Valt de oogst eens een keertje heel mooi uit. zodat de plancijfers worden overschreden, dan krijgen ze aan het eind van het jaar een klein aan deel in de winst uitgekeerd. Is de oogst mislukt, dan wordt uit be paalde fondsen het ontbrekende deel van het loon aangevuld. Ieder een werkt theoretisch 6 dagen per week 8 uur. met meestal een gratis warme maaltijd in de kantine. Alle sociale voorzieningen zijn even eens kosteloos. Zoals overal waar de industriali satie voortschrijdt, valt voor de mensen persoonlijk het accent niet meer op het werk, maar op de vrije tijd. Naarmate de levens standaard in Bulgarije stijgt, wor den de mogelijkheden voor die vrijetijdsbesteding interessanter. Zwembaden, bioscopen. schouw burgen, sportvelden, volkshoge scholen enz. zijn een luxe waarvan het volk drommels goed beseft, dat het die aan het communisme heeft te danken. Waarom zouden ze zich verzetten tegen de nieuwe agro-in- dustriële complexen, wanneer de hoogste partijbonzen hen daarvan in rationeel klinkende, populair-we- tenschappelijke bewoordingen een nog snellere stijging van de wel vaart beloven? Met wie men ook spreekt in dit zonnige, gastvrije land, iedere Bul gaar verovert het hart van de be zoeker met zijn brandende nationa listische gevoelens. Met onnavolg bare trots wijst hij op al die mo derne gebouwen, al die gloednieu we machines, die eindeloze velden met mais, rozen en zonnebloemen zover het gog reikt. Het is de na tuurlijke trots van het Bulgaren- volk, dat 500 jaar voor zijn onaf hankelijkheid tegen de Turken heeft moeten vechten, dat na een halve eeuw stagnatip sinds 1944 een opmerkelijke ontwikkeling doormaakt. In tegenstelling tot an dere communistische landen be speurt de bezoeker hier bij de lei ders, die aan de hefbomen van de macht zitten, nog een eerlijk ver antwoordelijkheidsgevoel tegenover de massa's en tegenover de begin selen van het socialisme. Zij pre senteren hun project van de agro- industriële complexen nog met het idealisme en élan van jonge revolu tionairen. Men kan slechts hopen, dat het in Bulgarije beter uitpakt dan vijf jaar geleden in de Sowjet- Unie. ft»**. Dit is het verhaal van Vincent van Gogh. Zoals u 't nooit eerder hebt gezien! Met 250 foto's, kleurenreprodukties en facsimile's. Dit is het verhaal van Vincent van Gogh zoals u het nooit eerder hebt gelezen. Met de belangrijkste passages uit de talloze brieven die hij schreef aan zijn broer Theo, zijn zuster Willemien en zijn vrienden Bernard en Van Rappard. Dit is het boek van de schilder èn de schrijver. Een scherpgestoken zelfportret waarin niets is geromantiseerd, niets is verdoezeld. Koop het 'Dagboek' van Van Gogh. Voor uzelf. Of voor iemand die 't waard is. Dagboek va ri Van Gogh Volop het nieuwe boekhuis voorhanden Breestraat 52 hoek Vrouwenst. Leiden - Telefoon 26977 Verkrijgbaar bij: Nieuwe Rijn 45 Leiden - Telefoon 2088543370 ROTTERDAM «GPD» De vader van Paula F., de negentienjarige leerlingverpleegster, die dinsdag is veroordeeld wegens het toedienen van een verkeerde bloedtransfusie, heeft zich in een brief aan de de ken van de raad van toezicht van de Orde van Advocaten in Rotter dam beklaagd over de verdediging van zijn dochter. Hij vraagt de de ken een onderzoek in te stellen of Paula's raadsman mr. A. F. A. van Velzen uit Schiedam- alles in deze rechtszaak heeft gedaan wat hij als verdediger had moeten doen. De heer F."De zitting heeft maar tien minuten geduurd. Dat is te kort voor zo'n belangrijke zaak. Naar mijn mening is niet alles naar voren gebracht wat in het be lang van mijn dochter had kunnen zijn". De heer F. is het er ook niet mee eens dat zijn dochter als enige schuldige in de zaak is aangewe zen. "Er stond een verkeerde fles in de kast, die had teruggemoeten naar de bloedbank. Bovendien merkte de co-assistent dat de pa tiënt tijdens de bloedtransfusie be paalde verschijnselen ging verto nen, die konden wijzen op verkeerd bloed. Hij nam toen verkeerde maatregelen. Hij kneep in de zak om de opname van het bloed te bespoedigen. Daarom is Paula be slist niet alleen aansprakelijk". Een tante van Paula: "Het is een schandaal. Paula draait op voor de fouten van anderen. Er lag nog maar één fles in de kast. De an dere was al weggehaald. Die over gebleven fles kon alleen maar voor haar patiënt zijn. Natuurlijk had ze naar de naam op de zak moe ten kijken. Maar dat hebben die zuster en arts ook niet gedaan. Ik vind het onverantwoordelijk dat een leerling, die nog maar op de helft van haar driejarige oplei ding zit. niet beter wordt gecon troleerd". Paula's vader: "Ik ben drukker van beroep. Als een leerling van mij fouten maakt, roept mijn baa6 mij ter verantwoording Dat is toch een logische zaak. Waarom moet mijn dochter dan alleen aanspra kelijk worden gesteld?" De grote vraag die zich na de rechtzaak naar voren dringt is: "Kan een leerling-verpleegster als enige aansprakelijk worden ge steld voor een fatale fout of zijn ook degenen die boven haar staan verantwoordelijk Dr. A. Graafland, geneesheer-direc teur van het St. Franciscus Gast huis waar Paula werkt: "Daarover bestaan geen stringente voorschrif ten. Normaal is de hoofdzuster verantwoordelijk en daarna afda lend de mensen, die onder haar staan. Maar Juridisch ligt de zaak niet duidelijk. Daarover wordt door ons een onderzoek ingesteld". De president van de rechtbank heeft bij de uitspraak gezegd dat Pau la'niet geheel alleen verantwoorde lijk is voor de verkeerde bloed transfusie. Ik ben het daarmee eens. Maar ik kan geen herope ning van de zaak vragen. Wel is nu voor ons duidelijk geworden dat de volgorde van verantwoorde lijkheid ernstig onder de loep ge nomen moet worden". Officier van Justitie, mr. J. D. de Jong: "Uit het onderzoek in deze zaak is er strafrechtelijk maar een verdachte naar voren geko men: Paula ik kan dan ook alleen maar haar voor de rechtbank ha len. Hoe de bevoegdheden liggen in ziekenhuizen valt buiten mijn taak. Dat is een zaak voor het mi nisterie van Volksgezondheid". Of een van de partijen in hoger be roep gaat is nog niet bekend. Pau la weet het nog niet. Haar raads man wil eerst overleg met haar plegen. De heer F. vindt dat zijn dochter zelf moet beslissen. Htf hoopt dat ze het wel zal doen. De officier van Justitie heeft ook nog geen besluit genomen. Hij wil eerst het vonnis bestuderen. Overi gens hebben de partijen tot veer tien dagen na de uitspraak de tijd om hoger beroep aan te tekenen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 27