lie's dood en het schuldgevoel
(LIVIA EN DE ERGERNIS VAN CHE GUEVARA (I)
Grieken stemmen
niet voor 1973
I Nasser
jen cle
raketten
ïbvemann: waarom arresteerde
niet mij maar zijn zoons
Washington heeft stekende hoofdpijn
a in vogelvlucht
in vogelvlucht
Over maand slot
besprekingen
Warschau-Bonn
CAMBODJA IS NU EEN REPUBLIEK
LG 10 OKTOBER 1970
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 9
<Van een sneclale medewerker)
DERDAAD de dood van Che Guevara een de wereld om-
- reactie ten gevolge heeft gehad, hoe groot moet die
- niet zijn geweest in Bolivia zelf. immers het centrum
ie-explosie"? Het is bekend dat er na de dood van
ivara een soort van massaal schuldgevoel heerste onder
van de Valle Grande, die zichzelf verweten de grote
in de steek te hebben gelaten. De heiligenverering
Che zich moest laten welgevallen, heeft alles te maken
chuldcomplex. Een voorbeeld van die verering vindt men
dje, dat iedere boer op het platteland van Bolivia uit
Guevara
iiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
er van de higuera
f mijn land
I op u zal wachten
opvï >iiviaanse journalist schreef kort na de dood van Che:
o zal nooit meer zijn wat het was voordat Che Guevara
ve; i" en een hoge luchtmachtofficier moest toegeven, dat
8699d hem werkelijk aan het denken heeft gezet".
act
OPTREDEN heeft ongetwijfeld grote invloed gehad op
en en handelen van de grote massa van het Boliviaanse
i name de jeugd en daaronder weer in de eerste plaats
rendende ionSer^n ..geïnfecteerd" door de guerrilla-kruis-
tn:„ 1 de revolutionaire leider. Het is Che's inspiratie gewest,
ostbn geleid tot de oprichting van nieuwe groepen guerrilleros,
met name het in het oerwoud van Alto Beni opererende
ZJ bevrijdings leger de regeringstroepen handen vol werk
scl
-tem
repajii van dit jaar veroorzaakte het regeringsoptreden tegen
idsstrijders van het bevrijdingsleger politieke onrust in
Lei e in feite de voorbode zou vormen van de hevige binnen-
rubbelingen van dit moment. Het leger had met succes
werkmeid van de guerrilleros bevochten en maakte bekend dat
^^leidinggevende revolutionairen in het gevecht had gedood.
iilliillilllli'i'lllllllllllllllllllilHIiliJlllllllllllllllHlllllllllIllllllilfl!:
Washington begint zich in sterke mate onbehaaglijk te voelen
over de recente ontwikkelingen in sommige Zuidamerikaanse sta
ten. De anti-Amerikaanse tendenzen in Chili waar de marxis
tische presidentskandidaat Allende nu ook op de steun van de
christen-democraten kan rekenen en in Peru bezorgden Nixon
en zijn medewerkers al een chronische migraine. Sinds daar ook
nog de op het oog redelijk succesvolle greep naar de macht van
generaal Juan José Torres in Bolivia is bijgekomen, mag men rus
tig aannemen dat de migraine is overgegaan in stekende pijn.
Torres, die woensdag 7 oktober een contra-coup uitvoerde tegen
de door de conservatieve chef-staf van het leger, generaal Rogelio
Miranda, aangevoerde militaire junta (Miranda wenste met zijn
staatsgreep de politieke lijn van de afgetreden president Ovando
veilig te stellen) staat bekend als een man met linkse sympathieën.
Men zou dat inderdaad kunnen opmaken uit het feit, dat Torres
in zijn „regeringsverklaring" duidelijk heeft gemaakt dat hij een
lijst van twintig eisen van arbeiders- en studentenorganisaties in
studie heeft genomen.
