Geen ware vrijheid met een fan honger gezwollen buik SCHEEL BLIJ OVER VERDRAG VAN MOSKOU Linda Kasabian snikte biJ* zien van foto's Storm in Frankrijk: wijnvelden vernield, plezierboot gezonken m Vietnam: sterven om te leven (V) Britwoedend over gevangenschapuit Rood-China terug Zwendel „ONBEKENDEN" IN BONN EN MIDDEN-OOSTEN In vogelvlucht AFKOELING :}jl ZATERDAG 8 AUGUSTUS 1970 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 9 (Van onze reisredacteur Henk Kolb) BAIGON (GPD) Economie in Vietnam: dat is zowel de jeiende sluikhandel op de zwarte markt als het nijvere cijfer- jrk van minister van Economische Zaken Pham Kim-ngoc, ^brmalig bankier. Ongeveer op het ogenblik, dat hij zich Ochtends naar zijn verhoudingsgewijs niet eens zo vervallen isterie begeeft, rijden in de zijstraten van een van Saigons ilevards de vrachtwagens vol zwarte goederen voor, tenein de dagelijkse trottoir-handel van waren te voorzien. zo liggen op militaire grondzeiltjes, in de brandende zon, leest uiteenlopende zaken uitgestald, waarvan het meren- eens bestemd is geweest voor de ravitaillering van legers. ":ope Italiaanse injectienaalden zijn er even goed te koop vrijwel complete collecties operatie-instrumenten; tech- :he apparatuur ligt uitgestald naast veelsoortige kantoorhe ren waarvan het opschrift „VS regeringseigendom" de her- duidelijk aangeeft maatregelen genomen, die door een slechts voorbereiding volledig hebben gefaald. En ik heb hier ook al eens een eerste minister meegemaakt die tijdens een bespreking over de economische problemen opmerkte: „Waarom zouden we de toch al rijke Amerikaanse soldaten eigenlijk een betere wisselkoers geven. Als zij het finacieel moeilijk hebben betalen ze teveel aan de bar-meisjes". Het pa thetische ervan is, dat de brave man dit in alle oprechtheid geloof de". Grote zorgen Minister van Economische Zaken Ngoc: ,,De vietnamisering" Van de oorlog baart ons de grootste zorgen. We moeten niet alleen veel te veel geld uitgeven, maar doordat Vietnam nu zelf het basismateriaal voor zijn militaire krachtsinspanningen moet opleveren hebben we geen mankracht voor andere sectoren van de samen leving. Dit jaar bijvoorbeeld moe ten we 100.000 soldaten onder de wa penen roepen. Zij zijn de besten on der de jongeren. En zodoende komen we technici, boeren en arbeiders voor fabrieken tekort. Daarom is steun van de VS zo nodig: zonder soldaten en zonder dollars gaat het eenvoudig niet". Wat betalen de Amerikanen nu? Adviseur: „180 miljoen dollar voor de financiering van Amerikaanse import: 100 miljoen dollar aan voed sel, in het raam van een program ma, dat, ironisch genoeg, de aan duiding „voedsel voor vrede" heeft gekregen: 350 miljoen dollar, die te gen de officiële koers in piasters worden omgezet voor de betaling van 125.000 Vietnamese employ's de huur van eigendommen, aanko pen uit de plaatselijke voedselproduk- tie en van locale bouwmaterialen. Wij noemen dat de zogenaamde on zichtbare export, die voornamelijk bestaat uit dienstverlening tegen de voordelige koers (voor Vietnam dan) van 118 piaster per dollar. Dat is een van de redenen waarom die koers is gehandhaafd." De werkelijke staat van de Viet- names economie spreekt vooral uit de handelsbalans: voor 670 miljoen dollar aan commerciële importen te genover een uitvoer ter waarde van 15 miljoen dollar. Adviseur: „Meer dan 200.000 hec tare landbouwgrond blijft nu nog buiten de produktie. Eind 1971 moet Vietnam zichzelf weer kunnen voe den voorzover het rijst betreft. Ze zouden weer een rubberproduktie kunnen opbouwen. Er zijn bomen ge noeg om mee te beginnen. Wat de bosbouw betreft ben ik niet zeer op timistisch: bommen en het ontbla- deringprogramma hebben veel schade veroorzaakt. In Bien Hoa zyn ze met een fineerfabriek begon nen, maar elke boomstam moet eerst met een mijndetector worden nagekeken op granaatsplinters. In het begin gingen de zagen daardoor steeds kapot. Voor de visserij moet er een moderne trawlervloot ko men, die met grotere