ederlander als succesvol
hilder in Zweden
Raadsel Oera Linda boek
nog steeds onopgelost
Dm op de verlanglijst te zetten (II)
LITERAIRE KRONIEK
VAN CLARA EGGINK
j
liG 21 NOVEMBER 1970
LEIDftCH DAGBLAD
PAGINA IT
(CKHOLM (GPD) Edlef ter Haar Romeny, telg
i oud Nederlands geslacht van predikanten, is een
-ol schilder in Zweden: „Toen ik in I 965 die ten
ding had hier in Stockholm die zo enorm goed
ik vrouw en kinderen in de auto gezet en zijn
sr de Provence afgezakt. Niet dat we direct weg-
uit Zweden, maar toch
yHaar Romeny is pas te-
tfvan een reis naar Cana-
oerika waar hy in 1972 een
iBlng zal hebben, voorafge-
r ondermeer een tentoon-
i Kioto in Japan. Hij is 44
i (eerder Jong blijkt by de
:ji en woont sedert 15 jaar
ïiolm, een voorstad van
3 die onder het hoofdstuk
ble" valt. Heeft vijf kinde-
[ii Zweedse vrouw die door
k als lerares hem kon by-
de eerste tien harde Jaren
zijn erkenning als er
ger van het palet.
«rste Jaren waren werkelijk
Ik heb op fabrieken ge-
i als postbode en ben een
rangenisbewaarder geweest,
et direct zeggen dat ik nu
a ben", maar ik ben nu wel
[onafhankelijk. Invloed op
t heeft dat niet; de mythe
mstenaar die goed is omdat
lit te verhongeren op een
ïrtje is achterhaald",
tordt de 25ste wereldstad
exposeert. Als vrijwilliger
ojj na de tweede wereldoor -
Jonesië. waar al snel bleek
mseel hem beter lag dan de
Een eerste tentoonstel-
Idan ook plaats in Soeraba-
daarna gevolgd door een
osities die nu al in een vijf-
ïerwerkt moeten worden,
met 27 november exposeert
[beeld in het Institute Neer-
i Parijs. Hij was daarbij te-
I en bezocht nog een paar
en tentoonstellingen.
I november blijf ik in mijn
s Provence. Via Holland en
waar werk afgeleverd moet
een tentoonstelling in
kom ik weer terug hier',
dk die men van hem krygt,
j en dat blijkt wel uit
in Zweden een goede
onder een klein aantal
ilders. Op de vraag of hij
lijke positie ook in Neder-
hebben gehad: 't Schilders-
shier een beetje anders dan
land. Ik geloof dat wij in
dhet schilderen meer in het
ben zitten. Zoals de Duit
oorbeeld meer gevoel voor
chijnen te hebben. Neder-
II wat dat betreft een breder
ontwikkeling, als Je tenmin-
ljjking trekt met eenzelfde
Zweden beroemde schilder
bijvoorbeeld; geef mij dan
atner. En datzelfde gaat op
Maar hier in Zweden
d veel verkocht. Doordat er
tocht wordt heb Je ook een
Dat er veel schilders zijn die het
moeilijk hebben bewijst wel dat boek
dat kort geleden verschenen is: Kun
stenaar in Zweden te zijn. Daarin
komt een hele hoop tragiek naar bo
ven. Het inkomen ligt blijkbaar bij
de meesten nog onder het bestaans
minimum. De meesten moeten dan
ook een baantje erbij nemen. Gezegd
kan worden dat zelfs grote schilders
als Sven X. Erikson, die kort geleden
overleden is, teveel Zweeds zijn ge
bleven. Te weinig internationaal
zijn".
Inspiratie dus. maar afhankelijk
van tyd en plaats?
„Ja. Ben ik bijvoorbeeld in de Pro
vence. daar heb ik een heel ander
stuk natuur en dan die vruchten en
dat licht. Dan krijg ik bijv. zin om
een hele serie stillevens te gaan
schilderen. En de critici verwonde
ren zich dan en zeggen: nou is hü
weer terug naar de natuur! Maar het
liefste doe ik toch wel dat non-figu
ratieve. Vanuit het niets, een wit
vlak, iets opbouwen. Iets dat overeen
stemt met Je meest innerlijke span
ningen".