Deze eisen betreffen voor een groot deel de economische struc
tuur van Bolivia. Daarnaast eisen de arbeiders en studenten van
het regime-Torres ook een herziening van de houding ten opzichte
van de veelal op het platteland en in de oerwouden van Bolivia
opererende guerrilla-troepen, waarvan het Nationaal Bevrijdings
Leger het grootste en best georganiseerde is. De wrede wijze waar
op de regeringstroepen, getraind in het gueiTilla-gevecht door
Amerikaanse „adviseurs", deze guerrilleros bestrijdt, heeft voor een
belangrijk deel van de basis onder het regime-Ovando wggegraven
en is daarmee een belangrijke factor in de huidige binnenlandse
politieke onrust van Bolivia.
De journalist Ernesto Gonzales Bermejo van het persbureau
Prensa Latina schreef een uitgebreide beschouwing over het op
treden van de guerrilleros in Bolivia. In een drietal artikelen pu
bliceren wij de belangwekkendste delen uit het werk van Bermejo.
HHlilili
lllllllillllllllllllllllUIIIIIIIIIIIÜ
Dit laconieke bericht, alsmede de weigering van de regering om
de lichamen van de doden aan de nabestaanden over te dragen,
deed de geruchten als zou het leger zich herhaaldelijk hebben
juisf
DChUI
)01jids vroeg werd er tegelij- Blitz-opnamen waard bevonden. O
J verschillende deuren en
>pt. Huiszoeking. Officier
Windisch en vier lui van
(Staatssicherheitsdienst)
ihenen. Zij hadden een
el tot huiszoeking,
geen haast met opstaan,
'beate wachten. Maar ze waren
»idse1en klopten opnieuw. Ze
'33. I bang zijn geweest dat ik
dingen zou kun-
xppen- De komende actie
ij met bezorgdheid. Door-
eefadert zo'n pijnlijke huis-
eroff; pvöiiiiig in een slagveld.
Ssen van de Stasi brach-
mooie kleine koffertjes
m et alleen de obligatie fo-
ig, maar ook een compleet
aan schitterende inbre-
gen bevatten. Ze maak-
van hun fototoestel ge-
zij de kleine koffer van
a prank ontdekten.
ooie
ij co
in A.
130.
bu
99,
bevatte belangrijk be-
lal, namelijk een aantal
en enkele tiental
ren van het Bierman-
ig ist Pariser kommune",
rJ jeuf Wolf LanS vóór de biter-
in, Pc geschreven (de even 'Ket
etier Wolf Biermann be-
avemans vrienden, corr.).
:e"we®et zijn ganse inhoud aan
gespijnel werd een lange serie
d
staat der DDR. waarvan je huivert.
Verder woelden de Genossen in
kisten en kasten, ze lazen en snuffel
den. Wat hun interessant leek, sta
ken ze in grote zakken: brieven, ma
nuscripten, foto's onschadelijke klad
blaadjes. Maar ze lieten geen rom
mel achter.
Tijdens dit nijvere werk der Ge
nossen. die een aanzienlijke training
in het vak verried, onderhield ik mij
met officier van justitie Windisch.
Een tengere, schuchter aandoende
man, in wiens gelaatsuitdrukking en
gebaren een paradoxale mengeling
van zelfbewustheid en een verlegen
inzien van het pijnlijke der situatie te
bespeuren was.
"Zeg eens, Herr Staatsanwalt, kan
men in de DDR eigenlijk voor be
paalde meningen, die men heeft, ge
straft worden?"
"Nee. natuurlijk niet. Alleen voor
handelingen kan men gestraft wor
den. Het komt er niet op aan wat ie
mand denkt, het komt slechts erop
aan wat hij heeft gedaan, dat is
juist".
"Maar is niet datgene, wat de
mens denkt, dikwijls zeer maatge
vend voor wat hij doet?"
"Ja. maar niettemin is voor de
rechtbank alleen bepalend wat hij
concreet heeft gedaan".