eenheden kan vissen." Een visserij-expert in het noorden: „Ze willen geen grotere boten, want dan wordt de vis goed koper. Ze zien niet in dat de totaal opbrengst dan toch nog wel hoger kan zijn". Volmacht Ngoc: ,Jk wil onafhankelijkheid in welvaart en niet in armoede. De mensen willen niet op een laag peil leven en dan is dat ook geen werke lijke onafhankelijkheid. Ik zie niets in onafhankelijkheid met een buik die van de honger is opgezwollen. Economie is de sleutel tot onze on afhankelijkheid en een Vietnam zon der economische groei is belachelijk. Maar ons zwakke punt is dat we zo van de Amerikanen afhankelijk zijn'. Adviseur: „De troepen gaan weg en van Amerikaans standpunt be zien is dat nodig, maar het moet po litiek aanvaardbaar zijn. In een land als dit kun je niet zomaar het kleed wegtrekken onder de voeten van een regering die probeert iets op te bouwen. Maar niettemin moet de regering zelf tot ingrijpende maatregelen komen. De ambtenaren en de soldaten moeten meer krijgen om ze aan het werk te houden en daar zullen ze geld voor moeten vin den. Thioe heeft nu aan het parle ment volmacht gevraagd om per decreet een aantal economische maatregelen te mogen nemen. Als het parlement dit blokkeert onstaan er problemen. En dan heeft onze po ging om hier democratie te brengen tot gevolg dat we uiteindelijk met de brokken komen te zitten." zijn dan nog slechts de zicht- aanbiedingen. Degenen die in de Chinezenwljk, enigszins jeg weten kunnen er op bestelling kopen wat bij een leger kan »n gestolen: van karabijnen tot ïobielen! joenen en nog eens miljoenen irs verdwijnen jaarlijks naar de verten van de handel in geld. Het is een van de rede- waarom Zuid-Vietnam zo'n I rekkelijk land is voor Ameri- ise burgers, die in dienst van al- l aannemingsmaatschappijen het uitbuiten van armoede zeer geld verdienen. En dat kan al maar doordat de Vietnamese pia- is vervat in een slech georgani- meervoudig koerssysteem, dat kelijk van het doel waarvoor .stemd zijn, 80 tot 1000 onder- gt in één Amerikaanse dollar. En tezien Vietnamese arbeiders hun taage loontjes in piasters uitbetaald {en ligt er uiteraard een wereld zwendel open, wanneer bouwkos- eerst naar de officiële koers van iters voor een dollar worden id en vervolgens worden be- volgens de zwarte koers van 400 voor een dollar. De Vietna- e staat heeft weliswaar een soort Taolesysteem, maar zo langzamer- houdt geen mens daar meer de S aan. En naar ingewijden, die er strikt anoniem willen blijven, willen vertellen, is het niet onge- k om, bijvoorbeeld bij de besteding financiële hulp uit een Europees twee contracten op te stellen: contract dat keurig volgens de Is bouwsommen vermeldt die, etrokken regering tevreden moe- tellen, nu een tweede dat de za- 'ers per piaster regelt en waarin ui- ird niet wordt gesproken over de Ua enen die daarbij wel moeten, „^lijven en tersluiks hun wegvin- vo naar allerlei hoge en lage func- bd is geen mens in Vietnam, die. uitop de een of andere manier iets all het wrakke economische bouw- maken heeft. Iedereen wéét, •n tamelijk nauwkeurig hoe alle in- ie, s en machinaties in elkaar ste- '-'e! maar de functionarissen aan de lands bestuur proberen lin nadrukkelijk de sehijn op dat het allemaal zo'n niet loopt. Er is een grens Vietnam Guardian". Saigons Engelstalige dagblad, schreef in een hoofdartikel: „Als, over corruptie spreken, dan in zij altijd naar de regering, zijn is vooordeel b heane zijn is vooordeel behalen uit itie, deel nemen aan duistere ;n vanwege winst, om- len aanvaarden en het en van de bevolking geweld door voorrechten tegeneen le prijs te verlenen. En van- prekend zijn het slechts men- in een machtspositie dit zulks doen." Het blad citeerde, ;ens vice-president Ky, die als >n „big shots" in de regering rust. Hij heeft gezega, dat „in ilederen van de leiders van dit miljonairs en miljardairs voor die zonder inspanning een da- inkomen van een tot twee mil- piasters kunnen verwerven", ontgaat ons geheel", aldus de