Bodegraaf se brugwachter
een werk
week van
136 uur
heeft
Echtpaar uit Katwijk bezit
camping '•'j
Gardameer
Auto's
botsten
frontaal
Bejaarden
ongerust
over NS-
tarieven
Zijn vrouw lost hem af en toe eens af
Edelaar was al
weg bij Edelaar
Echtgenote
burgemeester
Lisse overledet-
Kerstvieringen
in Voorschote
TERREIN VAN 3 HECTARE IN BARDOLINO MET
1W I Al\ iNTIEHU1SJES EN 10 CAR 11ANS
PAGINA 10
LEFDSCH DAGBLAD
DONDERDAG 3 DECEMBER 1
BODEGRAVEN „Bedankt En een ver over de
railing gebogen Jan Broeckaert haalt de klomp naar binnen
waar de schipper van een passerende boot zojuist een gul
den in heeft gedeponeerd. Voor dit bedrag mag hij met
zijn schuit de brug over de Oude Rijn, in het centrum van
Bodegraven, passeren.
Brugwachter/sluiswachter zijn in
het dorp in de Rijnstreek is een job
waar beslist niet iedereen direct „ja"
tegen zal zeggen. Een Jaar of twaalf
geleden deed de heer Broeckaert dat
wel. Hij had er toen geen bezwaar te- j
gen. dat hij, zonder assistentie, van
de vroege ochtend tot de late avond
paraat moest zü"- Nu is hij dat dag
en nacht in touw zijn eigenlijk een
beetje zat. Hij heeft al diverse malen
aan zijn werkgever. Groot Water
schap Woerden, om de aanstelling
van een tweede man gevraagd. Maar
tot nog toe is daar niets van terecht
gekomen. Het waterschap heeft niet
eens op zijn verzoek gereageerd,
..Officieel heb ik een werk
week van maandagmorgen vier uur
tot zaterdagavond acht uur. Dat
komt neer dat ik zo'n 136 uur in
touw ben. Het is te danken aan het
feit dat de brug bij Zwammerdam
sinds kort 's avonds om elf uur sluit,
daarom is het voor mij 's nachts
wat rustiger geworden. Zijn er niet
van die hele grote schepen, die on
der de brug bij Zwammerdam kun
nen doorvaren, dan kan ik er toch
's nachts uit. Zomero gaat dat nog
wel. maar in de winter is dat echt
geen pretje".
Vrouw
Om er zo nu en dan toch eens op
uit te kunnen gaan. heeft de heer
Broeckaert zijn wouw en zijn ze
ventienjarige zoon enigszins met de
werking van de brug vertrouwd ge
maakt. Een jaar of drie geleden zag
het er naar uit, dat het uit de hand
zou lopen. De heer Broeckaert moest
toen namelijk in een ziekenhuis wor
den opgenomen. Maar zijn vrouw-
hielp het Grootwaterschap uit de
nood, door de diensten van haar
man waar te nemen. Kort daarna
heeft men iemand aangesteld om bij
„hoge nood' te kunnen inspringen.
„In al die tijd. dat ik hier nu
werk ben ik pas één keer met vakan
tie geweest, vervolgt Jan Broeckaert.
„Dat was vorig jaar Ik heb de
knoop toen gewoon doorgehakt en
gezegd jullie zien maar. Voor mijn
part zet je een bordje op de brug
„Met vakantie" Toen ik afwezig was
moest er toch ook voor een vervan
ger worden gezorgd? Waarom is het
dan niet mogelijk om er een man bij
te nemen, zodat we wisseldiensten
kunnen draaiené"
Het gesprek wordt onderbroken
door een boot die zich met luid toete
ren aankondigt. Rustig begeeft de
achtenveertigjarige brugwachter
zich naar de bedieningspaneel en
opent het obstakel om de boot er
door te laten. Als hij terugkomt ver
telt hij, dat hij de bond van deze
situatie op de hoogte heeft gesteld.
Hij beloofde, dat er iets aan de
werktijden zou worden gedaan. „Moet
Je net geloven", zegt Jan Broeckaert.
„Voorlopig ben ik er nog niets wijzer
van geworden. Om af en toe eens een
zaterdag vrij te zijn zou de bond er
voor zorgen, dat er een vervanger
zou worden aangesteld. Maar ook
hier is het alleen maar bij beloven
gebleven".