"Maar gelooft u niet ook, dat men
Bijgaand artikel is een citaat
uit het boek van prof. Have-
mann „Vragen beantwoorden
vragen". Prof. Havemann is
een „lastpost" in de DDR, die
wegens zijn kritiek op het be
wind van Ulbricht aan de kant
is geschoven. Gisteren publi
ceerden wij een kort artikel
van onze correspondent in Bonn
over Havemanns nieuwe boek,
dat niet in Oost- maar in West-
Duitsland is verschenen.
een bepaalde handelwijze in haar ge
hele betekenis pas goed kan beoorde
len, wanneer men ook de motieven,
precies kent?"
"Dat is waar. By de beoordeling
van het doden bijvoorbeeld beslissen
alleen de motieven erover of het om
doodslag dan wel om moord ging."
"Is niet ook al de voorbereiding
van een daad strafbaar?"
"In vele gevallen is de voorberei
ding even strafbaar als de daad."
"Ook dan, als het om geestelijke
voorbereiding gaat?"
"Hoe bedoelt u dat?"
"Heel eenvoudig. Door de geestelij
ke voorbereiding ontstaan immers
de motieven."
"Ik zou zeggen, de geestelijke voor
bereiding en de motieven zijn prak
tisch een en hetzelfde."
"Mijn zoon Frank heeft samen met
een vriend in de nacht van 22 op 23
augustus (1968) een paar huismuren
in de binnenstad met enkele halen
witte verf beschilderd. Die "daad"
zou door de huiseigenaren als een
gerirtge beschadiging kunnen worden
beschouwd, die heel gemakkelijk te
herstellen is. Maar nu zitten beide
jongens wegens dat feit al
twee maanden in voorarrest. Bij een
strafvervolging door de rechter komt
het er blijkbaar dus niet alleen op
aan, wat concreet is gedaan, maar
ook op hetgeen de mensen erbij zou
den kunnen hebbep gedacht. Als de
beiden een scheldwoord op de huizen
hadden geschreven, dan zouden zij
nog geen dag opgesloten zijn. Maar
zij hebben de naam van de eerste
secretaris van een broederpartij, die
nog altijd in functie is, op de muur
geschilderd om hun sympathie voor
hem en zijn partij duidelijk te ma
ken. In feite is het toch onvoorstel
baar dat dit een strafbare handeling
zou zijn. Wat de officier hieraan
strafbaar acht, moet datgene zijn
wat de jongelui er mogelijkerwijs bij
hebben gedcht."
"Ik kan u geen antwoord geven op
deze vraag, omdat ik met de aan
klacht tegen uw zoons niet in details
vertrouwd ben", week Windisch uit.
"De rechtbank zal in elk geval streng
volgens onze wetten handelen en
slechts dam een straf uitspreken als
van een strafbare handeling sprake
is geweest. Ik heb slechts de op
dracht bij u huiszoeking te verrich
ten."
"En waarom doorzoekt u dan mijn
schuldig gemaakt aan moord op de vrijheidsstrijders weer sterk
opleven. De kwestie werd politiek gezien een heet hangijzer toen
de gepensioneerde generaal N. Quiroga Paz Sodan publiekelijk
bekend maakte, dat zijn zoon, die deel uitmaakte van het bevrij
dingsleger, niet tijdens het gevecht was gedoefci, maar was ver
moord, nadat men hem gevangen had genomen. Deze verklaring
van een generaal en het feit dat de lichamen van de slachtoffers
in ijltempo op een niet bekend gemaakte plaats, werden begraven,
brachten regering en leger van Bolivia in ernstige mate in dis
krediet.
DE BOLIVIAANSE STUDENTEN FEDERATIE, de Boliviaanse
arbeiders federatie, de revolutionaire christen-democratische partij
en de nabestaanden van de dode vrijheidsstrijders eisten van de
regering dat de lichamen alsnog worden vrijgegeven en dat er
een onderzoek zou worden ingesteld naar de doodsoorzaak van de
mannen. Generaal Rogelio Miranda, opperbevelhebber van de
landstrijdkrachten, de man die vergeefs poogde een conservatieve
militaire junta in het zadel te helpen, na het aftreden van presi
dent Ovando, reageerde slechts op die eis met de mededeling dat
„de lichamen van de oproerlingen niet konden worden vrijgegeven,
omdat dit niet paste in de tactiek waarmee de regeringstroepen
de guerrilleros bestrijdt".