En portretschilderen dan? In het
atelier hangt namelijk de Zweedse
acteur Max von Sydow, bekend uit
vele Ingmar Bergmann-films mag
worden veronderstelt, broederlijk
naast Han Lammers, die niet via de
film maar door Nieuw Links bekend
heid verkreeg.
„Nou ja. Max von Sydow woont
hier in de buurt en die kwam een
Teveel gespecialiseerd dus op de keertje langs een glaasje wijn drin
.Eeuwig zingende bossen' en de klei- ken. Ziet Han Lammers' portret en
ne rode huisjes met witte daklijsten? j vroeg mij of ik zoiets wel meer deed.
„Ja, teveel gespecialiseerd op het j Nou ja. dat portret heb ik geschil
eigen land. Daarom is hij ook een j ^erd toen we allebei nog student wa-
grote naam onder het eigen volk. j ren zeg ik tegen hem, Max, kom
maar ik geloof niet dan een man als maar een keertje poseren. Niet alleen
Erikson bijvoorbeeld enige invloed 1 omdat hij door die Bergmann-films
zou kunnen hebben op het werk van bekend is geworden, maar hij heeft
een buitenlandse schilder. Omgekeerd
is dat wel het geval door de moder
ne communicatiemiddelen".
„Wat ik vaak bij deze moderne
kunstenaars mis zoals Andy War
hol bijvoorbeeld is een puur pic-
torale uitdrukking. Wat. en dat durf
men waard is, zijn de kunstvereni
gingen van bedrijven. De personeels
leden van een dergelijke kunstkring
in een groot bedrijf betalen ieder 'n
klein bedrag waardoor het mogelijk
wordt éénmaal per jaar een exposi
tie te houden waarbij werk van de
gekozen kunstenaar wordt gekocht".
Tijdens een tentoonstelling enkele
weken geleden bij het elektro
nische bedrijf L. M. Ericsson, verge
lijkbaar met Philips, verkocht Ter
Haar Romeny werk ter waarde van
enkele duizenden guldens.
Zijn Zweden meer kunstminnend
dan Nederlanders?
„De doorsnee kwaliteit van wat ik
gezien heb, is misschien niet zo hoog,
maar de schilderijen bij veel mensen
hangen als postzegels naast elkaar
aan de muren. Ze kopen duidelijk
minder kitsch dan in Nederland. Het
is ook meer een soort van geldbeleg
ging. En natuurlijk is het een zaak
van statussymbolen. Maar een krui
deniersmentaliteit zit er ook in".
een interessante kop. En hij is lang
ook. bijna twee meter".
Het leefklimaat in Zweden, is dat vrijheid en zgn. seksuele losbandig-
beter voor kunstenaars dan in Ne- heid. Waar zo ontzettend veel over
derland?
geschreven wordt. Na allemaal die
domme vragen, wat zalig dat er dan
een huisje in de Provence is waar ik
kan doen en laten wat ik wil. En de
kinderen ook. Waar ze niet dagelijks
gebombardeerd worden met Expres
sen. Aftonbladet (de Zweedse avond
bladen) en allerhande dingen die
rnet seksualiteit te maken hebben
Begrijp me goed. ik vind het uitste
kend dat die seksuele barrière ein
delijk is doorbroken. Geef de mensen
de vryheid. Maar Je kunt het ook
overdrijven. Het zo maken dat je er
op een gegeven moment van gaat
kotsen"
„Nou ja, wat die welvaart aangaat,
we hebben onze huizen goed ver
warmd en op tafel ziet het er ook best
uit. Welvaart, volle maag, zeer be
langrijk zegt men. Dat mopje van die
hongerige schilders kennen we wel.