Geen communicatie
„Hieruit blijkt wel, dat de commu
nicatie tussen mij en het Grootwa
terschap niet al te best is. Ik kan
praten als Brugman, maar wat ik
ook vraag, het is allemaal tegen do
vemansoren gezegd. Het enige, dat
ze mij vertellen is: „Toen we Je in
dienst namen wist Je toch wat Je be
gon?"
„Wat ook een vreemde gang van
zalen is, dat, toen ik het comman
do van de brug overnam, ik helemaal
niet op de hoogte was hoe ik het ge
vaarte moest bedienen. Ik had het
wel eens een paar keer van de oude
brugwachter. Gerard van Diepen, ge
zien, maar die heeft mij nooit ge
ïnstrueerd. Op 31 december 1958 om
twaalf uur zei hij tegen mij alstu- j
blieft ga je gang maar, de brug is
voor Jou. En daar stond ik. Geluk- I
kig. dat ik mijn ogen goed te kost j
had gegeven, want anders was er
niets van terecht gekomen en had-
den er wel eens brokken kunnen
worden gemaakt".
„Zo zijn er eigenlijk nog wel en- I
kele dingen op te noemen Toen de
bedrading van de nieuwe brug in de
Brugstraat werd aangelegd en ik
vroeg hoe het paneel werkte, zei de
monteur, dat hij hier helemaal niets
van af wist. Ik moest zelf maar zien
dat ik er uit kwam. Anderhalf Jaar
later ontving ik de gebruiksaanwij
zingen. De werkgever heeft gewoon
geen begrip voor de moeilijkheden
van de werknemer".
Door
Jan Westerlaken
jaar geleden leefde ik met mijn ge
zin van de tolgelden, die door de
voorbijvarende schepen werden be
taald. Daarnaast kreeg ik van het
Grootwaterschap een kleine toelage.
Tot 1967 was het tolgeld vijftig cent.
Ik had toen reeds verscheidene ma
len verzocht om dit bedrag met een
kwartje te mogen verhogen. Maar
zoals ik reeds meer heb gezegd, ik
hoorde taal noch teken van mijn
werkgever. Nog in hetzelfde jaar ging
ik over op een maandsalaris. Dat
overigens niet hoger is dan de ver
dienste van een bouwvakker, on
danks de vele uren die ik in de week
maak. Prompt ging het tolgeld met
vijftig cent omhoog. Een vreemde
gang yan zaken vindt u niet?"
„Het was in 1962. dat de Oude Rijn
tien weken was dichtgevroren. Van
zelfsprekend had ik toen geen in
komsten want het scheepvaartver
keer lag stil. Ik had toen het geluk,
dat een vriend mij aan een tijdelij
ke baan kon helpen. Zodoende kon
ik mijn gezin onderhouden. Mijn
baas keek heel bedenkelijk toen ik
hem vroeg waarvan ik mijn eten,
kolen en dergelijke moest betalen.
Uiteindelijk kreeg ik het toch voor
elkaar, dat ik een bedrag van vijf
tig gulden kreeg uitbetaald, over die
tien weken, omdat, zo zei hij, het le
ven in deze tijd wat duurder zou
zijn".
Contact
Een tweede boot kondigt zich aan.
En weer agat Jam Broeckaert naar
(buiten. Als hij terug komt zegt hij:
„Ik heb visite in mijn hokje op de
brug". Een blik door het raam be-
j vestigt dit. Een 65-plusser met en
kele jongens zitten druk in het be-
I dieningshokje te pratën „Oh, dat ge-
beurt dagelijks. Daartegen heb ik
beslist geen bezwaar. Het zijn ten
slotte geen peuters meer die overal
I met hun handen aanzitten. Wan
neer het goed weer is zitten ze op
het bankje aan de overkant, dat heb
ik er speciaal voor hen neergezet".
„Zomers kan het hier goed druk
zijn" vervolgt Jan Broeckaert. „In
de wintermaanden valt het wel mee
Een nadeel is. dat de sluis zo smal
is. Op de Oude Rijn lozen 23 polder
gemalen hun water. Daardoor heb ik
soms met grote verschillen in de wa
terstand te maken Als alle polder
gemalen tegelijk lozen is het voor een
schip niet mogelijk om op eigen
kracht door de smalle vaargeul te-
komen. Dan moet er een grote auto
aan te pas komen, die de boot er
door trekt".