Na deze weigering werd met name de sfeer op de universiteit
van Bolivia geladen. De studenten belegde protestbetogingen. Eén
van hen riep in het vuur van zijn verontwaardiging: „Als er acht
vermoord zijn, zullen acht-maal-acht studenten hun plaats in de
rijen van de opstandelingen innemen" een kreet die met don
derend gejuich en veel applaus werd ontvangen.
Al die tijd zweeg het staatshoofd, generaal Ovando, als het
graf. Ongetwijfeld moet hij hebben begrepen dat iedere verklaring
van zijn kant de naderende crisis in het land alleen maar zou
versnellen. Nu, iets meer dan twee maanden later, is de situatie
Ovando tenslotte toch uit de hand gelopen. Om zijn leven te redden
heeft hij deze week al eens politiek asiel moeten vragen in de
Argentijnse ambassade in La Paz.
ERNESTO GONZALES BERMEJO
houd!
arten
aag
i ndan
Jó"ai
rschd
ven ffekfc zich in Latijns-Ame-
;ds duidelijker een ont-
ig, waarover men zich
ligde Staten ongerust be
ien. Bij het feit, dat Cu-
'na twaalf jaar in com-
handen is, heeft Ameri-
of meer neergelegd, al
,i's regime een doorn in
'hans tekenen zich ech-
daar tendenzen af, die in
'iing wijzen. Washingtons
geldt met name Chili,
ids een week ook Bolivia,
treft liggen de spannin-
lelijk op economisch ter-
ar geleden na tionaliseer-
tire bewind de eigendom-
de International Petro-
•ation, maar tot nu toe is
'ds niet tot een redelijke
egeling gekomen. Poli-
leer belang is de verkle
in Chili, die enkele we-
senator Salvador Allen-
macht bracht, een over-
mger van Fidel Castro,
ik was Bolivia aan de
een poging van de op-
er van het leger ge-
da om president Ovan-
te schuiven, inderdaad
kort daarna uitliep
tiging van een nog linkser
der leiding van de voorma
lnacht-commandant gene-
ss. Korte tyd heeft Bolivia
d van een burgeroorlog ge-
-I® voorkomen kon worden
1*111° besloot rijn functie neer
1 lil' Zijn kabinet, een merk-
Combinatie van linkse bur-
1T inservatieve officieren, was
ill B Jaar begonnen met de
ig van de bezittingen van
[happy „Gulf Oil". Uit na-
Ch oogpunt was dat een
ke zet, maar die kostte de
nieuwe regering een groot deel van
haar inkomsten door het wegvallen
van de olie-uitvoer. Tegelijkertijd
ontstond er ontevredenheid onder ar
beiders en studenten, die van oor
deel waren, dat Ovando niet door
tastend genoeg optrad, ofschoon hy
dadelijk begonnen was met een vrij
radicaal hervormingsprogramma.
Opmerkelijk .was, dat de communis
ten Ovando's beleid steunden: hy
had immers, als tegenwicht voor de
overwegende invloed van de Ameri
kanen, diplomatieke en handelsbe
trekkingen aangeknoopt met de Sow-
Jet-Unie en andere Oosteuropese sta
ten. Zo werd Moskou betrokken bij de
rijkste grondstof, tin. Anderzijds was
Ovando's koers allerminst naar de
zin van bepaalde officieren, die wis
ten te bereiken, dat de „Gulf Oil"
een passende schadevergoeding kreeg
en dat twee ministers, die naar hun
mening te links waren, ontslag moes
ten nemen. Ook generaal Torres
moest vertrekken, maar dit leidde
tot hevige protesten en vrij ernstige
ongeregeldheden. Tenslotte greep
Miranda dus in, om echter, na een
zorgelijke periode van enkele dagen,
plaats te moeten maken voor Torres.