lian, „waarom iets zo be rends kan bestaan zonder dat er It gedaan om de schuldigen Ae kaak te stellen en zonder dat I Jegering strenge straffen uitdeelt birfSlB voorbeeld zouden kunnen Hoe kan van onze soldaten verwacht dat zij een oorlog voortzetten terwijl iten dat andere mensen zich aan vlees en bloed verrijken? Wij Wniet wraakzuchtig, maar er is een bbte aan hetgeen 'n volk kan dra- olgl Als deze toestanden in weerwil wal de onthullingen van de vice pre- blijven bestaan, dan is het begrijpelijk wanneer de ver volksmassa buiten de et om recht doet wedervaren", heeft de Vietnamese rege- nu al zo lang de volslagen ont- >ljjke wisselkoers laten bestaan, m de basis ligt van corruptie, en armoede? lerikaans adviseur: „Er waren iurend wisselingen in de rege- A en er kwamen steeds nieu- Amerikanen. Verleden jaar zijn er pit Het Engelse ministerie van i ten zal vertrekken om daar de Buitenlandse Zaken heeft giste- zaak van het dumpen van oud ren bekengemaakt, dat volgende zenuwgas in de Atlantische Oce- week een Britse missie van drie aan met de Amerikaanse autori- personen naar de Verenigde Sta-teiten te hespreken. De missie zal PARIJS (GPD) Na de tornado in het begin van deze week boven de Baskische kust en de Landes is Frankrijk door nieuwe onheilen ge teisterd, waaronder vooral de streek van Bourgogne en de Jura te lijden hebben gehad. Sommige wijnvelden zijn binnen enkele ogenblikken voor dertig tot, zestig procent verwoest. Er vielen zulke grote hagelstenen dat ruiten werden ingeslagen en men later gaten vond op dak en mo torkap van geparkeerde auto's. Op het meer van Genève is tussen Ivoir en Thonin de plezierboot St. Odile door onweer overvallen, omge slagen en gezonken op een diepte van vier meter, achthonderd meter uit de wal. Er waren 24 personen aan boord, allen toeristen, van wie er zes zijn verdronken. Toen de St. Odile de haven van Ivoir verliet, hing er een dreigend onweer boven Genève. De kapitein van het schip kreeg de raad niet uit te varen en het komende noodweer af te wach- t. Maar hy onderschatte het ge vaar en voer toch uit. Nauweiyks was het onweer boven de hoofden van de passagiers losgebarsten of er ontstond paniek. Golven van twee meter hoogte kwamen aanrollen en de storm raasde met een snelheid van 80 km per uur over het water. Zoals in dergeiyke gevallen meer ge beurt, liepen alle passagiers naar één kant, waardoor de boot kapseis de en zonk. Reddingsploegen waren snel ter plaatse. De Franse gendar merie vroeg om versterking aan Genève, vanwaar een snelboot uit voer om drenkelingen op te pikken. Voor zes van hen was het echter te laat. worden vergezeld door waarne mers van de regeringen van Ber muda en de Bahamas. Engeland heeft officieel tegen over de Verenigde Staten zijn be zorgdheid uitgesproken over het voorgeinomen dumpen van de ge vaarlijk gassen in de oceaan. Op Bermuda en de Bahamas vreest men dat een en ander onvermij delijk zal leiden tot ernstige ver giftiging van het zeewater. Was hington heeft na de Engelse en andere protesten tegen de plan nen besloten het dumpen uit te stellen en de zaak nog eens te bezien. Op de foto: een aantal van de in cement gehulde containers met zenuwgas in Richmond, Ken tucky. SCHIPHOL (ANP) Strijdvaar dig en nog hevig verontwaardigd over zyn gevangenhouding in Rood- China kwam de 41-jarige Britse in genieur George Watt, die door de Chinese regering na een gevangen schap van byna drie Jaar zyn vry- heid heeft terug gekregen, gisteren op de terugweg naar Londen uit To kio op Schiphol aan. Zeven maanden voordat zyn straf om was, werd hy in vryheid gesteld en over de Chinese grens gezet. Destyds werkte hy voor het Engels- Duitse chemische concern Vickers- Zimmer in de Chinese stad Lanchow het nucleaire produktiecentrum van China toen men hem al daar in september 1967 arresteerde wegens .spionage". Op Schiphol nam hy geen blad voor de mond en op vragen ant woordde hy met een ondertoon van woede. „Bent u goed behandeld in de gevangenis?" werd hem ge