„Dit brengt voor het wegverkeer
met zich mee. dat het soms wel eens
een beetje erg lang moet waóhten.
We kunnen hier geloof ik gerust van
een knelpunt spreken. Enige tijd ge
leden is er een telling gehouden.
Toen is gebleken, dat er hier da
gelijks zo'n tienduizend auto's passe
ren. Daar komt er weer eentje", zegt
Jan Broeckaert tenslotte, als een
boot luidruchtig zijn komst meldt.
„En dat gaat nu zo dag en nacht
door.
LEIDEN In artikelen in ver
schillenden bladen over het ontslag
van een aantal werknemers bij de
NV frisdrankenindustrie Edelaar uit
I Voorschoten is ten onrechte in in-
druk gewekt, dat de vroegere eige
naar en directeur van het bedrijf,
de heer Edelaar uit Driebergen nog
belangen in de NV zou hebben. De
heer Edelaar heeft laten weten sinds
1967 zich helemaal uit het bedrijf te
hebben teruggetrokken. De NV werd
toen in zijn geheel overgenomen
door de FT. Drankenservice. Alle
uitspraken die door de directie van
de NV Edelaar gedaan zijn kunnen
niet worden beschouwd als uitspra
ken van de heer Edelaar.
Bui gerlijke Stand
van Leiden
Jan Broeckaert
heeft gedaan haalt
houdt
hij „de
de voorbijvarende schipper de klomp vo&r. Als deze er een gulden in
lijn" weer binnen. (Foto Leidsch Dagblad j
Martijn zn. van J. den Duik en M A
Poot, Dennis Adrianus Petrus zn. van
C. M. P van Leeuwen en P. H. M.
Kniest, Sabina Regtna dr. van J. H.
van der Vaart en A. A. M. Stouten.
Angelique Theresla Aelexandrlna dr.
van T. Fllerman en J. J Verhelj, Bri
gitte Catherine Jeanne Dlngema dr. v.
A J. M. Moulaert en M. J, G. M. G.
Ballieu, Arnold Michiel zn. van E.
Hoekstra en D. Roest, René zn. van
J van der Vos en P. F. J. van Soest.
Maria Theodora dr. van C. H. War
merdam en J. B. P. Duivenvoorden,
Siard Jelrtk zn. van K. Boersma en M
G Pronk. Eelke Wybren zn. van W.
K. Taconis en M. A. de Jong
OVERLEDEN
J. M. de Gruil (80) weduwe van M. A
Gerhards. J. W G. Kirbergen (74) man
LISSE Na. een langdurig z
bed is mevrouw M. C. Berends-
J der Eist, echtgenote van de bu
i meester van Lisse, gisteravond
de leeftijd van 54 jaar overleden.
i Grote bekendheid kreeg zij oi
haar meisjesnaam Maria van
Eist toen zij zon jaar of tien g
den voor de KRO-televlsie div
programma presenteerde. Er
hiervan gingen over mode. kokei
I bloemsierkunst. Wekelijks was zi
de beginperiode van de televisie
zaterdagmiddag op de beeldbui»
i zien.
H J. Slerat en C. W. M. Pot, 1
tebeen en C. Tlerolf.
NIEUWVEEN Twee auto's bots
ten frontaal, toen één van de wa
gens twee fietsende kinderen pas
seerde waarvan er één plotseling naar
het midden van de weg uitweek. De
automobilist, die uit Noorden nader
de. kwam ondersteboven naast de
sloot tot stilstand. De andere auto
raakte de twee kinderen die in een
heg werden gedrukt. Gelukkig liep
alles nogal goed af. De meisjes wer
den niet gewond, terwijl de autobe
stuurders enkele schaafwonden be
kwamen.