Hoe het nu verder zal gaan is nog
niet helemaal duidelijk, maar in
Washington heerst wantrouwen te
genover de nieuwe leiding van een
land, dat wel over rijke bodemschat
ten beschikt maar tevens tot de arm
ste staten van geheel Latyns-Ame-
rika behoort. Het zou verheugend zijn
indien Bolivia thans onder leiding
van een regering zou zijn gekomen,
die voor een betere verdeling van de
rijkdommen zou zorgen. Maar het
zou tragisch zijn als het land bij het
nastreven van dit doel in de maal
stroom van wereldpolitieke tegenstel
lingen zou geraken, waardoor de so
ciale vooruitgang zoal niet gehinderd
dan toch in elk geval sterk geremd
zou worden. Fidel Castro's openlijke
erkenning van onlangs, dat zijn be
stuur in ernstige mate is tekortge
schoten, kan toch immers moeilijk
een aanbeveling genoemd worden om
zijn voorbeeld na te volgen.
De eerste reactie van de Noord-
vietnamese regering in Hanoi op de
nieuwe voorstellen van president
Nixon voor vrede in Indo-China is
niet bemoedigend geweest. Maar het
Londense dagblad „Guardian" lijkt
het bij het rechte eind te hebben als
het schrijft, dat Noord-Vietnam het
plan-Nixon „afgewezen" (dismissed)
maar met „verworpen" (rejectee)
heeft. Met dit subtiele onderscheid
bedoelt de „Guardian", dat Hanoi
moeilijk in gejuich kon uitbarsten,
maar anderzijds toch ook niet te
kennen heeft gegeven, dat er op ba
sis van de Amerikaanse voorstellen
helemaal niet te praten valt. Onwil
lekeurig denkt men aan de gewoonte
op de markten in het (Midden- en)
Verre Oosten, waar de verkoper een
prijs noemt, die voor de koper te
hoog ligt en die laatstgenoemde aan
leiding geeft een afwerend gebaar te
maken. Dat spel van „tawarren", zo
als het in Indonesië genoemd pleegt
te worden, gaat dan enige tijd door:
het praten over de prys behoort tot
de aantrekkelijkheden van koop en
verkoop en het Europees-Amerikaan
se systeem van een vaste prijs, waar
over niet te delibereren valt mist voor
de oosterling alle charme. Pingelen,
afdingen, marchanderen, tawarren of
hoe men het noemen wil is nu een
maal een gebruik waarvan de man-
uit-het-Oosten zich niet laat afbren
gen. Zodat er geen reden is de af
wijzende reactie van Hanoi dadelijk
als een voor alle eeuwigheid vast
staand besluit te beschouwen. In elk
geval heeft president Nixon de on
derhandelingen in Parijs een nieuwe
stimulans gegeven, die aanleiding
kan zijn om de min of meer dood
gelopen besprekingen weer op gang
te brengen. Dit betekent ook weer
niet, dat het Amerikaanse staats
hoofd volstrekt nieuwe voorstellen
ter tafel heeft gebracht. Toch mag
van een belangwekkend initiatief ge
sproken wofden, nu Nixon geopperd
heeft tot een wapenstilstand te ko
men. Daar staat tegenover, dat voor
Hanoi staken van het vuren niet
voldoende is. De Noordvietnamezen
willen een datum horen, waarop de
Amerikanen al hun troepen uit Indo-
China terugtrekken. Daarvan wil
Washington echter niets weten. Het
wantrouwt niet zonder reden een si
tuatie, waarbij de volledige militaire
druk uit het noorden op de wat
smalle schouders van de Zuidvietna-
mezen wordt gelegd. Het weet im
mers, dat de regering in Saigon
militair niet bij machte is een even
tuele overmachtige aanval van de
Noordvietnamezen te weerstaan en
zij zal de militaire hulp van de Ver
enigde Staten nog geruime tyd niet
kunnen ontberen. Het blijft dus
uiterst moeilyk de sterk uiteenlopen
de standpunten van beide partijen
dichter tot elkaar te brengen. De
vredesvoorstellen, die van tijd tot tijd
door de een of de ander worden ge
lanceerd, komen voort uit de hoop
op een doorbraak by de andere
party, zoal geen beslissende dan toch
een concessie van wat kleiner for
maat, met de mogeiykheid 'n stapje
verder te komen. De komende weken
zullen duidelyk maken in hoeverre
het plan-Nixon in dat opzicht enige
uitwerking heeft.