vraagd, „Eerst niet, later ging het wat beter." „Heeft men u mishan deld of geslagen?" „Ik ben hardhan dig aangepakt, maar tegen het eind de was de behandeling redeiyk." „Was het een eerlyk proces?" Watt beantwoordde dit met een korte we dervraag: „Een eeriyk proces, in China???" Op de vraag welke beschuldigin gen er tydens het proces tegen hem waren ingebracht, antwoordde Watt: „De gebruikelyke. Ze zeiden dat ik talloze inlichtingen had gestolen over die culturele revolutie van ze. Als dat zo zou zijn geweest, dan verbaast het me wel, dat ik nu des ondanks in vryheid ben gesteld. Ze nemen dan zeker aan, dat mijn ge heugen me in de steek heeft gela ten „Er was dus geen grond voor de beschuldigingen?" „Geen enkele." „U voelt zich geheel on schuldig?" Op beledigde toon ant woordde Watt: „Ik bèn onschuldig." BONN (GPD) - De Westduitse mi nister van Buitenlandse Zaken Scheel is gistermiddag als een triomferende staatsman ingehaald op het vliegveld Wahn by Bonn. Georg Leber, die als plaatsvervangend bondskanselier de commissie van ontvangst aanvoerde, meende nu al te kunnen voorspellen dat het in Moskou geboekte succes in de geschiedenis zal worden ge noemd. En Scheel zelf nam in een korte verklaring allerminst de indruk weg, dat de ondertekening in Mos kou van het Sowjetrussisch-West- duitse niet-aanvalsverdrag een histo rische gebeurtenis is geweest. Scheel meldde dat de door de bondsregering verstrekte opdracht was uitgevoerd in zakelyk, taai en geduldig onderhandelen. By zyn ver trek uit Moskou had hy daar nog aan toegevoegd, dat door het lang durige confereren een atmosfeer van wederzyds vertrouwen was ontstaan. Zyn Russische collega en gespreks partner der afgelopen twaalf dagen, Gromiko, legde by die gelegenheid de nadruk op de grote ernst, grondig heid en tact die by de onderhande lingen aan de dag waren gelegd. Het verdrag dat tot stand is ge komen dient, naar Scheels overtui ging, onze nationale belangen. Het verstevigt de vrede in Europa en plaatst de betrekkingen tussen de Sow jet-Unie en de bondsrepubliek op een nieuwe basis. Het onbeperkt af zien van geweld zal in de toekomst de verhoudingen tussen beide landen bepalen, aldus de minister, met een stille verwyzing naar het tot dusver door Moskou niet officieel opgezegd interventierecht, dat het VN-hand- vest de overwinnaars uit de tweede wereldoorlog toekent. Dat het verdrag pas in werking zal kUDnen treden als een bevredigende regeling in de kwestie-Beriyn is ge troffen, heeft Scheel de Sowjet-Unie en de voornaamste Westeiyke bond genoten formeel meegedeeld Het recht op zelfbeschikking voor alle Duitsers is in het verdrag verzekerd en de Duitse eenheid staat als po litiek doel buiten elke twyfel. Als in het verdrag sprake is van onschend baarheid der grenzen, dan betekent dat niet, dat grenzen ook in vreed zame regelingen niet kunnen worden opgeheven, aldus de minister. De Eu ropese eenwording wordt dus door het verdrag niet gedwarsboomd. LOS ANGELES (DPA/Reuter) De kroongetuige in het proces-Man- son, Linda Kasabian, heeft gisteren opnieuw gesnikt toen de verdediger van Manson, Irving Kanarek, pro beerde aan te tonen dat zy mede plichtig zou zyn aan de zeven moor den in het huis van de filmster Sha ron Tate. Zy was nog nauwelijks be komen van de schok die zy vrydag kreeg door het zien van de foto van de met messteken vermoorde, zwan gere Sharon Tate. Het WestduitseSowjetrussische verdrag waarvan de in houd op het ogenblik waar op dit wordt geschreven nog niet of ficieel bekend is kan de weg ope nen naar een nieuw tydvak in de verstandhouding tussen West- en Oost-Europa. Handhaving van de vrede, streven naar ontspanning, normalisering van de toestand in Europa, onderlinge betrekkingen op basis van de VN-beginselen, uit sluitend vreedzame middelen by de oplossing van geschillen, geen aan tasting van de bestaande grenzen, een akkoord tussen Bonn en Oost- Duitsland op grond van volledig ge lijke rechten, onderhandelingen tus sen Bonn en Praag op een voor beide