maar welvaart is geen goed teken
voor de mens. We lopen langs elkaa'
heen. Mensen in Stockholm en Am-
De Zweedse welvaart dan, die blijk- sterdam liggen wekenlang dood
baar bevorderend werkt op de kunst- in hun kamer zonder dat het wordt
ontwikkeling? ontdekt. Ik geloof dat dit een uitslag
„Na die tentoonstelling in 1965 is van de welvaartsmaatschappij
die zoveel opbracht ben ik als een Wanneer mensen het moeilijk heb-
haas naar het zuiden getrokken. Dat ben zijn ze ook veel dichter by el-
huisje in de Provence kon er toen kaar. 150 jaar lang hebben ze hier
ook van af. Gewoon een antwoord op geen oorlog gekend. Ik gun het ze
de eeuwige vraag: En hoe vind Je het niet. maar ik geloof wel dat een volk
hier in Zweden? En die welvaart, er wel gevoelsmatig rijker van kan
worden Rijker wordt van een tragi
sche ervaring".
Schilder EdleJ ter Haar Romeny in zijn atelier.
„In Nederland heb ik in mijn Am-
ik dan wel te noemen, men bij Paul sterdamse tijd drie jaren van de con-
Klee tegenkomt die op zijn manier tra-prestatie geleefd en ik was er wel
toch ook wel een scepticus en ironi- mee geholpen. Maar terugdenkend
cus was als schilder". herinner ik me nauwelijks dat ik aan
Veelzijdig als hij is. heeft hy zyn iemand anders iets heb verkocht.
sporen verdiend op verschillende ge- i.Maar goed, ik behield mijn vrijheid
bieden: gouaches, grafieken, glas in als schilder. De eerste tien Jaren hier I
lood, collages, emaillewerk en werken in Zweden viel er werkelijk niets te
in olieverf. Waaraan geeft hij de lachen. Waar je ook vandaan komt;
voorkeur Holland. Zwitserland of Japan, ik wil
„Leuke vraag. Daar heb ik name- niet zeggen dat je met de nek wordt
lijk pas nog met Henri Goetz. een aangekeken, maar in werkelijkheid
Franse kunstprofessor, over gespro
ken die in Parijs een tijd lang mijn
leraar was. Een rijke man. Niet qua
geld. maar van esprit, bedoel ik dus.
De critici hebben het weieens moeilijk
met my. Ze weten namelijk soms niet
meer waar ze aan toe zijn. De ene
keer zien ze een tentoonstelling van
mij met abstracte schilderijen en de
andere keer zijn het figuratieve doe
ken, terwijl ze dan ook nög glas in
lood, grafieken enzovoorts tegenko
men
Ik geloof en dat zei ik ook tegen
mijn prof dat het meest Juiste voor
mij persoonlijk dit is, dat ik dat volg
wat mijn hart in mijn hoofd klopt.
Als een soort Appel, begrijp Je? En
als dat Appel in de richting gaat van
het grafische, nou oké. dan is het die
kant uit. Is het puur stilistisch, het
abstracte, of liever gezegd: non-figu
ratieve spel van kleuren en lynen,
dan wordt het dat. Zoals een compo
nist, zoals ik me dat voorstel, zyn
muziek neerschrijft. Niet omdat hij
kinderen heeft horen zingen of vo
gels fluiten, maar omdat die tonen bij
hem opkwamen".
lijkt het er wel heel erg veel op. Het
duurt echt een behoorlijke tijd voor
dat je hier een voet aan de grond
hebt. En ik zeg dat Juist omdat er
hier regelmatig Nederlandse jongens
naar toe komen, die denken dat ze in
een goudgraversgebied, Klondyke,
zijn aangekomen. Sinds 5 Jaren ik
ben sedert 1955 in Zweden gaat
t eindelijk. En door die tentoon
stellingen overal in de wereld begint
het er helemaal goed op te lijken.