Rl.
ATHENE (Reuter) Het militaire
bewind in Griekenland zal niet voor
1973 algemene verkiezingen houden,
zo heeft een regeringswoordvoer
der te kennen gegeven.
bibliotheek en neemt u al die boeken
en tydschriften in beslag?"
"Omdat de inhoud ervan uw zoons
en andere jongelui beinvloed kan
hebben. Dat moet_ onderzocht wor
den."
"U vindt dus, als iemand de naam
Doebtsek op huismuren schildert,
dan moet de bibliotheek van de va
der worden doorzocht om uit te vin
den wat de betrokkene er by heeft
gedacht?"
"Nee, om uit te zoeken, hoe het zo
ver is gekomen dat hy het erby
heeft gedacht."
"U hebt geiyk, maar ik zou de in
vloed, die myn bibliotheek en myn
opvattingen op het denken van myn
zoons uitoefenen niet overschatten, i
Ik geloof dat beiden in hun opvattin
gen en meningen al heel zelfstandig
denkende mensen zyn."
"Wy zyn echter van mening dat
deze invloed beslissend was."
"Ziet u, Herr Staatsanwalt, dat Is
wat ik van u wilde horen. U gelooft
dus dat ik de geestelyke vader ben
geweest van datgene wat myn zoons
verweten wordt. Waarom arresteert
u my dan niet, de "schryftafelda
der?" Laat die jongelui toch lopen.
Voer het proces tegen my."
De onder-minister van het kabinet
van de minister-president. Georga-
las, somde vyf voorwaarden op voor
het uitschryven van een dergelyke
volksraadpleging.
Eerst moet het staatsapparaat ge
organiseerd worden, hetgeen een
langdurig proces zou zyn. Ook zou
er een betere inkomensverdeling
moeten komen, terwyi tevens de
hervorming van het onderwysstel-
sel een feit zou moeten zyn. Ten
slotte verklaarde de onderminister,
dat aan de eisen voor een „gezond
politiek systeem" moet worden vol
daan door middel van een betere
pers, een beter geïnformeerd pu
bliek en de ontwikkeling van een 1
gevoel van nationale eenheid onder
de Grieken.
Georgalas zei dat de regering niet
aan een tydslimiet is gebon
den. Wanneer de tyd voor verkie- I
zingen rijp zou zyn, zou de rege
ring en niemand anders bepalen
wanneer deae zullen worden gehou
den.
Wielrennen Rudi Altlg is niet
van plan het volgende seizoen nog
deel te nemen aan wegwedstrijden.
Altig wil zich beperken tot zesdaag
sen en omniums. Het seizoen 1971
1972 wil de 33-jarige West-duitser
dan als zyn laatste beschouwen.
Het leven he.eft in de Verenigde
Arabische Republiek weer zyn nor
male loop hervat en dat gaat des te
sneller omdat het gebied waarop
zich het dagelykse leven afspeelt
buitengewoon beperkt is voor de
I meeste inwoners van deze door de
Nyl ingesloten natie. Met een nieuw
j leiderschap dat nog altyd de buiten
kant van een politiek beïnvloedt die
na enige tyd een eigen gezicht moet
krygen.
Met lange nu tameiyk zwygerv-
de files vereerders lopend langs
Nassers met bloemen overdekte graf
heeft Egypte zich profetisch vastge
beten in het verleden in een poging
dat tot adagium te verheffen voor
deze tyd: om de weg van Gamal Ab-
del Nasser te volgen. De aanstaande
president Anwar Sadat heeft dit ve
le malen herhaald in de weinige re
devoeringen die hy tot nu toe heeft
gehouden voor die organen die ham
verkozen hebben tot de enige kandi
daat voor het vacante presidentschap
van Egypte.