party en aanvaardbare manier, on- wikkeling van de economische, tech nisch-wetenschappelyke, culturele en andere betrekkingen tussen Bonn en het Kremlin, stabilisering van de vei ligheid en samenwerking in Europa: dit alles klinkt fraai en veelbelovend. Maar verdragen met het Kremlin en de naleving daarvan munten niet uit door toeschieteiykheid van Russische zyde. De Kremlin-leiders zyn er zich nameiyk enerzyds maar al te zeer van bewust, dat hun land een van de twee supermogendheden in de we reld is, hetgeen hun een gevoel van machtbewustzyn geeft tegenover iedere onderhandelingspartner. An- derzyds weet het Kremlin óók, dat het in die aparte klasse van super mogendheden op de tweede plaats komt. En, aangezien het vol wan trouwen overal de invloed der Ame rikanen meent te bespeuren, is het niet bereid uit hoofde van zyn machtspositie ook maar enige con cessie te doen, noch formeel by het vastleggen van de beginselen van een contract, noch by de uitvoering daarvan. Het gezegde „geven en ne men" is Brezjnew c.s. volkomen on bekend: de Sowjetrussische leiders weten alleen van nemen en houden. Dat is dan ook de reden, dat er nog weinig reden is het ontwerpverdrag tussen Bonn en Moskou al by voor baat als een succes te omschryven. Pas later zal biyken in hoeverre de Sowjet-Unie toch nog geneigd is blyk te geven van redely ke verdrags- n ale ving. Elke gedachte aan goed aardige, laat staan zoetsappige tege moetkomendheid dient by voorbaat ter zyde geschoven te worden. Alleen onder druk der omstandigheden kan Bonn van de zyde van de Sowjet russische verdragspartner verwach ten, dat het akkoord op basis van re dely kheid wordt nagekomen. Dit geldt temeer, omdat beide partyen een totaal verschillende „taal" spre ken. En daarmede wordt niet ge- zinspeeld op het gebruik van Rus sisch en Duits, want de letteriyke vertaling van de verdragtekst levert vanzelfsprekend geen al te grote moeiiykheden op. Met „verschillende talen" wordt gedoeld op de totaal andere betekenis, die Russen en Westduitsers toekennen aan dezelfde woorden als „democratie", „vrede", „veiligheid", „samenwerking" e.d. Eerstgenoemd woord moge dan al in het ontwerp-verdrag (zoals dat voor- tydig in Westduitse publicaties is uitgelekt) ontbreken, dat geldt niet voor de daarachter genoemde woor den. Het is nu maar de vraag of de mondelinge besprekingen en de daarvan bygehouden potuien elk misverstand uit de weg hebben ge ruimd. Van de Westduitse minister van Buitenlandse Zaken Scheel mag men verwachten, dat hy, al is hy een geboren Rynlander met een op timistische kyk op het leven, tooh scherp-kritisch genoeg is geweest om juist deze valkuil tydig te ontdekken. Er zyn genoeg kwalyke voorbeelden geweest, die hem tot waarschuwing hebben kunnen strekken. Geldt voor het verdrag tussen Bonn en Moskou, dat het een „vergeiyking <resp. vergeiyk) met vele onbekenden" is. hetzelfde kan worden gezegd van de ontwikkeling in het Midden-Oosten. Het is volgens de voorlopige indruk verheugend, dat het vredesplan van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Ro gers voor een wapenstilstand van ne gentig dagen en besprekingen <ver- moedelyk op Cyprus) over betere be trekkingen tussen Israël en de Ara bische staten althans in beginsel door de voornaamste partyen is aan vaard. Maar niemand zal ontkennen, dat het terrein nog vol voetangels en klemmen zit. Zelfs als men aan neemt, dat een periode van drie maanden voldoende is om althans 'n basis voor verdere besprekingen te vinden, zodat beide partyen bereid zouden biyken er byv. nog eens drie maanden „tegenaan te gooien", dan zyn er niettemin gevaren genoeg, die zo'n wapenstilstand in de letteriyke zin van het woord kunnen „onder- mynen". Die mynen zouden dan af komstig zyn van de fanatieke Ara bische guerrillastrijders, die in een afkoelingsperiode geen enkel nut zouden zien en alleen maar afbreuk van hun positie. De moeiiykheid schuilt hierin, dat de Sowjet-Unie president Nasser en andere Ara bische leiders tot de