Maar wat betreft het leefklimaat
vanuit een financieel oogpunt: de
Zweedse staat heeft een één pro
centsregeling. Alle nieuwe gebouwen
moeten één procent van de bouwsom
besteden aan kunst om het geheel op
te fleuren. En wy. als kunstenaars die
zijn aangesloten bij de KRO (Rijks
vereniging van kunstenaars) stu
ren onze voorstellen in voor zo'n wed
strijd. Je hoopt natuurlijk, maar op
dat gebied heb ikzelf vrij weinig ge
lijk gehad. Met stipendia daar gooien
ALKMAAR (GPD) Binnenkort zal een herdruk Toen het handschrift in de publi- j is toen gepubliceerd en het zal nu
citeit kwam, is de kritiek in Fries- door Uitgevery Minerva in deze vorm
van het omstreden Oera Linda boek in de boekhandels te land het felst geweest Dat klinkt j totaal ongewijzigd weer op de
I LLi jl merkwaardig, want het is toch een markt worden gebracht. Na Ottema
koop zijn. Liezien het karakter van het boek wordt het Fries werk. Ja. dat is het wel. maar is er weer een luid gekrakeel ont-
nooit een bestseller en dat heeft de uitgever (Minerva te niet jn dc gadgbarc ,f\ van betstaan ondcr tal ran mensen uit d*
woord. Het verhaalt niet de geschie- wetenschappelyke wereld. Mannen
Amsterdam) ook wel ingezien, want de oplage is beperkt denis van de Mid-Friezen de Frie- met klinkende namen schreven er-
zen van Friesland maar die van over, maar nog is het raadsel niet
de Grootfriezen oftewel de Frya's. De opgelost.
Frya's zijn de gemeenschappelijke Een toentertijd bekend geleerde.
o e geweest in de wetenschappely- stamoUders van het Nederlandse, En- Beckering Vinckers heeft in 1876 op
were van e er an en ver ggjgg Deense, Skandinaafse, IJsland- 1 grond van zekere stukken gemeend te
daarbuiten, een beroering, die h„ vnllr kimnen aanUmen dat het hand.
schrift was samengesteld door de
tot vijfhonderd stuks.
Voor mensen die zich verdiepen in
de geschiedenis en de taalweten
schappen is dit her verschijnen ech
ter van bijzonder belang, want nu
hoeven ze niet meer naar een of an
dere leeszaal te gaan om het boek te
raadplegen, maar ze kunnen het ko
pen en er dan lekker thuis op stu
deren.
Wat is dat Oera Linda Boek? In
het kort gezegd een oud-Fries hand-
ze mee. maar het is maar zelden dat schrift waarvan nog steeds niet is
een buitenlander die zijn er heel aangetoond of het om een falsifica-
wat er iets van meekrijgt". Er is al een eeuw lang beroering
Een ander verschijnsel, dat het noe- i tie gaat of een origineel document.
DE UITZONDERLIJKE FI-
UCR in de Nederlandse litera
ir, Helene Nolthenius zij is
krjjfster, essayiste, musicolo-
iüstorica heeft in haar op
llend mooi en persoonlijk Ne-
ïlands een raadselachtige ro-
geschreven getiteld „De
ijewende Stad." (Querido,
asterdam» Het verhaal, dat in
kern het verhaal is van het
ieressante karakter van de
rouw Grace Borne, speelt in
onherbergzaam tropisch ge-
4 geheimzinnig door de ruï-
a van de stad Eddur. Grace
leent met haar archeologische
«dsten in afzondering te kun-
0 leven in een bestaan van
Bger orde maar zie, de vernie
lende dagelijksheid weet zelfs
die geheime hoek van de we-
W dezulke bestaan blijk-
nog zijn tentakels te ste-
Een roman, zo subtiel van
dat men zich afvraagt en
Wt afvragen hoe het welhaast
"aantastbare zo realistisch ge
dreven kan worden.
DE MUSICUS Wouter Paap.
w 4jn belangstelling. zijn
en zijn beminnelijkheid
Willekeurig een middelpunt in
1 literaire leven in Utrecht
®en de beide wereldoorlogen.