Maar Sadats smeekbeden om de
politiek te volgen, waarvoor zyn il
lustere voorganger de grote lynen
had uitgestippeld, benadrukken in de
ogen van verschillende waarnemers
slechts het punt dat de nieuwe top
van de VAR-machtsstructuur t volk
een soort tonicum wil geven voor
hun ernstig verlies en om hen zo rus
tig en zeker mogelyk te maken, ter-
wyi de shockgolven van de nieuwe
politieke constellatie nog altyd ge
voeld worden buiten de nauw met el
kaar verbonden topfiguren van de
voorzichtig opgebouwde piramide
van de Arabische Socialistische U-
nie.
Het in Beiroet verschynende dag
blad 'Al Hajat' publiceerde vandaag
een artikel waarin werd gemeld dat
president Nasser ongeveer een week
voor zyn dood besloten had de raket
ten uit de kanaalzone terug te trek
ken. Na zyn overiyden liet men dit
plan varen onder druk van legerdes-
kundigen die vreesden dat de Israë
liërs gebruik zouden maken van de
plotselinge onzekere situatie. Als het
bericht juist is, dan bevat het een ze
kere indicatie dat wylen president
Nasser bereid was tot vredesonder
handelingen na de gevolgen van zo
vele jaren, waarin officieel werd ge
proclameerd dat alleen door oorlog
een rechtvaardige en eerlyke oplos
sing kon worden gevonden voor de
Israëlische bezetting van Arabisch
grondgebied.
Het zou zeer begrijpelyk zyn dat
J het nieuwe maar nauwelyks gecon
stitueerde regime in Cairo een an
dere politieke lyn zou moeten volgen.
Dit betekent niet dat dit land in zyn
post Nasser-tydperk vrede als oplos-
sing verwerpt. Desalniettemin zou
I het kunnen betekenen dat Sadat cs.
ondanks wat zy in hun redevoerin
gen beloven "Nassers weg" met wat
j eigen plaveisel al hebben aanvaard
I om daarmee veilig de gevaarlyke
woestynen van de internationale en
I nationale politiek over te kunnen
steken.
WARSCHAU (AP) De Poolse
onder-minister van Buitenlandse Za
ken. Josef Winiewiks heeft verklaard,
dat de ministers van Buitenlandse
Zaken van Polen en West-Duits-
land volgende maand de laatste hand
zullen leggen aan een ontwerpver
drag, dat de betrekkingen tussenbei
de landen moet normaliseren.
PNOMH PENH (Reuter) De
sterke man van Cambodja, gene
raal Lon Nol (op de foto in het
midden), heeft gisteren in de
Cambodjaanse hoofdstad de re
publiek uitgeroepen. In een ver
klaring veroordeelde Lon Nol het
afgezette staatshoofd Prins Noro
dom Sihanoek en zei hij dat zijn
land niet aan het vredesoverleg
over Indo-China zou deelnemen
als de afgevaardigden van Siha
noek ook bij dat overleg betrok
ken zouden worden. Lon Nol doel
de daarbij op de voorstellen zoals
die de afgelopen week door pre
sident Nixon van de Verenigde
Staten naar voren zijn gébracht.
In Palo Alto in de Verenigde
Staten heeft de conservatieve
Republikeinse senator Goldwater
inmiddels laten weten van me
ning te zijn, dat de oorlog in Viet
nam binnen de afgelopen tien
dagen afgelopen zal zijn. De
Amerikaanse minister van Bui
tenlandse Zaken benadrukte in
Washington dat de Veren. Sta
ten op aanwijzingen van Hanoi
wachten om de geheime bespre
kingen, die aan het werkelijke
overleg vooraf zullen gaan, op
gang te brengen. Hij signaleerde
enkele hoopgevende punten,
waardoor Noord-Vietnam positief
zou kunnen reageren.
President Nixon zelf gaf van
uit zijn zomerverblijf in Key Bis-
cayne in de staat Florida te ken
nen, dat zijn verklaring over
Vietnam niet bedoeld teas om de
Republikeinse kandidaten te hel-
pen bij de verkiezingen die in
november a.s. zullen moeten
plaatsvinden.