Vrijdagavond wordt er om a
uur- in de parochiekerk van
Agatha aan de Heereweg 275
avondmis opgedragen, De euch^i
tie wordt zaterdagmorgen om ni
uur in dezelfde kerk gevierd wai
de crematie om half twaalf in
crematorium "Ockenburgh" in
Haag plaatsvindt. Gelegenheid
condoleren wordt na de crematii
het crematorium geboden en za
dagmiddag in de burgemeester)
mer van het gemeentehuis in Lias
VOORSCHOTEN Liesbeth Vé
I dorp verzorgt 10 decembei 14.00 ij
een kerstmiddag in De Werf vo<
I Ned. Vereniging voor HuisvrouCj
j Zij brengt proza en poëzie ronv
Kerstmis, afgewisseld met intefy
tionale kerstliederen.
1 De Nederlandse Bond van Pla
I landsvrouwen houdt 22 decei
j een kerstviering in De Werf.
KATWIJK Truus Jansen-van Boggelen vertoeft een groot
j deel van het jaar in Italië. Ze verlaat begin mei haar smaakvol
j ingerichte flat aan de Nassaudreef in Katwijks Cleyn Duin en
j keert er in oktober weer terug. Dat doet deze charmante vrouw
I niet voor haar plezier. Met haar man. Lou Jansen, beheert ze
in Bardolino aan het Gardameer de camping Continental.
„Tante Truus", zoals de gasten haar noemen, staat de camping
bewoners meest Nederlanders, maar niet zo heel veel Kat-
wijkers met raad en daad terzijde: zij ontvangt de gasten en
brengt ze naar de (lang) vooraf gereserveerde vakantiehuisjes
en caravans, assisteert de dokter, verzorgt excursies en doet
duizend-en-één andere dingen. Van 's morgens vroeg tot
's avonds laat is ze in de weer. Ze doet het met veel genoegen.
Nu in de wintermaanden i
vrouw Jansen-van Boggelen
me- i
thuis.
Salaris
„Over de salariëring zijn we het
nog nooit eens geweest. Tot dfle
UTRECHT iANP» Onder de
ruim 100.000 bejaarden, die met hun
65plus-abonnement van de Neder
landse Spoorwegen goedkope trein
reizen kunnen maken, is grote on
rust ontstaan over de aangekondig
de tariefsverhoging, zo blijkt uit
tientallen telefoontjes bij de spoor
wegen.
De Nederlandse Spoorwegen heb
ben verduidelijkt, dat de tariefsver
hoging voor enkele reizen en retours
afhankelijk van de afstand, neer j
komt op 20 40 of 60 cent Voor de
65-plussers, die voor half geld rei
zen, betekent dit dus een verhoging
van tien, 20 of maximaal 30 cent
De prijs van de 65+ kaart wordt
niet duurder, I
Door
Dat vindt ze heel erg leuk. Behoef-1 p p i
te om uit te gaan heeft ze niet Er ^ccs LomD««
is heel wat werk aan de winkel, j
want nu reeds beginnen de aanvra
gen voor het zomerseizoen weer vol
op binnen te komen. Eén verlangen
heeft ze. Met de kerstdagen zou ze
met man Lou en zoon Kees graag
opuit trekken. Neen, niet naar Pa
rijs of Londen of naar één of ander
wintersportgebied, maar naar Bar
dolino om eens op z'n Italiaans
kerstfeest te vieren. Dat heeft ze
nog nooit meegemaakt, 't Zit er dit
jaar echter niet in. dat dit verlan
gen gerealiseerd kan worden
Hoe worden nu Katwijkers cam-
pingbeheerders in Italië?*Lou Jan
sen lachend: "t 16 heel merkwaar
dig gegaan. Zeven jaar geleden had
den we zelf een caravan gekocht en
zijn daarmee met vakantie gegaan.
We waren in Spanje. Italië en Zwit
serland Toen we daar aan het Gar
dameer verbleven zeiden we tegen
elkaar: Leuk hier aan het meer. we
moesten een stukje grond kunnen
pachten of kopen en dan zetten we
er onze caravan neer Er werd niet
lang over gesproken. We kochten niet
al te duur een perceeltje grond van
1500 m2. Dat was in 1963. Er wer
den een paar caravans op geplaatst,
Die verhuurc en we. 't Liep lekker
Het begon als hobby en nu is het ons
beroep. Ons taxibedrijf in Katwijk
hebben we er aan gegeven. We be
schikken daar vlak aan het meer nu
over ruim 3 hectare grond, waarop
140 vakantiehuisjes staan .en 10 vol
ledig Ingerichte caravans. Het is nog
te weinig!"