*ft zijn herinneringen aan de
lijvers die, van huis uit of
delijk, Utrecht als woonplaats
Jdden kozen, opgeschreven.
1 waren er heel wat meer
to men denken zou. Behalve
ware Utrechters zoals Jan
Weiman, Maurits Esser, Ina
oudier akker, Anton Kool-
•M. Leo Vroman, Clare Len-
•rt, H. Marsman en nog talry-
anderen, ontmoet men hier
fotfen als Bloem, Nijhoff, Slau-
Mf (of all people!) Albert
Anton van Duinkerken,
Vestdijk en wederom by na on
telbare andere bekende auteurs,
met bovendien hun omgeving,
hun bevriende aanhang van ar
chitecten (G. Rietveld b.v.)
schilders (Pyke Koch b.v.). mu
sici (Willem Pijper b.v.), hoog
geleerden (prof. W. Vogelzang
b.v.)nagenoeg iedereen die
deel had aan het culturele leven
van die tiid in Utrecht, dat heel
wat bruisender en invloedrijker
was dan over het algemeen er
kend wordt. Het boek is geïllu
streerd met foto's en tekeningen
het typeren met de pen blijkt te
bezitten. Zy heeft een geheugen
voor juist die bijzonderheden die
van een mens een individu ma
ken en van een gebeurtenis his
torie. Dat haar boek voorzien is
van vele foto's (authentieke,
zegt de uitgever tot mijn ver
bazing» spreekt van zelf. Ac
teurs en actrices moet men niet
alleen horen, maar ook zien.
IN DE REEKS „Amstel lite
raire Vierkanten" van L. J.
Veen. Amsterdam ik zou de
ze boeken eerder rechthoeken
(van Otto van Rees tot en met
Peter Vos) van alles en ieder
een en in opdracht van het ge
meentebestuur van Utrecht uit
gegeven door A. W. Bruna en
Zoon Utrecht.
EEN ANDERE memoire-
schrijfster is de eenmaal zo be
roemde en geliefde toneelspeel
ster Fie Carelsen, die tachtig
jaar is geworden. Haar boek
heet terecht „Ik heb ze gekend"
(Ad. M. C. Stok, Den Haag),
want de collega's die zij schetst
heeft ze inderdaad zeer goed
gekend. Dat blijkt uit ieder por
tret opnieuw zodat de lezer een
aardig stuk toneelgeschiedenis
onder ogen krygt van tussen de
Jaren 1914 tot 1958 ongeveer. De
tijd van de „grote" spelers en
van de „grote" rollen die nu wel
voorbij is. Toneelgeschiedenis
inderdaad; want een van de op
vallendste zaken in dit boekje is
dat Fie Carelsen de gave van
noemen zijn herdrukt twee
uitmuntende novellen van C J
Kelk. De eerste, die de titel van
het geheel voert. „Variant op
het thema vrouw," kan men le
zen als een sprookje of een sym
bolisch verhaal. Het is in wezen
de legende van koning Cophetua
en het bedelmeisje, die reeds in
Percy's Reliques (1764) voor
komt en waar ook J. C. Bloem
een van zijn vroege verzen op
gebaseerd heeft. Het verhaal
van de tot gelatenheid gekomen
wijsgeer verstoord door de ro
mantiek. In dit geval bij Kelk
gepersonifiëerd door een een
zaam ouiten wonende man en
een wilde zigeunermeid die hy
uit een wildklem losmaakt. Een
heel bekoorlijke en boeiende no
velle. De tweede novelle „Een
Kind van Uncle Sam" verschilt
zo zeer van de eerste dat deze
het bewys levert van de mees
terlijke gevarieerdheid waartoe
deze miskende Nederlandse fan
tasist in staat is. Het is een pa
rodie op het Amerikaanse on-
derwereldverhaal. met authen
tieke misdadigers vooral de
leider Tom is een psychologi
sche vondst een ontvoerde
baby. losgeld en een fantastisch
geestig en eigenlijk ook navrant
slot.