orde kan roepen zonder over de mogeiykheid te be schikken ook de commando's der Pa- lestynen de pen op de neus te zet ten. Er zou dus een dubbelzinnige toestand kunnen ontstaan, waarin Israël ziQh, onder druk van Washing ton, aan de wapenstilstand houdt, terwyl van Palestynse zyde naar hartelust kleine aanvallen worden gedaan, mynen worden gelegd en bommen worden geworpen, waarte gen de regering-Meir niets kan on dernemen. Wie de dupe van een der- gelyke situatie zal zyn, behoeft ver der geen betoog. Nu heeft president Nasser, by monde van zyn vertrou wensman Heikal, hoofdredacteur van het blad „Al Achram", een duideiy- ke waarschuwing laten horen. Heikal, minister van Voorlichting in Caïro en op het ogenblik tevens on der-minister van Buitenlandse Za ken, schreef donderdag jl, dat „de Palestynen geen bevrydingsoorlog kunnen beginnen". Het is on denkbaar. zo vervolgde hy, „dat de Palestynen afzonderlyk een op lossing kunnen bereiken en zy heb ben daartoe ook het recht niet". Het lot van alle Arabische landen en Egypte in het byzonder kan in geen enkel opzicht in regionaal perspec tief worden bezien, het is een supra nationale zaak van alle Arabieren. „Bepaalde elementen van het Pale stynse verzet kunnen wel op een sta pel krantenknipsels uit de Westeiy- ke pers gaan zitten en dan denken, dat zy daarmee op een bergtop staan, vanwaar zy de loop der gebeurtenis sen kunnen bepalen, maar dat gaat niet op". Wat Heikal onderstreepte is, dat alle Arabieren één lyn moeten trekken. Het gaat hun niet om byv. alleen de Sinaï, maar ook om Gaza, Jeruzalem, Bethlehem, Galilea en de hoogte van Golan. Heikal (lees Nas ser) is een realist, maar dat bete kent allerminst, dat Israël het by de onderhandelingen onder leiding van Jarring gemakkeiyk zal krijgen. In tegendeel. Israël gaat, zowel aan de conferentietafel als door de halsstar righeid van de Palestynse guerrilla- stryders, een byzonder moeilyke pe riode in zyn geschiedenis tegemoet RL Zy was er niet op voorbereid dat zy opnieuw een dergeiyke foto te zien zou krijgen, nu die van het 37-jarige slachtoffer Voiteck Frykowski. Zy trok wit weg en schreeuwde „O God". Zy keerde zich af, begon te snikken en zei: „Dat was de man die ik aan de deur gezien heb". In de voorgaande weken had ge tuige Linda Kasabian verklaard in het huis te hebben horen gillen en dat zy daarna voor Frykowski was komen te staan, die bloedend uit 'de voordeur kwam. Deze zakte ineen en werd daarna door Charles Watson met de pistoolkolf doodgeslagen, had zy gezegd. Huilend schudde Linda met haar hoofd en zei: ,„Jk kan het eenvoudig niet geloven dat zy dat hebben kunnen doen". Byna gillend riep zy: „Ik weet maar één ding. dat ik het niet heb gedaan". Met een ge- zich vol tranen keerde zy zich twee maal tot Manson, Patricia Krenwin- kel, Leslie van Houten en Susan At kins met de vraag: „Hoe konden jul lie dat doen?". Linda Kasabian heeft volgens haar zeggen slechts op wacht gestaan, ter - wyi de 22-jarige Susan Askins, de 22-jarlge Patricia Krenwinkel en Charles Watson de bewoners van het huis aan het vermoorden waren. De officier van justitie heeft haar ont slag van rechtsvervolging beloofd als zy als kroongetuige zou willen optre den tegen Charles Manson, Susan Atkins, Patricia Krenwinkel en Les lie van Houten. GENÈVE (AP) Bernard Corn- feld oprichter van het in het slop geraakte Mutual Fund Investors Over seas Serv. (IOS) heeft in Genève ver klaard dat hij een meerderheidsbe lang in het IOS heeft verworven. Binnenkort zal hy weer een voor aanstaande plaats in het IOS-be stuur innemen, zo zei hy gisteren op een vergadering van de directieraad. Tevens ontvouwde hy een program voor het oplossen van de liquid iteits- en bestuursprobemen by het IOS. Aanvaardt de raad zyn plannen niet, dan zal hy deze op 'n verga dering van aandeelhouders wegstem men. Vogens zyn zeggen kan hy over meer dan 50 procent van de stemmen op een aandeelhoudersver gadering beschikken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 9