't Is begrijpelijk, dat Truus en
Lou Jansen ze gaan binnenkort
in één van de winkelpanden op het
Cleyn Duinplein een reisbureau be
ginnen die zaak daar in Bardoli
no fors hebben aangepakt. Dit mooi
ste gedeelte van het Gardameer is
zeer in trek bij de Nederlandse va
kantiegangers en een uitermate ge
schikt oord om uitstapjes te maken
naar Milaan (140 km» en Verona
(25 km». Trouwens de omgeving van
het meer is ook mooi. Er zijn bre
de boulevards, waarlangs terrassen i
onder de palmen an platanen. Afge
wisseld met rozen en oleanders. Men
heeft een prachtig uitzicht op het
meer met de vele visserbootjes een
pleziervaartuigen en ook zijn er van
die karakteristieke haventjes. Er is
in de plaatsjes langs het meer veel
vertier. Voorts heerst er altijd een
aangename temperatuur.
Truus Jansen-vana Boggelen: "Het
is heerlijk om het de mensen naai
de zin te kunnen maken. Als je
iets doet moet je het goed doen
Eerst hadden we een paar Italiaan
se meisjes als gastvrouwen. Dat
haalde niets uit. Wanneer ze de gas
ten moesten helpen, zaten ze in de
één of andere dancing. Dat gaat na
tuurlijk niet. Gevolg klachten. Toen
ben ik er in overleg met mijn man
maar zelf heengegaan. Nu loopt al
les vlot. Lou komt ook geregeld
met gasten naar Bardolino. Dus we
zien elkaar nogal vaak. Ook blijft
hij in de zomermaanden wel eens
een week of twee helpen, 't Is heer
lijk daar. De gasten waarderen het
zo als ze geholpen worden, 't Gaat
juist om die kleine dingetjes. Ze be
schouwen mij niet alleen als gast
vrouw, maar ook als wonderdokter
of tovenares. Met de kleinste man
kementjes komen ze bij me".
Lou Jansen valt zijn vrouw in
de rede: "We zouden hier aan de
kust ook graag zoiets opzetten. Je
krijgt er echter de kans niet voor
en de pacht van een stuk duinter
rein. zo dat beschikbaar is. is bij
zonder hoog 't Ls vrijwel uitgesloten
dat je er tussenkomt. Daarom zijn
we blij met dat stuk grond aan het
Gardameer Ieder jaar weer blijde
gezichten voor alles wat de gasten
genoten hebben in de wondermooie
natuur. Onze camping is van alle
gemakken voorzien. Je kunt zo gek
niet dromen of het is er: een grote
zelfbedieningswinkel met koelvitrines,
een restaurantje in de buitenlucht,
sanitaire voorzieningen, een autowas
plaats, telefoon en brievenbus en
iedere dag een nieuwe Nederlandse
krant!"
Wanneer de camping helemaal vol
is zijn er ruim 1500 mensen. Voor
al in het hoogseizoen is dat het ge
val. Voor degenen die hogere eisen
stellen aljn er appartementen van
Eén van de caravans op
camping ..Continental" in Bartl
lino aan het GardameerTwt
van links: gastvrouwe Truus J6
sen-Van Boggelen. i
Foto LD/Jaap v. Duijn. Katwijk/2
2 tot 8 personen, hotelkamers, vili
en bungalows te kust en te ke
Ook daarvoor verlenen Truus I
Lou Jansen hun bemiddeling, j
werken op dat gebied samen met
grote Italiaanse hotelorganis^
OGAT. 't Blijkt allemaal zeer inj
slaan. Het Katwijkse echtpaar hal
er geen moment spijt van. dat
deze "overstap" van de taxi ni
het campingbedrijf heeft gemaakt
Truus Jansen-Van Boggelen:
Verlang nu al weer naar het Garf
meer. We hebben het hier in Ki
wijk goed naar ons zin. doch de n
gelijkheden hier iets op dat get,
te doen zijn nihil. Nu zorgen wel
maar voor, dat Nederlandse vakf
tieganger het aan het Italiaanse ój
dameer goed heeft, Daarom beni
zelf gastvrouw geworden op o|
eigen camping. Je moet er wat v|
over hebben!"