IN DE REEKS „Meesters
derde bekende bloemle
zingen van korte verhalen uit de
hele wereld, uitgegeven door
Meulenhoff. Amsterdam, vin
den we de „Portugese Vertel
kunst" vertegenwoordigd. Portu
gal is vanwege de taal op lite
rair gebied terra incognita in
Nederland. De samensteller. A
Willemsen, legt in zijn grote en
uitvoerige inleiding verantwoor
ding af van zijn keuze. Hij zegt
alleen werk van moderne
auteurs gekozen te hebben.
Zeer te recht wijst hij op de to
taal verschillende bodem waar
uit in dit land de auteurs putten
met die van andere Europese
landen. Het ligt voor de hand.
zo zegt hy, dat de auteurs van
het geürbaniseerde 'Nederland
niets meer gemeen hebben met
die van een land dat de „laag
ste welvaartsindex van Europa"
heeft. Het is duidelijk dat wat
de Portugees tot schrijven be
weegt hier al lang niet meer
aan de orde komt: honger, on
recht. onderdrukking, de mense
lijke waardigheid, geloof posi
tief en negatief. Dit doet even
wel m.i. aan de waarde van de
ze verhalen niets af.
Een tweede bundel is .Mees
ters der Nederlandse vertel
kunst." sedert 1945. We kennen
ze allemaal, want het zijn de co-
rifeeën van vandaag gezegd
van de laatste twintig Jaar.
ver
se en het Letse volk.
dikwijls ontaard is in een ordinaire
herrie. De taal van het Oera Linda boek
In 1867 kwam het Oera Linda boek is die «elke een goede zeshonderd
aan het licht. Het handschrift was jaar voor Christus normaal in onze
toen in het bezit van de Helderse landen schijnt te zijn gesproken, dat
scheepstimmerman Cornells over de wil zeggen, van Denemarken tot aan
Linden, die het uitleende aan de de Seine En die taal staat even ver
heer Eelco Verwijs, destijds archiva- af van het huidige Nederlands als
ris en bibliothecaris van de provin- van 't momentele Fries. Er zijn delen
cie Friesland. Met goedvinden van in het Oera Linda boek. die Jonger
Cornells over de Linden bleef het zijn. maar ook stukken van enige
handschrift in de provinciale biblio- duizenden jaren ouder. Diverse ma-
theek te Leeuwarden, waar het nu len is het manuscript overgeschre-
nog is. ven. hetgeen nodig was als de tekst
Het is een verzameling van geschrif- onleesbaar dreigde te worden,
ten over de geschiedenis van de De oppositie tegen het Oera Linda
Grootfriezen of Fryas, tot en met de boek was niet alleen sterk in Fries-
Romeinse tijd, dus kort na Christus, land. maar ook in Duitsland. De Ber-
Het werk werd met grote toewijding lijnse universiteit verklaarde zelfs in ve° doorde Enkhuizer Courant,
en zorg bewaard door het geslacht 11938 het boek officieel als vals! Op overwijn heeft het bewerkt en van
Over de Linden. Vandaar dat Cor- j merkelijk daarbij was, dat tot de ver- een ("gebreide inleiding en een toe-
nelis over de Linden het aan Eelco dedigers behoorde prof. Weiss, een Achting voorzien. Hij heeft het oor-
Verwijs kon overhandigen. Hebt u wereldberoemd Sanskritist. spronkelyke manuscript dat van
wel eens van Atlantis gehoord? Dat Zo'n man heeft een naam. Hy ®ddo Oera Linda uit 1256 schijnt tc
was een nu verzonken eiland. Volgens meende ontdekt te hebben dat het zbn in handen gehad, dus hy heeft
dus de taal waar- I zich niet beperkt tot wat Ottema pu-
Linden zelf en dus een mystificatie
zou zijn uit de laatste helft van de
negehtiende eeuw. Maar naderhand
werd aangetoond, dat in ieder geval
het handschrift al moet hebben be
staan in 1848. toen Cornelis over de
Linden het zou hebben gekregen van
zijn tante Aafje.
Ir. J. F. Overwyn te Dordrecht, een
man die graag naar de diepste diep
ten van de historie dook en dan dik
wijls tot fantastisch lykende conclu
sies kwam, heeft het Oera Lin
da boek ook eens bestudeerd en in
'41 is het op zyn instigatie uitgege-
het Oera Linda boek was Atlantis 'n oer-Grootfries
gebied dat ten noorden van Texel lag
en waarvan het laatste deel ten on
der ging in het Jaar 2193 voor Chris
tus.
De Friezen, oftewel de Frya's, af
komstig van Atlantis, zouden het
oudste beschaafde volk ter wereld
zijn geweest en de voorouders van
Germanen en Kelten. Ze stichtten
in het Oera Linda boek is geschrevenbliceerde.
van huis uit een taal is, die men 15 een uigebreide pennestryd
een parallel aan het Sanskriet moet over Bpv°erd d>t manuscript nu
noemen. Maar Weiss kon het met
zijn bewijsvoering niet bolwerken te
gen andere geleerde mannen
De genoemde Eelco Verwijs heeft 't
hele, meer dan tweehonderd pagina's
dikke handschrift niet kunnen verta-
werkelijk van Hiddo was, maar in
feite doet dat er weinig toe. want het
boek is toch al enige keren overge
schreven en of die laatste meneer nu
Hiddo heette doet weinig ter zake.
Overwijn dan toont op grond van
oude Atlantisliteratuur aan. dat het
boek historisch Juist moet zijn.
Hoe het ook zy, dat de heer Becke
ring Vinckers het Doek heeft toege
schreven aan Corn, over de Linden
reeds 3500 Jaar geleden een kolonie len. Johan Winkler begon er daarna
in India.Ook Athene werd door aan, doch hy raakte er van over-
hen gesticht. Aldus het Oera Linda tuigd, dat de hele zaak een grap was
boek. De inhoud is vol verering voor en toen gaf hy er de brui aan. Toen
de moedercultus. Een Wodan-dienst is dr. J. G. Ottema, conrector van
hebben onze voorouders nooit gekend, het stedelijk gymnasium in Leeuwar- is natuurlijk onzin Wc willen heie
dat is een faptasie van Romeinse ge- den, aan de gang gegaan en hij bleek 1 maal niet de intelligentie en de ont-
schiedschrijvers en evangelie-predi- in staat het boek te vertalen, waar- wikkelin8 van de man in twyfel trek
kers geweest. Het centrum van het bij hij tot de conclusie kwam. dat het ken> maar om een handschrift als 't
rijk der Frya's was Den Burg op wél echt was. Oera Linda boek te maken, daarvoor
Texel. Het boek met vertaling en inleiding moet men tocb wel een heel bijzon
dere knobbel hebben.
Het boek is geschreven in het zo
genaamde Frya-alfabet dat drieen
dertig letters had. Dat Frya-schrift is
naderhand opgegaan in het Latijnse,
Griekse en Runenalfabet. Hoofd
letters kende hetr niet. de hele inter
punctie bestond uit de punt, die aan
het eind van een alinea herhaald
werd om aan te geven, dat men een
nieuwe regel wil beginnen.
Enfin, hoe het ook zij, merkwaardig
is. dat in de afgelopen eeuw niemand
de moeite heeft genomen om een ern
stig wetenschappelijk onderzoek naar
de herkomst van het handschrift in
te stellen Grafologisch werd het
handschrift niet onder de loep geno
men. chemisch zijn papier en inkt
niet onderzocht en genealogisch ging
v men de herkomst van het geslacht
Over de Linden niet na.
VW0C. lei/7 vs
Neen, dit is geen Noorman-
nenschip maar een boot bemaiid
met Frya's, zoals ze in de fanta
sie van Overwijn voorkwamen.
Onder de boot staat ,Jn het uit
en ommevaren leit ons heil".
